วงเวียนชีวิต ตอนที่ 9
3 เดือนต่อมา
งานฉลองรับขวัญหลานชาย ที่คุณหญิงประวีณา กะจะจัดเพียงเล็กๆ กลายเป็นงานใหญ่ แขก แขกที่มาในงานส่วนใหญ่เป็นมิตรสหายของคุณหญิง และคุณวีรวิทย์ ซึ่งทุกคนล้วนเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ มีหน้ามีตาในสังคม
โชคดีที่ บรรดาเมีย ๆ ของ ทรงวุฒิ ไม่มีใครรู้สึกอิจฉาภัณฑิลาแม้แต่น้อย กลับรู้สึกขอบคุณเสียอีก ที่ภัณฑิลาให้กำเนิดบุตรชาย ซึ่งนั่นหมายความว่าทุกคุจะเป็นอิสระ ได้ไปจากบ้านนี้ พร้อมกับเงินก้อนโต แม้กระทั่งทรงวุฒิเอง ก็มีความสุข เพราะคิดว่าตนเองให้กำเนิดบุตรชายให้กับตระกูลแล้ว
จะมีความรู้สึกไม่ดีบ้างก็จะเป็นบรรดาหลานสาว ที่มีความรู้สึกว่า เพศของตนเหมือนจะไม่มีค่าในสายตาคุณปู่ คุณย่า
ตามั่นมองดู ชฎาภรณ์ ที่พูดคุยอยู่กับ ชายหนุ่มคนหนึ่งอย่างสนิทสนม ทั้ง ๆ ที่เพิ่งรู้จักกัน ด้วยความรู้สึกไม่ดีนัก .........ชายหนุ่ม หน้าตาดี อายุราว 27-28 ปี แต่งกายภูมิฐาน เท่าที่ทราบ หนุ่มคนนี้เป็นบุตรของรองอธิบดีท่านหนึ่งที่มาร่วมแสดงความยินดีในงานนี้
ถึงกับให้เบอร์ แลก line ตามั่นพึมพำ...... จิตรฝ่ายดำเตือนแกว่า.....” ไม่ได้ไอ้มั่น คุณฎาคือสมบัติของแก....แกอย่ายอมเชียวนะ...” แต่จิตรฝ่ายขาวกลับบอกว่า.....”ดีแล้วไอ้มั่น เด็กเขาควรมีอนาคตที่ดี กับคนที่คู่ควร แกนะแกแล้ว ....” ...... อำนาจฝ่ายขาว และฝ่ายดำในตัวแกตีกันวุ่นวายในหัวของแกวุ่นวายไปหมด....แต่แล้วสุดท้าย ฝ่ายขาวก็เป็นฝ่ายชนะ
“ปลีกวิเวกมาอยู่นี่เอง ทำไม่ไม่เข้าไปสนุกกับเพื่อน ๆ ละคะ.....” เสียงกังวานใสของเด็กสาว ที่ที่หย่อนกายนั่งลงเก้าอี้ตัวหนึ่งข้าง ๆ ตามั่น
“เปล่าครับ ... คือผมไม่ชอบวุ่นวายนะครับ...” ตามั่นตอบ
“มีอะไรไม่สบายใจไหมคะ...”
“เปล่าครับ...ไม่มีอะไร...”
“ทำไม่ต้องโกหกน้อยด้วยละคะ....” เด็กสาวเอียงคอ สบตา ถามยิ้ม ๆ
“อืมมมม.....” ตามั่นได้แต่พึมพำ
“อย่างน้อยตามั่น ก็มีน้อย มีพี่อิง อยู่ทั้งคนนะคะ....” เด็กสาวกล่าวขึ้นเหมือนรู้ใจ
“เกรงว่าวันหนึ่งผมอาจเสีย น้อยไปอีกคน เหมือนตอนนี้ผมกำลังจะเสียคุณฎา...” ตามั่นกล่าว
“น้อยก็ไม่รับรองวันข้างหน้านะคะ น้อยบอกได้แต่เพียงว่า วันนี้ น้อยรักตามั่น และรักมากด้วย...”
“ครับ ขอบคุณมากครับ น้อย....” ตามั่นกล่าว
“น้อยขอตัวทางนั้นก่อนนะคะ...”
“ครับคุณหนู....” ตามั่นกล่าวอย่างสุภาพ ใช่แล้ว เป็นอย่างที่ชลธิชากล่าว อย่างน้อยแกยังมีชลธิชา คุณอิง
และ น้องอิม โดยเฉพาะคุณอิง ถึงขนาดชวนแกไปอยู่ด้วยกันเมื่อถึงเวลาที่เธอจะย้ายออกไปจากบ้านนี้กับแม่
ตามั่นถอนหายใจ เมื่อคิดได้ก็ทำให้แกสบายใจขึ้นมาก ตามั่นขยับลุกเพื่อจะเดินไปรวมกลุ่มกับคนรับใช้คนอื่น ๆ ของบ้านนี้....
“ลุงมั่น......” เสียงใสของน้องอิม ที่เดินเฉียดมา
“ว่าไงครับ สาวน้อย..” ตามั่นทักทายคุณอิมอย่างเป็นกันเอง
“เปล่าค่ะ...แค่บังเอิญเดินผ่านมา...”
“เหรอครับ....”
“คะ.......อืมมมมม......” น้องอิมทำท่าจะกล่าวอะไรออกมา
“มีอะไรครับ......” ตามั่นถาม
“เห็นคุณแม่ชวนกับเพื่อน ๆ ว่า ...... จะพากันไปเที่ยวต่อ...กว่าจะกลับคงไม่น้อยกว่าตี3..” น้องอิมกล่าว มองสบตาลุงมั่นของเธอ อย่างท้าทาย
“ ปิดประตูหน้าต่างให้เรียบร้อยนะครับ...อยู่คนเดียวผมเป็นห่วง...” ตามั่นกล่าว
“ไม่ต้องห่วงค่ะ เรื่องนี้ อิม รอบคอบอยู่แล้ว...” น้องอิมกล่าวยิ้มๆ
“สัก 4 ทุ่ม ผมจะไปเช็คดู...เผื่อน้องอิม ลืมล๊อคประตูหลังบ้าน....” ตามั่นกล่าวเบา ๆ เรียบ ๆ
“ค่ะ....” น้องอิมตอบ แล้วเดินเลี่ยงไป ตามั่นมองตามร่างเพรียวของน้องอิม เด็กสาววัย 14 นานแล้วที่แกได้กับน้องอิม แล้วยังไม่มีโอกาสแม้แต่ครั้งเดียวที่แกจะได้ย้ำรอยรัก ………..”น่ารักที่สุด...น้องอิม”......ตามั่นคิดในใจ ชายวัย 58 ยิ้มที่มุมปาก ลืมเรื่องของชฎาภรณ์สิ้น
..............................
3 สามทุ่ม แขกทั้งหลายทยอยพากันกลับ ด้านคุณภัณฑิลา พาลูกขึ้นบ้านไปนอนนานแล้ว โดยมีชฎาวัลย์อยู่เป็นเพื่อน
บรรดา เมีย ๆ ทั้งสามของทรงวุฒิ พากันไปเที่ยวต่อโดยมีคุณอิงช่วยขับรถ
ตามั่นกับบันดาคนรับใช้ช่วยกันเคลียพื้นที่ กว่าจะเรียบร้อยก็ปาเข้าไปเกือบ 4 ทุ่ม ตามั่นรีบกลับมาบ้าน อาบน้ำชำระร่างกาย เตรียมออกจากบ้าน เพื่อไปตรวจดูว่าน้องอิม ปิดประตูบ้านเรียบร้อยหรือไม่
.............................
“อะแฮ่ม........” เสียงกระแอมของชลธิชาดังขึ้นเบา ๆ ในห้องรับแขก
“อ้าว....น้อย...ยัง ไม่นอน อีกหรือครับ....” ตามั่นถามกระท่อนกระแท่น
“จะไปไหนหรือคะ........” แทนที่จะตอบคำถาม ชลธิชากลับเป็นฝ่ายตั้งคำถามกลับคืน
“คือ....ผมจะไปดูความเรียบร้อยข้างนอกนะครับ....” ตามั่นโกหก แต่น้ำเสียงไม่เนียนนัก
“ดีจัง.... ปะ น้อยจะไปเป็นเพื่อน...” ชลธิชากล่าวเหมือนจะรู้ทัน เด็กสาวเป็นฝ่ายจูงมือตามั่นออกมานอกบ้านเสียเอง......
“คุณหนู.....อากาศข้างนอกมันเย็นนะครับ เดียวไม่สบาย......” ตามั่นกล่าว ขณะที่ชลธิชาเกาะแขนตามั่นพาเดินมาตามทางเท้า
“สิ่งที่น้องเกลียดที่สุดคือการโกหก...... น้อยให้โอกาสตามั่นพูดความจริงอีกครั้งค่ะ...” ชลธิชากล่าว
...........ตามั่นถอนหายใจ....” คือ...ผมนัดกับน้องอิมครับ....” ตามั่นตัดสินใจพูดความจริง
“...นัดกันหลังจากที่น้อยเดินแยกออกมาจากตามั่นใช่ไหมคะ....” ชลธิชากล่าว
“ ครับ....แล้วทำไม........”
“ทำไมน้อยรู้นั่นหรือคะ......” ชลธิชาเป็นฝ่ายถาม
“ครับ.....”
“ ความรู้สึกมันบอกค่ะ.... ความจริงก่อนหน้านี้น้อยเคยเห็นตามั่น กับน้องอิมแอบกอดจูบกันด้วยนะคะ...”
“น้อย....” ตามั่นพึมพำ
“น้อยใจกว้างพอค่ะ...ขออย่างเดียว อย่าปิดบัง อย่าโกหก เพราะมันจะทำให้น้อยมีความรู้สึกว่าตามั่นมองน้อยเป็นคนโง่....” ชลธิชากล่าวหนักแน่น
“ครับ..... แบบนี้เอง ในจำนวนผู้หญิงทุกคน ผมถึงรักน้อยที่สุด.....” ตามั่นกล่าว
“ให้มันจริงเถอะ....” ชลธิชาว่า พลางพากันเดินเป้าหมายคือบ้านน้องอิม
“เข้าไปด้วยกันนะครับ...” ตามั่นกล่าวชวนชลธิชา
“ไม่เอา....น้อย ไม่อยากเป็น ก.ข.ค. “
“ใครว่าเป็น ก.ข.ค. ผมชวนให้เข้าไปสนุกด้วยกันต่างหาก...” ตามั่นกล่าวหน้าตาเฉย
“.....ชิ...หมั่นไส้...” ชลธิชากล่าว แต่แล้ว เมื่อเดินมาถึงหน้าบ้านน้องอิม ทั้งคู่ก็ก็ชะงัก เมื่อเห็นน้องอิม เดินออกจากบ้านพร้อมกับคุณอร........
“ไปไงมาไงค่ะ พี่อร.....” ชลธิชาเอ่ยขึ้นก่อน
“โอ้ย.....ก็คุณปู่นะสิ...รู้ว่ายัย อิง อยู่บ้านคนเดียว เลยให้ฉันมาตาม.....แล้วพวกเธอละ ไปไงมาไง...”
“อ้อ...พอดีน้อยลืมของที่รถค่ะ....เลยวานตามั่นไปเอาเป็นเพื่อน.....” ชลธิชาแก้ตัว
“เป็นสาวเป็นนาง.........มาเดินกลางค่ำกลางคืนกับผู้ชาย มันไม่เหมาะ.....แค่ของที่รถ ใช้ให้เค้าไปเอาให้ก็ได้ “
คุณอรกล่าวเชิงตำหนิ
“โธ่.... พี่อร....นี่ตามั่นนะ....คนอื่นคนไกลที่ไหน...” ชลธิชาแย้ง
“ยังจะเถียงอีก ....” คุณอรกล่าวเชิงดุ .......... ตามั่นยืนฟัง ถึงกับจุกที่คอ ทำไมเส้นทางรักระหว่างแกกับน้องอิมถึงมีอุปสรรคตลอด
“แล้วน้องอิมจะไปนอนที่ตึกหรือคะ....” ชลธิชาถาม
“เปล่าค่ะ.....พี่อรจะให้ไปนอนที่บ้านพี่อร...” น้องอิมกล่าว
“ไปนอนที่บ้านพี่ไหมละ....” ชลธิชาเอ่ยปากชวน
“ดีเหมือนกัน......” น้องอิมว่า พลางหันไปทางคุณอร “พี่อรค่ะ อิมไปนอนบ้านพี่น้อยละกันนะคะ...” น้องอิมกล่าวแล้วดึงมือชลธิชาออกเดินทันที โดยไม่รอคำตอบจากคุณอร ขณะที่คุณอรออกอาการฮึดฮัด เห็นได้ชัดว่าเธอไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้
“ไปได้แล้ว นายมั่น...” คุณอรว่า
“ไปไหนครับ...” ตามั่นกล่าว ทำหน้าเซ่อ
“ไปไหนก็เรื่องของแกสิ จะตามชลธิชา หรือจะไปเอาของที่รถก็แล้วแต่...” คุณอรว่าพลางเดินกลับไปที่บ้านของตน
ตามั่นส่ายหน้าแล้วทำเป็นเนียน เดินไปที่โรงจอดรถ
.................................................
.................................................
แล้วขณะที่ตามั่นเดินกลับบ้าน ซึ่งต้องผ่านบ้านคุณอิง คุณอร วูบหนึ่งขณะที่แสงไฟในห้องรับแขกของบ้านนั้นจะดับลง แกเห็นเงาร่างของคน 2 คน .............. / อะไรวะ...บ้านนี้มี 3 คน แล้วเมื่อคุณอิง กับแม่ของเธอออกไปเทียวกับเพื่อน ๆ ในบ้านควรจะมีคนเพียงคนเดียว...ทำไม กูเห็นเงาคน 2 คนวะ...”..../> ซับซ้อนเกินกว่าคนทั่วไปจะคิด ตามั่นเดินตรงไปที่บ้านพักคนงาน เป้าหมายของแกคือ บ้านตาพงษ์ คนขับรถของคุณวีรวิทย์
............................/ ชัวร์.......ไอ้พงษ์ไม่อยู่บ้าน.....” ..../ ตามั่นคิดในใจ
บ้านสี่หลัง ที่คุณวีรวิทย์ปลูกให้ลูกสะใภ้ทั้ง 4 คน ในอาณาบริเวณเดียวกัน เป็นบ้านแปลนเดียวกัน ส่วนใหญ่แล้ว คุณอิง กับคุณอร พร้อมด้วยคุณสุชาดา จะพักที่ตึกใหญ่ ตามศักดิ์ศรีของเมียหลวง เพียงแต่ระยะหลัง ที่ ภัณฑิลา ไปพักที่ตึก สองคนแม่ลูก คุณสุชาดา และ คุณอร มักจะลงมานอนที่บ้านนี้ ขณะที่คุณอิงยังอยู่ที่ตึกใหญ่
ถึงตามั่นจะไม่เคยมาบ้านนี้ แต่ด้วยความที่มันเป็นแปลนเดียวกันกับบ้านของคุณภัณฑิลาที่แกอาศัยอยู่ แกจึงรู้รายละเอียดของบ้านทุกซอกทุกมุม
ตาเฒ่าวัย 58 ค่อย ๆ เปิดประตูห้องเก็บของ ที่อยู่ด้านข้างของตัวบ้าน ซึ่งมันจะติดกับห้องรับแขก ผนังกั้นระหว่างห้องรับแขกจะมีพัดลมดูดอากาศระบายผ่านออกมาทางห้องเก็บของ ตามั่นค่อย ๆ กางบันใดอลูมิเนียมออก แล้วไต่ขึ้นไป เมื่อพัดลมดูดอากาศไม่ได้เปิดให้มันทำงาน ดังนั้นฝาคลอบมันจึงปิด ตาเฒ่าใช้มือค่อย ๆ เปิดมันขึ้น แล้วแนบสายตามองผ่านช่องว่างของใบพัด
ภายในห้องค่อนข้างมืด แกจึงได้ยินเพียงเสียงของคนที่อยู่ข้างในแว่วออกมา ถึงจะไม่ดังมากนักแต่ก็พอจับใจความได้..... มันเป็นไปตามที่ตามั่นคิดจริง ๆ
“อูยยยยย.....ลุงพงษ์ขา.....อืยยยย...อรเสียว.....อะ....” เป็นเสียงครางของคุณอร
“ผมก็เสียวครับ.....อูย หี เย็ดมันส์ โคตร ๆ....”
“เหรอคะ......อูยยย...หีอร...กับแม่...ใครเย็ดมันกว่ากันคะ........อะ.... อูยยยยย...อย่ากัดนม...เค้าเจ็บ.....”
“คุณอรครับ....หีคุณอร...เย็ดมันส์ที่สุด.......อา...อูยยยย.....นมก็ใหญ่ หีก็ดูด..... “
“เหรอคะ......อูยยยย.... ขยี้เลยค่ะ....ลุงขา...ขยี้อรเลย......อา......อรสัญญา อรจะหลอกนังอิม มาให้ลุงเย็ดให้ได้.....อืมมมมมม......ดูดนมแรง ๆ.....”
“ครับ...... คราวหน้าถ้าไม่พลาด.....ผมจะเย็ดนังเด็กนั่นให้หีบานเลย.....”
“คะ....อูยยยย... หมั่นไส้มันนัก.... คุณปู่อะ...รักมันเกิ้นน......”
ไม่นาน เมื่อ สายตาของตามั่นปรับเข้ากับความมืดได้ ตามั่นจึงเห็นเงาของคนที่อยู่ข้างในชัดเจน
เป็นคุณอร กำลังขย่มควยให้กับลุงพงษ์
..............................................................................
........./ มึงโดนจัดหนักแน่ ไอ้พงษ์....”....../ ขณะเดินกลับบ้าน พลางคิดถึงชลธิชา สาวน้อยจอมวางแผน
..............................................................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน