สวัสดีครับ สวัสดี ระหว่างรอ เมดสาวคิราระตอนที่ 9 ก็มาอ่านผลงานของ อาจารย์ Homunculus กันเถอะครับ
ผลงานแปล โดย Oswald

ตอนนี้ผมจะใส่รูปแค่ฉากที่ตัวละครแสดงสีหนาอาการ   จะไม่ลงเยอะเต็มเรื่องเหมือนคราวก่อน  แค่อยากว่า ถ้าผมใส่รูปกับไม่ใส่รูป แบบไหนจะเข้าใจมากกว่ากัน อ่านจบแล้วช่วยมาคอมเมนต์บอกด้วยนะครับ



กรุณาแสดงความคิดเห็นเพื่ออ่านเนื้อเรื่องที่เหลือครับ



ภาพ + เนื้อเรื่อง :  Homunculus
Clean + แปล :  Oswald
แต่งเสริมเติมแต่ง  :  พ้มเอง


ใครถูกใจตอนนี้สามารถเข้าอ่านได้ที่กระทู้ตามลิ๊งค์ครับ




แนะนำตัวละคร ฉบับเร่งด่วน


โทคิวะ ไทจิ

หนุ่มรูปหล่อพระเอกของเรื่อง เป็นคนจิตใจดี เดิมทีแล้วไม่ได้เป็นคนหื่น แร่แตกตื่นเรื่องเพศ


••••


คุรางาโนะ  ยาโยอิ

สาวหัวหน้าห้องสุดฮอต เก่งรอบด้าน สวย น่ารัก หุ่นดี









••••••


โทะ โทคิวะคุง จะทำอะไร


ขอโทษนะแต่ชั้น ไม่ไหวแล้ว ไม่ว่าชั้นใช่มั้ย


หะ หาา นายจะทำอะไรชั้น  อย่านะ อร๊าาาา





•••••



หยะ อย่าาาา   เฮือกก !!!!!

[ เพื่อน ]  :  เฮ้ย  ไทจิ เป็นไรรึเปล่าวะ


[ ไทจิ ]  :  หะ เฮ้ออ ฝันเหรอ


[ เพื่อน ]  :  อะไรของมึงวะ อยู่ดีๆก็สะดุ้งโหยง ฝันร้ายหรือไง



ไทจิพยายามรวบรวมสมาธิ เพื่อควบคุมตัวเอง มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขากันนะ พักนี้ตัวเขามักจะฝันแต่เรื่องพวกนี้แทบทุกครั้งที่หลับตาเลย แต่ถึงแม้เขาจะพยายามอดกลั้นแค่ไหน แต่น้องชายใต้กางเกงในนั้นมันก็ไม่ยอมสงบลง เพราะอยู่ดีๆมันก็โด่ขึ้นมาเฉยๆราวกับถูกบางอย่าง ที่เรียกหากัน กำลังเข้ามาใกล้



[ ???? ]  :  โทคิวะคุง



ในขณะที่โทคิวะกำลังหำตุงนั้นก็ได้มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งเรียกเขาขึ้นมา ส่วนไอ้เพื่อนตัวแสบก็หน้าตาตื่นเลย เพราะเธอคนนั้นคือสาวฮอตของรุ่นและเป็นหัวหน้าห้องนั่นเอง แต่โทคิวนี่สิ่ถึงกับสะดุ้งโหยงทำตัวไม่ถูกแล้วตอนนี้


[ เพื่อนสนิท ]  :  หะ หะ หัวหน้าห้อง

ความชิบหายมาเยือนโทคิวะแล้ว เพราะหัวหน้าห้องนั้นมองหน้าเขาด้วยสีหน้าที่จริงจังราวกับ โทคิวะไปทำอะไรผิดมา


[ โทคิวะ ]   :  คุ คุ   คุรางาโนะ ยาโยอิ


[ ยาโยอิ ]  :  ชั้นขอคุยหน่อยได้มั้ยโทคิวะคุง ไปที่คนเยอะๆหน่อย



ยาโยอิผู้หญิงที่โทคิวะเกือบได้เสียบในฝัน มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมเธอมาหาโทคิวะ แล้วสีหน้าที่เธอแสดงออกมานั้นมันคืออะไร หรือว่ายาโยอิรู้เรื่องราวทั้งหมด  ทั้งคู่เดินไปยังกลางสนามโรงเรียน ที่มีนักเรียนเดินไปมามากมายตามที่ยาโยอิต้องการ ถึงจะบอกว่ามาคุย แต่ทั้งสองนั้นกลับยืนห่างกันมากกว่าปกติ หรือว่า.....

[ ยาโยอิ ]  :  หมู่นี้นายน่ะ แอบมองชั้นอยู่ตลอดใช่มั้ย


[ โทคิวะ ]  :  อึ้ก .....


[ ยาโยอิ ]  :  นายมองด้วยสายตาหื่นๆแบบนั้น แบบที่ทำอยู่ตอนนี้ใช่มั้ย


[ โทคิวะ ]  :  มะ ไม่ ไม่ใช่....

โทคิวะพยายามปฏิเสธออกไป ทั้งที่ใจไม่ใช่แบบนั้น จริงอยู่ว่าเขาไม่ได้ชอบหรือพิศวาทอะไรยาโยอิเป็นพิเศษ แต่ทำไมแค่มองหน้าเธอ หัวใจของเขากลับเต้นไม่เป็นจังหวะเลยล่ะ เขามองไปที่ยาโยอิที่มองเขาด้วยสายตาที่จริงจังก็ยิ่งจิตใจปั่นป่วน มันจะกลายเป็นแบบในฝันนั้นอีกเปล่านะ แต่ถ้าบอกความจริงออกไปใครจะเชื่อ แต่เมื่อมองลึกเข้าไปเขาก็ต้องยอมแพ้ต่อสายตานั้น ก่อนที่จะตัดสินใจพูดความจริงออกไป เขากำหมัดแน่นพร้อมพูดความจริงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ให้หญิงสาวตรงหน้าได้รับรู้





[ โทคิวะ ]  :   พะ พูดไปเธออาจจะไม่เชื่อก็ได้นะ ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับตัวของเรา หมู่นี้พอเจอหน้าเธอทีไรหัวใจมันก็ปั่นป่วนไปหมด เราควบคุมตัวเองไม่ได้  ตะ แต่ว่าเราสาบานได้นะ ว่าเราไม่คิดจะล่วงเกินเธอเลย



[ ยาโยอิ ]  :  เชื่อสิ่ ชั้นเชื่อ



โทคิวะที่ทำใจไว้แล้วว่าจะโดนด่าว่าโกหก ก็ถึงกับตกตะลึงเพราะยาโยอินั้นตอบกลับมาว่า เชื่อที่เขาพูด เขามองที่คุรางาโนะ ซึ่งตอนนี้ยืนขาสั่นใกล้จะทรุดแหล่มิทรุดแหล่ ด้วยท่าทางแปลกๆ


[ คุรางาโนะ ]  :  ชั้นเองก็เหมือนกัน


[  โทคิวะ ]  :  เอ๋ ? หะ เห้ย เป็นไร


คุรางาโนะหมดแรงที่จะยืน ทรุดนั่งลงไปกับพื้นพร้อมกับหน้าตาที่บ่งบอกถึงอาการที่พยายามเก็บเอาไว้ เธอมองไปที่ชายหนุ่มพร้อมกับพูดสิ่งที่เธอก็กำลังประสบพบเจอเช่นเดียวกับเขา




[ คุรางาโนะ ]  :  ทุกครั้งที่อยู่ใกล้โทคิวะคุง ชั้นก็มีอารมณ์เรื่องแบบนั้น ทุกทีเลย


โทคิวะ ตกใจกับสิ่งที่คุรางาโนะพูดออกมาเพราะน้ำเสียงที่หอบกระเส่าและท่าทางที่เป็นมันโกหกดันไม่ได้อยู่แล้ว และอีกอย่างดาวเด่นของระดับชั้นแบบเธอ คงไม่พูดอะไรแบบนี้ออกมาแน่ ถ้ามันไม่ใช่เรื่องจริง



หรือว่ามันเป็นคำสาบ !!!



1 อาทิตย์ก่อนหน้านี้ กลุ่มเพื่อนๆได้ชวนกันกลับบ้าน โดยในกลุ่มนั้นมีทั้งคุรางาโนะและโทคิวะอยู่ด้วย เรื่องมันเกิดเพราะกลุ่มนั้นไม่ได้ตรงกลับบ้านอย่างที่เคย แต่พวกเขาได้แวะออกนอกเส้นทางไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง



ณ.ที่แห่งนั้นเป็นศาลเจ้าเล็กๆ มีคำร่ำลือว่าศาลเจ้าแห่งนี้จะให้พรคู่ชีวิต ให้คนทั้งสองที่มีชะตาต้องกันได้สมหวังในรัก โดยทั้งคู่ต้องทำการทดสอบด้วยการเสี่ยงทายหยิบก้อนหินในกระถางขนาดใหญ่ที่ภายในมีก้อนหินนับพันก้อน ถ้าใครที่หยิบก้อนหินที่เฟมือนกันขึ้นมา มนต์คู่รักนี้ก็จะสำแดงผลทันที


[ เพื่อนหญิง 1 ]  :  จะจริงเร๊อ มันก็เหมือนๆกันหมดเลยเนี่ย


[ เพื่อนชาย 1 ]  :  หือ ต้องขนาดเท่ากันด้วยเหรอ ท่าทางคงแห้วละตู


ในขณะที่ทุกคนกำลังจ้องมองก้อนหินเสี่ยงทายอยู่นั้น โทคิวะก็ไม่ได้สนใจอะไร อันที้จริงต้องบอกว่าโดนลากมาก็ว่าได้


[ เพื่อนสนิท ]  :  เห้ย !!!  ไทจิ  สักหน่อยป่าวว ?

[ โทคิวะ ]  :  ไม่อ่ะ ตามบายเลย

[ เพื่อนสนิท ]  :  เฮ้ย เอาน่า เอาน่า สักหน่อยดิ หนุกๆ

[ โทคิวะ ]  :  เออๆ


ในขณะที่ โทคิวะ ไทจิ ได้กำลังล้วงก้อนหินมนต์นั้น คุรางาโนะ ยาโยอิ หญิงสาว 1 ในกลุ่มที่ไปก็ได้หยิบหินออกมา ก่อนหน้านั้นแล้ว


[ โทคิวะ ]  :  หือ อันนี้แปลกๆว่ะ

[ เพื่อนสนิท ]  :  หือ ไหนวะ

[ โทคิวะ ]  :  ทรงมันแปลกๆ กลมๆ สีแปลกๆด้วย แถมโดนแบ่งครึ่ง เนียนกริ๊บเหมือนดาบผ่าเลย


ควั่บบ คุรางาโนะจ้องมองที่ก้อนหินเสี่ยงทายของตนทันที
เพราะมันเหมือนกับที่โทคิวะพูดไม่มีผิดหรือว่ามันจะเป็นก้อนเดียวกัน


•••••••


ปัจจุบัน


[ โทคิวะ ]  :  ชะ ชะ ใช่  อาการของชั้นเริ่มเป็นหลังจากนั้นแหละ ( แอบเหล่มอง ) มันเป็นพรจากเทพงั้นเหรอ


[ คุรางาโนะ ]  :  ดูจากอาการของชั้นและนาย มันคงไม่ใช่พรจากเทพหรอก คงเป็นอย่างอื่นมากกว่า


[ โทคิวะ ]  :  อึ อืออ


[ คุรางาโนะ ]  :  แต่ยังไงซะต้นเหตุ ก็คงจะมาจากที่นั่น นั่นแหละ


ทั้งสองพูดคุยกัน ถึงอาการผิดปกติที่เกิดขึ้นกับทั้งคู่ เพราะว่ามันไม่ใช่อาการปกติแล้ว ที่แค่เดินเฉียดกันก็เกิดอาการราวกับโดนยาปลุกเซ็กส์ตัวท๊อปเข้าไป หำตุง หอยแฉะ โดยอัตโนมัติ ถึงจะบอกว่านั่งคุยกันแต่ทั้งคู่นั้นนั่งคนละมุมเลยเพราะถ้านั่งใกล้กันอาการอยากคงกำเริบอีก   นั่นจึงทำให้รู้ว่ามนต์ที่ทั้งคู่โดนนั้นมันรุนแรง มากๆ



[ คุรางาโนะ ]  :  นี่โทคิวะคุง ชั้นขอถามอะไรหน่อย  นายแอบชอบชั้นอยู่แล้วรึเปล่า ชั้นแค่สงสัยว่ามันจะส่งผลแรงขึ้นกับคนที่มีความรู้สึกพิเศษรึเปล่า


[ โทคิวะ ]  :  เปล่าเลย  ที่จริงเราก็แทบไม่รู้จักเธอเลยด้วย อีกอย่างตอน ปี1 พวกเราก็ไม่เคยอยู่ห้องเดียวกันเลยด้วยซ้ำ


[ คุรางาโนะ ]  :  ชั้นก็เหมือนกัน ชั้นแทบไม่รู้จักนายเลย อีกอย่าง ชั้นก็มีคนที่ชั้นชอบอยู่แล้วด้วย ที่สำคัญนายก็ไม่ใช่สเป็คชั้นด้วย


[ โทคิวะ ]  :  นี่คุณหัวหน้าห้อง ไม่ต้องย้ำก็ได้


ทั้งสองนั้น นั่งพูดคุยเพื่อหาต้นตอ หาสาเหตุของ และ เงื่อนไขการทำงานของมนต์ราคะนี้ จากตอนแรกที่คิดว่ามันทำงานเพราะต่างคนต่างแอบชอบกัน แต่ข้อสมมตินี้ก็ต้องถูกตัดทิ้งไป เพราะทั้งคู่นั้นไม่ได้มีใจ หรือ มีใครแอบชอบกันเลย อีกทั้งคุรางาโนะก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วด้วย


[ คุรางาโนะ ]  :  อืมมม แต่ถ้าเราต้องมนต์เหมือนกัน ต่างฝ่ายก็ต้องต่างมีอาการอย่างเลี่ยงไม่ได้เวลาเจอกัน  เฮ้อออออ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดแน่ๆ ว่าเรานั้นแอบชอบกัน


[ โทคิวะ ]  :  อึ อืออ


[ คุรางาโนะ ]  :  ชั้นเลยอยากจะให้นายช่วย


[ โทคิวะ ]  :  ช่วย ?  ให้ช่วยอะไร


[ คุรางาโนะ ]  :  เราสองคนควรที่จะติดต่อกันนะ


[ โทคิวะ ]  :  ติดต่อ ?


[ คุรางาโนะ ]  :  ใช่พวกเราควรติดต่อกันว่า ตอนนี้ใครอยู่ตรงไหนและจะไปที่ไหน จะได้ไม่ต้องมาเจอกัน อาการจะได้ไม่กำเริบ


[ โทคิวะ ]  :  อึ อื้ม  ถ้ามีคนอยู่ด้วยเยอะๆ เราก็พอจะควบคุมตัวเองได้ เอิ่ม.... แล้วทำไมเธอดูใจเย็นได้ขนาดนั้นล่ะ เราน่ะตอนนี้ก็แทบสุดจะกลั้นแล้ว


[ คุรางาโนะ ]  :  แหะๆ นายคิดผิดแล้ว โทคิวะคุง ตอนนี้กางเกงในชั้นน่ะ....แฉะไปหมดแล้ว


[ โทริวะ ]  :  หยะ อย่าพูดแบบนั้น เดี๋ยวเราทั้งคู่ก็แย่กว่าเดิมหรอก


เพื่อนร่วมห้องทั้งสองต่างก็ช่วยกันหาทางออกให้กันและกันว่าจะ ทำยังไงให้ทั้งคู่ผ่านเหตุการณ์วิกฤตตอนนี้ไปให้ได้ โดยที่ไม่มีคนจับได้จนเกิดการเข้าใจผิด จริงอยู่ที่ โทคิวะ ไทจิ เป็นหนุ่มรูปหล่อ  แต่สำหรับ คุรางาโนะ ยาโยอิ เธอเป็นมากกว่านั้น เธอเป็นนักเรียนตัวอย่าง ทั้งทัศนคติ วิธีคิด ทั้งการวางตัว ทั้งผลการเรียน  หรือ แม้แต่กระทั่งกีฬา





เสิร์ฟสวยมากจ้า คุรางาโนะ

คุรางาโนะซัง เท่ส์จริงๆค่าาา


ในขณะที่คุรางาโนะใช้ชีวิตตามปกติ ทางด้านโทคิวะ ก็ได้แต่พยายามนั่งหลบห่างกัน ถึงต่อจะให้นัดแนะว่าไม่ให้ไปเจอกันตรงนั้น ตรงนี้ แต่การที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันนี่แหละปัญหาที่เลี่ยงไม่ได้เลย


[ เพื่อนสนิท ]  :  อื้อหือ  หัวหน้าห้องนี่แจ่มสลัดๆเลยเว้ย ว่าป่ะไทจิ แต่ถ้าบึ้มกว่านี้นะ อื้อหือ ยืนหนึ่งเลย  อ่ะ อ้าว เห้ยๆ ไม่ดูหน่อยเหรอวะ ไทจิ ของดีนะเว้ย


[ โทคิวะ ]  :  ไม่ ปะ  ปวด ชั้นปวดท้อง


โทคิยะได้แต่นั่งข่มใจ ไม่ให้ปิ๊คกาจู้ของเขาผงาดต่อหน้าคนอื่น เขาทำตามสัญญาอย่างเคร่งครัด ทุกที่ที่คุรางาโนะไปเขาจะเลี่ยง  และถ้าคุรางาโนะจะมาที่ที่เขาอยู่เขาจะสวมวิญญาณเดอะแฟลชวิ่งหนีไปทันที แต่ต่อให้หนียังไง พวกเขาทั้งคู่ก็ยังต้องเรียนหนังสือห้องเดียวกันอยู่ดี


ณ. ห้องเรียน


[ ครู ]  :  เอาล่ะ วันนี้เป็นคาบเรียนพิเศษนะนักเรียน ใครที่เข้ามาช้าก็หาที่นั่งได้เลย


และแล้วความชิบหายก็มาเยือน เพราะโทคิวะนั้นเข้ามาคนสุดท้ายและที่นั่งที่เหลือคือ ข้างๆคุรางาโนะ เมื่อทั้งคู่ใกล้กันมนต์คำสาบนั้นก็สำแดงฤทธิ์ทันที ตอนนี้โทคิวะเริ่มมีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง หรือ จะเรียกว่าเงี่ยนปั้ด ก็ได้


[ โทคิวะ ]  :  เย็นไว้ปิ๊กกาจูลูกพ่อ อย่าเพิ่งปล่อยแสงตอนนี้ ตอนนี้ทุกคนอยู่ในห้องนี้นะ



[ ครู ]  :  คุรางาโนะ อ่านหน้า 69 หน่อย


[ คุรางาโนะ ]  :  ค่ะ


ทุกอย่างค่อยๆผ่านไปทามกล่างความทรมานของโทคิวะ คนแล้วคนเล่าถูกเรียกขึ้นมาอ่านหนังสือจนกระทั่งหมดเวลาทุกคนก็ทยอยกันออกไป ส่วนเขาก็ได้แต่นั่งตัวงออยู่ที่โต๊ะตัวเดิม จนเพื่อนต้องเดินมาตาม


[ เพื่อนสนิท ]  :  เห้ย ไทจิ เป็นไรวะ กินอะไรผิดสำแดงมาเปล่า


โทคิวะได้แต่โบกมือว่าไม่เป็นอะไร ทั้งๆที่ความจริงเขาพึ่งจะแตกอย่างรุนแรง เพราะต้องนั่งใกล้คุรางาโนะร่วมชั่วโมง


[ เพื่อนสนิท ]  :  เออๆ ชั้นกลับก่อนนะ มีงานที่บ้าน


โทคิวะไม่ได้ตอบแต่อย่างใด เพราะเขาแทบจะไร้เรี่ยวแรงไปแล้ว จนกระทั่งวันต่อมา เขาก็ต้องคอยหลบคุรางาโนะตลอดเวลา วันนี้ฝนตกเขาเลยคิดว่าคุรางาโนะคงกลับบ้านไปแล้ว จึงไม่ได้มีการติดต่อกันจนกระทั่ง


[ โทคิวะ ]  :  เฮ้ออ  ฝันเปียกอีกแล้ วกี่วันแล้ววะ เฮ้อ แต่อย่างน้อยวันนี้ก็รอดตัวไป เมื่อไรเรื่องบ้าบอนี้จะจบสักทีวะ


เอี๊ยดด !!!  รถโดยสารประจำทางกำลังจอดหน้าป้ายที่เขายืนอยู่ โทคิวะกำลังจะกลับบ้าน เฮือก !!! ทันทีที่ประตัวเปิดออก เขาก็ถึงกับสะดุ้งโหยงตัวแข็ง เพราะข้างหน้านั้นคือ คุรางาโนะ   นั่นเอง ไหงเธอมาอยู่นี่ล่ะ โทคิวะถึงกับช็อคเลย

[ เสียงแจ้งเตือน ]  :  ประตูกำลังจะปิดแล้วครับ


พลั่ก ๆ ๆ ๆ   เห้ยย !!! ในขณะที่โทคิวะกำลังจะลงจากรถก็มีเสียงประกาศขึ้นพอดี ประกอบกับฝนกำลังตก ทำให้คนที่อยู่ข้างหลังดันเขาเข้ามาในตัวรถทันที และทำให้ทั้งตัวเขาและคุรางาโนะใกล้ชิดกันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน


[ โทคิวะ ]  :  ทะ ทะ ทำไมมาขึ้นรถเมล์คันนี้ล่ะ คุรางาโนะ ไหนบอกกลับบ้านแล้วไง 


[ คุรางาโนะ ]  :  ฝน ฝนมันตกชั้นเลยต้องขึ้นคันนี้


เอาแล้วความชิบหายมาเยือนแล้วบรรลัยแล้ว ชิบหายแล้ว เหี้ยแล้ววว โทคิวะถึงกับร้องเลย เขาร้องในใจดังมากเพราะไม่คิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นจริง เห้ย ถ้าใกล้กว่านี้ตูได้จิตหลุดแน่ ตอนนี้เขาและคุรางาโนะนั้นห่างกันไม่ถึง1 ฟุต นั่นจึงทำให้มนต์คู่รักเริ่มสำแดงเดชทันที โทคิวะนั้นรู้ตัวแล้วว่าความเงี่ยนกำลังครอบงำเขา เขาจึงต้องรับแก้ไขสถานการณ์ตอนนี้เสียก่อน ก่อนที่เขาจะสติหลุดและทำอะไรลงไป


[ โทคิวะ ]  :  เขาะ ขอร้องล่ะ คุรางาโนะ ช่วยขยับออกไปห่างหน่อยได้มั้ย ชั้นจะกั้นคนไว้ให้

ในขณะที่โทคิวะกำลังพูดนั้น สาวสวยนักเรียนตัวอย่างก็ได้หันมาพร้อมกับสีหน้าที่ชวนวาบหวามพร้อมกับหน้าที่แดงแจ๋ราวกับกำลังอดกลั้นอย่างมาก อุ๊ป โทคิวะถึงกับตาเหลือกตกใจ เพราะว่าคุรางาโนะ กอดคอของเขาและจูบเขาทันทีที่หันมา เธอเขย่งกอดคอของเขาไว้และจูบราวกับคู่รักท่ามกลางผู้โดยสาร อย่าว่าโทคิวะเลยที่ตกใจ ตัวคุรางาโนะเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าเธอจะทำแบบนั้นลงไป


[ เสียงแจ้งเตือน ]  : รถกำลังจะออกแล้วครับ


เสียงเตือนจากพนักงานขับรถทำให้ทั้งคู่นั้นได้สติขึ้นมาทันที ทั้งคู่หยุดการจูบไว้แค่นั้น แต่สายตาก็ยังประสานกันไม่ห่างอีกทั้งอ้อมกอดของคุรางาโนะนั้นก็ไม่ได้คลายลงเลย


[ เสียงแจ้งเตือน ]  :  รถกำลังจะเลี้ยวขวา กรุณาจับยึดให้ดีครับ


จังหวะที่รถเลี้ยวขวานั้น คุรางาโนะที่เขย่งเท้าขึ้นมาจูบโทคิวะนั้นก็เสียหลักทันที แต่โทคิวะนั้นก็ได้จับไว้ได้ทันเธอจึงไม่ได้ล้ม แต่เขาจับไปที่ก้นงอนงามตามวัยของเธอแทน ซึ่งตอนนี้มันมีแค่กางเกงในผืนบางๆปกป้องเท่านั้น มนต์คู่รักสำแดงเดชทันที ♀ งื๊ออ ซื๊ดดด โทคิวะขยำตูดแน่นๆของคุรางาโนะอย่างลืมตัวและเอื้อมมือไปสัมผัสที่หน้าอกไซ์ 33 อย่างรวดเร็ว ถึงจะมีเสื้อนักเรียกกั้นไว้แต่มันก็ไม่สามารถกลั้นอารมณ์ปรารถนาของเขาได้เลย


แฮ่ก ๆ ๆ ทั้งคู่หอบกระเส่า ราวกับเหนื่อยจากเกมส์รักก็ไม่ปาน ระยะที่มันใกล้เกินไปทำให้หัวใจไม่อาจปิดกั้นความปรารถนาได้ ทั้งคู่จูบกันอย่างวาบหวามท่ามกลางผู้โดยสารที่ไม่มีใครสนใจหรือมองเห็นเลย ดุ้นที่แข็งจนดันเป้ากางเกงจนนูนเด่น ร่องหอยที่ฉ่ำแฉะเพราะน้ำไหลออกมามากมาย ช่างเป็นหลักฐานได้ดีว่าทั้งคู่นั้นไม่อาจจะห้ามใจตนเองได้แล้ว แต่ว่า.....


[ เสียงแจ้งเตือน ]  :  สถานีต่อไป ศาลากลางครับ


เสียงประกาศจากพนักงานจับรถทำให้ทั้งคู่ผงะออกจากกันไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ดีหรือไม่ดี แต่มันก็ทำให้ทั้งคู่ได้สติกลับมา ไม่เช่นนั้นคงได้เกิดฉากหนังแบบเดียวกับใน av แน่ๆ



•••••


เย็นวันนั้น


เพราะเสียงประกาศนั้นจึงทำให้ทั้งสอง หยุดบทรักบนรถเอาไว้ได้ และโทคิวะก็ได้รีบลงจากรถทันทีหลังจากได้สติ ถึงแม้เขาจะไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มแต่เขาก็สึกผิดไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะเขาเองก็ตอบสนองอารมณ์นั้นโดยที่ไม่หักห้ามใจตัวเองเลยตกเย็นวันนั้นโทคิวะจึงได้แสดงความรับผิดชอบด้วยการโทรไปขอโทษฝ่ายคุรางาโนะด้วยตนเองอีกด้วย


[ โทคิวะ ]  : เราขอโทษ !!!  เราขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้นะ


[ คุรางาโนะ ]  :  ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้โทคิวะคุง


โทคิวะ ไทจิ ถึงกับต้องก้มหัวขอโทษผ่านโทรศัพท์เลยทีเดียว ส่วนคุรางาโนะนั้นก็ไม่ได้ถือโทษโกรธอะไร เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมตานี่ต้องรู้สึกผิดขนาดนี้


[ คุรางาโนะ ]  :  เราไม่ว่าอะไรหรอก แถมมันก็ไม่ใช่ความผิดของนายซะหน่อย ฉันเป็นฝ่า....


[ โทคิวะ ]  :  ( พูดแทรก )  ที่จริงแล้ว... เมื่อก่อนเราเคยจูบผู้หญิงโดยที่เราไม่ได้ถามเขาก่อน... เธอคนนั้นเป็นผู้หญิงที่เราชอบมากๆ ตอนนั้นเรานึกว่าเขาก็รู้สึกแบบเดียวกับเรา แต่ในหัวเราน่ะคิดแต่เรื่องอยากจูบ อยากสัมผัส คิดแต่เรื่องสกปรก แล้วเราก็ทำเธอคนนั้นเสียใจ คราวนี้ก็ยังมาทำเรื่องเดิมอีก....


โทคิวะพูด โทคิวะ บอกถึงเหตุผลที่เขารู้สึกผิดมากๆ เพราะอดีตเขาเคยทำแบบนี้ เขาเคยจูบผู้หญิงโดยที่เธอไม่ได้ชอบเขา นั่นจึงทำให้เธอคนนั้นเสียใจมาก และครั้งนี้ เขายังจูบคุรางาโนะอีกซึ่งคุรางาโนะเองก็พูดไปแล้วว่าไม่ได้ชอบเขา นั่นจึงทำให้โทคิวะรู้สึกผิดมากๆ  แต่คุรางาโนะไม่ได้คิดแบบนั้น เธอนั่งยิ้มหลังได้ยินเรื่องทั้งหมด ราวกับว่าเกิดบางอย่างขึ้นกับหัวใจเธอแล้ว


[ คุรางาโนะ ] :  นี่เป็นครั้งแรกที่เราคุยกันแบบนี้เลยนะ  ถ้านายไม่ซื่อตรงกับชั้นแบบนี้ ถ้านายไม่จริงใจกับชั้นแบบนี้ ป่านนี้ชั้นคงขังตัวเองอยู่แต่ในห้องแล้วไปตลอดเลยล่ะ


คุรางาโนะเองก็พูดเรื่องในใจเหมือนกัน จริงอยู่ที่เธอไม่ได้คิดโกรธชายหนุ่ม เพราะเธอเองต่างหาดที่เป้นฝ่ายที่ไม่สามารถอดทนต่อฤทธิ์ของมันต์ราคะนี้แล้วเป็นฝ่ายจูบก่อน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อบอุ่นใจไม่น้อยที่โทคิวะกล่าวขอโทษเธอ


[ คุรางาโนะ ]  :  ขอบคุณนะ  ชั้นดีใจที่มาเจอเรื่องแบบนี้กับนาย


[ โทคิวะ ]  :  คุรางาโนะ


โทคิวะเองก็ถึงกับหน้าแดงแจ๋ เพราะคุรางาโนะสาวสุดฮอตคนนั้นไม่ได้รังเกียจที่จูบกับเขาและไม่คิดจะโทษเขาเลย สิ่งเล็กๆนี้ทำใจความรู้สึกผิดในใจของเขาได้คลี่คลายลงไป  แต่ยังไงซะการที่เขาจูบเธอในที่สาธารณะแบบนั้น มันก็อดที่จะรู้สึกผิดไม่ได้  ♂ เฮ้ออ เขาถอนหายใจอีกครั้งเพราะยังไงก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี



[ คุรางาโนะ ]   :   โฮ้ยยยยย พอเฮ๊อะ


[ โทคิวะ ]  :  เฮือกก ไรเนี่ยย ไรของเธอ


[ คุรางาโนะ ]  :  นายหายใจแบบนั้น มันจะทำให้ชั้นคิดมากจนนอนไม่หลับรู้มั้ย


[ โทคิวะ ]  :   ทะ โทษนะ



หลังจากวางสายทั้งคู่ก็ต่างแยกย้ายกันไปนอน เพราะยังไงพวกเขาก็ยังต้องเรียนหนังสือ วันนั้นโทคิวะมาโรงเรียนสายเพราะเขานั่นแหละที่คิดมาจนนอนไม่หลับทั้งคืน



[ โทคิวะ ]  :  ฮะ ฮ๊าวว  ตูนี่แหละที่นอนไม่หลับ เฮ้ออ


โทคิวะนอนคิดทั้งคืนเรื่องของเขาและเธอ จนนั่นแหละกว่านอนก็ 5 ทุ่ม โชคดีที่วันนี้ช่วงบ่าย ห้องเรีบนจองเขาอาจารย์ไม่อยู่ คลาสเรียนจึงไม่มีคนสอนเขาจึงจะกลับไปนอนพอดี อีกอย่างคุรางาโนะก็แชทมาบอกแล้วด้วยว่าจะกลับบ้านก่อนแล้ว แต่ในระหว่างที่เขากำลังจะเดินมาถึงตู้ล็อคเกอร์เพื่อเปลี่ยนรองเท้าและกลับบ้านนั้น....


[ โทคิวะ ]  :  เฮือก !!!  คุรางาโนะ ไหนว่ากลับบ้านไปแล้วไง


โทคิวะสะดุ้งโหยงเลยเพราะคุรางาโนะนั้นยืนตรงหน้าเขา แต่โชคดีที่มีเสาบังไว้เธอจึงไม่เห็นเขา แต่ในระหว่างนั้น กิ๊งก่องง  เสียงข้อความจาก application แชทของเขาก็ดังขึ้นแน่นอนว่าคนส่งต้องเป็นคุรางาโนะแน่นอน เพราะเขาได้ตั้งเสียงเฉพาะไว้ เพื่อที่จะได้เปิดอ่านได้ทันที


[ โทคิวะ ]  :  ส่งข้อความมาด้วย เชี่ยแล้วไง  ไม่มีใครอยู่แถวนี้ด้วย ถ้าตูอารมณ์พุ่งขึ้นมาจะทำไงดีวะ   เห้ย !!!


ในระหว่างที่เขานั้นกำลังกังวลกับเหตุการณ์ตรงหน้า คุรางาโนะก็เป็นลมทรุดลงตรงห้น โทคิวะนั้นลืมทุกสิ่ง ลืมความคิดทุกอย่าง เขารีบพุ่งเข้าไปหาคุรางาโนะทันทีเพราะความเป็นห่วง โดยไม่รู้เลยว่านั่นคือกับดัก


[ โทคิวะ ]  :  คุรางาโนะ เป็นอะไรรึเปล่าลุกไหวมั้ย

[ คุรางาโนะ ]  :  โทคิวะคุง...

[ โทคิวะ ] :  เฮ้ย ตัวร้อนจี้เลย ไม่สบายเหรอคุรางาโนะ


มั่บ !!!  ในขณะที่โทคิวะกำลังสอบถามด้วยความเป็นห่วง เพราะเธอนั้นตัวร้อนมากๆ แต่แล้วก็มีแขนทั้งสองโอบรัดเข้ามาที่คอของเขา เป็นอ้อมกอดของคุรางาโนะนั่นเอง เธอโอบกอดที่คอของเขาพร้อมกับมองด้วยสายตาที่มันสื่อความหมายมากกว่าการโดนมนต์ราคะเฉกเช่นที่เป็นมา

[ คุรางาโนะ ]  :  ได้ตัวแล้ว ฮิฮิ


[ โทคิวะ ]  :  เห้ย !!!  ทะ ทำอะไรคุรางาโนะ


โทคิวะนั้น สะดุ้งโหยงผงะตัวเด้งออกจนไปชนตู้ล็อคเกอร์ทันที ขนาดเมื่อวานบนรถ มีคนเยอะขนาดนั้นยังเกิดเรื่องแบบนั้นได้ แล้วตอนนี้ไม่มีใครเลย ถ้ายังอยู่ใกล้ๆกัน เรื่องร้ายแรงต้องเกิดขึ้นแน่ๆ แต่ในขณที่เขากำลังพยายามจะหนีนั้น ทางคุรางาโนะกลับค่อยๆคลานเขาหาเขา ราวกับแม่เสือสาวที่กำลังล่าเหยื่อไม่มีผิด


[ คุรางาโนะ ]  :  นึกแล้วเชียว ถ้าทำแบบนี้ นายจะต้องมาหาชั้นแน่ๆ ขอโทษนะ แต่รู้สึกว่าชั้น จะถึงขีดสุดก่อนนายซะแล้ว แฮ่ก ๆ ๆ


คุรางาโนะนั้นคลานเข้ามาหาชายหนุ่มด้วย สีหน้า ท่าทาง และ อาการที่ไม่ได้บอกเลยว่าคืออะไร เธอชันเข่าขึ้นพร้อมกับถลกถุงน่องพร้อมกางเกงในลงพร้อมกัน  เผยให้เห็นน้ำใสๆไหลยืดหนืดเหนียว เต็มหว่างขาเธอไปหมด อีกทั้งมันยังฉ่ำแฉะไปทั่วทั้งกางเกงในของเธอด้วยซ้ำ  ยิ่งอยู่ใกล้กันนานๆ มนต์ราคะก็ยิ่งสำแดงเดชรุนแรงขึ้น รุนแรงขึ้น



ตอนนี้ไม่ใช่แค่คุรางาโนะแต่โทคิวะ ก็โดนผลของมันเล่นงานไปด้วย หลักฐานก็คือเสียง เสียงครางเสียวของเขาก็ดังขึ้นไม่ขาด พูดได้ว่าตอนนี้ทั้งเธอและเขาเงี่ยนกันทั้งคู่ และคงไม่มีอะไรมาหยุดได้อีกแล้ว


[ โทคิวะ ]  :  ซื๊ดดดด คุรางาโนะ


[ คุรางาโนะ ]  :   ชั้นไม่ปล่อยให้นายหนีไปหรอก แต่นาย....ก็คงไม่หนีไปแล้วใช่ม๊า


และแล้วทั้งคู่ก็ยอมพ่ายแพ้ให้แก่มนต์ราคะนี้และต่างมอบบทจูบที่มากไปด้วยความต้องการของทั้งคู่ เขาและเธอจูงมือกันไปยังห้องพยาบาล โดยที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะที่นั่นกำลังจะกลายเป็นสนามรักของทั้งคู่แล้ว และดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นใจมากๆ เพราะตอนนี้ห้องพยาบาลไม่มีใครอยู่เลย เพียงเสียงประตูดังขึ้นทั้งคู่ก็ไม่อาจจะห้ามใจตัวเองได้อีกต่อไป


เขาจูบเธอด้วยอารมณที่ร้อนแรงถึงจะเงอะๆงักๆ แต่มันก็ช่างเสียวซ่านซะเหลือเกิน ♀ อื๊ออ อ๊อยยย หญิงสาวถูกฝ่ายชายนั้นไล่จูบไล่บี้ไล่ดันจนไปถึงโต๊ะของอาจารย์ แต่มันก็ไม่สามารถขวางบทเพลงรัก เพลงราคะนี้ได้ เธอขึ้นนั่งบนโต๊ะตัวนั้นราวกับจะท้าทายให้ชายหนุ่มรุกเธอมากกว่านี้ ซึ่งแน่นอนเขาก็ไม่ยอมแพ้ ยังคงระดมทั้งจูบ ทั้งดูด และไม่ลืมที่จะคลึงไปยังเต้านมของสาวสุดฮอตคนนี้ด้วย


[ โทคิวะ ]  :  นะ แน่ใจเหรอ ซื๊ดดดด ว่าจะไม่มีคนมาเห็น


[ คุรางาโนะ ]  :   ไม่รู้สิ่ อาจจะมีคนมาจ๊ะเอ๋ ก็ได้ แต่ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่


[ โทคิวะ ]  :  วันนี้เธอมาแปลกๆนะ


[ คุรางาโนะ ]  :   ตาบ้า ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย


ทั้งคู่ต่างประเคนความเสียวให้กัน อย่างสุดฝีมือ ถึงมันจะเป็นลีลาของเด็กมัธยม ไม่ได้ร้อนแรงหรือหวือหวาแบบผู้ใหญ่ แต่ใครจะรู้ล่ะว่ามันก็เสียวไม่แพ้กันเลย กว่าจะรู้ตัวอีกที คุรางาโนะก็โดนโทคิวะจับถอดกางเกงในเสียแล้ว และตัวเขาเองก็จัดการลอกคราบตัวเองอย่างรวดเร็วเช่นกัน


หญิงสาวมองไปที่ดุ้นเนื้อลำเขื่องของฝ่ายชาย พร้อมกับอุทานในใจ บอกไปใครจะเชื่อว่านี่เป็นครั้งแรกที่สาวฮอตอย่างเธอได้เห็นของลับของผู้ชายจังๆแบบนี้ โทคิวะเองนั้นก็สุดแสนจะทนกับอารมณ์เงี่ยนที่พุ่งพล่าน ยิ่งได้เห็นหีสดๆซิงๆตรงหน้ามันก็ทำให้เขาถึงกับลืมตัวและเดินเข้าไปหา จนปลายหัวรบสีม่วงคล้ำไปเฉี่ยวกับร่องหอยสดซิงๆของเธอ จนทำให้ทั้งคู่ถึงกับอุทานอย่างลืมตัว  ♀♂ ซรื๊ดดดดด


[ โทคิวะ ]  :  เอ่ออ เมื่อกี้มันเสียวแว๊บเลยอ่ะ


[ คุรางาโนะ ]   :  งื๊อออ ซื๊ดด เสียวเหมือนกัน  นะ นะ นี่โทคิวะคุง นี่เป็นครั้งแรกของชั้น ช่วยเบามือหน่อยนะ


[ โทคิวะ ]  :   เอ่อ...ไม่รู้สิ่ นี่ก็เป็นครั้งแรกของเราเหมือนกัน  จะพยายามนะ



[ คุรางาโนะ ]   :  งืออ โทคิวะคุงเป็นพวกซาดิสต์งั้นเหรอ เง้ออ พวกชอบใช้ความรุนแรง ยี๊


[ โทคิวะ ]  :   ยัยบ้า เธอเองไม่ใช่เหรอเป็นคนมาหาเราก่อน  เราต่างหากที่ต้องแปลกใจน่ะ  จะว่าไปเราทั้งคู่ก็มีเรื่องให้แปลกใจทั้งคู่เลยแฮะ


[ คุรางาโนะ ]  :  พูดไรอ๊ะ เค๊าไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย  พวกเราก็แค่เพื่อนร่วมชั้น ที่กำลังจะมีเซ็กส์กันแค่นั้นแหละ


แจ๊ะ แจ๊ะ  เขาจับควยของตัวเองนั้นค่อยๆแซะแคมสีชมพุที่ปิดสนิทของเธอจนเกิดเสียงที่จวยสยิว ดัง แจ๊ะ แจ๊ะ  ซื๊ดดด ยาโยอิถึงกับครางอย่างลืมตัวเพราะยังไงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเคยมี sex แจ๊ะ แจ๊ะ สวบบบบ ♀ งื๊อออ ซรื๊ดดดด เธอครางเสียวทันทีที่ควยของไทจินั้นผลุบพรวดเข้าไปในร่องตามแรงกระแทก แต่สิ่งที่น่าแปลกคือ มันไม่เหมือนกับที่ทุกคนเคยบอกว่าครั้งแรกมันจะเจ็บ เพราะเธอนั้นไม่เจ็บเลย


[ ไทจิ ]  :  ซื๊ดดด ยอดเลยแฮะ ข้างในร่องของเธออุ่นจัง


[ ยาโยอิ ]  :  งื๊ออออ ไม่เจ็บเลย ซื๊ดดดด  อ๊อยย หรือเป็นเพราะชั้นช่วยตัวเองทุกวันรึเปล่านะ  ตอนที่ชั้นคิดถึงนาย... อ๊อยย ซื๊ดดดด



ด้วยความคับตึงของร่อง ด้วยความแน่นที่เธอได้รับนั้น ทำให้ยาโยอิถึงกับหลุดคำพูดบางอย่างออกมา แต่สำหรับไทจินั้นเขาไม่ได้คิดอะไรหรอก เขาแค่คิดว่าเพราะอารมณ์พาไปเธอเลยพูดแบบนั้น


[ ไทจิ ]  :   เอาอีกละ พูดอะไรแปลกๆอีกแล้วเธอ  อู๊ววว ซื๊ดดดด ร่องของเธอรัดดุ้นของเราแน่นสุดยอดเลย


♀ ว๊ายย งื๊อออ  ยาโยอิถึงกับครางเสียงหลง เพราะไอ้ไทจินั้นเล่นยกเธอขึ้นด้วยท่าลิงอุ้มแตงเลย มันยิ่งทำให้น้ำหนักตัวของเธอทิ้งลงมาเต็มๆ ส่งผลให้ตัวเธอกดควยของเขาเข้าไปลึกกว่าเดิมอีก ไทจิก็ไม่รอช้าเร่งซอยยับ ตั้บ ๆ ๆ ๆ  ♀ งื๊อออ ซื๊ดดดด ยาโยอิถึงกับครางเสียงหลง ครั้งแรกของเธอก็ต้องมาเจอท่านี้เสียแล้ว

[ ยาโยอิ ]  :  ลึกจัง อ๊อยยยย


ปรื๊ดดดด พรวดด ไม่นานนักทั้งคู่ก็สุขสมอารมณ์หมาย น้ำเงี่ยนที่เป็นดั่งสักขีพยานในเกมส์กามได้พุ่งทะลักออกมา ถึงจะแตกในก็เถอะแต่ด้วยการที่ต้องอัดอั้นมาหลายอาทิตย์ตั้งแต่โดนมนต์ราคะนี้ มันจึงทำให้น้ำเงี่ยนนั้นทั้งเยอะทั้งข้น จนมันทะลักออกมามากมาย   เปรอะเลอะไปหมด  ♀ ซื๊ดดดด



[ โทคิวะ ]  :  เราคงไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมห้องกันแล้วสิ่นะ คุรางาโนะ

[ ยาโยอิ ]  :  ปะ เป็นไงมั่ง ซื๊ดดด


[ โทคิวะ ]  :  หือ อะไร


[ ยาโยอิ ]  :  นายคิดว่าตอนนี้มนต์มันคลายหรือยัง


ไทจิสะดุ้งเลยพอเจอคำถามนี้ จริงสิ่ ถ้าเกิดว่ามนต์มันคลายแล้วทั้งสองจะทำยังไงต่อไปดีล่ะ เพราะตอนนี้ทั้งคู่ก็ได้กล้าวข้ามคำว่าเพื่อนร่วมห้องไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่จบนะ  หนุบ หนับ หนุบ หนับ  ♂ อู๊วว ซื๊ดดดดด ♀ อ๊อยย งื๊อออ ทั้งคู่ครางขึ้นพร้อมๆกัน เพราะว่าทั้งดุ้นและร่องหอยของเขาและเธอ กำลังตอบสนองกันและกัน ทั้งแข็งผงาด ทั้งตอนตุ้บๆ ทั้งคู่มองหน้ากันด้วยสีหกน้าที่บ่งบองว่าไอ้มนต์นี้กำลังปลุกอารมณ์ของพวกเขาอีก แล้วดูเหมือนว่าเพลงรักเพลงราคานี้จะยังไม่จบง่ายๆ



 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ขอฝาก  เรื่อง ตำนานเทพวายุด้วยคร๊าบบ




• • • • •   รวม Link ในแต่ละตอน • • • • •

→→→เนื้อเรื่องหลัก←←←

 

➸ ➸ ➸ ➸ จบ Season 1 ➸ ➸ ➸ ➸

Season2






_ _ _ _ _ _ _ _ _ _


เนื้อเรื่องของ น้องเมดคิราระ [ ยังไม่จบ ]

แววตาที่เปลี่ยนไปของสาวแกล


















•••••••••••


เนื้อเรื่องของรุ้งพลอย [ จบแล้ว ]



การเดินทางของสายรุ้ง








[ แนะนำ อ่าน 4-7 ]









• • • • • •


กระทู้พิเศษ




••••••


เรื่องสั้นตอนเดียวจบ
ต่อยอด จากผลงานแปลของ oswald

เนื้อเรื่องกระชับดีครับ แต่มีรูปแบบเรื่องที่แล้วน่าดูกว่าครับ (อยากโดนมนต์บ้าง )

น่าจะมี 2-3 ยก มนต์ถึงจะคลาย
ใก้ดีต้องมีคนมาจ๊ะเอ๋ด้วย

มาอ่านเเบบเนื้อหาก็ให้อารมณ์ไปอีกแบบ เเต่มีภาพเยอะๆหน่อยจะดีมากกว่านี้

เต็มรูปครับ โดยเฉพาะซีนไคลแม็ก ขยายภาพด้วยนะเล็กไปนิด

ได้อารมณ์มาก ถ้าสามารถตัดต่อภาพได้ยิ่งแจ๋วใหญ่

[aioros13]

ชอบผลงานของท่าน homunculus จริงๆ
สนุกมากครับ

เป็นคำสาบที่น่ารื่นรมย์จริงๆเลยนะครับ

เป็นคำสาปที่สุดยอดไปเลยครับ

มีภาพประกอบด้วย สุดยอดจริงๆครับ เนื้อเรื่องน่ารักปนเสียวจริงๆ

เนื้อเรื่อง + ลายเส้นของ โฮมุนครูส นี่ ระดับต้นๆเลยจริงๆ

นี่ไม่เรียกเรื่องสั้นแล้วครับ นี่เค้าเรียกนิยายเลยนะครับเนี่ย

[thetalongtong]

วัดไหนอยากไปบ้างจัง ขอบคุณครับ

ปกติไม่ชอบแนวโดจินแบบนี้ แต่มีคำบรรยายก็ทำให้ดีขึ้นจริงๆ