สวัสดีครับ หวังว่าตอนที่ 28 จะถูกใจเหล่า FC ของคุณหมออัจฉริยะกันนะครับ ในที่สุดก็ทลายกำแพงและกลายร่างเป็นแม่เสือสาวเสียที ที่ตั้งกระทู้นี้มาเพราะว่าตอนที่ 28 นั้น มันมีหลายข้อมูลมาก ซึ่งบางคำอาจจะเป็นศัพท์เฉพาะ หรือ ศัพท์ทางเทคนิค เพราะฉนั้นกระทู้นี้ จะขอทำเป็นวิกิพีเดีย เอาไว้ให้อ่านเล่นๆกันนะครับ
ก่อนอื่นต้องอธิบายก่อนว่า ตำนานเทพวายุ นั้นเป็นเรื่องแนวไหน เป็นแนว
-แฟนตาซี
-พลังเหนือธรรมชาติ
-สิ่งเร้นลับ
-แอคชั่น ศิลปะการต่อสู้
-ปรัชญา สอดแทรกข้อคิดในการใช้ชีวิต
-ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
-โรแมนติก ( บ้าง )
แน่นอนว่ามีหลายอารมณ์ ความรู้สึกในเรื่องนี้ และเมื่อคุณเริ่มอ่านตำนานเทพวายุ สิ่งแรกที่คุณจะเจอเลยคือ คำผิดที่ผมมักเขียนผิดประจำ ผ่ามพาม อ่ะ มุก 5บาท10บาทก็ว่ากันไป กลับมาเข้าเรื่อง
เนื้อเรื่องนี้จะเป็นการเล่าเรื่องแบบบรรยาย กึ่งบทสนทาครับ โดยที่จะเป็นการดำเนินเรื่องสลับไป สลับมาระหว่างญี่ปุ่นและไทย ซึ่งผมพยายาม ย่อยข้อมูลต่างๆให้มันบางๆ และเข้าใจง่ายๆที่สุด
โดยที่ตัวละครทั้งญี่ปุ่นและไทยนี้ เป็นตัวละครที่ถูกสมมติขึ้นมานะครับ ถ้านามสกุลไปตรงกับ ใครหรือบุคคลมีชื่อเสียงท่านใด ฝาก Reader ช่วยกันแจ้งด้วยนะครับผมจะรีบปรับและเปลี่ยนทันที อ่ะกลับเข้ามาสู่เนื้อหาตอนที่ 28 ครับ
- เปิดเรื่องมาที่ริวกะนั้นซ้อมคาราเต้คนเดียว ด้วยการใช้มากิวาระ เป็นอุปกรณ์ในการซ้อม
** สำหรับเรื่องคาราเต้ ผมจะอธิบายคร่าวๆพอให้ รีดเดอร์ทุกท่านเข้าใจนะครับ เพราะเรื่องคาราเต้ ให้พูดทั้งวัน มันก็ไม่จบ
1. มากิวาระ
มากิวาระ คือ อุปกรณ์ซ้อมคาราเต้ดั้งเดิมของโอกินาวะ ตั้งแต่คาราเต้ ยังเป็น ชูริเต้ และ นาฮาเต้ ต้องอธิบายก่อนว่า คาราเต้นั้นเดิมทีไม่ใช่คาราเต้ แต่ถูกเรียกว่า ชูริเต้ และ นาฮาเต้ ตามชื่อเมืองที่กำเนิด และคาราเต้ก็ไม่ใช่กีฬาประจำชาติของญี่ปุ่น
เดิมทีแล้วคาราเต้ หรือ โอกินาวาเต้ นั้นเป็นมวยชนิดนึงซึ่งถือกำเนิดในอาณาจักรริวกิว และภายหลังเมื่ออาณาจักรริวกิวได้ผนวกเข้ากับญี่ปุ่น ( ถูกรุกราน ) จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็นโอกินาว่า ชูริเต้ และ นาฮาเต้ จคงได้ถูกพัฒนาเพิ่มเติมขึ้นมา
โดยแบ่งเป็นสองสายหลักๆ ชูริเต้มวยเมืองชูริ ถูกพัฒนาเป็นคาราเต้สายโชโตกัน ส่วนนาฮาเต้มวยเมืองนาฮา ถูกพัฒนาเป็น คาราเต้สายโกจูริว เอาแค่นี้พอก่อน เดี๋ยงงกัน
อ่ะกลับเข้ามาเรื่อง มากิวาระ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
มากิ แปลว่า ม้วน
วาระ แปลว่า ฟาง
มุกิวาระ โนะ ลูฟฟี่ แปลว่า หมวกฟางลูฟี่ อันนี้ไม่เกี่ยวกัน
กลับมาที่ " มากิวาระ " ต่อ จากเบื้องต้น มากิวาระ จึงแปลแบบง่ายๆคือ ฟางม้วน หรือ การเอาฟางมาม้วน ซึ่งมากิวาระนั้น จะมีลักษณะเป็นแผ่นไม้กระด้านกว้างกว่ากำปั้นเล็กน้อย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
คนโบราณที่ฝึกมวยโอกินาว่ามักจะนำเส้นฟาง หรือเส้นฟางถักมามัดรอบตัวแผ่นไม้พอประมาณ และนำมาใช้ซ้อมออกหมัดตรง หรือ เซเค็น นั่นเอง
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
การออกหมัดที่ถูกต้องและการกำหนดลมหายใจนันสำคัญมากสำหรับคาราเต้ และหลักคำสอนนี้ก็ถูกถ่ายทอดมาถึงริวกะด้วย
เพราะเหตุนี้นี้เอง จึงทำให้ริวกะเข้มงวดกับตัวเองเรื่องการฝึกหมัดตรงมาก แม้จะมีความสามารถในการควบคุมลม จุดไฟ หรือ ใช้สายฟ้า แต่ริวกะจะไม่มีทางทิ้งการฝึกพื้นฐานเด็ดขาด ด้วยเหตุนี้เองในห้องซ้อมที่บ้านในกรุงเทพฯ จึงมี มากิวาระอยู่ แต่ว่าบางโดโจก็จะปรับเปลี่ยนอุปกรณ์ไปตามยุคสมัยเช่นใช้เบาะหนังแทนฟางหรือเชือก
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หรือบางโดโจที่มีพื้นที่น้อย ก็จะทำเป็นตัวเหล็กสปิงแทนตัวไม้และยึดกับผนังแทน
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แต่ว่าหลักการต่อย หลักการบิดเอวนั้นก็ยังคงเหมือนเดิม
2. กาต้า หรือ ท่ารำ
กาต้าคือการเคลื่อนไหวร่ายรำและแฝงไปด้วยปรัชญา การเคลื่อนไหวนั้นจะประกอบไปด้วยท่าโจมตี ท่าป้องกัน ท่าปัด และท่าโจมตีสวนกลับ กาต้านั้นสำคัญมาก เพียงแค่การรำกาต้าหรือการย่างก้าว ก็จะสามารถรู้ได้ทันทีว่า คนๆนั้นฝึกคาราเต้สายไหน
ทั้ง โชโตกัน โกจูริว วาโดริว ชิโตริว และ เคียวคุชินไค ไม่ว่าจะสายไหนก็จะพัฒนากาต้าของตนเแงขึ้นมาใหม่ เพื่อให้เหมาะสมกับจุดเด่นของแต่ละสำนัก สำหรับกาต้าที่ริวกะรำนั้น เป็นกาต้า 26 ท่าของโชโตกัน ซึ่งรวมถึง เท็น โนะ กาต้า หรือ ท่าร่ายรำแห่งสวรรค์ด้วย
แต่บางข้อมูลระบุเอาไว้ว่า เท็นโนะกาต้า ไม่ใช่ท่ากาต้า แต่เป็น 1 ใน คิฮ่น หรือ ท่าฝึกพื้นฐานของคาราเต้สายโชโตกันเท่านั้น ถึงแม้บางเอกสาร บางข้อมูลจะระบุไว้ว่า เท็น โนะ กาต้า ไม่ค่อยเป็นที่นิยมเหมือนกาต้าหรือท่าอื่นๆ แต่ชินก็ยังคงอนุรักษ์และถ่ายทอดให้ทั้งรินและริวกะเรียนรู้อยู่ดี และปัจจุบันก็ยังมีหลากหลายสำนักยังคงอยุรักษ์และฝึกสอนอยู่
ด้วยความอัจฉริยะด้านการต่อสู้ ของ อิซานางิ ชิน เขาได้นำเท็น โนะ กาต้า มาผนวกกับความรู้ ความสามารถ และพลังลึกลับ คิดค้นและบัญญัติท่วงท่าการต่อสู้ด้วยฝ่ามือขึ้นมา 1 ท่า นั่นคือ พยัคฆ์คำรณ
ส่วนรินลูกชายของเขานั้นก็ได้ฝึกฝนและคิดคนบัญญัติท่าใหม่ขึ้นมาอีกท่าคือ ลมหายใจมังกร และริวกะเองก็เช่นกัน แม้จะทั้งฝีมือ เทคนิค และประสบการณ์ จะยังเทียบปู่และพ่อไม่ติด ( ไม่เห็นฝุ่น )
แต่เขาเองก็ได้ฝึก เท็น โนะ กาต้า จนเชี่ยวชาญและกำเนิดท่าโจมตีในแบบฉบับของเขาขึ้นมา นั่นก็คือท่าที่เขาซัดใส่กำแพงควอชนั่นเอง และชื่อท่านั้นก็คือ..... ขออุปไว้ก่อน
••••••
ไหใส่หิน
สมัยก่อน น่าจะราวๆ 80 ปีขึ้นไป ยังไม่มีดัมเบล เหล่าผู้ฝึกตนด้วยมักจะหาของใกล้ตัว อย่างเช่น ไห หม้อ มาใช้ในการฝึกข้อมูลตรงนี้ผมยังหามาไม่ค่อยละเอียดเท่าไร เอาเป็นคร่าวๆคือ เป็นการฝึกความอดทน ฝึกการย่างก้าว ฝึกความแข็งแรงของนิ้วรวมถึงกลามเนื้อส่วนต่างๆ ฝึกการกำหนดลมหายใจ และ สมาธิ การฝึกนี้แฝงด้วยปรัญชาและคำสอนมากมายจริงๆครับ
โก แปลว่า แข็ง
จู แปลว่า อ่อน
คาราเต้สายโกจูริวจึงมีจุดเด่นคือการ ผสมการต่อสู้ที่แข็งกร้าวและนุ่มนวลไว้ด้วยกัน ซึ่งสิ่งเหล่านี้ถูกแสดงออกผ่านท่ารำกาต้าและการกำหนดลมหายใจ กลับมาที่การฝึก การฝึกนี้ชินได้เรียนรู้มาจากจังหวัดโอกินาวะ ถิ่นกำเนิดคาราเต้ และได้นำการฝึกนี้มาใช้ขัดเกลาและฝึกฝนตนเอง และแน่นอนว่าชินและริวกะก็ฝึกมันด้วย โดยในแต่ละไหที่ริวกะฝึกนั้น จะใส่หินไว้ข้างละ 40 กิโลกรัม
เท่ากับว่า ในการฝึก 1 รอบ ริวกะจะต้องพลังกรงเล็บจิกไหไว้ เขาต้องก้าวย่างอย่างถูกต้อง
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
และต้องกำหนดลมหายใจให้ผสานกับการเดินอีกดวย พลังที่แข็งแรงในการจิกไห การก้าวย่างที่นุ่มนวล การกำหนดลมหายใจที่ไม่ว่อกแว่ก เรียกได้ว่านี่คือการฝึกที่สมบูรณ์แบบเลยทีเดียว
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
.................
-การกำหนดลมหายใจ หรือ โคคิว
จริงอยู่ว่าวิชาคาราเต้ของริวกะนั้นจะเน้นไปที่สายโชโตกันเป็นหลัก แต่อย่างที่รู้ๆ ชินผู้เป็นปู่ชอบการเรียนรู้และฝึกฝนตนเอง เพราะเหตุนี้เขาจึงศึกษาคาราเต้สายอื่นๆด้วย และเขาก็ยังศึกษาการหายใจของคาราเต้สายโกจูริวอีกด้วย
ซึ่งปกติการหายใจคาราเต้สายอื่นจะเหมือนกัน นั่นก็คือการหายใจแบบธรรมชาติของกล้ามเนื้อ ปรับเปลี่ยนไปตามการเคลื่อนไหว และระเบิดมันออกมาขณะโจมตี ให้คิดถึงตอนกำลังออกอาวุธ เช่นการเตะ ต่อย และเราระเบิดเสียงออกอย่างเช่น ไฮ้ย่า ส่วนตัวริวกะนั้นเวลา
คิไอนั้นจะใช้คำว่า ซึ้ยย้ะ !!! แต่ว่าการหายใจของ คาราเต้สายโกจูริวที่ชินศึกษามานั้นจะต่างออกไป
จากข้อมูลที่หามานะครับ ประโยชน์ของหลักการหายใจของ โกจูริว มีไว้เพื่อ บริหารอวัยวะภายใน และเค้นพลังจากร่างกายออกมาจู่โจมนั่นเอง การหายใจของ คาราเต้ โกจูริวมีสามรูปแบบครับ ได้แก่ อินอิบุกิ โยอิบุกิ และ ฮันอินโยอิบุกิ
ชินที่อายุ 70 ที่ยังแข็งแรงราวกับปีศาจอยู่นั่น ส่วนหนึ่งเพราะเขาฝึกการกำหนดลมหายใจควบคู่การออกกำลังหายนั่นเองครับ
นั่นจึงทำให้ชินนั้นค่อนข้างจะเข้มงวดมากๆ เรียกได้ว่าตอนเด็กๆถ้ารินและริวกะ ทำผิดล่ะก็เขาจะถูกตีด้วยไม้มากิวาระเข้าที่ท้องเลยล่ะ จริงอยู่ที่การทำโทษนี้ดูรุนแรงเกินไปตามประสาคนที่เข้มงวด แต่ทั้งหมดนั้นก็เพื่อตัวลูกชายและหลานชายนั่นเอง ซึ้ย ย่า !!!
••••••••
สัมผัสได้ถึง " คิ "
ในตอนที่ 28 ผมกล่างไว้ว่า ริวกะรู้สึกว่าพลังคิในตัวนั้นเพิ่มขึ้น ต้องขออธิบายก่อนว่า ปัจจุบัน คำว่า " คิ " หรือที่ในภาษาจีนเรียกว่า ชี่ ( Qi ) หรือฉีใน rov นั่นแหละ อ่ะกลับมาเข้าเรื่องกันต่อ ปัจจุบันยังมีการถกเถียงกันว่า คิ คืออะไร บ้างก็ว่าคือลมปราณ บ้างก็ว่าคือพลังแฝงที่ต้องจนเลือดตาแทบกระเด็นจึงสามารถรีดเร้นออกมาได้ ตัวอย่างคือ เกมส์ DragonBall ซึ่งจะได้เห็นได้ว่า หลอดพลังตอนที่กดชาร์จนั้นมันถูกเขียนว่า KI นั่นเอง
นั่นจึงทำให้หลายๆคนเข้าใจผิดว่า " คิ " หรือชี่คือพลังแฝงในตน ตามข้อมูลแล้ว คิ หรือ ชี่ นั้นก็คือ ปราณ ปราณก็คือการกำหนดลมหายใจ คาราเต้นั้นก็ใช้หลักการกำหนดลมหายใจเช่นกัน ไม่ว่าจะกาต้า ไม่ว่าจะเป็นการเตะ ต่อย สับ ล็อค ทุ่ม ออกหมัด การกำหนดลมหายใจก็เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆ และนั่นคือนิยามของ " คิ " ที่ดูเรียลและยังคงความเป็นมนุษย์โลกอยู่
และจากข้อมูลที่ผมหามาเพิ่มเติมนั้น คิ นั้นอาจจะหมาย แบ่งได้เป็นอีกหลายความหมาย
1. คิ ที่แปลว่า อากาศ ลมหายใจ
2. คิ ที่แปลว่าพลังงานของธรรมชาติ รวมถึงพลังงานในร่างกายมนุษย์
3. คิ ที่หมายถึง นิมิต(หรือฌาณ)จากการเพ่งสมาธิด้วยอานาปานุสติ กับกายานุปัสสนากรรมฐาน ด้วยการกำหนดลมหายใจไปตามจุดชีพจรของร่างกาย คิตัวนี้จะมีมากขนาดไหนขึ้นอยู่กับกำลังจิตที่เกิดจากสมถภาวนา
4. คิ ที่หมายถึง ผลของการฝึกเทคนิคการฟังแรง การต่อสู้ การส่งแรง ในวิชามวย คิตัวนี้จะพัฒนาได้มากขนาดไหนขึ้นกับผลของการฝึก ซึ่งการฝึกจะยิ่งสำเร็จได้จะต้องมีสมาธิ
จากข้อมูลนี้ ผมจะกำหนด “ คิ “ ในเรื่องตำนานเทพวายุดังนี้ครับ
คิที่1 คือ ลมหายใจ การกำหนดลมหายใจนั้นเพื่อเป็นการ รับรู้ถึงคิภายในร่างกาย ผ่านจุดตันเถียนทั้งสาม ซึ่งไม่ว่าใครบนโลกก็สามารถฝึกได้
คิที่ 2 คือ พลังเร้นลับที่อยู่ในสายเลือดของอิซานางิ
คิที่ 3 พลังคิ คือ พลังจากธรรมชาติรอบตัว ต้องเป็นผู้ที่มีสมาธิจึงสามารถรับรู้ได้ แต่น้อยคนนักที่จะดึงพลังคิ จากธรรมชาติมาใช้ได้
ซึ่งตามข้อมูลดิบพวกนี้ ผมจึงนำ " คิ " ที่แปลว่า พลังงานธรรมชาติ มาใช้ในตอนที่ 28 นี่นั่งเองครับ
•••••
จากที่ สมิง 1 ในเบญจภูติอารักษ์ของรุ้งพลอยได้พูดว่า
รวบรวมพลังคิจากร่างกาย ผสานการเคลื่อนไหวที่ฝึกฝนจนชำนาญและสังหารในหมัดเดียว ประโยคพวกนี้ผมแต่งขึ้นเองโดยอาศัยหลักของคาราเต้และ คิ ผมจะมาแกะที่ละประโยคให้อ่านกันครับ
- รวมรวบพลังคิจากร่างกาย
ริวกะนั้นกำหนดควบคุมลมหายใจเข้าออกสร้างสมาธิ เพื่อที่จะสามารถรับรู้และสัมผัสถึงคิ ในตัวนั่นเอง
- ผสานการเคลื่อนไหวที่ฝึกฝนจนชำนาญ
ประโยคนี้ สมิง กล่าวถึงท่งงท่าการร่ายรำ เท็น โนะ กาต้า ของริวกะ ริวกะฝึกมันจนชำนาญ อีกทั้งยังดำหนดลมหายใจควบคู่การเคลื่อนไหวไปด้วยโดยที่ ทั้งการเคลื่อนไหวและกายใจผสานกันเป็น 1 เดียว
- และสังหารในหมัดเดียว
หลักของคาราเต้คือ อิคเค็น ฮิสซัสสึ แปลเป็นไทยคือ การฆ่าภายในหมัดเดียว
ซึ่งจากประโยคที่สมิงได้กล่าวนั้น ทำให้รีดเดอร์คงรู้กันว่า ตัวเขาเองก็นับถือริวกะ และมีความรู้ด้านศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่น้อยเลย
•••
- รอยไหม้ที่กำแพงควอช
ขออุปไว้ก่อน เดี๋ยวมีเซอร์ไพรส์
•••••
เส้นผมสีเงินของริวกะ
อันนี้ก็อุบไว้ก่อน อิอิอิ
••••
เบญจภูติอารักษ์
อย่างที่ทุกคนรู้ว่า พวกเขาเหล่านี้ เป็นบริวารของตระกูลพิทักษ์เทวา ภูติทั้ง 5 มาจาก 5 ภูมิภาคของประเทศไทย
เวตาล จากภาคกลาง สถานะปัจจุบัน ผู้ช่วยริวกะแทนยามิ และเป็นผู้คุ้มครองรุ้งพลอย และมีรีดเดอร์หลายคนยุให้เป็นพ่อตาของริวกะ
มอม จากภาคเหนือ สถานะปัจจุบัน หลบซ่อนตัว เพราะยังโทษตัวเองอยู่
สมิง จากภาคตะวันตก สถานะปัจจุบัน เทียวไปเทียวมาระหว่าง ภาคตะวันตกและภาคเหนือเพื่อ ช่วยเวตาลดูแลรีสอร์ตที่แม่ฮ่องสอน และคอยดูแลรีสอร์ตทั้งหมดของพิทักษ์เทวาในภาคตะวันตก
???? จากภาคใต้ สถานะปัจจุบัน เวตาลกำลังไปหา เวตาลพูดออกมาว่า " นาง " เป็นภูติอารักษ์ ที่มีญาณและอาคม แกร่งกล้าที่สุดในบรรดาภูติ 5 ตน
???? จากภาคตะวันออก สถานะปัจจุบัน ยังไม่ได้กล่าวถึง
••••••
ข้อมูลของตอนที่ 28 หมดครับ หวังว่า Reader จะเพลิดเพลินกับกระทู้วิกิพีเดีย ของตอนที่ 28 นี้ครับ ส่วนบทความที่กำลังจะซ่อนนั้นเป็นของน้องกระแตคนงาม ใครที่เชียร์ อยากให้น้องได้เป็นเมียของริว ก็อย่าลืมคอมเมนต์เพื่อมาอ่านข้อมูลน้องกันนะครับ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน