ครั้งหนึ่ง ณ.ร้านคาราโอเกะ Part 3 ตอนที่ 28 ( ประสบการณ์ตรงของนายโมโนโทน )

[crazylex]

จะโดนแม่เสือดาวตะปบตายคาร้านหรือเปล่า

[ศุภกร นอนน้อย]

ตามต่อๆๆๆยังไม่นอมนอนง่ายๆๆ

[Nong Poon]

 

[baitong haha]

ดาวมาแล้ว บุ้คถอยไป

[arch25202520]

สุดยอด

[superphoenix]

 

สวัสดีครับสวัสดี หลังจากที่เมื่อวานไม่ได้ลงตอนที่ 28

วันนี้ก็มาลงให้ละครับ โอยเกร็งกินข้าวแทบไม่ลงเมื่อวาน 5 5 5

ยินดีต้อนรับสมาชิกร้านเกะท่านใหม่ๆด้วย

แล้วก็ขอบคุณสำหรับลูกค้าผู้ที่มาเยี่ยมร้านเกะตั้งแต่ตอนที่ 1 จนถึงปัจจุบัน

รู้สึกขอบคุณมากๆเลยคร๊าบบบบบบ ขอบคุณทุกคอมเมนต์จริงๆครับ  ผมอ่านทุกตอมเมนต์นะครับ สั้นยาวผมก็อ่านหมด

และขอบคุณที่คอมเมนต์กันมาเยอะมาก

และขอบคุณทุก EDIT และแสดงความคิดเห็นเพิ่มหลังอ่านจบ  มันเป็นกำลังใจอย่างดี

อย่างที่บอกครับกระทู้นี้ Free STYLE คอมเมนต์อะไรก็ได้ครับ เพื่อจะอ่านเนื้อหาที่ซ่อนไว้

ไม่จำเป็นต้อง EDIT ไม่ต้องกลัวผิดกฎใดๆ แต่ระวังกระทู้อื่นๆ หมวดอื่นๆด้วยนะครับ

เราต้องทำตามกฎของบอร์ดและกระทู้นั้นๆนะครับ เพราะเวลา MOD ลงดาบก็เด็ดขาดมาก



..................


ปล. หลังจากอ่านจบ ถ้าท่านกลับไปอ่านอีกรอบ ท่านจะรู้ว่าทำไม พี่หมิวถึงอายตอนได้อ่าน



ปล.2 หลังจากอ่านจบถ้าเป็นไปได้ กลับมาบอกผมอีกทีว่าตอนนี้ ท่านชอบสาวๆคนไหน



ปล.3 แม่เสือดาวสาวยั่วล่ะครับงานนี้






ปล.4 หรือน้องแก้มกันนะ





ปล.5 ฮื๊มมม ต้องเจ้าหญิงน้ำแข็งแล้วล่ะ






ปล. 6  หรือพี่หมิวพี่เตย








ปล.7 เผื่อรีดเดอร์ท่านใดสนใจอยากลองอ่านเรื่องนี้ ลองอ่านย้อนหลังได้เลยครับ เผื่อจะชอบ



Part 1


ตอนที่ 1 ตอนที่ 2 ตอนที่ 3

ตอนที่ 4 ตอนที่ 5 ตอนที่ 6


Part 2


ตอนที่ 7 ตอนที่ 8 ตอนที่ 9

ตอนที่ 10 ตอนที่ 11 ตอนที่ 12

ตอนที่ 13 ตอนที่ 14 ตอนที่ 15

ตอนที่ 16 ตอนที่ 17 ตอนที่ 18

ตอนที่ 19



Part 3


ตอนที่ 20 ตอนที่ 21 ตอนที่ 22

ตอนที่ 23 ตอนที่ 24 ตอนที่ 25

ตอนที่ 26 ตอนที่ 27



ปล.8 ตอนนี้มีคำหยาบ ตามภาษาเพื่อนๆคุยกันครับผม ถ้าไม่เหมาะสมโปรดอภัย และมีคำไหนผิดรบกวนชี้เป้าด้วยครับ

...............



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมเจ็บแปล๊ปๆๆ ไปทั้งตัว กลับบ้านไปก็โดนด่า

แต่ก็สมควรแล้วล่ะครับ ผมก็รู้แหละว่าที่พ่อแม่ด่าเพราะเป็นห่วง

แต่อยู่ดีๆพี่หมิวก็มาครับ แต่ก็ไม่ได้มาเคลียร์อะไรหรอกนะ ผมก็เลยชิ่งกลับเลย

พอมาถึงหอพักป๋าก็เอายาสารพัดมาให้กิน ซึ่งผมก็ดูเหมือนว่าจะมีไข้หน่อยๆด้วย

พี่เตยจึงอาสามาเฝ้าไข้  แต่ไม่รู้ว่าเฝ้าอีท่าไหนหรอกครับ

อยู่ดีๆเจ๊เขาก็ถามขึ้นมาว่า ยังอยากมี Sex กับเจ๊มั้ย

แล้วผมควรจะตอบยังไงดีล่ะ



....................


ไดอารี่ของนายโทน ตอนที่ 28





ฮึ๊ ตอนนั้นคือฟังแล้วตกใจนะบอกตรงๆ พูดตรงๆนะความคิดแรกในใจคือ เอาดิ่ จัดเลยป่ะ นี่คือความคิดแรกในหัวผมเลยนะ โอยของสวยๆงามๆมาถามถึงที่นอนแบบนี้ใครจะปฏิเสธ


แต่ความคิดที่สองที่ตามมาคือแบบนั้นมันจะดีแล้วเหรอ ผมกับพี่เตยเราจะข้ามกำแพงพี่น้องจริงเหรอวะ แบบนั้นมันจะดีเหรอวะ ซึ่งในขณะที่ผมคิดไปนั้นมือของพี่เคยก็เริ่มลูบไล้ที่หน้าอกและไล่ลงไปเรื่อยๆ


อีกทั้งพี่เตยของท่านผู้อ่านก็พลิกตัวมางับที่หัวไหล่ แล้วถามว่ายังเจ็บมั้ย ผมตอบอื้ออ ยังเจ็บอยู่ครับ ผมบอกพี่เตยไปแบบนั้นแหละ บอกตามตรงนะครับ คือมันรู้สึกสยิวนิดๆแต่ยังไม่ถึงขั้นว่า อูย แย่แล้ว


แบบนั้นไม่ใช่เลย เพราะอย่างที่ทุกท่านได้อ่านมา กับแม่เสือดาวผมโดนหนักกว่านี้ก็โดนมาแล้ว เพราะงั้นกับการที่พี่เตยแค่ลูบหน้าอกแบบนี้ ตัวผมเองก็ไม่ได้เสียวเท่าไรจริงๆ อีกทั้งความคิดในหัวที่กำลังปั่นป่วนมันก็มีผลนะต่ออารมณ์


แต่ที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด โอยย กูปวดไปทั้งตัวแล้วเนี่ย คือพี่เตยไม่ได้ลูบเปล่าๆไงครับ แต่ยังมีบีบเน้น บีบย้ำด้วย ซึ่งตอนนั้นกล้ามเนื้อผมเจ็บชิบเลยล่ะ ตอนนั้นมันก็เสียดายนะเพราะถ้าไม่จัด มันก็เสียดาย แถมยังควายอีกต่างหาก



แต่ถ้าทำแล้วทุกอย่างมันแย่ล่ะ แค่กับพี่หมิวทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรมันยังแย่ขนาดนี้ แล้วถ้าทำกับพี่เตยล่ะเราจะมองหน้ากันยังไงถ้าทำแบบนั้น อย่าเลยอย่าดีกว่าไม่อยากทำผิดกับพี่เตย ไม่อยากเนรคุณป๋า


อีกทั้งไม่อยากผิดกับพี่หมิวไปมากกว่านี้ แต่เฮ้ย !!!  แล้วผมจะรู้สึกผิดไปทำไมอ่ะ ก็ผมกับพี่หมิวไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว การที่ผมจะอึ๊บกับแฟนของเขาแล้วผมจะต้องกลัวอะไร !!!  นี่แหละเหตุผลต่างๆที่ผมพยายามหาข้ออ้างมาเรื่อยๆ


ชั่วขณะนึงผมกัดฟันพลิกตัวไปหาพี่เตยน่ะ มือของผมค่อยๆลูบไล้ตัวของเขาและคว้ามั่บจับที่หน้าอก Cub B ของพี่เขาอย่างแผ่วเบา ซึ่งตอนนั้นที่ผมจะบีบคลึงนั้น แว๊ปนึงจริงๆ ผมเกิดเจ็บที่กล้ามเนื้อ


นั่นจึงทำให้อารมณ์ของผมสะดุดลงไปด้วย และถึงจะเป็นเวลาไม่กี่วินาทีจริงๆ ผมก็หยุดเลยครับ หยุดบีบนม หยุดที่จะคิดว่าอยากทำ ทั้งๆที่กำลังจะพูดกับพี่เตยว่าขึ้นให้หน่อย


แต่ผมก็หยุดมันและพลิกตัวกลับมานอนทันที พี่เตยก็ถามนะว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ผมบอกเปล่าๆๆ พี่เตยก็ถามย้ำนะว่ายังอยากมี SEX กับแกมั้ย ผมบอกว่า ถ้าบอกว่าไม่เจ๊จะหาว่าผมโง่มั้ย


เฮ้ย !!!  เอาจริงๆนะครับท่านผู้อ่าน แบบผมนี่เรียกว่าโคตรโง่เลยนะ ที่อยู่ดีๆหยุดแบบนั้น บอกตรงๆว่าผมไม่ใช่สุภาพบุรุษ ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูน แต่เพราะที่ผมหักห้ามใจได้ อาจจะเพราะว่า หนึ่งเลยผมเจ็บกล้ามเนื้อ


สองอาจจะเพราะผมกลัวว่าความสัมพันธ์ของผมกับพี่เตยมันจะพังลง คือจริงแหละว่าเราอาจจะได้ทำกันอีกหลายๆครั้งเลย แต่ความรู้สึกในส่วนอื่นๆล่ะพังแน่ๆ


สาม อาจจะเพราะผมมี SEX กับสามสาวหลายต่อหลายครั้งแล้วมั้งครับ อันนี้สำคัญจริงๆนะ คือแบบเหมือนว่าเรายังไม่ลืมรส SEX ยังไม่ลืมความรู้สึก SEX น่ะ มันเลยทำให้ผมยังพอหักห้ามใจได้



ลองถ้าผมไม่ได้มี SEX มาเป็นเดือนๆ เป็นปีๆสิ่ ผมพูดได้เลยว่าพี่เตยเสร็จผมแน่ๆล่ะ เพราะผมก็คงอดใจไม่ไหวแน่ๆ แต่วันนั้นผมก็บอกเจ๊ไปนะว่า ไอ้อยากมันก็อยากแต่มันผ่านมาแล้วอ่ะเจ๊ ผมไม่อยากเสียเจ๊ไปอีกคน




[ พี่เตย ]  :  แหม !!!  ทำเป็นพูดดีอีโทน เมื่อกี้ยังจับนมเจ๊อยู่เลยนะ


[ ผม ]  : อึ้กกก เอาเหอะน่า อารมณ์มันพาไปนิดนึง แต่ตอนนี้ไม่แล้ว จ๊ากกกกก


อยู่ดีๆพี่เตยก็กอดผมแน่นโคตรๆ นี่ผมอ่อนแอขนาดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆกอดแล้วยังเจ็บเลยเหรอวะเนี่ย ผมร้องโอ๊ยๆๆๆ เจ๊ทำอะไรเนี่ย เจ๊ทำอะไรโผ๊มมมม


เจ๊เตยกอดผมแน่นเลยครับ จากกอดก็เริ่มซุก จากซุกก็เริ่มไซ๊ เฮ้ยๆๆ แล้วไม่ใช่ไซ๊แบบเล่นๆน่ะ คือเจ๊ก็ทำแล้ว ครางออกมาด้วย เฮ้ยงานมาละ ผมบอกพี่เตยไปครับว่าเจ๊ไม่ต้องทำแล้ว ตอนนี้ผมไม่อยากแล้ว


แต่เจ๊เตยก็ไม่หยุดครับ เจ๊งับที่ใบหูแล้วบอกว่า อื้มรู้แล้วว่าไม่ทำ แต่เดี๋ยวเจ๊จะให้รางวัล ตอนนั้นคือคิดในใจว่า เฮ้ยอะไรเนี่ย คือก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นการฝืนใจหรืออะไรนะครับ


แต่ที่งงคือ " รางวัล " อะไรวะ แต่ก่อนที่ผมจะได้สงสัยอะไรไปมากกว่านั้น พี่เตยเริ่มล้วงมือลงไปเรื่อยๆครับ ผมจะห้ามพี่เตยก็บอกอย่าดื้อสิ่ โอยอะไรกันวะเนี่ย ไม่นานนักมือของพี่สาวตัวแสบ ก็ล้วงผ่านปราการด่านสุดท้ายของผมไปเรียบร้อย


[ พี่เตย ]  :  ร้อนจัง กระตุกได้ด้วยอ่ะ


โอยเจ๊จ๋ามันกระตุกเพราะใครล่ะ พี่เตยคลึง ขยำ และ เริ่มชักเบาๆ ผมก็แบบอูย เจ๊ไม่ต้องแล้วล่ะเดี๋ยวจะแย่เอานะ พี่เตยไม่หยุดครับ พี่เตยทำอะไรขยุกๆๆไม่รู้ ซึ่งมารู้ทีหลังคือกำลังคลึงหน้าอก อวบๆของตัวเองอยู่


พี่เตยขยับตัวขึ้นมานั่ง และก้มมาบอกผมว่าไหนดูซิ๊ว่าสามคนนั้นติดใจอะไร ผมบอกพี่เตยว่าเฮ้ย เจ๊ไม่ต้องทำอะไรแล้ว พอเถอะเดี่ยวมองหน้ากันไม่ติด พี่เตยก้มหน้าลงมาจนแทบติดเลยครับ เธอบอกกับผมว่า


[ พี่เตย ]  :  เจ๊มาก่อนสามคนนั้นนะ อย่าลืมสิ่


นั่นไงล่ะตูว่าแล้ว แล้วอยู่ดีๆพี่เตยก็ลุกขึ้นไปเลยครับ ตอนแรกผมคิดว่าพี่เขาคงล้อเล่นแค่นี้แหละ แต่ไม่เลยครับ เสียงดังแป้ก พร้อมกับไฟที่สว่างขึ้น เอ้าอะไรวะน่ะจะเปิดไฟทำไม


แล้วพี่เตยก็เดินมาที่เตียงครับ ชิบ ชิบหายละ โอยยย ภาพตรงหน้าคือ อาหมวยแซ่บกำลังถอดเสื้อออกครับ ผมบอกเฮ้ยๆๆ เจ๊ถอดเสื้อทำไม พอยิ่งถามก็เหมือนยิ่งเข้าทางพี่เตยถอดกางเกงขาสั้นออกด้วยครับ



เสียงพรืดด ของเนื้อผ้าที่รูดกับผิวขาวๆของพี่เตยนี่แบบโอยน่าฟัง ท่านจำภาพที่ผมแปะไว้ตอนท้ายของตอนที่แล้วได้ใช่มั้ยครับท่านผู้อ่าน ผมอยากจะบอกท่านๆว่าภาพของพี่เตยตอนนี้ก็ไม่ต่างกันเลย ขาวอมชมพูมากๆ



จริงอยู่ว่าพี่เตยมีชุดชั้นในสีขาวนุ่งอยู่ทั้งบนและล่าง แต่บอกเลยว่ามันไม่สามารถปิดบังความขาวของพี่เตยได้เลย คือขาวชมพูตามสไตล์อาหมวยเลยครับ พี่เตยเดินเข้ามาผมแล้วผลักผมเบาๆ แต่ตอนนี้กล้ามเนื้อผมระบมไปหมด


ผลักแค่นิดเดียวก็เจ็บครับ ผมจึงจำเป็นต้องทิ้งตัวลงนอน แล้วผมก็ต้องร้องดังกว่าเดิมอีก เพราะพี่เตยทิ้งตัวลงมาทาบและนอนด้านบน พี่เตยจุ๊บที่ปากแล้วบอกเจ๊ขอโทษที่ทำให้เจ็บนะ


โอย นอกจากเรื่องเจ็บแล้วเจ๊มาขอโทษเรื่องที่ทำผมหำแข็งเถอะ พี่เตยคร่อมมาบนตัวผมและเริ่มเลื้อยแล้วล่ะครับ เธอใช้ปลายจมูกขาวๆ ถูไปกับทั้งลำคอ ทั้งหน้าอกของผม ตอนนั้นผมก็ยังจะถามนะว่าเจ๊จะทำอะไร เฮ้อคิดอะไรของผมวะ และพี่เตยก็ตอบอีกครั้ง มันเหมือนเป็นการย้ำคำที่ทำให้ผมเสียวว่าบเลยครับ


[ พี่เตย ]  :  ก็เจ๊จะให้รางวัลไง


พี่เตยไม่พูดเปล่า แถมยังเม้มปากใส่ผมอีก ซึ่งผมยอมรับนะว่าเป็นการเม้มปากที่โคตร Sexy แล้วพี่เตยก็เลื่อนตัวขึ้นมาบอกผมว่า ถอดเสื้อเนอะ เดี๋ยวเลอะ แล้วพี่เขาก็ถลกเสื้อผมออกเลยล่ะครับทุกท่าน


ปากผมก็บอกเฮ้ยเจ๊ผมยังเจ็บกล้ามอยู่นะ แต่พี่เตยก็บอกว่าไม่ได้กระแทกซักหน่อย โอยคิดดีไม่ได้เลยกู คือตอนนี้พี่เตยก็ถลหเสื้อผมขึ้น ตอนที่พี่แกเลื่อนตัวขึ้นมาเนินนมอึ๋มๆ มันก็เลื่อนมาด้วย


ถึงตอนนี้จะมีชุดชั้นในใส่อยู่ก็เถอะ แต่ว่าความขาวที่เตะตามันทำให้ผมไม่สามารถหยุดมองได้เลยล่ะครับ พรืดดด เสื้อมันถลกขึ้นมาปิดหน้าหมดแล้ว แล้วพี่เตยก็หยุดไว้แค่นั้นคือมันก็เห็นลางๆผ่านเนื้อผ้าแหละครับว่าพี่เตยมองอยู่


ผมบอกเจ๊ไม่ถอดแล้วใช่มะ ผมจะได้ใส่ พี่เตยไม่พูดอะไรครับผมเห็นเธอเขยิบตัวเข้ามาใกล้ๆ และจูบผมผ่านเนื้อผ้านั่นแหละ เฮ้ยไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ ไม่คิดว่าจะได้ทำแบบในหนังที่เคยดู


ผมกับพี่สาวตัวแสบเราจูบกันโดยมีเสื้อของผมเป็นตัวกันกลาง บางๆไม่ถึง 2 มิลฯ เราจุ๊ปๆๆกันซักพักพี่เตยก็ถลกเสื้อออกจนหลุดออกไป แล้วพี่เตยก็บอกว่า


[ พี่เตย ]  :  ถอดกางเกงเนอะเดี๋ยวไม่ถนัด


เฮ้ย !!!  เจ๊ พูดอะร๊ายยยยยย แม่จ้าวนี่มันอะไรกันเนี่ย ผถามอีกที เฮ้ย เจ๊ ๆ ๆๆ ทำอะไร พี่เตยก็บอกมานะว่าตอนทำกับหมิวก็ถอดหมดแหละ เวรแล้วกูนี่พี่เตยเอาจริงเหรอวะ มะ มะ ไม่ทันแล้วรีดเดอร์  พี่เตยดึงขอบกางเกงแล้ว


ผมก็ไม่คิดนะว่าชีวิตผมครั้งหนึ่งจะเคยทำแบบนี้ ทำสิ่งที่ผู้ชายหลายคนคงจะด่าผมว่าไอ้โง่ ใช่ครับผมดึงขอบกางเกงไว้ ผมดึงไว้แล้วกอดพี่เตยแน่นเลย กอดไว้ไม่ให้เขาขยับ กอดไว้ไม่ให้เขาทำอะไรได้อีก


[ ผม ]  :  พอแล้วนะเจ๊ ผมไม่อยากจะเสียเจ๊ไปอีกคนนะ

ใช่ครับวันนั้นผมพูดอะไรน้ำเน่าๆออกไปจริงๆ ผมเสียเจ๊หมิวไปแล้ว ผมไม่อยากจะเสียพี่เตยไปอีกคน จริงอยู่ว่าถ้าผมปล่อยให้มันเกิดขึ้น ผมคงจะฟิน คงจะเสียว คงจะยืดอกบอกใครต่อใครได้ว่า กูเคยได้กับสาวเลสมาแล้ว


แต่มันจะดีจริงเหรอวะ ผมจะภูมิใจจริงเหรอวะ หรือเพราะผมทำกับสามสาวจนบ่อยเกินไปวะ มันจึงทำให้บางครั้งนะ บางครั้งผมก็ไม่อยากเอาซะดื้อๆ ไม่อยากจะหือจะอืออะไร เคยเป็นกันไหมครับ


พี่เตยถามผมนะว่าแน่ใจเหรอ ผมก็บอกอื้อ ผมไม่อยากเสียเจ๊ไปนะ ผมไม่อยากเนรคุณป๋าด้วย อยู่อพาร์ทเมนต์เขา ให้เขาดูแล ให้เขาเมตตา แล้วนี่ยังจะฟาดลูกสาวเขาอีก จะด่าผมโง่ก็ยอมล่ะครับ แต่ผมทำไม่ได้จริงๆ



พี่เตยที่โดนผมกอดก็เหมือนจะใจเย็นลง นี่แกไปโดนแมลงวันสเปน หรือยาปลุกตัวไหนมาวะเนี่ย แล้วเจ๊เตยก็ถามผมอีกครั้งว่าแน่ใจนะ มันแข็งทิ่ท้องเจ๊แล้วนะ


ผมเลยบอกช่างมันปล่อยให้มันแข็งไปเหอะ พี่เตยเลยบอกปล่อยๆๆจะไปปิดไฟ แล้วพี่แกก็เดินไปปิดไฟแป๊ก แล้วก็ขึ้นมาบนเตียงอีก ผมถามจะนอนนี่เหรอ แล้วป๋าล่ะ


พี่เตยก็บอกว่าป๊าให้มาดูแกนั่นแหละอีโทน นอนกัน นอนกัน ผมก็งงนะ ว่าแบบทำไมป๋าถึงให้ลูกสาวเขามาค่อยดูผมวะ นั่นยิ่งทำให้ผมไม่กล้าทำอะไรเข้าไปใหญ่เลยเชื่อไหมครับ เขาไว้ใจ เขาเชื่อว่าผมจะไม่ทำอะไรเกินงาน


ซึ่งมันก็เกินไปหลายงามแล้วล่ะ แต่ผมก็ต้องบอกตัวเองครับว่าอย่าให้ถึงขั้นท้องชนกันเลย และผมกับพี่เตยก็นอนหลับไปครับ สรุปนี่มาเฝ้าไข้หรือเปลี่ยนที่นอนหว่า



ผมถูกปลุกโดยพี่เตยครับ พี่เตยบอกให้รีบอาบน้ำเลยป๊าเขารออยู่ ผมก็งัวเงียๆ แต่พอบอกป๋ารออยู่ผมก็คงต้องฝืนลุกครับ จริงอยู่ว่าอาการปวดกล้ามเนื้อของผมดีขึ้น แต่มันก็ยังแปล๊บๆอยู่ดี



พออาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ และลงมาข้างล่างสิ่งที่รอผมอยู่คือยาต้มหม้อบะเริ่มเลย ผมนี่แบบฮึ๊ จะเอามาแจกใคร ดูจากขนาดของไหใส่ยา คงกินได้ประมาณ 4-5 คน แต่คำตอบที่ผมได้รับจากป๋าคือ


[ ป๋า ]  :  กินให้หมดนะ



เฮือก !!! ป๋าครับ ป๋าจะฆ่าผมใช่มั้ย ป๋ารู้เรื่องที่ผมนอนกอดกับพี่เตยหรือเปล่าเนี่ย โอยย กลิ่นโชยมาเลยครับ หน้าผมถอดสีเลยตอนนั้น


[ พี่เตย ]  :  ฮื๊อ ฮื๊อ อ๊าาา หอมจังเลยค่ะป๊า


ฮ๊ะ !!! นี่หอมเหรอ ผมมองหน้าพี่เตยแบบโคตรเคืองอ่ะตอนนั้น พูดมาได้ไงว่าหอม ผมมองป๋าสลับกับยา และป๋าบอกครับว่าผสมเก๊กฮวยเยอะไปนิด กลัวมันจะหวานจนเลี่ยน


โอ๋โหป๋าครับ นี่ผสมเก๊กฮวยเยอะแล้วเหรอ ทำไมผมเห็นน้ำเป็นสีดำล่ะเนี่ย โอยปวดหัวตุ้บๆๆเลย


" ขอไทลิน่องแป๋งนึงขั่บ "


โอยดูจากขนาดไหใส่ยา น่าจะไม่น้อยกว่า 2 ลิตร เสียงเทยา จ๊อกกกก ผมแอบร้องจ๊ากกกก ป๋าบอกว่าเดี๋ยวแบ่งกิน 2 ครั้งนะ


[ ป๋า ]  :  ขมนิดเดียวเอง ทนหน่อยโทน


เอื้อออ อ่ะเฮื้ออออ  จุกในอกพูดไม่ออก ตอนนั้นผมนั่งมองยาจีนสีดำสนิทในแก้วใสๆตรงหน้า ไอ้พวกที่กำลังเตรียมตัวไปทำงาน


พอเดินผ่านมาเจอป๋าก็ยกมือไหว้ สวัสดีครับเฮีย สวัสค่ะเฮีย ผมหันไปส่งสายตาขอความช่วยเหลือ แต่พวกมันก็หลบสายตาอย่างไว


ไอ้สาดถึงจะทำงานคนละที่ แต่มีน้ำใจหน่อนเถ๊อะ !!! เสียงวางแก้วดัง ป๊อก !!! มันดึงสติผมอีกครั้งครับ เอาวะคนเรามันก็ต้องมีช่วงเวลาที่เลวร้าย


ขนาดส้นตีนผมยังผ่านมาแล้ว แค่ยาจีนผมก็ต้องผ่านได้ เอื้อก !!! ผมกลั้นใจหยิบกระดกลงไปทันที เอื้อออออออ !!! มันหนักกว่าหล่อฮังก้วยเมื่อคืนอีก


ผมได้แต่อุ้ก  อุ้ก อุ้ก ไม่หยุดเลยครับ แต่ก็ต้องห้ามอ้วกต่อหน้าป๋า พี่เตยก็ยังหัวเราะ 555 แล้วบอกว่าผมอ่อนมาก ใช่ซี๊ ผมมันอ่อน ผมมันอ่อนแอ ผมมันแพ้ ป.4



ตอนนั้น 6 โมงครึ่งหน่อยๆครับ ( ตื่นเช้าจังผม ) อาการเจ็บกล้ามเนื้อก็ยังมีอยู่ แต่ผมก็เคลื่อนไหวได้สะดวกขึ้นมากเลย พอโดนยาจีนเข้าไปก็ตาแข็งเลยครับทีนี้ อาการง่วงๆเพราะตื่นเช้ามันหายไปหมดเลยเชื่อมั้ยครับท่านผู้อ่าน


วันนี้ต้องสรุปรายการค่าใช้จ่ายส่งสวัสดิการด้วยสิ่ และแน่นอนแหละครับว่า พี่เตยบอกว่าจะไปส่ง ผมเลยบอกไม่ต้องเลยนะ เมื่อวานก็ทิ้งระเบิดไว้ให้ผม


[ พี่เตย ]  :  ไร ระเบิดไร


[ ผม ]  :  ก็ที่ไปพูดกับไอ้ชาติไงพี่


ผมพูดย้ำให้พี่เตยฟังอีกทีว่าเมื่อวาน เธอไปทำอะไรไว้ที่ทำงาน พี่เตยก็บอกกลับมาว่าก็สมควรแล้วนี่ คนอะไรโคตรไร้มารยาทมาถามว่าเป็นอะไรกัน มันก็เรื่องของเราจริงป่ะอีโทน



ผมยืนฟังแล้วมองหน้าพี่แกเลยครับ ใช่ซี๊เจ๊พูดแล้วจบนี่ แต่ไอ้คนที่ต้องอยู่ที่นั่นต่อน่ะคือผมนะเว้ย ผมก็บอกเจ๊ไปว่าครั้งก่อนดาวก็วางระเบิดผมไปทีแล้วนะ เจ๊อย่าทำอีกเลย


นั่นแหละครับผมมันปากสว่างจนเกินไปจริงๆ พี่เตยถามผมว่าดาวทำอะไร และนั่นมันทำให้ผมรู้ว่าผมพูดมากไปแล้ว ผมบอกไม่มีอะไร ไม่มีอะไร แต่พี่เตยก็ยังบังคับให้ผมบอกสุดท้ายผมก็ต้องยอมพูดทั้งหมด


[ พี่เตย ]  :  โห !!!  อีโทน แกบังอาจเปิดตัวกันที่ทำงานเลยเหรอ เห็นเจ๊เป็นตัวอะไรเนี่ย


[ ผม ]  :  ผมโดนวางบอมบ์เหอะเจ๊


[ พี่เตย ]  :   โดนวางบอมบ์ยังไง เล่ามาให้หมดเลยนะอีโทน !!!!


เป็นอีกครั้งปากพาซวย เฮ้อผมแม่งทำไมหลุดง่ายๆเลยว๊าไม่เข้าใจ และผมก็ต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้เจ๊เตยฟังครับ ตั้งแต่เรื่องที่ดาวเป็นลูกค้าจริงๆ และเรื่องที่บอกว่าเป็นแฟนของผม


ซึ่งพอเล่าทุกอย่างแล้วคำๆเดียวที่ออกมาจากปากพี่เตยคือ เฮ๊อะ !!!  แค่คำเดียวครับ เฮ๊อะแล้วเดินกลับเข้าไปในออฟฟิศเลย แล้วตอนนั้น BB ผมก็ดังขึ้นครับเป็นดาวเอง


ดาวโทรเข้ามาถามว่าทำอะไรอยู่ ผมก็แบบเฮ้ยทำไมตื่นเช้าจังไปนอนเลยไป แน่ะผมคิดอะไรถึงถามไปแบบนั้น แล้วก็โดนเลยครับดาวบ่นว่าทำไมผมตอบไม่ตรงคำถาม นั่นไงล่ะ


ผมก็บอกว่ากำลังจะไปทำงานแล้ว ดาวบอกรอแปปๆๆ รอก่อน 10 นาที ผมดูนาฬิกานะ อื้มยังพอมีเวลาอยู่ ผมก็รอนะ อะไรของผมวะน่ะ ไม่ถึง 10 นาทีหรอกครับ ดาวก็มาถึงหน้าหอพักของผมแล้ว


ดาวมาเรียบๆมากเลยนะ แต่บอกเลยว่าโคตรสวย วันนั้นผมเลยเข้าใจคำว่า น้อยแต่มาก เรียบแต่หรูจริงๆครับ คือแบบ อ๊าววว งดงาม ดาวมัดผมทรงลูกชิ้นและไม่แต่งหน้ามานะ


โอย ผมบอกเลยว่าดาวสามารถแข่งล้างหน้ากับคนอื่นได้อ่ะ ยังไงก็รอด โอเคถึงจะไม่ได้ดูเปรี้ยวจนเข็ดฟัน หรือเปรี้ยวจนน่าฟัน แต่ก็ดูน่ารักอ่ะบอกเลย พอเดินมาถึงดาวก็ถามผมเลยว่าจะไปทำงานยังไง


[ ผม ]  :  หืม มาทำไมนิแต่เช้าเลย


[ ดาว ]  :  อย่ามา ๆ ๆ ๆ ดาวถามพี่ก่อนนะ



ก็นั่นแหละครับท่านผู้อ่าน แม่เสือดาวเล่นผมแต่เช้าซะแล้ว ผมก็ถามว่ามีอะไรเหรอมาแต่เช้าเลยน่าจะนอนพักหน่อย แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ ดาวก็ลากผมเข้าไปในมุมหอพักครับ


ผมก็งงนะว่าจะทำอะไร ดาวจับตามเนื้อตามตัวของผมและดูแผลที่มันช้ำจนขึ้นสีเขียวๆ ม่วงๆจนชัดเจน ดาวถามว่าไปทำงานไหวนะแน่นะ ผมบอกอื้มๆไหวสิ่


ดาวบอกว่าไม่ไหวอย่าฝืนนะพี่ดาวเป็นห่วง โอยรู้สึกผิดเลยครับ นี่ผมต้องให้ผู้หญิงคนนี้ตื่นเช้ามาเพื่อแค่นี้เหรอเนี่ย ดาวบอกว่าอยากมาส่งทำงานนิดนึง จากร้านมาที่หอพักผม แค่ 5-10 นาทีเองสบายๆ กลับไปค่อยนอนต่อก็ได้


ผมก็คิดเหมือนที่รีดเดอร์หลายๆท่านบอกนะว่าดาวดูเป็นห่วงผมจังเลย ถ้าสมมติว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องเกมส์นะ สิ่งที่ดาวทำให้มันดี แบบดีที่สุดเลยล่ะ ผมโชคดีนะที่ดาวมาค่อยถาม ค่อยห่วงใยดูแล


ซึ่งผมตอนนั้นก็คิดนะว่าควรทำอะไรให้ดาวบ้างแล้วล่ะ ผมเลยถามเธอไปว่า


[ ผม ]  :  ดาว.....  อาทิตย์หน้าพอจะว่างมั้ย

[ ดาว ]  :  มีอะไรเหรอพี่ ... ไม่แน่ใจนะคะว่าจะว่างมั้ย


นั่นไงล่ะแค่เริ่มก็แห้วซะแล้ว จบเลยตูผมก็บอกอ้อ อื้มๆไม่เป็นไร แต่ดาวก็ถามนะว่ามีอะไรพูดมาเลย ผมก็เลยบอกว่า อยากชวนไปเที่ยวเฉยๆไม่มีอะไร และพอผมบอกว่าไปเที่ยวเท่านั้นแหละครับ


[ ดาว ]  :  อ๋อว่างแล้ว ว่างเมื่อกี้เลย


ผมนี่แบบฮึ๊อะไรของเขาวะ ผมเลยบอกไปว่าถ้าไม่ว่างไม่เป็นไร ดาวก็บอกว่าว่างแล้ว ๆ ๆ ๆ ดาวพูดมาคำนึง ทำให้ผมถึงกับนิ่งเลย


[ ดาว ]  :  เฮ้อออ นึกว่าพี่โทนจะไม่ชวนดาวไปเที่ยวบ้างซะแล้ว


ตอนนั้นคือรู้สึกผิดเลยครับ ผมก็เลยบอกดาวไปนะว่า พี่อยากชวนไปเที่ยวต่างจังหวัดน่ะ ดาวพอจะว่างมั้ย ดาวบอกกลับมาเลยครับว่าว่างงงงงงงงงงงงง ว่างมากเลย


[ ดาว ]  :  ไปเมื่อไรเหรอพี่โทน อยากไปแล้วนะเนี่ย พาดาวไปจริงๆนะ


[ ผม ]  :  อื้มไปจริงๆสิ่ แต่ว่าอาทิตย์นี้พี่ไม่ว่างนะ เพราะพรุ่งนี้ต้องไปสัมมนาน่ะ



ผมบอกดาวไปตามความจริงแหละครับว่าผมต้องไปสัมมนา ดาวไม่ว่าไม่เป็นไรก็มันเป็นงานแหละ เธอถามอีกครั้งว่าจะพาเธอไปเที่ยวแน่นะ ผมเลยถามกลับไปว่าแล้วอยากไปมั้ย


ดาวไม่ตอบครับ ดาวมองซ้ายมองขวาและเข้ามาหอมแก้มทีนึงแล้วบอกว่า อยากไปสิ่ อ่าส์ เช้าที่สดใสมีอยู่จริงๆ หลังจากนั้นผมก็ส่งดาวขึ้น Taxi กลับไปที่ร้านส่วนผมก็ขึ้นรถไปทำงานครับ



แต่ยาของป๋านี่ก็ดีนะ หรืออาจจะเพราะมันหลายวันแล้วก็ไม่รู้ เพราะอาการปวดกล้ามเนื้อของผมดีขึ้นมากๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็เหอะมันก็ยังปวดอยู่ดี โอยยยยยย หลังลั่น เดินก็ลั่น นั่งก็ลั่นนน


วันนั้นที่ทำงานค่อนข้างจะวุ่นนิดหน่อย เพราะพวกเราต้องเร่งทำงานให้จบภายในวันพรุ่งนี้ ไอ้พวกไม่ต้องเตรียมงานน่ะมันก็ยุ่งเป็นปกติ แต่ผมนี่สิ่ยุ่งเป็น 2 เท่า 3 เท่าเลย เพราะต้องเร่งส่งงบวันนี้



แถมพรุ่งนี้ต้องเดินทางอีก บอกเลยครับว่าวันนั้นไม่ได้ลงไปกินข้าวเลย ต้องสั่งข้าวมากินข้างบนแล้วทำงานไปด้วย วุ่นหัวหมุนเลย


[ เหมียว ]  :  โทนไหวแน่นะ พรุ่งนี้ต้องไปจัดสถานที่นะ


[ ผม ]  :  อื้มๆๆ ไหวๆๆ ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวนอนกองตรงนั้นเลย


[ เหมียว ]  :  อื้อ โทนไหว เราก็ไหว



อุ้ย ไหวอะไรจ๊ะเหมียว ไม่เอาไม่เอาไม่สปอย อิอิ ผมนั่งทำงานทั้งวันแหละครับวันนั้น และมันก็เสร็จอย่างกระชั้นชิดเลยทีเดียว วันนั้นหัวหน้าเดินมาหาพวกผมที่กำลังวาดแปลน แผนงาน และลำดับกับบรี๊ฟเวลากิจกรรมอยู่


เขาเดินมาพร้อมกับซองขาว เฮ้ย !!!  ซองผ้าป่าเหรอวะ อ้อไม่ใช่ครับ มันเป็นซองเงินเบี้ยเลี้ยง



[ หัวหน้า ]  :  เอ้า !!!  ค่าใช้จ่าย ใครไปพรุ่งนี้ก็เบิกกับพี่จักรเอานะ ใครที่ไม่ไปก็มาทำงาน


หัวหน้าให้เงินไว้แล้วก็กลับไปทำงานของเขาต่อ สรุปแล้วว่าพวกเรา 7 คนไปกันหมดเลยครับ ผมก็บอกนะว่าพวกผู้หญิงไม่ต้องไปก็ได้ แต่เหมียวกับพี่อีกคนก็ยืนยันจะไปนะ


เขาบอกว่าถ้างานมันออกมาดี ปลายปีก็สบายๆหน่อย ผมก็อื้มๆตามใจละกัน จนกระทั้งได้เวลาเลิกงานครับ แล้วไอ้มารหัวขนที่ทุกท่านรู้จักมันก็โทรมาหาผมพอดี


หลังจากที่ประชุมอะไรกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซึ่งผมกำลังคิดว่าวันนี้จะไปไหนยังไงดี หรือกลับไปนอนเลยนั้น ไอ้กอล์ฟก็ได้โทรมาหาพอดีครับ ซึ่งนี่คือบทสนทนานั้น


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  ว่าไงลวกเพี่ย ได้ข่าวว่าไปโชว์โหดที่ร้าน..... เหรอวะ


[ ผม ]  :  เอ๊า !!!  รู้ได้ไงวะเฮ้ย


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  เด็กที่ร้านมันมาเล่าให้ฟังว่าเห็นมึงบวกกับใครไม่รู้ แล้วเป็นไงบ้างวะ


[ ผม ]  :  โดนรวบดิ่ Here การ์ดแม่งกวนส้นตีนต่อยกูมาได้


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  โอยยย มึงมาให้ไวเลย มึงมามอบให้ไวเลย ไม่ได้กินเบียร์นานแล้วนะ


พอผมบอกว่าพรุ่งนี้มีสัมมนา ไอ้กอล์ฟเพื่อนเลิฟมันก็บอกว่า 3 ขวดเองไม่เป็นไรหรอก หรือไม่มันก็จะจัดสองขวดเอง มันแค่อยากรู้ว่าทำไมผมถึงเข้าไปงัดกับพวกนั้น


ผมก็เอ้อๆๆ ไปก็ไปคือ ยังไงผมไปก็กะว่ากินไม่เกิน 1 ขวดอยู่แล้วครับยังเจ็บๆแผลอยู่ด้วย หลังจากที่นัดแนะกับทีมงานทั้ง 6 คนเรียบร้อยว่า พรุ่งนี้ 9 โมงให้มาเจอกันที่นี่


ผมก็กลับทันที ซึ่งแน่นอนครับว่าไปร้านเกมส์ไอ้กอล์ฟ ผมก็เดินออกมากะว่าจะรอ Taxi นะ คือแบบพึ่งได้เบี้ยเลี้ยงมาอ่ะ ขอใช้หน่อยเถอะ ขอสบายๆสักวันเถอะวะ


แต่ !!! แต่ !!! แต่ !!!  เชี้ยเอ๊ยโดนโบก Taxi ตัดหน้า แม่งมาหลังผมแท้ๆ แค่เดินไปข้างหน้าและโบกๆๆ Taxi แม่งก็จอดละ เชื่อมั้ยผมก็โบกๆๆ อยู่3คันนะ แล้วก็โดนตัดหน้าไป


เยดเข้โมโหเลย ยังไงผมก็ต้องนั่ง Taxi กลับให้ได้ล่ะ ผมเลยตัดสินใจเดินไปข้างหน้านู่นเลยครับ และตอนนั้นเอง !!!


เฮ้ย ยูโดๆๆๆ



ตอนนั้นมีเสียงใครบางคนตะโกนขึ้นมาครับ คือด้วยความที่เล่นยูโดอยู่แล้วด้วย แล้วโดนเรียกด้วยคำนั้นบ่อยๆด้วย


ผมก็เลยหันไปตามเสียงนั่นแหละครับ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าใช่ผมหรือเปล่า แต่พอหันไป เอ๊า !!! เพื่อนพี่หมิวนี่หว่า มาหลายคนเลย ว่าแต่มาทำอะไรแถวนี้



[ ผม ]  :  ครับพี่ดีครับ


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  เฮ้ย !!! โดนหนักเหมือนกันนะเนี่ย เป็นไงบ้าง


[ ผม ]  :  ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ



ปากบอกไม่เป็นไร แต่ขาสั่นไปหมด โอยยย ปวดตัวไปหมดเว้ยย ผมพูดคุยกับพวกเพื่อนๆของพี่หมิวไปตามปกติแหละครับ เพราะผมก็ไม่ได้มีอะไรที่ผิดใจหรือบาดหมางกับพวกเขา พี่ๆในกลุ่มก็บอกว่ามารับแฟน


ซึ่งก็คงทำงานแถวๆนี้แหละ ตอนแรกพวกเขานั้นกะว่าจะไปนั่งดื่มเบาๆชิลด์ๆ นั่นแหละ คือเขาก็ชวนผมนะ แต่ผมก็ปฏิเสธไปว่า โอยพี่ครับ อย่าพาผมไปเลยยย


พวกพี่ๆเขาก็หัวเราะนะตอนแรก แล้วก็ถามผมว่า ทำไมผมกับหมิวถึงเป็นแบบนั้นได้ล่ะ ปกติหมิวมันรักแกจะตาย รักกว่ารักไอ้เตยอีกมั้ง ผมก็ตอบไปว่า


[ ผม ]  :  ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมคงทำอะไรให้พี่หมิวโกรธแหละครับ


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  โกรธอะไรกันหนักขนาดนั้นล่ะ อุสส่าห์เจ็บตัวเข้าไปช่วยแท้ๆ


[ เพื่อนพี่หมิว 2 ]  :   ว่าแต่โทนเก่งนะ พี่นึกว่าแกเล่นแต่ยูโดซะอีก


มันก็รู้สึกดีนะครับที่มีคนชม ผมไม่กล้าพูดตรงๆว่าที่พี่หมิวโกรธเพราะคิดว่าโดนผมปล้ำ ผมเลยได้แต่พยายามเบี่ยงๆไปตลอด  พี่เขาถามว่าผมไม่ได้เล่นยูโดอย่างเดียวเหรอ



ผมก็ตอบไปนะว่าตอนแรกก็เล่นแค่ยูโดครับ แต่ด้วยความที่ชอบดูพวกหนัง action ชอบดูการ์ตูน Action ก็เลยลองหัดอย่างอื่นด้วย



เอาจริงๆผมว่ามันเป็นความฝันเล็กๆของเด็กผู้ชายหลายๆคนนะ ที่อยากทำได้เหมือนพระเอกในหนัง Action ที่เราชื่นชอบในอดีต เอาจริงๆตอนเด็กๆก็เคยคิดว่าอยากปล่อยพลังได้แบบเกราะเพ็ชรเจ็ดสี หรือ เพชรรุ้งไฟด้วยซ้ำ


บางวันก็เอากิ่งไม้แถวบ้านมาถือชูขึ้นฟ้าแล้วท่อง โอม สุจิปุริ เพราะคิดว่ามันจะกลายเป็นพี่ม้า เฮ้ออ ชักไปกันใหญ่กลับมาเข้าเรื่องกัน ตอนแรกผมก็เล่นยูโดแหละ



พอขึ้น ม.ปลาย ด้วยความที่แข็งแรงขึ้น ทำอะไรได้หลายอย่างมากขึ้น และได้ไปซ้อมกับสถาบันอื่นๆด้วย อย่างเช่นที่ไทยญี่ปุ่น ดินแดง ซึ่งเบาะมีทั้ง มวยไทย คาราเต้ ไอคิโด้



โอ้วว มันเป็นการเปิดโลกทัศน์เลยนะ และตอนนั้นองค์บากภาค 1 กำลังดังเลย ผมนี่แบบโอ้ย อยากทำได้มั่ง ก็นับตั้งแต่นั้นมานอกจากยูโดที่เล่นเป็นหลักแล้ว ผมก็ลองหัดเล่นอะไรหลายๆอย่างมาก็นั่นแหละครับ




แต่ที่ผมซ้อมบ่อยๆก็คงเป็นคาราเต้แหละครับ เพราะสามารถใช้ชุดยูโดซ้อมได้ แต่ถ้าถามว่าเล่นอะไรเป็นหลักจริงๆก็ยูโดแหละครับ เพราะโรงเรียนของผมไม่มีเปิดสอนคาราเต้แบบจริงๆจังๆ นั่นจึงทำให้หลายๆคนไม่รู้ว่าผมเล่นคาราเต้ด้วย ( ผมสายขาวนะคาราเต้ )


แต่เหนือสิ่งอื่นใดแล้ว idol ของผม หรือคนที่ผมอยากจะเป็นแบบเขาอยากทำได้เหมือนเขาคือ เฮียดิ๊กกี้ครับ อ่ะงงสิ่ครับงงว่าใครคือเฮียดิ๊กกี้


ถ้าบอกว่าจางเหว่ยเจี้ยนล่ะครับพอจะรู้กันยัง อ่ะพอๆๆ พูดตรงๆเลย ไอดอลและต้นแบบที่ผมชื่นชอบมาตั้งแต่เด็กคือ ซุนหงอคงครับ ใช่ครับไอดอลของนายโทนคือซุนหงอคง



และต้องเป็นหงอคงเวอร์ชั่น ที่เฮียจางเหว่ยเจี้ยนเล่นด้วยนะ บอกเลยว่าที่สุดแล้ว ผมอยากเป็นเหมือนเขา คิดดูดิ่ผม ในตอนป.4 ลงทุนไปหาซื้อท่อ PVC สีเหลืองยาวๆมาถือควงไปควงมา


เพราะคิดว่ามันคือเสาค้ำสมุทรหรือกระบองวิเศษอาวุธประจำตัวของหงอคง ผมหัดตีลังกาเพราะอยากเท่ส์แบบนั้น ผมไปหาซื้อกระดาษแข็งสีเหลืองๆมาวาดเป็นมงคลรัดเกล้าสีทองมาใส่หัวเหมือนที่หงอคงใส่ และก็นั่นแหละครับด้วยความที่ชอบตอนหงอคงตีลังกาเตะ




มันเลยทำทำให้ผมเริ่มเข้ามาสู่ วงการศิลปะการต่อสู้ในปีถัดมา อ่ะกลับมาเรื่องเดิมก่อนออกทะเลไปหลายไมล์ละ หลังจากที่พี่ๆเขาถามว่าผมเล่นกีฬาอย่างอื่นด้วยเหรอ ผมก็ตอบไปว่าก็พอจะเล่นบ้างแหละครับ พี่เขาก็พูดนะว่าเออ.. แกไม่เห็นบอกพวกพี่เลยวะว่าเล่นหลายอย่างเลย


ผมก็คิดในใจนะว่า มันไม่จำเป็นต้องบอกหรอกว่าทำอะไรมาบ้าง เล่นอะไรมาบ้าง เรียนอะไรมาบ้าง จริงมั้ยครับ ผมก็ยิ้มแหะๆๆไปนั่นแหละ


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  แล้วนี่จะไปไหนเนี่ยโทน


[ ผม ]  :  อ๋อ เดี๋ยวผมกลับหอพักเลยน่ะครับผม



พวกเราพูดคุยกันอีกนิดหน่อยครับ จนแฟนของคนในกลุ่มมาถึงซึ่งตอนที่กำลังจะแยกกันนั้น ผมก็นึกขึ้นได้ว่าวันก่อน ผมพูดไม่ดีกับพี่เขาไว้ ผมเผลอไปตะคอกเขาซะได้


ผมก็ขอโทษที่วันนั้นใส่อารมณ์มากไป พี่เขาก็ใจดีนะเขาบอกว่าไม่ได้คิดมากแล้ว เขารู้ว่าผมห่วงพี่หมิวมาก



[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  โอ๊ะ มานี่ก่อนๆ


ตอนนั้นพี่เขาเรียกผมไปครับ ผมก็สงสัยว่าทำอะไรวะยิ่งปวดๆตัวอยู่ และพี่แกก็หยิบไอ้พลาสเตอร์แปะแผลออกมา ผมคิดในใจเลยนะตอนนั้น เพื่อ ?



ผมเป็นแผลช้ำนะ ไม่ใช่แผลแตกหรือมีดบาด หระ หรือว่านี่มันคือพลาสเตอร์วิเศษ แปะอะไรก็หาย ตรงนั้นมันเป็นเหมือนจุดนัดรวมผลหรือแลนด์มาร์คอะไรสักอย่างผมจำไม่ได้นะ


เพราะงั้นมันเลยมีพวกที่นั่งพักเยอะแยะเลย พี่เขาลากผมมานั่งสักพักก็เริ่มแปะเลย อื้อหือ พลาสเตอร์ลายโคตรจะแบ๊วเลย เอ่อเปลี่ยนเป็นพลาสเตอร์ตราเสือมันคงจะดีกว่านี้นะ


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  ทีหลังอย่าทำอะไรเกินตัวสิ่โทนเอ๊ย เดี๋ยวเรื่องไอ้หมิว พี่จะคุยให้เองนะ


[ ผม ]  :  ไม่ต้องหรอกครับ ปล่อยเป็นแบบนี้แหละดีแล้ว


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  เฮ้ย ไม่ได้ๆ เป็นพี่น้องกันก็ต้องคุยกันดิ่ เดี๋ยวพี่คุยให้


[ ผม ]  :  อย่าเลยพี่ ก็พี่หมิวเขาบอกแล้วนี่ครับ ว่าผมไม่ใช่น้องเขา


จะบอกว่าผมงี่เง่าก็ได้นะ แต่ผมเสียความรู้สึกเสียใจมากๆเลย ถามว่าผมโกรธมั้ยไม่เลยผมไม่โกรธผมเต็มใจช่วย แต่ผมเสียใจที่พี่หมิวพูดแบบนั้นออกมา


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  เฮ้ยโทน แกโกรธไอ้หมิวใช่มั้ยเนี่ย แกเปลี่ยนคำเรียกเลยนะ แกไม่เรียกเจ๊หมิว แต่เรียกพี่หมิวแทน เลยเหรอ



ใช่ครับท่านผู้อ่าน ตอนนั้นผมเปลี่ยนสรรพนามเลยล่ะ ผมเปลี่ยนจากที่เรียกเจ๊หมิว เป็นพี่หมิวแทน ก็นะผมโดนด่าแล้วนิจะไปเรียกเจ๊ก็กระไรอยู่


ผมยิ้มๆให้พวกพี่เขาแหละครับ แต่ตอนนั้นเองรู้มั้ยใครมา สาวสวยนักศึกษา ป.โท คนนึงกำลังย่างกรายเข้ามาโดยที่ผมมองไม่เห็น ก็ไม่ได้มองนั่นแหละ


ไอ้หมิวทางนี้ มาช้ามากอ่ะแก





ใช่ครับพี่หมิวมาครับ พวกเขานัดกันไว้ทีนี่ ก็อย่างที่บอกไปแหละครับว่าตรงนี้มันเป็นที่ ที่เขาเอาไว้นัดรวมพลกัน การที่จะเจอกันก็ไม่แปลก ส่วนพี่หมิวนั้นพอเดินมาแล้วบอกว่านี่ก็รีบแล้วแก ชั้นมีสอบนะ


พอได้ยินเสียงผมนี่เตรียมลุกเลยล่ะ แต่ขาของผมแมงดันทรยศเจ้านายเฉ๊ย เสือกสั่นซะงั้น ผมจึงต้องเกาะเสาพยุงตัวไว้แปปนึง พวกพี่ๆเขาก็ถามว่าไหวมั้ย แน่นอนครับว่าผมกลัวเสียหน้าก็เลยต้องบอกว่า ไม่เป็นอะไร
พอตั้งหลักได้ผมก็เตรียมจะไปแหละครับ แต่เพื่อนพี่หมิวถามว่าไปหาอะไรกินด้วยกันมั้ย ไอ้หมิวก็มาแล้วมีอะไรจะได้คุยกัน


[ ผม ]  :  ไม่เป็นอะไรครับ พวกพี่ๆกับพี่หมิวทานกันให้สนุกนะครับ
[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  มาเถอะนั่งรถไปแปปเดียวเอง


[ ผม ]  :  เอ่อ วันนี้ผมคงต้องขอตัวจริงๆนะครับพี่ๆ ผมบอกพี่ๆเขาไปว่าวันนี้คงต้องขอตัว ซึ่งตลอดเวลาพี่หมิวเงียบเลย ผมคิดนะว่าพี่เขาคงจะไม่อนากจะเสวนากับผมแล้วล่ะมั้ง


[ เพื่อนพี่หมิว ]  :  อื้มๆ งั้นตามใจ
[ ผม ]  :  งั้นผมกลับก่อนนะครับ อย่าดื่มกันหนักนะครับพี่ๆ ผมแอบมองพี่หมิวนะตอนนั้น แต่ก็แค่ได้แอบมองครับพี่หมิวเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรนะ ที่จริงที่ผมพูดไปว่าพี่ๆ อย่าดื่มกันหนักนะครับ นั่นเป็นสิ่งที่ผมอยากจะบอกพี่หมิวด้วย


จริงๆแล้วผมไม่อยากให้เธอไปดื่มเลยด้วยซ้ำผมอยากให้เธอกลับบ้านและพักผ่อนมากกว่า ผมบอกพี่ๆอีกครั้งว่ากลับดีๆกันนะครับผมไปก่อนนะครับ
ผมแอบมองพี่หมิวอีกครั้งครับ เธอหันหลังผมให้แหละตอนนั้น เฮ้ออ เอาวะโทนทำใจๆๆๆ และตอนนั้นเองครับ Taxi ก็มาพอดี มองแล้วไม่มีคนเลย ผมเลยทนเจ็บนิดๆวิ่งไปโบกเลยครับ อ่าสวรรค์มันไม่ส่งรถ ไม่ส่งแก๊ซ เยี่ยมเลยผมได้กลับบ้านแล้ว
อ่าส์ วันนั้นถนนโล่งเลยครับ Taxi วิ่งแปปเดียวก็ถึงพระรามสาม อีกแปปก็ถึงหน้าร้านไอ้กอล์ฟ และพอไปถึงเท่านั้นแหละ

[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  555555555555555 ยับไอ้สัดยับเยิน 555555555


[ ผม ]  :  พ่องมึงตัย จะหัวเราะทำไมวะ


มาถึงไอ้กอล์ฟก็หัวเราะผมลั่นเลย ซึ่งแปลกนะเพราะปกติแล้วถ้าเพื่อนคนไหนเจ็บตัว ไอ้กอล์ฟจะขึ้นแทนเลยล่ะ แต่วันนั้นมันกลับหัวเราะผมแทน มันบอกผมว่าก็ผมเข้าไปหาตีนเองก็ช่วยไม่ได้


อีกอย่างตอนนี้มันก็อายุเยอะแล้ว ( มันแก่กว่าผม 2 ปี ) มันไม่อยากทำตัวห้าวเหมือนเมื่อก่อน เอ้อไอ้นี่ก็คิดได้เว๊ย แต่ไอ้พวกเด็กที่ร้าน ที่มันไม่รู้เรื่องพอมันเห็นผมยับแบบนั้น มันก็เดือดเลยครับ



เอาแม่งเลยป่ะพี่โทน สัดโทรตามพวกดิ๊  พวกมันฮึดฮัดใหญ่เลยผมเลยบอก เย็นไว้โยม เย็นไว้ เรื่องมันตั้งแต่วันจันทร์ละ แล้วผมก็เล่าเรื่องให้พวกมันฟัง และที่สำคัญไอ้คนที่เห็นเหตุการณ์ก็มาเล่าด้วยว่าผมทำอะไร ยังไง ต่อยเตะยังไง



อ่าส์ ตอนนั้นรู้สึกว่ามีแสงส่องมาจากฟากฟ้า ผมแม่งกลายเป็นยิ่งกว่าพระเจ้า ยิ่งกว่า ก๊อด อุซป ยิ่งกว่ามหาเทพคิริโตะ คืออย่างที่เคยบอกครับว่าเดิมที เด็กๆมันก็นับถือผมเพราะเป็นเพื่อนกับไอ้กอล์ฟอยู่แล้ว


คอมโบ Double Kill เพิ่มเติมด้วยการที่ผมเล่นเกมส์ R แล้วค่อยช่วยพวกมันเก็บเลเวลหลายครั้ง พวกมันจึงนับถือผมเพิ่มเติมไปด้วย


และต่อด้วย Tripple Kill ก็เมื่อตอนที่แก้มกับมิ้นต์มาตามผมที่ร้านตอนอ้วกแตก ซึ่งอย่งาที่ผมเคยบอกไปว่า ตอนนั้นผมกลายเป็นพระเจ้าของเด็กร้านเกมส์ไปแล้ว โอ้วว พี่โทนคร๊าบบบ


สุดท้าย Quad Kill ด้วยเหตุการณ์ที่ผมเข้าไปบวก 1-4  กับไอ้พวกสมถุยกระจอกให้เพื่อจะซั่มพี่หมิว มีทั้งหลักฐานคือหน้าผมที่ยับ อีกทั้งพยานบุคคลที่บอกว่า เชี้ย พี่โทนแม่งบวก 1-4  กระโดดถีบ จับทุ่ม ฟาดด้วยไม้ อ่าส์แสงสาดส่อง


ตอนนี้เหมือนว่ามีแสงจากท้องฟ้าสาดส่องลงมาบนร่างของผมจริงๆ ยิ่งกว่ามหาเทพนารุโตะในร่างเก้าหางเสียอีก แล้วไอ้กอล์ฟมันถามผมว่ากับพวกการ์ดจะเอายังไงวะ


[ ผม ]  :  อยากจั่วหน้าแม่งสักที แต่คงต้องทำใจว่ะ เพราะกูอยู่ที่แจ้ง ทำงานที่ไหนมันก็สืบได้ อีกอย่างกูก็อยู่พระรามสาม ถ้าไปเอาเรื่องเดี๋ยวแม่งยาว


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  เออ ฟาดเคราะห์ไปว่ะ


[ ผม ]  :  ก็จะฟาดหน้ามึงเนี่ย เล่าให้ฟังแล้วกูกลับได้ยัง


และคำตอบก็คือยังกลับไม่ได้ครับ เพราะยังไงมันก็ต้องลากผมไปกินเบียร์ให้ได้อยู่ดี อ่ะไปก็ไป แต่ก็อย่างที่บอกครับผมก็ยังเดินยักๆ เยิ่นๆอยู่เพราะกล้ามเนื้อมันยังระบมนิดหน่อย


ซึ่งพอมาถึงหน้าร้านตอนนั้นคิดนะว่าจะเข้าไปดีมั้ย จะเข้าไปดีเปล่า และผมก็ฮึด ฮึด ฮึด และเดินตามไอ้กอล์ฟไปครับซึ่งบุ๊คก็เดินดุ่ยๆๆๆมาเลยครับตอนนั้น


บุ๊คมาถามผมอีกนะว่าทำไมเหรอพี่โทน พูดก็ไม่พูดเปล่านะ พูดแล้วคล้องแขนอีก ตอนนั้นไอ้กอล์ฟเลยพูดขึ้นมาว่า มีป้ายว่าห้ามมาเหรอ ผมก็รู้สึกได้ถึงความมาคุ เลยครับตอนนั้น

บุ๊คมันก็หน้าเสียไปเลย แล้วมันก็เดินหายไปเลย ผมก็หันมามองที่ไอ้กอล์ฟ ไอ้ห่านี่ดันทำหน้านิ่งเฉยเลย มันบอกผมนะว่า ระวังตัวไว้เหอะ อีบุ๊คมันเหมือนอยากจะแดรกมึงด้วย


[ ผม ]  :  เฮ้ยๆๆ ไม่หรอก กูไม่ได้หล่อปาน สเตฟานขนาดนั้นนะเฮ้ย


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  โฮ๊ะ ไอ้เหี้_  อยู่กับกูนะพูดถึงมึงมากกว่าพูดเรื่องกูอีก


ไอ้กอล์ฟบอกมาแบบนี้ครับ มันบอกว่าตอนอยู่กับมันพูดถึงผมบ่อยชิบหาย ผมเลยถามเห้ยมึงเคืองกูป่ะเนี่ย มันเลยบอกตอนแรกก็มีนิดหน่อย แต่พอมาคิดดีๆ ผมก็ไม่ได้ทำเหมือนม่อหรือจีบเลย


เพราะผมยังวุ่นวายอยู่กับ 3 สาวจนหัวปั่น มันบอกผมว่าปัญหาอยู่ที่บุ๊คไม่ได้อยู่ที่ผม ผมถามมันไปอีกทีว่าแน่ใจนะเห้ยว่าไม่ได้เคือง มันก็บอกไม่ได้เคืองอะไร เฮ้อ สบายใจไปผม


พอผมเดินเข้ามาในร้านได้แปปเดียว เด็กเสิร์ฟก็มาครับ


[ เด็กเสิร์ฟ ]  :  เอ้า อ่ายโท่น ซำบายดีบ่อ้าย เป็นหยังมามื่อนี่อ้าย ( เอ้าพี่โทน สบายดีมั้ยพี่ ทำไมมาวันนี้ล่ะพี่)

[ ผม ]  :  เอ้อ ก็เรื่อยๆ ไอ้กอล์ฟไงลากมา

[ เด็กสบาย ]  :  อิหลีติ ป้าดด หน้าเจ้าโดนหยังมาอ้าย ( เหรอครับ เฮ้ย !!!  หน้าไปโดนอะไรมาพี่โทน )


[ ผม ]  :  เออน่ะ ไม่เป็นไร เอาเหมือนเดิมมาให้หน่อย


เด็กเสิร์ฟคนเดิมที่บอกว่าผม เมี่ยนเบิ๊ดร่าน ( เก็บหมดร้าน ) ก็เข้ามารับออเดอร์ครับ และก็เกิดบทสนทนากันเล็กๆน้อยๆ ซึ่งผมก็บอกว่าไม่มีอะไรแล้วก็สั่งเมนูประจำไปนั่นแหละครับ


ไม่นานนักไอ้น้องคนนั้นมันก็รับออเดอร์ไป ไม่นานบุ๊คแม่งก็เดินมาอีกครับ คราวนี้มันเดินมายืนทำมองซ้าย มองขวาแล้วนั่งลงเลยครับ นั่งลงข้างๆผมนี่แหละ


ผมก็เลยพูดขึ้นมาว่าไม่ทำงานเหรอบุ๊ค พูดไปผมก็มองหน้าไอ้กอล์ฟไปนะ ส่วนมันก็ทำหน้าแบบว่าตามสบายเลยไอ้ทิต บุ๊คมันก็บอกว่าก็ทำแหละ แต่กลัวพี่เหงา ตอนนั้นไอ้กอล์ฟแม่งพูดขึ้น


[ ไอ้กอล์ฟ ]   :  เฮ้อ เสียบรรยากาศชิบ


ตอนนั้นคือผมคิดในใจแล้วว่าเอาแล้วไง ไหนบอกว่าไม่เคืองกูไงวะ แน่นอนล่ะครับผมต้องเลือกเพื่อนมากกว่าแน่นอน ผมเลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอกบุ๊คพี่นั่งคนเดียวได้ แล้วไอ้กอล์ฟก็พูด


[ ไอ้กอล์ฟ ]  :  เฮ้อ น่ารำคาณ


ตอนนั้นผมก็มองไอ้กอล์ฟนะ ตอนแรกเลยคิดว่ามันเคือง แต่ว่าไม่ใช่ว่ะ สีหน้ามันไม่ได้เคืองอะไรผม หน้าตามันเหมือนแบบชี้โบ้ชี้เบ้ ตั้งใจพูดเหน็บน่ะ เฮ้อเห็นแบบนี้ก็สบายใจ


แต่ว่าผมสบายใจได้ไม่นานครับ เพราะว่ามีคนกำลังเดินมา สาวสวย 1 ในดาวเด่นของร้านกำลังย่างกรายเข้ามา และไม่นานนักเธอก็มายืนตรงหน้าผม นั่นคือดาวครับ


[ กอล์ฟ ]  :  อ๊า ตัวจริงมาแล้ว


อยู่ดีๆไอ้กอล์ฟก็พูดขึ้นมาพร้อมกับนั่งไขว่ห้างเลยครับ ไอ้ผมนี่ก็มองมันแบบตาแทบจะหลุด ตอนนั้นดาวก็ยืนอยู่ตรงหน้าครับและพูดกับบุ๊คว่า


ขอบใจนะบุ๊คที่ช่วยดูแลพี่โทนให้ เดี๋ยวดาวดูแลต่อเอง

[jarbmong]

บุ๊คจอมฉกเจอแม่เสือดาวแล้ว

[xijikoh]

มากินเบียร์ทีไร ปวดใจทุกที ขอให้ครั้งนี้รอดนะ

[konlek000]

บุ้คน่าจะร้ายมาก

[aey3699]

เอาแล้วงัยแม่เสือดาวมาแล้ว ไม่สบายยังจะมาเที่ยวมาดื่มอีก รู้จักประมาณตัวเองมั้ย แล้วทำไมไม่กลับห้องไปนอน จัดไปเลยดาวเอาให้มอบ เด็กดื้อต้องทำโทษ เบียร์กินเมื่อไรก็ได้

[armfine]

เจ้เตยเอาแล้ววว

[ssorameoww]

แต่ละคน โหดๆทั้งนั้น

[Skyioi]

ขอบคุณ​ครับ​
นิ่งๆสมเป็นเจ้ดาวจริงๆ

[pond06931]

ดาวขอดูแลต่อ จะดูแลแบบไหนนะ

[smilodon1]

รอร้านเปิดอย่างใจจดใจจ่อเลย