คุยกันก่อนอ่าน โดน justice league snyder cut เล่นงาน หนังบ้าอะไรสี่ชั่วโมง แต่ใช้เวลาดูตั้งสี่วัน 555
Darkness Circle / วงจรแห่งความมืด ตอนที่ 21
ห้องนอนผนังสีอุ่นตาตกแต่งสไตล์น่ารักเปิดเครื่องปรับอากาศอุณหภูมิต่ำกว่ายี่สิบห้าองศาเซลเซียสส่งผลให้ทั่วทั้งห้องเย็นเฉียบ แต่ร่างกายของผู้ที่อยู่ในห้องกลับมีเหงื่อซึมออกมาให้เห็น จากการที่ห้องนี้เพิ่งจะถูกใช้เป็นสังเวียนเกมกามหฤหรรษ์ ร่างเล็กบางของสาวสวยวัยใกล้เบจเพศเปลื่อยกายนอนขดอยู่ภายใต้ผ้าห่ม ร่างสวยเบียดอยู่กับชายสูงวัยหุ่นท้วมที่นอนพิงหัวเตียงไร้อาภรณ์ที่ใช้ผ้าห่มผืนเดียวกันห่มปิดพุ่งและท่อนล่างไว้ ชายร่างท้วมมีสีหน้าเคร่งเครียดจนคิ้วแทบจะชนกัน แม้จะเพิ่งผ่านการเสพสุขจากเรือนร่างของสาวสวยหุ่นดีมามาดๆ ก็ตาม
“เป็นอะไรคะพี่กำนัน ทำไมดูไม่ค่อยร่าเริงเลย” เจณิตาแหงนหน้ามองใบหน้าคิดมากของชายที่นอนร่วมเตียงเดียวกันกับเธอ
“มีเรื่องให้คิดหน่อย” ชายร่างท้วมมองเพดานมีสีหน้าหนักใจ
“เรื่องอะไรเหรอคะ ระบายให้หนูฟังก็ได้นะ” หญิงสาวใช้มือเล็กลูบไปแผงอกดึงความสนใจให้ชายร่างท้วมหันมามองดวงตาขี้อ้อน
ชายร่างท้วมก้มมาสบตาพร้อมกับรอยยิ้มจางๆ ที่ปกปิดความกลุ้มใจไว้ไม่มิด ก่อนจะระบายความในใจออกมาบางส่วน “แค่มีคนมาป่วนธุรกิจนิดหน่อย ไม่ได้สร้างปัญาอะไรมานักหรอก แต่มันก็กวนใจน่าดู”
กำนันประเสริฐพูดไปพลางนึกเหตุการณ์ที่มีนักพนันต่างถิ่นกลุ่มใหญ่เข้ามาเล่นที่บ่อนแล้วทำตัวโวยวายกล่าวหาว่าบ่อนโกง พร้อมๆ กับมีเจ้าหน้าที่ของรัฐมาขอค่าส่วนแบ่งหรือที่เรียกกันว่าส่วยเพิ่มในวันเดียวกัน ซึ่งเรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องปกติที่จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ แน่นอนว่าเรื่องกวนใจเหล่านี้เขาสามารถจัดการเคลียร์ได้อย่างง่ายดาย แต่ก็แสดงให้เห็นว่าเสี่ยพิพัทธ์คู่แข่งคนสำคัญเริ่มเดินเกมยุแยงและบ่อนทำลายเขาโดยไม่มีความเกรงกลัว
“พี่กำนันมีแต่คนนับหน้าถือตา ใครจะกล้ามีเรื่องกับพี่กำนันกันคะ”
“ก็ไอ้กวงไง ช่วงนี้ทำตัวลับล่อๆ ไปหาคนนู้นทีคนนี้ที ทำตัวเป็นแมลงวี่แมลงวันน่ารำคาญ อยากจะยิงทิ้งมันซะให้หมด” กำนันประเสริฐของขึ้นเมื่อนึกถึงหน้าศัตรูขู่อาฆาต พร่ำบ่นออกมาอย่างเกรี้ยวกราด
...ที่แท้ก็พ่อยัยนุ่นนี่เอง มิน่าละถึงปล่อยให้ลูกสาวไปอ่อยอาจารย์เจษถึงสำนัก คงกะจะใช้อาจารย์เจษเป็นเครื่องมือละสิ แต่ฉันไม่ยอมให้แกมาทำอาจารย์เดือดร้อนหรอก…
เจณิตาเอื้อมมือไปลูบไล้แผงอกหนาแล้วเลื่อนมายังพุงที่ยื่นออกมาของกำนันประเสริฐ คล้ายจะอยากดึงความสนใจให้เขาผ่อนคลายจากอารมณ์โกรธด้วยการสัมผัสที่นุ่มนวลและเย้ายวน
“พี่กำนันไม่ลองหาทางเอาคนพวกนั้นกลับมาเป็นพวกดูละค่ะ จะได้ไม่ต้องไปยิงคนให้มันเสี่ยงคุกเสี่ยงตาราง” เจณิตาเสนอความเห็นด้วยเสียงหวานๆ ชวนให้เขาเย็นใจลงและแก้ปัญหาด้วยสันติวิธี
“อืมมมม...ก็ไม่เลวเหมือนกัน หนูเจนิสนี่ฉลาดจริง ลูกน้องฉันแต่ละคนนี่ไม่ได้เรื่อง เอาแต่หาเรื่องใช้ความรุนแรง” กำนันประเสริฐยิ้มห็นชอบด้วยกับความคิดของหญิงสาวคู่ขา
“ถ้าหายเครียดแล้วต่ออีกรอบนะคะ เจนิสยังไม่อิ่มเลย” หญิงสาวกอดก่ายร่างท้วมออดอ้อนสำหรับเกมสวาทรอบใหม่ เนื่องจากครั้งที่ผ่านมายังสามารถเติมเต็มความต้องการให้เธอได้ถึงใจนัก
กำนันประเสริฐถอนหายใจ ทั้งที่ยังไม่หายเหนื่อยจากรอบแรกแต่มือน้อยนุ่มๆ ที่จับกุมความเป็นชายของเขาเอาไว้ในอุ้งมืออุ่นนั้นก็ปลุกไฟราคะของเขาให้ผองใหญ่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ด้วยความสวยความสาวของเจณิตาที่สามารถดึงดูดความกำหนัดของผู้ชายได้ชะงัดนัก
เจณิตาไม่รอช้าให้กำนันประเสริฐได้มีโอกาศได้เปลี่ยนใจ ดึงผ้าห่มผืนใหญ่ออกจากร่างไปกองอยู่ข้างเตียง สองมือนิ่มลูบไล้ท่อนเนื้อไม่ยาวมากแต่อวบอ้วน มือหนึ่งสาวชักที่ท่อนอีกมือหนึ่งก็ลูบไล้ไปที่พวงไข่สองใบ ทำเอาขนบนร่างของกำนันประเสริฐลุกเกลียวไปทั่วร่าง ก่อนจะเสียววาบไปทั่วหัวถอกเมื่อลิ้นเรียวยาวเลียปาดขึ้นไปที่เส้นสองสลึง แล้วอ้าปากกว้างอมส่วนหัวเข้าไปเต็มคำ
“อูยยยย…” กำนันประเสริฐซูดปาก กึ่งนั่งกึ่งนอนปล่อยให้หญิงสาวอายุคราวลูกนั่งคุกเข่าผงกหัวหงึกๆ ขึ้นลงอย่างมีจังหวะจะโคนในการส่งท่อนเนื้อเข้าไปในปากสัมพันธ์กับการเคลื่อนไหวของมือ เสียงสะท้อนลามกดังขึ้นพร้อมกับกลิ่นคาวกลิ่นเหงื่อที่ส่งกลิ่นอ่อนๆ ไปทั่วบริเวณ ริมฝีปากอิ่มและมือนุ่มที่รูดกับผนังหุ้มแท่งยาวไปมา ช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้กับคนที่ถูกกระทำไดเ้ป็นอย่างดี
กำนันประเสริฐห่อปากเชิดหน้าขึ้นเพื่อบรรเทาความเสียวของตัวเองโดยที่มีร่างของเจณิตากำลังใช้ปากอยู่กลางหว่างขาอย่างสุดฝีมือ ชายร่างท้วมจ้องมองภาพน้ันอย่างเอ็นดูรักใคร่ก่อนจะค่อยๆ เอามือขึ้นมาลูบหัวเด็กสาวอย่างแผ่วเบา จากนั้นไม่นานเพื่อนลูกสาวคนสวยก็เร่งจังหวะปากของตัวเองให้เร็วขึ้นไปอีก จนเขาเกือบจะทนไม่ไหว
“อูยยย...จะไม่ไหวแลว้...พอก่อน...ซี๊ดดดด...” ชายร่างท่วมคำรามลั่นก่อนที่เขาจะชักท่อนเนื้อออกจากปากของหญิงสาวก่อนที่น้ำกามจะทะลักออกมาก่อนเวลาอันควร ท่อนเนื้อมันเลื่อมไปด้วยคราบน้ำลายเหนียวตลอดลำ พร้อมกับกระดกสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ก่อนที่เขาจะดึงร่างขาวเล็กบางให้ขึ้นมาน่งคร่อมบนตักค่อมไปบนตักในท่าประกบหน้าเข้าหากัน
ชายร่างท้วมค่อยๆ จ่อท่อนเเนื้อที่คลายความเสียวลงมาบ้างแล้วแต่ยังคงความแข็งแกร่งไว้ได้อยู่ไปที่ร่องเล็กๆ แล้วเขี่ยหัวถอกเสียดสีปุ่มเสียวไปมาเพื่อชะลอการหรั่งและกระตุ้นให้หญิงสาวทีอารมณ์เต็มที่ เมื่อเจณิตาเห็นว่ากำนันประเสริฐเตรียมพร้อมแล้วจึงค่อยๆ เอื้อมแขนไปโอบคอของเขาไว้แน่น พร้อมทั้งค่อยๆ กดร่างตัวเองลงจนท่อนเนื้อดุ้นหนาค่อยๆ ผลุบหายเขา้ไปในร่องสวาทจนมิด สีหน้าของเขายามนี้เหยเกแสดงอาการเสียวออกมาอย่าชัดเจนด้วยความสามารถในการขมิบและตอดรัดของเจณิตานั้นร้ายกาจนัก
เจณิตาก็เริ่มขยับโยกเอวของตัวเองไปมาช้าๆ ก่อนที่จะค่อยๆ เพิ่มความเร็วขึ้นทีละนิด ท่อนเนื้อของชายร่างท้วมนั้นอวบอ้วนแต่ก็ยังไม่เท่าของเจษฎาและยังสั้นกว่าพอสมควรส่งผลให้ความเสียที่เธอได้รับนั้นไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วยเหมือนที่เคยเป็นมา
เสียงร้องครางกระเส่าของทั้งคู่ดังระงมไปทั่วห้องส่วนตัว ไม่จำเป็นจะต้องสนใจเลยว่าจะมีใครมาได้ยินเสียงการเล่นบทรักของพวกเขาหรือไม่ ใบหน้ากำนันประเสริฐแสดงออกมาว่ามีความสุขเอามากๆ ก่อนที่หญิงสาวคนสวยจะเอาหน้าไปประกบปากจูบแลกลิ้นกับเขาอย่างดูดดื่ม พร้อมกับเอวที่ยังคงขยับโยกขึ้นโยกลงอย่างต่อเนื่อง ด้วยขนาดท่อนเอ็นที่อวบอ้วนของชายร่างท้วม มันไม่ไดเ้ป็นอุปสรรคในการควบบดของเธอเลยแม้แต่น้อย แต่กลับต้องออกแรงมากขึ้นเพื่อเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปเมื่อเทียบกับรสสวาทของชายอีกคน
“อูยยย...ซี๊ดดดด...หนูเจนิส...เบาๆหน่อยสิ...มันเสียว...ซี๊ดดดด...” คำ พูดที่ออกมาจากกำนันประเสริฐ ทำให้เจณิตาชะลอการโยกสะโพกลงไป
“อือ...อือ...หนูก็เสียวค่ะ...ซี๊ดดดด...อ่า...ซี๊ดดดด” เจณิตาพูดไปตามความจริงแต่ไม่ทั้งหมดถึงจะเสียวแต่มันก็ยังไม่ถึงใจ หลังจากผ่อนแรงที่เอวเป็นจังหวะเนิบนาบอยู่สักครู่เอวของเธอเร่งเพิ่มความเร็วให้มากขึ้น
“อูยยยย...หนูเจนิส...ฉันจะเสร็จแล้ว…” กำนันประเสริฐพูดเสียงสั่นสองมือกุบบีบสองเต้าแน่นเต็มมือ เอวหนาใหญ่กระเด้งแทงสวยร่างเล็ก ความกระสันของกำนันประเสริฐก็ใกล้จะมาถึงที่สุด เขาพร้อมที่จะปล่อยน้ำได้ตลอดเวลา แต่ไม่เป็นดังหวังร่างบางลุกพรวดขึ้นรวดเดียวท่อนเนื้ออวบก็หลุดออกจากร่องสวาทมาฟาดกับหน้าท้องเสียงดัง ‘แปะ’ นั้นทำเอาเขาเกือบคลั่ง
เสียบหอบที่แหบพร่าของเจณิตาดังเหมือนกับว่าเธอเพิ่งได้ไปวิ่งออกกำ ลังกายมาเป็นกิโล หญิงสาวส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าเธอยังไม่พอใจก่อนทรุดร่างลงมาคลานเข่าสี่ขา ส่ายสะโพกบั้นท้ายท้าทายกำนันประเสริฐ เธอหวังว่าในท่านี้จะทำให้เขารุกล้ำเข้ามาในช่องสวาทของเธอได้ลึกขึ้นกว่าก่อนหน้านี้
เจณิตาคุกเข่าก้มตัวเอามือชันไว้กับที่นอนโดยมีร่างของกำนันประเสริฐตามมาประกบอยู่ด้านหลังตรงบริเวณบั้นท้ายของเธอ ทำการจับท่อนเนื้ออวบยัดใส่เข้าไปร่งสวาทเพื่อไม่ให้ความเสียวขาดตอนนานนัก แล้วสาวเอวไปมาอย่างรุนแรง มือทั้งสองข้างของเขานั้นจับไปที่เอวของเธอแน่นเพื่อยึดเอาไว้เป็นหลักไม่ให้เคลื่อนตัวหลบหลีกท่อนเนื้อใหญ่ที่กำลังวิ่งเข้าออกช่องวาทได้อย่างไม่มีติดขัด ด้วยเพราะน้ำหล่อลื่นที่ออกมาตามความเสียว เสียงเนื้อของทั้งคู่กระทบกันดังอย่างลามกเป็นจังหวะบ้างไม่เป็นจังหวะบ้างตามแต่ความสยิวจะนำไป สลับกับเสียงร้องของเจณิตาที่ดังไม่ขาดปาก
กำนันประเสริฐที่กำลังทำเสียวกับเจณิตาอยู่ในท่าหมา ทำใบหน้าบิดเบี้ยวเหย่เกด้วยความเสียวที่โพรงสวาทบีบตอดไปทั่วทั้งท่อนเนื้อจนเขาเกือบจะทนแทบไม่ได้ แต่ก้ยังผ่อนหนักผ่อนเบารักษารูปเกมไม่ให้เสียเปรียบไปมากกว่านี้ เป้าหมายคือส่งเธอขึ้นสวรรค์ให้ได้ก่อนเขาจะน้ำแตก
“อูยยยย...เสียว...แรงๆ เลยค่ะ...ซี๊ด…” เสียงครางใสรองบอกความต้องการ กระตุ้นให้เจ้าของท่อนเนื้อแสดงพละกำลังออกมาอย่างลืมตาย
“โอ้ยยย....ทำไมตอดดีอย่างนี้...อูวว” กำนันประเสริฐครางออกมาบ้างอย่างชอบใจ มือใหญ่ของเขาก็เริ่มอยู่ไม่สุข ขยับไปบีบบั้นท้ายเคล้นหนัก บ้างก็แหกสองแก้มก้นออกจากกัน
กำนันประเสริฐใช้มือใหญ่ช้อนร่างเจณิตาให้ขึ้นมาหาเขาจนตัวแอ่น เธอตอบสนองด้วยการเอื้อมมือไปด้านหลังโอบกอดศรีษะชายที่ประกบอยู่ด้านหลังพร้อมกับเอียงใบหน้าเข้าหา แลบลิ้นออกมาเชิญชวนให้เขาจูบตอบซึ่งเขาก้ไม่รอช้าทำตามคำเชิญทันที ตามด้วยสองมือใหญ่เลื่อนไปเกาะกุมที่สองเต้าแน่นเต่งตึง
กำนันประเสริฐออกแรงซอยกระแทกถี่หลายครั้งจนร่างเล็กเสียหลักหน้าทิ่มลงกับที่นอน ก่อนเขาจะค่อยๆ จับร่างของเจณิตาโก่งบั้นท้ายขึ้นแล้วจับสะโพกของเธอยึดแน่น ก่อนจะเอาท่อนเนื้ออวบเข้ามาจ่อรูสวาทจากทางดา้นหลังพร้อมกดมันเข้าไปอีกคร้ังจนสุดลำ จากน้ันก็เริ่มขยับเอวโดยเร่งความเร็วเพิ่มความแรงอัดเข้าใส่บั้นท้านน้อยของเธออย่างหนักหน่วง จนเสียงกระทบของเนื้อดังถี่ส่งผลให้เสียงร้องครางของหยิงสาวดังลั่นไม่ขาดปาก
“อ๊า...อ๊า...ซี๊ดดดด...โอ๊ยยย...เสียว...อ๊า...หนูเสียว” เจณิตาร้องครางกระเส่าไม่เป็นจงัหวะ ด้วยความแรงที่ส่งมาที่ร่างนั้นทำได้ถึงใจกว่าก่อนหน้านี้
“อ่า...พี่ก็เสียวจ๊ะ...อูยยยย...” กำนันประเสริฐโน้มตัวลงไปกระซิบที่ข้างหูของเด็กสาว
“หนู...หนู...หนูไม่ไหวแลว้...หนูจะเสร็จแล้ววว...อ๊า...อ๊า” เจณิตากำลัง ปีนป่ายไปถึงจุดสุดยอดด้วยการส่งเสริมของกำนันประเสริฐที่ทำอย่างต่อเนื่องจนเริ่มจะปวดเอว
“โอ้ววว...พี่ก็จะเสร็จเหมือนกัน...ซี๊ดดด” พูดจบกำนันประเสริฐก็เร่งความเร็วสะโพกใให้มากขึ้นกว่าเดิม เขาจัดการอัดสะโพกไปสองสามครั้งหนักและครั้งสุดท้ายก็กดแช่ไว้พร้อมกับน้ำกามขาวข้นที่พุ่งออกจากปลายกระบอกเข้าสู่ตัวเจณิตาเต็มรัก ซึ่งร่างของหญิงสาวก็นอนกระตุกตอดกระเด้งบั้นท้ายขับน้ำสวาทแข่งกับท่อนเนื้อ ระหว่างนั้นเขาก็ค่อยๆ ดึงท่อนเนื้อออกจากร่องสวาทช้าๆ ทำให้น้ำกามทะ้งของเขาและของหยิงสาวค่อยๆไหลยอ้ยออกมาหยดลงไปบนที่นอนเป็นดวงๆ หน้าของหยิงสาวฟุบลงไปกับเตียงดว้ยความเหนื่อยอ่อน ไม่ต่างจากเขาที่ทิ้งกายลงไปนอนแผ่สองสลึงหายใจผงาบๆ เพราะวันนี้ฝืนสังขารตัวเองไปไม่น้อยแล้ว
……….……….……….……….……….
ภาพการร่วมรักกับบทสนทนาของกำนันประเสริฐและเจณิตาทั้งหมดภายในห้องที่ควรจะเป็นความลับ กลับถูกเปลี่ยนเป็นข้อมูลในระบบดิจิตอลแล้วส่งภาพเคลื่อนไหวความละเอียดสูงพร้อมด้วยเสียงคมชัดไปบันทึกลงยังฮาร์ดดิสก์ของคอมพิวเตอร์ที่ห้องของอ๊อด ด้วยอุปกรณ์สอดแนมสุดทันสมัยของเขาที่แอบเอามาติดตั้งทิ้งไว้ก่อนหน้านี้หลายวันก่อน
อ๊อดที่กำลังนั่งตรวจภาพความไหวที่บันทึกได้ตั้งแต่เช้าหลังจากที่เมื่อวานเขากลับมาพบกับบ้านที่มืดมิดและศิษย์อาจารย์ที่เมาหลับไม่ได้สติ เขากำลังเตรียมตัวทำการตัดต่อและใส่เซนเซอร์ใบหน้าของเจณิตาตามที่เจษฎาสั่ง ก่อนที่จะหันไปพูดกับเจษฎาที่นั่งอยู่ด้านหลังคอยกำกับงาน “โชคดีนะเนี้ยที่ไฟดับตอนหัวค่ำ ถ้าดับตอนบ่ายคงชวดคลิปไปอีกแน่”
“พูดถึงเรื่องเมื่อวานจะว่าไปมันก็แปลกๆ นะ กินก็ไม่เยอะเท่าไหร่ ทำไมเมาหลับไม่รู้เรื่องเลยก็ไม่รู้” เจษฎาที่นั่งดูอยู่ก็พูดถึงเรื่องที่เขากับปิยะพงษ์นอนตากยุ่งอยู่ค่อนคืนกว่าที่อ๊อดจะกลับมาถึงบ้านแล้วพาพวกเขาขึ้นไปนอนในห้อง ตัวเขานั้นไม่เท่าไหร่เพราะไม่มีลอยยุ่งกัดแม้แต่น้อย แต่กับปิยะพงษ์นี่สิที่โดนกัดจนตัวลายจนผิวหนังเป็นตุ่มขันขึ้นเต็มตัวต้องนอนซมอยู่ในห้องอย่างน่าสงสาร
“จริงด้วย เมาแค่ไหนก็ไม่น่าจะหลับคาโต๊ะไปทั้งคู่แบบนั้นหรอก เสียดายกล้องวงจรปิดเก็บภาพได้แต่ตอนก่อนไฟดับเลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนกลางวันนี้เก็บภาพไว้ได้หมดเลยนะพ่อคนเสน่ห์แรง” อ๊อดเปลี่ยนเรื่องกระทันหันก่อนจะยิ้มให้เจษฎาอย่างมีเลศนัย
“อย่าแซวสิ พี่ไม่ได้อยากให้มันเป็นอย่างนั้นซะหน่อย”เจษฎาออกอาการประหม่าเล็กน้อย แม้แต่ตอนที่เขาเป็นนักธุระกิจมีเงินมีทองก็ไม่ได้มีสาวสวยเข้าหาเขาพร้อมกันถึงสามคนแบบนี้
“จ้า...ไม่แซวก็ได้ ว่าแต่ผมไม่อยู่แค่แป๊บเดียวสาวมาบ้านหลายคนเลยนะ ช่วยผมบ้างสิอยากได้ของมาช่วยเรื่องเมตตามหานิยมเหมือนกัน ฮ่าๆ” อ๊อดยังสนุกกับสีหน้าท่าทางของเจษฎาจนหยุดเย้าแหย่ไม่ได้
“ไอ้เวรนี่” เจษฎาอายจนยืนขึ้นเงื้อมือทำท่าเหมือนจะตบไปที่ศรีษะรุ่นน้องจอมทะเล้น
“กลัวแล้วจ้า กลัวแล้วพ่อหมอ อย่าทำฉันเลย” อ๊อดทำเป็นยกมือไหว้ร้องขอความเมตตาปะหลกๆ แต่สีหน้ายังยิ้มเฮฮา
“รีบทำให้เสร็จเลย จะได้เอาไปใช้สักที เวลายิ่งไม่ค่อยมีอยู่” เจษฎาเหนื่อยใจจนกับลงไปนั่ง ขี้เกียจจะล้อเล่นต่อไปแล้ว
“รีบยังไงก็ต้องใช้เวลาเป็นวันแหละพี่ แต่พูดถึงเรื่องไม่มีเวลา ตอนผมแวะเข้าไปที่ร้านป้าข้างบ้านบอกมีตำรวจมาถามหาขอดูกล้องวงจรปิดด้วยแหละ” อ๊อดหุบยิ้มเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังขึ้นมากระทันหัน
“ชิบหายแล้ว สงสัยเรื่องไอ้สองคนแน่ๆ” เจษฎาใจหายวูบ เพราะเรื่องราววุุ่นวายในช่วงที่ผ่านมาทำให้เขาลืมเรื่องคืนนั้นไปเสียสนิท
“ก็คงเรื่องนั้นแหละ แต่ไม่เป็นไรหรอกก็ไม่ใช่ว่าจะตามสืบกันได้ง่ายๆ แต่เรื่องนั้นคงไม่เท่าเรื่องที่สาวน้อยมาแอบดูพี่หรอก ถ้าคุณนุ่นเอาเรื่องพี่ไปบอกเสี่ยกวงนั้นซิจะชิบหายของจริง แล้วก็น่าจะส่งผลไวกว่าด้วย” อ๊อดยังมีสีหน้าเป็นกังวลต่อเนื่อง
“เรื่องนั้นเดี๋ยวพี่ว่าพี่จัดการได้นะ ตอนนี้เอาเรื่องนี้ก่อน”
เจษฎานั่งนิ่งไม่พูดอะไรต่อ แล้วจุดบุหรี่ขึ้นสูบเพื่อผ่อนคลายความเครียดแต่เหมือนนิโคตินจะไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่
……….……….……….……….……….
อากาศสดใสท้องฟ้ากระจ่างมีเมฆน้อยแสงแดงจ้าในยามสายของวัน ที่บ้านทรงไทยไม้สักหลังใหญ่บงบอกถึงฐานะและอิทธิพลของผู้เป้นเจ้าของ ในห้องทำงานกว้างขวางเปิดเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำณัฐฐาภรรยาของเจ้าของบ้านกำลังนั่งตรวจเอกสารอย่างขมักเขม้นหลังจากเสร็จกิจกรรมออกกำลังในช่วงเช้าที่เธอทำ สาวใหญ่พราวเสน่ห์ที่ทำหน้าที่ดูแลกิจการหลายอย่างแทนผู้เป็นสามีจนเกือบจะเป็นงานประจำ เธอพักสายตาจากกองกระดาษที่เต็มไปด้วยตัวเลขและตัวอักษรที่ชวนให้ตาลาย ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบแก้อาการเบื่อหน่าย ก่อนจะถูกดึงความสนใจด้วยเสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพมือถือ
ณัฐฐาเปิดดูข้อความจากหมายเลขปริศนาที่แนบคลิปวิดีโอมาด้วย ทันทีที่กดให้คลิปที่แนบมาเผยเห็นภาพเคลื่อนไหวก็ทำให้เธอโกรธจนมือสั่น ภาพสามีกำลังเริงรักเล่นชู้อยู่กับหญิงสาวรูปร่างดีแม้ใบหน้าจะถูกทำให้เบลอไว้ก็ยังอนุมานได้ว่าเป็นหญิงสาวหน้าตาดี แต่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เธอเดือดดาล สิ่งที่ทำให้เธอออกอาการเช่นนี้นั้นก็เป็นเพราะเรื่องที่ควรจะเป็นความลับเช่นนี้ไม่ควรถูกแอบบันทึกภาพได้ นั้นแสดงให้เห็นว่าคนที่ส่งคลิปนี้มาให้เธอมีศักยภาพในการล้วงความลับอย่างมากเลยทีเดียว และแน่นอนที่สุดว่าในช่วงเวลานี้ไม่น่าจะเป็นฝีมือใครอื่นไปได้นอกจากเจษฎาชายที่มีความบาดหมางกับเธออย่างลึกซึ้ง
ณัฐฐากัดกรามแน่นก่อนจะตะโกนด้วยเสียงดังลั่นบ้านออกไปทางหน้าห้อง “เอิร์ธเข้ามานี่สิ”
“ครับนายหญิง” วิศวัทขานรับกุลีกุจอรีบเข้าไปห้อง
“แกรีบไปตรวจดูภายในบ้านให้ละเอียด ว่ามีของแปลกๆ อะไรซ่อนอยู่รึเปล่า” ณัฐฐาสั่งเสียงเข้ม ภาพวิดิโอที่ถูกส่งมาสร้างความหวาดระแวงและความปวดหัวให้เธออย่างกับมีใครเอาลวดหนามมาขึงล้อมรอบศรีษะแล้วออกแรงดึงจนเส้นลวดรัดจนแน่น
“ของอะไรกันครับ” วิศวัทตีหน้าสงสัย
“ก็พวกกล้องแอบถ่าย หรือเครื่องดักฟัง อะไรพวกนั้น”
“แล้วในบ้านจะไปมีของพวกนั้นได้ยังไงกันครับ”
“บอกให้ไปหา ก็ไปหาสิอย่ามัวแต่พูดมาก แล้วก็เรียกพงษ์เข้ามาหาฉันดัวย” ณัฐฐาขึ้นเสียงไม่พอใจ
“...ได้ครับ” วิศวัทก้มหน้าตอบรับเสียงอ่อยรีบออกไปทำตามคำสั่ง
หลังจากวิศวัทออกไปได้ครู่ใหญ่ ก็มีเสียงเสียงฝีเท้ากระทบพื้นไม้ดังขึ้นพร้อมกับชายร่างสูงใหญ่ที่เดินอย่างเร่งรีบมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องทำงาน ก่อนจะยืนหายใจแรงจนจมูกบาน แต่ใบหน้าโดยรวมกลับเรียบเฉยราวกับถูกสตาฟไว้ ชายคนนั้นยืนนิ่งอยู่หน้าประตูจนลมหายใจสงบแล้วจึงค่อยเคาะประตูเรียก
“เข้ามาได้”
สิ้นเสียงคำสั่งของนายหญิงของบ้านชายร่างสูงใหญ่ก็เปิดประตูเข้าไปในห้องอย่างระมัดวัง เขาสำรวมกริยาเนื่องจากรับรู้ได้ถึงบรรยากาศอึมครึมและกระแสความไม่พอใจที่กำลังเชี่ยวกราดของผู้เป็นนายทันทีที่ก้าวเท้าเข้ามาในห้องผ่านสีหน้าและท่าทางของเธอ ก่อนที่เขาจะเดินไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงาน
พงษ์ศักดิ์มองไปที่นายหญิงคนสวยด้วยความหวาดหวั่นไม่บ่อยครั้งนักที่จะได้เห็นเธอมีอาการแบบนี้ ก่อนจะเอ่ยปากถาม “มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”
“แกรีบไปจัดการสั่งสอนไอ้หมอผีนั้นให้ฉันหน่อย” ณัฐฐาออกคำสั่งด้วยใบหน้าเด็ดชาดและจริงจัง
“หมายถึงไอ้คนที่เคยบุกเข้ามาที่บ้านเหรอครับ” พงษ์ศักดิ์ถามเพื่อความแน่ใจจะได้ไม่เกิดเรื่องผิดพลาด
“ก็ได้ยินแล้วนี้” ณัฐฐาย้ำน้ำเสียงเย็นยะเยือก
“แต่กำนันก็กำลังจะจัดการมันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ” พงษ์ศักดิ์แย้งด้วยสีหน้าอึดอัดเพราะความต้องการของเจ้านายทั้งสองไม่สอดคล้องกัน
“แกไม่ต้องคิดอะไรมาก ทำตามที่สั่งก็พอ เรื่องอื่นฉันรับผิดชอบเอง” สาวใหญ่ยืนยันหนักแน่น
“...ถ้าอย่างนั้นก็ได้ครับ ว่าแต่นายหญิงจะให้ผมทำถึงขนาดไหนครับ” พงษ์ศักดิ์แม้จะลังเลแต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธคำสั่ง
“ทำยังไงก็ ให้มันออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดก็พอ”
“ครับ ผมจะรีบไปจัดการให้เรียบร้อยโดยเร็วที่สุดเลยครับ”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน