ลินดาลองหาข้อมูลของอสนี แต่ไม่พบอะไรมากนักนอกจากเรื่องที่ชนะเลิศการออกแบบอาคาร”วัชรทิพยสถาน"ในสมัยเรียนรวมไปถึงการออกแบบโรงแรมของภูวดลรวมถึงอีกหลายๆโครงการและประวัติการศึกษา ส่วนใหญ่จะเป็นข้อมูลของเลอพงศ์มากกว่า
“อืมไม่ค่อยจะมีข้อมูลเท่าไหร่ แต่ดูแล้วคงเก่งจริง ทั้งเกียรตินิยมอันดับ 1 และจบโทจากมหาวิทยาลัยชื่อดังที่สหรัฐด้วย”
เป็นความคิดของเธอหลังจากที่ค้นหาข้อมูลของอสนี จนช่วงค่ำหลังจากที่เธอกลับคอนโดก่อนจะเข้านอนเธอทำนั่งสมาธิพร้อมบูชาครูและเพิ่มการสวดมนต์เข้าไป จนเรียบร้อยเธอเห็นแม้น มานั่งตรงหน้าเธอ
“มีอะไรหรือพี่แม้น”
“คุณหนูเจ้าคะ บ่าวว่าตอนนี้เราควรฉวยโอกาสเล่นงานไอ้หมอผีสุข มันกำลังเจ็บอาคมก็อ่อนแอ ไม่อย่างนั้นมันไม่เลิกแน่นอนเจ้าคะ”
ลินดาถอนหายใจออกมาก่อนจะตอบแม้น
“แม้นก็รู้ฉันไม่อยากมีเวรกรรมกับมันอีก และฉันก็ให้โอกาสมันอีกครั้ง ฉันหวังว่าโดนขนาดนี้มันคงเข็ด”
“บ่าวทราบดีเจ้าคะว่าคุณหนูไม่อยากทำบาปแต่เราไว้ใจมันไม่ได้หรอกเจ้าคะ คนอย่างมันที่ความโง่กับความโกรธเข้าครอบงำ มันไม่รู้ตัวหรอกคะ ที่บ่าวเห็นมันก็ไม่เลิกราง่ายๆแน่นอน ส่วนเราต่อให้ระวังขนาดไหมมันก็ต้องมีทีเผลอที่มันเล่นงานเราได้แน่นอนคะ บ่าวไม่ห่วงคุณหนูเท่าไหร่ แต่คุณท่านทั้งสองนี้สิเจ้าคะ มันต้องหาโอกาสเล่นงานคุณท่านได้แน่นอน”
สิ่งที่แม้นบอกมามันตรงกับใจของที่คิดมาตลอด ถ้าเธอยังให้โอกาสมันแล้วมันไม่สำนึก เธอจะเป็นฝ่ายลำบากเอง เพราะเทียบกันแล้วตอนนี้หมอผีสุขมันจนตรอกแล้วมันจะทำอะไรก็ที่เธอไม่คาดคิด แต่เธอยังกลัวเรื่องทำบาปอยู่การจะเอาชีวิตมันนะไม่ยาก แต่บาปกรรมที่จะติดตัวเธอไปนะสิ แม้นที่เห็นเจ้านายนิ่งเงียบไปนั้นพอจะเดาออกว่าลินดากำลังคิดเรื่องอะไรจึงพูดออกมา
“เรื่องที่คุณหนูกลัวมันก็ใช่คะ แต่บ่าวอยากจะบอกว่าเราไม่ควรเอาชีวิตเราหรือชีวิตคนที่เรารักไปเสี่ยงนะเจ้าคะ”
“เรารู้แล้วมันอยู่ไหน ถ้าเราส่งที่อยู่ของมันให้ตำรวจจะดีที่สุดแม้น ฉันคิดมาทั้งวันแล้ว”
“แต่คุณหนูก็ยังไม่ส่งไปให้นี่เจ้าคะ คุณหนูก็รู้ดีว่าตราบใดที่มันยังมีผีที่เลี้ยงอยู่โดยเฉพาะไอ้โหงพราย มันเตือนนายมันล่วงหน้าได้อยู่แล้ว”
เธอนิ่งคิดใช่ แม้นเดาใจเธอถูก เธอรู้จากศิษย์ร่วมอาจารย์ว่าหลังจากที่ตำรวจบุกทะลายที่พักมัน ต้องนิมนต์พระมาปัดรังควาญเพราะที่พักมันเต็มไปด้วยคุณไสย ตอนที่เข้าค้นห้องลับของมัน พี่ชายที่เป็นตำรวจของศิษย์ร่วมอาจารย์เธอต้องใช้น้ำมนต์ที่น้องให้ไปพรมของในห้องก่อน ตำรวจถึงกล้าเข้าไปตรวจดู ทางนั้นขอบคุณเธอมากในเรื่องนี้ และพยายามช่วยสืบหาไอ้หมอผีสุขเพราะรู้ว่ามันต้องอาฆาต แต่เธอบอกกลับว่าเธอขอจัดการเองเพราะตอนนี้มันเป็นเรื่องของเธอกับไอ้หมอสุขแล้ว ทางนั้นจึงได้แต่บอกว่าถ้าเธอไม่ไหวจะรีบช่วยทันทีและเตือนมาว่า วิญญาณของไอ้โหงพรายยังติดตามไอ้หมอผีชั่วอยู่ มันจะต้องคอยดูแลสอดส่องระวังภัยต่างๆไม่ให้มาถึงเจ้านายมันแน่นอน ถ้าจะทำลายไอ้โหงพรายก่อนก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ของลินดา แต่มันจะเป็นบาปกับเธอ มันทำให้เธอคิดหนัก
“แล้วพี่แม้นจะให้ฉันทำยังไงดีละ ฉันหวังแต่ว่ามันคงจะเห็นทางสว่างกับโอกาสที่ฉันให้”
“บ่าวจัดการมันเองเจ้าคะ เพียงแต่คุณหนูอนุญาต”
“พี่แม้นมันอันตรายนะ ดีไม่ดีพี่แม้นจะโดนมันทำร้ายเอา”
“ไม่ต้องกังวลเจ้าคะ บ่าวมีวิธี แต่ต้องให้สายทองมาช่วยด้วยเจ้าคะ บ่าวคุยกับสายทองแล้ว”
ลินดาถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนจะเรียกสายทองออกมา จริงอยู่ถ้าใช้พลังของอดีตนางตะเคียนกับอดีตนางตานี คงไม่เหนือบ่ากว่าแรง แต่ต้องแลกด้วยอะไรหลายอย่างจนเธอถามไปที่สายทองที่มานั่งข้างๆแม้นสายทองก็ยืนยืนว่าจะช่วยกับแม้นกำราบไอ้หมอผีสุข ทั้งคู่นั้นมีวิธี ลินดานิ่งคิดสักครู่แล้วเธอจึงเรียกดุจเดือนออกมา ร่างของวิญญาณทั้ง 3 นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ ลินดาจึงบอกไปว่า
“เอาอย่างนี้ฉันขอให้ดุจเดือนไปช่วยอีกคนแล้วกัน แต่อย่าทำอะไรให้มันรุนแรงเกินไปนัก ทุกคนคงรู้ว่าฉันกังวลเรื่องอะไรเอาให้อยู่ในขอบเขตอย่าเกินเลย ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นเวรเป็นกรรมไม่สิ้นสุด แต่แม้นฉันให้เวลา 3คืน ถ้าไม่สำเร็จให้กลับมานะ แต่ถ้ากลับมาไม่ได้ฉันจะเรียกให้กลับมาเอง”
“แต่คุณหนูอย่าลืมนะเจ้าคะ ว่าอย่านั่งทางในหรือบริกรรมคาถาช่วยเหลือพวกบ่าวตลอด 3วันนี้ ไม่อย่างนั้นมันอาจจะจับได้เจ้าคะ”
ลินดาพยักหน้า ก่อนจะอนุญาตให้วิญญาณทั้ง 3ไป ทันทีที่ร่างทั้ง 3 สลายไป เธอถอนหายใจอีกครั้งทั้งเรื่องความเป็นห่วงวิญญาณทั้ง 3 กับผลที่จะตามมา ที่เธอส่งดุจเดือนไปด้วยก็เพื่อจะได้ช่วยแม้นกับสายทองและจะได้ช่วยเตือนสติไม่ให้อดีตนางตะเคียนกับนางตานีคะนองฤทธิ์เกินเหตุ หลังจากคืนนั้นถึงเธอจะเป็นห่วงวิญญาณทั้ง3ขนาดไหนแต่เธอก็ทำตามที่แม้นบอก ลินดาได้แต่ภาวนาและสวดมนต์ให้คุณพระคุ้มครอง จนคืนที่ 3 ก่อนที่เธอจะเริ่มบริกรรมเรียกวิญญาณทั้ง 3 กลับมาเพราะเห็นว่ายังไม่กลับมาแต่ทันใดนั้นร่างของทั้ง 3 นั้นมานั่งตรงหน้า ลินดาดีใจมากก่อนที่เธอจะถามอะไร แม้นนั้นรีบรายงานเธอทันที
“คุณหนูไอ้หมอผีชั่วนั่นมันตายแล้วคะ”
“หาอะไรนะ ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าให้เอาถึงตาย พี่แม้นทำไมไม่ฟังกันบ้าง”
เธอบอกด้วยน้ำเสียงตกใจ
“มันทำตัวเองเจ้าคะ พวกบ่าวไม่ได้ไปใช้วิชาอะไรที่ทำให้มันตาย”
ทั้งๆที่โกรธที่ทำเกินคำสั่งแต่พอพิจารณาไปยังวิญญาณทั้ง 3 แล้ว ทำเธอหายโกรธ ร่างของวิญญาณทั้ง 3 มีสภาพไม่ดีนัก เหมือนถูกทรมานด้วยอาคมชั้นสูงมา เธอจึงบอกไปว่า
“เอาละ เรื่องนั้นไว้เราค่อยคุยกัน แต่ตอนนี้ฉันจะช่วยถอนมนต์ดำของมันที่ยังหลงเหลือในตัวให้ก่อน”
เธอหลับตาพร้อมกับวิญญาณทั้ง 3 ต่างนั่งพับเพียบพนมมือ ลินดานั้นใช้คาถาบริกรรมร่ายเวทย์เพื่อให้มนต์ที่ชั่วร้ายที่ยังหลงเหลือออกไปให้หมดจากวิญญาณทั้ง 3 พร้อมตรวจดูว่าวิญญาณทั้ง 3 ไม่ได้ถูกมนต์ของหมอผีสุขครอบงำเพื่อจะมาหลอกเธอ ทั้งๆที่เธอมั่นใจว่าถ้าทั้ง 3 ถูกครอบงำด้วยเวทมนต์ของหมอผีสุขเพื่อมาทำร้ายเธอ วิญญาณทั้ง 3 นั้นจะเข้ามาในคอนโดไม่ได้คงถูกท่านพระภูมิสกัดไว้ก่อนแต่เธอต้องไม่ประมาท เธอตรวจดูแล้วไม่พบอะไร พร้อมกับถอนมนต์ดำที่ตกค้างอยู่จนเรียบร้อย เธอบอกไปยังวิญญาณทั้ง 3
“คืนพรุ่งนี้เราค่อยคุยกัน พวกพี่แม้นไปพักก่อนเถอะ ฉันขอบคุณจริงๆ”
“นายหญิงไม่โกรธหรือคะ”
ดุจเดือนถามด้วยน้ำเสียงที่หวั่นๆ ลินดาส่ายหน้าพร้อมรอยยิ้ม
“โกรธไม่ลง ฉันรู้ว่าพวกเธอต้องเจออะไรมาเยอะ คงเจ็บปวดทรมานกันน่าดูเอาละไปพักเถอะ”
ร่างของทั้ง 3 สลายไปทันที ลินดาถอนหายใจด้วยความวิตก จนเช้าวันต่อมา เธอเห็นข่าวนายสุขหัวหน้าแก็งส์โจรที่ตำรวจกำลังตามล่าตัวอยู่นั้นเสียชีวิตในบ้านที่ใช้หลบซ่อนตัวในสวนผลไม้ ทางตำรวจคาดว่ามันตายเพราะหัวใจวาย ลินดาอ่านข่าวจบได้แต่ภาวนา
“ขออโหสิกรรมนะนายสุข จะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้”
เธอทำงานด้วยความไม่สบายใจ จนกลับไปถึงคอนโด เธอจึงเรียกวิญญาณทั้ง 3 มาสอบถามถึงเรื่องที่ทั้ง 3 ไปหาไอ้หมอสุข ทั้ง 3 เล่าให้ฟังโดยเริ่มจากที่เธออนุญาตให้ไปแล้ว ภายใต้การนำของแม้นได้ไปถึงที่พักของไอ้หมอสุข ทั้ง 3ประจันหน้ากับไอ้โหงพรายกับเหล่าวิญญาณที่เหลือ แต่ไอ้โหงพรายรับมือวิญญาณทั้ง 3 พร้อมกันไม่ไหวทำให้มันกับลูกสมุนต้องหนีไปทันทีเแม้นพาพวกบุกเข้าในบ้านเผชิญหน้ากับไอ้หมอผีสุข
“ไอ้หมอผีเวร นายกูอุตส่าห์ไว้ชีวิตมึงแต่มึงไม่เข็ดนะ”
แม้นเปิดฉากพร้อมชี้หน้าไปที่หมอผีสุข ซึ่งมันหัวเราะไม่มีท่าทีหวาดหวั่น
“อ๋อสมุนอีลินดาหรือนี่ เข้าใจนะ เจ้านายก็สวยน่าจับทำเมีย ลูกน้องมันก็สวยไม่แพ้ใจนายสงสัยคืนนี้กูได้เมียเพิ่มอีก 3”
“ไอ้หมอผีลามก มึงยังไม่รู้ตัวอีกหรือนี่”
สายทองสำทับไป
“กูไม่สน กูรู้แต่ว่าอีลินดามันส่งผีมาสังเวยกู”
มันยังไม่ทันพูดจบ ร่างทั้ง 3พุ่งเข้าหามันทันที หมอผีสุขยิ้มแบบไม่กลัว มันหยิบทรายเสกขึ้นมาซัดใส่วิญญาณทั้ง 3 มันได้ผลกับร่างของดุจเดือนที่ลงไปนอนดิ้นด้วยความเจ็บปวด แต่แม้นกับสายทองไม่สะทกสะท้าน พุ่งเข้าหาต่อ หมอผีสุขรีบคว้าด้ายสายสิญจน์ แล้วโยนใส่แม้นกับสายทอง สายสิญจน์ขยาดตัวเป็นวงใหญ่ 2วง แล้วสวมไปที่ตัวแม้นกับสายทอง ทำให้ทั้งล้มลงไปนอน แต่ไม่เป็นผล ทั้งสองดิ้นกันครู่เดียวสายสิญจน์ที่รัดตัวนั้นขาดกระจุย หมอผีสุขถึงกับผวา แม้นลุกขึ้นยืนแล้วชี้หน้าพร้อมพูดไปยังหมอผีสุข
“ของแค่นี้ทำอะไรกู 2 คน ไม่ได้หรอก ลองดูกูมั่ง”
ทันใดนั้นปรากฏร่างงูเห่าสีดำพันพันรอบคอมัน ทำเอาไอ้หมอผีสุขถึงกับหงายหลังล้มลงไปนั่งด้วยความตกใจ
“โหงพรายช่วยกูด้วย”
ร่างไอ้โหงพรายปรากฏขึ้นมาข้างไอ้หมอผี มันใช้มือจับงูที่พันรอบคอ แล้วกระชากออกแต่ที่มันไม่ทันระวังตัว สายทองได้ปล่อย ไม้ปลายแหลมขนาดเล็กนับไม่ถ้วนตรงไปที่ไอ้โหงพราย ทำเอามันร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดก่อนจะสลายร่างเพื่อหลบหนีอีกครั้ง แต่ในตอนนั้นไอ้หมอผีสุขมันหันไปคว้าแส้ลงอาคมก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหวดแส้อาคมไปที่สายทองกับแม้น ครั้งนี้ด้วยฤทธิ์ของแส้อาคมทำเอาแม้นกับสายทองต้องเป็นฝ่ายร้องด้วยความเจ็บปวดร่างของทั้งคู่ลงนอนเกลือกกลิ้งบนพื้นห้อง ไอ้หมอผีสุขมันหวดไม่ยั้งด้วยความแค้น แต่มันลืมดุจเดือนไป ดุจเดือนมาทางด้านหลังแล้วบีบคอมันทันที
“มึงไอ้หมอผีชั่ว ตายซะเถอะ”
เสียงของดุจเดือนคำราม แต่ไอ้หมอผีมันรวบรวมพลังเอาแส้เหวี่ยงไปทางดุจเดือน ทำเอาผีสาวกรีดร้องออกมา พร้อมผงะออกไป ทำให้ไอ้หมอผีมันได้โอกาสหวดไม่ยั้ง พอเห็นผีสาวทั้ง 3 นอนร้องด้วยความเจ็บปวดไม่สามารถทำอะไรมันได้ มันบริกรรมคาถาแล้วใช้เชือกอาคมมัดทั้ง 3 ไว้ แล้วลากมานอนเรียงกัน
“ฤทธิ์เยอะนักนะพวกมึง”
มันพูดออกมาด้วยเสียงหอบๆ เพราะมันเกือบจะตาย แต่ตอนนั้นเสียงโหยหวนขอความช่วยเหลือจากไอ้โหงพรายมากระทบที่จิตของมัน
“นายช่วยข้าด้วย”
“เดี๋ยวก่อนสิวะ ไอ้นี่ไม่อดทนเลย กูต้องสะกดอี 3ตัวนี่ก่อน”
มันตอบแบบไม่แยแส แล้วเดินมานั่งพร้อมพิจารณาไปที่ร่างนั่ง 3 มันแสยะยิ้มก่อนจะนั่งบริกรรมคาชั่วครู่แล้วพูดขึ้นมา
“มิน่าพวกมึงถึงฤทธิ์เยอะ มีทั้งนางตะเคียน นางตานี เล่นเอากูเกือบแย่ อีลินดามันเก่งจริงๆเลี้ยงผีพวกนี้ได้ แต่ก็เสร็จกูทั้ง 3 ตัว อีกตัวนั้นฤทธิ์ไม่เยอะแต่กูนึกออกแล้วมันเป็นนางแบบที่ชอบถ่ายภาพโชว์นม หวานกูละ กูอดมานานแล้ว เสียพวกอีเกศราไปได้ อี3 ตัวนี้มาแก้ขัดก่อน แล้วค่อยไปจัดการหัวหน้ามัน”
มันพูดพร้อมหัวเราะชอบใจก่อนจะเริ่มร่ายเวทอีกครั้งเพื่อสะกดผีสาวทั้ง 3ตัว จนจบเรียบร้อยตอนนี้ทั้ง 3 ร่างเชือกอาคมจากที่มัดตัวเปลี่ยนมาเป็นมัดที่แขนกับขาทั้ง 4 ให้แยกจากกัน และแม้นกับสายทองถูกมันตรึงด้วยอาคมทำให้พูดไม่ได้มันมองไปที่ร่างของดุจเดือนด้วยความหื่นกระหาย แล้วเริ่มร่ายเวทอีกบทหนึ่งร่างของดุจเดือนมีอาการสั่น ดิ้นทุรนทุราย จนผ่านพักใหญ่ไอ้หมอผีสุขลืมตาขึ้นพร้อมรอยยิ้มอย่างพอใจ มันมองไปที่ร่างของดุจเดือนที่ตอนนี้ล่อนจ้อนไปหมดแต่ยังถูกตรึงด้วยเชือกอาคม มันจัดการถอดเสื้อผ้าของมันออกจนหมดแล้วเดินมานั่งข้างๆร่างของผีสาว
“ลูกน้องของอีลินดานี่มันน่าเย็ดไปทุกตัวเหมือนเจ้าของ”
มันพูดพร้อมเอามืออันสากของมันลูบไล้ไปตามลำตัวของดุจเดือนที่มันใช้เวทของมันให้สัมผัสร่างที่งดงามของอดีตนางแบบได้ ก่อนจะไปขยำแรงๆที่หน้าอกเพื่อปลุกอารมณ์ของมัน ทำเอาผีสาวผวาด้วยความเจ็บ และมันไม่รอช้าขึ้นคร่อมร่างของดุจเดือนเอาหน้าซุกไปที่นมของผีสาว มันดูดสลับไปมาอย่างหื่นกระหายพร้อมกัดไปด้วย มันไม่สนใจร่างที่ถูกตรึงนั้นดิ้นรนไปมาพร้อมกับเสียงร้องตอนที่ถูกมันกัด
“แค่นี้อย่าร้องอีเวร เดี๋ยวมึงจะเจอหนักกว่านี้”
มันพูดจบ มันดันควยที่มีขนาดใหญ่เข้าไปในรูหีของผีสาวทันที ทำเอาร่างของดุจเดือนผวาด้วยความเจ็บ มันเป็นครั้งแรกที่เธอถูกข่มขืน ตอนเธอเป็นคนถึงจะเคยผ่านผู้ชายมา 3-4 คน ทอมอีก 2คน แต่ไม่มีครั้งไหนที่มันจะเลวร้ายเหมือนครั้งนี้ ดุจเดือนไม่สามารถทำอะไรมันได้เพราะโดนอาคมควบคุมอยู่ ไอ้หมอผีสุขมันกระเด้าโดยไม่สนอีกฝ่ายจะรู้สึกอะไร มันอดในเรื่องนี้มานาน แถมมันมีน้ำอดน้ำทน จนดุจเดือนลืมตัวเผลอตัวเด้งรับมัน
“กูเย็ดมันละสิ เด้งรับเชียว”
มันคำรามออกมาพร้อมกระเด้าต่อจนมันปล่อยน้ำกามออกมา แต่มันไม่หยุดมันเลื่อนตัวขึ้นไปเอาควยที่อ่อนตัวไปจ่อที่ปากดุจเดือน
“อมให้กูหน่อย อยากรู้มึงใช้ปากเก่งหรือเปล่า”
ด้วยอาคมของมันทำให้ดุจเดือนต้องทำตามที่มันสั่ง เธอผงกหัวขึ้นมาใช้ลิ้นเลียหัวควยที่เปรอะไปด้วยน้ำกาม หมอผีสุขหายใจออกมาแรงๆ ผีสาวเลียเหมือนทำความสะอาดจนทั่วก่อนจะค่อยๆเอาปากอมควย ฝีปากของดุจเดือนนั้นไม่ธรรมดาอยู่แล้ว สามารถปลุกควยที่อ่อนปวกเปียกให้แข็งขึ้นมาอีกหน จนไอ้หมอผีมันครางพร้อมเสียงสูดปาก
“อูยยยย อีนี่ดูดเก่ง สงสัยตอนเป็นคนผัวคงหลงน่าดู”
มันปล่อยให้ดุจเดือนดูดควยอยู่ครู่ใหญ่จนมันพอใจมันจึงถอนควยออกจากปากผีสาว ดุจเดือนมองมันด้วยสายตาที่หวั่นๆ และมันเป็นไปอย่างที่เธอคิด หมอผีสุขจับร่างดุจเดือนให้นอนคว่ำ ก่อนจะสั่งให้เธอยกก้นให้สูงขึ้น มันใช้มือทั้งลูบทั้งขยำสะโพกที่ผายและงอนของดุจเดือน พร้อมเสียงหัวเราะที่แสดงถึงความหื่นก่อนที่มันจะเอาตัวเข้าไปประกบด้านหลัง และไม่รอช้าที่จะดันควยเข้าไปในด้านหลังของผีสาว ดุจเดือนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดที่ควยขนาดใหญ่ทะลวงเข้ามาโดยที่ไอ้หมอผีมันดันเข้าไปเต็มแรง
“หูย ตูดอีนี่มันแน่นหวะ น่าเสียดายกูไม่ได้เย็ดมึงตอนเป็นคนไม่อย่างนั้นคงสนุกกว่านี้ ฮ่าๆๆๆ”
มันพูดพลางกระเด้าไปพลาง พร้อมเอานิ้วไปล้วงหีของดุจเดือนไปด้วย ทำให้จากความเจ็บปวดนั้นค่อยๆหายไปความเสียวเข้ามาแทน เป็นครั้งแรกของผีสาวที่ถูกเย็ดทางประตูหลัง ตอนเป็นคนเธอนั้นไม่เคยถูกร่วมรักทางด้านนี้เลย ยิ่งเจอทั้ง2 รูพร้อมๆกัน ถึงจะถูกบังคับดุจเดือนนั้นแอบยอมรับในลีลารักของหมอผีสุข มันอึดจริงๆ จนเธอเด้งรับตามจังหวะกระเด้าของมัน ก่อนที่หมอผีสุขจะถึงจุดหมายอีกครั้ง มันถอนควยออกมาปล่อยให้ร่างเปลือยของดุจเดือนนอนคว่ำ มันมองอย่างไม่แยแสพร้อมพูดออกมา
“คืนนี้กับมึงพอก่อน เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยสนุกกันใหม่ แต่แหมมึงนี้เย็ดมันดีจริง”
มันเดินเปลือยไปที่ร่างของแม้นที่นอนอยู่ไม่ห่าง ถึงมันจะเสร็จไป 2ครั้ง แต่ความหื่นกระหายในกามของมันยังไม่หมดไปง่ายๆ ยิ่งมีผีสาว 3 นอนเปลือยกายอยู่แบบนี้
“กูฝันมาตลอดว่าในชีวิตกูต้องจับนางตะเคียนมาเป็นเมียให้ได้ แต่จนใจวิชากูไม่ถึงอัญเชิญไม่เคยได้ แต่นี่จู่ๆนางตะเคียนมาสังเวยกูถึงที่ น่าขอบใจอีลินดาจริงๆ”
มันพูดจบมันร่ายเวทคลายอาคมที่ปิดปากแม้นไว้ พอพูดได้แม้นรีบบอกมาทันที
“ไอ้หมอผีชั่ว นายกูไว้ชีวิตมึงให้มึงสำนึกกลับตัว แต่มึงไม่สำนึก”
“ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องนี้กูไม่สน มันมาลบเหลี่ยมกูแถมทำให้กูเดือดร้อน”
“ไอ้เลว”
“ปากดีนักอีนี่”
มันตอบแม้นด้วยตาที่ลุกวาวแล้วบริกรรมคาถาบทเดียวกันที่ใช้กับดุจเดือนจนเรียบร้อย มันจับแม้นให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมเอาควยไปจ่อที่ปาก
“ปากดีแบบนี้ดูดควยให้กูหน่อยสิ จะได้รู้ว่านางตะเคียนแบบมึงจะใช้ปากเก่งเหมือนอีกนางแบบนั่นหรือเปล่า”
ด้วยมนต์ดำที่ครอบงำ แม้นต้องทำตามแม้จะไม่เต็มใจ แต่ควยของมันแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้งมันครางออกมาด้วยเสียงอันดัง
“เอ่อ อูยยย อีนี่ก็ดูดมันดีเหมือนกันนี่หว่า”
แล้วมันกดตัวแม้นให้นอนลงก่อนจะไซร้ไปตามซอกคอไล่ไปจนถึงทรวงอกหัวนมที่คล้ำโดนมันดูดสลับไปมาพร้อมกับกัดแรงๆ ก่อนที่มันจะเลื่อนหน้าลงไปที่โคกหีมันเลีย ทำเอามันดิ้นพร่านเมื่อเจอกับฤทธิ์ลิ้นของมัน
“อูยยๆๆ ซี้ดดดด พี่สุขจ๋าฉันเสียว”
“ฮ่าๆๆๆ ติดใจลิ้นกูละสิ งั้นมึงมาเย็ดกับกูดีกว่า”
มันร้องอย่างลิงโลด ก่อนจะผละจากโคกหีแม้นแล้วเอนตัวลงไปนอนหงาย
“มามึงมาคร่อมกูหน่อย แรงกูเหลือน้อยแล้วหมดไปกับอีนางแบบนั่น”
เป็นคำบัญชาที่แม้นปฏิเสธไม่ได้ แม้นเคลื่อนตัวมาบนตัวมัน จนไปนั่งที่กลางลำตัวแล้วจับควยที่พองขยายจ่อไปที่รูหีแล้วค่อยหย่อนตัวลงไปทับ
“อูยๆๆๆ หีมึงฟิตดีวะ”
มันครางออกมาหลังจากที่แม้นหย่อนตัวไปทับควยมันจนสุดแล้วเริ่มโยกตัวไปมาช้าๆ มือของมันทั้งสองไปจับที่เต้านมของแม้น มีเด้งรับบางจังหวะ เสียงครางของทั้งคู่ดังประสานกันพร้อมกับเสียงเนื้อที่กระทบกัน จนแม้นพาหมอผีสุขไปถึงจุดหมายอีกครั้ง แม้นนั้นนอนระทวยไปซบที่อกของมัน ทำเอามันกระหยิ่มใจที่เวทมนต์ของมันกำราบผีทั้ง 3 ตัวได้ จนมันลุกขึ้นนั่ง พร้อมมองไปที่สายทองก่อนจะบอกว่า
“อีตานีคืนนี้กูหมดแรงแล้ว พรุ่งนี้มึงไม่ต้องห่วงกูได้เย็ดมึงแน่”
พอมันพูดจบมันบริกรรมคาถาให้วิญญาณทั้งสามไปอยู่ในหม้อดินใบหนึ่ง แล้วจัดการปิดพร้อมมัดด้วยสายสิญจน์ที่ที่ฝา 3 รอบ พอเสร็จมันได้ยินเสียงโหงพรายร้องของความช่วยเหลือ แต่มันตอบไปด้วยความไม่พอใจ
“อะไรว่าเท่านี้มึงไม่เป็นไรหรอกพรุ่งนี้ก่อนกูจะช่วย คืนนี้กูหมดแรงแล้ว”
มันพูดจบก่อนจะไปอาบน้ำและเข้านอนด้วยความอ่อนเพลีย จนเช้าวันต่อมา ลูกน้องเก่าที่เป็นคนช่วยเหลือได้ขับมอเตอร์ไซด์มาส่งอาหารส่งเหล้าให้มัน ซึ่งจะเป็นแบบนี้ทุกเช้า
“มีข่าวอะไรอะไรคืบหน้าบ้างวะ”
“ไม่มีลูกพี่ พวกตำรวจมันดูเงียบๆไป สงสัยมันไปตามลูกพี่ที่อื่นมันคงไม่คิดว่าลูกพี่จะอยู่แถวๆนี้”
“เออ คอยบอกกูแล้วกันถ้ามีอะไรคืบหน้า แล้วเงินที่ให้ไปยังเหลืออยู่หรือเปล่า”
“ยังเหลืออยู่ลูกพี่”
“เออ ออกไปก็ระวังหน่อยแล้วกันดูให้ดีๆว่ามีคนตามมาหรือเปล่า”
ลูกน้องมันพยักหน้าก่อนจะขับมอเตอร์ไซด์ออกไป แต่ไอ้หมอผีมันไม่รู้ว่าลูกน้องบอกมันไม่หมด เพราะตอนนี้ตำรวจตั้งค่าหัวมัน 50,000 บาท ยังไม่รวมจากญาติคนตายที่ถูกมันฆ่าอีกได้ลงขันกันตั้งค่าหัวรวมๆแล้วเกือบ 2 แสน ลูกน้องเก่าคนนี้พักอยู่บ้านอีกหลังหนึ่งที่ออกไปร่วมกิโลเป็นทางเข้าของสวนแห่งนี้ คอยจัดหาอาหารและส่งข่าวให้หมอสุขตลอด และตอนนี้ลูกน้องเก่าของมันสองจิตสองใจอยู่ว่าจะขายไอ้หมอผีสุขหรือไม่ ใจหนึ่งก็อยากได้เงิน อีกใจยังก็กลัวมันอยู่ แล้วในคืนที่ 2 มันเรียกวิญญาณของผีสาวทั้ง 3มาบำเรอกามอีก โดยมันมั่นใจในอาคมของมันที่คิดไปว่าสะกดวิญญาณทั้ง 3ได้แล้ว มันจึงจัดให้เป็นเซ็กส์หมู่และครั้งนี้มันจัดการเย็ดตูดแม้นกับสายทองด้วย ซึ่งวิญญาณทั้ง 3 ตอบสนองมันอย่างดี โดยเฉพาะดุจเดือนที่หมอผีสุขติดใจในลีลาอย่างมากก่อนจะกักวิญญาณทั้ง 3ไปลงหม้ออาคมเหมือนเดิม มันตั้งใจว่าหลังจากที่ทั้ง 3 บำเรอกามมันจนพอใจแล้ว มันจะสั่งให้ทั้ง 3 กลับไปทำฆ่าลินดา มันตั้งใจจะเอาวิญญาณของลินดามาบำเรอกาม พร้อมกับถ่ายทอดเวทมนต์ของเธอให้กับมัน แต่ในหารู้ไม่ว่าในหม้ออาคม วิญญาณทั้ง 3 ต่างปรึกษาหารือกัน
“พี่แม้นคืนพรุ่งนี้ก็คืนที่นายหญิงกำหนดเวลาให้พวกเราแล้วนะเอายังไงดี ถ้ายังทำอะไรมันไม่ได้นายหญิงแน่ อีกอย่างมันเอาฉันจนระบมไปทั้งตัว”
“เออ ข้าก็โดนเหมือนกันนั่นละ แต่คิดว่าคืนพรุ่งนี้คงจะได้ผล ถ้ามันบ้าตัณหาไม่เลิก และนังหนูดุจเดือนเป็นไงบ้างละ มันขย้ำเอ็งจนข้ากลัวแทน”
“ก็ระบมเหมือนกันนะจ๊ะ ถ้าคนดีๆนี่ฉันคงยอมเป็นเมียมันแล้ว ทั้งเก่งทั้งอึดเจอผู้ชายมาหลายคนมีไอ้นี่มันอึดจริงๆ เอาเก่งด้วย แต่สันดานชั่วๆแบบนี้ต่อให้เอาเก่งแบบนี้ฉันก็ไม่เอา”
“ทนอีกหน่อยแล้วกันแต่มันหลงเอ็งอย่างที่คุณหนูตั้งใจส่งเอ็งมา ให้มันหลงเสน่ห์เอ็ง ข้าพอจะเห็นหนทางแล้ว ถ้าคืนพรุ่งนี้มันเผลอข้าจะลองอีกวิธี”
แม้นพูดออกมาด้วยความมั่นใจ ทำให้สายทองที่สงสัยได้ถามทันที
“พีแม้นจะทำอะไร”
“ตอนมันเผลอข้าจะแอบไปดลใจให้ลูกน้องมันที่มาส่งอาหารทุกเช้าไปแจ้งตำรวจ “
“แล้วพี่แม้นไม่กลัวไอ้โหงพรายไปบอกนายมันหรือ”
ดุจเดือนทักด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้องกังวล ไอ้โหงพรายมันเจ็บหนักอยู่จากอาคมของสายทอง แถมไอ้สุขมันไม่สนใจที่จะช่วย มันจ้องจะเอาพวกเราอย่างเดียว”
แม้นตอบ และในคืนที่ 3ไอ้หมอผีมันเรียกวิญญาณทั้ง 3 มาบำเรอกามมันอีก หลังจากที่มันจับแม้นเย็ดไปแล้ว มันพักอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่มันจะนอนลงแล้วสั่งให้สายทองใช้ปากปลุกควยมัน ส่วนดุจเดือนมานั่งตรงหน้าพร้อมโคกหีจ่อที่ปากมัน ส่วนแม้นนั้นใช้ปากกับลิ้นดูดตรงหัวนมของมัน ทำเอาตัวมันเสียวเป็นอย่างมาก จนในที่สุดร่างกายของมันที่ยังไม่แข็งแรงอยู่แล้วยิ่งมันมักในกามที่มันทะนงตัวว่าเก่งแต่ร่างกายมันรับไม่ไหว ที่ใช้พลังงานไม่หยุดทำให้ไอ้หมอผีสุขนั้นขาดใจตายเพราะหัวใจวายทันที ทำให้ดุจเดือนที่กำลังครวญครางเพราะความเสียวของลิ้นนั้นหยุดลงทันที เหมือนกับสายทองที่จู่ๆควยของหมอผีสุขที่กำลังเริ่มแข็งตัวกลับอ่อนตัวลงคาปากของเธอ
“อะไรกันวะ”
เสียงบ่นจากสายทองพร้อมกับดุจเดือนที่ก้มลงไปดูเห็นตามันถลนเบิกค้าง ผีสาวจึงร้องออกมา
“พี่แม้นมันตายแล้ว”
ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนพร้อมกับแม้นและสายทอง แม้นมองไปที่ร่างของหมอผีสุขแล้วยิ้มออกมา
“อย่างที่ข้าคิดไว้ ร่างกายมันทนไม่ไหวจนหัวใจวายแน่นอน มันทะนงตนเกินไปนึกว่าอาคมมันจะคุมเราได้ แต่มันลืมไปว่า ร่างกายของมันยังเจ็บอยู่จากโดนของที่คุณหนูปล่อย แต่มันไม่สนใจ คิดจะเอาพวกเราอย่างเดียวมันพลาดตรงนี้ มันนึกว่าจะเอาชนะเราได้ง่ายๆ มันหลงกลเราตั้งแต่คืนแรกแล้ว ที่เราแกล้งยอมแพ้มัน จนมันประมาท อย่างที่ข้าคาดการณ์ไว้ มันตายเพราะมักมากในกามไม่ใช่เพราะฤทธิ์เดชของพวกเรา”
สิ่งที่แม้นพูดนั้นมันเป็นไปตามที่แม้นตั้งใจวางแผนไว้ เพราะจากที่เกศราเล่า ไอ้หมอผีสุขมันแทบจะไม่ละเว้นในเรื่องนี้ ถ้าวันไหนมันไม่มีคนมาบำเรอกามมันจะเรียกผีสาวที่มันเลี้ยงไว้มาปรนเปรอมันและจะเรียกไม่ต่ำกว่า 2 ตนมาบำเรอกามให้มันเมื่อรู้แบบนี้ แม้นจึงคิดแผนนี้ขึ้นมาถึงจะต้องเอาตัวเข้าแลก และลินดานั้นก็รู้ดีว่าแม้นจะใช้วิธีไหนถึงส่งดุจเดือนมาด้วยนอกเหนือจากเหตุผลที่จะให้ดุจเดือนมาช่วยดึงสติแม้นกับสายทอง แต่อีกเหตุผลหนึ่งคือดุจเดือนไม่มีฤทธิ์เดชเท่าแม้นกับสายทอง แต่สามารถที่จะช่วยได้ตอนที่หมอผีสุขพะวงรับมือกับอดีตนางตะเคียนกับนางตานี เพื่อให้แผนเป็นไปด้วยดีแถมหน้าตาที่สวย มันย่อมทำให้หมอผีสุขนั้นหลงใหลได้ไม่ยาก ยิ่งความโกรธของมันเข้ามาครอบงำ มันไม่เฉียวใจว่าอาคมของมันไม่ขลังเหมือนเมื่อก่อน แต่การเสแสร้งแกล้งที่ตอนแรกทำท่าจะสู้มันได้ก่อนจะโดนมันปราบด้วยแส้อาคมเพื่อมันให้ตายใจว่าผีทั้ง 3 มาเพื่อมาฆ่ามันแต่สู้ไม่ได้ ยิ่งวิญญาณทั้ง3 ต่างยอมตกเป็นทาสกามของมันโดยดี ยิ่งทำให้หมอผีสุขยิ่งลำพองใจ
แต่ในที่สุดมันต้องแพ้ต่อสังขารที่มันฝืนต่อไปไม่ไหวเพราะความไม่ประมาณตน ทำให้มันหัวใจวายตายไปเอง ไม่ใช่ตายเพราะอาคมหรือฤทธิ์เดชของแม้น แต่ก่อนที่ทั้ง 3 จะทำอะไรต่อ เบื้องหน้าปรากฏร่างไอ้โหงพรายและผีบริวารอีก 5-6 ตัว ต่างปรากกฎกายขึ้น แต่ก่อนที่แม้นจะทำอะไร ร่างที่ปรากฏให้เห็นต่างทรุดกายนั่งลงคุกเข่าพร้อมพนมมือขึ้นมา
“”ข้าขอขอบคุณท่านทั้ง 3 มาก ตอนนี้พวกข้าเป็นอิสระจากไอ้หมอผีชั่วนี้แล้ว”
“งั้นไปตามทางของพวกเอ็งเถอะ อย่ามีเวรกรรมต่อกันอีกเลย”
แม้นเป็นคนพูด ถึงจะไม่มีการตอบกลับมาแต่ทั้ง 3 เห็น สีหน้าที่แสดงความขอบคุณจากไอ้โพงพรายและบริวารก่อนที่ร่างพวกมันจะสลายไปแล้วมันหันมาที่สายทองกับดุจเดือน
“ข้าจะไปดลใจ ให้ลูกน้องมันก่อนให้รีบไปแจ้งตำรวจจะได้มาเจอศพมัน ไม่อย่างนั้นกลัวลูกน้องมันจะเอาศพมันไปฝังแล้วเรื่องของมันจะเงียบหายไป”
ทันที่ที่พูดจบร่างของแม้นหายไปทันที ปล่อยให้สายทองกับดุจเดือนอยู่กับศพของหมอผีสุข ทั้งสองมองไปแบบไม่สนใจเท่าไหร่นัก แต่แล้วดุจเดือนหันมาที่สายทอง
“พี่ทอง”
“มีอะไร”
“คือฉันค้างนะ ฉันว่าเรามาต่อกันเถอะ”
“แหมอีนั่งนี่ แต่เอาก็เอาวะฉันก็ค้างเหมือนกัน”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน