<<ไม่มีฉากหวือหวานะครับ จินตนาการล้วนๆ ใครต้องการฉากหวือหวาผ่านได้เลยครับ>>
ผมชื่อแทน มีภรรยาชื่ออุ้ม เราคบกันมาตั้งแต่สมัยม.ปลายจนปัจจุบันก็เกือบสิบห้าปีแล้ว หลังแต่งงานเรามีพยานรักด้วยกันสองคนวัยกำลังซนกำลังช่างจ้อ คนโตเป็นเรียนป. 1 ชื่อตอง คนเล็กอยู่อนุบาล 3 ชื่อตั้ม ทั้งสองยังไม่เลิกอาบน้ำด้วยกันเลย หรือเรียกว่าเล่นน้ำในห้องน้ำก็ไม่รู้ เจ้าพี่สาวคนโตจะขึ้นป.2 เทอมหน้าแล้วยังไม่รู้จักอายน้องชายเลยยังแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันอยู่เลย
ว่าๆไปแล้ว เรื่องเซ็กซ์เราไม่ค่อยมีอะไรกันมานานมากแล้ว ตั้งแต่มีลูกมา เธอค่อนข้างจะเครียดจากการเลี้ยงลูก จากงานที่ทำงาน แถมต้องมารับผิดชอบงานบ้านอีก จึงไม่มีเวลามาสนใจเรื่อง sex กันสักเท่าไหร่ หรือไม่ก็เพราะอายเจ้าพวกเด็กที่นอนด้วยกันบนเตียงเดียวกันก็ไม่รู้ ผมก็ไม่เคยถาม โอกาสได้ฟีเจอริ่งสองสามครั้งต่อปียังไม่ถึงเลย ผมมีระดับหื่นเต็มพิกัดยังเตะปี๊บกระเด็นสองร้อยเมตรเลยล่ะ แต่อุ้มนี่สิไม่เคยเล่นด้วยเลยสักครั้ง อย่างกับเซ็กซ์ตายด้านไปแล้วยังไงยังงั้น
แถมช่วงหลังๆ ผมยิ่งได้รับมอบหมายให้ไป outsource ที่ต่างจังหวัดบ่อยๆ เดือนนี้มีโปรเจคอยู่ที่เชียงใหม่ต้องไปเก็บข้อมูลในสถานที่ราชการ จึงต้องทำงานวันจันทร์ถึงศุกร์ กลับบ้านสองสัปดาห์ที อุ้มจึงต้องรับภาระหนักทั้งรับ-ส่งลูกไปโรงเรียน ทำงานบ้าน เวลาส่วนตัวแทบไม่มี บางครั้งต้องกลับค่ำก็ฝากน้าเติ้ลเพื่อนที่ทำงานของอุ้มให้ไปรับเด็กๆให้ บางวันที่อุ้มต้องไปทำงานลงพื้นที่ตอนค่ำๆ น้าเติ้ลคนงามก็มาอยู่เป็นเพื่อนเด็กๆ บางวันอยู่ดึกดื่นจนต้องนอนค้างที่บ้านผมแล้วค่อยกลับเช้าก็มี
น้องเติ้ลเป็นหนุ่มเรียบร้อยเจ้าสำอางค์แต่ปากจัดตามสไตล์สาวสอง แต่น่าจะไม่กล้าเฉาะเพราะปิดบังทางบ้านเรื่องเป็นสาวสอง เมื่อปีก่อนก็ยังควงเพื่อนในที่ทำงานไปโม้กับที่บ้านว่าเป็นแฟนอยู่เลย ผมกับอุ้มยังขำไม่หายเลยเรื่องนั้น
เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ผมกลับถึงบ้านเจ้าสองลิงดีใจใหญ่กระโดดโลดเต้น เกาะแขนเกาะขาจนแทบล้ม วันนั้นจุกลับไปดูห้องใหม่ที่ทำให้เด็กๆด้วย ผมจะได้มีโอกาสอยู่สองต่อสองบนเตียงกับภรรยา เผื่อว่าจะได้กระชับสัมพันธ์กัน แต่ที่ไหนได้ คืนนั้นกลายเป็นผมต้องนอนฟังเจ้าเด็กๆเล่าเรื่องร้อยแปดในรอบสองสัปดาห์ลำพัง ส่วนอุ้มไปยึดห้องเด็กนอนคนเดียว แถมล๊อคห้องไม่ให้ผมเข้าไปอีกตะหาก แต่ช่างเถอะเธออาจจะทำงานไม่ให้เด็กๆไปกวนมั้ง ไม่ก็เหนื่อยกับเด็กๆมาหลายวันแล้วมั้ง
“พ่อๆ ห้าบวกสามได้เท่าไหร่”
“เท่าไหร่ดีน้าาาา”
“ได้แปดไงพ่อ เนี้ยะตั้มตอบถูกคุณครูฝนให้ดาวตั้มสามดวงเลย”
“อู้ยยยย ใครๆก็บวกได้” เจ้าคนโตพูดโม้เกทับ
“พ่อๆ ทำไมเรารีบนอนจัง พรุ่งนี้วันหยุดนะพ่อ” เจ้าคนเล็กถามต่อ
“เด็กๆนอนดึกไม่ดี เดี๋ยวตัวเล็กโตไม่ทันเพื่อน”
“ถ้าเราหลับเร็วพ่อจะให้อะไรเรา”เจ้าคนโตต่อรอง พร้อมดึงแขนไปหนุนแทนหมอน
“ให้กอดคนละทีดีไหม” ผมดึงให้เด็กๆมาหนุนหัวไหล่แล้วโอบเด็กทั้งสองคนซ้ายขวา
“พ่อไปกอดแม่นู้นไป มากอดพวกเราทำไม” เจ้าตัวเล็กพูด
“พ่อทำไมไม่กอดแม่เหมือนแต่ก่อนล่ะ” นั่นสินะ ผมคิดในใจ ทำไมผมจึงกอดเธอไม่ได้ เวลาก่ายขาโดนหน่อยก็ทำทีหงุดหงิด ฟึดฟัด จนผมกลิ้งไปนอนกอดเด็กๆแทนทุกทีเลย
“สงสัยพ่อแก่ล่ะมั้ง” ผมตอบปัดๆ
“หรือพ่อไม่อาบน้ำ” เจ้าคนโตตั้งข้อสังเกต
“หรือพ่อฟันเหม็น พ่อไม่แปรงฟัน” เจ้าคนเล็กจ้อต่อ
“หรือแม่แก่แล้ว” เจ้าตัวโตทายต่อ
“เอิ่ม... เรามาแข่งแกล้งหลับกันดีกว่า” ผมปัดจะหาคำตอบให้ด้วยการหาวิธีหลอกให้ทั้งสองนอน ทั้งสองพยายามแกล้งนอนแต่ก็หัวเราะคิ๊กๆคั๊กๆอยู่ดี ผมคิดว่าคงแบบนี้แหละอุ้มเขาจึงหงุดหงิดเวลาเจ้าพวกนี้ส่งเสียงรบกวนไม่ยอมนอนสักทีจึงหนีไปนอนห้องนู้น
“พ่อ ทำไมแม่ไปกินส้มตำในห้องน้ำกับน้าเติ้ลด้วยล่ะ” เจ้าตัวเล็กเปิดประเด็น หลังจากเงียบไปนาน
“หืมมม?!!”
“ใครเขาเอาส้มตำไปกินในห้องน้ำ” ผมถามด้วยความสงสัย
“ก็สองวันก่อนอ่ะพ่อ น้าเติ้ลมาอยู่เป็นเพื่อนเราจนดึก แม่ไปอยุธยางานอะไรก็ไม่รู้กลับมาตอนไหนก็ไม่รู้” ตองเล่าต่อ
“จริงๆพวกเราก็หลับแล้วแหละ แต่ตอนห้าทุ่มครึ่งตั้มปวดฉี่เลยชวนตองมาด้วยเพราะตั้มกลัวผี” ตั้มเสริม
“แล้ว!!?”
“ตั้มเข้าห้องน้ำไม่ได้อ่ะพ่อ”
“ช่ายๆ แม่มัวเล่นน้ำกับน้าเติ้ลมั้ง ไม่ยอมรีบอาบน้ำ แล้วชอบว่าพวกเรา” เจ้าคนโตบอก
“สงสัยแม่จะโดนหน้าเติ้ลตีมั้งพ่อ ได้ยินแต่ตับๆๆ งี้แหละคนไม่ยอมรีบอาบน้ำ” เจ้าคนเล็กเล่าต่อ
“ช่ายๆ พ่อ แถมแม่ยังบอกแรงอีกๆ”
“หรือขี้ไคลแม่หนามากเลยให้ขัดแรงๆ เหมือนเวลาตองขัดหลังให้ตั้ม”
“แต่ตั้มไม่ได้ชอบแรงสักหน่อย” ตั้มแย้ง
“แล้วเกี่ยวอะไรกับส้มตำล่ะ” ผมถามเพื่อปะติดปะต่อเหตุการณ์
“ก็แม่อะดิ นอกจากแม่บอกให้ขัดแรงๆแล้วยังส่งเสียงซูดซาดยั่งกับกินของเผ็ด”
“ช่ายพ่อ ทีพวกเราเอาขนมไปกินตอนอาบน้ำ แม่ชอบว่าพวกเราอ่ะ แต่แม่ทำเองอ่ะ”
“เอ่อ แล้วรู้ได้ยังไงว่าแม่กำลังกินส้มตำ”
“เราได้ยินน้าเติ้ลถามว่า โค่ยอร่อยไหมพี่อุ้มด้วย” คนเล็กเล่าต่อ
“อร่อยจ๊ะ แม่ตอบยังงี้อ่ะพ่อ” คนโตเสริม
“โค่ย นี่คือครกใช่ไหมพ่อ”เจ้าคนเล็กถาม
“เอิ่มมมม… นั่นดิ” สมองยังประมวลผลแบบสับสนอย่างหนัก
“แม่กินโค่ยนี่แหละนานมาก ตั้มทนไม่ไหวจึงเปิดประตูหลังบ้านออกไปฉี่หลังบ้านแทน”
“ตั้มอ่ะดิพ่อ เปิดประตู กระแทกดังมาก โชคดีที่แม่ได้ยินแล้วไม่ด่าเราเหมือนทุกที”
“ตองอ่ะขี้ฟ้องอีกล่ะ”
“แล้วรอบนี้แม่ทำยังไง” ผมถาม
“แม่เงียบแทน สงสัยด่าเราจนเบื่อแล้ว”
“พอล่ะๆ นอนๆ เดี๋ยวรอบนี้โดนแม่ด่าทั้งพ่อทั้งลูกกันพอดี พรุ่งนี้เดี๋ยวพ่อพาไปพิพิธพันธ์เด็ก”
"เย้ๆๆ"ทั้งสองพยายามข่มตานอนอย่างตั้งใจ
ตอนนี้ผมชักสับสนว่า เติ้ลไม่ใช่เกย์ชอบผู้ชายจริงเหรอ เมียผมไม่ได้เซ็กซ์เสื่อมเหรอ ผมมันห่วยเรื่องบนเตียงรึเปล่า หรือเด็กๆเล่าเรื่องขำๆไปเรื่อยเปื่อยให้ฟัง ท่านๆคิดว่าผมมโนฯเลยเถิดคนเดียว เชื่อโลกจินตนาการของเด็กอายุหกเจ็ดขวบหรือทั้งหมดไม่มีอะไรเกิดขึ้น
<<เรื่องแต่งล้วนๆ แนวนี้ควรไปต่อหรือพอแค่เรื่องสั้นตอนเดียว>>