พูดคุยก่อนอ่าน : โอยยย...หายไปนานจริงๆ เรื่องนี้ ก็กลับมาต่อแล้วนะครับ ยังมีใครยังติดตามไหม กับเรื่องราวไซด์สตอรี่ของสาวผึ้ง เพื่อนสนิทของหมอพลอยจากเกมรักนะครับ

ตอนนี้มีฉากดราม่าและฉากสยิวปนเปกันไป และนี่จะเป็นตอนสุดท้ายใน Part ชีวิต ม.ปลายของสาวผึ้งแล้วนะครับ โดยตอนหน้าจะเป็นการเริ่มต้นชีวิต มหาวิทยาลัยของสาวผึ้ง ซึ่งเราจะได้พบกับตัวละครใหม่ๆ เข้ามาสร้างสีสัน

ก็มาดูกันว่า สาวผึ้งจะพบกับประสบการณ์รักและประสบการณ์ทางเพศแปลกๆ ยังไงบ้าง ครับ

ลิงค์ตอนเก่าครับ



#################################

"ไอ้แทน ตอบพ่อมาเดี๋ยวนี้!!" ทศพล พ่อของหนุ่มแทนไทชี้หน้าลูกชายอย่างเอาเรื่อง "ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร"

"นี่ผึ้ง!!!....." แทนกำลังจะตอบความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างเขากับสาวผึ้ง แต่ดันโดนสาวผึ้งตอบตัดหน้าไปก่อน

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อผึ่งนะคะคุณน้า!!" เด็กสาวพนมมือไหว้ทศพลและวรรณณา "คือหนูกับแทน เราเป็นเพื่อนกันค่ะคุณน้า" สาวผึ้ง ใช้ไหวพริบตอบแก้ไขสถานการณ์ "พอดีแทนเค้าแวะพาผึ้งมาเอาสมุดรายงานที่ต้องใช้วันพรุ่งนี้ค่ะ"

"คุณคะ....." วรรณณา แม่เลี้ยงของแทนไทเข้ามาปรามทศพลผู้เป็นสามีให้อารมณ์เย็นลง "คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ คุณใจเย็นๆ ก่อนนะ"

"อืม...ขอโทษทีนะหนู" ทศพลพยายามควบคุมอารมณ์ให้เย็นลง "แล้วนี่พ่อแม่หนูรู้หรือเปล่าว่าหนูมาที่นี้ นี่ก็ค่ำแล้ว รีบกลับไปซะ เดี๋ยวพ่อแม่จะเป็นห่วง"

"เดี๋ยวผมไปส่งผึ้งให้เองครับ" แทนไทตอบ "ผึ้ง เรารีบไปกัน...เร็ว"

"ส่งเพื่อนให้ถึงบ้านนะ อย่าเถรไถ" ทศพลหันไปมองแทนไท "กลับมาเร็วๆ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกมาก"

ทีนี้แทนเลยพาสาวผึ้งมาที่หน้าบ้าน รีบสตาร์ทรถเครื่องแล้วขับพาสาวผึ้งไปส่งบ้านทันที ระหว่างขับรถบนถนนใจกลางเมืองช่วงหัวค่ำ จนถึงช่วงสี่แยกไฟแดง สาวผึ้งเลยโน้มตัวเอ่ยปากกับหนุ่มแทน



"นี่แทน....คิดว่าพ่อกับแม่แทนจะสงสัยเรื่องของเราไหม?" สาวผึ้งถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล

"ก็น่าจะสงสัยอยู่บ้าง แต่คงไม่มีอะไรหรอก" หนุ่มแทนตอบ "ไม่ต้องกลัวนะผึ้ง ถ้าเกิดอะไรขึ้น เรารับผิดชอบเอง"

"แทนพูดเหมือนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เลยนะ" สาวผึ้งแย้ง "แทน เรายังเด็กทั้งคู่นะ ยังไม่มีงานทำ ยังรับผิดชอบชีวิตตัวเองไม่ได้เลย แล้วแทนจะดูแลเรายังไง"

"เชื่อเราดิผึ้ง เราทำได้แน่" หนุ่มแทน หันไปตอบ พอสัญญาณไฟเขียวขึ้น หนุ่มแทนก็บิดคันเร่งรถเพื่อพาสาวผึ้งไปส่งบ้านทันที

........................................................

ทีนี้ พอกลับมาถึงบ้าน สาวผึ้งก็รีบขึ้นชั้นสอง และรีบจัดแจงอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายทันที สาวผึ้งยืนเปลือยเปล่าปล่อยให้น้ำจากฝักบัวไหลเทลงมาบนเรือนร่างเปลือยเปล่ายังไม่เติบโตเต็มวัยของเธอ

สาวผึ้งรวบผมไปด้านหลัง แล้วใช้มือฟอกสบู่ไปตามเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของตัวเอง โดยเฉพาะบริเวณเหนือหัวหน่าว เมื่อเธอนึกถึงภาพที่หนุ่มแทนหลั่งน้ำสเปิร์มสีขาวรดใส่นาผืนน้อยของเธอ แค่นึกภาพเท่านั้น ก็ทำเอาสาวผึ้งรู้สึกวาบหวิวอย่างประหลาด หรือว่าเธอกำลังติดใจในรสรักที่หนุ่มแทนมอบให้แล้วใช่ไหม

"แทนนะแทน...แทนกำลังจะทำให้เราใจแตก" สาวผึ้งบ่นอุบในใจ "คนบ้า...บ้าที่สุดเลย!!!"

.............................................................

วันรุ่งขึ้น สาวผึ้งมาเรียนตามปกติ หลังจากเรียนเสร็จคาบเช้า สาวผึ้งกับสาวพลอยก็นัดเจอกันที่โรงอาหารเพื่อหาข้าวเที่ยงกินด้วยกัน สาวผึ้งสั่งเมนูอาหารตามสั่ง ข้าวผัดรวมมิตรไข่ดาว ส่วนสาวพลอยก็สั่งเมนูข้าวไก่ยางเทริยากิมากิน



ในช่วงมื้อเที่ยง สาวผึ้งก็เหลือบมองไปทั่วโรงอาหาร ด้วยความหวังว่าจะเจอหนุ่มแทน เพราะวันนี้ตั้งแต่เช้า เธอยังไม่เจอกับหนุ่มแทนเลย พอเหลือบมองซ้ายมองขวาบ่อยๆ เข้า ก็ทำเอาสาวพลอยที่กินข้าวอยู่เริ่มสังเกตเห็นพฤติกรรมผิดปกติของเพื่อสาว

"มองหาใครอยู่เหรอจ๊ะผึ้ง...." สาวพลอยยิ้มอ่อน "มองหาแทนอยู่เหรอ?"

"ปละ...เปล่า....ใช่ที่ไหนล่ะ!!!" สาวผึ้งส่ายหน้า แต่แก้มของเธอกลับแดงระเรือเพราะความอายที่สาวพลอยรู้ทัน "ก็มองอะไรเรื่อยเปื่อยไปตามเรื่อง"

"ใจผึ้งไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยอ่ะ" สาวพลอยประท้วง "คิดถึงแทนก็ยอมรับมาเถอะน่า"

"พลอยก็!!!!" สาวผึ้งหน้าแดงก่ำหนักกว่าเดิม ทำเอาพลอยพรรณยิ้มที่มุมปาก เพราะอดขำในสิ่งที่เพื่อนสาวกำลังเป็นอยู่ไม่ได้

"นี่ซินะที่เค้าเรียกว่าคนกำลังมีความรัก" พลอยพรรณแซว "อันที่จริง เราเองก็อยากลองมีความรักดูนะ แต่มาคิดอีกที เราไม่เอาดีกว่า"

"ทำไมละพลอย เราว่าเอาจริงๆ แล้วถ้าพลอยจะมีแฟนก็มีได้นะ" กรรณิการ์ถาม "เราเห็นมีรุ่นพี่ รุ่นน้องมาจีบพลอยตั้งหลายคน ทำไมพลอยถึงไม่ลองเปิดใจคบดูสักคนล่ะ"

"ก็เรายังเรียนไม่จบอ่ะผึ้ง...เรามีหน้าที่ต้องทำก่อนป่ะ" พลอยพรรณตอบ น้ำเสียงของเธอเพิ่มโทนจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย "อีกอย่างถ้ามีแฟนตอนนี้ พ่อแม่เรารู้ มีหวังเราตายแน่"

"เราอยากเป็นคนเก่งแบบพลอยจัง" สาวผึ้งสารภาพ "ไม่รู้ซิ เราคิดว่าพลอยป็นคนที่มีความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่มากกว่าคนวัยเดียวกัน มีความรับผิดชอบสูงมากกว่าเราซะอีกอ่ะ"

พอเจอลูกยอแบบนี้จากสาวผึ้ง ก็ทำเอาสาวพลอยยิ้ม เพราะลึกๆ แล้วเธอเองก็มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูงมาก เพราะเธอเป็นลูกสาวนักการเมืองและนักธุรกิจชื่อดังในภาคตะวันออก เธอมาจากตระกูลที่ดีมีชื่อเสียง ญาติผู้ใหญ่ของเธอก็เป็นทหารระดับสูงในกองทัพบก เลยทำให้เธอค่อนข้างหยิ่งทระนงในชาติกำเนิดของตัวเองมาก



"ก็นิดหน่อย....." สาวพลอยตอบ "แต่สำหรับเราน่ะ ผึ้งก็เป็นคนดี เป็นเพื่อนที่ดีของเรานะ ไม่ว่าผึ้งจะทำอะไร เรายังเป็นเพื่อนผึ้งเสมอ ส่วนเรื่องแทน เอาจริงๆ แทนก็เป็นคนดีนะ แต่เราอยากให้ผึ้งเข้มงวดกับแทนหน่อย อย่างเรื่องเรียน ผึ้งน่าจะช่วยกวดขันแทนให้มากกว่านี้"

"อือ...ขอบใจจ๊ะพลอย" สาวผึ้งยิ้มหวาน "ขอบใจสำหรับคำแนะนำดีๆ นะพลอย"

.............................................................

สรุปแล้ว วันนั้นทั้งวัน สาวผึ้งไม่เจอกับหนุ่มแทนเลย สาวผึ้งเลยตัดสินใจโทรศัพท์หาหนุ่มแทน แต่ปรากฏว่าอีกฝ่ายกลับปิดโทรศัพท์มือถือหนีซะงั้น

"แทนเป็นอะไรของเค้าเนี่ย!!!" กรรณิการ์ขมวดคิ้ว ทำไมเธอรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีนะ แต่สุดท้ายเพราะเสียงกริ๊งเริ่มเรียนคาบบ่ายดัง สาวผึ้งก็ต้องรีบเข้าไปเรียนต่อในช่วงคาบบ่ายพอดี

พอตอนเย็น หลังเลิกเรียน สาวผึ้งก็มาเจอกับก๊วนเพื่อนๆ ของหนุ่มแทนกำลังเตะบอลอยู่ สาวผึ้งเลยเดินเข้าไปถามเพื่อนๆ ของแทน ก็ได้คำตอบว่าวันนี้ทั้งวัน ไอ้แทนไม่ได้มาเรียน พอจะโทรไปก็โทรไปไม่ติด เพราะอีกฝ่ายปิดโทรศัพท์

"พวกเราก็ติดต่อไอ้แทนไม่ได้เหมือนกันอ่ะผึ้ง วันนี้มันหายไปทั้งวันเลย ไม่รู้ว่ามันเป็นตายร้ายดียังไง"

"จ๊ะ...ขอบคุณมากนะ" สาวผึ้งพยักหน้า ก่อนเดินหันหลังกลับมาด้วยความผิดหวัง ทีนี้พอเดินออกมานอกโรงเรียนได้สักพัก กรรณิการ์ในชุดเด็กนักเรียน ม.ปลาย ก็ได้ยินเสียงบีบแตรรถมอเตอร์ไซค์ไล่หลังดังขึ้น

"ใครอ่ะ...อ่าวแทน!!!" สาวผึ้งตกใจมากกับภาพที่เห็น หนุ่มแทนในชุดเสื้อยืดสีดำกางเกงยีนส์รองเท้าผ้าใบแฟชั่น ขับรถมอเตอร์ไซค์รุ่นฟีโน่จอดริมฟุตบาท แล้วถอดหมวกกันน็อคสนามออกมา "ชักเอาใหญ่แล้วนะแทน ทำไมวันนี้ไม่มาเรียน ห๊ะ!!

"มากับเราก่อนดิผึ้ง เรามีอะไรจะคุยด้วย" หนุ่มแทนมองหน้าสาวผึ้งเคร่งเครียด กลิ่นบุหรี่จากตัวของเด็กหนุ่มลอยมาเตะจมูกกรรณิการ์ จนอีกฝ่ายขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

"นี่สูบบุหรี่มาด้วยใช่ไหม เอาใหญ่แล้วนะแทน"

"อย่าพึ่งพูดมากน่าผึ้ง!!! ขึ้นมากับเราก่อน เรามีเรื่องจะคุย!!!" หนุ่มแทนทำเสียงดุใส จนสาวผึ้งเริ่มอดสงสัยไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับหนุ่มแทน สุดท้าย เจ้าตัวเลยนั่งซ้อนท้ายเบาะหลังรถมอเตอร์ไซค์ของแฟนหนุ่มทันที

.............................................................

หนุ่มแทนพาสาวผึ้งไปที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ที่ไม่ไกลจากโรงเรียนของทั้งคู่ ตอนนี้สาวผึ้งรู้แล้วว่าทำไมถึงโทรหาแทนไม่ได้ เพราะแทนเขวี้ยงโทรศัพท์ลงน้ำเมื่อคืน หลังทะเลาะกับพ่อเรื่องแม่และต้องลาออกจากโรงเรียน ทีนี้ หนุ่มแทนเลยไม่สามารถติดต่อใครได้ จนกระทั่งแวะขับรถผ่านโรงเรียน เพื่อหวังมาหาเพื่อนๆ ในห้องเพื่อบอกลา แต่ดันมาเจอผึ้งก่อน ก็เลยอาศัยจังหวะนี้แหละ เพื่อบอกความจริงให้ผึ้งฟัง

"ห๊า...อะไรนะ!!!" สาวผึ้งดูตกใจไม่น้อย กับสิ่งที่ได้ยินจากปากแทน "แทนจะลาออกจากโรงเรียนเหรอ!!? ทำไมอ่ะแทน!!! ทำไม!!!"

"พ่อเราจะให้เราไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย แล้วทีนี้ก็พอจบไฮสคูลก็จะให้เรียนต่อมหาวิทยาลัยที่นั่นเลย หรือถ้าเรียนไม่ไหว ก็คงจะให้เราทำงานกับลุงเราที่เมลเบิร์น" หนุ่มแทนเอ่ยปากทั้งน้ำตา ส่วนมือก็คาบบุหรี่ไป

"ทำไมพ่อแทนถึงตัดสินใจแบบนี้ล่ะ!!!" สาวผึ้งดูโกรธพ่อของแทนมาก "แล้วยังงี้จะทำยังไงอ่ะ เราเรียนมาจนจะขึ้นชั้น ม.6 แล้ว ไหนจะเรื่อง รด. มันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยเหรอ ทำไมพ่อของแทนทำแบบนี้อ่ะ!!!!"

"เราไม่รู้ เอาอธิบายพ่อเราไปแล้ว แต่พ่อเราไม่สนใจอะไรเลย...." แทนบ่นน้ำตาซึม "พ่อบอกกับเราว่า แม่เราคงอยู่ได้ไม่เกินอาทิตย์หน้า ก็เลยบอกว่ามันคงจะดี ถ้าจะให้เราไปเรียนที่ออสแล้วไปอยู่กับลุงเราที่นั่น"

"เป็นพ่อที่แย่ที่สุด!!!! เราฟังแล้วรับไม่ได้จริงๆ อ่ะแทน!!!" สาวผึ้งโกรธอย่างเห็นได้ชัด "เราว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว มันน่าจะมีหน่วยงานอะไรให้ความช่วยเหลือเราได้บ้างซิแทน เราทนเห็นแทนถูกรังแกแบบนี้ไม่ไหวแล้ว!!!"

"พอเถอะผึ้ง...ผึ้งช่วยอะไรเราไม่ได้แล้ว" หนุ่มแทนเหมือนปลงตก เขวี้ยงบุหรี่ทิ้งบนพื้นแล้วใช้เท้าเหยียบซ้ำ เด็กหนุ่มลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าสาวผึ้งแล้วฝืนยิ้ม "นี่ก็เย็นมากละ เราว่าเราพาผึ้งไปส่งบ้านดีกว่า"

"แทน...ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย" สาวผึ้งเหมือนกำลังจะปล่อยโฮออกมา "ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้....ฮือออออออ"

"เราก็ไม่รู้อ่ะผึ้ง...." หนุ่มแทนพอเห็นแฟนสาวร้องไห้ ก็เหมือนจะร้องตาม แต่เพราะเป็นลูกผู้ชาย เจ้าตัวก็เลยพยายามฝืนเข้มแข็งเอาไว้ "ไม่เป็นไรนะผึ้ง ยังมีเวลาอีกสักพักที่เราจะได้อยู่ไทย เรายังมีเวลาให้ผึ้งอีกมาก ไว้ถ้าไปออส เราก็ยังมี MSN ไว้คุยกันไง เราจะไม่ห่างกันนะผึ้ง"

"........ไม่เอา.....เราจะอยู่กับแทน.....เราอยากอยู่ใกล้ๆ แทน" สาวผึ้งประท้วง ก่อนโผเข้าซบแฟนหนุ่ม "ทำไมต้องเข้ามาในชีวิตผึ้งด้วย? ทำไมต้องมาทำให้ผึ้งรัก? แล้วพอผึ้งรักแทนแล้ว แทนจะทิ้งผึ้งไปแบบนี้เหรอ?"

"เราไม่อยากทิ้งผึ้ง!!! แต่เราไม่มีทางเลือก!!!" หนุ่มแทนกอดสาวผึ้งกลางสวนสาธารณะทั้งน้ำตา "เราพยายามแล้ว แต่เราทำอะไรไม่ได้เลย"



"งั้นให้ผึ้งไปอธิบายกับพ่อแทนเอาไหม?" สาวผึ้งเงยหน้ามองหนุ่มแทน แล้วกุมมือแฟนหนุ่มเพื่อให้กำลังใจ "นะแทน พาผึ้งไปหาพ่อแทนซิ เดี๋ยวผึ้งอธิบายให้พ่อแทนเข้าใจเองว่าแทนยังต้องเรียนต่อให้จบ ม.ปลาย ที่นี้ก่อน นะ...นะ...นะ"

"พอเถอะผึ้ง...ไม่มีใครช่วยอะไรเราได้อีกแล้ว" หนุ่มแทนยิ้มทั้งน้ำตา "แต่เราซึ้งใจมากเลยนะ ดีใจที่ชีวิตนี้ได้เจอผึ้ง ผึ้งจะเป็นผู้หญิงที่เรารักตลอดไปนะ"

"แทนจะยอมให้เรื่องของเรามันจบง่ายๆ แบบนี้จริงๆ เหรอ...." สาวผึ้งตัดพ้อหนักกว่าเดิม "ไหนบอกรักเราไง ทำไมถึงจะยอมง่ายๆ แบบนี้"

สุดท้าย การโต้เถียงของสาวผึ้งและหนุ่มแทน ก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร หนุ่มแทนเลยขับรถมอเตอร์ไซค์พาสาวผึ้งไปส่งที่บ้านด้วยสภาพที่อิดโรยทั้งคู่

.............................................................

ตัดมาในวันรุ่งขึ้น สาวผึ้งเดินเหม่อลอยออกมาหลังจากหมดคาบเรียน เหล่าบรรดาเพื่อนๆ ในห้องต่างรู้ข่าวว่าแทนไท แฟนของสาวผึ้งมาลาออกกับทางโรงเรียน เพื่อเตรียมไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย ก็เลยทำให้ทุกคนต่างมองหน้าสาวผึ้งด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรนะผึ้ง ยังไงแกก็ยังมีพวกเราอยู่นะเว้ยย สู้ๆ นะแกรรรร"

"ยิ้มหน่อยดิผึ้ง ไอ้แทนไม่ได้ไปตายสักหน่อย มันไปเรียนต่อเพื่ออนาคต สมัยนี้เทคโนโลยีทันสมัย คุยกันผ่านอินเตอร์เน็ตได้ จะไปเครียดอะไร"

"ยังไงคู่กันแล้ว ก็ไม่แคล้วกันหรอกผึ้ง สู้ๆ นะ เราคิดว่าแทนกับผึ้งเหมาะกันมากเลย รู้ป่ะ"

สารพัดคำปลอบโยนจากเพื่อนๆ ในห้อง เลยทำให้สาวผึ้งรู้สึกดีขึ้นมาบ้าง ทีนี้ พอเธอเดินใจลอยออกมา ก็เห็นสาวพลอยในชุดนักเรียน ม.ปลาย ยืนรอเธออยู่ตรงหน้า

"พลอย...มีไรอ่ะ" กรรณิการ์ในสภาพอิดโรยมองสาวพลอยด้วยท่าทีสงสัย

"มากับเราซิผึ้ง...เดี๋ยวนี้เลย" พลอยพรรณเดินเข้ามาจูงมือสาวผึ้ง แล้วรีบเดินออกมาจากอาคารเรียนตรงนั้น สาวผึ้งก็ได้แต่ตกใจว่านี่มันอะไรกัน ทำไมอยู่ดีๆ พลอยพรรณถึงทำแบบนี้

"เดี๋ยวๆ นี่มันอะไรกันพลอย!!!" กรรณิการ์ถูกพลอยพรรณจูงมือลากลงไปชั้นล่าง "จะพาเราไปไหน!!!"

"มีคนอยากเจอผึ้ง..." สาวพลอยตอบ

"ใครอ่ะ...." สาวผึ้งขมวดคิ้วด้วยความสงสัย และเมื่อเธอเดินตามเพื่อนสนิทลงมา ก็พบกับหนุ่มแทนในชุดนักเรียนยืนรออยู่ตรงหน้า "แทน!!!!"

"ไงผึ้ง...." หนุ่มแทนยิ้ม "ขอบใจนะพลอย"

"อือ..." พลอยพรรณพยักหน้า "งั้นเราขอตัวก่อนนะ"



"พลอยนะพลอย...." สาวผึ้งหันไปมองค้อนใส่สาวพลอย ที่เหมือนกำลังอมยิ้มอยู่ เพราะอดหมั่นไส้หรืออิจฉาความรักระหว่างสาวผึ้งกับหนุ่มแทนไม่ได้ "ร้ายจังนะพลอย!!!"

"ไม่ใช่ความผิดของพลอยหรอกผึ้ง" หนุ่มแทนตอบ "เราเป็นคนขอร้องพลอยเอง"

"แล้วแทนใส่ชุดนักเรียนแบบนี้ทำไมอ่ะ หรือว่าแทนไม่ต้องลาออกแล้ว!!!" สาวผึ้งดูมีความหวังมากขึ้น

"เปล่า...เรามาลาออกกับพ่อ" หนุ่มแทนฝืนตอบด้วยรอยยิ้ม ถึงรู้ว่าคำตอบนี้จะทำให้อีกฝ่ายผิดหวัง แต่ก็คงต้องพูดออกมา "พอดีเราขอพ่อมาร่ำลาเพื่อนๆ ในห้องอ่ะนะ แล้วพอดีเราเจอพลอย เราเลยขอให้พลอยมาตามผึ้งมาเจอเราหน่อย"

"มีอะไรจะคุยกับเราก็ว่ามา...." สาวผึ้งเอ่ยปาก "เดี๋ยวเราต้องไปเรียนต่อคาบต่อไป"

"ตอนนี้เราก็ลาออกจากโรงเรียนแล้ว เราเลยอยากใช้เวลาที่เหลือกับผึ้งให้มากที่สุด" หนุ่มแทนสารภาพ "เราอยากอาสาขับรถพาผึ้งไปส่งบ้านทุกเย็นนับจากนี้ไปจะได้ไหม?"

"ก็แล้วแต่แทนเลย..." สาวผึ้งเหมือนยิ้มเขินๆ เพราะรู้ดีว่านี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่ทั้งคู่จะได้อยู่ใกล้ชิดกัน "แล้วแทนจะไปออสเตรเลียเมื่อไร"

"ก็อาจจะเป็นเดือนหน้า..." แทนไทตอบ "แม่เราเสียแล้วนะ...."

"จริงเหรอ!!!" สาวผึ้งอุทานออกมา "เสียใจด้วยนะแทน..."

"อืม...ไม่เป็นไร" หนุ่มแทนฝืนยิ้ม สาวผึ้งรับรู้เลยว่าหนุ่มแทนคงเสียใจมาก เพราะสภาพของแฟนหนุ่มดูอิดโรยเหลือเกิน "แม่เราไปสบายแล้ว ถ้าไม่รังเกียจ เราอยากให้ผึ้งไปงานศพแม่เราด้วย"

"อือ...ได้ซิ" สาวผึ้งพยักหน้า "แทนต้องเข้มแข็งเอาไว้นะ...เราจะเป็นกำลังใจให้แทนตลอดไป"

"อือ...ขอบใจนะผึ้ง" หนุ่มแทนยิ้ม "เดี๋ยวเราต้องไปแล้วล่ะ ไว้ถ้ามีอะไร ค่อยคุยกันนะ ผึ้งยังใช้เบอร์เดิมใช่มะ เดี๋ยวเราโทรไปหาแล้วกัน"

สาวผึ้งได้แต่มองหนุ่มแทนเดินออกไปด้วยความรู้สึกหวิวๆ ทั้งเป็นสุขและเจ็บปวด ที่ต้องเห็นรักแรกของเธอกำลังจะจากเธอไป พอคิดไปคิดมา ก็รู้สึกอัดอันตันใจจนอยากจะร้องไห้ออกมา

กรรณิการ์รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำ ปิดประตูห้องแล้วปล่อยโหออกมาชุดใหญ่ เธอทำใจไม่ได้จริงๆ ที่หนุ่มแทนจะต้องจากเธอไป ปฏิเสธไม่ได้เสียด้วยว่าเธอรักหนุ่มแทนไปแล้ว รักมากเสียด้วย

"แทน...ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย...ทำไม...ฮือๆๆๆๆ" กรรณิการ์ปล่อยโฮออกมาด้วยความเสียใจ ภาพความทรงจำดีๆ ระหว่างทั้งสองคนผุดขึ้นมาในหัวของเด็กสาว จากวันแรกที่เจอกันในวันปฐมนิเทศ วันที่แทนเริ่มจีบเธอ และเธอเริ่มรักแทน จนกระทั่งถึงวันสุดท้ายที่ทั้งคู่ต้องอำลา



อย่างที่พ่อของกรรณิการ์เคยสอนไว้ ความรักในวัยรุ่นคือช่วงเวลาที่หอมหวานและงดงามที่สุด เพราะมันคือความรักแบบเพียวๆ เป็นรักที่บริสุทธิ์ใจ ไม่มีสิ่งใดเจือปน เพียงแต่นั่นยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม ที่จะทำให้เด็กหนุ่มและเด็กสาวได้ครองรักกัน ด้วยเหตุนี้ โลกจึงพรากทั้งคู่ให้จากกัน ทั้งที่ยังรักกันมาก

........................................................

หลังจากนั้นไม่นาน แม่ของแทนไทก็เสียชีวิต งานศพของแม่แทนไทตั้งอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งแถวปทุมวัน มีญาติผู้ใหญ่ของแทนไทมาร่วมงาน เช่นเดียวกับคณะอาจารย์ประจำชั้นของแทนไท เพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนสนิทของแทน รวมถึงสาวผึ้ง ที่แวะมาเยี่ยมในงานศพของแม่แทนไทอีกด้วย

"ขอบใจนะผึ้ง เรานึกว่าผึ้งจะไม่มาแล้วซะอีก" หนุ่มแทนยิ้มให้กับสาวผึ้งที่อุตส่าห์มางานศพแม่ของเจ้าตัว และไม่ใช่แค่แวะมาเยือนด้วย แต่สาวผึ้งยังช่วยแจกจ่ายน้ำให้กับแขกที่มาเยี่ยมในงาน จนญาติผู้ใหญ่ของแทนไทเอ่ยปากแซวหลานชายว่าได้แฟนดี

"แฟนเรานิสัยดีนะแทน" ญาติคนหนึ่งของแทนไทเอ่ยปากชม "อย่าปล่อยให้หลุดมือละ ตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆ หางานทำดีๆ แล้วไปสู่ขอมาเป็นเมียซะนะ"

หนุ่มแทนได้แต่ยิ้มหวาน ถึงไม่ต้องบอก เด็กหนุ่มก็ต้องทำแน่นอน แทนไทรักกรรณิการ์ และอยากจะแต่งงานกับเธอในอนาคต หากคนทั้งคู่เรียนจบแล้ว หากใจของคนทั้งคู่ยังไม่เปลี่ยนเป็นอื่น บางทีถึงตอนนั้น อาจมีลมพัดหวนที่ทำให้ทั้งคู่กลับมารักกันอีกก็ได้ ใครจะไปรู้

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา หนุ่มแทนก็มักอาสาเป็นคนขับรถไปส่งสาวผึ้งที่บ้าน หรือแม้กระทั่งไปส่งที่เรียนพิเศษ จนเพื่อนๆ ในห้องของแทนไทและสาวผึ้งต่างรับรู้กันดีว่าทั้งคู่รักกันมาก เช่นเดียวกับสาวพลอย เจ้าหญิงน้ำแข็งคนสวยที่ดูมีความสุขกับเพื่อนสนิทของเธอไปด้วย มันเป็นช่วงเวลาที่หอมหวานและงดงามที่สุดสำหรับแทนไทและกรรณิการ์ มันเป็นรักแรกที่งดงามที่สุด แต่เมื่อทั้งคู่เหลือบดูปฏิทินเวลา ก็พบว่าเหลือทั้งคู่มีเวลาอีกไม่นานอีกแล้ว

ทุกเย็นหนุ่มแทนจะขับรถพาสาวผึ้งไปส่ง หากมีเวลาก็อาจแวะเดินเที่ยวห้าง หาอะไรอร่อยๆ กิน หรือไม่ก็เข้ามุมเกมเซ็นเตอร์ ถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ หรือร้องคาราโอเกะ เพื่อสร้างช่วงเวลาและเรื่องราวดีๆ ร่วมกัน ก่อนถึงวันต้องจากลา

"เย้!!!!! ได้ตั้ง 99 คะแนนแหนะ!!!" หนุ่มแทนชูกำปั้นสะใจ หลังจากร้องเพลงโปรดของตัวเองได้คะแนนสูง "ผึ้งเราเก่งป่ะ!!"

"แทน...เราอยากไปที่อื่น..." สาวผึ้งซบไหล่และโอบแขนของแฟนหนุ่ม "วันนี้พ่อแม่เราไปประชุมต่างจังหวัด เราอยากอยู่กับแทน ไม่อยากร้องเกะแล้ว...นะ....นะ...."

หนุ่มแทนรู้ดีว่าสาวผึ้งต้องการอะไร ก็เลยกดยกเลิกเพลงใหม่ แล้วจูงมือสาวผึ้งไปที่โรงจอดรถชั้นล่าง เพื่อพาเธอไปยังรังรักที่ใกล้ที่สุด โรงแรมม่านรูดที่อยู่ไม่ไกลจากใจกลางเมืองกรุงเทพมหานครนัก

หลังจากจ่ายเงินกับบริกร หนุ่มแทนก็พาสาวผึ้งเข้าไปในห้องพัก สภาพโดยรวมถือว่าโอเค สำหรับใช้หลับนอน แต่โดยส่วนใหญ่คนที่มาจองโรงแรมม่านรูด มักไม่ได้มีจุดประสงค์เช่นนั้น เช่นเดียวกับหนุ่มแทนและสาวผึ้ง ที่อยากใช้เวลานี้ศึกษากันและกันให้นานที่สุด ก่อนถึงวันต้องจากลา

หนุ่มแทนและสาวผึ้งมองหน้ากันด้วยรอยยิ้ม ต่างฝ่ายต่างรู้ดีว่าต้องการอะไร สาวผึ้งก้มหน้าลงด้วยท่าทีเนียมอาย ก่อนค่อยๆ ถลกเสื้อยืดของตัวเองออกจนเผยให้เห็นเสื้อซับใน ในขณะที่หนุ่มแทนเองก็ไม่รอช้า มักปลดกระดุมเสื้อทีเชิ้ตลายสก็อตสีแดงเลียนแบบแฟชั่นของวงร็อคชื่อดังวงหนึ่ง

ทั้งคู่ต่างยืนประจันหน้า และปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวอง จนเหลือเพียงชุดชั้นใน สาวผึ้งมีท่าทีเนียมอายกว่าเดิม เพราะตอนนี้เธอเหลือเพียงแค่ยกทรงและกางเกงในตัวน้อยๆ ในขณะที่หนุ่มแทนก็เหลือบ็อกเซอร์และกางเกงในเป็นปราการสุดท้าย

หนุ่มแทนยิ้ม เดินเข้าไปหาสาวผึ้ง เพื่อปลดเปลื้องชุดชั้นในของแฟนสาวให้ เด็กหนุ่มโน้มตัวไปด้านหลัง ปลดตะขอบราเซียตัวน้อย เมื่อยกทรงสีครีมของสาวผึ้งหล่นลงบนพื้น ก็เผยให้เห็นหน้าอกหน้าใจของสาวผึ้งที่ยังไม่โตเต็มวัย

"อือออ....แทน....ก็" สาวผึ้งเกร็งตัว เมื่อหนุ่มแทนประทับรอยจูบที่ช่วงไหล่ของเธอ ส่วนมือของแฟนหนุ่มก็ประคองและบีบคลึงสองเต้าน้อยๆ ของแฟนสาวอย่างทะนุทะนอม "คนลามก...."

หนุ่มแทนไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เพราะนี่อาจเป็นโอกาสสุดท้ายที่ทั้งคู่จะได้พลอดรักกัน หนุ่มแทนซุกไซ้ขึ้นไปตรงซอกคอที่เส้นเลือดกำลังปูดโปน ร่างกายของเด็กสาวกำลังปั่นป่วนเพราะเลือดลมภายในกำลังสูบฉีด หนุ่มซุกไซ้ขึ้นบนจนถึงติ่งหู

"อือ....." สาวผึ้งอ้าปากหวอ ขณะกำลังถูกหนุ่มแทนขบติ่งหู จนร่างกายของเธอสั่นสะท้าน หนุ่มแทนรู้ดีว่าขืนปล่อยไว้แบบนี้ สาวผึ้งคงหมดแรงล้มลงไปกองกับพื้น ก็เลยค่อยๆ ประคองเด็กสาวลงไปนอนหงายบนเตียง ส่วนตัวเองก็ถลกบ็อกเซอร์และกางเกงในออกทีเดียว จนเผยให้เห็นท่อนเอ็นขาด 5.5 นิ้ว ผงกหัวทักทายสาวผึ้ง

"แทนนี่ก็...." สาวผึ้งเมินหน้าหนีไปทางอื่น ถึงจะเคยผ่านการเมคเลิฟกับหนุ่มแทนมาหลายครั้ง แต่เมื่อเธอต้องมาเห็นช้างแมมมอธของหนุ่มแทน ก็อดทำให้สาวผึ้งรู้สึกประหม่าไม่ได้

หนุ่มแทนทิ้งตัวลงนอนคร่อมร่างของสาวผึ้ง แล้วซุกไซ้ซอกคอสลับซ้ายขวา แล้วเลื่อนตำลงมาจนถึงทรวงอก แล้วแวะดูดนมจากเต้าของกรรณิการ์ดังจ๊วบทั้งสองข้างเพื่อเติมพลัง สาวผึ้งก็นอนแอ่นร้องครางเสียงหวานขณะกำลังถูกแฟนหนุ่มดูดนมสดจากเต้าของเธอ หนุ่มแทนสลับดูดนมจากเต้าของสาวผึ้งซ้ายขวา พอรู้สึกตัวอีกที ปลายถันของสาวผึ้งก็ชูชันชี่โด่ท้าทายสายตาหนุ่มแทนยิ่งนัก เด็กหนุ่มเลยใช้มือเขี่ยแล้วดึงหัวนมของสาวผึ้งขึ้นมา

"แทน!!!! ทำไรอ่ะ!!!!! เจ็บนะ!!!!" สาวผึ้งเงยหน้ามองหนุ่มแทนด้วยความไม่พอใจ "เล่นอะไรของแทนอ่ะ!!"

แทนไทไม่ตอบอะไร เด็กหนุ่มดึงหัวนมของเด็กสาวให้ยืดขึ้นออกมามากที่สุด ส่วนสาวผึ้งก็ร้องครางเพราะความเจ็บปนเสียว ทีนี้ หนุ่มแทนไม่ได้แค่ดึง แต่ยังดูดเลียเพื่อกระตุ้นความเสียวให้บังเกิดกับสาวผึ้งมากขึ้นเรื่อย

"อืออออ....แทนนนนนนนน....เราเสียยยยวววว!!!" สาวผึ้งครางกระเส่า ขณะกำลังถูกหนุ่มแทนดูดนมจากเต้าของเธอ ความรู้สึกหวาบหวิวนี้มันอะไรนะ มันเหมือนกับว่าปลายถันของเธอกำลังจะละลายในปากของแฟนหนุ่มยังไงยังงั้นเลยทีเดียว

ทีนี้ พอหนุ่มแทนดูดนมสาวผึ้งจนหนำใจ ก็เลยซุกไซ้ลงมาที่หน้าท้องของสาวผึ้ง โดยเฉพาะตรงรูสะดือบุ๋มตรงกลาง หนุ่มแทนใช้ลิ้นเลียวนรอบรอยบุ๋มตรงนั้น จนสาวผึ้งต้องแขม่วท้องด้วยความเสียว

และไฮไลต์สำคัญ ตรงเป้ากางเกงในของสาวผึ้ง ที่เป็นรอยเปียกแฉะเป็นดวง หนุ่มแทนใช้นิ้วโป้งบี้ตรงจุดที่คิดว่าเป็นเม็ดแตดของแฟนสาว พอสัมผัสตรงจุดนั้นเท่านั้นแหละ สาวผึ้งก็ขมวดคิ้วและหลับตาด้วยความเสียวสะท้าน

"จะทำอะไรก็ทำเถอะ....ผึ้งเสียว....อือออออ"

พอสาวผึ้งไฟเขียวแบบนั้น หนุ่มแทนเลยถลกกางเกงในของสาวผึ้งออก จนเผยให้เห็นนาผืนน้อย ที่มีขนหมอยอ่อนๆ ขึ้นมาไม่มากนัก หนุ่มแทนแหวกขาของสาวผึ้ง แล้วแทรกตัวเข้าไปตรงกลางระหว่างขาของแฟนสาว ก่อนใช้มือแหวกกลีบสาวของกรรณิการ์แล้วเริ่มต้นชิมน้ำหวานที่หลั่งออกมาจากรูหอยของแฟนสาว

"อืออออ....." สาวผึ้งแอ่นตัวขึ้นพร้อมกับเม้มปาก ขณะกำลังถูกแฟนหนุ่มดูดเลียตรงจุดเปราะบางตรงหว่างขา "แทนนน....ผึ้งรักแทนนน.....อืออออออ"

หนุ่มแทนแหวกกลีบสาวแล้วใช้ลิ้นตวัดเลียตรงแคบคู่ และติ่งเนื้อสีแดงสดตรงบริเวณช่องคลอด คริตอริสของกรรณิการ์ช่างท้าทายสายตาของแทนไทยิ่งนัก ด้วยเหตุนี้เอง แทนไทจึงดูดเลียคริตอริสของแฟนสาว ทำเอากรรณิการ์คนรักแอ่นตัวและร้องครวญครางมากกว่าเดิม

"อืออออ........แทนนนนนนนน......." กรรณิการอ้าปากหวอด้วยความเสียว ขณะกำลังถูกแฟนหนุ่มอมแล้วดูดเม็ดละมุดของเธอ "จะเสร็จแล้ว!!!! จะเสร็จแล้ว!!!!! จะเสร็จแล้ว!!!!! อื้อออออออออออออ!!!!"

หนุ่มแทนไม่ได้แค่เลีย แต่ยังซุกไซ้หอยแฉะๆ ของกรรณิการ์ จนใบหน้าของเด็กหนุ่มแฉะไปด้วยสารคัดหลั่ง รสชาติหอยทะเลของกรรณิการ์มันแซ่บมาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะต่างฝ่ายต่างเป็นของกันและกันเป็นครั้งแรก ทีนี้ พอลงลิ้นเลียหอยสาวผึ้งจนหนำใจ หนุ่มแทนก็เผยหน้าเพื่อบอกสาวผึ้งบางอย่าง

"เสร็จแล้วใช่ไหมผึ้ง เดี๋ยวผึ้งอมให้เราด้วยนะ" หนุ่มแทนยิ้มหวาน ใบหน้าของเจ้าตัวเปียกชุ่มไปด้วยสารคัดหลั่งจากถ้ำสาวของกรรณิการ์ ส่วนฝ่ายหญิงก็ยังกระตุกเพราะพึ่งถึงจุดสุดยอดได้ไม่นาน

พอสาวผึ้งพักฝื้นได้สักพัก คราวนี้ก็เป็นหน้าที่ของสาวผึ้งบ้าง ที่จะต้องทำรักกับจู๋ของแทนไทด้วยปาก เด็กหนุ่มนอนแผ่หลาอ้าขาบนเตียง ส่วนสาวผึ้งก็นอนคว่ำตรงหว่างขาแฟนหนุ่มเพื่ออมควยให้

"อือออ....สุดยอดเลยผึ้ง" แทนไทครางกระเส่าด้วยความเสียว ขณะกำลังถูกสาวผึ้งโม๊คสดๆ ให้ "ผึ้งเก่งมากเลยรู้ป่ะ...อือ...แบบนั้นๆ แบบนั้นแหละ...อูยยยย"

สาวผึ้งใช้มือชักหนังควยของแทนขึ้นลง สลับกับการดูดเลียตรงปลายหัวถอก ตามที่แทนไทเคยสอนด้วยการเปิดหนังโป๊ให้ดูจากรอบก่อน กลับมาคราวนี้สาวผึ้งดูช่ำชองมาก เด็กสาวละเลียดเลียไอติมอุ่นๆ ของแทนไทอย่างเอร็ดอร่อย ซึ่งตอนแรกเธอก็ไม่ได้ชอบเท่าไร เพราะมันคาว แต่พอดูดเลียไปสักพัก เธอรู้สึกว่าปลายองคชาตของแทนไทเหมือนปล่อยน้ำใสๆ อะไรบางอย่างออกมา มันเค็มๆ มันๆ รสชาติปะแล่มๆ แต่ก็อร่อยดี

สาวผึ้งดึงหนังควบแทนไทลงสุด แล้วอ้าปากครอบจรวดขนาด 5.5 นิ้วของแฟนหนุ่ม ความอบอุ่นในช่องปากของสาวผึ้ง ทำให้หนุ่มแทนสั่นสะท้านด้วยความเสียว

"ไม่ไหวแล้ว!!!! ไม่ไหวแล้ว!!!! อืออออ!!!!" หนุ่มแทนเหมือนฉวยโอกาส ใช้มือรั้งท้ายทอยสาวผึ้งไม่ให้เงยหน้าขึ้นมาได้ขณะกำลังถึงจุดสุดยอด ส่วนสาวผึ้งก็รู้ดีว่าหนุ่มแทนต้องการอะไร ก็เลยไม่ได้ขัดคืน เธอหลับตาพริ้ม ดูดเลียท่อนควยของแฟนหนุ่มจนกระทั่งถึงจุดสุดยอด

"อือออออ...." หนุ่มแทนครางกระเส่า ขณะกำลังหลั่งน้ำเชื้อใส่ปากของสาวผึ้ง จากประสบการณ์ที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กันในครั้งก่อนๆ คราวนี้สาวผึ้งเลยเรียนรู้ว่าเธอต้องยอมอมน้ำเชื้อของแฟนหนุ่มเก็บเอาไว้ก่อน เพราะหากคายออกมาจะเกิดเป็นรองด่างบนเตียงได้

"บ๊วบ!!!! บ๊วบ!!! บ๊วบ!!!!" สาวผึ้งพยายามดูดเลียหยาดน้ำรักของหนุ่มแทนทุกหยาดหยด จนมั่นใจว่าคงไม่มีน้ำเชื้อค้างในลำกลององค์ชาตของแฟนหนุ่ม จึงค่อยๆ ใช้มือประคองตรงปลายโคนแล้วดึงปากออกมา หนุ่มแทนเหลือบเห็นน้ำขาวๆ เลอะตรงมุมปากของสาวผึ้ง แถมเจ้าตัวเหมือนกำลังจะสำรอกออกมาเพราะทนความคาวของน้ำอสุจิผู้ชายไม่ไหว หนุ่มแทนเลยแบมือ เพื่อให้สาวผึ้งคายน้ำเชื้อออกมา

"อ๊วกกก.....อือออออ............" สาวผึ้งคายน้ำอสุจิของแทนไทลงมาบนฝ่ามือของแฟนหนุ่ม ส่วนหนุ่มแทนก็ลูบศีรษะแฟนสาวเพื่อให้กำลังใจ

"อูยยย....สุดยอดมากเลยผึ้ง...แทนรักผึ้งที่สุดเลย"

ทีนี้ หนุ่มแทนและสาวผึ้งเลยเข้าห้องน้ำ เพื่อล้างมือและล้างควยจนสะอาด แล้วก็เดินกลับมานอนกอดสาวผึ้งข้างๆ

"อูยยย...ผึ้งใช้ปากเก่งมากอ่ะ" หนุ่มแทนหอมแก้มแฟนสาว "เดี๋ยวยกหน้าเรามาลองท่า 69 กันมะ"

.............................................................

คู่รักหนุ่มสาวใช้เวลาพักฟื้นได้สักพัก ก็เริ่มโรมรันเกมรักในยกสอง ที่ต่างฝ่ายต่างทำรักกับของลับของอีกฝ่ายด้วยปาก หนุ่มแทนนอนหงายด้านล่าง ส่วนสาวผึ้งก็คร่อมอยู่ด้านบน ทั้งสองฝ่ายต่างเพลิดเพลินไปกับการโลมเลียอวัยวะของอีกฝ่ายด้วยปาก

หนุ่มแทนแหวกกลีบสาวของผึ้ง จนเผยให้เห็นน้ำสีขาวๆ ไหลออกมาจากช่องคลอด หนุ่มแทนเลยใช้นิ้วแหวกเข้าไป เพื่อคว้านน้ำสีขาวขุ่นออกจากจากช่องคลอดของกรรณิการ์ ในขณะที่ตัวเองก็ดูดเลียเม็ดแตดของแฟนสาวไป

"อืออออ....." สาวผึ้งครางระงมด้วยความเสียว ผมของเธอปรกหน้า ส่วนมือของเธอก็ง่วนอยู่กับการชักควยของแทนไทขึ้นลง สลับกับดูดเลียมันอย่างเอร็ดอร่อย พอดูดๆ ไปสักพัก ก็เริ่มรู้สึกว่าลำควยของแทนไทเริ่มแข็งตัวมากขึ้น

"อูยยยย....เราว่าถึงเวลาแล้วล่ะผึ้ง" หนุ่มแทนสงสัญญาณให้สาวผึ้งลงจากตัวของมัน "ของเราแข็งแล้ว..."

หนุ่มแทนจัดแจงให้ผึ้งนอนหงายแล้วถ่างขาเป็นรูปตัวเอ็ม ส่วนตัวเองก็แทรกเข้าไปทรงกลางแล้วดุนดันท่อนเอ็นเข้าไปในถ้ำสาวของกรรณิการ์แบบสดๆ ไม่ใส่ถุง เพราะเป็นระยะปลอดภัย และสาวผึ้งได้ไปซื้อยาคุมกำเนิดมาเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว

"อืออออ......." สาวผึ้งครางกระเส่าขณะกำลังถูกหนุ่มแทนลงควย "เบาๆ หน่อยดิแทน...เราเจ็บ....อืออออ"

หนุ่มแทนค่อยๆ ทำตามที่แฟนสาวร้องขอ ก็เลยลดความเร็วในการกระเด้า พอเห็นว่าแฟนสาวไม่ได้ท้วงติงอะไร ก็เริ่มเร่งความเร็วมากขึ้น มากขึ้น คราวนี้เลยเป็นสาวผึ้งที่ร้องครางออกมา

"อืออ....อืออออ...อืออออ...." เพราะความเสียวสะท้าน สาวผึ้งเลยร้องครางออกมา เพราะกลัวว่าคนข้างนอกจะได้ยิน เจ้าตัวเลยเอาหมอนที่นอนหนุนอยู่มาปิดหน้าปิดตาและปิดปากตัวเองเพื่อไม่ให้เสียงดังเล็ดรอดออกไปด้านนอก

"อูยยยย....." หนุ่มแทนก็กัดฟันแน่น ขณะกำลังลงควยใส่หีของสาวผึ้ง ที่นี้พอรู้สึกเมื่อย หนุ่มแทนเลยจัดแจงเปลี่ยนท่าเป็นท่าไถนา ด้วยการเอาขาขวาของสาวผึ้งมาพาดบ่าแล้วโน้มตัวลงไปซอยหีคับๆ ของสาวผึ้ง

"พั๊บๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงหน้าขาของแทนไทกระแทกกับตูดสาวผึ้งดังแน่น เสียงดังฟังชัด "อูยยยย....สุดยอดจริงๆ ผึ้ง...อูยยยย"

ท่อนเอ็นขนาด 5.5 นิ้วของแทนไทผลุบเข้าผลุบออกจากหีคับๆ แน่นๆ ของกรรณิการ์ จนเกิดเป็นฟองขาวรอบปากถ้ำสาวของฝ่ายหญิง บางส่วนก็ไหลลงมาตรงรูตูดของเด็กสาวที่ขมิบตอดเป็นระยะๆ

"อูยยยย....คับจริงๆอ่ะผึ้ง....แทนรักผึ้งนะ...ผึ้งรักแทนไหม.....อือออออ" หนุ่มแทนครางกระเส่าขณะกำลังซอยเอวหยิกๆ ส่สาวผึ้งที่กำลังร้องเสียงหลงไม่ต่างกัน "อือออออออ!!!!!"

หนุ่มแทนชักกระตุกเมื่อถึงจุดสุดยอด เด็กหนุ่มหลั่งน้ำเชื้อเข้าไปในช่องคลอดของสาวผึ้งอย่างท้วมท้น เพราะความอ่อนแรง หนุ่มแทนเลยทิ้งตัวลงนอนข้างๆ ในขณะที่ตรงปลายท่อนเอ็นยังหลั่งน้ำเชื้อสีขาวๆ ที่ติดค้างอยู่ในลำกล้องออกมาอีกเล็กน้อย

"แฮ่ก...แฮ่ก...แฮ่ก..." หนุ่มแทนนอนหายใจรวยรินด้วยความอ่อนเพลีย ส่วนสาวผึ้งก็เงยหน้ามองหนุ่มแทนด้วยใบหน้าแดงก่ำ

"แทนนะแทน....จะฆ่าเราหรือไง!!?" สาวผึ้งตบแผงหน้าอกของแฟนหนุ่มแก้เขินดังเพี๊ยะ แต่ตอนนี้แทนไทหมดสภาพต่อต้านแล้ว เพราะถูกสาวผึ้งรีดน้ำจนจะหมดตัวแล้ว ทีนี้ พอสาวผึ้งเหลือบไปเห็นท่อนเอ็นขนาด 5.5 นิ้ว ที่ยังผงาดอยู่ แล้วยังมีคราบน้ำสีขาวๆ เปรอะเปื้อนตรงลำควย ด้วยอารมณ์กำหนัดที่ยังไม่ได้ปลดล็อคในยกที่สอง สาวผึ้งเลยเกิดไอเดียบางอย่าง ที่แม้แต่หนุ่มแทนยังคาดไม่ถึง

"อืออออ....ผึ้งงง!!!!!!!" หนุ่มแทนอ้าปากหวอ ขณะกำลังถูกสาวผึ้งอมควยที่พึ่งน้ำแตกออกมาได้ไม่นาน "อ๊า......"

สาวผึ้งไม่สนใจอะไรอีกแล้ว เธอเสยปอยผมทัดไว้ที่ข้างหู แล้วโน้มตัวดูดควยของแทนไทที่ยักชุ่มไปด้วยน้ำรักที่หลั่งออกมา เธอไม่ได้แค่อมเท่านั้น แต่ยังทดลองดูดกลืนน้ำรักของแฟนหนุ่มเข้าไปอีกด้วย เพราะอยากตักตวงประสบการณ์ทางเพศแฟนคนแรกในชีวิตของเธอให้มากที่สุดนั่นเอง

.............................................................

ทีนี้ ทั้งคู่รักวัยใสในสภาพเปลือยเปล่ายังนอนคลอเคลียกัน เพราะวันนี้ผู้ปกครองทั้งสองฝ่ายต่างว่าง พ่อแม่ของผึ้งก็ยังไม่กลับจากการประชุมที่ต่างจังหวัด ส่วนพ่อกับแม่เลี้ยงของแทนก็เหมือนจะปล่อยๆ ให้แทนออกไปหาความสุขตามเรื่อง เพราะไม่อยากจะไปกดดันอะไรมาก

"แทน...เรามีความสุขมากจริงๆ อ่ะ" สาวผึ้งในสภาพเปลือยเปล่านอนหนุนแขนแฟนหนุ่มหลับตาพริ้มด้วยความสุข "เราไม่อยากให้ช่วงเวลาแบบนี้จากเราไปเลย"

"เราก็เหมือนกัน...." หนุ่มแทนใช้มือเสยปอยผมที่ปิดหน้าแฟนสาวแล้วจุมพิตที่กลางหน้าผากเบาๆ "เรารักผึ้งนะ"

"ถ้าเราทั้งคู่เรียนจบ แล้วยังไม่มีใคร สัญญานะว่าเราจะกลับมาคบกัน" สาวผึ้งเงยหน้ามองแฟนหนุ่มอย่างมีความหวัง "นะแทน มาเกี่ยวก้อยสัญญากับเรานะ"

"ได้ซิ...." หนุ่มแทนเกี่ยวก้อยสัญญากับแฟนสาว

"อือ!!!! สัญญาแล้วนะแทน!!!" สาวผึ้งทบทวนความจำ "เป็นลูกผู้ชาย ต้องไม่ผิดคำพูดนะ!!!"

"แน่นอน...." หนุ่มแทนยิ้ม "เอ่อ...ผึ้ง...คือเราอยากจะบอกว่า...."

"บอกอะไรอ่ะ...." สาวผึ้งหรี่ตามองแฟนหนุ่ม "นี่อย่าบอกนะว่า...."

"แหะๆๆๆ ก็ผึ้งน่ารักน่าฟัดขนาดนี้อ่ะ ใครจะทนไหว" หนุ่มแทนยิ้มแห้งๆ ขณะกำลังเหลือบมองท่อนเอ็นขนาด 5.5 นิ้ว ที่ยังผงาดอยู่ด้านล่าง

"แทน...เราแสบไปหมดแล้วอ่ะ" สาวผึ้งทักท้วง "ทำไมแทนถึงได้หื่นแบบนี้นะ ถามจริงเหอะ!!"

"งั้นช่วยเราหน่อยได้ไหม...." หนุ่มแทนเหมือนกำลังรวบรวมความกล้าเพื่อกำลังจะขอบางอย่างจะผึ้ง "ช่วยอมให้เราจนกว่าเราจะเสร็จได้ไหม...หรือไม่ก็...."

"หรือไม่อะไร...." สาวผึ้งหรี่ตามองแทน "....นี่แทนอย่าบอกนะว่า"

"เราอยากลองเข้าข้างหลังผึ้งดูหน่อยอ่ะ...." แทนยิ้มเขินๆ "ได้ไหมผึ้ง....นะ...เราขอนะ"

 

ตัวอย่างบางส่วนในตอนต่อไป


สาวผึ้ง กรรณิการ์ และ สาวพลอย พลอยพรรณ ต่างสอบเข้ามหาวิทยาลัยชื่อดังแถวสามย่านได้เป็นผลสำเร็จ โดยสาวผึ้งสอบติดคณะนิติศาสตร์อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ ส่วนสาวพลอยก็สอบติดคณะแพทย์ศาสตร์อย่างที่ตั้งใจเอาไว้ด้วย

เพราะความสวย ใส และดูไฮโซของพลอยพรรณ เลยทำให้เธอกลายเป็นดาวเด่นประจำคณะแพทย์ศาสตร์ เพียงแต่เจ้าตัวกลับไม่สนใจหรือยินดียินร้ายในชื่อเสียงเหล่านั้น พลอยพรรณเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียนหนังสือไปตามปกติ

"นี่พลอย...ชั้นว่าพี่กร หนุ่มคณะเภสัชปี 3 แอบชอบแกป่ะวะ" สาวผึ้งเอ่ยปากถามสาวพลอยที่กำลังก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือในห้องสมุด

"คงไม่มั้ง มีผู้หญิงน่ารักมากมาย พี่กรคงไม่ได้ชอบชั้นจริงๆ หรอก" พลอยพรรณตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย ก่อนหันไปอ่านหนังสือตามเดิม

"นี่แกไม่คิดจะหาแฟนบ้างเลยใช่มะเนี่ย!!!" สาวผึ้งเริ่มขมวดคิ้ว "ชีวิตน่าเบื่อไปป่ะแก!!! ชั้นล่ะโคตรอิจฉาความสวยความน่ารักจากแกจริงๆ เลยพลอย ถ้าแกไม่คิดจะใช้มัน ให้ชั้นได้ป่ะพลอย!!!"

พลอยพรรณเงยหน้าขึ้นมาจากตำราแล้วเหลือบมองกรรณิการ์ ก่อนเสยปอยผมทัดหูด้านหลังเพื่อแสดงความภาคภูมิใจในเกียรติประวัติและใบหน้าที่งดงามของตัวเอง

"ก็ทำไงได้ล่ะ คนเกิดมาสวย ก็ต้องเล่นตัวหน่อย จริงป่ะ!!!" พลอยพรรณแลบลิ้นใส่เพื่อนสาว ก่อนหันกลับไปอ่านหนังสือต่อด้วยรอยยิ้ม

"เออออออ!!!!! ชั้นไม่สวยอย่างแกนิ พลอยพรรณ!!! แม่เจ้าหญิงคนสวยจากปราสาทนาโกย่า!!!!! เห๊อะ!!!"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ขอบคุณสำหรับตอนใหม่นะครับ ไรท์เตอร์ หายไปนานเลย สำหรับไซด์สตอรี่นี้
รอบทต่อไปนะคัรบกับสาวผึ้งคนสวย :)

ผึ้งติดใจประตูหลังแน่ๆๆ

น้องผึ้งต้องโดนท่าหมาแล้ว ติดใจกันไปเลย

น้องผึ้ง กว่าจะมา ต้องให้พี่พลอยสอนละตอนนี้

แทนจะขออะไร ได้อยู่แล้ว

[panax]

อยากรอลุ้นเลยครับ
เอาใจช่วยคู่นี้ให้กลับมาเป็นคู่แท้กัน แต่ระหว่างนั้น ต่างคนจะไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์เสียว
ก็ยิ่งดีนะครับ อิอิ

ป้าดดด รอลุ้นตอนนี้ที่สุดแล้วครับ นี่เงจุดเริ่มต้นความร้นแรงสาวผึ้ง

ทิ้งทวนด้วยประตูหลังกันเลยทีเดียว สาวผึ้งคงได้เปิดโลกใหม่

[numvego]

น้องผึ้งถ้าจะโดนปนะตูหลังแน่ๆ

นิยมก้นกันจังแฮะ

แทนลีลาใช้ได้จริงๆ.  ไม่พอจะเอาประตูหลังอีก  ทนายผึ้งจะยอมไหมนะขอลุ้นนะตรัล

ผึ้งโดนเอาตูดแน่แน่

โดนของไทยไปก่อนผึ้ง แล้วค่อยไปโดนของนอก...

อยากให้ผึ้งไปมี ปสก ใหม่ๆกับคนใหม่ๆ แล้วกลับมาโดนแทนไท อีกรอบ