แฟนกู ภาค 3 ตอน 4 คนเป็นแฟน...เค้าทำไงกัน

แฟนกู ภาค 3 ตอน 4 คนเป็นแฟน...เค้าทำไงกัน

แฟนกู ภาค 1 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
-----------------------------------------------------------------------------------

   “ไอ้บ้า  ไอ้โบ๊ต  ใส่กางเกงกลับไป  แกอย่าทำไรเรานะ”
   “ไม่ทำหรอกน่า...กลัวโดนเสียบพุงอีก  กอดเฉยๆ”
   
   ผมกอดโมโนด้วยตัวเปล่าเปลือยไม่นานนัก อารมณ์ก็เกิดขึ้น  มันฟ้องโดยส่วนนั้นของผมเริ่มออกอาการขยายตัว  แสงไฟริบหรี่ในห้องทำให้โมโนสังเกตเห็นได้ไม่ยากนัก  เธอผลักผมออก

   “ไม่เอาแล้วนะ  โบ๊ต  พอเหอะ”
   “เราไม่ทำโมโนหรอกน่า  ถอดแค่เสื้อกางเกงจะกลัวไรไป...”
   “ม่ายอาว  ใส่เสื้อกางเกงเข้าไป  ไม่งั้นเราออกไปห้องทีวีหละ”
   “เอางี้...โมโนถอดด้วยแล้วกันมั๊ยล่า   จะได้เสมอกัน”
   
   คราวนี้เธอไม่พูดอะไร ตาเขียวใส่ผม และเอากำปั้นทุบหลังผมรุนแรง   ผมไม่มีเจตนาจะล่วงเกินโมโนหรอก  ผมแค่แกล้งคนเจ็บ  แกล้งพอแล้วก็หยิบเสื้อผ้ามาใส่เหมือนเดิม 
   “นอนได้แล้ว  อย่าทำโครมครามอีกนะ  เราจะนอนแล้ว   เอ้า....นอนเร็วสิ  เดี๋ยวจะห่มผ้าให้  ไม่นอนเดี๋ยวทำอย่างอื่นนะ...”

   ผมห่มผ้าให้คนน่ารักที่มีลูกมะนาวที่หน้าผาก  น่าสงสารจัง  คืนนั้นเราต่างคนต่างหลับไปโดยไม่เกิดอะไรขึ้นอีก  แต่ผมเชื่อว่าสิ่งที่ทำไปก็จุดประกายให้โมโนไม่น้อยเลยทีเดียว..

เช้าวันรุ่งขึ้นผมพาโมโนไปสวนจตุจักรเดินเที่ยวทั้งวัน  โมโนเด็กต่างจังหวัดและมาเจอกะพี่ป้อง  สองคนเด็กเรียนกันทั้งคู่ ยิ่งพี่ป้องไม่เคยไปไหนในโลกนี้นอกจากห้องสมุดกับหอของตัวเอง  ทั้งสองเลยไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนกันตามประสาหนุ่มสาว   สวนจตุจักรก็เลยกลายเป็นของใหม่ของโมโนด้วย   วันนี้อากาศร้อนเหลือเกินแต่ผมพอใจแล้วที่ได้จูงมือโมโนตลอดทางที่เดินด้วยกัน  เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย  แต่โมโนยอมให้จับมือ  สาเหตุเพราะเธอกลัวหลงกัน  เราเดินกันสักสามชั่วโมง  ขาก็ลากเดินไม่ไหวอีกต่อไป

“กินน้ำแล้วกลับเหอะโบ๊ต... ร้อนว่ะ เดินไม่ไหวแล้วนะ”
   “เอาดิ  แวะกินน้ำก่อน  ไปดูหนังต่อกันอีกมั๊ย...”
   “5555 ไปได้  แต่หลับ 5555”
   “งั้นกลับบ้านก่อน แล้วตอนเย็นค่อยออกมาใหม่”

   เธอพยักหน้า  บ่ายนั้นเรากลับมานอนที่ร้านทอง  ทั้งสองคนหลับไม่ได้สติหน้าทีวี  ผมอาจจะมีสติดีกว่านิดนึงตรงที่ผมรู้ว่าโมโนเอนมาพิงอยู่ที่หน้าอกผม  คราวนี้ผมจับให้เธอนอนให้หัวเธอหนุนที่ขาผม  ผมเริ่มนอนไม่หลับแล้ว  หัวของโมโนอยู่ห่างจากไอ้นั่นผมนิดเดียวเท่านั้น  มันเริ่มมีอาการขึ้นมาบ้าง  ผมเอื้อมมือไปจับมือที่แสนนุ่มนิ่มของโมโนไว้  แล้วผมก็ยอมไม่ขยับตัว  ผมอยากให้โมโนนอนหลับสบายระยะใหญ่  ด้วยความอ่อนเพลีย...ไม่นานนักผมหลับต่อไปอีก

   “อย่าดีกะเรานักนะ  เดี๋ยวเราใจอ่อน”

   ผมว่าผมยังไม่ตื่นนะ  แต่เสียงที่พูดนั้นมาพร้อมกับมือเย็นที่จับหน้าผมและปากผมก็สัมผัสกับสิ่งที่นิ่มนวลและหอมหวานอีกครั้ง  แม้มันเป็นช่วงระยะที่สั้นมาก  แต่ผมรู้สึกดีเหลือเกิน
   “ตื่นแล้วเหรอ  กี่โมงแล้วอ่ะโมโน...”
   “ห้าโมงครึ่งแล้ว...”

   โมโนทำท่าจะลุกออกจากโซฟาที่นั่งอยู่  ผมไวกว่า คว้าข้อมือของเพื่อนสาวผมและดึงเธอลงมานั่งข้างๆผม 
   “เดี๋ยวสิ  มานั่งข้างๆก่อน..”
   “บ้า  ปวดฉี่”
   เธอทำท่าจะลุกไปอีกครั้งผมยังดึงมือเธอไว้  แล้วเอามือจับแก้มเพื่อให้เธอหันหน้ามาหาผม
   “ลูกมะนาวหายไปแล้ว..”
   “มันยุบแล้วหละ เพิ่งเห็นเหรอ”

   ผมไม่ได้สนใจลูกมะนาวที่หน้าผากโมโนหรอก  แต่ผมสนใจอยากอยู่ใกล้ๆเธอมากกว่า  ผมดึงโมโนเข้ามาแล้วเอามือโอบคอของเธอ  ก่อนลูบหัวสัมผัสผมที่แสนจะนิ่มละเอียดของโมโน
   “นั่งใกล้กันแล้วดีจัง  เราชอบอ่ะ”
   “จะมาแตะอั๋งเราอีก..ว่างั้น...”
   “อืมม์  ให้เวลาเรานิดนึงนะ  ขอนั่งใกล้ๆหน่อย”

   โมโนนั่งนิ่งเงียบไม่ว่าไร  สายตาเธอจับจ้องที่ทีวี  แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้ดู  แต่เธอกำลังหลบตาผมมากกว่า
   “ไปฉี่ละนะ  ตกลงจะออกไปใหม่มั๊ย”
   “โมโนอ่ะ  เอาไง...”
   “ได้..... อยากดูหนังเหมือนกัน...”

   กว่าเราจะบิดขี้เกียจ  กว่าจะแต่งตัว  กว่าจะปลุกจิตใจออกไปต่อสู้กะความร้อน  เรามาถึงสยามตอนเกือบทุ่มแล้ว  ตั๋วหนังคือรอบสามทุ่ม  แต่ผมก็ไม่รู้ว่าจะรีบไปทำไม  ผมใช้เวลากะโมโนเนิ่นนาน  ผมแอบดูคนน่ารักของผมทุกอิริยาบถ   เธอมั่นใจ...เป็นตัวของตัวเอง และแฝงไปด้วยความน่ารักตามแบบของโมโน  แม้จะดุๆไปหน่อย  แต่จนถึงตอนนี้...ผมเชื่อว่าโมโนยอมให้ผมหลายเรื่องแล้ว  เรากินไอติมก่อนดูหนัง  ผมล้วงเป้และหยิบเอาดอกกุหลาบในกล่องพลาสติกขึ้นมา

   “โมโน  เราชอบเธอมากๆนะ  เป็นแฟนกันนะ”

   ผมยื่นกุหลาบให้  โมโนถึงกะงงว่าผมเอาเวลาที่ไหนไปหาของสิ่งนี้มาให้  แต่ที่ลำบากใจกว่าคือโมโนไม่ทันตั้งตัวว่าผมจะขอเธอเป็นแฟนในเวลานี้
   “เอ่ออออ...โบ๊ตอ่ะ...  อายคนอื่นเค้า”
   “อายไรอ่ะ  เราไม่ได้ตะโกนสักหน่อย  นะ..นะ..นะ..โมโน  เป็นแฟนกันเหอะ  ขอร้องหละ น้าๆๆๆๆ”
   “ไม่รู้ดิ  ไม่เคยเป็นแฟนใคร  เป็นแฟนเค้าทำไงกันมั่งอ่ะ”
   “ก็ทำแบบนี้แหละ  เอาใจใส่กัน ดูแลกัน รักกัน..”

   ระหว่างพูด...ผมจับมือเธอตลอดเวลา  โมโนนั่งเงียบๆอยู่นิดนึง เธอมองหน้าผมเธอมองตาแบบทะลุเข้าหัวใจ  ก่อนที่จะพยักหน้าช้าๆ
   “อืมม์...โบ๊ต  เราไม่เคยเป็นแฟนใครเลยอ่ะ  มีแต่โบ๊ตขอเราเป็นแฟนคนแรก  เราก็จะเป็นแฟนโบ๊ตแล้วกัน  ดูแลเราด้วยนะ”

   ผมดีใจสุดๆ ผมย้ายเก้าอี้จากตรงกันข้ามมาเป็นนั่งข้างๆโมโน  แล้วโอบเธอเข้ามากอดแน่นๆ  โมโนพยายามสะบัดตัวออก 
   “อันนี้รวมอยู่ในคำว่าแฟนด้วยเหรอ”
   “อืมม์...สิ  ก็เรารักกันไง ก็ต้องกอดกัน...”
   “อย่ามามั่ว  ไม่มีหรอก....  พอแล้ว ไปได้แล้ว หนังจะเริ่มแล้ว....”

   หนังรอบนั้นเต็   “กลับเลยนะ  เงียบเลยแถวนี้ จะห้าทุ่มครึ่งแล้ว”
   “เอาสิ” 

ผมเรียกแท๊กซี่พาโมโนกลับไปร้านทอง  โมโนกลับมาถึงก็ขออาบน้ำก่อนทันที  ถ้าจะพูดถึงเรื่องง่วงนอนคงไม่ใช่ เพราะเมื่อบ่ายเราทั้งสองคนต่างหลับไปหลายชั่วโมงแล้ว  ผมเข้าอาบน้ำหลังจากโมโน และตามออกมานั่งข้างๆ และดูทีวีในห้องผม  โมโนเอาผ้ามาเช็ดหัว  เธอสระผมด้วย
   “ให้เช็ดให้มั๊ย...คุณจอมดุ  หรือจะเอาไดร์เป่าผม  เอ...ไม่ได้นี่หว่า  ยัยบีทมันล้อคห้อง”
   “เช็ดได้แต่อย่าแรงนะ  เดี๋ยวผมร่วง”

   ผมเช็ดผมให้โมโน  พยายามให้เบาๆ  ผมของโมโนหอมจัง  กลิ่นครีมนวดรวมกะกลิ่นผมของโมโนเอง  ทำให้ผมทำไปได้เรื่อยๆไม่เบื่อ  จนผมเริ่มหมาด  ผมก็กอดเธอจากข้างหลัง

   “เอาอีกแล้วนะ  นายโบ๊ต...”  โมโนดิ้นรนจะออกจากอ้อมแขนผม
   “เป็นแฟนกันก็กอดกันได้แล้วนะ...กอดโมโนแล้วรู้สึกดีจัง”
   “ม่ายอาวสิ...ออกไปก่อนนนน อึดอัด”
   “ไม่ออกหละ  จะกอดคนตัวนิ่ม”

   แล้วโมโนก็ยอมอยู่นิ่งๆ  แต่ผมกลับไม่อยู่นิ่งๆ  ผมเอาคางไปเกยไหล่และเอียงหน้าเข้าแอบหอมแก้มคนตัวนิ่ม  โมโนเอามือมาระดมตีแขนผม 
   “รักโมโนจัง  โมโนชอบเรามั่งหรือเปล่าเนี่ย”
   “ถามประหลาด  ไม่ชอบจะยอมเป็นแฟนมั๊ย  แล้วจะนอนหรือยังล่ะ”
   “ขอนอนเตียงเดียวกันได้มั๊ย”
   “ม่าย  ยังไม่ถึงเวลา... ”

   ผมก็ทำตัวแบบแฟน  ให้โมโนนอนลงบนเตียงของผม  แล้วผมก็ห่มผ้าให้  ผมจงใจเปิดแอร์คืนนี้ให้มันหนาวมากๆเลย เพื่อจะเป็นข้ออ้างขึ้นมานอนเบียดแฟนของผม  แต่มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้ผมนอนไม่หลับบนพื้นปาร์เก้ที่เย็นเฉียบ  ผ้าปูที่นอนบางๆไม่ช่วยอะไรเลย   อิจฉาคนที่นอนบนเตียงจัง  แต่ไม่นานนักผมก็สังเกตถึงความเคลื่อนไหว  โมโนทำอะไรอีกแล้ว  ผมหลับตาแน่น  ไม่นานนักก็สัมผัสที่ปากของผมก็บอกได้ถึงความนิ่มนวลที่มาประกบอยู่ 
   “เรายอมเป็นแฟนแล้วนะ  เราไม่เคยมีแฟน  ดูแลเราให้ดีด้วย”

   ผมเอามือรวบตัวโมโนไว้  และประกบปากแน่นกะปากของเธอ  โมโนถึงกะสะดุ้งเมื่อโดนผมรุก  ผมจูบไม่เป็นหรอกครับ  เอาปากกดไปกะปากของโมโน  แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงคือโมโนสอดลิ้นเข้ามาในปากผม  ผมตาเบิกโพลง  แต่ยอมรับการกระทำของ “แฟน” ที่มีสถานะยังไม่เกิน 6 ชั่วโมงคนนี้  แม้มันจะไม่นานนัก  แต่มันรู้สึกได้ถึงจิตใจของเราทั้งสองคน
   “โมโน  ดีจัง...”
   “ทำให้คนเดียวนะ”
   “เป็นแฟนเค้าทำอะไรมากกว่านี้มั๊ย”
    

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ขอบคุณสำหรับทุกเม้นต์นะครับ

บางตอนสั้นไป บางตอนยาวไป ก็ขออภัยนะครับ
ใจเย็นๆครับทุกอย่างทุกข้อสงสัยจะมีเฉลยครับ

ข่าวว่าอาทิตย์หน้า พี่โควิตน่าจะระบาดกันเพียบ 
เอาใจช่วยให้ทุกคนปลอดภัย สบายดี มีวัคซีน มีกินมีใช้ครับ

ได้กันไวแท้ อย่างว่า สถานที่มันให้

คนรักกัน เวลา สถานที่ โอกาสอำนวยแบบนี้ รักกันนานแน่ครับ

เปิดซิงโบ๊ทล่ะ

เป็นแฟนกัน6ชม.จะได้กันแล้วเหรอ..ไวจริงๆ

เปิดชิงเลย

แฟนกันเค้าทำอะไรกัน ชอบความไร้เดียงสา

วันนี้ค่อยรู้สึกดีหน่อย

หลังจากโดนมีดแทงครั้งก่อน


วันนี้รู้สึกหวานแหววเหมือนซีรี่ย์วัยรุ่น

มาแล้วรออยู่เลยอยากลุ้นคู่นี้ น่ารักดี

สงสัยนายโบ๊ตจะให้คนไม่มีมีแฟนสอนแล้วมั้ง

มันต้องแบบนี้ สุกงอม แล้วจะตับๆกันได้ไม่ใช่โบ๊ตจะล่วงเกินหื่นอยากเดี่ยวโบ๊ตเอ๋ย เจอโมโนสอนเสียวแล้ว
edit  โมโนถึงกับตกใจ หำของหมอโบ๊ต มันจะใหญ่กว่าของป่องเหรอ  ทั้งที่ป้องตัวสูงใหญ่กว่า และ
โมโนจะรู้สึกจะกล้าบอกโบ๊ตไหมว่าชายคนแรกโมโนคือพี่ป้อง     แต่ก็แอบบอกกลายๆไว้แล้ว นี่ ป้องคือผู้ชายคนเดี่ยวของโมโนก่อนเจอโบ๊ต ถ้าบอกจะงานเข้าไหมอะ    แล้วต้อนจบภาค2  โมโนมาหาป้อง คงจะมาบอกป้องว่าเป็นแฟนโบ๊ตแล้วใช่ไหม      อยากให้โมโนมาขอมีsexกับ ป้องทิ้งทวน ก่อนมอบกายใจให้โบ๊ตจัง และคืนนี้หรือต้อนหน้า คงได้กันแน่ๆ     ลุ้นให้มีบทป้อง ntr โบนัส โมโน ด่วย

 เจอโมโนสอนเสียวแน่นอน

ชอบโมโนน่ารัก ใสใสดีคู่นี้

โมโนยอมรับนายโบ๊ตเป็นแฟนแล้ว แต่ยังไม่ยอมให้นายโบ๊ตทำอะไรเกินเลย ทั้งที่เคยยอมพี่ป้องมาแล้ว ยังรักพี่ป้องอยู่ใช่ไหม