ปี2540 พลอยรุ้งลูกสาวคนเดียวแห่งนักธุรกิจบางไม้แห่งเชียงใหม่พ่อเลี้ยงใหญ่ระดับจังหวัด เธอมาเรียนในกรุงเทพ เธอเป็นลูกสาวของนางงามเชียงใหม่สามสมัยแน่แหละความงามย่อมมากมายจนลูกหลานนักการเมืองและข้าราชการใหญ่ในจังหวัดมาติดพัน แต่ด้วยความที่เป็นลูกสาวคนเดียว พ่อได้วางแผงให้เธอสืบทอดธุรกิจพลอยรุ้งจึงต้องมาเรียนในเมืองกรุงและพ่อได้ซื้อคอนโดใกล้มหาลัยอันดับต้นของประเทศไว้ให้เธอพักอาศัย พลอยได้พาร่างงดงามสูงยาว172ใบหน้าคมสันราวนางเอกญี่ปุ่นผสมฮ่องกง รูปร่างได้สัดส่วนตามวัย19 เดินกลับมาที่พัก เธอได้กระดาษโน๊ดจากรีเซปชั่นน่าคอนโดก่อนเปิดอ่านอย่างตกใจรีบเข้าห้องและกดมือถือหาแม่โดยไว "แม่คะพ่อเป็นอะไรหนักไหม" "พ่ออยู่ไอซียูลูกหมอบอกพักน้อยเส้นเลือดในสมองแตก" "หะแม่" "รีบกลับมาเร็วลูกแม่ทำอะไรไม่ถูกเลย แม่จะส่งคนไปรับนะ" "อย่าเลยคะแม่พลอยกลับรถไฟใกล้ๆหอนิแหละมีรถด่วนถึงตอนเช้าหกโมงแม่ให้คนมารับที่สถานีนะ"
พลอยรุ้งรีอาบน้ำจัดข้าวของก่อนพาร่างตัวเองขึ้นแทคซี่ อย่างรีบร้องน้ำตาคลอ ใจคิดถึงแต่พ่อผู้ให้กำเนิดและให้ชีวิตที่ดีกับเธอ ร่างงามบาดน้ำตาใส่ชุ่งกระโปร่งยาวสีฟ้าเสื้อเชิตลายลูกไม้สีขาวไม่ได้ตามสมัยแต่ก็ทำให้แทคซี่ที่พาเธอมาแทบจะร้องอุด้วยความสวยงามขนาดดาราใหญ่เบอร์ต้นๆยังชิดซ้ายขานิขาวเรียวราวด้ามเทียนอกที่ถูกสายเป้โตรัดจนกลมดิกขนาดสมวัย32นิ้ว ทำเอาจุดหมายหัวลำโพงที่ไอ้แทคซี่จะไปมันใกล้เกินถ้ามันรับพลอยรุ้งแถวๆชานเมืองละก้อมันคงหาวิธีเผด็ดศึกสาวน้อยนิกลางทางแน่ๆ รถแทคซี่มาถีงจุดหายพลอยรุ้งรีบลงรถ พาร่างงามตีตั๋วรถไฟด่วน ที่เดินทางตอน1ทุ่ม
พลอยรุ้งเดินขึ้นรถไฟอย่างกลวนใจ ต่างกับชายคนหนึ่งที่จ้องมองเธอตาเป็นมัน เธอเลือกตู้นอนวีไอพีด้านหลังสุดของรถพอเข้าถึงตู้ส่วนตัวที่มีอยู่เพี่ยงแปดหลัง วันนี้มีคนโดยสารสองตู้เท่านั้นอีกตู้เป็นหญิงแก่ที่อดหลับอดนอนไม่ได้เลยถึงห้องหลับปุ๊ป ส่วนพลองรุ้งกังวลจนไม่เป็นอันนอน ชายคนนั้นเดินดูตามตู้นั้งทั่วไปก็ไม่พบสาวสวยจึง ยัดเงินกับเจ้าหน้าที่ไปสองร้อยไปยังตู้นอนวีไอพี มันให้เงินประจำอยู่แล้ว เพราะมันขายน้ำท่าอยู่บนรถ เลยทางสะดวก "ลุงชดมีสองห้องเองจะเอามาทำไมต้องสองร้อย" "น่าอย่าล็อกตู้นี้นะ ฉันจะได้ไปแอบนอน" "อือได้ดีวันนี้สารวัตรสิงลานะนอนได้" "อีดีนวลว่าแต่ไม่คิดถึงลุงหรือ" "ไม่เอาลุงชดคนกำลังท้องใส่" "น่าข้าอยากไปเยี่ยมหลาน" "ไม่เอาลุงเดี๋ยวโดนกระทุงจนแทงมาผัวทิ้งลุงจะเลี้ยงหนูไหม" ทั้งสองคนเป็นวัวเคยค้ากันนวลเป็นหัวหน้าประจำรถเลยสะดวกแต่เธอแต่งมาสี่ปีไม่มีลูกพอได้อึบกับนายชดเลยร่านทำเอาผัวรักหลงเลยมีลูกได้
พอเข้าไปได้มันดูตามตู้ก็ไม่เจอใครจนตู้สุดท้ายนั้นเองมีแสงไฟออกมา มันเห็นผ้าม่านไม่ปิดเลยชำเลืองมอง "และเคาะประตู รับน้ำกระดาษชำระไหมครับ พลอยรุ้งที่นั่งร้องไห้อยู่ส่วนไอ้ชดมันรู้ดีว่านิแหละเหยื่อมัน สาวน้อยหันหลังมาโปกมือให้ชดพร้อมพูดว่า "ไม่เป็นไรคะ" นายชดกลับเคาะประตูอีก สาวงามรีบเดินมาทำท่าจะต่อว่า คิดในใจไม่เอานิจะอะไรกันอีก พอเดินมาเธอเห็นนายชดหยิบกระดาษชำระขึ้นมาให้สองซอง เธอจึงเปิดประตูออก "เอาไปหนูลุงให้" "ไม่ได้คะหนูจะจ่ายเงิน" "ไม่เป็นไรหลอกหนูคงมีเรื่องไม่สบายใจดูสิร้องจนตาแดงเลย" "ลุงมีน้ำใจจัง" ทั้งคู่คุยกันจนชดรู้ว่าพ่อพลอยรุ้งป่วยจึงปลอบใจว่า "เจ็บป่วยเป็นเรื่องธรรมาดา ว่าแต่หนูทานอะไรยัง" พูดจบพลอยกับจามฟิวออกมา (ดีแหละ) "หนูไม่สบายหรือ" "คือ" ไอ้ชดทำหน้าตาแสนเซื่อก่อนจะเอาหลังมือไปแตะที่หน้าผากสวยใสแบบไม่ให้เธอจั้งตัว "อ่าจริงๆได้งั้นต้องกินข้าวเดียวลุงไปขอยาจากเจ้าหน้าที่มาให้นะ" "นิคะค่าข้าว" พลอย รุ้งหยิบเงินให้นายชดห้าร้อย ก่อนมันเดินไปดมกลิ่นละมุนที่มือมันหอมหวานแบบลูกคุณหนูมีตะกูลกลิ่นหอมว่าใครที่มันเคยได้กลิ่น ใช่สินิมันนำหอมฝรั่งเศษที่พ่อเธอซื้อมาส่วนแม่ก็ยกให้ลูกสาวคนงามใช้
ไอ้ชดกลับมาด้วยข้าวกล่องพร้อมยาในมือ "ขอบคุณมากคะลุง" "นิครับกินน้ำส้มแล้วพักผ่อนเสียครับ" ไอ้ชดยื่นให้สาวน้อยจะรู้ไหมว่าในน้ำมียาไอซ์ใส่มาในยาแคปซูลก้อมียาม้าอีกเม็ดบดละเอียดผสมกับยาคลายกล้ามเนื้อแบบแรงอ่อนๆมาอย่างดี มันเคยใช้ได้ผลกับอีนวลและสาวหลายคนแต่บนรถไฟสายนี้ที่มันผึ่งมาขายของนั้นไม่เคยใช้ ไอ้ชดรับคำขอบคุณแล้วเดินจากไปขายของอีกพักใหญ่ก่อนมันจะกลับมา "นวลจ๋าผัวขอยืมกุญแจหน่อยสิ" "พี่ชดนะอย่าเสียงดังจับก้นนวลด้วยพอเลยนะ" "นิเอาไปนวลหยิบกุญแจห้องนอนวีไอพีให้ไอ้ชด "คิดถึงผัวก้อมานอนด้วยกันนะไอ้ชดแอบหยิบกุญแจห้องข้างพลอยรุ้งและห้องพลอยรุ้ง ไปสองดอก ส่วนนวลเองเธอต้องเดินตรวจตาก่อนรับพวงกุญแจกลับมา
พักใหญ่ "วันนี้ขายได้เยอะเลยนะลุงชด" "พี่ขายได้กำไรพันกว่าเอง นวลอยากได้ก้อมาอมควยใหผัวเก่าดิ" นวลคิดถึงดุ้นควยฝังมุกของไอ้ชดอีกอย่างก้องห่างควยผัวมาสองเดือน ตอนนี้เธอท้องอ่อนๆ3เดือนคิดในใจเอาก้อเอา ไอ้ชดพานวลมาห้องข้างๆพลอยรุ้งเพราะต้องการกระตุ้นเด็กสาวที่ตอนนี้คงเคลิ้มกับยาของมันไปแล้ว "ดีหรือผัวชดขาห้องท้ายมีคนนอน" "แม่นิดูสิหลับไปแล้ว" ไอ้ชดให้ดูหน้าต่างห้องของพลอยรุ้ง ที่มีอาการหลับสนิท ไอ้ชดรีบเข้าห้องข้างๆก่อนรูดซิบคักควย8นิ้วฟั่งมุกนวลสาว35ปีรีบคว้าควยผัวที่คุ้นเคยเข้าปาก "อูยยดีจ๊ะเมียจ๋า" "อุยพี่ชดร้องเบาๆเดียวเด็กห้องข้างๆตื่นหมด" ใช่แล้วไอ้ชดมันต้องการปลุกสาวสวยให้ตื่นจากยาที่มันวางไว้ให้ได้ยินเสียงหรือมาแอบดูการร่วมรักของมันกับนวลและสารกระตุ้นที่มันเติมให้พลอยรุ้งจะเล่นงานให้สาวน้อยยอมให้มันขย่มแบบสุดๆ
พอควยแข็งได้ที่ไอ้เฒ่าชดจับนางนวลหัวหน้าพนักงานดูแลบนรถไฟขบวนนี้มาเอามือยันผนังห้องข้างๆของพลอยรุ้งก่อนกดควยใส่หีเงี่ยนๆของนวลเสียงกระแทกควยใส่หีของนวลต่อเนื่องดังตับๆ ปากนวลครางเรียก "ผัวขาผัวจ๋า" ดังสนั่นแบบไม่อาย ฟ้าอายดิน สาวน้อยพลอยรุ้งมีอันสะดุ้งตื่นจากการวางยาโดยไอ้ชด เสียงนวลพรรณเอาหัวพิงผาผนังโดนกระแทกตึบๆๆๆ ประกอบกับเสียงครางสนั่นทำเอาสาวน้อยลืมอาการป่วยของพ่อไปปลิดทิ้ง ถึงแม้ยังสาวใสแต่เพราะยาไอซ์ในน้ำส้มที่ไอ้ชดให้ทำเอาสาวน้อยต้องจินตนาการไปว่าข้างตู้คงมีการร่วมเพศแน่ๆ ยาอีออกฤทธิ์ทำเอาสาวน้อยกระสับกระสายยาบ้าที่กินไปทำเอาคลิ้มฟันตามเสียงคราง เธออยากออกไปดูก็กลัวข้างห้องรู้
เสียงคราง "อยูดีจะผัวจ๋าดีมากคะโอววววซีด" มันเสียดแทงจนสาวน้อยต้งแนบหูมือไม้ลวงเข้าสู่ใต้กางเกงในร่างงามลวงเอาหีลูบเม็ดแตดแดงสาวใสตามไปได้ไฟกามโลกีย์ ความเสียวกระเสาทำให้สาวน้อยพลอยรุ้งต้อง แอบออกมาจากห้องเธอพยายามแนบตาดูผ่าช่องที่มีผ้าม่านกันเห็นเงาตะคุ่มชายหญิงที่กำลังร่วมรัก ไอ้ชดมันทำท่าไม่เห็นเงาอีกผังของประตู แต่มันรู้ดีว่ามันล็อกประตูใหญ่ไปนานแล้ว อีกอย่างมันมองดูก็รู้ว่าเงานั้นคือหนูพลอยรุ้งคนสวย อีกพักหนึ่งมันเฆ้นไฟดับพริบห้องข้างๆ ตอนนี้ไอ้ชดแรงสปี๊ดควยใส่นวลจนนวลผมเผ้ากระเจิงไปหมด "โอวววสุดยยยอผัวขาโอววววผัวจ๋าเมียแตกแล้วอ้ายยยยยยยย" สิ้นเสียงพลอยรุ้งมีอันต้องถกประโปร่งสีฟ้าออกมาเอามือสอดเข้าในกางเกงในวาโก้สีเหลืองสุดสวยถูไถไปจนทั่วเนินหีอุ่นของเธอ เพื่อคลายความต้องการในวัยสาวของเธอ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น