ใครยังไม่อ่านตอนก่อนหน้าจิ้มเลย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
SEX NOTE
สมุดโน้ตกระชากพรหมจรรย์
ตอนที่ 2“ซัม ซัม ...” เสียงเรียกนี้มัน แมว แน่ ๆ นั่นไง ไม่ผิด แล้วทำไมผมต้องตื่นเต้นอะไรเบอร์นี้วะ
ผมหันกลับไปตอบรับเสียงที่ว่า ซึ่งตอนนี้เธอกำลังรอข้ามถนนมาหาผมอยู่ ใช่อย่างที่ผมคิด เธอคนนี้คือ แมว เพื่อนที่ร่วมชะตากรรมที่ต้องมาสอบเหมือนผมอะนะ
ตอนนี้ก็ราวสี่โมงเช้า ในที่สุดผมก็ได้เจอเธอเสียที แมว เป็นคนน่ารัก ตัวเล็ก แต่ก็สูงน่าจะซัก 165 ล่ะมั้ง ผิวขาวพอตัวเลยล่ะ ใส่แว่นด้วย แพ้ทางสุด ๆ วันนี้เธอมาพร้อมเป้สะพายหลังตามสไตล์นักเดินทางแบบผมเลย ถ้างั้นจะมีห้องให้อย่างที่ว่าปะเนี่ย ผมคาดหวังอะไรอยู่ล่ะ ผมว่าเฟลไปแล้วล่ะในการใช้ SEX NOTE ครั้งแรกของผม
“แล้ว เจ้าเบส ไม่มาด้วยเหรอ” ถามไปดูก่อน แล้วเจ้าเบสนี่เป็นใครล่ะ ก็แฟนเจ้าแมวนี่ล่ะ แล้วผมล่ะถามตัวเองเลยว่า ผมจะเขียนชื่อเจ้าแมวมันลงไปทำไมเนี่ย แต่อย่างหนึ่งที่รู้คือ แมวมันซิง พวกมันสองคนเป็นแฟนกันมาตั้งแต่มัธยมแล้วมั้ง นี่มันจะมาเลิกกันเพราะผมหรือเปล่าหว่า!
“ไม่มา มันขี้เกียจ เลยได้มาคนเดียว ตอนแรกว่าจะไม่มา เลยไล่ถามเพื่อนไง สุดท้ายมีซัมมา เลยมา อย่างน้อยก็มีเพื่อนซักคน” อ่าฮะ! จากนี้คงต้องถามสารทุกข์สุกดิบกันเสียหน่อย เมื่อเพื่อไม่ได้เจอกันนาน แม้จะไม่สนิทกันเท่าไหร่ แต่ยังไงก็คือเพื่อนล่ะนะ
จวบจนตอนนี้ก็จวนเจียนที่เขาจะเริ่มให้เข้าห้องสอบละ แล้วอีกอย่างสำหรับสายสอบแบบมาเช้าเย็นกลับแบบผมเนี่ย ต้องหาที่ฝากกระเป๋าอีกตอนเข้าไปสอบ เพราะเขาไม่ให้วางไว้แถว ๆ หน้าห้อง แต่ที่นี่มันเหมือนจะเตรียมการไว้เป็นอย่างดี
เขามีล็อกเกอร์ให้ฝากของด้วยสำหรับคนที่ยอมจ่ายฝากของ แน่ล่ะผมยอม แถมกุญแจล็อกเกอร์ก็ยังเอาเข้าห้องสอบได้ด้วย เนี่ยคงวางกันมาเป็นระบบสินะ แต่ก็ดีนะ และแมวก็ฝากกระเป๋ากับผมด้วยเลย ล็อกเกอร์มันก็ใหญ่พอตัวเลยล่ะ
ก่อนจะเข้าห้องสอบ ตามธรรมเนียมปฏิบัติของผมนั้น จะต้องไปดูประกาศหน้าห้องสอบเรื่องที่นั่งสอบเสียหน่อย แม้ผมจะรู้แล้วว่านั่งตรงไหน อะไรยังไงแล้วก็ตาม ซึ่งก็เพื่อความมั่นใจด้วย แต่เดี๋ยวก่อน พับผ้าสิ!
นี่มันอะไรฟะเนี่ย ทำไมผมรู้สึกใจเต้นแรงกว่าเดิมอีก เหมือนแมวจะนั่งด้านหน้าผมเลยถ้างั้นอย่างนี้ ตอนออกจากห้องสอบก็ไปด้วยกันได้เลยจริง ๆ สินะ ใจผมไม่ได้อยู่กับข้อสอบแล้วตอนนี้ อยู่กับแมวแล้วเท่านั้น
จะว่าไปก็ทำข้อสอบเพลินไปจริง ๆ เวลาจะหมดเอาแล้ว ใกล้แล้วสินะเนี่ย และในเวลานั้นก็มาถึงในที่สุด ผู้คนนับร้อยในห้องสอบต่างพากันออกจากห้องสอบให้เร็วที่สุด หรือว่าจะเป็นผมคนเดียวกันนะ
ทันทีที่รับของออกมาจากล็อกเกอร์ แล้วก็คืนกุญแจเรียบร้อย ตอนนี้พวกเราพร้อมออกเดินทางไปสู่ที่อื่นต่อไป และมันก็เป็นเวลาห้าโมงตรงตามที่เขียนไว้เสียด้วย
“ปะหากินข้าว” คำพูดแรกของเธอที่ว่าขึ้น เชี่ย! เหมือนที่เขียนเลย
“แล้วกินไหนล่ะ” ผมตามน้ำไปก่อนแล้วกัน
“หาร้านแถวนี้ หรือว่าไปห้าง แต่ห้างดีกว่า ว่าจะไปหาเพื่อนด้วยนัดไว้ ซันไปด้วยปะ” จะเหลือเหรอครับงานนี้ ผมก็ตกลงตามนั้น แล้วมีตัวละครมาเพิ่มเหรอ ช่างมันต้องตามไปให้ถึงที่สุด
“แล้วเราไปไงกันดี” เออว่ะ สไตล์เธอจะเหมือนผมรึเปล่า ผมเอาตามสบายเข้าว่าครับ ขึ้นมอไซต์ ไม่ก็เรียกแท็กซี่ มอไซต์แหละตอนนี้ จำนวนคนที่มหาศาล รถที่ต่างหลั่งไหลออก มอไซต์ตอบโจทย์
กว่าครึ่งชั่วโมงที่แว้นอยู่บนถนน ในที่สุดก็มาถึงห้างที่ใกล้ที่สุด และเป็นสถานที่ที่ผมลงจากรถเมื่อเช้าด้วย ตอนนี้ก็ใกล้หกโมงแล้ว ซึ่งเวลาที่เขียนไว้คือ หกโมงครึ่ง แล้วมันจะตรงตามนั้นเปะ ๆ เลย หรืออะไรยังไง
“กินไรดี” แมวถามขึ้นอีก เท่าที่ผมคิดออก และรู้สึกอยากกิน คือ ชาบู และเมื่อออกความเห็นไปเธอก็พยักหน้า แต่เธอกำลังง่วนอยู่กับโทรศัพท์เหมือนพยายามติดต่อใครสักคนอยู่ น่าจะเป็นเพื่อนอย่างที่เธอเคยพูดไว้ ซึ่งเธอก็เดินตามผมมาต้อย ๆ แล้วผมจะรู้มั้ยล่ะเนี่ย ว่าร้านมันอยู่ตรงไหน เราก็ไม่เคยมาเสียด้วย
“เดี๋ยว ซัมไปรอร้านก่อนเลย อยากกินไร จัดไป เดี๋ยวแมวไปเอากุญแจห้องจากเพื่อนแป๊บ” นี่ไม่ฟังกันเลยสินะ แต่เดี๋ยวกุญแจห้อง กุญแจอะไร หรือจะเป็นกุญแจหอ เฮ้ย! หรือว่า ผมไม่อยากจะคิด รอเหตุการณ์พาไปแล้ว ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ไปอีก
ในที่สุดผมก็มาถึงร้าน กว่าจะเดินวนหาเจอก็ปาไปหกโมงสิบห้า แล้วก็ต้องรอคิวอีก เอิ่ม! แต่ก็รอไป ซึ่งก็ไม่ได้นานอะไรเบอร์นั้น ประกอบกับต้องรอแมวด้วยก็พอดี แล้วสิ่งที่มันทำเอาขนลุกขนชันไปอีกคือเรื่องเวลา จะเปะไปไหน หกโมงครึ่งก็หกโมงครึ่งตามนั้นเลย ก็เป็นเวลาที่เข้ามาในร้าน แล้วกำลังจะลงมือกินพอดี
แต่เดี๋ยวก่อน เวลาที่กำหนดในเหตุการณ์ต่อไป คืออีกหนึ่งชั่วโมง เชี่ย! อย่างนี้เราไม่รีบกินหรอกเหรอ แต่ก็ช่างมันเหอะ เก็บความสุขที่มากินข้าวกับผู้หญิงสองต่อสองแบบนี้ดีกว่า เอาให้คุ้มกับความสุขนี้ แม้ไม่ใช่แฟนเราจริง ๆ ก็ตาม แต่มันก็มีความสุขดีนะ
ทุ่มกับอีก 5 นาที เรากินเสร็จจ่ายเงิน และออกมาจากร้าน เตรียมเดินทางเข้าเมืองกรุงต่ออีกที ซึ่งผมก็ได้รู้มาว่า แมวก็จะกลับบ้านวันนี้เหมือนกัน แต่ต้องแวะไปเอาเอกสารบางอย่างจากเพื่อนที่คอนโดหรูเสียก่อน แล้วเพื่อนที่ว่าก็ไม่อยู่ห้องเสียด้วย
ที่แมวหายไปให้ผมไปหาร้านอาหารก่อนนั้น ก็ไปหาเพื่อนคนนี้นี่แหละ แล้วทำไมแมวมันไม่ขอให้เพื่อนไปส่งเลยล่ะ เห็นบอกว่าเพื่อนจะเดินทางไปต่างประเทศวันนี้ด้วย แต่มาทำธุระแถวนี้ เลยแวะมาเจอเพื่อนเฉย ๆ อาจจะเป็นเพราะเหตุการณ์ในสมุดที่ทำให้เธอต้องผูกติดกับผมล่ะมั้ง
แล้วเราจะไปไหนกันต่อล่ะ ดูเหมือนตอนนี้ผมต้องตามเธอแล้วล่ะ แมวจะชักนำผมไปทางไหนตามไปหมดงานนี้
ครึ่งชั่วโมงกว่า ๆ ที่ผ่านไป พร้อมภาพตลาดนัดที่อยู่เบื้องหน้ารอเราอยู่ ถ้าบอกว่ามาเดินกับแฟนนี่ก็ไม่ปานเลยนะเรา ทุกย่างก้าวที่เดินไปกับแมว ผมนี่ก็อ่านกินได้เรื่อย ๆ อะนะ โรคจิตเปล่าวะตรูเนี่ย!
จะว่าไปนี่มันก็เข้ากับเหตุการณ์ที่ 3 อะนะ มาเดินเล่น ช็อปไปพลาง ๆ หรือว่าการกำหนดเวลา จะเป็นเหตุการณ์ที่สามารถเกิดได้หลังจากเวลาที่เรากำหนดหรือเปล่า
“รีบกลับมั้ยอ่า! ไปเป็นเพื่อนแมวหน่อย แวะไปคอนโดเอาของ” ถ้าผมปฏิเสธไปคงจะทำให้เหตุการณ์เสียสินะ ผมก็ไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว
“กลับตอนเที่ยงคืนมั้ง รอบรถอะ” ผมก็ตอบเธอไป
“เค้าก็กลับเหมือนกัน แล้วเวลาก็ใกล้ ๆ กันด้วย เดี๋ยวค่อยเอารถคอนโดไปส่งแล้วกัน” อย่างนี้มันชักจะเข้าเค้าไปทุกที่แล้ว
ตอนนี้เวลาราว ๆ สองทุ่ม ใกล้ ๆ จะสามแล้วล่ะ ซึ่งตามแพลนที่เขียน ก็เวลาประมาณนี้ เอาแล้วใจเต้นสาด! แต่อย่างหนึ่งที่อดคิดไม่ได้ว่า เรื่องกามที่สมุดมันว่าจะแบบไหนกัน หรือจะเป็นแค่สำเร็จฯ ให้ หรือถึงขั้นนั้นเลย จะแบบไหนก็ได้หมดแล้วงานนี้
ของที่ไม่ใช่ของเรา แล้วทำให้เป็นของเราแบบงง ๆ แบบนี้ ผมก็กลัวจะต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยนอะไรหรือเปล่า พอคิดแบบนี้ชักน่ากลัวขึ้นมาเลย อีกอย่างที่มีในความคิดคือ ผมเกี่ยวอะไรกับรายชื่อในสมุดของเจ้าของเดิม หรือว่าผมเป็นรายชื่อในแรกในสมุดของเจ้าของเดิมกันแน่ แต่คิดไปก็เปล่าประโยชน์แล้วตอนนี้ หลวมตัวเป็นเจ้าของสมุดไปแล้วนี่นา!
สามทุ่มนิด ๆ พวกเราก็มาถึงคอนโดของเพื่อนแมว ซึ่งมันหรูมาก ผมว่าราคาห้องนี่ไม่ต่ำกว่า 50 ล้าน แน่ ๆ อื้อหือ! เพื่อนแมวเบอร์นี้เลยรึ งั้นต้องมีแผนการอะไรกับเพื่อนคนนี้ของแมวเสียแล้วล่ะ แต่คงต้องลองอะไรอีกหลายอย่างกับสมุดก่อน เพื่อความแน่ใจว่าจะใช้ทำประโยชน์อะไรได้มั้ง
แน่นอนว่าตอนนี้เหตุการณ์ที่สี่ก็สำเร็จผลตามที่เขียนล่ะมั้ง คือมาส่งแมว ต่อไปก็รอลุ้นว่ามันจะเกิดเหตุการณ์อะไร เป็นอย่างไร ซึ่งผมเขียนเพียงว่าอาบน้ำ
และไม่ช้าหลังจากที่แมวจัดแจงเรื่องของที่เธอว่าจะเอาเสร็จ เธอก็ขอตัวไปอาบน้ำ ตอนนี้ของผมตั้งโด่ในกางเกงแล้ว คับไปหมดทั้งกางเกงในแล้วเนี่ย! มาลุ้นกันว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไร อย่างที่ว่าผมเพียงแค่ให้เหตุการณ์พาไป
โทรศัพท์ที่อยู่ในมือผมที่ตอนนี้กำลังเลื่อนดูฟีตเฟซบุค เลื่อนดูไปเรื่อยเลย ตาดวงตาไม่ได้จ้องอยู่ที่หน้าจอกลับไปจ้องอยู่ทางแถวห้องน้ำเสียได้
“อร๊ายยยย ...” เสียงดังมาจากในห้องน้ำเหมือนตกใจอะไรซักอย่าง ก่อนจะได้ยินเสียงเรียกชื่อผมถี่ ๆ
“เป็นไรแมว” ผมไปยืนหน้าประตูห้องน้ำแล้วถามเธอ ก่อนที่ประตูห้องน้ำจะถูกเปิดออก แมวหลบมุมอยู่หลังประตู เพราะเหมือนจะไม่ได้ใส่อะไรบิดบังเลย
แล้วผมก็ได้รู้ว่าเธอคงกลัวจิ้งจก ซึ่งก็ไปเกาะอยู่แถว ๆ ผ้าเช็ดตัวที่วางไว้ ถึงผมจะไม่กลัวมัน แต่ก็ไม่อยากจับมันหรอกนะ แต่ตอนนี้เอาน่าทำตัวเป็นสุภาพบุรุษก่อน ผมเลยหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้แมวไป ก่อนที่จะหันมาจัดการเจ้าจิ้งจกตัวนี้ ด้วยผ้าเช็ดตัวอีกผืนที่อยู่ใกล้ ๆ กัน จับมันออกมาจากห้องน้ำ
“อร๊ายยย ...” เสียงดังมาจากในห้องน้ำอีกระลอก แต่ครั้งนี้ไม่ได้ดังเท่าครั้งก่อน หลังจากจัดการกำจัดจิ้งจกไป ผมเลยรีบไปดูว่าแมวเป็นอะไร ที่ไหนได้ลื่นล้ม แต่ไอ้เชี่ย! ขาว! มีขนขึ้นตรงเนินปะปราย แข็งสิงานนี้ พอแมวรู้ว่าสายตาผมมองอะไรอยู่แมวก็รีบหุบทันที
ผมทำทีเป็นรีบหันกลับ แล้วว่าจะเดินออกมาจากหน้าห้อง แต่ทันใดนั้นผมก็ถูกดึงกางเกงของผม ดูเหมือนว่าพื้นห้องน้ำมันจะลื่น มันลื่นได้ไงกันวะผมก็เพิ่งจะเดินออกมา เหตุการณ์ที่เกิดมันรวดเร็วมาก ๆ พอเธอดึงกางเกง ผมก็ล้มลงไปกองที่พื้นห้องน้ำกับแมวทันที
ด้วยความตกใจของพวกเรา ผมก็จะรีบลุก แมวก็จะรีบลุก หัวก็โขกกันเข้าจัง ๆ มือข้างหนึ่งของแมวก็มาค้ำที่ตรงเป้าผมพอดิบพอดีไปอีก ซึ่งตอนนี้มันเป็นกางเกงในที่ขั้นระหว่างมือเธอกับเจ้านั่นของผม เพราะกางเกงมันถูกดึงล่นลงไปที่เข่าแล้ว และตอนนี้ทางฝั่งของแมวก็ผ้าเช็ดตัวหลุดไปแล้ว
อื้อหือ! นม น่าจะราว ๆ บี กลาง ๆ ขาวเตะตาดี สถานการณ์ตอนนี้มันจวนเจียนแล้ว แต่ยังไงผมก็ยังเป็นผม และแมวก็ยังเป็นแมว เราจึงรีบผละออกจากกัน ผมค่อย ๆ ตั้งสติ ก่อนจะค่อย ๆ คลุกเข่าขึ้น แล้วเอาผ้าเช็ดตัวที่หลุดจากตัวของแมวมาปกปิดให้ ก่อนจะพากันพยุงเตรียมออกจากห้องน้ำ แต่แล้ว
เฮ้ย! มันลื่นจริงด้วย ลื่นไปหมด ประตูห้องน้ำ พื้นห้อง ทุกสิ่งที่อยู่แถวนั้น ผมล่ะก็งงเลย ชัดละพลังของสมุดสินะ ไหนดูสิว่าเหตุการณ์จะลงเอยแบบไหนกัน
แต่การลื่นคราวนี้มันโหดหน่อย คือผมลุกขึ้นยืนได้ก่อนแมว แล้วกำลังจะหันมาฉุดแมวให้ลุกเหมือนผม แต่แมวลื่นอีก แล้วก็คว้ากางเกงในผมซะงั้น คว้าเสียจนมันล่นลงจนหำโผล่ชี้โด่ตัวหน้าเธอเลย แล้วผมก็พยายามจะฝืนตัวไม่ให้ล้มไปกับเธอ แต่ก็มันลื่นไปหมดก็ลื่นไปตามเธอด้วย
ตอนนี้ผมนอนแผ่หลาเลย ขี้เกียจลุกแม่งแล้ว แมวตอนนี้ก็นั่งแผ่อยู่ข้าง ๆ ผม นั่นแหละ แล้วก็พยายามจะลุกต่อ ซึ่งเธอเปลี่ยนเป็นคลานออกจากห้องน้ำแทน ซึ่งมันต้องผ่านข้ามตัวผมไปด้วย
“อ่า!” พวกเราร้องด้วยความเสียวซ่านทั้งคู่ เฮ้ยเดี๋ยว ๆ แมวไปทำอะไรอีท่าไหนเนี่ย ตอนนี้ผมกับเธอเสียบคากันอยู่ได้ไงวะ เชี่ย! ตรูไม่ไหวแล้ว เป็นไงเป็นกัน
หมับเข้าให้ ที่บั้นท้ายของเธอ ก่อนจะจำเธอโยกขึ้นลง และผมก็ดันก้น สะโพกส่งพลังกระแทกไปด้วย เธอครางเสียวซ่านไปด้วย ผมทำอยู่ท่านี้จนเหนื่อยก่อนจะส่งสัญญาณให้แมวหันหน้ามาหาผม ผมก็เลยจัดแจงถอดเสื้อผ้าที่ยังติดกายผมอยู่เอาออกจากร่างให้หมด
คราวนี้ปล่อยให้แมวโยกขึ้นลงให้แทน ส่วนผมก็คลึงเต้าทั้งสองไปพลาง นุ่มนิ่มเหลือประมาณ พอแมวเหนื่อยผมเลยโน้มตัวเธอลงมา ก่อนจะละเลงลิ้นเข้าไปในปากของเธอ พวกเราดูดดื่มกันอย่างเมามัน พร้อมกันนั้นที่ส่วนล่างของผมก็ซอยไปด้วย
แล้วมันก็เริ่มเสียวขึ้น เสียวขึ้น จนผมต้องใส่แรงเฮือกหนึ่งจนฉีดน้ำอันนั้นเข้าไปข้างในตัวเธอ แล้วพอผมเสร็จกิจ ผมก็ปล่อยกายนอนแผ่เลย แต่แมวเหมือนยังไม่สุด เธอก็โยกของเธอต่อไปอีก ผมเสียวมากในช่วงแรกเพราะมันเพิ่งจะหลั่งออก แต่นานเข้าก็กลับสภาวะเดิม
ไม่นานจากที่เธอโยก เธอก็สั่นนิดหน่อย เหมือนคนเยี่ยวเสร็จแล้วจั้กจี้ตรงนั้น น่าจะเสร็จกิจในส่วนของเธอด้วย ก่อนที่จะลงมานอนซบผมด้วยความเหน็ดเหนื่อย พวกเรานอนทับกันอยู่อย่างนี้ไม่พูดอะไรราวนาทีเศษ แม้กระทั่งตรงนั้นก็ยังเสียบคากันอยู่เลย
พวกเราอาบน้ำกันตัวเลย แต่ไม่ได้ทำอะไรกันต่อ เพียงแค่มองหน้ากันแล้วยิ้มแห้ง ๆ ใส่กัน ไม่ได้พูดอะไรจนอาบน้ำเสร็จ เฮ้อ! ทำไปจนได้สินะ หลั่งในอีก เอิ่ม! ถ้ามันท้องขึ้นมาเนี่ยงานงอกเลยนา เอาน่าเชื่อใจสมุดโน้ตแล้วกัน
และจากกฎข้อ 15. ที่ผมจะต้องไม่มีปฏิสัมพันธ์กับแมวเป็นเวลา 24 ชั่วโมง ซึ่งตรงนี้ก็ยังพอมีเวลาจนถึง 5 โมงเย็นของพรุ่งนี้ เวลาในการห้ามติดต่อกับแมวถึงเริ่มขึ้น งั้นตอนนี้จนถึง 5 โมงพรุ่งนี้ผมก็ยังคงจะพูดคุยกับเธอได้อยู่
แล้วจะเอาไงต่อวะ ผมก็ไปไม่เป็นด้วยสิ ให้แมวเป็นคนเอ่ยแล้วกัน ซึ่งตอนนี้เราก็จัดแจงแต่งตัวใครมัน ดีนะผมเป็นคนเผื่อสถานการณ์ไว้ เลยเอาเสื้อผ้าติดมาด้วยอีกชุด แต่มันอึดอัดว่ะ ผมคงต้องพูดอะไรเสียหน่อย
“เมื่อกี้เกิดไรขึ้น” ผมตีมึนทำตลก
“นั่นน่ะสิ” แมวตอบพลางยิ้มแกมหัวเราะ อ่า! งั้นก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นสินะ แต่เพื่อเคลียร์ใจ
“งั้นก็เหมือนเดิมเนาะ” แมวพยักหน้ารับคำผม ก่อนจะพากันออกจากห้อง แล้วลงไปขึ้นรถคอนโด และให้ไปส่งที่ท่ารถต่อไป พวกเราก็คุยกันเรื่องอื่นไปเรื่อย โดยไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่เลย
กระทั่งผมต้องขึ้นรถกลับบ้านแล้ว ผมก็อำลาเธอในที่สุด พร้อมทิ้งท้ายไว้
“มีอะไรโทรมาได้เสมอนะ” แมวก็พยักหน้ารับ ก่อนจะโบกมือให้ ผมก็โบกมือลาขึ้นรถจากมา พร้อมรอยยิ้มของผมที่ประสบพบพานเข้ากับประสบการณ์ครั้งแรกของเรื่องกาม
ตอนต่อไป
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น