ตามรอยวรรณคดี สุดสาคร 10(ตอน นางรำโสภี)

[cobra]

ตอน นางรำโสภี
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์   มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด 
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด   ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน 
มนุษย์นี้ที่รักอยู่สองสถาน   บิดามารดารักมักเป็นผล 
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน   เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา 
แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ   ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานนา 
รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา   รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

ภาพประกอบไม่ใช่ภาพในเนื้อเรื่องนี้ ไม่เกี่ยวกัน

สุดสาครได้มาอยู่ในเมืองการะเวกได้ร่วม 2 เดือนแล้ว พระราชาสุริโยทัย ได้พยายามเอาอกเอาใจสุดสาครเป็นอย่างมาก ทั้งหาเพื่อนเล่น ข้าวของเครื่องใช้ ข้าทาสบริวารมาปรนนิบัติสุดสาครต่างๆนานา ประดุจดังโอรสที่แท้จริงมิปานเพื่อให้สุดสาครลืมพระอภัยมณีไม่ออกตามหาอีกต่อไป และดูเหมือนได้ผลเพราะตลอดเวลาร่วมสองเดือนสุดสาครไม่ได้เอ่ยปากเรื่องพระอภัยมณีออกมาอีกเลย
พระราชายังจัดการให้สุดสาครได้เรียนหนังสือเพื่อจะได้มีความรู้และให้เรียนศิลปศาสตร์ด้านต่างๆ เช่น ฟันดาบ ยิงธนู ฯลฯ ซึ่งสุดสาครสามารถเรียนรู้ได้รวดเร็วจนน่าทึ่งมาก ทั้งยังเรื่องระเบียบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ในวังสุดสาครก็เรียนรู้ปฎิบัติได้ดี ทั้งนี้จะเป็นเพราะได้พี่เลี้ยงที่ดีคือนางละเอียดหรือไม่ เพราะดูแล้วสุดสาครกับนางละเอียดกับเข้ากันด้วยดีเหมือนติดกันแจทีเดียว
ไม่เพียงแต่สุดสาครที่ดูจะพัฒนาเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น นางละเอียดก็ดูเปลี่ยนแปลงมีน้ำมีนวลเปล่งปลั่งสวยต้องตาพระองค์ขึ้นมาอีกครา จนนึกอยากจะเรียกนางละเอียดมาถวายงานอีกครั้ง(เรียกมาเย็ด) แต่ด้วยประสงค์อยากจะมีบุตรชายจากมเหสีให้ได้ จึงได้ทุ่มเทเวลาให้กับมเหสีของตนมากกว่า ดังนั้นทุกคืนจึงเข้านอนแต่หัวค่ำจับพระมเหสีเย็ดอยู่ทุกคืน
แต่สิ่งที่ทุกคนในเมืองต้องพากันประหลาดใจเกี่ยวกับสุดสาครคือ ไม่เพียงแต่สุดสาครจะมีความเฉลียวฉลาดพูดจาเกินเด็กทั่วไปเท่านั้น แต่สุดสาครกลับมีการเจริญเติบโตทางร่างกายที่รวดเร็วแค่ 2 เดือนเศษ สุดสาครกลับเติบโตขึ้นเหมือนเด็ก 9 – 10 ขวบมากกว่า นางละเอียดจึงเข้าใจไปเองว่าเป็นเพราะสุดสาครใช้มนต์จำแลงร่างบ่อยไปหรือไร จึงทำให้ร่างกายไม่คืนเป็นปกติ ทำให้นางหวั่นใจแต่ดูเหมือนพระราชาก็ไม่ได้มาคาดคั้นนางและดูว่าทรงพอใจที่สุดสาครอยู่กับนางที่ปรนนิบัติดีทำให้สุดสาครพอใจไม่มารบเร้าเรื่องตามหาพระอภัยมณีเหมือนแรกๆนางละเอียดจึงโล่งใจปล่อยให้มันเป็นไปเช่นนี้ เพราะทุกคนต่างไม่ใส่ใจมากนัก เพราะหลงในความน่ารักเฉลียวฉลาดของสุดสาคร จึงมัวแต่มีความสุขกัน
ในขณะที่ทุกคนต่างมีความสุข กลับมีผู้หนึ่งที่มีความทุกข์กระวนกระวายใจ นั้นคือ นางรำโสภึ
ที่เป็นเช่นนี้เพราะนางตั้งความคาดหวังในการประชันการร่ายรำที่จะจัดให้มีขึ้นประจำปี ซึ่งใกล้เข้ามาทุกที เพราะนางอยากหาโอกาสนี้ไต่เต้าไปสู่ความก้าวหน้า แต่ดูเหมือนตั้งแต่มีพระโอรสสุดสาครเข้ามานางละเอียดที่เป็นหัวหน้าคณะกลับไม่สนใจการฝึกซ้อมร่ายรำดังที่ควร เอาแต่คลุกอยู่ในห้องกับพระโอรสสุดสาคร
จนวันนี้นางโสภีต้องทนไม่ไหวด้วยติดขัดในเรื่องท่ารำต้องการให้นางละเอียดมาชี้แนะ นางจึงเข้ามาในห้องพักของนางละเอียดโดยพลการทั้งที่เคยถูกสั่งห้ามไว้
"พี่ละเอียด พระโอรสสุดสาครเพคะ หม่อมฉัน..."
โสภีส่งเสียงร้องนำพร้อมกับก้าวล่วงไปในที่รโหฐานแต่ไม่พบผู้ใด จึงแปลกใจ
"เอ.ไม่อยู่หรือ แล้วเราจะอยู่คอยในนี้ หรือออกไปคอยข้างนอกดี หรือทั้งคู่ออกไปเดินเล่นตรงระเบียงนะ ทำไงดีเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาติเสียด้วย"
โสภีร่ำล่ารำลัก เดินไปมาในห้องตัดสินไม่ถูก
"อุ้ย..ซี้ด..ท่านพี่โอ๊ย เมียๆ จะ..จวนแล้ว ผัวขา โอ๊ย.."
โสภีได้ยินเสียงแผ่วมาจากตรงห้องน้ำ แรกได้ยินนางก็ถึงกับหน้าแดงชาวูบ เกิดกำหนัดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
"เอ เสียงมาจากห้องน้ำตรงนั้น เหมือนเสียงพี่ละเอียดกำลังจะ.... แต่เป็นได้ไงนี้มันห้องพระโอรส พี่ละเอียดจะกล้าทำอย่างนั้นหรือ?"
ทั้งๆที่ปากบอกว่าไม่ใช่ แต่ในใจลึกๆก็บอกว่าต้องใช่แน่ ยิ่งมาหน้าห้องเสียงยิ่งดังฟังถนัดว่าเป็นเสียงพี่ละเอียดแน่ แต่อยู่กับใครในห้องละ
นางโสภีถึงกับใจเต้นไม่หยุด ยิ่งเกิดความกระสันต์เพิ่มขึ้น กำลังคิดว่าจะต้องหาช่องทางแอบดูให้รู้แน่ ว่าเป็นอย่างใจคิดหรือไม่
ซึ่งกลับไม่ยากเลยเพราะประตูห้องน้ำกลับไม่ได้ขัดไม้สับไว้ข้างในทำให้มันแง้มออกมาเล็กน้อย คนในห้องคงเลิ่นเล่อไม่ได้ล็อคห้องแน่แท้เพราะไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามา
นางโสภึตอนนี้ถึงกับตัวสั่นไปทั้งตัวด้วยความตื่นเต้น ค่อยๆลักปิดลักเปิดแง้มประตูห้องด้วยมือที่สั่นระริกแรกก็เห็นเพียงวับๆแวมๆ เพราะเห็นหน้าของละเอียดที่หันมาทางตนจึงต้องชักมือปิดประตูอย่างตระหนก แต่ค่อยรวบรวมจิตใจค่อยแง้มเปิดออกดูใหม่เป็นเช่นนี้อยู่สองถึงสามครั้ง ในที่สุดเมื่อใจกล้าขึ้นจึงเปิดประตูออกดูกว้างขึ้น
ภาพที่เห็นก็ปรากฎแน่ชัดเต็มสองลูกตาโตที่เปิดกว้างยลอย่างชัดแจ๋วว่าตอนนี้นางละเอียดแม้ว่าจะหันหน้ามาทางตนแต่เอาแต่หลับตาปี๋ ด้วยโดนจับสองขาพาดบ่าพิงอยู่บนโอ่งน้ำ โดยโดนใครก็ไม่รู้ดูรูปร่างกำยำสันทัดซอยก้นเข้าใส่นางละเอียดอย่างขมักเขม้นไม่ยอมหยุดด้วยชายผู้นั้นยินหันหลังนางโสภีจึงไม่อาจเห็นหน้า แต่เท่านี้ก็ทำให้รู้ได้ชัดแล้วว่านางละเอียดกำลังเย็ดอยู่กับผู้ชายที่คงแอบลักลอบเข้ามา
"พี่ละเอียดทำไมใจกล้าอย่างนี้ กลางวันแสกๆ กล้าพาผู้ชายเข้ามาเย็ดในห้องน้ำได้"
นาวโสภีคิดไปพลางลอบมองไปพลาง มองเห็นก้นชายหนุ่มแอ่นกระเด้าไม่หยุด ส่วนตรงเบี้องล่างมองเห็นลำควยขนาดเขื่องเสียบผลุบเข้าผลุบออกในรูหีนางรำสาวรุ่นพี่อย่างน่าตื่นตา นางโสภีมองแล้วนึกสยองแต่เผลอไผลเอามือข้างหนึ่งมาลูบคลำที่หน้าอกตัวเอวอย่างลืมตัวทำให้เกิดอารมณ์เสียวขึ้น
"อูย ทำไมช่างทำกันได้ แทนที่จะใช้เตียง แต่มาเล่นพิเรนทร์บนโอ่งน้ำ กระแทกอย่างนั้นโอ่งน้ำได้แตกกัน"
นางโสภีรำพึง มือเปลี่ยนจากลูบคลำหน้าอกกลับมาล้วงเข้าไปในผ้าซิ่นตัวเองเอามือถูไถหว่างขาตัวเองฟึบฟับอย่างไม่ค่อยถนัดนักเพราะมืออีกข้างต้องคอยเกาะประตูไว้ และผ้าที่ใส่อยู่ออกคับแคบล้วงไม่ถนัดไม่สะใจตัวเองเลย
"อูยผัวขา เมียๆแตกแล้ว แตกแล้ว"
เสียงละเอียดร้องลั่น ส่วนชายหนุ่มที่ละเอียดร้องเรียกผัวก็รัวก้นถี่ยิบกะเอาให้ตายทีเดียว ส่วนโสภีก็รัวนิ้วเร่งจังหวะตาม จนต่างร้องส่งเสียงออกมาราวกับประสานเสียงกัน
"โอ้ย แตกแล้วผัวขา
"อูยส์ อาส์ ซี้ดส์
"ว๊าย ตาเถร
ทั้งหมดต่างสดุ้งด้วยกันหมด เพราะนอกจากเสียงที่ทั้งคู่ต่างร่ำร้องเมื่อถึงสรวงสวรรค์แล้ว ยังมีเสียงอื่นร้องออกมานั้นคือเสียงของโสภีที่มัวแต่รัวละเลงนิ้ว มือข้างที่จับประตูกลับอ่อนแรงไปดันประตูเปิดผลั้วเข้ามาทำให้เสียหลักหน้าขมำไปข้างหน้าชนกับก้นชายหนุ่มที่กำลังอัดกระเด้าควยเข้ามิดรูหีอย่างเต็มแรง ผนวกกับแรงส่งของโสภีเข้าอีกคน โองน้ำที่ไม่อาจทนแรงกระแทกที่เพิ่มขึ้นได้ ถึงกับแตกดัง"โพละ" ขึ้นมา
ความโกลาหนในห้องน้ำจึงเกิดขึ้น ต่างส่งเสียงร้องกันอย่างสับสนอลหม่าน
"เหวออะไรกันนี้"
"ว้ายส์ ตายแล้ว อูยส์มดลูกพังหมดกัน"
"อูยส์ ตาเถรเวรแล้วไหมละ"
โสภีสุดอับอายรีบลุกขึ้นทั้งที่เสื้อผ้าเปียกผลุดลุกขึ้นวิ่งหนีออกจากห้องน้ำไปอย้างรวดเร็ว
สุดสาครรีบประคองนางละเอียดลุกขึ้น
"พี่ละเอียดเป็นอะไรไหม น้องต้องขอโทษไม่ได้ตั้งใจเมื่อกี้ใครไม่รู้วิ่งเข้ามาชนก้น"
"พี่ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ แต่ว่าเมื่อกี้ต้องเป็นโสภีแน่ๆ ถึงแค่เห็นหลังไวๆ แต่พี่จำเสียงได้ อุทานแบบนี้มีคนเดียวเท่านั้น"
"อ้าวแล้วพี่โสภีเข้ามาทำไม"
ตอนนี้สุดสาครกลายร่างเป็นเด็กดังเดิมเพราะต่างหมดอารม๊์สวาท อำนาจมนต์จำแลงกายจึงเสื่อมลง
"เรื่อง...นี้ไม่รู้ช่างมันก่อน แต่โสภีมาเห็นแบบนี้ไม่ดีแน่ หากไปพูดให้ใครรู้ต้องแย่แน่เลย"
"แย่ยังไง เรื่องอะไรจ้ะ"
นางละเอียดรู้สึกหงุดหงิดที่สุดสาครเป็นเด็กไร้เดียงสา แต่ไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง เพราะจริงๆแล้วสุดสาครก็เป็นเด็ก"
"เรื่องนี้มันยังไม่ควรมีใครรู้เพราะยังไม่ถึงเวลา เอางี่ไว้พี่จะจัดการเรื่องนี้เอง น้องสุดสาครคอยทำตามที่พี่แนะนำแล้วกัน สิ่งที่พี่บอกว่าอะไรควรทำหรือไม่ น้องสุดสาครจงเชื่อตามที่พี่บอกด้วยความหวังดีเถอะนะจ้ะ
"ครับ สุดสาครรับคำอย่างงงๆแต่เชื่อตามละเอียดที่เป็นพี่เลี้ยงคอยสอนทุกประการด้วยความเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย
   ..
   ค่ำวันนั้น ละเอียดได้ไปหาโสภีที่ห้อง
   "น้องโสภีจ๊ะ ทำอะไรอยู่หรือเปล่า พี่ขอเข้าไปคุยหน่อย"
   โสภีที่อยู่ในห้องก็ใจเต้นตึกๆ เพราะรู้ว่าเสียมารยาทที่ไปที่ห้องพระโอรสเมื่อตอนเย็นแถมทำเรื่องขายหน้าเข้าอีก คงโดนละเอียดมาต่อว่าแน่
   "รอสักครู่จ๊ะพี่ละเอียด"
   โสภีรวบรวมสตินึกหาคำพูดจะสนทนากับละเอียดเมื่อพร้อมแล้วจึงเปิดประตูรับละเอียดเข้ามา
   พอละเอียดมาถึงต่างอึกอักไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี
   "น้องเตรียมตัวนอนแล้วหรือจ๊ะ ชุดนอนชุดนี้ดูน่าใส่สบายดีนะ"
   ละเอียดเริ่มก่อนแทนที่จะพูดเรื่องเมื่อเย็นแต่กลับมาสนทนาเรื่องชุดนอนที่นางใส่ นางจึงโอภาปาศรัยตอบแล้วคุยกันเรื่องทั่วไปสักพัก จนละเอียดลองเริ่มขึ้น
   "เมื่อตอนเย็นน้องได้เข้าไปในห้องพระโอรสใช่หรือไม่"
   โสภีหน้าแดงคงไม่ต้องปฎิเสธว่าไม่ใช่ แต่เปิดเกมส์รุกละเอียดเข้าก่อนเป็นการตัดไม้ข่มนาม
   "เรื่องเมื่อเย็น ใช่เป็นน้องที่เข้าไปแต่ไม่ได้ตั้งใจ"
   โสภีมองสบตาละเอียดก่อนหยั่งเชิงต่อ
   "หากเป็นสิ่งที่พี่กังวลว่า น้องจะเอาเรื่องที่พี่ทำไปบอกใครขอให้สบายใจเถอะ ว่าน้องจะไม่แพร่งพรายให้ใครทราบ"
   โสภีหยุดนิดหนึ่งมองดูหน้าละเอียดที่ดูเคร่งขรึมนิดหนึ่งก่อนลุกขึ้นยืนหันหลังให้ละเอียดที่นั่งอยู่บนเตียงแล้วพูดต่อ

ภาพประกอบไม่ใช่ภาพในเนื้อเรื่องนี้ ไม่เกี่ยวกัน

   "แต่เรื่องที่พี่ทำนั้นไม่ดี ที่จะนัดใครเข้าไปทำอะไรในห้องพระโอรสเช่นนั้น จะทำให้เสิอมพระเกียรติพระองค์ และหากล่วงรู้ถึงพระราชาจะเกิดเรื่องขึ้น นี้หรือที่ทำให้พี่ต้องขาดการฝึกซ้อมการสอนรำไป"
   ละเอียดฟังนิ่งแม้ในใจจะไม่พอใจที่โดนรุ่นน้องมาต่อว่าสั่งสอนเช่นนี้ถึงกับหน้าขรึมลงแต่พยายามเก็บความรู้สึกไว้ ด้วยรู้ว่าเป็นรองหากไปทำให้โสภีไม่พอใจจึงใจเย็นพูดว่า
   "แล้วน้องคิดว่าพี่พาใครเข้ามางั้นหรือ"
   โสภีฉุกคิดนิดหนึ่งก่อนตอบ
   "เริ่องนี้น้องไม่ทราบหรอกว่าพี่แอบไปพึงพอใจใครตั้งแต่เมื่อไร เพราะเห็นแต่ไรมามีก็ไม่เห็นมีใครนี้"
   "โสภีจ๋า กลับมานั่งฟังพี่อธิบายนิดหนึ่ง"
   โสภีจึงกลับมานั่งหันหน้าคุยกับละเอียดตามเดิม เพราะตอนนี้รู้แล้วว่านางเป็นต่อเพราะแทนที่ตนจะต้องแก้ตัวเรื่องเข้าไปในห้องพระโอรสแต่เป็นละเอียดต้องแก้ตัวแทน นางอยากรู้เช่นกันว่าละเอียดจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไร
   "ก่อนอื่นพี่ต้องขอบใจที่จะช่วยปิดเรื่องพี่เป็นความลับ แต่พี่มีเรื่องจริงที่จะบอกว่าผู้ชายที่น้องเห็นในห้องนั่นคือ พระโอรสสุดสาคร"
   โสภีได้ฟังทั้งอยากหัวเราะและอยากร้องไห้
   "ไฮ้ อะไรกันพี่จะมุสาทั้งที่ทำไมไม่หาอะไรที่มันเนียนกว่านี้ ผู้ชายนั้นเป็นหนุ่มใหญ่ จะเป็นพระโอรสได้ไง พระโอรสอายุเพิ่งจะ....อายุเพิ่งจะ 3หรือ 4 หรือ 7-8 ขวบได้มั่งไม่น่าทำเรื่องนี้ได้"
   ละเอียดถอนหายใจ ก่อนตอบ
   "ใช่ไหมน้องก็ยังรู้สึกว่าพระโอรสเป็นเด็กไม่เหมือนใครใช่ไหม"
   โสภีหยุดคิดว่าพระโอรสดูเหมิอนเป็นเช่นนั้นจริง ละเอียดจึงเล่าท้าวความตั้งแต่ตอนที่นางเสียทีชีเปลือย แล้วเมื่อได้เป็นพี่เลี้ยงพระโอรสสุดสาครซึ่งรู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นต้นเหตุในเรื่องนี้ จึงอยากตอบแทนนางด้วยการให้นางสมหวังในรักโดยใช้มนต์จำแลงกายเป็นคนรักให้มาพบกับนางแล้วมีสัมพันธ์กันเรื่อยมา จนกระทั่งโสภีมาพบเข้า
   โสภีฟังที่รุ่นพี่นางรำเล่ารู้สึกเป็นเรื่องมหัศจรรย์เหลือเชื่อยิ่งนัก
   "เอางี้หากน้องไม่เชื่อ จำต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง"
   "เอ๊ะ จะพิสูจน์ยังไง อุ้ย ตาเถร ตายแล้ว หากเป็นจริง มิต้อง"
   "น้องจะกังวลสิ่งใด  เจ้าลืมธรรมเนียมของพี่เลี้ยงพระโอรสหรือไร"
   "ธรรมเนียม ธรรมเนียมอะไร"
   "ก็ธรรมเนียมการเป็นพี่เลี้ยงของเมืองการะเกด พี่เลี้ยงของพระโอรสไม่เพียงแต่ต้องดูแลปรนนิบัติ ยังต้องมีหน้าที่สอนการมีเพศสัมพันธ์ให้พระโอรสได้รู้จักด้วย"
   "อุ้ยตาเถร เรื่องนี้ มันยังไม่น่าถึงเวลา ด้วยพระโอรสยังเยาว์"
   "บอกแล้วพระโอรส ต่างจากเด็กธรรมดา แล้วเจ้าจะรู้ว่าวิเศษแค่ไหน เจ้าเองก็อยากสมหวังในชายคนรักไม่ใช่หรือ เจ้าจะได้เจอคนที่เจ้ารัก ไม่ต้องทนนอนตกเบ็ดช่วยตัวเองอีก"
   "ว๊ายตาเถร พี่ละเอียดไปรู้เรื่องน้องได้ไง"
   "ก็คืนที่เจ้ามานอนด้วยตอนเกิดเรื่องชีเปลือย เจ้าแอบเบ็ดใช่หรือไม่"
   ละเอียดได้ทีเอาคืนโสภีบ้าง
   "แหม พี่ละเอียด นี่ๆ"
   โสภีทั้งงอนทั้งโมโห
   "เอาเถอะ อย่าทำให้เสียเรื่องเลย เราไปหาพระโอรสกันเถอะ"
   โสภีทำอึกอักอยู่พัก แต่ทนแรงเกลี่ยกล่อมไม่ได้ ทั้งตัวเองก็อยากจะพิสูจน์ว่าเรื่องที่รุ่นพี่นางรำพูดมาจริงเท็จแค่ไหน ซึ่งละเอียดยืนยันแข็งขันหากไม่จริงจะยอมให้ตัดคอ
   เมื่อโสภีตามละเอียดมาที่ห้องของพระโอรสสุดสาคร ก็เห็นสุดสาครนั่งเล่นอยู่ตามลำพังในห้องไม่มีผู้ใด ละเอียดเข้าไปกระซิบกับสุดสาครสักพัก
   "น้องสุดสาครจ๋า น้องช่วยใช้มนต์จำแลงจ๊ะทิงจากับโสภี ช่วยให้โสภีมีความสุขเหมือนกับที่ใช้กับพีนะคนดี"
   สุดสาครพยักหน้ารับ
   (อยากมาสู่รู้นัก ต้องให้น้องสุดสาครจับเย็ดปิดปากให้จั๋งหนั่บ)
   ละเอียดคิดในใจ
   แล้วจึงบอกให้โสภีเดินมาด้านนอกห้องละเอียดรู้วิธีที่จะเข้าสู่มนต์จำแลงดีแล้ว จึงแนะนำโสภีหลับตาสงบจิตใจให้แน่วแน่คิดถึงคนรักของตัวเอง นึกถึงตอนที่รู้สึกหวาบหวามอยากให้เหตุการณ์ตอนนั้นมาเกิดกับตัวเองให้มากที่สุดจะได้ผล ยิ่งมโนภาพได้แจ่มชัดเท่าไรก็จะเกิดผลได้ดีเท่านั้น
   โสภีสงบใจตามคำแนะละเอียดทุกประการ
"เอาละน้องสุดสาครตอนนี้โสภีพร้อมแล้ว น้องเริ่มได้เลย"
เสียงละเอียดตะโกนให้สัญญาณแก่สุดสาคร
"โอม มนต์จำแลง จ้ามาจ๊ะทิงจา"
โสภีได้ยินเสียงสุดสาครร้องดังแจ้วๆออกมา ถึงกับสดุ้งกายแปลบราวกับถูกไฟช้อตไปทั้งร่างชั่วเวลาประเดี๋ยวเดียวเสร็จแล้ว ก็ถูกละเอียดดุนหลังนางให้เดินเข้าไปในห้องบรรทมแต่ผู้เดียว ส่วนละเอียดขอรออยู่ด้านนอก
   ฝ่ายโสภีเมื่อเดินเข้าไปในห้องบรรทม กลับแลเห็นทุกสิ่งในห้องแปลกออกไปจากที่เดินเข้าไปในทีแรก สภาพกลับเหมือนภายในห้องนอนของนางที่เคยอยู่ไม่ผิด โสภีเดินไปหยิบสดึงปักผ้าบนเตียง
   "เอ๊ะ นี้มันเป็นผ้าที่เราปักไว้จะให้พี่ขุนไม่ใช่หรือ ทำไม.."
   โสภีนึกถึงตอนนั้นที่พอนางหยิบของชิ้นนี้ขึ้นมาดูแล้วจู่ๆ
   "จ๊ะเอ๋ โสภีจ๋า พี่คิดถึงจังเลย"
   โสภีต้องสดุ้งเมื่ออยู่ๆมีใครมากอดหมับเอาที่ด้านหลังพยายามซุกไซร้ใบหน้ายื่นปากมาและเล็มแก้มปลั่งนาง
   "ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยยังไงเล่า "
   "ไม่ปล่อยหรอก คิดถึงจนจะขาดใจ หากปล่อยแล้วพี่กลัวจะต้องเสียเจ้าไปอีกตลอดกาล"
   เอ๊ะ เสียงนี้ คำพูดนี้ช่างเหมือนกับ โสภีรู้สึกหวาบหวิวตัวอ่อนราวกับขี้ผึ้งถูกไฟลนทั่วกายแสยงสยิวเคลิบเคลิ้ม พอแหงนหน้าไปประสบกับอีกฝ่าย โสภีต้องตลึงหนักเข้าไปอีก
   "อุ้ยตาเถร เป็นพี่ขุนจริงๆหรือนี้ เป็นได้ไง"
   "ใช่พี่จริงๆ พี่รอคอยเวลาพบเจ้ามาตั้งนาน มาให้พี่ชื่นใจเถอะ ต่อไปนี้จะไม่ยอมให้ต้องพรากจากกันอีก
   "แต่ แต่ว่า ..
   "เจ้าอย่าขัดขิน หรือดึงดันอีก หากทำเช่นนั้นแล้ว ต่อไปเราอาจไม่ได้มีโอกาสพบกันแบบนี้อีกแล้ว
   โสภีที่ทำท่าจะขัดขืนรู้สึกใจหายวาบกลัวว่าจะเป็นดังคำชายหนุ่มจริง จึงโอนอ่อนปล่อยให้ชายหนุ่มเชยคางนางขึ้นมาประทับริมฝีปากจูบลงไปแต่โดยดี ชายหนุ่มกลับไม่จูบเปล่าเอามือลูบไล้ไปตามเนื้อตัว ลูบคลำที่ทรวงอกสล้างของนางยิ่งทำให้โสภีถึงกลับสยิวกาย แอ่นหน้าอกหราให้เอามือไปจับนมบีบเล่นอย่างถนัดมือ ชุดที่โสภีใส่เป็นชุดนอนอยู่แล้วจึงง่ายแก่การถอดโดยโสภีกลับช่วยชูมือขึ้นเหนือศรีษะให้ถอดออกได้สะดวกขึ้น
   ชั่วเดี๋ยวเดียวโสภีก็โดนจับแก้ผ้าออกจนหมด อวดร่างขาวสะอาดตา ให้ชายหนุ่มมองดูได้เต็มตา โสภีถูกมองจนเก้อเขินพยายามยกมือปิดของสงวนอย่างเอียงอาย
   "ไม่ต้องอายหรอก เจ้ารู้ตัวไหมว่า เจ้าช่างสวยไปหมดทั้งเนื้อตัว รูปทรงสมส่วนงดงามยิ่งกว่าตอนใส่เสื้อผ้าอีก ขอพี่ชมให้ทั่วเถิด หวานใจ"
   ฝ่ายละเอียดยังอยู่ภายในห้องด้านนอก พอเริ่มได้ยินเสียงซี้ดส์ ซ๊าดส์ บ่งบอกอาการเสียวมาจากด้านใน ก็ปรากฎมีรอยยิ้มที่มุมปากสีหน้าดูสดใสขึ้น ที่คะเนว่าแผนการตนประสบผลสำเร็จแน่แล้ว ป่านนี้สุดสาคร คงทำให้น้องโสภีได้รู้ซึ้งถึงความเสียวแน่แล้ว แม้โสภีจะสัญญาว่าจะรักษาความลับเรื่องนางละเอียดกับสุดสาคร แต่คงไม่ดีเท่าการที่เป็นเรื่องของตัวเอง คราวนี้น้องโสภีจะได้หายเหงารูหีเสียที
   นางละเอียดคำนึงในใจ เสียงจากข้างในทำให้นางอดใจไม่ไหวอยากจะขอไปร่วมสนุกด้วยคนแต่กลัวว่าเดี๋ยวโสภีอาจเก้อเขินคงต้องอดใจไว้ก่อน
   แต่ตอนนี้นางละเอียดเกิดอารมณ์กำหนัดและใคร่อยากรู้เหมือนกันว่าหน้าตาของคนรักของโสภีจะเป็นเช่นไร
   ละเอียดได้เรียนรู้จากสุดสาครแล้วว่าหากผู้ใดมีอารมณ์พิศวาสตามผู้ที่กำลังมีความสัมพันธ์ จะทำให้เห็นมายาภาพได้แบบเดียวกับคู่สังวาส จึงเป็นการพลางความเป็นเด็กของสุดสาครไม่ให้ใครพบเห็น แต่หากแม้นตัวเองต้องการมโนภาพของสุดสาครให้เป็นคนที่ตัวเองร่วมสัมพันธ์ก็ทำได้เช่นกัน เพลานี้นางละเอียดต้องการใคร่รู้ว่ารสนิยมของนางรำรุ่นน้องโสภีเป็นเช่นไร จะมีหน้าตาหล่อขนาดไหน นางจึงทำอารมณ์คล้อยตามอารมณ์กระสันของทั้งคู่และเป็นเรื่องไม่ยากสำหรับละเอียดที่ได้ลองต้องมนต์จำแลงจากสุดสาครจนชำนาญ ชั่วประเดี๋ยวนางก็มีทำให้ละเอียดสามารถรับมายาภาพได้ตามโสภี
   เมื่อละเอียดแอบก้าวเข้ามาในห้องนอนต้องรู้สึกประหลาดใจที่สภาพในห้องแตกต่างจากเดิมไปหมด ทั้งข้าวของเครื่องใช้ไม่ใช่ข้าวของในวังแต่เป็นตามบ้านที่พบเห็นทั่วไป
   "เอ๊ะ ทำไมห้องถึงเปลี่ยนไป หรือเป็นเพราะโสภีเป็นคนนึกถึงสถานที่นี้"
   ละเอียดหัวไวสามารถเข้าใจได้ในบัดดล
   "มนต์ของน้องสุดสาครนี้เจ๋งเป้งจริง สามารถเปลี่ยนสถานที่ได้ตามใจนึกด้วยเหรอ"
   ละเอียดคิด
   "น้องโสภีนี้ก็เก่งจริงๆใช้มนต์ครั้งแรกก็ล้ำหน้ากว่าข้า ดีละคราวหน้าเราลองนึกเปลี่ยนสถานที่บ้างดีกว่า จะนึกเป็นในท้องพระโรง บนกำแพงวังหรือในชุมชนตลาดจะได้บ้างไหม"
   "บ๊ะ กำลังเริ่มกันพอดี น้องโสภีเห็นวางท่าเล่นตัวแต่แท้ที่จริงคงเสี้ยนจัดน่าดู ถึงเริ่มกันได้เร็วขนาดนี้"
   ทางด้านโสภีซึ่งบัดนี้นอนเปลือยอวดร่างขาวสะอาดหมดจรด พร้อมกับอ้าขารอคอยให้สุดสาครหรือพี่ขุนในจินตนาการของเธอเอาแท่งเนื้อเสียบใส่เข้ามาในรูสวาทที่บัดนี้ฉ่ำเยิ้มจนเปียกแฉะไปหมดเต็มรูจนเกิดอาการคันยุบยิบหากให้มีอะไรมาทำให้หายคันเต็มแก่ สุดสาครค่อยบรรจงเอาท่อนเนื้อตัวเองเขี่ยถูไถขึ้นลงตามรอยยาวของรูหีของโสภีเรียกความเพลิดเพลินให้โสภีที่ขยับขาอ้าออก พลันสุดสาครก็ดันท่อนควยแข็งเข้าไปอย่างจัง โสภีต้องถึงกับร้องโอ็กส์ออกมาหายคันด้วยความเจ็บเหมือนรู้สึกโดนท่อนหอกเสียบเข้าเนื้อตัวเองผวาเกร็งตัวจับแขนสองข้างของสุดสาครที่คร่อมตัวนางแน่น
   "น้องโสภี อย่าเกร็งมันจะเจ็บ ทีแรกทำตัวตามสบายยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บนะ"
   โสภีแทบน้ำตาเล็ด พยักหน้างึกๆ แต่ไม่วายเกร็งทั้งตัว ขมิบรูหีแแน่นตามสัญชาติญาณที่พยายามต่อต้านไม่ยอมให้อะไรเข้ามาอีก แต่โสภีหารู้ไม่ว่าควยของสุดสาครนั้นแข็งแรงมาก ขนาดซอกหินที่อัดดินแน่นยังโดนสุดสาครทิ่มทลวงเสียกระจุยกระจายไปหมด ไหนเลยรูหีที่พยายามบีบตัวแน่นๆอย่างนี้จะต้านทานไหว โสภีจึงเจ็บราวถูกหอกเนื้อแทงเข้าลึกขึ้น โสภีแม้ถวายเข้าตัวในวังแต่เป็นนางรำยังไม่เคยถูกเรียกใช้งาน จึงยังเป็นสาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง แน่ละที่โสภีพึ่งมาโดนเป็นครั้งแรกกับหอกเนื้ออันแข็งแรงเช่นนี้
   "ว๊ายตาเถร อุ้ย พี่ขุนขา ทำเบาๆนะ ข้ายังไม่เคย..."
   โสภีพูดพร้อมเอามือจับแขนสุดสาครแน่น เมื่อโดนหัวควยแทรกแทงเข้ามาในรูหีนางจนมิดหัวควย
   "จ๊ะ น้องอย่าเกร็งมันจะเจ็บ พี่จะค่อยๆนะคนดี"
   สุดสาครพูดพร้อมกับดันขาโสภีไปข้างหนัาจนติดเตียง ทำให้ควยของสุดสาครแทงลึกเข้าไปอีก แก้มของทั้งคู่แนบติดกันสุดสาครจึงจูบไซร้แก้มนวลหอมของโสภี คอยเล้าโลมนางอยู่ตลอดเวลาดันควยเย็ดเข้ารูหีนางด้วยความนุ่มนวล ตามความต้องการของโสภีด้วยมนต์จำแลง มีความวิเศษสามารถทำให้รับรู้ได้ว่าคู่ร่วมมีความต้องการเช่นไร
   เพียงไม่นานสุดสาครก็ส่งลำควยเข้าไปจนมิดลำ
   "โอ้ย พี่ขุน อา"
   "เจ็บมากไหมน้องโสภี ทนหน่อยควยพี่เข้าได้หมดแล้ว"
   สุดสาครพูดพร้อมกับหอมแก้มโสภีดังฟ่อด
ปลอบเธอ
   "มะ  ไม่ค่อยเจ็บเท่าไรแล้ว แต่มันรู้สึกแน่นไปหมด"
   "เดี๋ยวก็หาย อดทนอีกนิดหนึ่ง อูย.. หีโสภีก็คับแน่นรัดควยพี่จริงๆ เดี๋ยวพี่จะเย็ดต่อแล้วนะ"
   สุดสาครว่าแล้วก็ชักควยออกมาอย่างช้าๆ แล้วกระเด้าควยกลับไปใหม่ ตอนสุดสาครชักควยออกทำให้มันเสียดสีเนื้อในเสียวไปหมดร่ำๆเสียดายนึกว่าสุดสาครจะเอากลับควยไปแล้ว แต่พอกระเด้ากลับมาใหม่รู้สึกคับตื้อขึ้นมาอีก
   "โอย เบาๆ ซี้ดส์ พี่ขุน"
   สุดสาครทำซ้ำแบบเดิมอีก 2- 3 รอบ โสภีรู้สึกดีไม่ร้องให้เบาๆแล้ว
   สุดสาครจึงกระเด้าเย็ดนางแรงขึ้น
   ตอนนี้โสภีรูสึกสนุกเสียวอย่างบอกไม่ถูก นึกอยากให้สุดสาครเย็ดแรงขึ้นกว่านี้
   "โอว ..หีน้องโสภีเย็ดมันส์จริงๆ"
สุดสาครร้องบอก พร้อมกับกระเด้าควยเย็ดแรงขึ้น
"ซี้ดส์ อูยส์พี่ขุน พี่ขุน จ๋า"
โสภีร้องครางซี้ดส์ เผลอเด้งเอวรับเป็นระวิง
"เรียกพี่ทำไมจ๊ะ พี่อยู่นี้แล้ว"
สุดสาครพูดพร้อมกับกระเด้าควยเย็ดโสภีทั้งแรงและเร็วขึ้น เมื่อเห็นโสภีเริ่มที่จะสนุกกับการโดนเย็ดแล้ว
    "โอ้ยยย..พี่ขุนจ๋า ซะ ซีดดด"
"จ๋า พี่อยู่นี้แล้ว พี่กำลังเย็ดโสภีอยู่นี้แล้ว โสภีเจ็บอยู่อีกหรือ พี่จะเบาๆลงก่อนดีไหม"
"ไม่ ไม่เจ็บแล้ว ...เย็ดแรงๆเลย. น้องไม่เจ็บแล้ว "
โสภีพูดพร้อมกับจับแขนกำยำของสุดสาครแน่น กางขาชันเข่าคล้ายเป็นหลักเพื่อสะดวกในการตั้งรับได้ถนัดพร้อมกับแอ่นขึ้นได้สะดวก
สุดสาครจึงเร่งซอยควยกระเด้าเย็ดเร็วแรงขึ้นตามโสภีต้องการโดยบางครั้งโสภีแอ่นหีขึ้นมารับกลางอากาศ
จนแม่แต่ละเอียดที่แอบดูอยู่ก็ยังได้ยินเสียงการเย็ดของทั้งคู่ดัง "พั่บ ๆๆๆ ไม่หยุด"
พร้อมกับได้ยินเสียงโสภีร้องซี้ดส์ซ้าดส์ครางระงมไม่หยุด
ตอนนี้ทั้งคู่ใกล้เต็มที่เข้าไปทุกที สุดสาครเปลี่ยนเป็นจับขาโสภี ยกขึ้นโย้ไปข้างหน้า โสภีโดนจับยกล้อ จนแทบตัวลอย ท่านี้ทำให้โสภีได้เห็นรูหีตัวเองโดนควยเสียบเข้าออกอย่างสุดสยอง
การได้เห็นตัวเองโดนเย็ดมันช่างน่าตื่นตายิ่งนักทำให้โสภีเร้าอารมณ์มากขึ้นหลายเท่า จนปราศจากความเจ็บและอายอีกต่อไป ส่งเสียงร้องบอกให้สึดสาครกระหน่ำได้เต็มที่
"พี่ขุน พี่ขุนจ๋า น้องไม่เจ็บๆแล้ว ซี้ดส์"
"โสภี อยากให้เย็ดแรงๆ อย่างนี้ใช่ไหม"
สุดสาครพูดพร้อมถล่มรัวเย็ดโสภี ด้วยความเร็วและแรง เย็ดเอาๆ เสียงดังโครมๆ จนเตียงแทบหัก
"เย็ด ๆๆๆ อย่างนี้แหละพี่จ๋า ไม่ไหวแล้ว น้อง น้ำ จวนจะแตกแล้ว อูยส์ ซี้ดส์"
"งั้นเดี๋ยวเรามาแตกพร้อมกันเลยนะ อึ้บ ๆๆๆ"
สุดสาครเดิมทีไม่เคยมีน้ำออก จวบจนเมื่อวานพี่เพิ่งน้ำแตกครั้งแรกกับนางละเอียด แรกรู้สึกตกใจ แต่ละเอียดช่วยอธิบายว่าหากถึงวัยเจริญพันธ์แล้ว ชายหญิงเมื่อมีอะไรกันจะมีน้ำแตกด้วยกันทั้งนั้น ซึ่งต่างปรารถนาให้น้ำแตกพร้อมกันในเวลาเย็ดกันทั้งคู่
สุดสาครแม้เข้าใจบ้างไม่เข้าใจแต่ก็พยักหน้ารับทราบตามวิสัยเด็กดีเชื่อฟังผู้ใหญ่
ฝ่ายนางละเอียดแม้จะงุนงงว่าสุดสาครมีอายุน้อยแต่ทำไมมีน้ำออกมาได้ แต่ก็ไม่ติดใจมากความ เพราะมีความกระสันสนุกกับสุดสาครมากกว่า จึงชักชวนกันไปชำระล้างในห้องน้ำ แล้วเลยเถิดเย็ดกัน จนนางรำโสภีเข้ามาพบนี้แหละ

๊ ...

   "พ..พี่ขุนจ๋า น้อง น้อง..อูยส์"
"น้ำกำลังจะแตกใช่ไหมจ๊ะ พี่ก็จวนเหมือนกัน"
สุดสาครพูดตอบแทนโสภี พร้อมกับกระเด้าควยเข้าใส่รูหีโสภีถี่ยิบ
"อูยส์ ซี้ดส์  วายตาเถร น้ำแตกแล้ว"
"อูยส์ พี่ก็แตกเหมือนกัน เรามาออกพร้อมกันเลยอูยส๋"
ต่างฝ่ายต่างอดกลั้นไม่ไหวต่างกระฉูดน้ำเงี่ยนเข้าหากันด้วยความรุนแรง โสภีเป็นผู้ปล่อยน้ำพุ่งอาบรดหัวควยของสุดสาครก่อน แต่โดนสุดสาครฉีดน้ำควยพุ่งกลับเข้าใส่เต็มมดลูกจนร้อนซ่าไปหมด
สุดสาครปล่อยให้รูหีโสภีดูดตอดลำควยรีดเอาน้ำจนหมดอย่างสุขสันต์ด้วยความรู้สึกว่าถูกรูหีโสภีบีบรัดมากกว่าที่โดนรูหีของละเอียดบีบรัดเสียอีก เพราะสดใหม่กว่าจนรู้สึกติดใจในรูหีของนางรำโสภีเข้าแล้ว
เช่นเดียวกับโสภีที่ติดใจในแท่งควยของสุดสาครเช่นกัน
ฝ่ายนางละเอียดเฝ้ามองเห็นทั้งคู่ต่างสุขสมอารมณ์หมาย ที่วางแผนให้นางรำโสภีคนสวยโดนเย็ดปิดปากได้สำเร็จ ร่ำๆอยากจะเข้าไปขอร่วมด้วย ก็มองเห็นสุดสาครขยับท่าจะจับโสภีเย็ดอีกรอบ จึงหักใจไว้
"ปล่อยให้เป็นวันของโสภีดีกว่า เรากลับห้องไปเบ็ดเองก็ได้"
"โสภีเอ๋ย อยากมาสาระแนสู่รู้มากนัก ได้โดนพระโอรสเย็ดจนน่วมแน่"
นางละเอียดหันหลังเดินออกจากห้อง ก็ได้ยินเสียงโสภีร้องโอ้ดโอ้ย ซึ้ดส์ซาดส์ ไม่ต้องดูก็รู้ว่าโสภีโดนเบิ้ลรอบสอง อาจโดนแฮชทิ๊กรอบสามเป็นแน่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาทั้งละเอียดและโสภีก็กลับมารักใคร่กลมเกลียวกันเหมือนเดิม อาจจะมากกว่าเก่าด้วยซ้ำ
จนนางรำคนอื่นก็แปลกใจที่ทั้งสองคนนี้ต่างขออาสามาดูแลพระโอรสเองในตอนกลางคืนไม่ต้องมาเปลี่ยนเวรกันเหมือนก่อน

เรื่องนี้ติดค้างผู่อ่านไว้นาน ขึงนำมาต่อให้จบ ซึ่งวางพล์อตไว้อีก 2 ตอน
ถัาจะให้เขียนสุดสาครเก็บนางรำทีละคน เนื้อเรื่องจะซ้ำๆเดิม ไม่ไปไหน อันมันไม่ใช่แนวถนัดของตัวเอง ที่ชอบดนเนเนื้อเรื่องมากกว่า
ตามที่เคยกล่าวผู้ใดจะนำไปโพสที่อื่น หรือไปแต่งเติมจินตนการใดเพิ่มก็ไม่ได้ขัดข้อง แต่ขออย่านำไปเผยแพร่บนดิน เพราะมันเป็นเรื่องใต้ดินก็ให้อยู่ใต้ดิน เพราะมันเป็นเรื่องดัดแปลงจากวีเอกสุนทรภู่ เป็นเรื่องอ่อนไหวในของความรู้สึกผู้คน ดังเรื่องอื่นที่เป็นข่าวได้เช่นกัน

ตอนนี้ได้พล็อตเรื่องกังปังตลุยยุทธภพ ภาคใหม่สมบูรณ์แล้ว อดใจพบกับซีรี่ย์ใหม่เร็วนี้ครับ

[navy868]

โสภีครั้งแรกก็โดนของใหญ่เลยนะ...

[koboy]

ต่อไปสุดสาครจะได้เจอกับใครอีกนะผ่านสาวซิงไม่ซิง แต่แค่นางสนมน่าจะเจอระดับเจ้าหญิงละมั้ง

[dopant]

โคตรอิจฉาได้เปิดซิง

[peddo]

โตเกินวัยเลยครับน้องสุด เล่นเอาสาวรุ่นพี่ครางระงม แต่จะว่าไป ทำให้หญิงนึกว่าเป็นคนอื่นนี่น่าจะนับเป็นการข่มขืนนะครับ เสียดายแทนพี่ขุนตัวจริง อิอิ

[sainsain]

รอตามต่อจ้าหายไปนานจุง

[Tom 2017]

ตั้งตารอซีรีย์ภาคใหม่โดยใจจดใจจอ ขอบคุณที่ไม่ลืมกันครับ

[review1972]

ชอบครับกับจินตนาการที่แปลกใหม่บ้าง ไม่ซ้ำซากจำเจ ขอบคุณมากครับ

[Kuma]

รออ่านมานานได้อ่านสมใจเสียที.. แต่น่าจะฟาดนางรำให้หมดนะครับ.. อิอิ

[Somlertatom]

เป็นการผสมผสานกามรมกับงานวรรณกรรมที่ยอดเยี่ยมมสกเลยคนับดูไหลลื่นภาษาก็ดีมากครับ