จัดไป 3 เรื่องติด แจ้งเพื่อทราบ

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อตอนผม อายุ 20 ครับ

อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับร้านเกะ แต่ก็หวังว่าจะชอบอ่านกันครับ



ความเดิมตอนที่แล้ว


ผมโดนไอ้เพื่อนเหี้ยในคณะทวงเงินครับ

จริงๆแล้วก็ไม่ใช่หน้าที่พวกมันหรอกที่จะมาเก็บเงินกิจกรรม

มันก็กะให้ผมเสียหน้าต่อหน้าพี่หมิวแหละ

แต่พี่หมิวเธอไม่คิดแบบนั้นดิ่ เธอเดินมาข้างหน้าผมแล้วถามไอ้พวกนั้นว่า

พอดีไม่ได้พกเงินสดค่ะ รับบัตรเครดิตมั้ยคะ


.................





ผมนี่ฮึ๊ !!! ในใจเลยครับโหดก็โหดเกินไปว่ะ คือพูดยังไงดีนะ เอาตามตรงนะผมในวัย 20 ยังไม่เคยจับเงินหมื่นเลยนะ อ้อเคยจับตอนจะจ่ายค่าเทอม เฮ้ยไม่ใช่ละไม่เกี่ยวกัน คือบอกตรงๆวัยแบบผมอ่ะเงินหมื่นในบัญชีไม่มีหรอก ยิ่งต้องทำงานพิเศษหาเงินเองด้วย


บอกเลยครับว่าตัวเลขมันนิ่งได้ไม่นาน ได้เงินเข้าบัญชีมาก็ต้องไปจ่ายนั่นจ่ายนี่ ทั้งกินเอง ทั้งจ่ายนู่นนี่นั่น แล้วดูพี่หมิวพูดสิ่ เธอพูดชัดเจนว่าหรือจะให้จ่ายจนเรียนจบ ผมนี่คิดในใจเลยว่าเฮ้ยนี่รวยขนาดไหนกันเนี่ย แต่เดี๋ยวก่อนสิ่เธอเป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทนี่หว่า.....


อื้มช่างเถอะ ไอ้พวกห่านั่นก็หน้าเหวอไปเหมือนกันครับ พวกมันก็ฐานะไม่ได้ร่ำรวยอะไรหรอก แต่ถ้าจะบอกว่าดีกว่าผมก็คงไม่แปลก พวกมันมีเงินจับจ่ายใช้สอยกันไม่ขาดมือ ถึงจะไม่ได้มีรถขับมาเรียน แต่พวกมันก็มีของแพงๆใช้ประจำ


แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะเจอคนที่รวยกว่าแล้วล่ะครับ เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือแบงค์แดง ยังมีแบงค์สีเทาครับ แถมหลายใบด้วย พวกมันก็พากันสะกิดๆแล้วก็เดินไป แต่ก็ยังมีหันกลับมาเหน็บผมอีกว่า อย่าลืมจ่ายนะเว้ย พอมันไปแล้ว


พี่หมิวก็ยังจับมือผมอยู่นะ ผมก็เอ่อพี่หมิวครับคนมองเยอะแล้วครับปล่อยเถอะครับ ถุยชีวิต ไอ้โทนเอ๊ยทำตัวเหมือนเด็กน้อยที่เขินเพราะโดนจับมือครั้งแรกไปได้ไอ้สันขวาน นี่คนสวยจับมือมึงเลยนะเว้ยโถ่ไอ้ควายเอ๊ย


แต่มือพี่หมิวนุ๊มนุ่มครับ พี่หมิวก็หืมอะไร ผมก็คลายมือออกเลยครับเพื่อให้พี่หมิวเธอรู้ตัวเอง ล่กเลยกูบอกเลยว่าล่กมาก แต่พี่หมิวเธอก็กำมือผมแน่นเลยคือไม่ได้เจ็บหรอกแต่กูเหวอไงเข้าใจไหม พี่หมิวถามว่านี่อะไรเนี่ย พี่แมนไม่บอกเหรอว่า


อย่าหลุดโฟกัสเพราะสภาพแวดล้อมน่ะ ให้สนใจสิ่งที่ทำอยู่สิ่ ก็สิ่งที่ทำคือจับมือพี่อยู่นี่ไงคร๊าบ โอยใจบ่าดีเลยโทนเอ๊ย ร้ายการ ร้ายกาจทั้งพี่ทั้งสอง คนพี่ใช้คำพูดค่อยสั่งสอนจนผมไปไม่เป็น ส่วนคนน้องแค่จับมือผมก็เหวอแดรกแล้ว ร้ายกาจ ร้ายกาจทั้งพี่ทั้งน้องเลย



พี่หมิวเธอถามผมว่านี่ต้องไปไหนต่อไหมเนี่ย ผมก็ตอบไปทั้งที่เกร็งๆนั่นแหละครับว่า ก็รอตอนเย็นอีกทีเดียวครับ เขาก็ถามผมนะว่า แล้วแต่งตัวมาเดินแบบนี้มันไม่เหมือนการสปอยด์เหรอว่าแสดงเป็นตัวอะไร ผมก็ตอบไปว่าเอ่อบทของผมมันไม่ได้สำคัญอะไรหรอกครับ


เพราะตัวเอก ตัวเด่นๆ เขาถูกสั่งห้ามไม่ให้ออกมาเรียบร้อยแล้วล่ะ พี่หมิวก็พูดเหมือนละเมออ่ะ พูดว่าไม่สำคัญเหรอเนี่ย พูดแล้วไม่มองหน้าผมด้วยนะ ผมก็บ้าจี้ตอบไปว่า จริงๆแล้วตัวผมเองก็ไม่ได้อยากรับบทนี้หรอกครับ ที่ต้องรับเพราะถูกวางตัวไว้ให้


บทดีๆ เด่นๆ ต้องให้คนเด่นๆรับไปครับ โอ๊ยย แล้วตอนนั้นพี่หมิวก็หยิกท้องผมเต็มๆเลย โอ๊ยอะไรวะเนี่ยทำร้าย นี่มันทำร้ายร่างกายแล้ว ชิบหายแล้วไงพี่แมนยังไม่เคยทำแบบนี้เลย นี่ผมโดนทำร้ายชัดๆ ร้ายกาจ โหดร้ายยย


พี่หมิวพูดว่าอย่ามาบ่นแบบนี้สิ่ บททุกบทก็เด่นในแบบของตัวเอง บทของโทนก็เด่นจะตายโดดเป็นลิงเป็นค่างเลย เอ่อ... ผมควรรู้สึกยังไงกับคำชมนี้ดีครับ ที่พี่หมิวเขียนเขาไม่ได้เล่าว่าตัวเองชมผมว่าอะไรใช่มะ เธอคงจะลืมแหละ แต่ผมไม่ลืมหรอกอยู่ดีๆมาบอกว่าผมเหมือนลิงเนี่ย


แล้วพี่หมิวก็พูดเหมือนเหน็บๆมาว่า แหม บอกว่าไม่ได้อยากได้บทนี้แต่ดูสิ่ย้อมผมมาเรียบร้อยเชียว ผมก็ต้องบอกไปตามตรงครับว่า มันมาถึงขั้นนี้แล้วอ่ะครับพี่ ถ้าไม่ยอมมันก็ไม่ได้ มันเป็นความรับผิดชอบของตัวผมเองแหละครับ พูดแล้วก็เซ็งไม่ชอบเลยครับเวลาทำสีผมสีนี้


มานี่เลยมาคุยกันแล้วพี่หมิวก็ลากผมไปครับ เฮ้ยไปไหนเนี่ย พี่หมิวลากผมเดินไปหลายเมตรอยู่นะแล้วก็นั่งตุ้บลงม้าหินตรงนั้น มาคุยกันก่อนเลยมาพี่หมิวพูดแบบนี้ จะบ้าเหรอให้นั่งคุยเนี่ยนะบ้า บ้าแล้ว คือไม่รู้สิ่ในใจผมทั้งประหม่าทั้งเกร็ง


ผมไม่รู้ว่าจะคุยอะไรกับพี่หมิว ผมกลัวจังว่าจะโดนจับได้เรื่องพี่เตย ผมก็หลบตาอัตโนมัติเลยครับคราวนี้ แต่พี่หมิวก็ดึงหน้าผมเอาไว้แล้วบอกอย่าหลบตาพี่สิ่ โอยยย ตาจะใสไปไหนหน๊อ พี่หมิวถามผมว่าทำไมเมื่อกี้พูดว่าไม่อยากได้บทนี้ล่ะ


ผมก็มองนก มองไม้ไปแล้วก็บอกว่าก็ตามที่บอกไปนั่นแหละครับ พี่หมิวบีบมือผมแน่นเลยแล้วบอกว่าให้ผมพูดให้ละเอียด โอยย กดดันแท้ผม ผมนิ่งไปแปปนึงแล้วก็พูดว่าจริงๆแล้วผมอยากได้บทของ อากิระ ตัวการ์ตูนที่ผมชอบตอนเด็กๆ แต่ผมกลับถูกโยนบทคาคาชิมาให้


ผมบอกพี่หมิวไปว่าเหมือนผมเป็นตัวเลือก เหมือนเป็นตัวอะไรไม่รู้ที่คิดจะให้ทำอะไรก็ต้องทำ เหมือนเป็นเบ๊ยังไงก็ไม่รู้ หรือเพราะผมจนกันนะ ตอนนั้นที่ผมกำลังรู้สึกว่าตัวเองดาวน์นั้นพี่หมิวก็พูดขึ้นมาว่า โห ทั้งวิ่ง ทั้งกระโดด แบบนั้นทำได้ไงอ่ะ


ไหนบอกว่าเล่นยูโดไง ยูโดมีกระโดดแบบนั้นด้วยเหรอ ตอนแรกความรู้สึกตอนนี้มันเหมือนกับเมฆดำที่กำลังรวมตัวกันครับ ในขณะที่มันกำลังจะกลายเป็นพายุฝน ก็ถูกพี่หมิวที่เหมือนลม พัดให้มันกระจายออกไปหมดเลย พี่หมิวจ้องหน้า พอผมหันหลบ


เธอก็ยื่นมาซ้าย มั่งขวามั่ง โอยยย อย่าเข้ามาใกล้ๆครับโผมม พี่หมิวก็พูดอีก บอกเลย บอกเลย บอกเลย ยูโดมีตีลังกาด้วยเหรอ โอย เอาจริงๆนะมาจ้องหน้าแบบนี้ผมก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน ผมก็ต้องตอบไปแหละครับ ไม่งั้นเจ๊แกจ้องไม่เลิกแน่ๆ


ผมก็บอกไปว่าเด็กๆผมน่ะชอบดูไซอิ๋ว เอ่อต้องเวอร์ชั่นของจางเหว่ยเจี้ยนนะ เวอร์ชั่นอื่นไม่มันส์เบย


อ่ะกลับมาต่อครับ ผมก็บอกว่าชอบดูทั้งตอนบุกไปช่วยหลวงจีนที่โดนพวกนักพรตจับไปขัง ชอบเพลงตอนที่หงอคงกำลังจะกระโดดลงบ่อน้ำกรด ผมว่ามันเท่ส์ดีและอยากทำได้บ้าง พอเล่นยูโดร่างกายก็แข็งแรงขึ้น มีทักษะเรื่องการม้วนตัว ม้วนหน้า ก็เลยเอาไปต่อยอดหัดตีลังหา


พี่หมิวก็บอกหืม งั้นแบบนี้ก็ต้องชอบดูพวกขบวนการ 5 สี การ์ตูนแปลงร่างอ่ะดิ่ พี่แมนตอนเด็กๆก็ชอบดู โทนชอบดูเรื่องไหนบอกได้เปล่า พี่หมิวทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายมากเลยครับ หน้าเธอดูดุๆนะแต่เวลายิ้มนี่สวยมาก ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคงละลายกับรอยยิ้มนี้แล้วแหละ


แต่ผมมีชนักที่ชื่อว่าตัวเล็กติดหลังอยู่ไงเลยไม่กล้าคิดอะไรกับพี่เขา อีกอย่างเขาก็เป็นเหมือนเจ้านาย นายจ้างของผมด้วย ผมก็ตอบไปว่า เอ่อ.... ดูเรื่องจูเรนเจอร์ครับ แล้วก็ไล่มาไดเรนเจอร์ กับ คาคุเรนเจอร์ ชอบที่สุดก็คาคุเรนเจอร์ครับ เพราะมันเป็นนินจา


พี่หมิวก็ท้าวคางถามผมเหรอๆๆ แล้วก็ถามผมอีกว่าแล้วทำไมถึงยอมย้อมผมล่ะ ใส่วิกก็ได้นี่นา ผมก็เงียบเลยทีนี้ เฮ้ออ ผมไม่อยากจะพูดให้ดูดี แต่ก็บอกไปว่ามันคือหน้าที่นี่ครับ แล้วอีกอย่างการใส่วิกผมมันก็ไม่สะดวก เพราะบทผมมันต้องเคลื่อนที่ เคลื่อนตัวตลอดเวลา


ตีลังกาทีก็หลุดแล้ววิกผมก็เลยตัดสินใจย้อมดีกว่า แต่เอาจริงๆนะถ้าย้อมแล้วเสียตังส์ผมก็ใส่วิกแหละ กัดสีผมมันถูกๆที่ไหนล่ะเปลืองตายห่า แล้วตอนนั้นริงโทนเพลง empire state of mind ก็ดังขึ้นมาครับ นิว ย๊อกกกกกกกกกกกก


พี่หมิวหยิบมือถือมารับสายแล้วก็พูดอื้มๆ โอเค เธอวางสายแล้วหันมาบอกผมว่า ป่ะ เตยมาแล้วไปหาเตยกัน ผมก็ทำตัวไม่ถูกครับแบบนี้ จะต้องเจอพี่เตยกับพี่หมิวแบบจังๆเลย พร้อมกันเลย แกล้งตายเลยได้มั้ย



ตอนนั้นผมกับพี่หมิวก็เดินย้อนกลับมาครับ ผมเห็นแล้วล่ะไอ้กลุ่มเมื่อกี้ 2 คนยืนอยู่กับพี่เตย สันดานพวกมันผมรู้ดีผมรีบเดินไปหาพี่เตยก่อนเลย แล้วก็เป็นอย่างที่ผมคิด ผมได้ยินว่ามันชวนพี่เตยไปเที่ยวครับ ทันทีที่ผมเดินไปถึงผมก็จับมือพี่เตยแล้วพาออกมาเลยครับ


ผมบอกว่าให้พี่เตยไปหาพี่หมิวก่อนนะครับ พี่เตยก็อื้มๆแล้วเดินไป พวกมันก็บอกเฮ้ยโทน ทำไมช่วงนี้ดูมึงวุ่นวายกับพวกกูจังวะ ผมเลยบอกว่าพวกมึงอย่ายุ่งกับพี่กูได้เปล่าวะฮะ มันก็บอกเอ้าเฮ้ยพูดหมาๆงี้ได้ไง มึงก็เห็นว่าพวกกูคุยดีๆนะ ขนาดเล่นตัวพวกกูยังไม่ถือเลย


บอกว่าไม่ชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบผู้ชาย เดี๋ยวกูทำให้ชอบเองแหละ  เท่านั้นแหละอยู่ดีๆก็รู้จักคำว่าฟิวส์ขาด ผมบีบคอแม่งทั้งๆที่ยังพูดไม่จบมันสำลักลมดังค่อกก ผมบีบคอมันแล้วดันไปอัดกำแพงดังตุ้บ แล้วผมรู้สันดานพวกมันดี พออยู่กันเยอะก็เริ่มห้าว


ไอ้อีกคนมันจะเข้ามาครับ ผมไม่รู้ล่ะจะเข้ามาห้ามหรือเข้ามาช่วยผมถีบกลับหลังไปก่อนเลย แม่งลงไปดินดุ้บๆๆๆกับพื้น แล้วผมก็กระชากคอเสื้อไอ้ปากส้นตีนนี้แล้วเหวี่ยงลงพื้น พวกมันลุกขึ้นเหมือนไม่เจ็บอะไรเลย แล้ววิ่งไปอย่างไว แม่งเอ๊ยไอ้พวกเหี้ยนี่


มึงลามปามเกินไปแล้ว ผมโกรธจนน้ำตาไหล แล้วที่เสียใจคือพี่หมิวเขาเดินมาถามผม เดินมาดุผมว่าทำไมต้องใช้กำลังด้วย นี่พี่หมิวเขารู้ไหมวะ ว่าผมกำลังเสี่ยงที่จะโดนทัณบน เสี่ยงที่จะโดนไล่ออก เพราะกำลังปกป้องเกียรติของพี่เตย พี่หมิวแม่งพูดมาได้ไงวะ


ผมมองพี่หมิว มองพี่เตย แล้วจะตามไปกระทืบพวกมันต่อ เพราะไอ้เหี้ยพวกนี้ไม่จบแน่ๆ พี่เตยดึงแขนผมไว้แล้วบอกว่า ไม่เป็นไรนะ โทนไม่ได้ผิดอะไรใจเย็นๆนะหมิวคงไม่ได้ตั้งใจพูด ใจเย็นๆนะโทนนะ แล้วตอนนั้นเว้ยพวกแม่งก็มา


ผมถึงบอกไงว่าจะไปกระทืบพวกมัน มันมาถึงก็ชี้หน้าด่าผมเลยว่าไอ้สัดทำอะไรเพื่อนกูวะ ผมชี้หน้าด่าแม่งเลยไอ้พวกออกตัวเนี่ย ผมบอกว่ากูจะกระทืบแค่ไอ้ส้นตีนสองตัวนั้น ไม่เกี่ยวมึงถอยไป ไม่ถอยกูจะเอามึงด้วย พวกแม่งก็มองซ้ายมองขวาเลยครับ


แล้วไอ้คนที่โดนผมถีบเหมือนจะไม่ยอมนะ มันบอกเหี้ยเอ๊ยพอมีหญิงแล้วเก่งจังวะ ปกติหงอเป็นหมา ควยเอ๊ย เท่านั้นแหละผมตัดสินใจละออกก็ออก ขอกระทืบแม่งก่อนวะ ผมพุ่งไปหามันก่อนเลย ตอนนี้จะเรียกว่าพาลก็ได้ครับ ใครขวางผมกระทืบแม่งให้หมด


อย่างน้อยผมก็มั่นใจเรื่องสมรรถภาพของร่างกายแหละวะ พอผมวิ่งเข้าไปไอ้คนออกหน้าคนแรกก็หลบเลยครับ ตอนที่มันหลบก็ชุลมุนนิดหน่อยผมวิ่งไปโคลทส์ไลน์ใส่ไอ้เหี้ยนั่นก่อนเลยปากดีนักไอ้สัดเอ๊ย ผมกระทืบมันทีนึงแล้วก็มีพวกมันวิ่งเข้ามานะ แต่ผมก็มองหาไอ้เหี้ยที่บอกว่าจะทำให้พี่เตยเปลี่ยนมาชอบผู้ชาย


อ้อ มึงอยู่นั่นเองสิ่นะ ผมวิ่งไปหามันเลยมันก็เห็นนะว่าผมจะวิ่งเข้าไปหา ผมวิ่งไปแล้วคือสลับขาเหมือนจะวิ่งไปซ้าย และบิดตัวไปทางขวา แล้วหมุนตัวถีบสุดแรงบอกเลย ถีบตรงๆอาจจะแค่เจ็บ แต่ถ้าอาศัยแรงหมุนด้วยมันจะเจ็บเหี้ยๆ มันล้มผมก็ตามไปเตะเข้าชายโครงอีกครั้ง


ไอ้พวกขี้ก้างที่กร่างเพราะบารมีเงิน ก็เข้ามาจะเอาครับผมทั้งผลัก ทั้งเหวี่ยงพวกแม่งออกไปเลย มันเป็นการเตือนครั้งสุดท้ายของผม ผมชี้หน้าพวกแม่งเรียงตัว พวกมันก็ยืนงึกๆ งักๆ เป็นปอยฝ้าย มาลัยพรเลย ผมเดินไปกระทืบไอ้คนที่ผมโคลทส์ เหยียบหน้าอกมันไว้แล้วบอก เหน็บกู กัดกู ดูถูกกู กูไม่สน มันแค่เสียงหมาเห่า แต่วันนี้พวกมึงล้ำเส้นเกินไปแล้ว



แล้วคือโคตรตลกชีวิต พอกระทืบไอ้สองตัวเหี้ยนี่แล้ว พวกแม่งทั้งทีมงานพึ่งจะมากัน มาถึงก็พูดว่าเฮ้ย เหี้ยไรกันวะเนี่ย แล้วก็มีคนนึงพูดว่าไอ้เหี้ยโทนมึงอีกแล้วเหรอ ทำเหี้ยไรเนี่ยมึงยังอยากจะได้คะแนนมั้ย เดี๋ยวตัดรายชื่อแม่งเลยไอ้สัด


ตอนนั้นผมหันไปมองหน้าแม่งเลยนะ อ้อไอ้ส้นตีนนี่เอง ติดเมีย ติดHee ผมชี้หน้ามัน อยากให้มันรู้ตัวว่านี่คือสิ่งที่ผมจะพูดกับมัน ผมถามว่ามึงนามสกุลเดียวกับอธิการบดีเหรอ กร่างจังนะไอ้สัด จะตัดชื่อกูเหรอ ตอนที่กูซ้อมกันจะเป็นจะตาย มึงไปอยู่ไหนมา ไอ้สัดเอาแม่งด้วยดีมั้ย


 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ช่วงนี้ไวมาก ฟิตมาก ดีมากๆ
แต่ว่าดูแลสุขภาพตัวเองด้วย
สาวๆ ร้ายกาจ เหมือนว่าโทน
จะแพ้สาวขี้อ้อนนะ นุ่นนี่คล้าย
แก้มมากๆเลย

เทพโทนจัดหนักเลยพวกปากพร่อยอิอิ

จะไม่ยุ่งแล้วเชียวดันมาหื่นกะตัวเล็กเลยโดนซะ

มาแบบโหดรอบนี้

จุดเริ่มต้นโดนจับได้ ตัวเล็ก ตัวโต  เมื่อไหร่จะจะพี่เตยครับ 

ใจร้อน ห้าวจริงๆ ถึงว่า พี่แมนกับเจ๊หมิวต้องคอยสอนคอยดัดนิสัยอยู่ตลอดเลย

หัวร้อนเกินไปแล้วโทน ชอบใช้กำลัง ไม่มีสติ ไม่รู้จักยั้งคิด คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของพี่เตยเป็นสิ่งที่ถูกต้อง 

เวลาผ่านมานับสิบปีแล้ว มองย้อนหลังไปคงพอคิดได้กระมัง

มาแนวโหด

โทนสายโหด

วัยคะนองใจร้อน แล้วเป็นคนที่อยู่ในสมองตัวเองด้วย เจ้าใจท่านโทนนะ ยังดีที่สมัยเก่า ถ้ายุคใหม่ ระวังลูกตะกั่วจะมาหามากกว่า

หัวร้อนใช้กำลังแบบนี้ ถ้าหากพี่แมนมา โทนโดนดุแน่ๆเลย

วัยรุ่นกำลังใจร้อน

ใจร้อนแบบไม่สมเหตุสมผล มันแซวนิดเดียวเอง

เขาเรียกพวกดีแต่ปาก