ขออนุญาตฝากฝังผลงานด้วยนะครับ อิอิ
กติกาคล้ายๆ เพื่อนนักแต่งหลายๆ ทั่นนะครับ คือลงความเห็นสั้นๆ ก่อน พออ่านจบค่อยตามไปแก้ไข ส่วนเพื่อนคนไหนลืมตามไปแก้ข้อความก็ตัวใครตัวมันนะครับ 555 (แอดมินเวปนี้โหดมา ขอบอก)
ผมได้ตามมาใส่รูปลงไปแล้วนะครับ ถ้าเริ่มอ่านใหม่ รับรองได้อรรถรสมากขึ้นแน่นอน อิอิ
...................................................
ณ บ้านพักนักวิจัย บนเกาะลับแห่งหนึ่ง
10.30 น.
ฉัน “คงอีกนานเลยล่ะ กว่าจะถึงเวรฉันอีกรอบ ไว้คราวหน้าค่อยเมาส์กันอีกนะ”
ดร.มิกะ “ได้เลยหมวด ฉันมาส่งแค่นี้นะ”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ฉัน “ไว้เจอกัน เพื่อนรัก” ฉันเดินไปที่ประตูบ้าน พอฉันกำลังจะจับลูกบิด วิทยุสื่อสารก็ดังขึ้น
วิทยุสื่อสาร “ฉุกเฉินๆ ตอนนี้เชื้อไวรัสกำลังแพร่กระจาย ให้ทุกคนอพยพด่วน” ฉันที่กำลังยื่นมือไปจับลูกบิดประตูก็ถึงกับชะงัก แล้วก็มีเสียงรถวิ่งตรงมาที่ฉัน
เสียง “เอี๊ยดดดดดด โครม”
ฉัน “โอ๊ย..." ฉันโดนประตูกระแทกจนกระเด็นมาโดนผนังห้องอีกด้านแล้วก็สลบไป
ดร.มิกะ “เด.....ซี่........"
........................
.............
....
ดร.มิกะ “นอนพักตรงโซฟาก่อนนะ เดี๋ยวฉันทำแผลให้“
ฉัน “โอ๊ย... ปวดหัวจัง” ฉันรู้สึกเหมือนโดนลากมานอนที่โซฟา คงเป็นดร.มิกะที่ลากตัวฉันมาซินะ
เสียง “แกร็กๆ” เสียงเปิดประตูรถ
ผู้ชาย “บวูวววว...... บวูววววว..... บวูววววว” (เสียงผู้ชายโหยหวนชวนขนลุกน่ากลัว)
ดร.มิกะ “หยุดนะ พวกนายสามคนจะทำอะไร“
ฉัน “...” ตอนนี้เหมือนจะมีเสียงหวอ เสียงหวอดเตือนภัยกำลังดัง แล้วยังมีเสียงระเบิดตูมตามมาจากไกลๆ และยังมีเสียงปืนอีก ฉันพยายามลืมตาแต่ก็ลืมตาไม่ขึ้นฉันปวดหัวมากจึงสลบไปอีกรอบ
........................
.............
....
เสียง “โครม ๆ ๆ เพล้ง !!"
ดร.มิกะ “อย่าเข้ามานะ ไอ้พวกบ้า ว้าย”
เสียง “แควก ๆ ๆ” (เสียงผ้าโดนฉีก)
เสียง “ตุ๊บ !!! อึ๊ก!!! ” เสียงเหมือนคนโดนไม้ฟาด
ดร.มิกะ “นี่แน่ะ ตายซะเถอะแก......มะ.. ไม่นะ ว้าย”
ผู้ชาย “บวูวววว...... บวูววววว..... บวูววววว”
เสียง“แควก ๆ ๆ” (เสียงผ้าโดนฉีก อีกครั้ง)
ดร.มิกะ “ปล่อยฉันนะ ไอ้พวก อู้ฟฟ..... อู้... อู้... อู้ๆๆ”
ฉัน “..." เสียงเหมือนมีการต่อสู้ และเสียงผ้าที่กำลังโดนฉีก ฉันพยายามหันไปหาที่มาของเสียง แต่ฉันยังปวดหัวอยู่จึงสลบไปอีกครั้ง
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
........................
.............
....
เสียง “ปั๊ก ... ปั๊ก ...ปั๊ก ....."
ผู้ชาย “บวูว....บวูว...บวูวๆ....บวูวๆ....บวูว.....”
ผู้หญิง “อู้... อู้... อู๊!!!! อึกๆๆ (เสียงกลืน) อื้อ....... อ็อคๆๆ อ้าาา..... แค็กๆๆๆ อ้า..อ้า.. อื้ม.... อู้...อู้...อู้ๆๆๆ”
ฉัน “..” นี่เสียงใคร ทำไมทำเสียงแปลกๆ แต่เสียงต่อสู้เมื่อกี้หายไปแล้ว ได้ยินแต่เสียงคล้ายๆ อะไรกระทบกันเป็นจังหวะกับเสียงอู้อี้ของผู้หญิง แล้วดร.มิกะหายไปไหน ฉันพยายามฝืนตัวเองแต่ก็ไม่ไหวจึงสลบไปอีก
........................
.............
....
เสียง “ปั๊กๆๆๆๆ ... ปั๊กๆๆๆๆ ...ปั๊กๆๆๆๆๆ....."
ผู้ชาย “บวูวๆ....บวูวๆ....บวูวๆ....บวูวๆ....”
ผู้หญิง “อู้... อู้... อู๊!!!! อึกๆๆ (เสียงกลืน) อื้อ....... อ็อคๆๆ อ้าาา..... แค็กๆๆๆ ปล่อยฉันนะ อ้า...อ้า...อา... อ๊ะ...(กลั้นหายใจ)..... อ๊าาาาซซซซ์”
ฉัน “....” ไม่นะ นั่นเสียงดร.มิกะนี่ แย่แล้ว ดร.กำลังอยู่ในอันตราย ฉันต้องไปช่วยเธอให้ได้ โอ๊ย!!! ทำไมถึงได้ปวดหัวขนาดนี้นะ
ผู้ชาย “บวูวๆ....บวูวๆ....บวูวๆๆๆๆๆ”
เสียง “ปั๊กๆ...ปั๊กๆ...ปั๊กปั๊กๆๆๆๆ..ปั๊ก!!!..ปั๊ก!!!..ปั๊ก!!!..”
ดร.มิกะ “ไม่ๆๆๆ อย่าปล่อยในฉันนะ ไม่น้าาา......อ๊า....อู้... อู้... อู้ๆๆๆ” ฉันพยายามฝืนตัวเองอย่างมากเพื่่อจะลุกขึ้นไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วฉันก็สลบไปอีก
........................
.............
....
ดร.มิกะ “อู้... อู้... อู๊!!!! บล็อก อ้าาา..... แค็กๆๆๆ ไอ้พวกบ้า เต็มหน้าฉันไปหมดแล้ว ไม่ๆๆ นี่แกจะไปไหน ไม่นะ หมวดเดซี่”
ฉัน “...”เสียงแว่วๆ มาที่หูฉัน แต่ฉันยังมึนๆ ปวดหัวอยู่
........................
.............
....
ผู้ชาย “บวูวๆ....บวูวๆ....บวูวๆๆๆๆๆ”
เสียง “ปั๊กๆ...ปั๊กๆ...ปั๊กปั๊กๆๆๆๆ”
ดร.มิกะ “อู้.. อู้..อู้ๆๆๆ อู๊!!!! บล็อค อารร์.... โอ๊ย เลอะเต็มตัวฉันไปหมดแล้ว อาซซ์ อ้า...อ้า..”
ฉัน “...อื้ม....อื้ม...” เหมือนฉันกำลังอมแท่งขนาดใหญ่บางอย่างในปาก และมันก็กำลังดันเข้าดันออกในปากฉันโดยที่มันขยับเอง
เสียง “แควกๆ ๆ ..” และก็มีเสียงฉีกเสื้อผ้าอยู่ใกล้ตัวฉันมาก หรือจะเป็นเสื้อฉันนะ
ดร.มิกะ “อ้า.....อ้า.....ไม่ๆๆๆ อย่าเอาเข้าสองรูพร้อมกันนะ อ๊าาาซซซซ์”
ฉัน “อื้มๆๆๆๆ อื้อ! อื้อ! อื้อ! อื้อ! อื้อ!!..... อื๊อออออ” ไอ้เจ้าแท่งนั้นมันขยับเข้าออกเร็วขึ้น แล้วก็กระแทกแรงๆ ห้าหกครั้งก่อนที่มันจะกดแช่ไว้ แล้วฉันก็รู้สึกเหมือนมีน้ำอะไรพุ่งเข้าไปในลำคอฉันแล้วฉันก็สลบต่อ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
........................
.............
....
เสียง “อี๊ดแอ็ด... อี๊ดแอ๊ด..... อี๊ดแอ๊ดๆๆๆ” เสียงโซฟา
ฉัน “...อารร์....” มึนหัวจัง ฉันรู้สึกเหมือนนั่งเอนหลังทับใครสักคนและเหมือนกำลังโดนจับเขย่าตัวอย่างเป็นจังหวะ เหมือนจะไม่มีแท่งอะไรในปากฉันแล้ว แต่กลายเป็นรู้สึกหน่วงๆ ที่ท้องน้อยแทน
ดร.มิกะ “อ้า...อ้า... อ้า...อ้า...ไม่ๆๆๆๆ อ๊ายยยย อาาาาา ปล่อยในพร้อมกันเลยหรอ ไม่ๆๆ หยุดนะ อา....อา...อ้า...อ้า...อ้าๆๆๆ” ฉันพอลืมตาได้และมองเห็นได้ลางๆ
ฉัน “อารร์... นี่มันเกิดอะไรขึ้น อารร์.. ฉันยังปวดหัวอยู่เลย ไม่นะ มิกะ ปล่อยดร.มิกะเดี๋ยวนี้นะ โอ๊ย ปวดหัว อ๊ะ...(กลั้นหายใจ)... อื้อ.... อืม..” ฉันรู้สึกเหมือนร่างกายกระตุก แล้วก็สลบไปอีกครั้ง
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
........................
.............
....
เสียง “โครม!!... ตึง.. ตึง..ตึง..” เสียงเหมือนมีตัวอะไรพังผนังบ้านเข้ามา แล้วก็เสียงก้าวย่างของไอ้ตัวนั้น
ฉัน “อื้อ.. อื้อ...อู้ๆๆๆๆ....” เสียงนั้นทำให้ฉันรู้สึกตัวเล็กน้อย ฉันพยายามมองดูแต่ก็ไม่ถนัดนัก เพราะเหมือนฉันกำลังนอนหงายที่พื้น ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังเงยหน้าขึ้นอย่างมากจนปวดคอ และมีแท่งอะไรบางอย่างดันกระทุ้งเข้าออกในปากฉันอยู่ มันลึกเข้าไปถึงลำคอทำให้ฉันอึดอัดเหมือนอยากจะอ้วก และฉันก็ยังรู้สึกหน่วงๆ ท้องน้อยอีกด้วย ฉันมองลอดบางอย่างที่กำลังแกว่งฟาดที่หน้าผากฉันไปมา ฉันพอมองเห็นดร.มิกะกำลังอยู่ในท่าคลานและมีใครซักคนอยู่ข้างหลังอย่างลางๆ
เสียง “ปั๊กๆๆๆๆ ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!!..."
ดร.มิกะ “อ๊าๆๆๆๆ ไม่ๆๆๆ อ๊าซซ์”
เสียง “ปึก!! ปึก!!!!!! ........บวูวววว.... โครม...“ เสียงเนื้อกระทบกันหยุดลง แล้วก็มีเสียงเหมือนคนกระเด็นไปกระทบของในบ้าน
ดร.มิกะ “ว้าย....หยุดนะ อ๊า.... ไม่นะ จะพาฉันไปไหน วางฉันลงนะ”
เสียง “ฟืด......” เสียงเหมือนเปิดกล่องอุปกรณ์อะไรบางอย่าง
ฉัน “..อู้ๆๆๆๆ อู๊!! อู๊!! อู๊!!อู๊!!อู๊!!!... อึกๆๆ (เสียงกลืน) อืม... อือ... อื้อ.อื้อ.อื้อๆๆๆ” ระหว่างที่ฉันกำลังกลืนน้ำจากแท่งที่อยู่ในปากฉันพร้อมกับตัวกระตุกอยู่ ฉันก็เห็นไอ้ตัวใหญ่จับดร.มิกะเข้าไปในกล่องนั้น ดร.มิกะพยายามขัดขืนแต่ก็สู้แรงไม่ไหว แล้วมันก็จับดร.มิกะล็อคไว้ในกล่องนั้นจนได้
ดร.มิกะ “ปล่อยฉันนะ จะพาฉันไปไหน หยุดนะ อ๊ารร... หมวดเดซี่..อู๊..อื้ม..อื้อๆๆๆ” อยู่ดีๆ เสียงดร.มิกะก็หายไป
ตอนต่อไปครับ อิอิ
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229132.0 เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน