แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 ตอนวัยแห่งความรัก 4 กองเชียร์

[TGN120738]

 

[thairealman72]

     good

[Sphking1]

สาวให้เชือดถึงที่

[Ppprompt]

ติดตามครับ

[Zephyr PG]

กลับมาอ่านอีกรอบ

[TopP]

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 ตอนวัยแห่งความรัก 4 กองเชียร์

แนะนำให้อ่านเรื่องก่อนหน้าก่อนนะคับ
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=231757.0
----------------------------------------------------------------------------------------------

   เราสองคนถึงกับสะดุ้ง  ผมมองนาฬิกา...นี่มันจะห้าทุ่มแล้ว  ใครจะมาอีกเนี่ย  ผมบอกเจนว่าให้รีบเข้าห้องไปก่อน ชำระคราบกาม ส่วนผมรีบเคลียร์พื้นที่โซฟา  เอาเสื้อยืดเช็ดน้ำกามที่กระเด็นไปทั่วอย่างหยาบๆ  ก่อนจะวิ่งเข้าห้องไปเอาเสื้อตัวใหม่และใส่กางเกงขาสั้นออกมา

"ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง ติ๊งต่อง"...
   เสียงกดกริ่งอย่างเร่งเร้ามาก   ยังไม่พอเสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นอีก  ผมรีบเอาขึ้นมาดู

   "ไอ้เหี้ยเอ็ม  มาไมวะ"

   ก่อนเปิดผมดูผ่านรูเล็กว่าเป็นไอ้เอ็มจริงๆ  ผมเปิดประตู  ไอ้เอ็มพุ่งเข้ามาหน้าตาเลิกลัก
   "ไอ้เหี้ยก้อง....นอนยังมึง ... เจนหายไป"
   "ไรของมึง"
   "พ่อไอ้เจน แม่งโทรมาหากู บอกว่าพี่ชายมันไปหา  พี่มันบอกว่าน้องสาวไปนอนค้างบ้านโจ้  เลยโทรมาถามเบอร์กู  กูว่า....เพื่อนกูกะไอ้เจน ไม่มีชื่อโจ้นะ  แล้วกูโทรหามันกะมึงอย่างกระหน่ำ แม่งทำไมไม่รับวะ  อ้าวแล้วหน้ามึงไปโดนเหี้ยไรมาเนี่ย"
   
   ก่อนผมจะตอบอะไร  เจนเปิดประตูออกมาจากอีกห้อง  ไอ้เอ็มพุ่งพรวดเดียวถึงตัวเจน  ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ มันเสือกจับมือเจนขึ้นมา  เชี่ย แม่ง  ไม่ขออนุญาตเลยนะ เนียนมากนะมึง...

"เจน  แกไปไหนมาวะ  มาอยู่นี่ได้ไง.."
"เอางี้ มันดึกมากแล้ว    กูถามมึงก่อนไอ้เอ็ม มึงเจอเจนแล้วมึงจะทำไง"
"ก็พามันส่งคอนโดดิ มึงเอาเจนมาไว้ทำไรวะ  พ่อเค้ารู้มึงตายแน่"
"เจนไม่กลับนะเอ็ม" 
ไอ้เอ็มมองผมอย่างเอาเรื่อง
"มึงทำไรเจนหรือเปล่า ไอ้เหี้ยก้อง..."

ตอบยากว่ะ....  มึงตั้งคำถามดีมากไอ้เหี้ยเอ็ม กูตอบยาก....ตอบจริงๆคือกูไม่ได้ทำ...
   
"ไม่มีไร เอ็ม... เจนไม่อยากนอนห้องเดียวกะพี่เบน  ห้องเจนมันคับแคบ" เจนช่วยตอบให้
   "งั้นไปนอนที่บ้านเอ็ม"
   "ไม่หละ  ดึกแล้ว"
   "งั้นกูนอนนี่" พูดเสร็จมันก็หันหน้ามาทางผม
   "เอาเลยมึง  ถ้าจะคุยกันนานก็นั่งนี่เลย" 

   ไอ้เอ็มโทรไปหาพ่อเจน พร้อมทั้งบอกว่าเจอเจนแล้ว ไปนอนบ้าน"โจ้" จริงๆ แต่เจนหลับไปแล้ว พรุ่งนี้จะให้โทรไปหา  จากนั้นก็เป็นเรื่องเล่าทั้งผมและเจน  ไอ้เอ็มฟังแล้วตาค้าง 
"ไอ้เหี้ย  พี่เบนแม่ง  เห็นมันตั้งแต่เด็กๆ ไม่คิดว่าจะเหี้ยแบบนี้" 

เกือบเที่ยงคืนแล้ว  เราคุยกันอีกเล็กน้อยก่อนเจนจะขอไปนอนก่อน  ผมกะไอ้เอ็มจะจบเบียร์กระป๋องนี้แล้วจะไปนอน
"แล้วจะเอาไงต่อไป ไอ้ก้อง"
"กูว่า...คงให้เพื่อนเรากลับบ้านไม่ได้  แต่จะอยู่บ้าน "โจ้" ตลอดไปก็ไม่ได้  กูกะว่ารอไอ้พี่เหี้ยแม่งกลับไปก่อน  แล้วค่อยไปส่งเจน  แล้วกูว่าควรจะเปลี่ยนกุญแจคอนโดให้เจน"
"เออ  สงสารมันว่ะ  แล้วมึงแม่งอย่าเหี้ย  ฟันไอ้เจนมันแล้วกัน กูก็ไม่ไว้ใจมึง"

โห..เพื่อนเอ็ม  กูไม่ได้ฟันไอ้เจนนะ  แต่ที่มึงนั่งทับอยู่น่ะน้ำควยกูที่เจนดูดมันออกมา
   "เออ  มันเป็นเพื่อนกู" ผมตอบไอ้เอ็มไปแค่นั้นก่อนเราจะย้ายไปนอน
   
   หลังจากนั้น เราสองคนทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดให้เจน  เราเรียนพิเศษกันสามคนช่วงหลังสงกรานต์ ไปไหนมาไหนด้วยกันกะเจนตลอด  ไม่ผมก็ไอ้เอ็มจะมารับมาส่งที่หอ   เจนไม่ได้รู้สึกอึดอัดกับการกระทำของเราสองคน  กลับค่อนข้างสบายใจที่ไปกะพวกเรา  นานวันไปผมเริ่มจะสนิทสนมและเริ่มชอบไอ้เจนมาบ้างแล้ว  ผมเริ่มสังเกตว่าไอ้เอ็มเองก็น่าจะคิดอะไรกะเจนเหมือนกัน   บ่อยครั้งที่ไอ้เอ็มจะเสนอตัวไปส่งเจน   ตัวผมเองหลังจากที่เจนแสดงความรักในรูปแบบอื่น เราใกล้ชิดกันมากขึ้น บางครั้งผมไปส่งเจนก็จูบเธอบ้าง   ผมก็คิดว่าวันหนึ่ง ผมคงได้เป็นแฟนกะเจน  จนเวลาปิดเทอมหมดลง  เราทั้งสามคนยังคงเป็นเพื่อนกัน..ไม่มีไรมากไปกว่านั้นสำหรับผม 

แต่สำหรับไอ้เอ็ม...ผมไม่รู้...

พอขึ้น ม 5 พวกเราสามคนได้อยู่ห้องเดียวกัน ไอ้เอ็มนั่งข้างเจน  ผมชักมั่นใจแล้วว่าไอ้เอ็มกำลังจีบเจนแน่นอน  บางครั้งมันก็จูงไม้จูงมือเจนด้วย  ซื้อขนมมาฝาก  ช่วยถือกระเป๋า  ผมดูอยู่ห่างๆ แต่เจนดูไม่คิดอะไรกับผมและเอ็มมากไปกว่าเพื่อน  เดือนแรกของ ม 5 เป็นไปตามปกติ  โค้ชทีมบอลเริ่มรับสมัครทีมโรงเรียน ซึ่งแน่นอน ผมและไอ้เอ็มย่อมไปคัดเลือกด้วย ซึ่งไม่ยากสำหรับเราสองคนเนื่องจากเราเป็นตัวโรงเรียนตั้งแต่ ม 4 แล้ว  ช่วงซ้อมก็มีคนมาดูมากมายเหมือนเดิม  โดยเฉพาะสาวๆ  ผมยังจำวันนี้ของปีที่แล้วได้ที่พี่หวานมาดูผมจนเราเป็นแฟนกันและจบกันไปอย่างรวดเร็ว   ผมคิดว่า ผมน่าจะหาคนมาเชียร์เพื่อเปลี่ยนชีวิตผมมั่ง  และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ  มีเด็ก ม 4 สองคนมาเป็นขาประจำ ซึ่งผมไม่รู้ว่ามาดูคนไหน สนใจใคร  ไม่ต้องบอกเลยว่าเด็กๆสดใสขนาดไหน  น่ารักขนาดไหน  ผมนั้นดูอยู่ห่างๆ จนกระทั่ง...

วันหนึ่งผมซ้อมเลิกเย็นเลย เลิกเกือบห้าโมงแล้ว ไอ้เอ็มซ้อมเสร็จรีบทำหน้าที่พาเจนไปส่งบ้าน  ส่วนผมคุยกะโค้ชอีกเกือบครึ่งชั่วโมง  ผมลงมาห้องอาบน้ำเตรียมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อกลับบ้าน  ผมเข้าห้องน้ำมาก็ถอดรองเท้า ถอดเสื้อ และกางเกงบอลตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้วผมนั่งพักโดยมีกางเกงในตัวเดียวอยู่ที่เก้าอี้ก่อนจะอาบน้ำ   ผมนั่งหันหลังให้ประตู  ได้ยินเสียงประตูเปิด แล้วปิดล้อคกุญแจเลย   ผมคิดว่าเป็นไอ้ยักษ์เพื่อนซี้ผมอีกคน  ก็เลยตะโกนไปว่า

"มึงจะล้อคหาไรวะ แม่งเหลือกันสองคนแล้ว"   
เงียบไม่มีเสียงตอบ ได้ยินแต่เสียงวางกระเป๋า  ผมยังก้มหน้าอยู่คิดว่าไอ้ยักษ์กำลังเปลี่ยนชุด  ก็เลยพูดเล่นแซวมันไปว่า
"เป็นไง แม่งฟันน้องเค้าแล้วสิมึง"   
มันเงียบอีก ผมชักผิดสังเกต เลยหันไป แทบช้อค....

หนึ่งในกลุ่มน้อง ม 4 ที่ยืนดูผมซ้อมบอลนั่นเอง   ผมลุกขึ้น..แต่ทุกอย่างอยู่ไกลตัวผมทั้งหมด  ผ้าเช็ดตัวก็อยู่ในล้อคเกอร์  กางเกง เสื้ออยู่ที่เท้าน้องเค้าน่ะหละ  ตอนนี้ผมก็เหลือกางเกงในที่เปียกเหงื่อจนชุ่มปิดบังดุ้นอ่อนตัวขนาดไม่ต่ำกว่า 4 นิ้ว อวบนูนเห็นชัด  น้องเค้าจ้องแต่ไม่หันหน้าหนีไม่พูดอะไร

"น้อง...เอ่ออออ..มาทำไรในนี้เนี่ย นี่มันห้องผู้ชาย"  พูดแล้วผมเดินเอามือกุมดุ้นไปล้อคเกอร์เพื่อหยิบผ้าเช็ดตัว
"ขอโทษค่ะ...พี่    ปานจะมาขอความช่วยเหลือจากจากพี่ก้องนิดหน่อยค่ะ.."

น้องชื่อปานนั่นเอง 
"เอาสิ ให้พี่ช่วยอะไร"
"คือปานแข่งกะเพื่อนค่ะ ไปล่ารายชื่อพี่ที่คิดว่าจะได้เป็นนักบอลทีมโรงเรียนมา 10 คน ใครทายถูกมากกว่ากันชนะค่ะ  คนแพ้ต้องเลี้ยงสุกี้ค่ะ"
"โธ่เอ๊ย..แค่นี้เอง  ขอพี่ข้างนอกก็ได้  ลงมานี่ไม่กลัวพี่ปล้ำเอาเหรอ"

คราวนี้น้องปานหน้าแดงเลย  แต่เธอไม่ตอบและไม่หนีด้วย  ผมเดินไปล้อคเกอร์จริงๆเปิดกระเป๋าเป้  หยิบปากกาออกมา 
"เอาสิ จะให้พี่เขียนตรงไหน"
น้องปานเอาสมุดสีชมพูออกมาเล่มนึง  เปิดหน้าแรกให้ 
"พี่เป็นคนแรกเลยเหรอ  ทำไมมั่นใจอย่างงั้น"
"พี่ก้องเป็นทีมโรงเรียนมาก่อนค่ะ  และพี่ก้องก็เล่นเก่งมากค่ะ"

ผมพยักหน้า เอามือเขย่าหัวน้องปานเล็กน้อย 
"ขอบคุณนะ...ที่มั่นใจตัวพี่"
ผมยื่นสมุดชมพูจะคืนให้  น้องปานไม่คิดไรเดินเข้ามาแล้วหยุดยืนหน้าผม ชูมือจะหยิบ  แต่ผมสูงกว่าแยะ ยกมือขึ้นนิดนึงน้องเค้าก็เอื้อมไม่ได้แล้ว ผมก็เลยคิดแผลงๆ กะจะแกล้งเธอเล่นซะหน่อย  แต่แค่แกล้งไม่อยากทำน้องเค้าหรอก  เธอเป็นเด็ก ม 4 ตัวเล็กๆ  ขืนโดนของผมชักตาตั้งแน่ 

"พี่ก้องอ่ะ  อย่าแกล้งสิ ปานขอนะคะ.."
"ปานจะเอาอะไร ขอให้พี่หอมแก้มปานเหรอ"  ว่าแล้วผมรวบเธอเลย  เธอดิ้นขลุกขลัก
"ไม่เอาพี่ก้อง  อย่าเล่นสิ  ปานกลัวนะพี่" 

ก็น่ากลัวหละ ตอนนี้ท่อนลำของผมถูไถแถวๆท้องของน้องปาน ผมว่าปานคงรู้แหละว่าขนาดมันขนาดไหน   ผมหอมแก้มน้องปาน ไซร์คอน้องปานซ้ายขวาและจูบปากที่น่ารักของเธอ
"พี่ขอของแลกเปลี่ยนนะปาน..."
เธอดิ้น แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้ดิ้นแรงมาก (หรือว่าดิ้นแรงแล้ว แต่เธอตัวเล็ก แรงน้อยไม่มีวันหลุดได้เลย) 
"พี่ก้อง อย่าทำปานนะ อย่าสิ  ปานมาขอชื่อพี่เฉยๆนะ"

ทีแรกก็กะจะทำแค่พอตกใจ เพื่อสั่งสอนน้องเค้าว่า อย่าบุกมาหาผู้ชายแบบนี้  แต่ผมเองก็เก็บมาทั้งอาทิตย์แล้วซ้อมตั้งแต่วันจันทร์ กลับบ้านก็นอน  แล้วตั้งแต่ปิดเทอมแล้วที่ผมไม่ได้เจอใครอื่นเลย  เจนก็ยังไม่ถึงขั้นลงเอยกัน  น้องปานคงเป็นเหยื่ออันโอชะของผมแล้ว  พอได้กลิ่นน้องปาน ผมลืมเรื่องแกล้งสนิทเลย  จิตใจผมตอนนี้มุ่งมั่นจะใช้น้องปานระบายความใคร่ของผม  พอผมคิดเท่านี้ ส่วนล่างผมรับลูก  มันเริ่มเพิ่มขนาดมากขึ้นอัดแน่นเต็มๆ   

[polocool]

เด็ดดอกไม้ดอกต่อไป ต่อเลย

[Mommy]

จัด

[akaporn]

 

[MT12080]

เส๋ดแน่ๆ

[Wannasingja9]

 

[kp]

  

[nort]

เด็ก ม 4 ตัวเล็กๆ เจอก้องเข้าไป จะไหวหรือ

[netxonly]

สวยเลย

[Banzboatshow]

มันเหลือเกิน