!! บอยสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก เนื่องจากฝันร้าย..
บอยมองไปยังรอบๆห้องที่มืดสนิท มีเพียงแสงจากไฟในเมืองหลวง ที่ส่องเข้ามาในห้องนอนของเขา
ใกล้ๆกันมีฟ้าที่นอนหันหน้ามาทางเขา สภาพเปลือยเปล่าทั้งคู่.
บอยมองหน้าแฟนสาวเขาก็ยิ้มอย่างมีความสุข ใบหน้าสวยๆของฟ้าคือทุกสิ่งที่เติมเต็มหัวใจเขา
แม้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาจะมีเดินผิดไปบ้าง แต่เขาก็ไม่โทษโกรธเธอได้ลงเลยซักครั้ง...ก็ใช่แหละ เขาโกรธเธอแค่ช่วงแรกๆเท่านั้น
บอยใช้มือของเขาเปิดผมหน้าฟ้าเบาๆ มองดูแฟนสาวสุดที่รักด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขอิ่มใจ
แต่...ยังมีสิ่งหนึ่งที่ยังค้างคาในใจของเขา มันเกี่ยวกับความฝันเมื่อครู่ที่ทำให้เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมา
บอยกำลังนึกถึงรีน...
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
( ภาพประกอบไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเจ้าของภาพ ใช้เพื่อเป็นอิมเมทตัวละครเท่านั้น )
ตั้งแต่วันที่เขาได้ล้ำเส้นเธอในคืนนั้น เขาก็ไม่ได้กลับไปเคลียร์ใจกับเธออีกเลย
สำหรับบอยแล้ว รีนคือคนสำคัญที่มากกว่าคำว่าเพื่อน เขายอมรับว่าคืนนั้นที่เขาตัดสินใจล้ำเส้นตัวเอง
เพราะเขารู้สึกกับเธอจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกใช้หรือนำเธอมาพัวพันกับแผนการล้างแค้นตั้งแต่แรก
ในทีแรกเขากะจะล้างแค้นใอ่เอกกับฟ้า กับใอ่เอกนั่นไม่เท่าไหร่...แต่กับฟ้าที่เขายอมรับว่าก็ยังรักเธออยู่
เขาจึงโน้มน้าวขอเอิญที่เป็นจิตแพทย์ และรับจ๊อบขายประกันเป็นนางเสริมแก้เบื่อของเธอควบคู่กันไป มาลบความรู้สึกตรงนี้ออกไป
เขาอยากเริ่มต้นใหม่รีนโดยที่ไม่มีความรู้สึกรักฟ้าอีกแล้ว แต่ถึงแม้เขาจะให้เอิญลบส่วนที่ดีของฟ้า ให้เหลือแต่ความเลวที่เธอมอบให้ไปก็ตามแต่
มันไม่อาจฝืนบังคับใจเขาได้เลยจริงๆ...
เขารักฟ้าหมดหัวใจ ต่อให้ความตั้งใจที่อยากเริ่มต้นใหม่กับรีนจะแรงกล้าแค่ไหน ก็ไม่อาจสู้สิ่งที่ใจเขาผูกเอาไว้ได้เลย
นี้จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม เขาถึงไม่กลับหรือติดต่อรีนอีกเลย เพราะเขารู้ว่ารีนจะรู้สึกยังไง เธอรับไม่ได้แน่ๆที่สุดท้ายแล้วคำตอบของเขา ก็คือฟ้า
ถ้ามันย้อนกลับไปแก้ไขได้ จะไม่ทำแบบนี้กับรีนแน่... บอยได้แต่คิดในใจด้วยความรู้สึกผิด...
--------------------------------------------------
จะให้ฉันนอนตรงนี้เหรอ?อืม รีนพยักหน้าอย่างเย็นชา
ฉันไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิดหรอกนะ ที่ฉันยอมให้นายมานอนที่ห้อง เพราะฉันเวทนาก็เท่านั้นหึ เอกทำสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะพูดสวนแทงใจดำกลับ
อยากให้บอยมันหึงมากกว่ามั้ง😏ทันทีที่เอกพูดแบบนี้ออกมา รีนถึงกับหน้าเปลี่ยนสีหน้า เดินเข้าไปประจันหน้ากับเอกจะๆอย่างไม่กลัว
ระวังคำพูดครั้งต่อไปด้วย😠หึ😏เธอมันก็แค่เด็กน้อย ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เป็น...รีนจ้องตาเขม่นเธอไม่พอใจในคำพูดของเอกมากๆ แต่เธอไม่ใช่คนที่หุนหัน เธอคุมอารมณ์ตัวเองได้จึงถอยออกจากเอกก้าวหนึ่ง
ก็จริงอย่างที่นายว่า...ฉันยอมรับความจริงไม่ได้...แต่ก็ใช่ว่าใครจะมาเล่นกับความรู้สึกของฉันก็ได้... รีนพูดจบเธอก็หันหลังเดินกลับเข้าห้องนอนตัวเองไป
อีกอย่างหนึ่ง...นายแก่กว่าฉันแค่ไม่กี่เดือน อย่ามาเรียกฉันว่าเด็กน้อยอีก... รีนหันมาพร้อมกับออร่าพิฆาต เอกมีสั่นผวาเล็กๆ
ถ้ามีจิตสำนึกก็ช่วยปิดไฟให้ด้วยละ...จากนั้นเธอก็เข้าห้องนอนทำการล็อคประตูอย่างดี ส่วนเอกเมื่อปะทะคารมกับสาวสวยเสร็จก็เดินไปปิดไฟและนอนตรงโซฟารับแขกทันที
--------------------------------------------------
หลายวันถัดมา...เอกก็ได้ดำเนินแผนการที่รีนวางเอาไว้ เขาเนียนเข้าไปเป็นรปภ. ณ บริษัทที่ฟ้าทำงานอยู่
ซึ่งบริษัทฟ้าที่รู้กัน คือ อยู่ในเครือหุ้นส่วนที่บอยเป็นคนต่อรองมาร่วมธุรกิจด้วย สถานะบอยในบริษัทฟ้าเขา คือ ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ไม่ใช่ประธานสูงสุดในแบบที่เขาเป็น อาทิเช่น บริษัทที่เขาเคยเป็นลูกจ้างมาก่อน และยังมีอีกหลายทีที่บอยไม่สามารถเข้าถึงได้หมด
รีนตามศึกษาลักษณะการทำงานของบอย ผ่านทางเหล่าลูกหนี้ที่อยู่ส่วนในสุดของเธอทำให้เธอรู้ถึงขอบเขตการดูแลของบอยชัดเจนขึ้น
เท่าที่เธอรู้มา คือ ฟ้าดำรงตำแหน่งเป็น Project Coordinator หรือผู้ประสานงานระหว่างบริษัทของเธอกับบอย และอีกหลากหลายบริษัทที่อยู่ในเครือ
ทำให้เธอค่อนข้างจะมาๆไปๆต่างบริษัทอยู่บ่อยครั้ง
และที่เธอเลือกให้เอกมาเนียนเป็นรปภ.ก็เพราะ มันเป็นตำแหน่งที่อยู่ล่างสุด จึงไม่น่าเป็นจุดสังเกตของเหล่าเบื้องบนซักเท่าไหร่
ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับสกิลของนายแล้ว รีนทำหน้านิ่งแบบผู้ชนะ
--------------------------------------------------
วันหนึ่งขณะที่บอยกำลังขับรถไปรับฟ้าหลังเลิกงาน ในขณะที่กำลังเข้าที่จอดรถ VIP
เขาได้สังเกตเห็นรปภ.คนหนึ่งที่ลักษณะคุ้นๆเหมือนใอ่เอกเอามากๆ
นายรปภ.คนนั้นนะ! บอยลงจากรถก็ตะโกนทักถามทันที
..... รปภ.คนนั้นนิ่งเงียบเหมือนไม่ยินที่เขาเรียกหา บอยจึงตัดสินใจเดินเข้าไปกะให้เห็นหน้าชัดๆ ว่าใช่อย่างที่เขาคิดรึเปล่า?
นี่คุณ! บอยเข้าประชิดตัวก่อนจะเรียกพร้อมกับสะกิดหลังรปภ.คนนั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน