น่าสงสารทั้งคู่จริงๆ

มันสลับสับซ้อนซ่อนเงี่ยนงำเอ้ยเงื่อนงำมากมายถ้าใครไม่ได้อ่านตั่งกะต้นเรื่อง งวเป็นไก่ตาแตกเลย ขนาดผมอ่านผมยังเด่าไม่ออกเลยว่า สุดท้ายตัวระครชื่อไหนที่จะได้อยู่กับพระเอก

  เจ็บแค่ไหนก็ยังรักอยู่คลิปกั้งน่าจะยังคงเก็บไว้แน่นอน

จะตัดใจได้จริงๆ มั้ยล่ะนั่น

ตัดสินใจครั้งเดียว มีผลชั่วชีวิตเลยสินะ

รักกันมากมายแต่ก็เลิกกันเป็นงงในความสัมพันธ์

เรื่องแบบนี้ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าคนสองคน

สาเหตุที่เลิกกั้งไม่อยากแต่งเหมือนอยากอิสระแต่ตองต้องการแต่งเพราะอายุเยอะขึ้น..คิดแล้วสางสารตองเนอะแม้จะเลิกกันไปแต่ยังห่วงใย

ผู้ชายไม่ต้องการมีครอบครัวถาวร ต้องการแต่เซ็กส์เท่านั้น อย่างนี้ถือว่าเป็นความรักหรือเปล่า  หรือเป็นข้ออ้างเฉยๆ

กั้งเองก็รัก แต่ไม่เข้าใจว่า ถ้ารักทำไมยอมเสียสละให้กันไม่ได้

การที่จะรัก แต่ตัวเองไม่ยอมสรุปความสัมพันธ์ ปล่อยให้เป็นไปเรื่อย ๆ จนอีกฝ่ายตัองไป แล้วตัวเองมานั่งเจ็บ ไม่รู้จะเรียกโง่หรืออะไร รักก็คือรัก ถ้ารักแล้วเห็นแต่ตัวเอง จะเรียกรักได้เต็มปากได้ยังไง

คำ"พรหมลิขิตและเนื้อคู่"ไม่ใช่คำพูดที่ไม่มีความหมายนะ กั้งกับตองไม่สามารถครองคู่กันได้ทั้งๆที่ต่างคนก็"รัก"กันแต่ชีวิตคู่มีองค์ประกอบมากมายไม่ใช่มีแต่"รัก"อย่างเดียวด้วยเหตุนี้จึงทำให้ทั้งคู่ต้องแยกทางกันทั้งที่ยังรักและที่สำคัญคือ"ไม่ใช่เนื้อคู่กัน"

ความรู้สึกคนเรามันช่างซับซ้อนจริงๆ

แปลก มีโอกาสก็ไม้กลับไป  ใจคนเรานี่หยั่งลึกแท้

แล้วจะจบยังไงนะนี่?

คนเราถ้าเป็นเนื้อคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วที่จะได้อยู่ด้วยกันแต่ถ้าไม่ใช่มันก็ไม่ใช่ทั้งๆที่ยังรักกันอยู่

อ่านเรืื่องนี้ทีไรมันอึนๆมึนๆยังไงไม่รู้แต่เรื่องความรักและความรู้สึกมันทำให้เข้าใจได้ละเอียดอ่อนมากขึ้นเพราะเรื่องนี้เช่นกัน