พูดคุยก่อนอ่าน : นี่คือเรื่องสั้น ที่ผมอยากลองเขียนเล่นๆ หาสาระไม่ค่อยได้ ซึ่งมันเป็นเรื่องราวที่อ้างอิงจากจักรวาลของซีรีส์ 'เกมรักภารโรงเฒ่า' โดยเรื่องสั้นนี้จะอ้างอิงลักษณะนิสัย คาแร็คเตอร์ และเรื่องราวจากเกมรักภารโรงเฒ่าเป็นหลัก เพียงแต่นี่เป็นเรื่องสั้นที่ Spin Off ออกมา หลายคนอาจจะงงๆ อะไรคือ Spin Off

"นี่คือภาคแยกจากเกมรักภารโรงเฒ่า ผมอยากลองเขียนเรื่องสั้นๆ ที่อ้างอิงจากซีรีส์เกมรักของผมเป็นหลัก ให้ออกมาเป็นเรื่องราวที่มีเนื้อหากระชับและอีโรติกที่จบในตอนเดียว"

โดยเรื่องที่ผมจะเขียน เป็นเรื่องของ ลุงพล X ครูเบสท์ ที่ผมวางตัวไว้เป็นบอสภาคสองครับ อยากลองวัดเรตติ้งตัวละครตัวนี้ดู ว่าแรงพอที่จะสู้กับหมอพลอยในอนาคตได้ไหม

ปล.นี่ไม่ใช่ตอนต่อของเกมรักนะครับ เป็นแค่เรื่องสั้นที่แยกออกมา ไม่ได้เป็นเรื่องในจักรวาลเดียวกัน แค่หยิบยืมเนื้อหาจากจักรวาลหลักมายำใหม่ดู

ปล2.นี่เป็นเรื่องสั้นแนวประโลมโลก ระหว่างหญิงสาวและชายชรา ซึ่งอาจหาสาระไม่ค่อยได้ เพราะมันเป็นการเขียนในสไตล์ของผม ในรูปแบบนิยายอีโรติกที่ผมชอบ ดังนั้นใครที่ไม่ชอบแนว หญิงสาวกับชายชรา ขอให้ผ่านไปนะ

ปล3.ครูเบสท์ในเรื่องนี้ไม่ง่ายเหมือนในซีรีส์เกมรักนะครับ และครูเบสท์ในซีรีส์เกมรักยังไม่เสร็จลุงพลง่ายๆ ด้วย

ปล4.ฉากรักอย่างเป็นทางการของ ลุงพล x ครูเบสท์ ยาวกว่านี้และเสียวกว่านี้แน่นอนครับ


###########################

ภัคจิรา นฤนารถไมตรี หญิงสาววัย 27 ปี พื้นเพเป็นคนจังหวัดเชียงราย เป็นลูกสาวของข้าราชการใหญ่ในกระทรวงมหาดไทย เธอมีการศึกษาที่ดีจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศไทย ที่ถูกขนานนามว่าสอบเข้ายากที่สุด ภัคจิราจบปริญญาตรีและโทจากคณะพยาบาลศาสตร์อินเตอร์ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ก่อนที่จะผันตัวมาเป็นอาจารย์พยาบาลในวิทยาลัยพยาบาลซึ่งหน่วยงานหนึ่งของโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงของประเทศไทย



ภัคจิราเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาสวยงาม รูปร่างสูงโปร่ง ผมยาวประบ่า และมีผิวขาวเหลืองนวลชวนมอง หลังจากที่มารับงานเป็นอาจารย์ในวิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ ภัคจิราก็กลายเป็นที่รักของนักศึกษาพยาบาลทั้งชายและหญิง รวมไปถึงครูบาอาจารย์ชั้นรุ่นใหญ่และรุ่นพี่มากมาย แต่ก็นับว่าน่าแปลกที่ไม่มีใครกล้าจีบอาจารย์สาวคนสวยคนนี้ เพราะคิดไปเองว่าเธอน่าจะมีแฟนไปแล้ว

ในสมัยเรียนปริญญาตรี ภัคจิราถูกยกเป็นหนึ่งในดาวมหาวิทยาลัยของคณะพยาบาลศาสตร์อินเตอร์ ด้วยใบหน้าที่สวยงาม และรอยยิ้มน่ารักที่ทำให้โลกทั้งใบรู้สึกสดชื่น นอกจากนี้ เธอเคยมีผลงานถ่ายแบบนิตยสารวัยรุ่นมาแล้วอีกด้วย แต่น่าเสียดายที่ภัคจิราเลือกที่จะเอาดีด้านการเรียน จึงทำให้เธอปฏิเสธโมเดลลิ่งที่ชักชวนเธอเข้าสู่วงการ และส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะคำสั่งจากคุณพ่อและคุณแม่ที่ต้องการให้เธอมุ่งไปที่การเรียนเป็นหลักก่อน

อ้อ!!! และทุกคนก็ล้วนเรียกเธอว่า 'ครูเบสท์' หรือ 'หมอเบสท์' ทั้งที่ความจริงแล้วควรจะเรียกด้วยชื่อแรกมากกว่า เพราะเธอได้ชื่อว่าเป็นอาจารย์ แต่ด้วยความสามารถของภัคจิรา การที่เธอจะเรียนหมอก็ย่อมไม่ใช่เรื่องยากเกินเอื้อม เพียงแต่ในวัยเด็กเธอเคยวาดฝันว่าอยากเป็นพยาบาล นักวิจัย หรือไม่ก็อาจจะผันตัวไปเป็นแอร์โฮสเตจสายการบินระดับประเทศที่ไหนสักแห่งของไทย หรืออาจเป็นของต่างประเทศ แน่นอนว่าคนอย่างภัคจิราก็ย่อมทำได้ เธอมีรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม มีบุคลิกภาพที่ดี และมีความรู้ด้านวิชาการและภาษาที่ดี ถ้าภัคจิราคิดจะไปเป็นแอร์โฮสเตสก็ย่อมทำได้ เพียงแต่ภายหลัง เธอเกิดความคิดที่ว่าอยากจะเอาความรู้ที่ร่ำเรียนมาถ่ายทอดให้กับเด็กๆ พยาบาลเพื่อนำไปใช้ช่วยเหลือผู้คนและสังคม

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเลือกเดินบนเส้นทางของอาจารย์ ทั้งๆ ที่ความสวยและความสามารถของภัคจิรามีมากกว่านั้น เธอสามารถไปได้ไกลกว่านี้ แต่สุดท้ายแล้ว ภัคจิรามองว่าชีวิตคนเราเกิดมแล้ว ก็ต้องทำสิ่งดีๆ ตอบแทนสังคมบ้าง

เธอทำงานที่วิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้มาก็เกือบ 3 ปีแล้ว ตอนนี้ภัคจิราในวัย 27 ปี กำลังมองหาโอกาสก้าวหน้าครั้งสำคัญในชีวิต ด้วยการเดินทางไปศึกษาต่อปริญญาเอกด้านการแพทย์และสาธารณสุขที่สหรัฐอเมริกา โดยเจ้าตัวกำลังทำเรื่องขอทุนเรียนต่อที่ต่างประเทศ ซึ่งความจริงแล้วครอบครัวนฤนารถไมตรีเองก็จัดว่าเป็นครอบครัวที่มีฐานะดี และที่สำคัญหากย้อนกลับไปในรุ่นของบรรพบุรุษของภัคจิรา ก็ล้วนมีเชื้อสายเจ้านายทางภาคเหนือเมื่อครั้งเก่าก่อนทั้งนั้น



"วันนี้ต้องสอบสัมภาษณ์ชิงทุนเรียนต่อ...ต้องเตรียมตัวให้พร้อม" ภัคจิราครุ่นคิดในใจขณะกำลังถอดกุญแจรถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์ ที่พ่อกับแม่ของเธอซื้อให้เป็นรางวัลหลังจบปริญญาตรี วันนี้อาจารย์สาวคนสวยรีบมาที่วิทยาลัยพยาบาลตั้งแต่เช้า เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการสัมภาษณ์ชิงทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา

เพียงแต่เพราะรีบเดินทางมา เลยทำให้เธอไม่ได้กินข้าวเช้ามา ก็เลยตัดสินใจแวะโรงอาหารเพื่อหาอะไรกินรองท้อง ก็เลยนึกถึงร้านน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ของลุงพล อดีตนักการภารโรงที่เกษียณตัวเองมาขายน้ำเต้าหู้แทน

.....นอกเหนือจากการเป็นอดีตภารโรงที่เกษียณอายุ เป็นเจ้าของร้านน้ำเต้าหู้ ลุงพลยังได้ชื่อว่าเป็นสามีคนแรกที่แอบคบหาดูใจกับอาจารย์สาวอย่างลับๆ มาได้สักพักอีกด้วย

###########################

"เอาน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋ให้ชุดหนึ่งคะลุง..." ภัคจิรายืนยิ้มหวานหน้าร้านคาของลุงพล คนขายน้ำเต้าหู้

"ครับ...ครูเบสท์" ลุงพลที่กำลังง้วนอยู่กับการทอดปาท่องโก๋หันไปมองหน้าครูเบสท์คนสวยด้วยรอยยิ้ม "สักครู่ครับ"

ภัคจิรายังคงยิ้มหวาน ส่วนลุงพล ที่เป็นชายวัย 60 ปี ก็ทำหน้าที่ของตัวเองไป หนุ่มใหญ่เหลือบมองอาจารย์สาวคนสวยด้วยสีหน้าที่เหมือนเก็บงำความรู้สึก 'ไม่พอใจ' อะไรบางอย่างที่เหมือนกำลังจะระเบิดออกมา

"ลุงค๊า....เอาน้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋สองชุดค๊า!!!" เสียงนักศึกษาพยาบาลชั้นปีที่สองที่มารอซื้อของกับลุงพลดังขึ้น "อ่าว...ครูเบสท์!!! สวัสดีค๊า!!!"

"สวัสดีจ๊ะ!!!" ภัคจิรายิ้มหวานรับไหว้จากนักศึกษาพยาบาลคนนั้น ส่วนลุงพลก็ก้มหน้าก้มตาตักน้ำเต้าหู้ใส่ชามให้อาจารย์สาวคนสวยไป

"ขอบคุณค่ะ..." ภัคจิรายิ้มหวาน รับถาดเสิร์ฟถ้วยน้ำเต้าหู้และปาท่องโก๋ หญิงสาวจากภาคเหนือเหมือนสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตจากลุงพล ก็เลยรีบเดินออกไปจากหน้าร้านของตาเฒ่าทันที



"ไม่ไปไม่ได้เหรอครับครูเบสท์!!!" ลุงพลในสภาพเนื้อตัวเหลือแค่ผ้าขนหนูพันเอวยืนมองอาจารย์สาวในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวที่กำลังใช้ไดร์เป่าผมให้แห่งอยู่บนโต๊ะแป้งในโรงแรงแห่งหนึ่งที่ไกลออกไปจากกรุงเทพมหานคร "ลุงไม่อยากให้ครูเบสท์ไปเลยนะครับ"

"แต่เบสท์ต้องไปนะคะ..." ภัคจิราวางไดร์เป่าผมลงบนโต๊ะเครื่องแป้ง "ลุงอย่าลืมซิ ว่าเบสท์เป็นอาจารย์สอนเด็ก เบสท์ก็อยากเรียนต่อให้จบสูงๆ เพื่อเอาความรู้มาสอนเด็กนักเรียน"

"แต่ลุงไม่อยากให้เบสท์ไป!!!" ตาเฒ่าลุกขึ้นทำเสียงจริงจัง "เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะครับครูเบสท์ ยังไงลุงก็ไม่ให้ไป!!!"

"เบสท์ไปเรียนต่อนะคะลุง...ไม่ได้ไปทำอะไรไม่ดีสักหน่อย" ภัคจิราหันหน้ามาที่ลุงพล เธอเดินเข้ามาแล้วโอบกอดสามีเฒ่าที่แก่กว่าเธอถึง 33 ปี!! "ลุงพลหึงเบสท์เหรอคะ? กลัวเบสท์นอกใจไปคบกับหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวเหรอ?"

"ก็จะให้ลุงคิดยังไงละครับครูเบสท์...." ลุงพลเริ่มเสียงอ่อนลง เมื่อเจออ้อมกอดของอาจารย์สาวคนสวย "ครูเบสท์ทั้งสาว ทั้งสวยแบบนี้ ลุงหึงนะครับ ยังไงเราก็ได้ชื่อว่าเป็นผัวเมียกันแล้วนะ"

"โถเอ้ยยย....คนแก่ขี้น้อยใจอย่างที่เค้าว่าจริงๆ" ภัคจิรายิ้มหวานจนเห็นแผงฟันขาว "กลัวเบสท์นอกใจลุงเหรอคะ ลุงพล?"

ตาเฒ่าทำหน้างอเหมือนเด็กน้อยที่ไม่ถูกพ่อแม่ตามใจ จนภัคจิราต้องกอดตาเฒ่าแล้วหอมแก้มเพื่อปลอบใจอีกหนึ่งฟอด จนลุงพลเริ่มยิ้มได้ เพราะรู้ดีว่าเมียเด็กคนสวยยังรักยังแคร์มันอยู่เหมือนเดิม

"ก็ลุงมันแก่แล้ว จะตายวันตายพรุ่งลุงก็ไม่รู้...." ลุงพลสารภาพ "ทำไมลุงไม่เกิดช้ากว่านี้นะ หรือไม่ก็ให้ครูเบสท์เกิดเร็วกว่านี้ บางทีเราจะได้ไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ แบบนี้"

"นั่นซิคะ...กามเทพมักผิดคิวอยู่ตลอดเลย" ภัคจิราตอบ "แต่ไม่เอานะคะ ตาแก่ของเบสท์ ขี้น้อยใจแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ"

พอเจอลูกหยอดหวานๆ ของครูเบสท์ เลยทำให้ลุงพลเริ่มยิ้มออกมาได้

"ฮั่นแน่....ยิ้มได้แล้วซิ ตาแก่ของเค้า ยิ้มแล้วๆๆๆ" ภัคจิราหยอกเย้าตาเฒ่า ที่เคยหน้าหงิกหน้างอเมื่อครู่ ให้กลับมายิ้มได้อีกครั้งเพราะความน่ารักของภัคจิรา เมียสาวเด็กคนสวยผู้สูงศักดิ์ของไอ้พล

"ลุงพูดจริงๆ นะ ลุงไม่อยากให้ครูเบสท์ไปอเมริกาเลย" ลุงพลสารภาพ "แต่ถ้าครูเบสท์อยากไป ลุงก็คงห้ามไม่ได้..."

"แต่เบสท์ยังไม่ได้ไปตอนนี้สักหน่อย...." อาจารย์สาวที่ตะกี้ยังอยู่ในโหมดงุ้งงิ้งเริ่มเปลี่ยนโหมดใหม่ ที่ดูสงบนิ่งและจริงจังมากขึ้น "ยังไงตอนนี้เบสท์ก็ยังอยู่...ที่นี่...กับลุงพล....แล้วก็...."

ภัคจิราเอื้อมมือไปปลดสายที่รัดเอวชุดคลุมอาบน้ำ แล้วปลดเปลื้องเสื้อคลุมสีขาวจนเผยให้เห็นร่างกายอันเปลือยเปล่า หญิงสาวจากเมืองเชียงรายในสภาพเปลือยเปล่าเอื้อมแขนขว้ามือลุงพลให้มาสัมผัสตรงเนินหัวหน่าวของเธอ



"ลุงพลคะ...ลองจับดูซิ...." ภัคจิราทำตาหวานใส่ลุงพล "ข้างในของเบสท์มันแฉะไปหมดแล้ว...ช่วยเบสท์หน่อยนะคะ"

ลุงพลกลืนน้ำลายดังเอื้อก เพราะรู้ดีว่าสายตาที่เว้าวอนของภัคจิรามันหมายถึงอะไร แต่ยังไม่ได้พูดอะไร อาจารย์สาวคนสวยก็ผลักตาเฒ่าให้ล้มลงไปนอนกองบนพื้น แล้วก็ขึ้นคร่อมร่างของคนขายน้ำเต้าหู้วัย 60 ปี ก่อนถลกผ้าขนหนูผืนน้อยที่ปกปิดความเป็นชายของลุงพลเอาไว้

ภัคจิรามองเครื่องเพศของลุงพลด้วยนัยน์ตาหวานเยิ้ม แม้จะมีอายุอานามที่มากแล้ว แต่อาวุธประจำกายของลุงพลก็แข็งปั๋งทำงานดี อาจารย์สาวคนสวยโน้มตัวลงเพื่อทักทายชุมพลน้อยทันที

 

###########################

ตัดมาที่ช่วงเย็น หลังจากที่เก็บข้าวของเครื่องใช้ภายในร้านเสร็จแล้ว ลุงพลก็เตรียมตัวโหนรถเมล์กลับบ้านตรงป้ายรถเมล์ เพราะวันนี้มันไม่ได้เอารถมาเพราะรถเสีย แต่แล้วมันก็ได้ยินเสียงบีบแตรจากรถยนต์ Honda Civic สีบลอนด์ ของครูเบสท์คนสวย

"ครูเบสท์?" ลุงพลดูแปลกใจไม่น้อย ที่เห็นครูเบสท์เลื่อนกระจกรถแล้วมองมาที่มัน "มีอะไรเหรอครับ?"

"ขึ้นรถมากับเบสท์ก่อน" ครูเบสท์ตอบ "เบสท์มีอะไรจะคุย"

ด้วยสัญชาติญาณและประสบการณ์ ทำให้ลุงพลตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถของครูเบสท์ และอย่างที่มันคิดไว้ไม่มีผิด ครูเบสท์ได้เปิดใจเรื่องสอบสัมภาษณ์ชิงทุนเมื่อช่วงสาย

"จำที่เบสท์เคยพูดเรื่องไปเรียนต่อปริญญาเอกได้ไหมคะ?" เบสท์หันมามองหน้าลุงพลที่นั่งอยู่เบาะหน้าด้านข้าง

"ครับ..." ลุงพลตอบ "ลุงคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไร ครูเบสท์กำลังจะได้ไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้วซินะครับ"

"ทำไมลุงพูดเหมือนอยากให้เบสท์ไปจังเลยละคะ?" สาวเบสท์หรี่ตามองตาเฒ่า "ฮั่นแน่...งอนเบสท์อยู่หรือเปล่าเอ่ย ที่เบสท์ไม่มีเวลาให้น่ะ"

"ก็ให้ลุงคิดยังไงล่ะครับ ลุงกับครูเบสท์ เรามันต่างกันคนละชั้นวรรณะ" ตาเฒ่าสารภาพ "เอาเป็นว่าถ้าไม่มีอะไรแล้ว จอดรถตรงป้ายรถเมล์ข้างหน้าเถอะนะครับ เดี๋ยวลุงหาทางกลับบ้านเอง"

"เบสท์ยังไม่ได้บอกเรื่องสำคัญให้ลุงฟังเลย" ภัคจิราทำหน้านิ่ง "เบสท์ตัดสินใจแล้ว ว่าเบสท์จะไม่ไปเรียนต่อที่อเมริกา"

"ก็ดีแล้ว....ห๊า!!!" พอได้ยินประโยคสุดท้าย ทำเอาลุงพลหันไปมองหน้าครูเบสท์ด้วยความตกใจ "ครูเบสท์ว่าอะไรนะครับ"

"เบสท์ไม่ไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้วค๊าลุง...." สาวเบสท์ยิ้มหวานจนเห็นแผงฟันขาว พอสักพัก ใบหน้าของเธอก็แดงก่ำด้วยความอาย "แล้วก็...เอ่อ....เบสท์ทำเรื่องของลาออกจากการเป็นอาจารย์แล้วนะคะ...ลุงพล"

"ครูเบสท์กำลังพูดเรื่องอะไรครับเนี่ย...ลุงงงไปหมดแล้ว" ลุงพลขมวดคิ้ว

"คือเบสท์ท้องค่ะลุง...." ภัคจิราตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก "มีตาเฒ่าคนไหนไม่รู้ ทำเบสท์ท้องป่อง...เบสท์เลยต้องทำเรื่องลาออกก่อนที่ทุกคนจะรู้ความจริง"

"นี่...นี่อย่าบอกนะครับว่า...." ลุงพลตาเหลือกเมื่อได้ยินประโยคนั้นจากครูเบสท์

"ใช่...เบสท์ท้องกับลุง" ครูเบสท์สารภาพอย่างเนียมอาย "ลุงพลจะรับผิดชอบเบสท์กับลูกในท้องใช่ไหมคะ?"

"แน่นอนซิครับ แน่นอน!!!" ลุงพลยิ้มแป้นเมื่อได้ยินข่าวดีจากครูเบสท์ ทีนี้พอไฟเขียว ครูเบสท์เลยขับรถแล่นไปบนท้องถนนเพื่อบอกแผนการสำคัญให้ลุงพลฟัง

"แล้วก็...พรุ่งนี้เบสท์ทำเรื่องลาพักร้อน" ภัคจิราร่ายถึงแผนการของเธอ "แล้วก็ เบสท์ไม่รู้ว่ามันกระชั้นชิดไปหรือเปล่า แต่เบสท์อยากชวนลุงไปบางแสน....."

"ไปซิครับ...ไปเลย...เบสท์จะไปไหน ลุงก็ไปหมดนั่นแหละ" ตาเฒ่ายิ้มแป้นมองครูเบสท์ที่กำลังขับรถอยู่ด้วยตาหวานเยิ้ม



"แหน๊ะ!!! ทำหน้าแบบนั้น คิดอะไรลามกอยู่หรือเปล่าคะลุง!!!" ภัคจิราทำแก้มป่องแก้เขิน "ยังไงก็อย่ารุนแรงกับเบสท์นะคะ เบสท์ท้องอยู่ เดี๋ยวลูกในท้องเราได้รับอันตรายนะ"

สุดท้าย เมื่อลุงพลและครูเบสท์ไปถึงบางแสน ทั้งคู่ก็เช่าโรงแรมอยู่และคลอเคลียกันราวกับอยู่ในช่วงฮันนีมูนไม่มีผิด ลุงพลและครูเบสท์ร่วมรักกันถี่มาก ไม่ว่าจะเป็นในห้องนอนและในห้องน้ำ จนกล่าวได้ว่าทั้งคู่แทบไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยขณะอยู่ร่วมกัน เว้นเสียแต่ตอนที่โทรสั่งบริกรให้เอาอาหารมาเสริฟ์

หลังจากนั้น ลุงพลก็เซ้งร้าน แล้วกลับไปต่างจังหวัด โดยมีครูเบสท์ไปอยู่ด้วย ตำนานรักต่างวัยและต่างชนชั้นของลุงพลและครูเบสท์ ทำให้ชาวบ้านต่างพูดถึงด้วยความรู้สึกที่ปนเปออกไป ทั้งสมเพช อิจฉา และชื่นชม

"ลุงพลแน่จริงว่ะ ได้เมียเด็ก ทั้งสวย รวยความรู้ แถมมีชาติตระกูลที่ดีอีกต่างหาก"

"ผู้หญิงนี่ก็แปลก ผู้ชายหนุ่มๆ มีไม่เอา มาเอาตาแก่ทำผัว"

"อย่าเผลอแล้วกันล่ะลุง เผลอเมื่อไร เมียลุงผมแย่งแน่"

แต่สุดท้ายไม่ว่าใครจะพูดยังไง ลุงพลกับครูเบสท์ก็ครองรักกันที่ต่างจังหวัดอย่างมีความสุข ลุงพลปลูกพืชผักส่วนครัวเพื่อนำไปขายที่ตลาด ส่วนครูเบสท์ที่ตั้งท้องก็ช่วยลุงพลทำมาหากิน ด้วยการทำเมนูอาหารง่ายๆ ส่งตลาดขาย จนกระทั่งคนของบ้านนฤนารถไมตรีมาตามตัว

แต่ภัคจิรายืนกรานว่าเธอจะไม่กลับไป เธอค้นพบสถานที่ที่เหมาะกับเธอแล้ว เธออยากอยู่กับลุงพล อยากดูแลและถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะแก่เฒ่าไปพร้อมๆ กับลุงพล สุดท้ายพ่อกับแม่ของครูเบสท์ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยส่งคนมาช่วยดูแลครูเบสท์และลูกเขยวัยดึกอย่างลุงพลให้มีความเป็นอยู่ที่ดี จนกระทั่งครูเบสท์คลอดลูก พ่อกับแม่ของครูเบสท์ก็พยายามแยกตัวครูเบสท์จากลุงพล แต่ครูเบสท์ไม่ยอม

ด้วยความรักของพ่อกับแม่ สุดท้ายก็เลยต้องยอมปล่อยให้ลูกสาวของบ้านได้ครองรักกับตาเฒ่าและลูกสาวที่เกิดมา ก่อนที่ตำนานรักต่างวัยระหว่างอดีตอาจารย์สาวภัคจิราและอดีตภารโรงและคนขายน้ำเต้าหู้อย่างลุงพลจะดังกระหึ่มไปทั่วโลกโซเชียล จนทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ทั่วประเทศอิจฉาตาเฒ่าชุมพล ที่ได้ครองรักกับอาจารย์สาวคนสวยอย่างภัคจิรากันเป็นแถว

-อวสาน-

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[nooy01]

ชอบครับ มีเรื่องราวหลายแบบ ชวนให้ติดตาม ว่าแต่ แล้วครูเบสท์ไปเสียท่าให้ลุงพลตอนไหนเนี่ยะ





ขอฝากคำเตือน  ก่อนคอมเม้นต์ จากเจ้แว่น
................................................
ใครจะอ่านผลงานทุกตอนในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉันแบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .
................................................................................................................

อ่า อ่านะ สั้นจุงเบย ต้องอ่านส่วนที่ซ่อนก่อนละ ครูเบสจัดหนักแน่ๆ

ถ้าลุงมีคนเดียวก็คงแฮปปีีแบบนี้สินะ
ถ้าลงเอยกับคนอืนจะจบแบบใหนน้าาาายากรู้จัง

อ่านไปนึกว่าลุงพลตัวปลอม

เรื่องสั้นนี่เล่นนท้องเลยแน่จริงๆ

แหมข้ามมาหลายตอนเชียว ทำให้ชวนสงสัยว่าไปยะกันเมื่อไหร่ แล้วสาวๆที่เหลือไปไหนกันหมดนะ

มาเร็ว มาให้อิฉจาลุงพล อีกแล้วครับท่าน

การมีสปินออฟหรือจักรวาลแยกเป็นเรื่องที่ดีครับ มันสร้างความเป็นไปได้ให้กับผลงานได้ไม่สิ้นสุด

เรื่องสั้น ฝันของลุง   ร้ายกาจตลอด จะมีคนทุกคนมั้ยนะ

เป็นโชคดีของลุงพลกับหมอเบส

เรื่องแยกเเบบนี้น่าสนใจมากครับอยากให้ทำหลายๆคนเลยครับ

มีภาค spin off ด้วย !!! มาลงชื่อขอเสพนะครับ และจะรอภาคหลักอย่างใจจดใจจ่อ 

เรื่องสั้นจริงๆ ปกติท่านนาโต้จัดหนักจัดเต็มกว่านี้ ฮาๆ ขอบคุณมากๆครับ

มีภาคแยกด้วยยังกะจักรวาล star war 555