G.A. Talk : จะหมดปีแล้ว ขอให้ทุกท่านไปไหนให้ระวังโควิดกันด้วยนะครับขอบคุณนะคะพี่เอก ที่มาส่งฟ้าฟ้ารีบกล่าวขอบคุณด้วยท่าทีที่เร่งรีบ เนื่องจากเลยเวลาเข้างานแล้ว
ขับรถดีๆนะคะคนสวย พี่เอกกล่าวกับฟ้า ขณะที่กำลังจะออกจากรถ
คะ...พี่เอกก็ด้วยนะคะ ฟ้าตอบกลับก่อนจะปิดประตูรถและเดินจากไป
เอกมองบั้นท้ายที่เซ็กซี่ของฟ้าจนสุดสายตาพลางยิ้มชื่น
ถ้าไม่แอบใส่ยากระตุ้นตอนเผลอ....เมื่อคืนคงไม่จัดหนักจัดเต็มจนพากันตื่นสายหรอก เอกคิดในใจก่อนจะขับรถออกตรงไปยังบริษัทตัวเอง
เมื่อถึงก็จอดรถขึ้นลิฟต์เข้าแผนกทันที
แต่...ก็ต้องขอบใจบรรยากาศร้านนั้นแหละนะ ที่ทำให้อะไรๆก็ง่ายขึ้น ยิ่งเสียงนักร้องคนนั้น ชวน...ขณะที่กำลังเดินคิดอะไรเพลินๆ บอยก็เดินตามหลังและขานชื่อเขา....
ส่งงานครับ บอยพูดอย่างอ่อนน้อมพร้อมยื่นส่งเอกสารงาน
พี่เอกพิจารณาตรวจสอบ เลิกหน้า เบะปาก พยักหน้าไปพร้อมกัน
โอเค เดียวพี่จะส่งไปให้ทางลูกค้าทางเมล ดูว่าผ่านไหม... เอกกล่าวพร้อมกับเปิดประตูเข้าห้องทำงานตัวเองไป ส่วนบอยเมื่อส่งงานแล้วก็กลับไปทำงานที่โต๊ะตัวเองต่อ
โดยหารู้ไม่ว่าเอกนั้นจับตาดูเขาอยู่ หลังม่านบานเกร็ด พร้อมกับยิ้มเย้ยหยันข่มอย่างผู้ชนะ
นี่มันแค่เริ่มต้นบอย ยิ้มเจ้าเล่ห์
---------------------------------------------------
[Morning event] ตืด... ตืด... ตืด... เสียงมือถือของฟ้าดังขึ้นในกระเป๋า ที่ตกอยู่หน้าทางเดินประตูห้องของพี่เอก
ในห้องของเอกนั้นนับตั้งแต่หน้าประตูทางเดิน...ยาวไปจนสุดห้องนอน จะเห็นเสื้อผ้า รองเท้า กางเกง กระเป๋า ถูกถอดวางทิ้งไว้เป็นทางยาว
พอเข้ามาในห้องนอนของเอกก็จะเห็นฟ้า สาวสวยที่นอนหลับไหลอยู่ในอ้อมแขนของพี่เอก
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
สภาพห้องอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวกามของหนุ่มสาว แม่น้ำหอมปรับอากาศก็เอาไม่อยู่ บนเตียงนอนมีรอยยับและคราบน้ำรักเป็นจุดๆ ดวงๆประปราย
ซากถุงยางที่ถูกถอดทิ้งจำนวนกว่า 12 ชิ้น ในกองขยะและตามพื้น
เมื่อคืนนี้เอกใส่ถุงยางกับฟ้าทั้งคืน เพราะไม่อยากจะขัดใจฟ้าเนื่องจากหวังจะกินยาวๆ
ทั้งสองยังคงนอนไร้สติ กระทั่งเวลา 7 โมงครึ่งเอกก็ตื่นขึ้น ลุกไปอาบน้ำ ก่อนจะมาปลุกฟ้าที่หมดสภาพ
ฟ้าตื่นขึ้นมาด้วยอาการอ่อนเพลีย เข้าไปอาบน้ำแต่งชุดเดิมกลับ โดยให้พี่เอกไปส่งเธอที่คอนโด
และด้วยที่ไปทำงานสายทั้งคู่ พี่เอกก็เลยอาสาไปส่งฟ้าที่ทำงาน
[Event at noon] ฟ้าหยิบมือถือขึ้นมาดู พบว่าบอยแฟนหนุ่มโทรหาเธอเมื่อเช้าตอนกำลังวุ่นๆกับพี่เอก
เธอไม่รอช้ารีบกดโทรกลับหาบอย ตืด... ตืด...
ฮัลโหลครับที่รักทำอะไรอยู่คะ?กำ...ลัง...คิด...ถึง...ฟ้าครับ ฮ่าๆ ฮ่าๆ เหรอคะ อื้ม...ฟ้าก็คิดถึงบอยเหมือนก๊านน~ ฟ้าพูดสลับยิ้มไป ก่อนที่คำถามต่อมาของบอยจะทำเอาเธอจุก
ตอนเช้าไม่สบายเหรอ?....เค้าโทรไปไม่รับสายเลยสาวสวยถึงกับชะงักนั่งไม่ติดที่ อาการรนรานแสดงออกชัดเจน
ออ! อืมๆ แล้วกินยารึยัง?กินแล้วคะ...เอ่อ เดียวเค้ากินข้าวก่อนนะเออใช่! เส้นอืดแล้วเนี่ย...ฮ่าๆ รีบกินเลยรักฟ้านะครับ....เค้าก็รักบอยนะ บายค่ะหลังจากที่วางสายไป ฟ้าก็นั่งกำมือตัวเองแน่น เธอรู้สึกเสียใจที่ต้องโกหกแฟนหนุ่มแสนดีของตัวเอง
น้ำตาเธอซึมไหลอาบแก้มลงจานข้าวตรงหน้า....
ณ ที่ทำงานของบอย เวลาบ่ายเศษ
เอกเริ่มคิดแผนชั่วขึ้นอีกครั้ง หลังจากที่พึ่งเสร็จสมดูดดื่มกับฟ้าไปเมื่อคืน มันยิ่งตอบสนองตัณหาของเขา ความโหยที่เขาต้องการมานานในที่สุดก็อยู่ในกำมือเรียบร้อยแล้ว
เขาภาคภูมิใจในตัวเองเป็นที่สุด
...นี้ขนาดแอบใส่ยาตัวเบานะ ฮ่าๆ แต่ก็นะ...ต้องขอบใจบรรยากาศที่ไหนด้วยแหละ ไม่งั้นคงไม่ง่ายขนาดนั้น....
ใอ่บอย! มึงแม่งโง่ยิ่งกว่าควายอีก...ของดีๆอยู่ตรงหน้า มึงเสือกไม่ทำ เดียวต่อจากนี้จะทำหน้าที่แทนมึงเองละกันนะ เอกกล่าวพร้อมมองไปยังบอยที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำงาน ด้วยสายตาที่เย้ยหยัน
---------------------------------------------------
[Time Skip : เวลาปัจจุบัน 4 เดือนเดือนให้หลัง (ตอนที่ 11) ] หลังจากที่ส่งฟ้ากลับคอนโดเสร็จ บอยก็ได้ขับรถตรงกลับคอนโดของเขา
ในขณะนั่นเองที่กำลังติดไฟแดง บอยก็เหลือบไปเห็นรีนที่กำลังเดินสะพายกีต้าออกมาจากห้องซ้อมพอดี
เขาจึงเลี้ยวขับเข้าซ้ายและบีบแตรเรียกเธอ
เอ้า? คุณบอย!!กำลังไปไหนครับคุณรีน?อ่อ ฉันพึ่งซ้อมดนตรีเสร็จค่ะ กำลังจะเรียกรถกลับ... คุณบอยกำลังจะไปไหนค่ะ?กำลังจะกลับคอนโดเหมือนกันครับ งั้นคุณรีนกลับด้วยกันเลยไหมครับเอ่อ...ไม่เป็นไรคะ ไม่เป็นไร รีนทำท่าเกรงใจบอยสุดๆ
ไม่ต้องเกรงใจครับ เพื่อนบ้านกัน...ขึ้นมาเลยครับ ออกไปเปิดประตูรับรีน เธอก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะยิ้มขอบคุณบอยแล้วเดินขึ้นรถวางกระเป๋ากีต้าร์ไว้เบาะหลัง
เมื่อขึ้นรถบอยมา จะสังเกตว่าได้ว่ารถบอยสะอาดและมีกลิ่นน้ำหอมที่ไม่ฉุนจนเวียนหัว
รสนิยมดีนะค่ะรีนเอ่ยชมบอยถึงรสนิยมในการเลือกน้ำหอม
หื๊ม...อะไรเหรอครับ? บอยงงจึงถามกลับขึ้นขณะขับรถอยู่
น้ำหอมนะคะ กลิ่นนี้คือกลิ่นของฝั่งยุโรปใช้ รีนกล่าวก็ยิ้มมุมปาก
ทำเอาบอยถึงกับเขินแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
จะว่าไป...วันนี้คุณรีนแต่งตัวสวยนะครับรีนชะงักไปครู่หนึ่งเพราะจู่ๆบอยก็เอ่ยปากชมเธอ
เอาะ! ออ.. พอดีว่าวันนี้วงฉันไปออดิชั่นที่ค่ายเพลงมานะค่ะ บอยได้ยินก็ทึ่งนิดหน่อย
ว้าว... แล้วเป็นยังไงบ้างครับก็... รีนทำหน้าเศร้าและเงียบไป บอยจึงรู้ทันที
ไม่เป็นอะไรนะครับ ครั้งนี้ไม่ได้ ครั้งหน้าก็ลองใหม่เป็นคำปลอบใจเล็กๆของชายคนหนึ่ง แต่สามารถทำให้รีนไม่ตกอยู่ในความผิดหวัง
ขอบคุณนะคะยินดีครับระหว่างที่รถกำลังเคลื่อนที่อยู่บนท้องถนน เพียงเวลาแค่ 20 นาทีที่บอยกับรีนสนทนาอย่างสนิทสนม
ทั้งคู่แลกเปลี่ยนความสนใจกันและกัน โดยเป็นไปในเชิงฉันเพื่อนยังไม่มีเชิงชู้สาว....
ขอบคุณอีกครั้งนะคะ คุณบอย รีนกล่าวพร้อมกับลงจากรถ
บอยยื่นกระเป๋ากีต้าร์คืนรีนถึงมือ กล่าวยิ้มรับ/แซว
ขอบคุณบ่อยๆผมจะคิดค่าน้ำมันแล้วนะครับ ฮ่าๆทั้งสองเดินตรงเข้าคอนโดขึ้นลิฟท์ไปด้วยกันก่อนที่จะแยกทางกลับห้อง
เจอกันใหม่นะคะครับบอยหันมายิ้มก่อนจะเดินออกจากประตูลิฟต์ไป...
ชายหนุ่มกลับห้องมาด้วยความเหนื่อยล้า หวนคิดถึงบ้านที่จากมา
เฮ้อ... เขานั่งอยู่ตรงโซฟาห้องด้วยท่าทางที่ยืดเส้นยืดสายในชุดทำงาน
บอยนั่งลงไม่ทำอะไรนอกจากปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไปตามเข็มนาฬิกา เขาหยิบภาพถ่ายในกระเป๋าของเขาออกมา
เวลาที่รู้สึกเหนื่อยท้อ บอยจะหยุดคิดหยุดทำทุกอย่างแล้วนั่งโง่ๆคนเดียว
และจะใช้เวลาทั้งหมดไปกับภาพถ่ายครอบครัวของเขา พ่อและแม่ที่เขารักสุดหัวใจ...
บอยรู้สึกดีขึ้นโดยไม่ต้องบรรยายความรู้สึกใดๆ จากนั้นจึงค่อยลุกไปอาบน้ำ ทำกับข้าว โทรหาฟ้าก่อนนอน...แล้วหลับไป
และตอนเช้าก็ลุกอาบน้ำไปทำงานเหมือนทุกๆวัน...
ในขณะที่กำลังเข้างานจังหวะที่เขากำลังรอลิฟต์เปิด ก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นลับหลังเขา
---------------------------------------------------
G.A.Talk : ต่อจากนี้เป็นการเขียนร่วมกันกับผู้ประพันธ์ คุณmint38-24-38 เข้ามาสร้างสีสันในตัวละคร นักศึกษาฝึกงาน มิ้น ---------------------------------------------------
ในขณะที่เรื่องราวชีวิตระหว่างบอย ฟ้า และพี่เอกกำลังดำเนินไปอยู่อย่างไม่มีจุดจบสิ้น...
ณ บริษัทเอกชนในใจกลางเมืองที่สองหนุ่มสองวัยทำงานในตอนเช้า ก็มีโอกาสได้ต้อนรับตัวละครใหม่ที่เดินเข้ามาในชีวิต นั่นคือ มิ้น มินตรา นักศึกษาปี 2 อายุ 19 ปี ผู้มีจุดเด่นตรงหน้าตาน่ารักดูอ่อนเยาว์เหมือนเด็กมัธยมตัดกับส่วนสัด 38-24-38 โดยเฉพาะหน้าอกคัพ F ที่กำลังกระเพื่อมในชุดนักศึกษาขณะเธอก้าวเดินทำให้สายตาของหนุ่มวัยทำงานหลายคนแอบเหล่มองตาเป็นมัน
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ที่เธอมายังที่นี่ก็เพื่อหาที่ฝึกงานนั่นเอง เธอขึ้นลิฟต์มายังชั้นซึ่งเป็นที่ตั้งสำนักงาน แต่พอดีตรงบริเวณด้านหน้าทางเข้าไม่มีใครอยู่ มองผ่านเข้าไปก็เห็นโต๊ะทำงานเรียงรายมากมาย ไม่แน่ใจว่าควรจะติดต่อใคร
อืม... ในนี้บอกว่าให้เราติดต่อคนชื่อพี่เอกที่มีตำแหน่งระดับผู้จัดการ....นักศึกษาสาวนมโตคิด แต่ว่าอยู่ไหนกันนะ... เธอหันลังเลอยู่พักใหญ่ ตอนแรกว่าจะถามกลุ่มพนักงานหญิงวัยป้ากลุ่มหนึ่ง แต่อีกฝ่ายส่งสายตาไม่เป็นมิตรเท่าไหร่เลยทำเอาชะงัก สุดท้ายมิ้นก็ตัดสินใจ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน