ข่าว:

🎉🎉🎉 XONLY เปิดรับลงทะเบียนสมาชิกใหม่อีกครั้ง จำกัดวันละ 50 คน จนกว่าแอดมินจะขี้เกียจรับ😀

Main Menu
avatar_nato87

รวมเรื่องสั้นโคตรอีโรติกของนาย Nato87 : เกาะสวาท...หาดสยิว ตอนที่ 3

เริ่มโดย nato87, สิงหาคม 03, 2019, 06:22:46 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 1 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

nato87

พูดคุยก่อนอ่าน : ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะปล่อยทีเดียวฉบับตัวเต็ม แต่ว่าด้วยความขี้เกียจ + กับความจุกจิกของผม เลยทำให้ เกาะสวาทหาดสยิว คลอดออกมาช้าสักหน่อย ความจริงแล้วก็ปั่นใกล้เสร็จแล้วละ แต่อยากเอาตัวอย่างมาลงเรียกน้ำย่อยเพิ่มอีกสองตอนครับ

เกาะสวาทหาดสยิว จะมีความยาวทั้งหมด 5 ตอน + ตอนพิเศษตบท้าย โดยฉาก NC จะอยู่ในตอนที่ 4-5 และฉากพิเศษตบท้าย (ส่วนหนึ่งที่ปั่นช้า เพราะผมอยากให้ฉาก NC ออกมาอีโรติกที่สุด แบบให้มันดูเป็นงานอาร์ตมากกว่าเรื่องเสียวใต้ดินทั่วไป)

ส่วนฉาก NC ขอบอกเลยละกัน ถือว่าเป็นการยั่วน้ำลาย คุณจะได้เห็นลุงชัยและสาวแอมป์ร่วมรักกันบนชายหาด ในน้ำทะเล ทั้งคู่จะเปลือยการร่วมรักกันบนเกาะที่แสนห่างไกลที่ตั้งอยู่สุดของประเทศไทย (เกาะไม้เขียว เกาะทับทิมขาว อะไรเนี่ยไม่มีจริงนะครับ เป็นเกาะที่ผมสมมุติขึ้นเฉย ๆ )

ส่วนกำหนดการณ์วางจำหน่าย เอาเป็นว่าถ้าเสร็จแล้ว ผมจะมาบอกอีกทีละกันนะครับ ไม่นานนักหรอก

..........................................................................

"ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค๊า!!!! Help Me!!!!" อมิตา พริตตี้สาวคนสวยจากเมืองหลวงตะโกนเรียกเรือสปีดโบ๊ทที่แล่นอยู่กลางทะเล "ช่วยพวกเราด้วย!!! Please don't Go!!! Come Back!!!"

เรียกได้ว่าสาวแอมป์ตะโกนร้องขอความช่วยเหลือทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ขณะเดียวกันลุงชัยก็ตะโกนและโบกเสื้อด้วยความหวังว่าคนขับเรือสปีดโบ๊ทลำนั้นจะเห็นทั้งคู่

แต่ก็เปล่า เรือสปีดโบ๊ทลำนั้นแล่นผ่านไปไกลลิบตาพริตตี้สาวและกัปตันเรือรุ่นใหญ่

"โธ่!!!! ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ!!" อมิตาถอนหายใจด้วยความผิดหวัง "ลุงชัย!!! เราจะทำยังไงกันดีคะ?"

"สงสัยเราคงต้องติดอยู่บนเกาะนี้อีกสักพักล่ะนะ" ลุงชัยตอบไปตามตรง แต่คำตอบที่ว่านั้นไม่ได้ทำให้สาวแอมป์รู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย

"ลุง!!! ไม่เอานะ หนูอยากกลับกรุงเทพ!!!" อมิตาเริ่มงอแง "หนูไม่อยากอยู่บนเกาะนี้แล้ว หนูอยากกลับกรุงเทพ!!"

"หนูแอมป์!!! ใจเย็น ๆ ก่อนซิ ลุงก็อยากกลับบ้านเหมือนกันนะ!!!" ชัยวัฒน์ กัปตันเรือวัยใกล้เกษียณออกโรงเตือนสติพริตตี้สาวคนสวย "ลุงคิดว่า ยังไงซะ เดี๋ยวหน่วยกู้ภัยก็ต้องมาช่วยเราแน่เร็ว ๆ นี้ เชื่อลุงเถอะ"


"แล้วเมื่อไรละคะลุง?" พริตตี้สาวไม่ยอมจบ

"ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน"

"ทำไมลุงพูดแบบนี้ล่ะ?"

"ก็ลุงไม่รู้จริง ๆ หนูแอมป์!!" ลุงชัยตอบ "อากาศร้อน ๆ แบบนี้ ลุงว่าเราไปนั่งพักที่ร่มก่อนเถอะหนูแอมป์ เดี๋ยวจะเป็นลมเป็นแล้งไปซะก่อนนะ"

สุดท้าย สาวแอมป์เดินกลับไปตั้งหลักที่ซุ้มริมชายหาดตามเดิม พริตตี้สาวเอาไม้ขึ้นมาเขี่ยผืนทรายเล่นแก้เซ็งไปตามเรื่อง เพราะไม่รู้จะทำอะไร ลุงชัยเห็นก็เลยคิดไอเดียบางอย่างออก

"หนูแอมป์ ดื่มน้ำก่อนนะ" ลุงชัยยื่นผลมะพร้าวที่เจาะรูแล้วให้พริตตี้สาวได้ดื่มแก้กระหาย

"ขอบคุณค่ะลุง" สาวแอมป์รับมะพร้าวจากมือของหนุ่มใหญ่

"แดดแรงแบบนี้ อากาศอบอ้าวแบบนี้ ลุงกลัวว่าคืนนี้ฝนจะตกเอา" สีหน้าของลุงชัยแสดงความกังวัลอย่างเห็นได้ชัด "ถ้าเป็นแบบนั้น เราแย่แน่"

"แล้วเราจะทำยังไงดีคะลุง?" สาวแอมป์ถาม

"ลุงว่าลุงจะทำเพิงเอาไว้หลบฝนแบบง่าย ๆ นะหนูแอมป์" ลุงชัยตอบ "ใช้ใบมะพร้าวมาทำเป็นเพิงไว้หลบฝนง่าย ๆ เดี๋ยวลุงว่าจะทำเลยเนี่ย"

"เดี๋ยวแอมป์ช่วยอีกแรงนะคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะหนูแอมป์"

"ไม่เป็นไรได้ยังไงคะ?" สาวแอมป์ประท้วง "หนูไม่อยากนั่งงอมองอเท้าเห็นลุงทำโน่นทำนี่อยู่คนเดียวนะ มาเถอะ ให้หนูช่วย"

ทีนี้ ลุงชัยและสาวแอมป์ก็เลยช่วยกันทำเพิงเอาไว้เพื่อหลบแดดหลบฝน ด้วยการใช้ทางมะพร้าวแห้งที่กองบนพื้น ลุงชัยหาท่อนไมที่ดูแข็งแรงพอที่จะทำเป็นคานรับน้ำหนัก แล้วใช้ก้อนหินขนาดใหญ่แทนค้อนทุบลงไป

ด้วยท่าทางที่เงอะงะของสาวแอมป์ ก็เลยทำให้เธอไม่สามารถช่วยลุงชัยได้มาก นอกเสียจากช่วยถือของเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้ลุงชัย ที่ดูคล่องแคล่วมาก แม้จะสูงวัย แต่ลุงชัยก็ยังดูดีไม่น้อยเลยทีเดียว

บางจังหวะ สาวแอมป์เผลอไปมองแผงหน้าอกสีเข้มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อของลุงชัย ก็ทำให้พริตตี้สาวรู้สึกหวาบหวิวอย่างบอกไม่ถูก

"หนูแอมป์ ช่วยลุงจับหน่อย"

"ค่ะ...ลุง" สาวแอมป์ตื่นจากภวังค์ นี่แกเผลอคิดอะไรสัปดนกับลุงชัยเนี่ยแอมป์?

แล้วทั้งคู่ก็ช่วยกันทำเพิงหลบแดดหลบฝนง่าย ๆ ได้สำเร็จในช่วงบ่าย ซึ่งทันเวลาพอดี เพราะตอนนี้เป็นไปตามที่ลุงชัยคิดไว้ไม่มีผิด เพราะท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มเหมือนฝนจะตก

"ฝนจะตกแล้ว เราเข้าไปหลบฝนกันเถอะนะจ๊ะหนูแอมป์"

"ค่ะ" สาวแอมป์รีบเข้าไปหลบฝนในเพิง ตามมาด้วยลุงชัย ทั้งคู่นั่งใกล้ชิดกันจนเกือบสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย ท้องฟ้ามืดครึ้มและส่งเสียงคำราม ลมจากท้องทะเลที่พัดเข้ามาบนเกาะเริ่มแรงมากขึ้น และในที่สุดฝนก็เทลงมาชุดใหญ่

"ท่าทางฝนจะตกหนักนะคะเนี่ย" สาวแอมป์นั่งชันเข่ามองดูสายฝนที่ตกลงมาเบื้องล่าง ไอร้อนจากผืนทรายและกลิ่นไอดินลอยฟุ้งขึ้นมา ในบางคราว พริตตี้สาวก็รู้สึกว่ามันมีกลิ่นหอมอย่างน่าประหลาด ทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนเกาะแห่งนี้มันเชื่องช้า แตกต่างจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนเมืองหลวง ที่ทุกอย่างผ่านเข้ามาอย่างรวดเร็วเสียเหลือเกิน

ลุงชัยมองดูสาวแอมป์ด้วยรอยยิ้ม เด็กสาวคนนี้ดูสดใสเป็นธรรมชาติเหลือเกิน ภาพตอนที่เธอกำลังใช้มือป้องละอองฝนที่พัดเข้ามาในเพิงมันทำให้คนอย่างแกรู้สึกหวั่นไหวเหลือเกิน


"หนูมาติดเกาะกับลุงแบบนี้ สงสัยพ่อแม่กับแฟนหนูที่กรุงเทพคงเป็นห่วงแย่"

"ถ้าพ่อแม่ก็คงใช่ค่ะลุง แต่ถ้าพูดถึงเรื่องแฟน...." พอนึกถึงภาพพี่โจ พระเอกหนุ่มคนดัง ใบหน้าของพริตตี้สาวก็ดูเศร้าสร้อยอย่างเห็นได้ชัด "หนูกับแฟนเลิกกันแล้วล่ะ"

"อ่าว...ขอโทษที" ลุงชัยเหมือนรู้ตัวว่าไปถามอะไรที่ไม่เหมาะสม "ลุงไม่น่าละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของหนูเลย"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...." สาวแอมป์ตอบ "คิดซะว่าหาอะไรคุยแก้เซ็งดีกว่า แล้วลุงล่ะ มาติดเกาะแบบนี้ ครอบครัวลุงคงเป็นห่วงเหมือนกันซินะ"

"ลุงไม่มีครอบครัวหรอก" ลุงชัยสารภาพ

"จริงเหรอคะเนี่ย?" สาวแอมป์หรี่ตาเหมือนไม่อยากเชื่อ

"ลุงเคยมีเมีย แต่เมียลุงมันนอกใจลุงไปมีคนอื่น" ลุงชัยตอบ "ลุงเป็นหมัน มีลูกไม่ได้ เมียลุงเลยทิ้งลุงไป"

"แย่เลยนะคะเนี่ย" พริตตี้สาวพยักหน้า จะว่าไปชีวิตของเธอและลุงชัยก็คล้ายคลึงกันนะ คือโดนคนรักทิ้งเหมือนกัน "เราสองคนมีอะไรคล้ายกันนะคะ โดนแฟนทิ้ง"

"งั้นเหรอ?" ลุงชัยหันไปยิ้ม "รวมถึงติดเกาะด้วยใช่ไหม?"

"คงงั้นมั้งคะ" อมิตาเค้นหัวเราะออกมาก "ว่าแต่ ถ้าฝนตกหนักแบบนี้ คืนนี้เราจะทำยังไงคะลุง"

"ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน" ชัยวัฒน์ กัปตันเรือเฟอร์รี่ตอบ "เปียกแบบนี้จะจุดไฟก็ไม่ได้"

ทีนี้ก็เลยกลายเป็นประเด็น เพราะฝนที่ตกหนักทำให้กองฟืนที่ลุงชัยเตรียมเอาไว้เปียกไปหมด ถ้าขืนเป็นเช่นนี้ ในช่วงกลางคืน ลุงชัยและสาวแอมป์จะต้องพบกับปัญหาอย่างแน่นอน

เพราะความเบื่อหรือยังไงไม่ทราบ สาวแอมป์เลยฮัมเพลงแก้เซ็งไปตามเรื่อง เสียงฮัมเพลงของเธอดังคลอไปกับสายฝนที่เทลงมา และเสียงดังกรอบแกรบที่เกิดจากสายฝนที่กระทบกับหลังคาที่มุงด้วยใบมะพร้าว

"เมื่อไรจะหยุดตกสักทีนะ!!!" สาวแอมป์ในชุดเดรสลายดอกไม้ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำบ่นอุบ ตอนนี้เรียกได้ว่าเธออยากอาบน้ำชำระร่างกายเหลือเกิน เพราะรู้สึกเหนียวตัวไปหมด "หนูอยากอาบน้ำจังเลยตอนนี้!!"

"ลุงก็อยากอาบน้ำเหมือนกัน แต่ปัญหาคือเราไม่มีชุดจะเปลี่ยน" ชัยวัฒน์ตอบ "หนูเป็นผู้หญิง คงจะลำบากสักหน่อยล่ะนะ"

สีหน้าของอมิตาแสดงถึงความกังวลอย่างเห็นได้ชัด ตอนแรกเธอตั้งใจว่าจะออกไปเดินตากฝนให้รู้แล้วรู้รอด คือกะอาบน้ำฝนไปเลยว่างั้นเถอะ แต่เธอกลัวว่าถ้าเธอป่วยเป็นไข้ สถานการณ์ทุกอย่างมันจะแย่ลง สุดท้ายสาวแอมป์ก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านั่งคุกเข่าเฝ้ารอเวลาจนกว่าฝนจะหยุดตก

"อือ....ทำไมต้องมาปวดท้องตอนนี้ด้วยนะ!!!" สาวแอมป์บ่นอุบ จนลุงชัยได้ยิน

"เป็นอะไรเหรอจ๊ะหนูแอมป์?" ลุงชัยเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย

"หนู...เอ่อ...หนูปวดฉี่น่ะคะลุง" สาวแอมป์ยิ้มเขิน
"ทนหน่อยนะ ตอนนี้ฝนยังตกหนักอยู่เลย" ลุงชัยเสนอความเห็น

"เกรงว่าหนูจะทนไม่ไหวแล้วซิคะลุง" พริตตี้สาวตอบ "งั้นเดี๋ยวหนูมานะ"

ลุงชัยไม่ได้ออกปากห้ามอะไร เพราะเข้าใจว่าสาวแอมป์คงทนไม่ไหวแล้ว พริตตี้สาวลุกขึ้นแล้วเดินออกไปเพื่อหาพื้นที่ส่วนตัวสำหรับการปลดทุกข์

"อย่าไปไกลนักนะหนูแอมป์ เดี๋ยวหลงทาง!!" ลุงชัยตะโกนบอกสาวแอมป์ด้วยเจตนาดี เพราะกลัวว่าหนูแอมป์จะเดินเข้าไปในป่าลึกจนหลงทาง

"โอ้นวลลออ น้องจะ เขินอายไปทำไม หันมาใกล้ใกล้ ซิจะอายไปไหนกัน...." ลุงชัยฮัมเพลงแก้เซ็งระหว่างรอให้ฝนหยุดตกพลางเหลือบหันไปมองสาวแอมป์ว่ากลับมาหรือยัง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีวี่แวว


ทีนี้พอฝนเริ่มซาเม็ดลง ลุงชัยคาดว่านับตั้งแต่ที่หนูแอมป์หายไปจนถึงตอนนี้ ก็นับเวลาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ด้วยความเป็นห่วง ชัยวัฒน์เลยตะโกนเรียกสาวแอมป์ด้วยความเป็นห่วง

"หนูแอมป์!!!" ลุงชัยตะโกนเรียกชื่อพริตตี้สาวคนสวย แต่ไม่มีการตอบรับจากอีกฝ่าย ลุงชัยตะโกนเรียกอีกสองครั้ง ก็เลยตัดสินใจเดินออกไปตามหาเด็กสาวทันที

ลุงชัยเดินผ่านแนวป่าเข้าไปเพื่อหาสาวแอมป์ที่หายไป แล้วทีนี้ฝนที่เหมือนซาเม็ดลงก็เริ่มเทเม็ดลงมาหนักขึ้นตามเดิม จนทำให้หนุ่มใหญ่เปียกชุ่มไปทั้งตัว

"หนูแอมป์!!!" ลุงชัยเรียกชื่อพริตตี้สาวคนสวย "ฝนตกหนักแบบนี้ คืนนี้จะทำยังไงดีเนี่ย!!!"

พอเดินไปได้สักพัก ลุงชัยก็ได้ยินเสียงร้องเพลงคลอขึ้นมาสู้กับเสียงของสายฝน พอเงี่ยหูฟังดี ๆ ก็พบว่ามันเป็นเสียงของผู้หญิง หรือว่าจะเป็นเสียงของสาวแอมป์

ลุงชัยเดินลึกเข้าไปในป่ามากขึ้น จนในที่สุด ลุงชัยแกก็ต้องพบกับภาพที่น่าตกใจเบื้องหน้า

"หนูแอมป์....."

ภาพที่ลุงชัยเห็น คือภาพที่สาวแอมป์ยืนเปลือยกายอาบน้ำฝน รูปร่างของหญิงสาวแน่นไปทุกสัดส่วน เพราะเธอชอบออกกำลังกายอยู่เป็นประจำ ปทุมถันของเธอสวยได้รูป หน้าท้องแบนราบ และภาพที่เร้าอารมณ์ลุงชัยมากที่สุด เห็นจะไม่พ้นพื้นที่ป่าดิบชื้นตรงเนินสามเหลี่ยมของพริตตี้สาวคนสวย

"ลุงชัย!!!" สาวแอมป์ที่กำลังเพลิดเพลินไปกับการอาบน้ำฝน เพราะทนกับความเหนียวตัวไม่ไหว หญิงสาวก็เลยตัดสินใจปลดเปลื้องผ้าเพื่ออาบน้ำฝนชำระร่างกายทีเดียวไปเลยหลังจากปลดทุกข์เบาเสร็จ แล้วทีนี้ พอสาวแอมป์ในสภาพเปลือยเปล่ามาเจอกับลุงชัยตรงหน้า จังหวะดราม่าก็บังเกิด "กรี๊ด!!!! ไอ้บ้า!!! ลุงมาทำอะไรที่นี่!!!!!

"ลุงขอโทษ!!!" ลุงชัยรีบหันไปมองทางอื่นด้วยความตกใจ "ลุงเห็นหนูหายไปนาน ก็เลยกลัวว่าจะเป็นไร แล้วทีนี้...."

"ไม่ต้องพูดแล้วลุง!!!" สาวแอมป์ตอบ "ลุงเห็นหนูโป๊หมดแล้ว อย่าหันมานะลุง!!! แย่!!! แย่ที่สุด!!"

ไม่รู้ว่าสิ่งที่สาวแอมป์ต่อว่าลุงชัยนั้นเกิดขึ้นเพราะอะไร มันอาจเป็นความโกรธและความอับอาย ที่ลุงชัยดันถือวิสาสะเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเธอ สาวแอมป์รีบใส่ชุดชั้นในแล้วสวมชุดเดรสลายดอกไม้ ทั้งคู่เปียกชุ่มไปด้วยฝน

"ถ้าใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว รีบกลับกันเถอะ ยืนต่างฝนเดี๋ยวจะเป็นหวัดเอานะ"

"รู้แล้ว!!!" สาวแอมป์กระฟัดกระเฟียด

พอแต่งตัวเสร็จ สาวแอมป์ก็เดินหน้ามุ่ยกลับไปที่เพิงตามเดิม ส่วนลุงชัยก็รีบเดินตามไป พลางเอ่ยปากขอโทษขอโพยยกใหญ่

"ลุงขอโทษนะหนูแอมป์" ลุงชัยพยายามงอนง้อสาวแอมป์ "ลุงขอโทษ ลุงไม่ได้ตั้งใจ"

"อย่ายุ่ง!!!" สาวแอมป์หันกลับไปตะคอกอย่างไม่สนใจใยดีอะไร "ไอ้แก่ตัณหากลับ!!"

เอาแล้ว จะทำยังไงดีลุงชัย ภาพลักษณ์คุณลุงที่แสนดีถูกทำลายจนป่นปี้ไปซะแล้ว

ทีนี้ พอทั้งคู่เดินกลับมาถึงเพิงไม้ สาวแอมป์ก็รีบเดินเข้าไปหลบฝน พอทิ้งตัวลงนั่งเท่านั้นแหละ พริตตี้สาวชี้หน้าลุงชัย ห้ามไม่ให้เข้ามานั่งหลบฝนในเพิงไม้ที่เดียวกับเธอ

"ห้ามเข้ามานะลุง ไม่งั้นเราเห็นดีแน่!!!" อมิตาชี้หน้าลุงชัย

"ลุงขอโทษ!!!" ลุงชัยพนมมือขอโทษขอโพยเด็กสาย โดยไม่แคร์ว่าตัวเองนั้นอาวุโสกว่าอีกฝ่ายมาก ทั้งหมดนี้ที่ทำไป เพราะลุงชัยแกยังมีสามัญสำนึกที่ดี แกไม่ได้ตั้งใจจะไปแอบดูสาวแอมป์แก้ผ้าอาบน้ำฝนเลยแม้แต่น้อย

สุดท้าย ลุงชัยก็เลยต้องยืนตากฝนไป ส่วนสาวแอมป์ก็นั่งหลบฝนในเพิงที่ลุงชัยทำกับมือ สุดท้าย ด้วยความใจอ่อนของสาวแอมป์ ก็เลยยอมให้ลุงชัยเข้ามาหลบฝนข้างในได้

"นี่ลุง!! จะเข้ามาหลบข้างในก็ได้นะ" สาวแอมป์เอ่ยปาก

"จะดีเหรอหนูแอมป์..."

"นี่ลุง!!! อย่าลีลาให้มาก!! ถ้าอยากยืนตากฝนก็ยืนไปเถอะ!!"

"จ๊ะ ๆ ก็ได้จ๊ะ" ลุงชัยยิ้ม ก่อนรีบเข้าไปนั่งข้างในเพิง อมิตาทำหน้ามุ่ย เขยิบตัวหนี ด้วยความอายปนอารมณ์ขุ่นมัวที่โดนตาแก่เห็นเธอยืนแก้ผ้าอาบน้ำฝน

ลุงชัยและสาวแอมป์ ก็เลยนั่งจับเจ่าดูห่าฝนที่เทลงมา บางจังหวะลุงชัยก็เหลือบไปมองพริตตี้สาว ทีนี้ พอสาวแอมป์หันมา ลุงชัยก็รีบหันหน้าหนีกลับไป

อมิตาขมวดคิ้วใส่ลุงชัย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะยังเคืองลุงชัยอยู่ ทีนี้ พอฝนซาลงจนหยุดตก ลุงชัยก็ลุกขึ้นไปตรวจดูสภาพกองไฟด้านนอก

"ลุง!!! ลุงจะทำอะไรน่ะ?" สาวแอมป์ลุกออกมาจากเพิง แล้วเดินตามลุงชัยที่กำลังก้มลงเก็บท่อนฟืนที่เปียกน้ำขึ้นมา

"เก็บฟืนซิจ๊ะหนูแอมป์ คืนนี้หวังว่าฝนอย่าตกเลย ไม่งั้นเราแย่แน่" ลุงชัยเหลือบมองท้องฟ้าที่ยับมืดครึ้มอยู่ แต่แกก็ไม่ได้พูดอะไรกับสาวแอมป์ เพราะมัวยุ่งอยู่กับการเก็บฟืนขึ้นมาเรียงบนพื้นที่ชุ่มน้ำ เพื่อทำให้ฟืนพวกนั้นแห้งที่สุด

ราวกับฟ้าเป็นใจ เพราะผ่านไปไม่นาน ท้องฟ้าที่มืดครึ้มก็เริ่มมีแสงสว่างมากขึ้น ลุงชัยคาดเดาว่าตอนนี้คงเป็นเวลาเกือบสี่โมงเย็นแล้ว ก็เลยเดินเข้าไปในเพิงหยิบซิปโป้ขึ้นมาจุดไฟเพื่อเตรียมก่อไฟ แล้วก็หยิบเศษใบไม้ที่ง่ายต่อการติดไฟมากองรวมกัน

ชัยวัฒน์ กัปตันเรือวัย 55 ปี ใช้เวลาไม่นานก็สามารถก่อกองไฟขึ้นมาได้สำเร็จ อมิตาเฝ้ามองดูลุงชัยด้วยความทึ่ง พริตตี้สาวเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของลุงชัยทุกทวงท่า เรือนผมสีดอกเลา ผิวเข้มและเหี่ยวย่นตามวัย ลุงชัยไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรเสียด้วยซ้ำ แต่มันกลับทำให้อมิตารู้สึกหวั่นไหวอย่างประหลาด

ภาพตอนที่ลุงชัยมาเห็นเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอยังตราตรึง พอนึกขึ้นมา สาวแอมป์ก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอย่างบอกไม่ถูก

"หนูแอมป์!! หนูแอมป์!!!"

"คะ?" อมิตาตื่นจากภวังค์ เมื่อได้ยินเสียงของลุงชัย

"ถ้าหิว จะหยิบขนมกินสักหน่อยก็ได้นะ ลุงไม่ว่า" ลุงชัยเอ่ยปากด้วยความเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรค่ะลุง แอมป์ไม่หิวเท่าไรหรอก" พริตตี้สาวปฏิเสธ

พอก่อกองไฟเสร็จ ลุงชัยก็ทิ้งตัวลงนั่งบนขอนไม้ มองดูเปลวไฟสีแดงที่ลุกโชน ลมทะเลสัมผัสกับผิวหนังอันหยาบกร้าน เสียงคลื่นซัดดังคลอกับเสียงไหม้ของกองฟืน มันก็ไม่ใช่บรรยากาศที่เลวร้ายอะไรนักสำหรับคนอย่างลุงชัย ยิ่งโดยเฉพาะมาติดเกาะกับสาวสวยจากเมืองหลวงอย่างอมิตา 

"เพราะเธอหรือเปล่า? ก็ไม่เคยเหงา เพราะเธอหรือใคร ก่อนไม่เคยรู้ใจกัน จนวันที่เธอต้องไป ฉันเคยสุขเพราะใคร เพราะเธอ" ชัยวัฒน์ กัปตันเรือฮัมบทเพลงสมัยแกยังหนุ่มอย่างอารมณ์ดี จนทำให้สาวแอมป์อดยิ้มไม่ได้ "มีอะไรเหรอ? หนูแอมป์?"

"เพลงตั้งแต่สมัยไหนเนี่ย?" อมิตาแซว "เดาว่าเพลงนี้ตั้งแต่หนูยังไม่เกิดละมั้งเนี่ย?"

"ขอโทษที ลุงไม่รู้จะทำอะไรก็เลยร้องเพลงไปตามเรื่อง" ลุงชัยสารภาพ

"หนูยังไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย" สาวแอมป์ตอบ "ขอบคุณนะคะลุง"

"ขอบคุณอะไรเหรอ? ลุงยังไม่ได้ทำอะไรเลย"

"ก็สำหรับทุกอย่าง ตั้งแต่ที่หนูมาติดเกาะกับลุงเนี่ย ลุงช่วยหนูไว้มากเลยนะ ถ้าไม่ได้ลุง หนูคงแย่"

"อ้อ...ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ" ลุงชัยยิ้มหวาน "คนไทยด้วยกัน ก็ต้องช่วยเหลือกัน..."

"ลุงคิดว่า เรือที่แล่นผ่านเกาะเราเมื่อตอนสาย จะเห็นพวกเราไหม?"

"ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน" หนุ่มใหญ่สารภาพ "แต่ถ้าโชคดี บางทีพรุ่งนี้อาจมีหน่วยกู้ภัยมาช่วยเราก็ได้"

"แล้วลุงคิดว่า เราต้องติดอยู่บนเกาะนี้อีกนานเท่าไร" สาวแอมป์เริ่มเป็นฝ่ายชวนลุงชัยคุยบ้าง

"คงอีกไม่กี่วันหรอกมั้ง"

"เอาจริง ๆ ซิลุง!!" พริตตี้สาวประท้วง "เอาตามความรู้สึกของลุงจริง ๆ อ่ะ"

"ลุงคิดว่าคงไม่กี่วันหรอก เพราะยังไงเรื่องนี้ก็ต้องเป็นเรื่องใหญ่ระดับประเทศ คิดว่าเดี๋ยวคงมีหน่วยกู้ภัยหรือพวกทหารเรือแวะผ่านมาแถวนี้บ้างล่ะ" ลุงชัยตอบ

"ก็หวังว่าอย่างนั้น..." สาวแอมป์พยักหน้า หญิงสาวนั่งชันเข่ามองเปลวไฟสีแดงที่กำลังลุกไหม้อยู่บนกองฟืน "จะว่าไป บรรยากาศแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันนะคะลุง"

"ยังไงเหรอจ๊ะหนูแอมป์?" หนุ่มใหญ่ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยพร้อมกับรอยยิ้ม

"หนูเรียนไปด้วย แล้วก็ทำงานไปด้วยที่กรุงเทพ พอว่างก็นัดกับเพื่อนไปเที่ยวแฮงค์เอ้าท์ไปตามเรื่อง" สาวแอมป์ร่ายยาว "ที่นี่แตกต่างจากกรุงเทพมาก มันดูสงบดีค่ะลุง"

"ดีใจที่หนูชอบนะ" ลุงชัยหันไปมองเด็กสาว "เอาไว้ถ้ากลับขึ้นบนฝั่งได้ ถ้ามีโอกาส หนูก็กลับมาเที่ยวภูเก็ตอีกนะ"

"ค่ะ...." อมิตาพยักหน้า "แต่ก่อนอื่นหนูว่าเราต้องหาทางกลับขึ้นฝั่งให้ได้ก่อนดีกว่านะ"

ลุงชัยถึงกับยิ้มกับมุกตลกของสาวแอมป์ ยิ่งมองดูเท่าไร ลุงชัยก็รู้สึกถูกใจพริตตี้สาวคนนี้อย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าเพราะตกหลุมรักหรืออย่างไร เลยทำให้ชัยวัฒน์หนุ่มใหญ่วัยหลักห้าเผลอมองอมิตา สาวน้อยวัยยี่สิบปีเศษจนไม่อาจละสายตา


"ลุงชัย? ลุงชัยคะ? จะมองหน้าหนูอีกนานไหม?"

"เอ่อ...ลุงขอโทษ"

"มองหน้าหนูตั้งนาน หน้าหนูมีอะไรติดหรือเปล่าคะ?"

"เปล่าจ๊ะ"

"ลุงชัย...เอ่อ..." อมิตานึกถึงตอนที่เธอยืนแก้ผ้าอาบน้ำฝน "เรื่องเมื่อตอนบ่าย ที่หนูเอ่อ...ที่ลุงไปเห็นอ่ะ ลุงอย่าเอาไปบอกใครนะคะ"

ลุงชัยนิ่งเงียบ เพราะรู้ดีว่าสาวแอมป์หมายถึงอะไร หนุ่มใหญ่ได้แต่ยิ้ม

"นี่ลุง!! อย่าเอาแต่ยิ้มซิ!!!" สาวแอมป์ประท้วง "อย่าบอกใครนะลุง เรื่องที่หนูทำเมื่อตอนบ่ายน่ะ"

"จ๊ะ...ลุงไม่บอกใครหรอก" ชัยวัฒน์ตอบ "แต่ลุงว่าหนูน่ะ หุ่นดีมากเลยนะ"

"จริงเหรอคะ?" สาวแอมป์ดีใจจนลืมตัว ที่ลุงชัยเอ่ยปากชมเรือนร่างของเธอ แต่พอมานึกขึ้นได้ ว่าตอนที่ลุงชัยเจอเธอเมื่อตอนบ่าย มันเป็นตอนที่เธอกำลังโป๊ "ลุง!!! แหม!!! ไม่ค่อยเลยนะ"

"ลุงพูดจริง ๆ นะ" ลุงชัยสังเกตว่าหนูแอมป์เริ่มเสียอาการ ส่วนตัวเองก็ชักรู้สึกตึงตรงเป้า แล้วทีนี้ ก็มีแค่แกกับสาวแอมป์บนเกาะสองต่อสอง ชายหญิงอยู่ด้วยกันสองคน ก็เหมือนน้ำมันกับไฟ ที่อยู่ใกล้กันเมื่อไร เป็นได้เรื่อง "หนูแอมป์หุ่นดีมากเลยนะ"

สาวแอมป์ยิ้มเขิน พอเห็นสายตาหวานเยิ้มของลุงชัย ก็เริ่มทำให้เธอเริ่มรู้สึกหวาบหวิวมากขึ้น

"แล้ว...แล้วลุงชอบหรือเปล่าคะ?"

"หนูแอมป์ว่าอะไรนะ?"

"หนูถามว่า ลุงชัยชอบหรือเปล่า?" สาวแอมป์เม้มปาก ตอนนี้เรียกได้ว่าอารมณ์ของเธอเตลิดไปไกลซะแล้ว

"ลุง..เอ่อ..ลุงสายตาไม่ค่อยดีน่ะจ๊ะ" ลุงชัยตอบ "ลุงว่าหนูต้องให้ลุงดูอีกรอบ"

ว่าแล้ว สาวแอมป์ก็อารมณ์เตลิดไปไกลจนกู่ไม่กลับ พริตตี้สาวยืนขึ้นแล้วถลกชุดเดรสออกจนเหลือเพียงแค่ชุดชั้นในสีดำ ลุงชัยมองเรือนร่างที่เกือบเปลือยของสาวแอมป์ตาค้าง

"หนูแอมป์...." ชัยวัฒน์ กัปตันเรือวัยหลักห้ากลืนน้ำลายดังเอื้อก เมื่อได้เห็นเรือนร่างที่งดงามของอมิตาอีกครั้ง หนุ่มใหญ่จ้องมองตาไม่กระพริบ เพราะไม่คิดว่าสาวเมืองกรุงอย่างอมิตาจะไฟแรงสูงขนาดนี้

"หนูคิดว่าเราคงต้องติดเกาะอีกหลายวัน" สาวแอมป์สารภาพ "แล้วก็นะ หนูมีเรื่องที่ไม่ได้บอกลุง ตอนที่เราค้นของในกระเป๋าสะพาย หนูเจอกล่องถุงยางด้วยล่ะ ทีนี้..."

อมิตาเดินย่างกรายเข้ามาใกล้ลุงชัยที่มองเธอตาค้าง พริตตี้สาวก้มตัวลง แล้วเอื้อมมือลูบไล้ใบหน้าของหนุ่มใหญ่ด้วยไฟเสน่หา

"ลุงช่วยหนูไว้มากเลย หนูไม่รู้จะตอบแทนลุงยังไงดี ไหน ๆ เราก็มาติดเกาะด้วยกันแล้ว เรามาหากิจกรรมอะไรทำแก้เซ็งดีกว่านะคะลุง"

"หนูแอมป์..." ลุงชัยกลืนน้ำลายดังเอื้อก เพราะรู้ว่าสาวแอมป์ต้องการอะไร ตลอดชีวิตของไอ้ชัย ไม่เคยได้สาวรุ่นและสวยสดแบบหนูแอมป์มาก่อนเลย เรียกได้ว่านี่มันวาสนาไปเลย ไอ้ชัยเอ้ย!!

จบตอนที่สาม โปรดอดใจรอฉบับเต็มของเกาะสวาทหาดสยิว เร็ว ๆ นี้
ฝากติดตามเพจเฟสบุ๊คของผมด้วยนะครับ


ปานวาด


Supachok Tupsutti



xonly-1786

หนูแอมป์เปิดทางแล้ว ลุงชัยจะกล้าหรือเปล่า ขอบคุณมากครับ

Noproblemman

กิจกรรมยามติดเกาะของน้องแอมป์ ท่าทางจะดีแฮะ
ขอบคุณครับ


633sqd

นึกว่าลุงจะเริ่มก่อน กลายเป็นสาวชวนก่อนซะแล้ว ชมนิดเดียวเตลิดเลย 



freedom-more

แบบนี้ก้อได้หรอ สุดยอดไปเลยลุงชัย เอาให้ติดใจไม่กลับกรุงเทพเลยนะ ฮาๆ

morekung




txxt30