ขอกล่าวถึงนิยายชุด ของวิเศษกับแก็งค์นางฟ้า
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ตอนนี้มีทีมบริษัทมาซื้อลิขสิทธิ์เพื่อนำไปทำเกมแนว Visual 18+ แล้ว ใครมีไอเดียอะไรอยากเห็น ส่งมาร่วมสนุกได้นะครับที่ ทวิตเตอร์
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
[
สำหรับเรื่อง น้องสาวฉันเป็นไอดอล พันดาว มีต้นแบบมาจากไอดอลจริง จะมีใครทายถูกมั้ยนะ
“…คุณพิณเดือนสนใจตำแหน่งผู้จัดการสาขาไหม”
“อะไรนะคะ”
“ผมให้เงินอีกแสนนึง ขอให้คุณช่วยอะไรผมได้ไหม”
แล้วประโยคต่อมาของบอย ก็ทำให้พิณเดือนแอบยิ้มออกมาอย่างมีเลศนัย!!!
“ผมอยากได้น้องสาวคุณ เอาแบบตรงๆ ผมอยากมีเพศสัมพันธ์กับเธอ”
“อ่า หมายถึงจีบหรอคะ”
“หึๆ คุณพิณเดือน คุณน่าจะรู้อยู่นะว่าผมหมายถึงอะไร”
นั้นสิ พิณเดือนเข้าใจจุดประสงค์ที่บอยเสนอมา เขาไม่ได้บอกว่าจะจีบเป็นแฟน แค่มี sex ภาพของฝันเมื่อคืนลอยมาในหัวของพิณเดือน แต่ถ้าเธอแสดงออกว่ายินดี ก็คงไม่เหมาะสมแน่
“ไม่ดีหรอกคุณบอย ยัยพันดาว เป็นน้องสาวฉันนะคะ”
“น้องสาวที่ทั้งเด่น ทั้งดัง แสนดีกว่าพี่สาวนะหรอ”
“หมายความว่าไง?”
“ผมเองก็เป็นนะ มีน้องชายผู้เลิศ เก่งทั้งเรียน เก่งทั้งกีฬา แม้เราจะคิดว่าเราก็ยอดเยี่ยม แต่ในสายตาคนอื่น เราด้อยกว่าตลอด”
พิณเดือนได้แต่นิ่ง เธอไม่รู้ว่าควรแมดงความรู้สึก คำพูดแบบไหนดี บอยอาจคิดไม่ดีต่อพันดาวจริง แต่การยอมรับว่าเธอก็คิดเช่นเดียวกัน มันก็ดูไม่ดีหากบอยจะ Black mail เธอ
“ตริ้ง” มือถือสั่น พิณเดือนเหงยมือถือ เห็นเป็นตัวเลขข้อความยอดเงินเข้า 10,000 จาก บอย
“อะไรคะ ค่าอะไร” พิณเดือนถามบอย
“ผมให้เปล่าเลย ถือว่าเป็นมัดจำ ที่จะช่วยยืนยันว่าผมพูดจริง” บอยพูดด้วยสีหน้ายิ้ม
“ถ้าฉันตกลง ฉันต้องทำอะไรบ้าง”
เหมือนว่าเธอจะตอบตกลงไปกลายๆ รอยยิ้มของบอยดูเปลี่ยนเป็นยิ้มอย่างผู้ชนะ
“ไม่ต้องทำไรมาก ผมมีช่องทาง ขาดแค่คนที่จะพาพันดาวมาให้ ซึ่งคุณคือคนๆ นั้น”
“อืม”
“ถ้าสำเร็จ ผมจะให้คุณเป็นผู้จัดการสาขาที่อายุน้อยสุด ปรับเงินเดือนเพิ่ม และ 1 แสนบาทให้ต่างหาก”
“ขอฉันคิดดูก่อนนะ ยังไงพันดาวก็เป็นน้องแท้ๆ”
“เพราะเป็นน้องแท้ๆ ผมถึงเสนอให้คุณไง ลองคิดดูนะ”
———
“ที่นี่หรอคะเจ้” พันดาวยืนอยู่หน้าโรงแรมหรู 4 ดาว ในชุดที่ปกปิดตัวเองตามแบบฉบับของไอดอลเวลาไปนอกสถานที่
“ใช่ๆ เจ้านายพี่เขาอยากคุยก่อนขั้นต้น เขาคิดจะจ้างพันเป็นพรีเซนเตอร์ แต่จะให้จ้างหลายคนในวงก็คงสู้งบไม่ไหว เจ๊ก็บอกไปนะว่าตามกฎวง มันทำไม่ได้ แต่เขาอยากเสนอทางเลือกให้พันดูก่อน ถ้าพันช่วยคุยกับวง อาจมีช่องทาง”
“อืมๆ เข้าใจคะเจ้ ลองดูก่อนได้ ถ้าได้งานจากบริษัทเจ้ หนูก็ได้ชื่อด้วย ขอบคุณนะเจ้ที่ช่วยดันหนู”
“ไม่เป็นไรๆ” พิณเดือนรับคำขอบคุณ ลึกๆ ในใจเธอก็แอบรู้สึกผิดอยู่บ้าง เพราะยังไงพันดาวก็เป็นน้องสาวแท้ๆ คนเดียว คำพูดขอบคุณที่น้องสาวพูดออกมา กรีดลงไปในมโนธรรม
“อ่า ไปเถอะ เห็นว่านัดที่ร้านอาหารจีน”
2 พี่น้องเดินเข้าไปข้างในโรงแรม ผ่าน Lobby แล้วก็ไปยังร้านอาหารที่ตั้งอยู่ด้านใน พิณเดือนแจ้งกับพนักงานว่ามีนัดกับ บอย ทางพนักงานก็พาทั้งสองคนไปยังห้องพิเศษ พิณเดือนแอบวิตกเนื่องจากเธอไม่รู้แผนการของบอยเลย ที่เธอทำมีแค่นัดหมายพันดาวให้มาพบกับบอยเป็นการส่วนตัว แต่ก็อยากรู้เหมือนกันว่าบอยจะใช้วิธีการไหน
“สวัสดีคะ” พันดาวเอ่ยทักทาย บอย ผู้จัดการบริหารของบริษัทพี่สาว ด้วยมารยาทเธอแสดงตัวในรูปแบบสาวเรียบร้อยก่อน เพราะบอยอาจได้เป็นนายจ้างของเธอ และที่สำคัญพันดาวอยากช่วยเหลือพี่สาว ให้ได้รับผลงานจริงจัง
บอยชวนสองสาวนั่งพูดคุยธุรกิจ เนื่องจากบริษัทของพิณเดือนจะมีเปิดตัวสินค้าสำหรับวัยรุ่น คิดจะจ้างพรีเซนเตอร์ขึ้นมา และโดยความคิดแล้วอยากให้พันดาวมาเป็นพรีเซนเตอร์ของสินค้า แต่มีงบไม่มาก โดยหลักๆ จะจ้างคนเดียว แต่บอยก็พูดถึงกฎของวงที่คงจ้างลำพังไม่ได้ถ้าบริษัทไม่ใหญ่พอ แต่ถ้าพันดาวช่วยพูดอีกแรง ก็อาจมีหวัง
ในระหว่างที่คุย อาหารก็มาเสิร์ฟตามปกติ ทั้งสามคนต่างก็กินไปด้วยคุยไปด้วย ในระหว่างที่คุยพิณเดือนสังเกตว่าพันดาวดูจะกินน้อย แต่ก็อย่างว่า สำหรับสาวที่ยังอาศัยรูปร่างทำมาหากิน การกินอาหารจีนมันๆ ก็คงจะมีผล จึงเป็นพิณเดือนที่กินมากกว่า จนมาถึงรายการสุดท้าย ของหวาน พิณเดือนได้เจอของโปรด จึงกินไปมาก แต่ในระหว่างที่กิน พิณเดือนก็แอบนึก ทำไมสถานการณ์ดูจะปกติ แล้วแผนการที่บอยบอกไว้ คือ อะไร อีกเดี๋ยวก็จะกินครบ ต้องแยกย้าย เธอได้แต่สงสัย แต่ก็ทำตามปกติไป จนในจังหวะที่เธอจะลุกขึ้นกลับ จู่ๆ เธอก็รู้สึกหน้ามืด หมดแรง สายตาเหมือนจะปิด แต่ที่แปลก คือ เธอรู้สึกได้ยิน รู้สึกตัวตามเดิม
“เจ้พิณๆ” พันดาวส่งเสียงเรียกด้วยความตกใจ ที่จู่ๆ พี่สาวทำท่าหมดแรง แต่ในจังหวะที่เธอลุกขึ้น ก็ดูหมดแรงเช่นกัน
“อุ้ย ทะ ทำไมอ่ะ”
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ คุณพันดาว” พิณเดือนได้ยินเสียงของบอย
“ไม่รู้เหมือนกันคะ เห็นพี่พิณอยู่ๆ ก็หมดสติไป พอพันลุกบ้างก็เหมือนหมดแรง”
“ตอนมา มากันยังไงครับ”
“รถส่วนตัวพี่พิณคะ”
“สงสัยแอร์จะมีปัญหาไหมครับ เลยทำให้อากาศไม่พอ ยังไงผมว่า เดี๋ยวผมไปบอกให้พนักงานเปิดห้องพักให้ก่อนละกัน
“ไม่เป็นไรหรอกคะ นั่งพักก็คงหาย”
“อย่าเลย ยังไงพิณก็เป็นลูกน้องผม ผมดูแลได้”
“งั้นขอบคุณคะ”
จู่ๆ พิณก็รู้สึกเหมือนมีคนมาประคองตัว แล้วจู่ๆ เธอก็สัมผัสได้ถึงความนุ่ม จนเธอเผลอหลับไป ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน พอเธอรู้สึกตัวก็ยังคงมึนหัว ภาพที่เห็น คือ ห้องพักในโรงแรมที่ใหญ่พอควร พิณค่อยๆ ลุกอย่างช้าๆ เธอรู้สึกเวียนหัวแทบจะอ้วก เลยเดินได้ไม่นานก็ล้มลงกลายเป็นคุกเข่า
“อ๊า ไม่เอานะ อย่า!!!!” พิณได้ยินเสียงดังออกมาจากในอีกประตู เธอกลั้นใจคลานไป ประตูเปิดค้างไว้ เมื่อเธอมาถึงประตูก็ได้มองเข้าไปในห้อง
พันดาว กำลังอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยกาย เสื้อถูกถลกขึ้นจนเห็นหน้าอกสีขาวๆ หัวนมสีชมพู มีเสื้อในสีฟ้าอ่อนถูกดึงลงมาอยู่ข้างล่างหน้าอก ส่วนด้านล่างกระโปรงยีนส์ยังปิดอยู่ แต่พิณมองเห็นมีกางเกงในสีฟ้าห้อยอยู่ตรงปลายเท้า เธอหันไปมองที่ปลายเตียงที่มีโซฟาตั้งอยู่ บอยกำลังนั่งจิบไวน์อยู่อย่างมีความสุข
“กะ เกิดอะไรขึ้น” พิณรวบรวมแรงพูด
“เจ้ หนี หนีไป” พันดาวหันมาตะโกนบอกพี่สาว
“ตื่นแล้วหรอคุณพิณเดือน ภาพตรงหน้าเป็นไปตามที่คุณหวังไว้ไหม” บอยพูดไปจิบไวน์ไป แต่คำพูดของบอยทำเอาพันดาวตกใจ
“เจ้ มะ หมายความว่าไง”
“ไม่ เจ้ก็ไม่รู้เรื่อง” พิณเดือนพยายามปฏิเสธ แล้วจู่ๆ ประตูห้องก็เปิดออก พิณหันไปมองตรงประตู มีชายอีกคนเดินเข้ามา ใบหน้าเขาละม้ายคล้ายกับบอย แต่ดูเด็กกว่า
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน