นิค เด็กน้อยอายุ 8 ปี เกิดในครอบครัวที่พ่อทำงานเรือกลับบ้านก็นานๆทีแต่ก็รู้ๆว่าคนที่ทำงานเรือเงินดีทุกคน ทำให้แม่ของเขาว่างและมีเวลาดูแลนิคอย่างเต็มที่
ทุกเช้าแม่ของนิคจะขึ้นปลุกเขาไปโรงเรียน ทำอาหารเช้าให้กินทุกมื้อก่อนจะขับรถไปเรียน
แต่ใช่ว่าที่บ้านจะต้องรอเงินจากพ่อซะทีเดียว พ่อได้เปิดกิจการขายเฟอร์นิเจอร์ที่บ้านเอาไว้ให้เเม่เป็นผู้จัดการดูแลทุกอย่างเวลาที่นิคลูกชายไปโรงเรียน
ช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์นิคก็จะมาช่วยแม่ทำงานอีกแรงแต่ด้วยที่นิคยังเด็กจึงช่วยได้แค่นิดๆหน่อยๆ แม่เลยต้องเปิดรับลูกจ้าง 1 อัตราเอาไว้ใช้แรงงานยกของขึ้นรถลูกค้าเนื่องจากว่าเปิดกิจการที่บ้านและสามารถสั่งซื้อทางออนไลน์ได้จึงไม่จำเป็นต้องรับคนมาทำเยอะ
และนั้นก็ทำให้นิคได้เจอกับพี่แซมลูกจ้างที่แม่รับมาทำงาน พี่แซมเป็นคนรูปร่างสูงใหญ่กำยำสำเนียงคนใต้ ชอบพูดจาทะลึ่งกับแม่และเขาเป็นประจำ
วันหนึ่งในวันหยุดสุดสัปดาห์ร้านก็เปิดตามปกติแต่แม่นิคเกิดขี้เกียดอยากอู้งานขึ้นมาเลยให้นิคกับพี่แซมเฝ้าอยู่หน้าร้านไป ส่วนตัวเธอก็ขึ้นห้องไปเปอดแอร์นอนดูหนังสบายใจ
เมื่อแม่ขึ้นห้องไปได้ไม่นานพี่แซมก็เดินเข้ามาพูดคุยกับนิคที่กำลังนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนอยู่
ไงใอ่เสือ...ทำอะไรอยู่?อ่านการ์ตูนอยู่ครับออ...เอ่อ! พี่ถามอะไรหน่อยได้ปะ..ครับ?พี่มาทำอยู่นี้ก็ 2 เดือนแล้วยังไม่เคยเห็นพ่อเราเลย...ยังอยู่ด้วยรึเปล่า?ด้วยความที่เป็นเด็กใสซื่อนิคจึงได้เล่าเรื่องในครอบครัวให้พี่แซมฟังแบบไม่ได้คิดอะไร
ออ..ยังอยู่ครับพี่ แต่พ่อทำอยู่เรือก็เลยนานๆกลับมาบ้านทีออๆ...แบบนี้ไม่มีคนมาจีบแม่เราเหรอ ออกจะสวยเซ็กซี่ขนาดนั้น นิคไม่เข้าใจความหมายของคำว่าเซ็กซี่แต่มีคำว่าสวยนำหน้าเลยพอเข้าใจพี่แซมกำลังชมแม่อยู่
ไม่มีนะครับ...เเม่วันๆก็อยู่แต่ในบ้านมีแค่ออกไปซื้อกับข้าวที่ตลาดอย่างเดียวออๆ...โอเคๆ งั้นเดียวพี่มานะถ้ามีคนมาก็เรียกด้วยละกันนิคตบปากรับคำโดยไม่ถามว่าพี่แซมจะไปไหนเห็นแต่ว่าพี่เขาเดินไปเข้าห้องน้ำใต้บันไดบ้านแค่นั้นส่วนตัวเองก็นั่งอ่านหนังสือการ์ตูนจนผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ ก็ยังไม่มีลูกค้าเข้า+กับเริ่มหิวแล้วข้าวจึงได้ถึงหน้าร้านเดินขึ้นบ้านไปบอกแม่
แม่!!! เมื่อเดินขึ้นมาชั้นสองด้วยความเป็นเด็กจึงตะโกนเรียกแม่เสียงดังก่อนจะมาเคาะประตู ปังๆๆ!! อยู่หน้าห้องของแม่
แต่ว่าแม่กลับไม่ขานรับทำให้นิคสงสัยจึงเคาะประตูเรียกแม่เสียงดังอีกครั้ง ปังๆๆ!!
แม่ครับ!! แม่!!! นิคเรียกหาแม่อยู่สักพักใหญ่ๆแม่ก็ขานรับ
วะ..ว่าไงลูก! มีอะไร? หิวข้าวแล้วครับ นิคตอบกลับแม่อย่างทันควันและแม่ก็ตอบกลับ
อื้อๆ...เดียวแม่ลงไปทำให้กินนะ แม่ตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเรียบๆ แต่ไม่เเปลกเท่ากับที่แม่ปกติถ้านิคบอกว่าหิวไม่ว่าจะนอนหรือทำอะไรอยู่จะกระเด้งตัวเปิดประตูห้องลงไปทำอาหารให้นิคกินในทันที
สักพักหนึ่งนิคก็ได้ยินเสียงโครมครามในห้องแม่ เอี้ยด!เอี้ยด!เอี้ยด! ดังขึ้นก่อนจะตามด้วยเสียงประหลาดเหมือนเสียงคนกำลังดูดเลียลูกอมอยู่ จ๊วบ!! บ๊วบ!! แผล่บๆ!! และเสียงเหมือนคนกำลังกินพริกเผ็ดอยู่
อึ๊… อึ๊.. อ้ะ…อ้ะ ซี๊ดดดด อืออ~...ปั่กๆๆๆๆๆๆ เสียงมันเริ่มดังขึ้นมาเรื่อยๆ ถี่ขึ้นพร้อมกับเสียงร้องที่ฟังแล้วชวนแสบแก้วหูจนนิคต้องร้องทัก
แม่!!!ว๊ายย!!ทันทีที่นิคเรียกแม่ๆดูจะตกใจมาก ก่อนที่เธอจะขึ้นเสียงดุใส่เขา
ทะ...ทำไมยังอยู่หน้าห้องแม่!!แม่เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? นิคถามด้วยความเป็นห่วง แต่แม่ก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงสั่นๆพร้อมกับเสียงซื๊ดซ๊าดเหมือนคนมีน้ำมูก
มะ..แม่ ซี๊ดด...แม่ไม่สบายนิดหน่อย...อึ๊ก!...อือ~เมื่อได้ยินว่าแม่ป่วยหัวอกคนเป็นลูกก็เริ่มทำงาน
แม่ป่วย!!! เอายาไหมครับแม่เดียวหนูเอาเข้าไปให้มะ...ไม่...อ๊ายยยย~!! ไม่เป็นไร...ซี๊ดดดโอ๊ววว~เสียงเเม่ดังขึ้นกว่าเดิมพร้อมกับเสียงเอี๊ยดๆ โครมครามดังถี่ๆต่อเนื่อง
หนูเปิดประตูเข้าไปนะแม่... นิคเริ่มกลัวว่าแม่จะเป็นอะไรมากจึงเอื้อมมือจะเปิดประตูเข้าไปในห้องแม่ที่กำลังเสียงดังโครมคราม
ยะ...อย่า!! อย่าไม่ได้นะ!!! แม่ร้องห้ามเสียงดังทั้งเสียงสั่นเครือแต่ก็ไม่ทันนิคกำลังจะบิดกลอนเข้าไปในห้องแม่
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน