ครูฝึกเฒ่า....

อนาคตครูเบสคงจะติดใจไอศกรีมของลุงพล

ขาดปาก

 

จัดต่อในห้องน้ำแน่ๆ

ดอกฟ้ากับหมาวัดเลย

 

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วกับบทสรุปในยกแรกระหว่างลุงพลและครูเบสท์นะครับ เรียกได้ว่าคะแนนนิยมของครูเบสท์ตอนนี้พุ่งสูงจริง ๆ แต่ก็ต้องยอมรับว่าหมอพลอยยังเป็นเบอร์หนึ่งของเรื่องนี้ ก็ติดตามกันต่อไปครับ ว่าท้ายที่สุดแล้ว ครูเบสท์กับหมอพลอย ใครจะเป็นเบอร์หนึ่งของเรื่องนี้

สำหรับตอนนี้ยาวพอสมควรครับ แนะนำให้เตรียมกระดาษทิชชู่ไว้ด้วย เผื่อสำหรับใครที่กินมื้อดึก...นะ 5555555+

ตอนหน้าจะเป็นตอนของพิมมี่และแนนนี่ สปอยนิดนึงแล้วกันว่า สองสาวจะไปนั่งปรับทุกข์ที่ร้านเหล้า พิมมี่เครียดเรื่องไอ้บิ๊กตามรังขวาญ ส่วนแนนนี่ก็เครียดเรื่องหนี้สินทางบ้าน สองสาวที่เคยผิดใจกันพอได้มานั่งกินเหล้าปรับทุกข์กัน อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น มาติดตามกันต่อ สายยูริไม่น่าพลาดด้วยประการทั้งปวงครับ

หลังจากจบฉากเลสเบี้ยนระหว่างพิมมี่และแนนนี่ ก็จะเป็นโอกาสอันดีที่ลุงพลจะได้กลับไปเคลียร์ใจกับน้องอีฟ และน้องหมวยตามลำดับนะครับ

####################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




"ปล่อย!!! บอกให้ปล่อยไง!!" ภัคจิราเดินโซซัดโซเซเหมือนคนจะล้ม แต่โชคยังดีที่มีลุงพลคอยประคองเอาไว้ โดยทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเหมือนกัน

"อย่าดื้อซิครับครู..." ลุงพลพยายามปลอบโยนเมียคนที่สิบ เมียคนนี้พิเศษกว่าใครเพราะสถานะของเธอนั้นเรียกได้ว่าทัดเทียมกับเจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างหมอพลอย ดังนั้นลุงพลเลยต้องเอ็นดูเป็นพิเศษ "ครูเบสท์ยังเจ็บแบบนี้ ต้องมีคนช่วยประคองให้นะครับ"

"ลุงนี่พูดเองเออเองหมดเลยนะ...คิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่? ไม่กลัวกฏหมายบ้านเมือง ไม่กลัวกฏแห่งกรรมบ้างเหรอ?" ภัคจิราหันไปมองหน้าลุงพลตาแดงก่ำด้วยความโกรธ ดูเหมือนว่าอาจารย์สาวจะสร่างเมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากถูกลุงพลจับกดสองประตูในคราวเดียว อายไลน์เนอร์สีดำที่หลอมรวมกับน้ำตาเลอะพวงแก้มชมพูเป็นทางยาว "ลุงทำแบบนี้ทำไมคะ? เสียแรงที่เบสท์ไว้ใจ? แล้วถ้าคนอื่นรู้ เบสท์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?"

"ไม่ครับ อะไรจะเกิดผมมันก็ต้องเกิด ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยครูเบสท์ เพราะผมรักครูไงครับ" ลุงพลโอบกอดเอาหน้าซบแผ่นหลังของอาจารย์สาว "ถ้าเกิดหลังจากคืนนี้ไป ครูเบสท์เกิดท้องขึ้นมา ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะรับผิดชอบลูกในท้องเอง"

"บ้า!!! พูดออกมาได้!!! ปล่อย!!!" พอได้ยินแบบนี้ แทนที่ครูเบสท์จะดีใจ แต่ไม่เลย เธอไม่ได้อยากตั้งครรภ์ ไม่ซิ ถ้าเธอจะอุ้มท้องลูกใครสักคน คน ๆ นั้นที่เป็นพ่อเด็ก จะต้องเป็นคนที่ภัคจิรามั่นใจแล้วว่าใช่ แต่กับลุงพลคนลวงโลก ภัคจิราที่ยังสาวยังสวยทำใจไม่ได้ เธอทำใจไม่ได้ที่จะต้องตกเป็นเมียตาเฒ่าคนนี้ "โอ้ย!!!"

"ครูเบสท์!!! ครูเบสท์เป็นอะไรมากไหมครับ?" ลุงพลรีบพยุงตัวครูเบสท์ที่อยู่ดี ๆ ก็ทรุดลงไป เพราะอาการบาดเจ็บจากบาดแผลที่ถูกตาเฒ่าหื่นเปิดพรมจรรย์ ครูเบสท์หันไปมองค้อนน้ำตาคลอใส่ลุงพล ราวกับจะบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพราะลุงพลทั้งนั้น อย่ามาแกล้งทำเป็นห่วงเป็นใยเพื่อหวังกลบเกลื่อนความผิดเลย

"อย่ามาทำดีเพื่อกลบเกลื่อนความเลวของลุงเลยค่ะ..." ภัคจิรามองลุงพลตาขวาง ตอนนี้เรียกได้ว่าอาจารย์สาวทั้งโกรธและเกลียดลุงพลชนิดไม่อยากเห็นหน้าอีก "จะไปไหนก็ไปเลย!!! ไป!!! ปล่อย!!!"



ครูเบสท์รวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีจนสลัดหลุดออกมาจากอ้อมกอดของลุงพล ที่ไม่ได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์นัก แต่ไม่ทันไร ครูเบสท์ก็เสียหลักล้มลงไปนอนกองกับพื้นเพราะพิษบาดแผลจากการเสียสาว

"ครูเบสท์!!!! ครูเบสท์ครับ!!!" ลุงพลเอามือกุมที่อกด้วยความจุกและเจ็บ แต่พอเห็นครูเบสท์ล้มลงไปนอนกองกับพื้น ตาเฒ่ายอดนักรักเลยรีบก้มลงไปดูอาการของอาจารย์สาวคนสวย "เป็นยังไงบ้างครับ?"

"ปล่อย!! อย่ามายุ่งกับเบสท์!!! ไปให้พ้น!!!" ภัคจิราไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งอะไร เธอพึ่งไปเจอเรื่องเจ็บปวดจากบ้านนพวินท์แฟนเก่า แถมยังมาเจอลุงพลสวมรอยฉวยโอกาสตอนเธอเมาปล้ำเธอ จบสิ้นแล้วสำหรับคุณค่าของชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่ง

"ผมขอโทษ!! แต่ผมต้องทำเพราะผมรักครูนะครับ!!!" ลุงพลยังคงพร่ำบอกครูเบสท์ว่ารัก อาจารย์เองก็นึกในใจว่าไอ้เฒ่าคนนี้มันเป็นบ้าอะไรของมัน ถึงเอาแต่บอกว่ารักเธอ ภัคจิราพยายามดิ้นรนต่อต้านลุงพล ที่แม้จะเจ็บตัว แต่ก็ไม่ได้ยอมย้อท้อต่อการแสดงถึงความรักที่มีให้เธอเลยแม้แต่น้อย "ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำวันนี้มันยากที่ครูจะให้อภัยผม แต่สักวันหนึ่ง ครูเบสท์จะเข้าใจเองว่าทำไมผมต้องทำแบบนี้ จะเกลียดผมก็เกลียดไปเถอะครับครู แต่ผมรักครู ผมยอมเห็นครูเป็นอะไรไม่ได้..."

"พูดอะไรของลุง..." ครูเบสท์ในอ้อมกอดลุงพลหรี่ตามองด้วยความสงสัย "จะบอกว่าที่ลุงทำแบบนี้เพราะช่วยชีวิตเบสท์เหรอ? ลุงเสียสติอยู่หรือไง ห๊ะ?? ถ้าหวังดีกับเบสท์อย่างงที่พูดจริง ๆ ก็แค่มาเตือนเบสท์เฉย ๆ ก็พอ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย!!! ข้ออ้างชัด ๆ"

"ผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ครับครู!!!" ลุงพลที่นั่งประคองครูเบสท์เกิดเสียหลัก เพราะถูกอาจารย์สาวผลัก "โอ้ยย!!!"

"คนมักง่ายน่ะซิ!!! ลุงพลมันก็แค่ไอ้เฒ่าตัณหากลับที่ฉวยโอกาสกับผู้หญิง!!! ทุเรศ!!!" ครูเบสท์ไม่เคยโกรธใครแบบนี้มาก่อน อาจารย์สาวด่าลุงพลชุดใหญ่ "ลุงคิดเหรอว่าคำพูดของลุงจะทำให้เบสท์ใจอ่อนน่ะ!!! ฝันไปเถอะ!!! เบสท์ไม่ใช่หมอพลอยนะ สำเหนียกไว้บ้างเถอะ!!!"

พอได้ยินชื่อหมอพลอยจากปากครูเบสท์ ก็ทำเอาลุงพลถึงกับเงียบไป ส่วนครูเบสท์ก็หอบหายใจถี่ด้วยความโกรธและเหนื่อย อาจารย์สาวร่นคิ้วแล้วเอาแขนทาบอกเปลือยเพื่อปิดยอดถัน พอทุกอย่างเงียบไปได้สักพัก...

"พอแล้ว เบสท์จะกลับแล้ว ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น..." ภัคจิราพยายามจะลุกขึ้น แต่อาการเจ็บแปล๊บตรงท้องน้อยก็กลับมาเล่นงานเธออีกรอบ "โอ้ยยย!!!"

"ค่อย ๆ ซิครับครู!!!" ลุงพลรีบโผลเข้าไปประคองครูเบสท์ด้วยความเป็นห่วง แต่ความปรารถนาดีของลุงพลกลับถูกปฏิเสธด้วยฝ่ามือพิฆาตของภัคจิรา "เพี๊ยะ!!!"

"ไปให้พ้น!!! ไอ้คนเลว!!!" ภัคจิราทั้งโกรธและเกลียดลุงพลที่ฉวยโอกาสย่ำยีเธอจนป่นปี้ "ไปซะเดี๋ยวนี้ ก่อนที่เบสท์จะเปลี่ยนใจร้องขอความช่วยเหลือ และเบสท์จะบอกทุกคนว่าลุงขมขื่นเบสท์!!"

"ผมรู้ว่าครูเบสท์โกรธผม แต่ถ้าคนอื่นมาเห็นครูในสภาพแบบนี้ ครูจะรับได้เหรอครับ?" ลุงพลพยายามอธิบายและปรับความเข้าใจกับครูเบสท์ที่ยังทำใจไม่ได้ "ผมรู้ว่าผมทำผิดกับครูเบสท์จนเกินให้อภัย แต่ผมทำเพราะผม..."



"เลิกพูดคำว่ารักเถอะ!!" ภัคจิราแทรกขึ้นมา "เป็นคนย้ำคิดย้ำทำหรือไง? ไปหาหมอบ้างเหอะ!!! แต่เบสท์ว่านะ คนอย่างลุงคงต้องไปนอนสำนึกผิดในคุกก่อนเถอะ แล้วจะบอกให้เอาบุญด้วยนะลุงพล คนอย่างลุงไม่รู้จักคำว่ารักหรอก ไปบอกหมอพลอยของลุง อย่ามาบอกเบสท์ ซื่อสัตย์กับเธอหน่อยซิ เบสท์ว่าพี่พลอยน่ะรักลุงพลมากเลยนะ ไป!!!"

"ครูเบสท์..." ลุงพลไม่คิดมาก่อนเลยว่า เวลาครูเบสท์โกรธจะน่ากลัวได้ขนาดนี้ ภัคจิรานั่งพับเพียบหนีบขาเอามือปิดเนินสงวนช่วงใต้ท้องน้อย ส่วนมือขวาก็ทาบทับหน้าอกปิดยอดถันทั้งสองข้าง

"ฮือ...." แล้วครูเบสท์ก็นั่งคอตกปล่อยโฮออกมา ทำเอาลุงพลอดสงสารไม่ได้ ตาเฒ่าหื่นเลยคลานเข้าไปหา ก่อนยื่นแขนเพื่อแตะไหล่โค้งมนของอาจารย์สาว แต่ว่า "ไม่ต้องมายุ่ง!!"

ภัคจิราปัดมือของลุงพลที่พยายามเข้ามาปลอบโยน อาจารย์สาวไม่ต้องการความสงสารหรือความเห็นใจใด ๆ จากลุงพลในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย ลุงพลเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง แกเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ ดังนั้น ลุงพลเลยคิดว่าพูดจากันดี ๆ ไม่รู้เรื่อง ก็คงต้องใช้เซ็กส์เป็นเครื่องมือปลอบใจครูเบสท์

"อะไรอีกเนี่ย!!! ปล่อย!!!" ภัคจิราถึงกับตกใจ เมื่ออยู่ดี ๆ ลุงพลก็โผลเข้ามากอดเธอ อาจารย์สาวพยายามดิ้น และร้องขอความช่วยเหลือ แต่ว่า... "อุ๊บ!!!"

ลุงพลที่ยังเจ็บตัวซุกไซ้ซอกคอ ดูดเลียติ่งหู แล้ววนไปเลียยอดปทุมถันของภัคจิราที่ชูชัน อาจารย์สาวพยายามต่อต้าน แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองในทิศทางตรงกันข้าม

"ฮือ..." สุดท้าย ครูเบสท์ก็นอนตะแคงหมดอาลัยตายอยากบนพื้น ปล่อยให้ลุงพลได้ซุกไซ้ไปทั่วเรือนกายของเธอจนสาแกใจ "ฮืออออออ...."

"ครูเบสท์..." พอได้ยินเสียงร้องไห้ของครูเบสท์ ลุงพลก็กลับมาได้สติอีกครั้ง ตาเฒ่าหื่นหยุดการลวนลามอาจารย์สาวไว้ชั่วคราวก่อนโน้มตัวแตะไหล่เพื่อปลอบโยนภัคจิราเมียรักคนใหม่ "ผมขอโทษ..."

"เอาเลย..." ภัคจิราเหมือนปลงตก "จะทำอะไรเบสท์ก็ทำเลย เบสท์หมดค่าหมดราคาแล้ว..."

"ไม่เลยครับครู..." ลุงพลโน้มตัวลงหอมไหล่เปลือยโค้งมนสวยได้รูปของครูสาวพยาบาล "สำหรับคนอย่างไอ้พล ครูเบสท์คือที่สุด ครูเบสท์เหมือนดวงจันทร์ในยามค่ำคืน ความสวยของครูเบสท์เหมือนแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาในโลกของผมที่มืดมิด..."

"เหอะ..." อารมณ์ไหนของตาเฒ่าเนี่ย ภัคจิราคิด อาจารย์สาวพยาบาลเชิดหน้าใส่กับคารมณ์หวาน ๆ เลี่ยน ๆ ของลุงพล นี่ถ้าเป็นนพวินท์แฟนเก่าของเธอพูดแบบนี้ เธอคงอายม้วนต้วนไปแล้ว

"จากนี้ไป คนอย่างไอ้พลจะดูแลครูเบสท์เองครับ..." พอเห็นครูเบสท์เริ่มมีท่าทีอ่อนลง ลุงพลก็ฉวยโอกาสดึงมือของอาจารย์สาวขึ้นมาหอมและจูบ "ลุกขึ้นเถอะครับครู ไปอาบน้ำกันนะ นอนราบกับพื้นแก้ผ้าตากแอร์แบบนี้ เดี๋ยวไม่สบายเอา..."

ลุงพลค่อย ๆ ประคองร่างเปลือยเปล่าของครูเบสท์ขึ้นมา ตาเฒ่าหื่นสังเกตเห็นคราบเลือดไหลออกมาจากหว่างขาของอาจารย์สาวเป็นทาง ก็นึกเป็นห่วง ภัคจิราตอนนี้เหมือนคนปลงตกในชีวิต เธอเดินตามลุงพลเข้าไปภายในห้องน้ำของโรงแรม

.........................

"หยุด!!! เดี๋ยวเบสท์อาบเอง..." ภัคจิราพยายามยื้อแย่งสบู่จากมือของลุงพล ที่กำลังละเลงไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธอ อาจารย์สาวรู้สึกอายปนสับสนตัวเอง กับการต้องมาถูกคนแก่รุ่นราวคราวปู่คราวพ่ออย่างลุงพลมาอาบน้ำให้เหมือนเด็ก

"อย่าดื้อซิครับครู..." ลุงพลยิ้มอ่อนใส่ครูเบสท์ "ให้ผมถูหลังให้นะครับ"

"เบสท์บอกแล้วไงว่าเบสท์อาบเองได้!!!" ด้วยความโกรธและอายของครูเบสท์ เธอเลยหันมาเผชิญหน้ากับลุงพล ที่กำลังเหลือบมองยอดถันสีชมพูอ่อนที่กำลังแข็งเป็นไต "นี่!!! หันไปทางอื่นเลยนะ!!!! ลามก!!!"

"โถ...ครูเบสท์ครับ" ลุงพลโผล่เข้าไปกอดครูเบสท์แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ ท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัวที่สาดลงมา "จะมาอายอะไรละครับ เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ"

"พูดให้มันดี ๆ หน่อย!!!" ภัคจิราหน้าแดงก่ำ ไม่แน่ใจว่าเธอโกรธหรือเธออาย บางทีอาจเป็นทั้งสองอย่าง "เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

"โถ คนดีของไอ้พล" พอได้ยินแบบนี้เข้า แทนที่ลุงพลจะสลด แต่กลับยิ่งทำให้ลุงพลยิ่งหลงรักครูเบสท์มากขึ้น ตาเฒ่าหื่นโผล่เข้ากอดและฟัดครูเบสท์ในห้องน้ำ "ทนไม่ไหวแล้ว!!! ขอชื่นใจหน่อยเถอะ!!!"

"อืออ!!! ปล่อยยย!!!" ครูเบสท์พยายามผลักลุงพล ที่ถูกกลุ่มเด็กวัยรุ่นรุมกระทืบ แต่ดูเหมือนว่ามันแทบไม่มีผลอะไร ตาเฒ่าคลุกเข้าวงในปล้ำครูเบสท์ในห้องน้ำ "อย่า..."



ครูเบสท์เองก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร อาจารย์สาวพยายามขัดขืน แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองไปอีกทาง ครูสาวพยาบาลต่อต้านได้ไม่นาน เธอก็ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยให้ลุงพลดูดปาก เอามือล้วงติ่งสยิวเบื้องล่าง

"ชอบไหมครับครู..." ลุงพลใช้นิ้วกลางบี้เม็ดแตดครูเบสท์ที่กำลังยืนขาสั่นเหมือนคนจะล้ม แทนที่จะรอให้ครูเบสท์พูดอะไรออกมา ตาเฒ่าหื่นคนขายน้ำเต้าหู้กลับฉวยโอกาสนี้ประกบปากแทรกลิ้นกับครูเบสท์

"อือออ..." ครูเบสท์ยืนตัวสั่น ขาสั่น หลับตาปี๋ ขณะกำลังถูกลุงพลดูดปาก เอามือล้วงและบี้กลีบสาวของเธอ โดยมีสายน้ำจากฝักบัวรดใส่จนเกิดไอสีขาว

"หวานจริง ๆ ครับครู..." ลุงพลผละออกมาจากริมฝีปากของครูเบสท์ ก่อนจับอาจารย์สาวหันหลังแล้วฟอกสบู่ให้ "รีบอาบแล้วรีบไปออกไปเช็ดตัวเถอะครับครู"

ภัคจิราที่ยืนหนังหลังได้แต่ร่นคิ้วกังวลว่าเธอจะทำยังไงดี? นี่ถ้าเกิดทุกคนรู้เรื่องว่าเธอถูกลุงพลคนขายน้ำเต้าหู้ขืนใจ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แต่ก่อนที่จะคิดอะไรไปไกลกว่านั้น ลุงพลก็ก้มตัวลงฟอกสบู่ตรงบั้นท้าย ขาอ่อนของครูเบสท์

"อุ้ย!!! บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวเบสท์อาบเอง!!!" ครูเบสท์หันหลังกลับไปเอามือปิดก้นด้วยความอาย

"ไม่ต้องอายหรอกครับครู..." ลุงพลที่ก้มตัวลงเงยหน้ามองครูเบสท์พร้อมกับรอยยิ้ม

"เหอะ!!!" ทำไมต้องยิ้มแบบนั้นด้วย ครูเบสท์เลยเชิดหน้าหนีเพราะทนไม่ได้ ทำไมผู้หญิงอย่างเธอต้องมายอมให้ลุงพลทำอะไรแบบนี้ ภัคจิราจะทำยังไงเมื่อความรู้สึกของตัวเองและสามัญสำนึกมันกำลังเดินสวนทางกัน

นี่เธอกำลังยืนแก้ผ้าให้ผู้ชายรุ่นราวคราวปู่คราวพ่ออย่างลุงพลอาบน้ำฟอกสบู่ให้เหมือนเด็กน้อย นี่ถ้าคนอื่นรู้ว่าเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน สักพัก ลุงพลก็ลุกขึ้นแล้วจับครูเบสท์หันหน้า

"มาให้ผมฟอกสบู่ด้านหน้าด้วยนะครับ" ลุงพลยิ้ม

"ไม่ต้อง เบสท์อาบเอง!!!" ครูเบสท์ปฏิเสธ "ต่างคนต่างอาบ!!"

"ก็ได้ครับ" ลุงพลยิ้มที่มุมปาก ก่อนยื่นก้อนสบู่ให้ครูเบสท์ที่รีบหันหน้ากลับไปด้วยความเขิน ลุงพลเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอหมดทุกตางราวนิ้ว ภัคจิราก้มหน้าก้มตาอาบน้ำฟอกสบู่ เช่นเดียวกับลุงพล ที่หันไปจัดการกับธุระของตัวเอง

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ลุงพลก็พยายามประคองครูเบสท์ออกมาจากห้องน้ำ แต่ถูกครูเบสท์ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี

"อย่าฝืนเลยครับครู..." ลุงพลพยายามเกลี่ยกล่อมครูเบสท์ "ให้ผมช่วยเถอะ เดี๋ยวครูเบสท์เกิดลื่นหกล้มจะเป็นเรื่องเอา"

"นี่ลุง!!! ขอร้องละ อย่ามาทำดีกับเบสท์เพื่อกลบเกลื่อนความเลวของตัวเองได้ไหม?" ภัคจิราเริ่มหมดความอดทนกับบทละครที่ลุงพละกำลังแสดง เธอไม่ได้รู้สึกอินหรือซาบซึ้งเลยแม้แต่น้อย

ครูเบสท์ทำความสะอาดทุกสัดส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะตรงกลีบสาว ภัคจิราต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ เพราะกลัวว่าฟองสบู่จะไปโดนแผลฉีกขาดตรงกลีบสาวจนเกิดอาการแสบได้

ลุงพลก็ยืนดูครูเบสท์ใช้ฝักบัวฉีดและล้วงทำความสะอาดน้องสาวของตัวเองด้วยความเป็นห่วง คราบเลือดจาง ๆ ไหลผ่านท่อนขาเรียวสวยของครูเบสท์ไหลลงไปในท่อระบายน้ำ

"มองอะไร!!! ทำธุระของลุงไปซิ!!!" ครูเบสท์ที่สังเกตเห็นสายตาของลุงพลที่มองเธอ ก็นึกโกรธและอาย เลยหันไปดุใส่ตาเฒ่าหื่น ก่อนเดินกะเผลกไปหยิบผ้าขนหนูที่แขวนไว้บนราวตากผ้ามาพันรอบกายแล้วฝืนเดินออไป

"ค่อย ๆ เดินนะครับครู" ลุงพลทำหน้าละห้อย มองครูเบสท์ที่เดินขาสั่นออกมาจากห้องน้ำ ตาเฒ่าหื่นสังเกตว่าครูเบสท์คงแสบตรงหว่างขามาก เลยทำให้เธอไม่สามารถเดินตรงได้ "ให้ผมช่วยนะ!!"

"บอกว่าไม่ต้อง!!" ครูเบสท์พยายามปฏิเสธ แต่เป็นเพราะเธอออกท่าทางมากไป เลยทำให้อาการเจ็บตรงท้องน้อยกำเริบ จนทำให้เธอเกือบเสียหลัก แต่โชคยังดีที่ลุงพลช่วยประคองเอาไว้ได้

"ผมบอกแล้วไงครับ ว่าค่อย ๆ เดิน" ลุงพลเตือนครูเบสท์ด้วยความหวังดี

"ปล่อย..." ครูเบสท์เริ่มลดโทนเสียงดุ แล้วรีบดิ้นออกมาจากอ้อมกอดของลุงพลให้เร็วที่สุด "อาบน้ำเร็ว ๆ เดี๋ยวเบสท์จะกลับบ้านแล้ว..."

.........................

หลังจากอาบน้ำเช็ดตัวเสร็จ ครูเบสท์ตั้งใจจะสวมเสื้อผ้าแล้วขับรถกลับบ้าน แต่ดูเหมือนว่าลุงพลจะปฏิเสธ โดยให้ความเห็นว่าคืนนี้ครูเบสท์ควรนอนค้างคืนเอาแรงที่นี่ก่อนสักคืน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ แต่ครูเบสท์ก็ปฏิเสธ อาจารย์สาวยืนกรานว่าจะขับรถกลับบ้านให้ได้ แต่ว่า...

"โอ้ยยย...." ครูเบสท์เอามือกุมขมับด้วยความปวดหัว ตรงท้องน้อยก็ปวดแปล๊บเป็นระยะ รูก้นก็แทบขมิบไม่ได้ บางครั้งเธอก็เผลอผายลมออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจต่อหน้าลุงพล ภัคจิราอายจนอยากเอาหน้าซุกแผ่นดินหนีซะเดี๋ยวนี้เลยทีเดียว

"นะครับ นอนพักคืนนี้สักคืนนะ..." ลุงพลฉวยโอกาสนี้โอบกอดครูเบสท์ที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวตัวน้อยที่พันรอบอก และเช่นเคย ลุงพลไม่ยอมรอให้ครูเบสท์ได้พูดอะไร ตาเฒ่าหื่นฉวยโอกาสนี้ประกบปากอาจารย์สาวคนสวย

"อืออ!!! คนฉวยโอกาส!!!" ภัคจิราแทบไม่มีแรงต่อต้านอะไรอีกแล้ว อาจารย์สาวคนสวยถูกตาเฒ่าหื่นผลักลงไปนอนราบกับพื้น

"ขอผมชื่นใจอีกสักรอบนะครับครู..." ลุงพลกระซิบข้างหูก่อนเริ่มซุกไซ้ซอกคอของครูเบสท์ ฝ่ามืออันหยาบกร้านของแกปลดผ้าขนหนูสีขาวที่พันรอบเอวของแกออก พร้อมกับถลกผ้าขนหนูสีขาวที่พันรอบอกครูเบสท์ออกด้วยเช่นกัน ตอนนี้ทั้งคู่กลับมาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเหมือนกันอีกครั้ง

"อือ..." ครูเบสท์นอนหมดอาลัยตายอยากปล่อยให้ลุงพลได้เสพกายสาวของเธอ แต่มันก็น่าแปลก อาการปวดหัวของเธอเริ่มทุเลาลงเรื่อย ๆ จากการเล้าโลมของตาเฒ่าหื่น "อ๊า!!! ไม่ค่ะ!!! ไม่เลียตรงนั้น!!!"

ลุงพลแหวกขาของภัคจิรา ก่อนตวัดลิ้นเลียกลีบสาวของครูเบสท์ที่ผ่านการทำความสะอาดมาเป็นอย่างดี ภัคจิราร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บและเสียว เมื่อถูกปลายลิ้นของลุงพลตวัดตรงกลีบสาวของเธอ

"เดี๋ยวครูเบสท์ครับ ช่วยอะไรผมนิดนะครับ" ลุงพลจับครูเบสท์นอนตะแคง ส่วนตัวแกเองก็ลุกขึ้น แล้วทิ้งตัวนอนตะแคงโดยหันหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียตรงปากครูเบสท์ ส่วนหน้าของแกก็จ่อกับโคกสาวของภัคจิรา

ภัคจิราทำหน้าเลอหลาด้วยความสงสัยว่าทำไมอยู่ดี ๆ ลุงพลถึงเอาอวัยวะเพศชายมาจ่อหน้าเธอแบบนั้น ภัคจิราเอามือปิดจมูกปิดปาก เพราะได้กลิ่นหอมสบู่ที่ติดตรงแผงขนหมอยสีดอกเลาของลุงพล ตาเฒ่าหื่นเงยหน้าก้มมองลงไปพร้อมกับรอยยิ้ม

"ครูเบสท์ลองจับดูซิครับ..." ลุงพลยิ้ม

ภัคจิราไม่ได้ตอบอะไร แต่มือของเธอนำหน้าไปก่อนแล้ว เธอใช้นิ้วเขี่ยตรงปลายโคนท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลด้วยความกลัวจนสนใจ ความจริงเธอเองก็เคยเห็นอวัยวะเพศชายมาบ้าง แต่ส่วนใหญ่เป็นของเด็กผู้ชายอายุเพียงไม่กี่ขวบ หรือถ้าเป็นอวัยวะเพศของผู้ชายวัยฉกรรจ์หรือวัยชรา ก็เคยเห็นมาบ้างในช่วงฝึกงาน ที่มีอาจารย์หมอและพยาบาลพาไปศึกษากับศพของอาจารย์ใหญ่ แต่นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่เธอได้เผชิญหน้ากับอวัยวะเพศชายฉกรรจนอกเวลางาน ความจริงเธอเองก็ไม่ได้อินโนเซนต์อ่อนต่อโลกอะไรถึงขนาดเห็นอวัยวะเพศชายแล้วต้องร้องโวยวาย เวลาช่วยตัวเองด้วยการใช้ฝักบัวบ้าง หรือบางทีก็ใช้นิ้วบดบี้ตรงติ่งสยิว โดยไม่ได้มีการใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปภายในโดยเด็ดขาด เพราะภัคจิราตั้งใจจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับผู้ชายที่เธอคิดว่าคู่ควร

"อืม...แบบนั้นแหละครับ" ลุงพลยิ้มที่มุมปาก เมื่อเห็นครูเบสท์นอนมองหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้วตาแป๋ว ดูเหมือนว่าอาจารย์สาวจะสนใจกับปิกาจู๋ขนาดยักษ์ของลุงพลไม่น้อย อาจเป็นเพราะเธอสงสัยว่า ไอ้ท่อนเนื้อขนาดยักษ์ตรงหน้าเนี่ย มันแทรกเข้าไปในร่างกายเธอได้ยังไงกัน ทั้งทางช่องคลอดและทางประตูหลัง "ลองอมดูไหมครับครู? อมแบบไอติมน่ะครับ..."

"พูดอะไรของลุง!!!" ครูเบสท์ก้มลงมองค้อนใส่ลุงพลหน้าแดงก่ำ อยู่ดี ๆ จะมาขอให้เธอใช้ปากกับไอ้นั่นได้ยังไง น่าเกลียด!!

"โถ ขนาดผมยังเลียหีเลียรูตูดให้ครูได้เลยนะครับ!!" ลุงพลถึงกับร้องครวญ เมื่อครูเบสท์แสดงท่าทางรังเกียจหัวรบนิวเคลียรรัสเซียขนาด 8.5 นิ้วของแก

"พูดอะไรของลุงเนี่ย ลามก แก่ตัณหากลับ!!!" ภัคจิราหน้าแดงก่ำ อายไม่รู้จะอายยังไง จนลุงพลต้องลุกขึ้นไปหอมแก้มเมียครูคนสวยแล้วปลอบโยนยกใหญ่

"กลัวอะไรเหรอครับครู?" ลุงพลยิ้ม "ครั้งแรกก็แบบนี้แหละครับ ไม่ต้องเกร็ง"

ว่าแล้วลุงพลก็ลุกขึ้นคุกเข่าเอาท่อนเอ็นของแกจ่อปากของครูเบสท์ อาจารย์สาวหลับตาปี๋เอามือปิดจมูกปิดปาก จนลุงพลต้องค่อย ๆ แกะมือแล้วเอาท่อนเอ็นอุ่น ๆ ทิ่มที่ปากครูเบสท์

ภารโรงเฒ่าบีบนวดไหล่ของครูเบสท์ที่ดูเกร็งให้ผ่อนคลายลง สักพัก ครูเบสท์ก็เริ่มอ้าปากแลบลิ้นแตะกับท่อนเอ็นของลุงพล นับว่าเป็นสัญญาณที่ดี ครูเบสท์เริ่มยอมทำรักด้วยปากให้ตาเฒ่าหื่นแล้ว

"แบบนั้นแหละครับ..." ลุงพลลูบไล้เรือนผมของอาจารย์สาว ที่เริ่มเปิดใจใช้ปากทำรักกับท่อนเนื้อของลุงพล

ภัคจิราแม้เป็นอาจารย์ แต่อย่าลืมว่าเธอเป็นนักวิชาการที่เก่งเรื่องทฤษฎีและการปฏิบัติในแง่ของวิชาพยาบาล ไม่ใช่วิชาเพศศึกษา ที่ต้องรบกวนให้ลุงพลช่วยสอนช่วยเทรนด์งานให้เธอ

"อูยยย..." ดูเหมือนว่าครูเบสท์เริ่มติดเครื่องแล้ว ริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับกำลังครอบครองแก่นแท้แห่งความเป็นชายของลุงพล ด้วยความที่ยังสดใหม่ไร้ประสบการณ์ เลยทำให้ฟันของเธอไปครูดกับเนื้ออ่อนตรงปลายโคนจนตาเฒ่าสะดุ้ง "อุ้ย!!! อย่าให้โดนฟันซิครับครู มันเจ็บ!!"

ภัคจิราเหลือบก้มลงไปมองลุงพลตาขวาง แล้วอาจารย์สาวก็ต้องแปลกใจเหมือนอยู่ดี ๆ ลุงพลก็แหวกขาเธอกว้าง แล้วซุกหน้าไปที่แก่นแท้แห่งความเป็นหญิงของเธอ ก่อนตวัดลิ้นลิ้มรสชาติของสตรีเพศที่มีชื่อว่าภัคจิรา คนงามจากเมืองเจียงฮาย

จากที่เคยแสดงท่าทางรังเกียจองค์ชาตของลุงพล ภัคจิราเริ่มปล่อยกายปล่อยใจเพลิดเพลินไปกับการลิ้มรสชาติแก่นแท้แห่งบุรุษเพศของลุงพล ปลายลิ้นของเธอสัมผัสได้ถึงความสากและคาว แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกวาบหวิวอย่างประหลาด และสิ่งที่ทำให้อารมณ์ของอาจารย์สาวเตลิดคือการที่ลุงพลคนบ้ากามกำลังตวัดลิ้นเลียปุ่มสยิวตรงแกนกลางกายสาวของเธอ

"อือออ..." ครูเบสท์ร้องครางเสียงหลง ขณะที่ท่อนควยของลุงพลยังคาอยู่ที่ปาก อาจารย์สาวพยายามรวบรวมพละกำลังเพื่อต่อสู้กับลุงพลในการทำรักด้วยปากกับเครื่องเพศของกันและกัน ลุงพลที่เป็นผู้เจนจัดในเกมการตวัดเลียกลีบสาวของครูเบสท์สลับกับเอานิ้วโป้งบี้เม็ดแตดของครูเบสท์จนน้ำเหนียว ๆ เยิ้มติดมือ

ส่วนครูเบสท์คนงามจากเมืองเชียงราย เธอก็ดูดเลียท่อนเอ็นของลุงพลจนน้ำลายและสารคัดหลั่งไหลเยิ้มออกมาเป็นสาย ช่างเป็นภาพที่แลดูไม่งามเอาเสียเลย แต่ตอนนี้อารมณ์ของอาจารย์สาวกำลังเตลิด เธอหลับตาพริ้ม ดูดเลียท่อนเนื้อของลุงพลราวกับว่ามันเป็นแท่งไอศกรีมรสเด็ดยี่ห้อดัง ปลายลิ้นของเธอละเลงไปทั่วลำโคนท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแน่นคับปากของเธอ

"อือออ...อ่าห์..." คู่รักข้าวใหม่ปลามันต่างแสดงฝีมือในการทำรักด้วยปากกับเครื่องเพศของอีกฝ่าย ลุงพลเลียกลีบสาวที่เผยอออกมาเล็กน้อยจากบาดแผลเปิดพรมจรรย์สนุกลิ้น ตาเฒ่าหื่นสังเกตเห็นน้ำใส ๆ ไหลเยิ้มออกมาจากช่องคลอดก็ยิ้มที่มุมปากเพราะรู้ว่าตอนนี้ครูเบสท์เองก็กำลังมีอารมณ์ได้ที่ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะครูเบสท์ยังเจ็บแผลที่ถูดเปิดซิง ลุงพลหวังตอกเสาเข็มใส่ถ้ำน้อยของครูเบสท์อีกดอก

"อุ๊บบบ!!! อืออออ!!!" ตัดมาที่ฝั่งครูเบสท์ เธอรู้สึกถึงความเหนียวและความคาวของสารคัดหลั่งที่ถูกปล่อยออกมาจากท่อนเนื้อของลุงพล ด้วยความไร้ประสบการณ์ อาจารย์สาวเผลอกลืนไปในรอบแรก จนทำให้เกิดความรู้สึกคอแห้งและเหมือนมีอะไรติดคอ แต่ด้วยอารมณ์รักอารมณ์สวาทที่กำลังคุกกรุ่น เลยทำให้ภัคจิราไม่ได้ขยับไปไหน ยังเพลิดเพลินกับรสชาติของไอติ่มอุ่นรสลุงพลในปาก

"อ้า!!!" ลุงพลถึงกับเชิดหน้าเกร็งตูดด้วยความเสียว เมื่อปลายลิ้นนุ่ม ๆ ของภัคจิราสัมผัสกับเส้นเลือดที่กำลังกระตุกบนท่อนเนื้อ ซาบซ่าน ซาบซ่านเหลือเกิน ช่องปากของครูเบสท์

เพื่อไม่ให้น้อยหน้าอาจารย์สาว ลุงพลเลยตั้งใจแสดงฝีมือเต็มที่เพื่อตอบแทนความน่ารักของภัคจิราให้สมกับการรอคอย อดีตภารโรงเฒ่าแหวกกลีบพู่สาว จนเผยให้เห็นติ่งสยิว และถ้ำสาวที่กำลังกระตุกเพื่อขับน้ำหวานใส ๆ ไหลเยิ้มลงมาจนถึงแนวฝีเย็บ ลุงพลรู้ดีว่าตอนนี้จะไปรุนแรงกับอาจารย์สาวไม่ได้ แกเลยลากลิ้นเลียขอบกลีบสาว แล้วดูดติ่งเนื้ออ่อนด้านบนที่ยื่นออกมา

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊ะ!!!" ภัคจิราคนสวยถึงกับกระตุกตัวเกร็งด้วยความเจ็บปวดเสียว อาจารย์สาวคายท่อนเนื้อออกมาจากปากโดยมีสารคัดหลังเหนียว ๆ ไหลยืดออกมาเป็นสาย หมดสภาพแล้วภัคจิราคนสวย ตอนนี้คุณครูสาวแห่งพยาบาลตาลอย อ้าปากน้ำลายไหลยืดด้วยความเสียว เสียวจนหายใจไม่ออก "หายใจ...หายใจไม่อ๊อกกกก!!!"

เครื่องจักรถล่มประตูสาวอย่างลุงพลถึงกับแสยะยิ้ม อะไรกันเนี่ยภัคจิรา ยังสาวยังสวย ทำไมอ่อนแอแบบนี้ ว่าแล้วลุงพลก็เลยดูดเม็ดแตดครูเบสท์ดังซูด เท่านั้นแหละ อาจารย์สาวร้องเสียงหลงจนฟังไม่ออกว่าเป็นภาษาไหนเลย

"อ๊ะ!!! อ๊า!!!!! ย่ะ!!! ย่ะ!!!" ครูเบสท์กระตุกตัวเกร็ง หน้าอกของเธอสั่นกระเพิ่ม ตอนนี้เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาตามเรือนกายของเธอ "ฉี่...ฉี่จะแตก...แย้วววววว...อ๊ออออยยยยย!!!"



เอาแล้ว ครูเบสท์จะปล่อยน้ำเสาวรสออกมา มีหรือชายชราขายน้ำเต้าหู้อย่างลุงพลจะพลาด แกลงลิ้นดูดเลียเม็ดแตดภัคจิราแบบเน้น ๆ บด ๆ ยี ๆ เพียงไม่กี่วินาที อาจารย์สาวคนสวยก็ฉี่แตกใส่หน้าลุงพลชุดใหญ่

"อ๊า!!!! อือออออ!!!! คนบ้า!!! ฉี่แตกแย้ววววว!!! อือออออ" ครูเบสท์ตอนนี้เรียกได้ว่าหมดสภาพ อาจารย์สาวร้องเสียงหลงไม่ต่างจากดาราหนังเอวีตอนโดนเย็ด ส่วนลุงพลก็อ้าปากกว้าง ๆ ดูดเลียน้ำเสาวรสสาวเจียงฮายอย่างภัคจิราเข้าไปเพื่อแก้กระหาย

"อ่าห์...สดชื่น..." ลุงพลยิ้มที่มุมปาก พลางใช้มือปาดน้ำที่เลอะปากมาดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนลุกขึ้นแล้วหันไปดูครูเบสท์ที่นอนหลับตาพริ้มแก้มแดงก่ำหายใจรวยรินเหมือนคนจะขาดใจ "สุดยอดมากเลยครับครูเบสท์..."

ลุงพลโน้มตัวลงไปหอมแก้มและหน้าผากของครูเบสท์ที่เผลอยิ้มตรงมุมปาก พอรู้สึกว่าถูกตาเฒ่าหื่นลวนลาม เส้นโค้งตรงมุมปากก็เหือดหายไป ภัคจิราลืมตามองลุงพลด้วยสายตาที่สื่อให้เห็นถึงความสับสนในความรู้สึกที่กำลังก่อตัวในใจ

เรียกได้ว่าตอนนี้ครูเบสท์กำลังเกลียดความหวั่นไหว ที่กำลังก่อตัวในใจของตัวเอง เธอควรจะเกลียดลุงพลซิ แต่ทำไม ทำไมร่างกายของเธอกลับตอบสนองบทรักที่ลุงพลปรนเปรอให้เป็นอย่างดีได้ถึงขนาดนี้นะ มันเพราะอะไร?

"ผมยังไม่เสร็จเลยครับครู..." ลุงพลลุกขึ้น จนหัวควยขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแข็งตัวผงกหัวทักทายภัคจิรา ที่กำลังมองตาแป๋วพลางเหลือบมองขึ้นบนสบสายตากับลุงพลอีกรอบ "อมให้ผมหน่อยนะครับ..."


โปรดติดตามตอนต่อไป...

อิจฉาลุงพลชะมัด

  ชอบไอติมซะงั้น55

เกลียดยังไงให้น้ำรักแตกรดหน้าได้

รอบแรกทุกประตูถูกเปิดเลย น่าสงสารครู

นึกว่าครูเบสจะเสร็จแค่รูหน้ากับรูหลังนี่ยังมาโดนรูบนอีกโอ้โหลุงพลนี่สุดยอดจริงๆ

ครบทุกประตู 

 ::Dribbling::แล้วครูจะไม่บืมชายที่ชื่อชุมพล

พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วกับบทสรุปในยกแรกระหว่างลุงพลและครูเบสท์นะครับ เรียกได้ว่าคะแนนนิยมของครูเบสท์ตอนนี้พุ่งสูงจริง ๆ แต่ก็ต้องยอมรับว่าหมอพลอยยังเป็นเบอร์หนึ่งของเรื่องนี้ ก็ติดตามกันต่อไปครับ ว่าท้ายที่สุดแล้ว ครูเบสท์กับหมอพลอย ใครจะเป็นเบอร์หนึ่งของเรื่องนี้

สำหรับตอนนี้ยาวพอสมควรครับ แนะนำให้เตรียมกระดาษทิชชู่ไว้ด้วย เผื่อสำหรับใครที่กินมื้อดึก...นะ 5555555+

ตอนหน้าจะเป็นตอนของพิมมี่และแนนนี่ สปอยนิดนึงแล้วกันว่า สองสาวจะไปนั่งปรับทุกข์ที่ร้านเหล้า พิมมี่เครียดเรื่องไอ้บิ๊กตามรังขวาญ ส่วนแนนนี่ก็เครียดเรื่องหนี้สินทางบ้าน สองสาวที่เคยผิดใจกันพอได้มานั่งกินเหล้าปรับทุกข์กัน อะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนั้น มาติดตามกันต่อ สายยูริไม่น่าพลาดด้วยประการทั้งปวงครับ

หลังจากจบฉากเลสเบี้ยนระหว่างพิมมี่และแนนนี่ ก็จะเป็นโอกาสอันดีที่ลุงพลจะได้กลับไปเคลียร์ใจกับน้องอีฟ และน้องหมวยตามลำดับนะครับ

####################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




"ปล่อย!!! บอกให้ปล่อยไง!!" ภัคจิราเดินโซซัดโซเซเหมือนคนจะล้ม แต่โชคยังดีที่มีลุงพลคอยประคองเอาไว้ โดยทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเหมือนกัน

"อย่าดื้อซิครับครู..." ลุงพลพยายามปลอบโยนเมียคนที่สิบ เมียคนนี้พิเศษกว่าใครเพราะสถานะของเธอนั้นเรียกได้ว่าทัดเทียมกับเจ้าหญิงน้ำแข็งอย่างหมอพลอย ดังนั้นลุงพลเลยต้องเอ็นดูเป็นพิเศษ "ครูเบสท์ยังเจ็บแบบนี้ ต้องมีคนช่วยประคองให้นะครับ"

"ลุงนี่พูดเองเออเองหมดเลยนะ...คิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่? ไม่กลัวกฏหมายบ้านเมือง ไม่กลัวกฏแห่งกรรมบ้างเหรอ?" ภัคจิราหันไปมองหน้าลุงพลตาแดงก่ำด้วยความโกรธ ดูเหมือนว่าอาจารย์สาวจะสร่างเมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากถูกลุงพลจับกดสองประตูในคราวเดียว อายไลน์เนอร์สีดำที่หลอมรวมกับน้ำตาเลอะพวงแก้มชมพูเป็นทางยาว "ลุงทำแบบนี้ทำไมคะ? เสียแรงที่เบสท์ไว้ใจ? แล้วถ้าคนอื่นรู้ เบสท์จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?"

"ไม่ครับ อะไรจะเกิดผมมันก็ต้องเกิด ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยครูเบสท์ เพราะผมรักครูไงครับ" ลุงพลโอบกอดเอาหน้าซบแผ่นหลังของอาจารย์สาว "ถ้าเกิดหลังจากคืนนี้ไป ครูเบสท์เกิดท้องขึ้นมา ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะรับผิดชอบลูกในท้องเอง"

"บ้า!!! พูดออกมาได้!!! ปล่อย!!!" พอได้ยินแบบนี้ แทนที่ครูเบสท์จะดีใจ แต่ไม่เลย เธอไม่ได้อยากตั้งครรภ์ ไม่ซิ ถ้าเธอจะอุ้มท้องลูกใครสักคน คน ๆ นั้นที่เป็นพ่อเด็ก จะต้องเป็นคนที่ภัคจิรามั่นใจแล้วว่าใช่ แต่กับลุงพลคนลวงโลก ภัคจิราที่ยังสาวยังสวยทำใจไม่ได้ เธอทำใจไม่ได้ที่จะต้องตกเป็นเมียตาเฒ่าคนนี้ "โอ้ย!!!"

"ครูเบสท์!!! ครูเบสท์เป็นอะไรมากไหมครับ?" ลุงพลรีบพยุงตัวครูเบสท์ที่อยู่ดี ๆ ก็ทรุดลงไป เพราะอาการบาดเจ็บจากบาดแผลที่ถูกตาเฒ่าหื่นเปิดพรมจรรย์ ครูเบสท์หันไปมองค้อนน้ำตาคลอใส่ลุงพล ราวกับจะบอกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นเพราะลุงพลทั้งนั้น อย่ามาแกล้งทำเป็นห่วงเป็นใยเพื่อหวังกลบเกลื่อนความผิดเลย

"อย่ามาทำดีเพื่อกลบเกลื่อนความเลวของลุงเลยค่ะ..." ภัคจิรามองลุงพลตาขวาง ตอนนี้เรียกได้ว่าอาจารย์สาวทั้งโกรธและเกลียดลุงพลชนิดไม่อยากเห็นหน้าอีก "จะไปไหนก็ไปเลย!!! ไป!!! ปล่อย!!!"



ครูเบสท์รวบรวมพละกำลังที่ยังพอมีจนสลัดหลุดออกมาจากอ้อมกอดของลุงพล ที่ไม่ได้อยู่ในสภาพสมบูรณ์นัก แต่ไม่ทันไร ครูเบสท์ก็เสียหลักล้มลงไปนอนกองกับพื้นเพราะพิษบาดแผลจากการเสียสาว

"ครูเบสท์!!!! ครูเบสท์ครับ!!!" ลุงพลเอามือกุมที่อกด้วยความจุกและเจ็บ แต่พอเห็นครูเบสท์ล้มลงไปนอนกองกับพื้น ตาเฒ่ายอดนักรักเลยรีบก้มลงไปดูอาการของอาจารย์สาวคนสวย "เป็นยังไงบ้างครับ?"

"ปล่อย!! อย่ามายุ่งกับเบสท์!!! ไปให้พ้น!!!" ภัคจิราไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งอะไร เธอพึ่งไปเจอเรื่องเจ็บปวดจากบ้านนพวินท์แฟนเก่า แถมยังมาเจอลุงพลสวมรอยฉวยโอกาสตอนเธอเมาปล้ำเธอ จบสิ้นแล้วสำหรับคุณค่าของชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่ง

"ผมขอโทษ!! แต่ผมต้องทำเพราะผมรักครูนะครับ!!!" ลุงพลยังคงพร่ำบอกครูเบสท์ว่ารัก อาจารย์เองก็นึกในใจว่าไอ้เฒ่าคนนี้มันเป็นบ้าอะไรของมัน ถึงเอาแต่บอกว่ารักเธอ ภัคจิราพยายามดิ้นรนต่อต้านลุงพล ที่แม้จะเจ็บตัว แต่ก็ไม่ได้ยอมย้อท้อต่อการแสดงถึงความรักที่มีให้เธอเลยแม้แต่น้อย "ผมรู้ว่าสิ่งที่ผมทำวันนี้มันยากที่ครูจะให้อภัยผม แต่สักวันหนึ่ง ครูเบสท์จะเข้าใจเองว่าทำไมผมต้องทำแบบนี้ จะเกลียดผมก็เกลียดไปเถอะครับครู แต่ผมรักครู ผมยอมเห็นครูเป็นอะไรไม่ได้..."

"พูดอะไรของลุง..." ครูเบสท์ในอ้อมกอดลุงพลหรี่ตามองด้วยความสงสัย "จะบอกว่าที่ลุงทำแบบนี้เพราะช่วยชีวิตเบสท์เหรอ? ลุงเสียสติอยู่หรือไง ห๊ะ?? ถ้าหวังดีกับเบสท์อย่างงที่พูดจริง ๆ ก็แค่มาเตือนเบสท์เฉย ๆ ก็พอ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย!!! ข้ออ้างชัด ๆ"

"ผมไม่มีทางเลือกจริง ๆ ครับครู!!!" ลุงพลที่นั่งประคองครูเบสท์เกิดเสียหลัก เพราะถูกอาจารย์สาวผลัก "โอ้ยย!!!"

"คนมักง่ายน่ะซิ!!! ลุงพลมันก็แค่ไอ้เฒ่าตัณหากลับที่ฉวยโอกาสกับผู้หญิง!!! ทุเรศ!!!" ครูเบสท์ไม่เคยโกรธใครแบบนี้มาก่อน อาจารย์สาวด่าลุงพลชุดใหญ่ "ลุงคิดเหรอว่าคำพูดของลุงจะทำให้เบสท์ใจอ่อนน่ะ!!! ฝันไปเถอะ!!! เบสท์ไม่ใช่หมอพลอยนะ สำเหนียกไว้บ้างเถอะ!!!"

พอได้ยินชื่อหมอพลอยจากปากครูเบสท์ ก็ทำเอาลุงพลถึงกับเงียบไป ส่วนครูเบสท์ก็หอบหายใจถี่ด้วยความโกรธและเหนื่อย อาจารย์สาวร่นคิ้วแล้วเอาแขนทาบอกเปลือยเพื่อปิดยอดถัน พอทุกอย่างเงียบไปได้สักพัก...

"พอแล้ว เบสท์จะกลับแล้ว ไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น..." ภัคจิราพยายามจะลุกขึ้น แต่อาการเจ็บแปล๊บตรงท้องน้อยก็กลับมาเล่นงานเธออีกรอบ "โอ้ยยย!!!"

"ค่อย ๆ ซิครับครู!!!" ลุงพลรีบโผลเข้าไปประคองครูเบสท์ด้วยความเป็นห่วง แต่ความปรารถนาดีของลุงพลกลับถูกปฏิเสธด้วยฝ่ามือพิฆาตของภัคจิรา "เพี๊ยะ!!!"

"ไปให้พ้น!!! ไอ้คนเลว!!!" ภัคจิราทั้งโกรธและเกลียดลุงพลที่ฉวยโอกาสย่ำยีเธอจนป่นปี้ "ไปซะเดี๋ยวนี้ ก่อนที่เบสท์จะเปลี่ยนใจร้องขอความช่วยเหลือ และเบสท์จะบอกทุกคนว่าลุงขมขื่นเบสท์!!"

"ผมรู้ว่าครูเบสท์โกรธผม แต่ถ้าคนอื่นมาเห็นครูในสภาพแบบนี้ ครูจะรับได้เหรอครับ?" ลุงพลพยายามอธิบายและปรับความเข้าใจกับครูเบสท์ที่ยังทำใจไม่ได้ "ผมรู้ว่าผมทำผิดกับครูเบสท์จนเกินให้อภัย แต่ผมทำเพราะผม..."



"เลิกพูดคำว่ารักเถอะ!!" ภัคจิราแทรกขึ้นมา "เป็นคนย้ำคิดย้ำทำหรือไง? ไปหาหมอบ้างเหอะ!!! แต่เบสท์ว่านะ คนอย่างลุงคงต้องไปนอนสำนึกผิดในคุกก่อนเถอะ แล้วจะบอกให้เอาบุญด้วยนะลุงพล คนอย่างลุงไม่รู้จักคำว่ารักหรอก ไปบอกหมอพลอยของลุง อย่ามาบอกเบสท์ ซื่อสัตย์กับเธอหน่อยซิ เบสท์ว่าพี่พลอยน่ะรักลุงพลมากเลยนะ ไป!!!"

"ครูเบสท์..." ลุงพลไม่คิดมาก่อนเลยว่า เวลาครูเบสท์โกรธจะน่ากลัวได้ขนาดนี้ ภัคจิรานั่งพับเพียบหนีบขาเอามือปิดเนินสงวนช่วงใต้ท้องน้อย ส่วนมือขวาก็ทาบทับหน้าอกปิดยอดถันทั้งสองข้าง

"ฮือ...." แล้วครูเบสท์ก็นั่งคอตกปล่อยโฮออกมา ทำเอาลุงพลอดสงสารไม่ได้ ตาเฒ่าหื่นเลยคลานเข้าไปหา ก่อนยื่นแขนเพื่อแตะไหล่โค้งมนของอาจารย์สาว แต่ว่า "ไม่ต้องมายุ่ง!!"

ภัคจิราปัดมือของลุงพลที่พยายามเข้ามาปลอบโยน อาจารย์สาวไม่ต้องการความสงสารหรือความเห็นใจใด ๆ จากลุงพลในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย ลุงพลเองก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไง แกเป็นคนเริ่มต้นเรื่องนี้ด้วยตัวเอง เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ ดังนั้น ลุงพลเลยคิดว่าพูดจากันดี ๆ ไม่รู้เรื่อง ก็คงต้องใช้เซ็กส์เป็นเครื่องมือปลอบใจครูเบสท์

"อะไรอีกเนี่ย!!! ปล่อย!!!" ภัคจิราถึงกับตกใจ เมื่ออยู่ดี ๆ ลุงพลก็โผลเข้ามากอดเธอ อาจารย์สาวพยายามดิ้น และร้องขอความช่วยเหลือ แต่ว่า... "อุ๊บ!!!"

ลุงพลที่ยังเจ็บตัวซุกไซ้ซอกคอ ดูดเลียติ่งหู แล้ววนไปเลียยอดปทุมถันของภัคจิราที่ชูชัน อาจารย์สาวพยายามต่อต้าน แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองในทิศทางตรงกันข้าม

"ฮือ..." สุดท้าย ครูเบสท์ก็นอนตะแคงหมดอาลัยตายอยากบนพื้น ปล่อยให้ลุงพลได้ซุกไซ้ไปทั่วเรือนกายของเธอจนสาแกใจ "ฮืออออออ...."

"ครูเบสท์..." พอได้ยินเสียงร้องไห้ของครูเบสท์ ลุงพลก็กลับมาได้สติอีกครั้ง ตาเฒ่าหื่นหยุดการลวนลามอาจารย์สาวไว้ชั่วคราวก่อนโน้มตัวแตะไหล่เพื่อปลอบโยนภัคจิราเมียรักคนใหม่ "ผมขอโทษ..."

"เอาเลย..." ภัคจิราเหมือนปลงตก "จะทำอะไรเบสท์ก็ทำเลย เบสท์หมดค่าหมดราคาแล้ว..."

"ไม่เลยครับครู..." ลุงพลโน้มตัวลงหอมไหล่เปลือยโค้งมนสวยได้รูปของครูสาวพยาบาล "สำหรับคนอย่างไอ้พล ครูเบสท์คือที่สุด ครูเบสท์เหมือนดวงจันทร์ในยามค่ำคืน ความสวยของครูเบสท์เหมือนแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมาในโลกของผมที่มืดมิด..."

"เหอะ..." อารมณ์ไหนของตาเฒ่าเนี่ย ภัคจิราคิด อาจารย์สาวพยาบาลเชิดหน้าใส่กับคารมณ์หวาน ๆ เลี่ยน ๆ ของลุงพล นี่ถ้าเป็นนพวินท์แฟนเก่าของเธอพูดแบบนี้ เธอคงอายม้วนต้วนไปแล้ว

"จากนี้ไป คนอย่างไอ้พลจะดูแลครูเบสท์เองครับ..." พอเห็นครูเบสท์เริ่มมีท่าทีอ่อนลง ลุงพลก็ฉวยโอกาสดึงมือของอาจารย์สาวขึ้นมาหอมและจูบ "ลุกขึ้นเถอะครับครู ไปอาบน้ำกันนะ นอนราบกับพื้นแก้ผ้าตากแอร์แบบนี้ เดี๋ยวไม่สบายเอา..."

ลุงพลค่อย ๆ ประคองร่างเปลือยเปล่าของครูเบสท์ขึ้นมา ตาเฒ่าหื่นสังเกตเห็นคราบเลือดไหลออกมาจากหว่างขาของอาจารย์สาวเป็นทาง ก็นึกเป็นห่วง ภัคจิราตอนนี้เหมือนคนปลงตกในชีวิต เธอเดินตามลุงพลเข้าไปภายในห้องน้ำของโรงแรม

.........................

"หยุด!!! เดี๋ยวเบสท์อาบเอง..." ภัคจิราพยายามยื้อแย่งสบู่จากมือของลุงพล ที่กำลังละเลงไปทั่วแผ่นหลังเปลือยเปล่าของเธอ อาจารย์สาวรู้สึกอายปนสับสนตัวเอง กับการต้องมาถูกคนแก่รุ่นราวคราวปู่คราวพ่ออย่างลุงพลมาอาบน้ำให้เหมือนเด็ก

"อย่าดื้อซิครับครู..." ลุงพลยิ้มอ่อนใส่ครูเบสท์ "ให้ผมถูหลังให้นะครับ"

"เบสท์บอกแล้วไงว่าเบสท์อาบเองได้!!!" ด้วยความโกรธและอายของครูเบสท์ เธอเลยหันมาเผชิญหน้ากับลุงพล ที่กำลังเหลือบมองยอดถันสีชมพูอ่อนที่กำลังแข็งเป็นไต "นี่!!! หันไปทางอื่นเลยนะ!!!! ลามก!!!"

"โถ...ครูเบสท์ครับ" ลุงพลโผล่เข้าไปกอดครูเบสท์แล้วหอมแก้มฟอดใหญ่ ท่ามกลางสายน้ำจากฝักบัวที่สาดลงมา "จะมาอายอะไรละครับ เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะ"

"พูดให้มันดี ๆ หน่อย!!!" ภัคจิราหน้าแดงก่ำ ไม่แน่ใจว่าเธอโกรธหรือเธออาย บางทีอาจเป็นทั้งสองอย่าง "เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

"โถ คนดีของไอ้พล" พอได้ยินแบบนี้เข้า แทนที่ลุงพลจะสลด แต่กลับยิ่งทำให้ลุงพลยิ่งหลงรักครูเบสท์มากขึ้น ตาเฒ่าหื่นโผล่เข้ากอดและฟัดครูเบสท์ในห้องน้ำ "ทนไม่ไหวแล้ว!!! ขอชื่นใจหน่อยเถอะ!!!"

"อืออ!!! ปล่อยยย!!!" ครูเบสท์พยายามผลักลุงพล ที่ถูกกลุ่มเด็กวัยรุ่นรุมกระทืบ แต่ดูเหมือนว่ามันแทบไม่มีผลอะไร ตาเฒ่าคลุกเข้าวงในปล้ำครูเบสท์ในห้องน้ำ "อย่า..."



ครูเบสท์เองก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไร อาจารย์สาวพยายามขัดขืน แต่ร่างกายของเธอกลับตอบสนองไปอีกทาง ครูสาวพยาบาลต่อต้านได้ไม่นาน เธอก็ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยให้ลุงพลดูดปาก เอามือล้วงติ่งสยิวเบื้องล่าง

"ชอบไหมครับครู..." ลุงพลใช้นิ้วกลางบี้เม็ดแตดครูเบสท์ที่กำลังยืนขาสั่นเหมือนคนจะล้ม แทนที่จะรอให้ครูเบสท์พูดอะไรออกมา ตาเฒ่าหื่นคนขายน้ำเต้าหู้กลับฉวยโอกาสนี้ประกบปากแทรกลิ้นกับครูเบสท์

"อือออ..." ครูเบสท์ยืนตัวสั่น ขาสั่น หลับตาปี๋ ขณะกำลังถูกลุงพลดูดปาก เอามือล้วงและบี้กลีบสาวของเธอ โดยมีสายน้ำจากฝักบัวรดใส่จนเกิดไอสีขาว

"หวานจริง ๆ ครับครู..." ลุงพลผละออกมาจากริมฝีปากของครูเบสท์ ก่อนจับอาจารย์สาวหันหลังแล้วฟอกสบู่ให้ "รีบอาบแล้วรีบไปออกไปเช็ดตัวเถอะครับครู"

ภัคจิราที่ยืนหนังหลังได้แต่ร่นคิ้วกังวลว่าเธอจะทำยังไงดี? นี่ถ้าเกิดทุกคนรู้เรื่องว่าเธอถูกลุงพลคนขายน้ำเต้าหู้ขืนใจ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แต่ก่อนที่จะคิดอะไรไปไกลกว่านั้น ลุงพลก็ก้มตัวลงฟอกสบู่ตรงบั้นท้าย ขาอ่อนของครูเบสท์

"อุ้ย!!! บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวเบสท์อาบเอง!!!" ครูเบสท์หันหลังกลับไปเอามือปิดก้นด้วยความอาย

"ไม่ต้องอายหรอกครับครู..." ลุงพลที่ก้มตัวลงเงยหน้ามองครูเบสท์พร้อมกับรอยยิ้ม

"เหอะ!!!" ทำไมต้องยิ้มแบบนั้นด้วย ครูเบสท์เลยเชิดหน้าหนีเพราะทนไม่ได้ ทำไมผู้หญิงอย่างเธอต้องมายอมให้ลุงพลทำอะไรแบบนี้ ภัคจิราจะทำยังไงเมื่อความรู้สึกของตัวเองและสามัญสำนึกมันกำลังเดินสวนทางกัน

นี่เธอกำลังยืนแก้ผ้าให้ผู้ชายรุ่นราวคราวปู่คราวพ่ออย่างลุงพลอาบน้ำฟอกสบู่ให้เหมือนเด็กน้อย นี่ถ้าคนอื่นรู้ว่าเธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน สักพัก ลุงพลก็ลุกขึ้นแล้วจับครูเบสท์หันหน้า

"มาให้ผมฟอกสบู่ด้านหน้าด้วยนะครับ" ลุงพลยิ้ม

"ไม่ต้อง เบสท์อาบเอง!!!" ครูเบสท์ปฏิเสธ "ต่างคนต่างอาบ!!"

"ก็ได้ครับ" ลุงพลยิ้มที่มุมปาก ก่อนยื่นก้อนสบู่ให้ครูเบสท์ที่รีบหันหน้ากลับไปด้วยความเขิน ลุงพลเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เห็นร่างกายเปลือยเปล่าของเธอหมดทุกตางราวนิ้ว ภัคจิราก้มหน้าก้มตาอาบน้ำฟอกสบู่ เช่นเดียวกับลุงพล ที่หันไปจัดการกับธุระของตัวเอง

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ลุงพลก็พยายามประคองครูเบสท์ออกมาจากห้องน้ำ แต่ถูกครูเบสท์ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี

"อย่าฝืนเลยครับครู..." ลุงพลพยายามเกลี่ยกล่อมครูเบสท์ "ให้ผมช่วยเถอะ เดี๋ยวครูเบสท์เกิดลื่นหกล้มจะเป็นเรื่องเอา"

"นี่ลุง!!! ขอร้องละ อย่ามาทำดีกับเบสท์เพื่อกลบเกลื่อนความเลวของตัวเองได้ไหม?" ภัคจิราเริ่มหมดความอดทนกับบทละครที่ลุงพละกำลังแสดง เธอไม่ได้รู้สึกอินหรือซาบซึ้งเลยแม้แต่น้อย

ครูเบสท์ทำความสะอาดทุกสัดส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะตรงกลีบสาว ภัคจิราต้องใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ เพราะกลัวว่าฟองสบู่จะไปโดนแผลฉีกขาดตรงกลีบสาวจนเกิดอาการแสบได้

ลุงพลก็ยืนดูครูเบสท์ใช้ฝักบัวฉีดและล้วงทำความสะอาดน้องสาวของตัวเองด้วยความเป็นห่วง คราบเลือดจาง ๆ ไหลผ่านท่อนขาเรียวสวยของครูเบสท์ไหลลงไปในท่อระบายน้ำ

"มองอะไร!!! ทำธุระของลุงไปซิ!!!" ครูเบสท์ที่สังเกตเห็นสายตาของลุงพลที่มองเธอ ก็นึกโกรธและอาย เลยหันไปดุใส่ตาเฒ่าหื่น ก่อนเดินกะเผลกไปหยิบผ้าขนหนูที่แขวนไว้บนราวตากผ้ามาพันรอบกายแล้วฝืนเดินออไป

"ค่อย ๆ เดินนะครับครู" ลุงพลทำหน้าละห้อย มองครูเบสท์ที่เดินขาสั่นออกมาจากห้องน้ำ ตาเฒ่าหื่นสังเกตว่าครูเบสท์คงแสบตรงหว่างขามาก เลยทำให้เธอไม่สามารถเดินตรงได้ "ให้ผมช่วยนะ!!"

"บอกว่าไม่ต้อง!!" ครูเบสท์พยายามปฏิเสธ แต่เป็นเพราะเธอออกท่าทางมากไป เลยทำให้อาการเจ็บตรงท้องน้อยกำเริบ จนทำให้เธอเกือบเสียหลัก แต่โชคยังดีที่ลุงพลช่วยประคองเอาไว้ได้

"ผมบอกแล้วไงครับ ว่าค่อย ๆ เดิน" ลุงพลเตือนครูเบสท์ด้วยความหวังดี

"ปล่อย..." ครูเบสท์เริ่มลดโทนเสียงดุ แล้วรีบดิ้นออกมาจากอ้อมกอดของลุงพลให้เร็วที่สุด "อาบน้ำเร็ว ๆ เดี๋ยวเบสท์จะกลับบ้านแล้ว..."

.........................

หลังจากอาบน้ำเช็ดตัวเสร็จ ครูเบสท์ตั้งใจจะสวมเสื้อผ้าแล้วขับรถกลับบ้าน แต่ดูเหมือนว่าลุงพลจะปฏิเสธ โดยให้ความเห็นว่าคืนนี้ครูเบสท์ควรนอนค้างคืนเอาแรงที่นี่ก่อนสักคืน แล้วพรุ่งนี้เช้าค่อยกลับ แต่ครูเบสท์ก็ปฏิเสธ อาจารย์สาวยืนกรานว่าจะขับรถกลับบ้านให้ได้ แต่ว่า...

"โอ้ยยย...." ครูเบสท์เอามือกุมขมับด้วยความปวดหัว ตรงท้องน้อยก็ปวดแปล๊บเป็นระยะ รูก้นก็แทบขมิบไม่ได้ บางครั้งเธอก็เผลอผายลมออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจต่อหน้าลุงพล ภัคจิราอายจนอยากเอาหน้าซุกแผ่นดินหนีซะเดี๋ยวนี้เลยทีเดียว

"นะครับ นอนพักคืนนี้สักคืนนะ..." ลุงพลฉวยโอกาสนี้โอบกอดครูเบสท์ที่มีเพียงผ้าขนหนูสีขาวตัวน้อยที่พันรอบอก และเช่นเคย ลุงพลไม่ยอมรอให้ครูเบสท์ได้พูดอะไร ตาเฒ่าหื่นฉวยโอกาสนี้ประกบปากอาจารย์สาวคนสวย

"อืออ!!! คนฉวยโอกาส!!!" ภัคจิราแทบไม่มีแรงต่อต้านอะไรอีกแล้ว อาจารย์สาวคนสวยถูกตาเฒ่าหื่นผลักลงไปนอนราบกับพื้น

"ขอผมชื่นใจอีกสักรอบนะครับครู..." ลุงพลกระซิบข้างหูก่อนเริ่มซุกไซ้ซอกคอของครูเบสท์ ฝ่ามืออันหยาบกร้านของแกปลดผ้าขนหนูสีขาวที่พันรอบเอวของแกออก พร้อมกับถลกผ้าขนหนูสีขาวที่พันรอบอกครูเบสท์ออกด้วยเช่นกัน ตอนนี้ทั้งคู่กลับมาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเหมือนกันอีกครั้ง

"อือ..." ครูเบสท์นอนหมดอาลัยตายอยากปล่อยให้ลุงพลได้เสพกายสาวของเธอ แต่มันก็น่าแปลก อาการปวดหัวของเธอเริ่มทุเลาลงเรื่อย ๆ จากการเล้าโลมของตาเฒ่าหื่น "อ๊า!!! ไม่ค่ะ!!! ไม่เลียตรงนั้น!!!"

ลุงพลแหวกขาของภัคจิรา ก่อนตวัดลิ้นเลียกลีบสาวของครูเบสท์ที่ผ่านการทำความสะอาดมาเป็นอย่างดี ภัคจิราร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บและเสียว เมื่อถูกปลายลิ้นของลุงพลตวัดตรงกลีบสาวของเธอ

"เดี๋ยวครูเบสท์ครับ ช่วยอะไรผมนิดนะครับ" ลุงพลจับครูเบสท์นอนตะแคง ส่วนตัวแกเองก็ลุกขึ้น แล้วทิ้งตัวนอนตะแคงโดยหันหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียตรงปากครูเบสท์ ส่วนหน้าของแกก็จ่อกับโคกสาวของภัคจิรา

ภัคจิราทำหน้าเลอหลาด้วยความสงสัยว่าทำไมอยู่ดี ๆ ลุงพลถึงเอาอวัยวะเพศชายมาจ่อหน้าเธอแบบนั้น ภัคจิราเอามือปิดจมูกปิดปาก เพราะได้กลิ่นหอมสบู่ที่ติดตรงแผงขนหมอยสีดอกเลาของลุงพล ตาเฒ่าหื่นเงยหน้าก้มมองลงไปพร้อมกับรอยยิ้ม

"ครูเบสท์ลองจับดูซิครับ..." ลุงพลยิ้ม

ภัคจิราไม่ได้ตอบอะไร แต่มือของเธอนำหน้าไปก่อนแล้ว เธอใช้นิ้วเขี่ยตรงปลายโคนท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้วของลุงพลด้วยความกลัวจนสนใจ ความจริงเธอเองก็เคยเห็นอวัยวะเพศชายมาบ้าง แต่ส่วนใหญ่เป็นของเด็กผู้ชายอายุเพียงไม่กี่ขวบ หรือถ้าเป็นอวัยวะเพศของผู้ชายวัยฉกรรจ์หรือวัยชรา ก็เคยเห็นมาบ้างในช่วงฝึกงาน ที่มีอาจารย์หมอและพยาบาลพาไปศึกษากับศพของอาจารย์ใหญ่ แต่นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่เธอได้เผชิญหน้ากับอวัยวะเพศชายฉกรรจนอกเวลางาน ความจริงเธอเองก็ไม่ได้อินโนเซนต์อ่อนต่อโลกอะไรถึงขนาดเห็นอวัยวะเพศชายแล้วต้องร้องโวยวาย เวลาช่วยตัวเองด้วยการใช้ฝักบัวบ้าง หรือบางทีก็ใช้นิ้วบดบี้ตรงติ่งสยิว โดยไม่ได้มีการใช้นิ้วสอดใส่เข้าไปภายในโดยเด็ดขาด เพราะภัคจิราตั้งใจจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดให้กับผู้ชายที่เธอคิดว่าคู่ควร

"อืม...แบบนั้นแหละครับ" ลุงพลยิ้มที่มุมปาก เมื่อเห็นครูเบสท์นอนมองหัวรบนิวเคลียร์รัสเซียขนาด 8.5 นิ้วตาแป๋ว ดูเหมือนว่าอาจารย์สาวจะสนใจกับปิกาจู๋ขนาดยักษ์ของลุงพลไม่น้อย อาจเป็นเพราะเธอสงสัยว่า ไอ้ท่อนเนื้อขนาดยักษ์ตรงหน้าเนี่ย มันแทรกเข้าไปในร่างกายเธอได้ยังไงกัน ทั้งทางช่องคลอดและทางประตูหลัง "ลองอมดูไหมครับครู? อมแบบไอติมน่ะครับ..."

"พูดอะไรของลุง!!!" ครูเบสท์ก้มลงมองค้อนใส่ลุงพลหน้าแดงก่ำ อยู่ดี ๆ จะมาขอให้เธอใช้ปากกับไอ้นั่นได้ยังไง น่าเกลียด!!

"โถ ขนาดผมยังเลียหีเลียรูตูดให้ครูได้เลยนะครับ!!" ลุงพลถึงกับร้องครวญ เมื่อครูเบสท์แสดงท่าทางรังเกียจหัวรบนิวเคลียรรัสเซียขนาด 8.5 นิ้วของแก

"พูดอะไรของลุงเนี่ย ลามก แก่ตัณหากลับ!!!" ภัคจิราหน้าแดงก่ำ อายไม่รู้จะอายยังไง จนลุงพลต้องลุกขึ้นไปหอมแก้มเมียครูคนสวยแล้วปลอบโยนยกใหญ่

"กลัวอะไรเหรอครับครู?" ลุงพลยิ้ม "ครั้งแรกก็แบบนี้แหละครับ ไม่ต้องเกร็ง"

ว่าแล้วลุงพลก็ลุกขึ้นคุกเข่าเอาท่อนเอ็นของแกจ่อปากของครูเบสท์ อาจารย์สาวหลับตาปี๋เอามือปิดจมูกปิดปาก จนลุงพลต้องค่อย ๆ แกะมือแล้วเอาท่อนเอ็นอุ่น ๆ ทิ่มที่ปากครูเบสท์

ภารโรงเฒ่าบีบนวดไหล่ของครูเบสท์ที่ดูเกร็งให้ผ่อนคลายลง สักพัก ครูเบสท์ก็เริ่มอ้าปากแลบลิ้นแตะกับท่อนเอ็นของลุงพล นับว่าเป็นสัญญาณที่ดี ครูเบสท์เริ่มยอมทำรักด้วยปากให้ตาเฒ่าหื่นแล้ว

"แบบนั้นแหละครับ..." ลุงพลลูบไล้เรือนผมของอาจารย์สาว ที่เริ่มเปิดใจใช้ปากทำรักกับท่อนเนื้อของลุงพล

ภัคจิราแม้เป็นอาจารย์ แต่อย่าลืมว่าเธอเป็นนักวิชาการที่เก่งเรื่องทฤษฎีและการปฏิบัติในแง่ของวิชาพยาบาล ไม่ใช่วิชาเพศศึกษา ที่ต้องรบกวนให้ลุงพลช่วยสอนช่วยเทรนด์งานให้เธอ

"อูยยย..." ดูเหมือนว่าครูเบสท์เริ่มติดเครื่องแล้ว ริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับกำลังครอบครองแก่นแท้แห่งความเป็นชายของลุงพล ด้วยความที่ยังสดใหม่ไร้ประสบการณ์ เลยทำให้ฟันของเธอไปครูดกับเนื้ออ่อนตรงปลายโคนจนตาเฒ่าสะดุ้ง "อุ้ย!!! อย่าให้โดนฟันซิครับครู มันเจ็บ!!"

ภัคจิราเหลือบก้มลงไปมองลุงพลตาขวาง แล้วอาจารย์สาวก็ต้องแปลกใจเหมือนอยู่ดี ๆ ลุงพลก็แหวกขาเธอกว้าง แล้วซุกหน้าไปที่แก่นแท้แห่งความเป็นหญิงของเธอ ก่อนตวัดลิ้นลิ้มรสชาติของสตรีเพศที่มีชื่อว่าภัคจิรา คนงามจากเมืองเจียงฮาย

จากที่เคยแสดงท่าทางรังเกียจองค์ชาตของลุงพล ภัคจิราเริ่มปล่อยกายปล่อยใจเพลิดเพลินไปกับการลิ้มรสชาติแก่นแท้แห่งบุรุษเพศของลุงพล ปลายลิ้นของเธอสัมผัสได้ถึงความสากและคาว แต่มันกลับทำให้เธอรู้สึกวาบหวิวอย่างประหลาด และสิ่งที่ทำให้อารมณ์ของอาจารย์สาวเตลิดคือการที่ลุงพลคนบ้ากามกำลังตวัดลิ้นเลียปุ่มสยิวตรงแกนกลางกายสาวของเธอ

"อือออ..." ครูเบสท์ร้องครางเสียงหลง ขณะที่ท่อนควยของลุงพลยังคาอยู่ที่ปาก อาจารย์สาวพยายามรวบรวมพละกำลังเพื่อต่อสู้กับลุงพลในการทำรักด้วยปากกับเครื่องเพศของกันและกัน ลุงพลที่เป็นผู้เจนจัดในเกมการตวัดเลียกลีบสาวของครูเบสท์สลับกับเอานิ้วโป้งบี้เม็ดแตดของครูเบสท์จนน้ำเหนียว ๆ เยิ้มติดมือ

ส่วนครูเบสท์คนงามจากเมืองเชียงราย เธอก็ดูดเลียท่อนเอ็นของลุงพลจนน้ำลายและสารคัดหลั่งไหลเยิ้มออกมาเป็นสาย ช่างเป็นภาพที่แลดูไม่งามเอาเสียเลย แต่ตอนนี้อารมณ์ของอาจารย์สาวกำลังเตลิด เธอหลับตาพริ้ม ดูดเลียท่อนเนื้อของลุงพลราวกับว่ามันเป็นแท่งไอศกรีมรสเด็ดยี่ห้อดัง ปลายลิ้นของเธอละเลงไปทั่วลำโคนท่อนเอ็นขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแน่นคับปากของเธอ

"อือออ...อ่าห์..." คู่รักข้าวใหม่ปลามันต่างแสดงฝีมือในการทำรักด้วยปากกับเครื่องเพศของอีกฝ่าย ลุงพลเลียกลีบสาวที่เผยอออกมาเล็กน้อยจากบาดแผลเปิดพรมจรรย์สนุกลิ้น ตาเฒ่าหื่นสังเกตเห็นน้ำใส ๆ ไหลเยิ้มออกมาจากช่องคลอดก็ยิ้มที่มุมปากเพราะรู้ว่าตอนนี้ครูเบสท์เองก็กำลังมีอารมณ์ได้ที่ นี่ถ้าไม่ใช่เพราะครูเบสท์ยังเจ็บแผลที่ถูดเปิดซิง ลุงพลหวังตอกเสาเข็มใส่ถ้ำน้อยของครูเบสท์อีกดอก

"อุ๊บบบ!!! อืออออ!!!" ตัดมาที่ฝั่งครูเบสท์ เธอรู้สึกถึงความเหนียวและความคาวของสารคัดหลั่งที่ถูกปล่อยออกมาจากท่อนเนื้อของลุงพล ด้วยความไร้ประสบการณ์ อาจารย์สาวเผลอกลืนไปในรอบแรก จนทำให้เกิดความรู้สึกคอแห้งและเหมือนมีอะไรติดคอ แต่ด้วยอารมณ์รักอารมณ์สวาทที่กำลังคุกกรุ่น เลยทำให้ภัคจิราไม่ได้ขยับไปไหน ยังเพลิดเพลินกับรสชาติของไอติ่มอุ่นรสลุงพลในปาก

"อ้า!!!" ลุงพลถึงกับเชิดหน้าเกร็งตูดด้วยความเสียว เมื่อปลายลิ้นนุ่ม ๆ ของภัคจิราสัมผัสกับเส้นเลือดที่กำลังกระตุกบนท่อนเนื้อ ซาบซ่าน ซาบซ่านเหลือเกิน ช่องปากของครูเบสท์

เพื่อไม่ให้น้อยหน้าอาจารย์สาว ลุงพลเลยตั้งใจแสดงฝีมือเต็มที่เพื่อตอบแทนความน่ารักของภัคจิราให้สมกับการรอคอย อดีตภารโรงเฒ่าแหวกกลีบพู่สาว จนเผยให้เห็นติ่งสยิว และถ้ำสาวที่กำลังกระตุกเพื่อขับน้ำหวานใส ๆ ไหลเยิ้มลงมาจนถึงแนวฝีเย็บ ลุงพลรู้ดีว่าตอนนี้จะไปรุนแรงกับอาจารย์สาวไม่ได้ แกเลยลากลิ้นเลียขอบกลีบสาว แล้วดูดติ่งเนื้ออ่อนด้านบนที่ยื่นออกมา

"อ๊ะ!!! อ๊ะ!!! อ๊ะ!!!" ภัคจิราคนสวยถึงกับกระตุกตัวเกร็งด้วยความเจ็บปวดเสียว อาจารย์สาวคายท่อนเนื้อออกมาจากปากโดยมีสารคัดหลังเหนียว ๆ ไหลยืดออกมาเป็นสาย หมดสภาพแล้วภัคจิราคนสวย ตอนนี้คุณครูสาวแห่งพยาบาลตาลอย อ้าปากน้ำลายไหลยืดด้วยความเสียว เสียวจนหายใจไม่ออก "หายใจ...หายใจไม่อ๊อกกกก!!!"

เครื่องจักรถล่มประตูสาวอย่างลุงพลถึงกับแสยะยิ้ม อะไรกันเนี่ยภัคจิรา ยังสาวยังสวย ทำไมอ่อนแอแบบนี้ ว่าแล้วลุงพลก็เลยดูดเม็ดแตดครูเบสท์ดังซูด เท่านั้นแหละ อาจารย์สาวร้องเสียงหลงจนฟังไม่ออกว่าเป็นภาษาไหนเลย

"อ๊ะ!!! อ๊า!!!!! ย่ะ!!! ย่ะ!!!" ครูเบสท์กระตุกตัวเกร็ง หน้าอกของเธอสั่นกระเพิ่ม ตอนนี้เริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาตามเรือนกายของเธอ "ฉี่...ฉี่จะแตก...แย้วววววว...อ๊ออออยยยยย!!!"



เอาแล้ว ครูเบสท์จะปล่อยน้ำเสาวรสออกมา มีหรือชายชราขายน้ำเต้าหู้อย่างลุงพลจะพลาด แกลงลิ้นดูดเลียเม็ดแตดภัคจิราแบบเน้น ๆ บด ๆ ยี ๆ เพียงไม่กี่วินาที อาจารย์สาวคนสวยก็ฉี่แตกใส่หน้าลุงพลชุดใหญ่

"อ๊า!!!! อือออออ!!!! คนบ้า!!! ฉี่แตกแย้ววววว!!! อือออออ" ครูเบสท์ตอนนี้เรียกได้ว่าหมดสภาพ อาจารย์สาวร้องเสียงหลงไม่ต่างจากดาราหนังเอวีตอนโดนเย็ด ส่วนลุงพลก็อ้าปากกว้าง ๆ ดูดเลียน้ำเสาวรสสาวเจียงฮายอย่างภัคจิราเข้าไปเพื่อแก้กระหาย

"อ่าห์...สดชื่น..." ลุงพลยิ้มที่มุมปาก พลางใช้มือปาดน้ำที่เลอะปากมาดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนลุกขึ้นแล้วหันไปดูครูเบสท์ที่นอนหลับตาพริ้มแก้มแดงก่ำหายใจรวยรินเหมือนคนจะขาดใจ "สุดยอดมากเลยครับครูเบสท์..."

ลุงพลโน้มตัวลงไปหอมแก้มและหน้าผากของครูเบสท์ที่เผลอยิ้มตรงมุมปาก พอรู้สึกว่าถูกตาเฒ่าหื่นลวนลาม เส้นโค้งตรงมุมปากก็เหือดหายไป ภัคจิราลืมตามองลุงพลด้วยสายตาที่สื่อให้เห็นถึงความสับสนในความรู้สึกที่กำลังก่อตัวในใจ

เรียกได้ว่าตอนนี้ครูเบสท์กำลังเกลียดความหวั่นไหว ที่กำลังก่อตัวในใจของตัวเอง เธอควรจะเกลียดลุงพลซิ แต่ทำไม ทำไมร่างกายของเธอกลับตอบสนองบทรักที่ลุงพลปรนเปรอให้เป็นอย่างดีได้ถึงขนาดนี้นะ มันเพราะอะไร?

"ผมยังไม่เสร็จเลยครับครู..." ลุงพลลุกขึ้น จนหัวควยขนาด 8.5 นิ้ว ที่กำลังแข็งตัวผงกหัวทักทายภัคจิรา ที่กำลังมองตาแป๋วพลางเหลือบมองขึ้นบนสบสายตากับลุงพลอีกรอบ "อมให้ผมหน่อยนะครับ..."


โปรดติดตามตอนต่อไป...

อิจฉาลุงพล