นายโทรดราม่าจังวันนี้ เจ๊หมิวไม่ให้เหรอ555

รอตอนเชียงใหม่อยู่หายไปนานแล้ว

นึกถึงชีวิตสมัยเรียนจริง ๆ ยิ่งช่วงที่กระเป๋าแห้งแต่ผมมี มาม่าช่วยชีวิตครับพี่โทน

ดีนะมาอ่านตอนเช้า ของกินเพียบ ชอบพะแนงเกลีบดมะเขือพวงเหมือนกัน

หนีเสือปะจรเข้ยักษ์

บรรยายได้ชัดเจน นึกภาพตามได้เลยครับ

อ่านแล้วนึกถึงสมัยเรียนเหมือนกัน  siam steak นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมาก

งานนี้ นายโทนจะกลับห้อง หรือร่วมวงหละเนี่ย

ตอนย้อนอดีตสนุกไปอีกแบบไม่แพ้เนื้อเรื่องหลักเลย

เสียดายนักล่าแต้ม (ผมเกิดไม่ทันสยามสเต๊กอะอยากลองกินบ้าง)

อ่านแล้วนึกถึงความหลังเลย
ร้านอาหารก็เปลี่ยนรูปแบบไปเยอะ
เด็กรุ่นหลังไม่เคยได้เห็น

นายโทนบรรยายภาพชีวิตนักศึกษาได้รสชาติดีจริง ไม่ใช่ลูกเศรษฐีมีเงินก็แบบนี้แหละ แต่สนุกได้ปากกัดตีนถีบไปเรื่อย ชีวิตมีคุณค่านะ

เอาซะต้องออกไปหาข้าวราดแกงอร่อย ๆ กินเลย

แหม่เทพโทนยอมให้สาวๆล่าแต้มจักหน่อยแน่

คิดถึงชีวิตมหาลัยเลย

รีวิวอาหารแบบนี้ ยั่วให้หิวเลย

ตอนนี้มา รีวิวของกินชัดๆ ใครอ่านตอนดึกๆนี่หิวตาย