พูดคุยก่อนอ่าน : มาเร็วครับ 5555+ พูดเล่น เอ่อ นี่เป็นแค่ตัวอย่างตอนต่อไปเท่านั้นครับ มาเพื่อเรียกน้ำย่อยสำหรับตอนต่อไป เพื่อให้ทุกคนรู้ว่าในตอนหน้าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง หากถึงเวลาที่ผมลงตัวเต็มของตอนที่ 9 ผมขอลบตอนนี้ออกนะครับปล.ถ้าใครอยากรู้ว่าตอนหน้าที่จะถึงนี้ น้องทรายกับลุงพลจะได้กันหรือเปล่า ผมซ่อนคำตอบเอาไว้แล้วนะครับ ถ้าอยากรู้โปรดคอมเมนต์นะครับ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ปล2.ไม่ต้องสงสัยนะครับ ทำไมยุภาถึงดูเป็นสาวกว่าป้าแต๋ว เพราะเธอเสียชีวิตไปก่อนหน้า แต่แค่อยากให้ดูว่าทั้งคู่มีหน้าตาเป็นอย่างไร#####################
น้องทรายกับป้าแต๋วทะเลาะกันหนักมาก เพราะป้าแต๋วดันไปติดผู้ชาย ที่เป็นคนงานก่อสร้าง เลยทำให้แกทะเลาะกับนังทรายหนักมาก สุดท้ายด้วยความเมาและโทสะ ป้าแต๋วเลยไล่นังทรายออกจากบ้าน
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ลุงพลเองก็ลำบากใจ อยากจะเข้าไปช่วยพูดเคลียร์ใจปัญหาระหว่างแม่ลูก แต่เพราะรู้ว่านี่เป็นเรื่องภายในครอบครัว ตาเฒ่าหื่นก็ไม่รู้จะทำยังไง สุดท้าย ก็เลยเรียกให้นังทรายไปนอนค้างที่บ้าน
ด้วยสัตย์จริง ลุงพลไม่ได้คิดอะไรกับนังทรายเกินกว่าลูกหลาน ถึงแม้ว่านังทรายจะโตเป็นสาวแล้ว แต่ว่า
ลุงพลนั่งดูทีวีแก้เซ็งระหว่างรอนังทรายเข้าห้องน้ำ ตาเฒ่าหื่นให้เด็กสาวยืมเสื้อผ้าของตัวเองไปใส่ก่อน แล้วพรุ่งนี้เช้าเอาไว้ป้าแต๋วอารมณ์เย็น ๆ แล้วค่อยกลับไปเคลียร์ใจกัน
ว่าแล้วเสียเปิดประตูห้องน้ำก็ดังขึ้น ลุงพลที่นั่งดูข่าวอยู่เหลือบไปเป็นนังทรายที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนน้อย ๆ พันรอบกาย ก็รีบเมินหน้าหนีไปทางอื่น
“นังทราย!!! ทำไมมึงไม่แต่งตัวให้เสร็จก่อนวะ!!!” ลุงพลเสียอาการอย่างเห็นได้ชัด ทำเอาน้องทรายอมยิ้มด้วยความพึงพอใจ ที่แกล้งหยอกล้อตาเฒ่าได้สำเร็จ
“ลุงพล? อายเหรอ?” นังทรายหัวเราะคิกคัก “ทำไมละคะลุง? ลุงเห็นทรายอาบน้ำแก้ผ้าตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว จะมากลัวอะไร ถามจริง?”
“นี่ นังทราย!!!” ลุงพลเอ็ดใส่เด็กสาวอาชีวะ “ยังไงข้าก็เป็นผู้หลักผู้ใหญ่นะโว้ย จะทำอะไรก็คิดดี ๆ นะเห้ยยย!!!”
“แล้วไง?” สก๊อยยาวเดินเอามือดึงขอบผ้าขนหนูสีขาว เด็กสาวเดินเข้าไปใกล้ลุงพลที่เหมือนกำลังนั่งหายใจไม่ทั่วท้อง
“ลุงว่าหนูสวยไหม?” น้องทรายถาม
“อะไรของมึงเนี่ย?” ลุงพลหายใจฟืดฟาด ไม่ใช่เพราะว่าแกหื่นหรอก แต่แกอึดอัดใจกับสถานการณ์แบบนี้ ตาเฒ่าหื่นพลางเหลือบมองรูปภาพของยุภาเมียรักที่วางอยู่บนชั้นวางทีวี
“ก็หนูแค่สงสัย” สก๊อยสาวพูดออกมาตามตรง “ทั้ง ๆ ที่ป้ายุภาก็เสียไปหลายปีแล้ว หนูก็เลยสงสัย ว่าทำไมลุงถึงไม่ยอมเป็นผัวใหแม่หนู เพื่อที่เราจะได้เป็นพ่อเลี้ยงลูกเลี้ยงไง?”
“ลุงแก่แล้วนังทราย…” คนขายน้ำเต้าหู้ตอบ “ขอร้องนะทราย กลับไปแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนได้ไหม?”
“ทำไมละ?” น้องทรายเผยอปาก ก่อนทำการปลดผ้าขนหนูผืนน้อยออก ลุงพลถึงกับหลับตาปี๋ ร้องพ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย ยุภา เรื่องนี้พี่ไม่ผิดนะ เรื่องนี้พี่ไม่ผิด
“นังทราย!!!!” ลุงพลร้องเสียงหลงก่อนหลับตาปี๋ “อย่าทำแบบนี้!!!”
“อย่าคิดว่ามีแต่แม่หนูที่ชอบลุงนะ” น้องทรายสารภาพ “ความจริงหนูก็ชอบลุงเหมือนกัน หนูชอบคนแก่แบบลุง หนูอยากมีพ่อ แต่ในเมื่อลุงเป็นพ่อให้หนูไม่ได้ งั้นลุงก็เป็น….”
“ท่านท้าว!!!! ผมบอกให้ท่านช่วยผม ผมไม่ได้หมายถึงแบบนี้!!!!” ลุงพลหลับตาปี๋ คิดในใจถึงท่านองค์ตุลาการสวรรค์ ตกลงนี่มันเวรกรรมอะไรของกูเนี่ย จัดน้องหมวยมาหยก ๆ ก็มาเจอน้องทรายอีก กะเอาให้ตายเลยใช่ไหม?
……………………….
ในวันรุ่งขึ้น ลุงพลกลับมาทำงานที่ร้านขายน้ำเต้าหู้ตามปกติ หลังจากผ่านค่ำคืนแห่งวิกฤติครั้งใหญ่มาได้ ในระหว่างที่ลุงพละกำลังใช้ตะเกียบคีบปาท่องโก๋อยู่นั่น
“ลุงพล…” ภัคจิราในโหมดหน้าบึ้งปรากฏตัวขึ้นมาหน้าร้านของลุงพล
“ครูเบสท์?” ลุงพลหยิบผ้าขนหนูสีเหลืองที่พันรอบคอมาเช็ดหน้าของตัวเอง “จะรับอะไรดีครับ? ปาท่องโก๋น้ำเต้าหู้”
“ไม่ค่ะ…” อาจารย์สาวปฏิเสธ “เมื่อวาน ลุงพลขับรถปาดหน้าเบสท์ ทำไมคะ?”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“เอ่อ…” ลุงพลถึงกับหน้าถอดสี เมื่อวานแกรีบขับรถกลับบ้าน ก็เลยขับรถมอเตอร์ไซค์ปาดหน้ารถของใครก็ไม่รู้ ที่ไหนได้ นั่นมันรถของครูเบสท์ที่กำลังยืนกอดอกมองตัวเองอยู่หน้าร้าน
“ขับรถแบบนั้นอันตรายนะคะลุง” ภัคจิราต่อว่าลุงพลชุดใหญ่ “นี่ถ้าเบสท์เบรกไม่ทันจะทำยังไง?”
“ผมขอโทษครับครู ผมขอโทษ…” ลุงพลเอ่ยปากขอโทษชุดใหญ่ กับสิ่งที่ตัวเองได้ก่อขึ้นเมื่อวาน
“ที่เตือนที่เพราะหวังดีนะคะลุง ไม่ได้ต่อว่า” ครูเบสท์เอ่ยปาก “ว่าแต่เมื่อวาน ทำไมลุงถึงกลับบ้านดึกจังคะ ทำอะไรอยู่เหรอ? เบสท์เห็นลุงปิดร้านขายน้ำเต้าหู้ตั้งแต่สี่โมงเย็นแล้วไม่ใช่เหรอ?”
เอาแล้วไง ครูเบสท์เริ่มสงสัยในเรื่องที่ไม่ควรสงสัยซะแล้ว ลุงพลยืนนิ่งเงียบจนครูเบสท์ร่นคิ้วใส่ด้วยความสงสัย
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะลุง? ทำไมลุงดูแปลก ๆ จัง? ไม่สบายเหรอ?” อาจารย์สาวถาม
……………………….
หลังจากทราบข่าวว่าหมอพลอยกำลังมีปัญหากับนายบอย กรวิทย์ก็เลยลงทุนไปซื้อดอกกุหลาบมาให้หมอพลอยที่ห้องพยาบาล เพื่อหวังขอเคลียร์ใจกับฝ่ายหญิง
“ไอ้กร มึงจะบ้าหรือไงวะ!!!” เพื่อนของกรวิทย์เอ่ยปากเตือนเภสัชหนุ่ม “มึงจีบน้องพลอยมาสิบปีแล้วยังไม่มีอะไรคืบหน้า มึงจะกลับไปหาน้องพลอยอีกทำไม อย่าทำตัวให้เป็นของตายนักซิวะ”
“ก็ทำไงได้ กูรักน้องพลอยนี่หว่า” เภสัชหนุ่มตอบ ถึงรู้ว่าใครต่อใครบอกให้ตัดใจ แต่หัวใจทั้งสี่ห้องของกรวิทย์มีเพียงแค่น้องพลอยเท่านั้น
“แล้วน้องเค้กละ? ตกลงเอาไง”
“กูคิดว่ากับน้องเค้ก เราคงเป็นได้แค่พี่น้องกันว่ะ” กรวิทย์ตอบ
ในวันนั้น กรวิทย์แต่งตัวหล่อ เพื่อเตรียมเอาดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้หมอพลอย แต่เพราะติดธุระเรื่องคดีความที่บ้าน ก็เลยทำให้กำหนดการของเภสัชหนุ่มช้าไปหน่อย
กว่าทุกอย่างจะจบลงก็ใกล้จะหมดเวลาราชการ กรวิทย์หยิบช่อดอกกุหลาบสีแดงไปหาหมอพลอยที่ห้องพยาบาล แต่ว่า
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“น้องพลอย…” ภาพที่กรวิทย์เห็น คือภาพที่ลุงพลกำลังกอดกับหมอพลอยอยู่ภายในห้องทำงานของเธอ “นี่มันอะไรกันครับเนี่ย!!! ไอ้แก่นี่ทำอะไรน้องพลอยครับ!!!”
“พี่กร!!! พี่กรมาที่นี่ได้ยังไงคะ!!!” พลอยพรรณรีบผละออกมาจากอ้อมกอดของลุงพลด้วยความตกใจ อยู่ดี ๆ ทำไมกรวิทย์ถึงมาปรากฏตัวตอนนี้เนี่ย!!!
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน