พูดคุยก่อนอ่าน : ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยที่ผมหายไปนาน เพราะช่วงนี้กลับไปทำธุระที่ต่างจังหวัดเลยยุ่ง ๆ และไม่มีเวลาน่ะครับ คืนนี้พอมีเวลาก็เลยมาปั่นตัวอย่างเกมรักฯ ตอนที่ 20 ที่ทุกคนกำลังรอคอยนะครับ ซึ่งจะเป็นธีมฉากหญิงรักหญิงระหว่างพิมมี่และแนนนี่
ตอนนี้มีสามพาร์ท ยาวมาก สำหรับสายยูริน่าจะฟินนตัวแตก 55555+ มาดูกันว่าสองสาวพิมมี่และแนนนี่ไปทำอีท่าไหนถึงมาได้เสียกันเองแบบนี้ โดยในฉบับจริงจะยาวกว่าฉบับตัวอย่างที่ทุกท่านได้อ่านนะครับ
สำหรับตัวเต็ม ไม่เกินวันศุกร์นี้ ทุกคนจะได้อ่านกันครับ##########################
ตัวอย่างจากตอนที่แล้ว
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240435.0“ขอบใจนะแนน ที่ช่วยพิม” พิมมี่เอ่ยปากขอบคุณแนนนี่ พริตตี้สาวคนสวยที่ภายหลังได้สงบศึกชั่วคราวเพื่อทำงานกลุ่ม ซึ่งความจริงแล้วพิมมี่เองก็ไม่ได้คิดอยากช่วยอะไรแนนนี่นักหรอกนะ แต่เพราะอาจารย์ประจำวิชาขอเอาไว้ เธอเลยต้องช่วย แต่ภายหลัง แนนนี่ได้แสดงน้ำใจช่วยเธอจากการถูกไอ้บิ๊กตามรังควาน เลยทำให้สองสาวเริ่มเข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น
หลังจากเหตุการณ์วันนั้น ที่ไอ้บิ๊กตามมารังควานพิมมี่ถึงมหาวิทยาลัย แนนนี่ได้เข้ามาช่วยและพาเธอไปส่งที่หอพัก แต่หลังจากนั้นไม่นาน ไอ้บิ๊กก็เล่นตามไปถึงหน้าหอพร้อมกับเพื่อนมันสองคนอย่างไอ้สองและไอ้เหน่ง แต่โชคดีที่พิมมี่ไหวตัวทัน เลยแอบซ่อนรอจนกว่าไอ้มนุษย์ตัวผู้สามคนนี้กลับออกไป เธอจึงค่อยเดินกลับเข้าไปภายในหอพัก
พิมพาภรณ์พยายามทำตัวตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอหวังจะพึ่งลุงพล พิมมี่ก็นึกน้อยใจที่พักหลังมานี่ลุงพลไม่ค่อยแวะมาหาเธอเท่าไร แต่พิมมี่ก็เข้าใจว่าลุงพลช่วยเธอมาเยอะแล้ว ก็เลยไม่ได้อยากจะเก็บเอามาคิดมาก
ในอีกไม่กี่วันต่อมา พิมมี่ต้องเข้ามาเรียนในคาบวิชาสถิติเพื่อการวิจัยเป็นคาบสุดท้ายในช่วงวันศุกร์ โดยมีแนนนี่ที่อยู่ร่วมกลุ่มเดียวกันเข้ามาด้วย โดยภายในคาบนี้ทุกกลุ่มจะต้องออกมานำเสนองานวิจัยของตนเองหน้าห้องให้เพื่อนร่วมชั้นและอาจารย์ประจำวิชาได้ฟังและถามตอบเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน
แน่นอนว่ากลุ่มของพิมมี่และแนนนี่พรีเซนต์งานได้ดี อาจารย์ประจำวิชาเอ่ยปากชมทุกคน พิมมี่ดูมีความสุข เพราะคาดหวังว่าจะได้เกรดสวย ๆ จากวิชานี้ที่เป็นวิชาหลัก ส่วนแนนนี่ก็โล่งอก เพราะเธอสามารถเก็บหน่วยกิตวิชายาก ๆ ได้เพิ่มอีกหนึ่งวิชา
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หลังจากพรีเซนต์งานจบ กลุ่มนักศึกษาทั้งชายและหญิงต่างเดินออกมาหน้าห้อง แนนนี่เดินออกมาเพื่อคุยธุระกับพี่เอก ที่เป็นคนคอยดีลงานถ่ายแบบให้
“เงินค่าตัวพี่โอนให้เราทางบัญชีแล้วนะแนน เห็นหรือยัง?”
“เห็นแล้วค่ะพี่เอก…” แนนนี่เห็นข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้นมา “ขอบคุณมากนะคะ”
“ไม่เป็นไรจ๊ะ” พี่เอกตอบ “ไว้ถ้ามีงานถ่ายแบบหรืองานเอ็มซีอะไรที่น่าสนใจ เดี๋ยวพี่ติดต่อกลับไปนะจ๊ะแนน”
“ค่ะพี่เอก…” แนนนี่ นริศราในชุดนักศึกษารัดรูปเริ่มยิ้มออกได้บ้าง เมื่อเธอสามารถรวบรวมเงินได้อีกหลายหมื่นบาท โดยพริตตี้สาวสู้ชีวิตคนนี้ตั้งใจว่าจะนำเงินที่หาไม่ได้ส่งไปช่วยพ่อกับแม่ที่ต่างจังหวัดเพื่อปลดเปลื้องหนี้สินนอกระบบ
“แนน…” หลังจากกดวางสาย พิมพาภรณ์ในชุดนักศึกษาสถาบันเดียวกันก็เดินออกมาจากห้องประชุม คนสวยจากเมืองโคราชยิ้มให้พริตตี้สาวเพื่อนร่วมกลุ่มอย่างเป็นกันเอง “เย็นนี้ว่างไหม? พอดีว่าเราจะชวนไปกินเหล้าฉลองหลังพรีเซนต์งานเสร็จกับเพื่อน ๆ น่ะ…”
“เอ่อ…” นริศรานึกอยากปฏิเสธ เพราะเธออยากเก็บเงินเอาไว้ส่งให้พ่อกับแม่ที่ขอนแก่นเพื่อปลดหนี้ แต่เหมือนต้องมนต์สะกดนัยน์ตาโศกของอดีตคู่ปรับจากเมืองโคราช เลยทำให้พริตตี้สาวตอบตกลงอย่างง่ายดาย “ก็ได้ ว่าแต่จะไปร้านไหนเหรอ?”
“แถวรัชดาเนี่ยแหละ ร้านเหล้าเพียบ!!!” พิมมี่ตอบ “เจอกันที่ร้าน Pub 69 นะ!!!”
“ได้ แล้วเจอกันที่นั่นนะ” แนนนี่ตอบ “ใครไปถึงก่อนก็จองโต๊ะก่อนแล้วกัน”
………………………..
ในช่วงเย็นวันเดียวกัน พิมมี่มาถึงที่ร้าน Pub 69 ก่อน พร้อมกับเพื่อน ๆ ในกลุ่มอีกสามคน ภายหลังแนนนี่ได้ตามมาสมทบ กลุ่มนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ต่างเปลี่ยนชุดเป็นชุดลำลองสบาย ๆ มาเพื่อนั่งดื่มและพูดคุยหลังพรีเซนต์งานเสร็จ
“ไม่คิดมาก่อนเลยว่าพิมกับแนนจะดีกันแล้ว?”
“เกิดอะไรขึ้นกับสองสาวเหรอ? เคลียร์ใจกันแล้วใช่ป่ะ?”
“วันก่อนชั้นเห็นไอ้บิ๊กด้วยพิม ถามจริง ๆ ไอ้บิ๊กมันทำอะไรแกป่ะ?”
“เปล่า…ไอ้บิ๊กไม่ได้ทำอะไร” พิมมี่ตอบ ก่อนเอื้อมมือหยิบซองบุหรี่ขึ้นมา แต่ปรากฏว่าบุหรี่หมด “อ่าว…บุหรี่หมด”
“อ่ะ…” แนนนี่ยื่นซองบุหรี่ให้อดีตโจทย์เก่า “แนนดูดเขียวนะ ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ได้หมดจ๊ะแนน…” พิมมี่ยิ้มให้แนนนี่ ก่อนหยิบบุหรี่จากขึ้นมาจุดและสูบ สาวสวยจากเมืองโคราชใช้มือคาบบุหรี่พลางเหลือบมองไปที่เคานเตอร์บาร์ก่อนโบกมือเรียกเพื่อขอเพิ่มน้ำแข็งและโซดา
นริศรายิ้ม ก่อนหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบบ้าง พริตตี้สาวพ่นควันสีขาวออกมาจากจมูกและปาก นัยน์ตาโศกขงเธอเหลือบมองควันสีสาวที่ลอยอ้อยอิงอยู่กลางอากาศ นี่โชคดีที่พวกเธอนั่งอยู่นอกร้านที่สามารถสูบบุหรี่ได้ นี่ถ้าหากนั่งข้างในร้านมีหวังโดนไล่ออกมาอย่างแน่นอน
หลังจากดื่มและพูดคุยกันด้วยเรื่องรอบรั้วมหาวิทยาลัย กลุ่มเพื่อน ๆ ของพิมมี่ก็เริ่มทยอยขอลากลับบ้านไปทีละคนสองคน จนเหลือเพียงแค่พิมมี่และแนนนี่ ที่ต่างฝ่ายต่างหน้าแดงก่ำจากฤทธิ์แอลกอฮอลล์
“เหลือแค่เราสองคนแล้วแหะ…” พิมมี่ยิ้มตาแดงก่ำ “อือออ…แนนกลับยังไงเหรอ?”
“แนนขับรถมาเอง…” แนนนี่ตอบ “พิมละ?”
“พิมโบกรถแท็กซี่มาเอง…” ร่างอวบตอบ รีบเอามือปิดปากจากอาการสะอึก
“ให้แนนพาไปส่งไหม?” แนนนี่ตอบ
“ไม่เป็นไรเกรงใจ…” พิมพาภรณ์ปฏิเสธอย่างสุภาพ “อือออ…”
“สภาพแบบนี้โบกแท็กซี่คนเดียวไม่ปลอดภัยนะพิม…” นริศราเอ่ยปากเตือนด้วยความเป็นห่วง “ให้แนนขับรถพาพิมไปส่งเถอะ…”
………………………..
“นั่นมันไอ้บิ๊กนี่หว่า!!” ในขณะที่นริศรากำลังเลี้ยวรถจอดหน้าหอพักของพิมมี่ สองสาวก็เห็นไอ้บิ๊กในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงยีนส์ปรากฏตัวอยู่ด้านหน้า
“รีบขับออกไปเลยแนน เร็วเข้า!!!” พิมมี่พอเห็นแฟนเก่าอย่างไอ้บิ๊กก็สร่างเมา เลยเรียกให้แนนนี่รีบขับรถหนีออกไป ส่วนไอ้บิ๊กที่ยืนอยู่หน้าหอ พอโดนแสงไฟจากหน้ารถส่องมา ก็เลยหันกลับไป พอเห็นรถของสองสาว ก็รีบวิ่งเพื่อเข้าไปขวาง แต่ก็ไม่ทัน เพราะแนนนี่เหยียบคันเร่งหนีไปได้ทันเวลา
“แนน!!! พิม!!! เห้ย!!! จะไปไหน!!! รอก่อน!!! เห้ย!!!” ไอ้บิ๊กตะโกนเรียกสองสาวที่รีบซิ่งรถหนีออกถนนใหญ่ “โธเว้ย!!!!”
………………………..
สุดท้ายพอคิดอะไรไม่ออก นริศราเลยเสนอให้พิมพาภรณ์มานอนค้างที่คอนโดของเธอก่อนสักพัก โดยพริตตี้สาวเสนอให้อดีตคู่ปรับเก่าจากเมืองโคราชสามารถใส่ชุดนักศึกษาหรือชุดลำลองของเธอไปก่อนระหว่างที่พักอยู่ที่นี่ได้
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
โปรดติดตามฉบับเต็ม เร็ว ๆ นี้....
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน