ไม่รู้คือไรแต่อ่านแล้วตลก
#เตยคนสวย
[ พี่หมิว ] : นอนได้แล้วเจ้าโทน ดูการ์ตูนอะไรดึกนักหนา
[ ผม ] : อีกตอนไม่ได้เหรอ เจ๊หมิวเนี่ยจะใช้ดาบคู่แล้ว
[ พี่หมิว ] : นอนๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
แล้วผมก็ต้องยอมปิด อนิเมะครับกำลังเพลินๆเลย ผมก็แปลงฟันเสร็จอะไรเสร็จก็จะมานอนเลยครับ พี่หมิวเดินหยิบนู่น หยิบนี่ผมก็ถามนะว่าแล้วเจ๊ไม่มานอนเหรอ พี่หมิวบอกว่าเดี๋ยวมา ทำธุระแปป อ่ะโอเคตามใจ ผมหลับตานอนเลย หลับไปนานเท่าไรไม่รู้
ก็รู้สึกเย็น ๆ ๆ ๆ อูยย หนาวว่ะ แต่มันก็ไม่ได้หนาวมาก มันออกแนวชื้นๆมากกว่า ผมลืมตาตื่นมาก็พบว่า ไม่ได้อยู่ที่บ้านแล้ว เดี๋ยวๆก่อน เมื่อกี้ผมยังนอนอยู่ที่บ้านนี่หว่า จำได้ว่าพี่หมิวบอกว่าจะมานอนด้วยแล้วนี่กรูตื่นมาในป่าเนี่ยนะ ไม่ใช่แล้วมั้ง หรือว่าพอผมไม่ได้กลับบ้านมานานๆ พอผมแอบปลูกต้นไม้ สายพันธุ์ใหม่หว่า ทำไมมันดูแปลกหูแปลกตาไม่เหมือนพืชในเขตร้อนเลยหว่า
ผมก็มองไปรอบๆนะ กูว่าไม่ใช่และ ไม่ใช่บ้านของกูแน่ๆ เพราะบ้านผมไม่มีต้นไม้ที่ใหญ่ขนาดนี้ ตอนแรกผมนึกว่าผมนอนอยู่บนพื้น แต่ที่ไหนได้ตอนนี้ผมกำลังนอนอยู่บนกิ่งไม้ แล้วกิ่งใหญ่โคตรเลย ผมมองและว่าไม่ใช่บ้านกรูแน่ๆ ฝัน ฝันแน่ๆ เมื่อคืนกรูดู SAO กับพี่หมิวมากไปแน่ๆ
แหมะ แหมะ แหมะ แล้วอยู่ดีๆผมก็รู้สึกว่าอะไรมันหยดใส่หัว เฮ้ยความฝันมันรู้สึกได้ขนาดนี้เลยเหรอ ผมเลยเงยหน้ามองขึ้นไป เหี้ยแล้ววววววววว โคตรพ่อโคตรแม่งูเลยมั้งนั่น มันกำลังพันต้นไม้เลื้อยมองมาที่ผมแล้วน้ำลายนี่ไหลเยิ้มเหมือนเจออาหารอันโอชะ ไม่ใช่โอชานะ อันนั้นขยะ กลับมา ๆ ๆ ไอ้ซ๊าดดดด
เฮ้ยไม่ดิ่ นี่มันฝันถ้าให้มันพุ่งใส่ผมอาจจะสะดุ้งตื่นก็ได้ แต่ทำไมผมกลับรู้สึกว่าไม่ควรให้มันพุ่งใส่วะ ผมนี่สับตีนแตกเลย ฟิ้ววว เฮ้ยเดี๋ยวๆ ผมก้าวแค่ 1 – 2 ก้าวทำไมพุ่งมาไกลขนาดนี้ล่ะ อ้อมันเป็นฝัน มันเป็นฝัน เอาวะไหนๆก็ในฝันแล้วงัดแม่งเลย คือเคยมั้ยครับท่านผู้อ่าน
แบบเรากำลังฝันอยู่แล้วรู้ตัวเองว่ากำลังฝัน เราก็จะทำอะไรหลายๆอย่างที่ในชีวิตจริงทำไม่ได้ อย่างเช่นกระโดด หรือ บางครั้งก็ปล่อยพลังคลื่นเต่าแบบในหนัง แล้วมันก็ออกมาจากมือจริงๆ คราวนี้ก็เหมือนกันผมจะเอาแบบนั้นบ้างผมกระโดด ๆ ๆ พุ่งเข้าหางูโบอาไททันตัวนั้น
ฟันของมันเงาวับเหมือนของจริงมากๆบอกเลย อื้อหือเฉียดไปนิดเดียว แล้วสักพักผมได้ยืนเสียง ฉ่าาาาา พอกันกลับไปมองเอาชิบหายละพิษของมันกัดกร่อนได้เหรอวะเนี่ย แล้วอยู่ดีๆผมก็เกิดกลัวขึ้นมาวะ ทำไงดีวะในฝันมันต้องไม่เจ็บดิ่ ในฝันทำอะไรได้มั่งวะ ต่อยแม่งดิ่
ผมหลบแล้วต่อยเปรี้ยงเข้ากลางตัวงูยัก มันส่งเสียงฟ่อออ ด้วยความเจ็บปวดดิ้นทะรุนทุรายไปมา แต่ถึงจะเป็นฝันตัวมันก็ใหญ่โคตรๆ มองไม่เห็นหางมันเลย คราวนี้แทนที่ต่อยแล้วมันจะสงบไอ้งูบ้านี่มันดันคลั่งกว่าเดิมอีก แล้วอยู่ดีๆหางที่ผมมองไม่เห็นก็ตวัดเปรี้ยงมาใส่เต็มๆ ผมกระอักดังอ่อก
เฮ้ย เดี่ยวนี้ฝันมันมีระบบสั่นสะเทือนด้วยเหรอวะ ทำไมเจ็บแปลกๆ ผมกำลังอึนๆอยู่พอเงยหน้าไป ปากและเขี้ยวอันแหลมคมก็พุ่งมาใส่แล้ว ถ้าโดนไปที่ดับแน่ๆ ผมกระโดดหลบมาอีกที อาการเจ็บปวดที่ตัวแม่งแปล๊บเลยตอนนั้น เชี่ยเอ๊ยเอาไงดีวะ เริ่มไม่ตลกแล้วนะ
แล้วตอนนั้นก็นึกถึงได้พอดีว่ากรูดองตำนานเทพวายุมาหลายตอนแล้วนี่หว่า เอาวะในฝันก็ลองเล่นเลยแล้วกัน “ เอ็นไค “ ผมนึกถึง จินตนาการถึง บัญญัติเปลวอัคคีที่ผมเขียนไว้ให้เป็นเวทย์ประจำตัวของบักริวกะ โดนหวังว่าในฝันนี้จะใช้มันได้จริงๆ แต่มันก็ไม่ได้ผล นั่นไงกูว่าแล้วฝันนี่หว่า
แล้วตอนนั้นก็ได้ยินเสียงๆหนึ่งพูดขึ้นมาว่า ภาษาไทยสิ่ไอ้โง่ ผมก็ฮึ๊ !!! ใครตามมาด่าในฝันวะ แต่ก็เอาเถอะลองๆดูก็ได้
“ บัญญัติเปลวอัคคี “
ทันทีที่ผมเอ่ยคำนี้ขึ้นมาเปลวไฟก็พวยพุ่งมารอบๆ มือ ผมก็คิดในใจเยดลู่ววว มาจริงวะมาช้าแต่มาชัวร์ ผมพุ่งหางูไททันทันที และหมุนตัวเตะเข้าที่ลำตัว เอ่อแล้วผมจะเรียกไฟออกมาทำไมวะ ไม่ใช่ๆ ๆ ๆ การจะเปิดไฟมันต้องหาช่องว่างทันทีที่งูยักษ์กระเด็นไปมันก็ได้เวลาจัดคอมโบในฝันสักที
ผมพุ่งเข้าหาตัวงูอย่างรวดเร็ว เตะซ้ายดังผัว หมุนตัวไปด้านขวาเตะกลับหลังเพื่อไม่ให้ตัวงูนั้นกระเด็นไป ทันทีที่ตัวของงูนิ่งกลับมาที่เดิม ผั๊วะ ผั๊วะ ผั๊วะ ผมเตะ 3 ชุดอย่างรวดเร็วทันที ก่อนที่จะกระโดดตวัดเตะ 360 Round Kick ใส่เต็มๆและ งัดหมัดอัปเปอร์คัตขึ้นเต็มๆ เอาว่ะแบบนี้ชื่อท่าต้องมาแล้ว
“ ชินริวเค็น “
เปรี้ยง !!! ทันทีที่งัดด้วยท่านี้ไอ้งูเวรก็กระเด็นออกไปหลายเมตร หล่นไปจากต้นไม้ยักษ์นี่ทันที ผมก็กระโดดตามเลยครับ แต่ว่า จ๊ากกกกกก ต้นไม้มันสูงชิบหายเล๊ยย โอ๊ยยย อารมณ์เหมือนฝันว่าหล่นจากที่สูงใจมันหวิวชิหายเลยเว๊ยย โดดหอตอนเข้าชนไก่ยังไม่ได้ครึ่งของครึ่ง ๆ ๆ ๆ เลย แต่ว่าพอจะถึงพื้น
ไอ้งูยักษ์เวนนั่นก็ขู่ฟ่อขึ้นมาอีก เวนละไงกลางอากาศแบบนี้ทำไงดีล่ะ เอ้อ !!! ควบคุมลม แต่มันจะทำได้ไหมวะ ผมลองดูครับ ประกบตบมือดังผั๊วะ !!! แล้วได้ผลเว๊ยยยย มันเกิดโดม อากาศขนาดใหญ่คลุมที่ช่วงคอของไอ้งูยักษ์จนมันไม่สามารถพุ่งขึ้นมาได้อีก
“ บัญญัติเปลวอัคคี หอกเพลิง “
ผมสะบัดมืออีกครั้งจนไฟในมือก่อร่างเป็นหอกเปลวไฟเหมือนตอนที่ริวกะมันใช้สู้กับชิโตะแล้วผมก็หวดใส่เข้าเต็มมือ หอกเพลิงพุ่งเร็วโคตรๆ พุ่งใส่งูยักษ์นั่นแล้วไม่ใช่แค่ดอกเดียว ตอนนี้หอกที่พุ่งไปมันเยอะเหมือนลูกธนูนับพัน เสียงร้องโดยหวนดังก้องไปทั่วป่า
ผมหลุ่นตุ้บลงพื้น เนี่ยมันแปลกตรงเนี้ยตอนที่ผมลงพื้น ผมรู้สึกว่าที่ข้อเท้ามันเหมือนรับน้ำหนักตัวผมจริงๆ ซึ่งความฝันมันไม่น่าเป็นแบบนี้ได้ ผมรีบกลิ้งไปข้างๆทันที เพราะไอ้งูบ้านี่มันดื้นจนลำตัวมันมาทางผม แล้วตอนนั้นเองก็มีไอ้บ้าที่ไหนไม่รู้ตะโกนขึ้นมา
“ หยุด แกทำอะไรท่านผู้ปกครองป่า “
ผมหันไปมองอีกที โอ้โห ยกมาทั้งหมู่บ้านคือแต่ละคนสวมชุดเกราะ ทวน ดาบ มีด ขวาน มากันเพียบ เหี๊ยะแล้วไงมาทั้งกองทัพเลยมั้ง เขายังถามว่าผมทำอะไรท่านผู้ปกครองป่า ผมก็บอกเฮ้ย ๆ ผมแค่ป้องกันตัวเองไม่ได้ทำอะไรนี่ มันบอกว่าผมโกหกก็เห็นอยู่ว่าผมทำร้ายท่านผู้ปกครองป่า
โถ่ไอ้ห่า มันจะแดร๊กกูอยู่แล้ว ยังจะมาหาว่ากรูทำผิดอีก ผมก็คิดๆๆว่าเมื่อไรกรูจะตื่นแล้วทำไมผมเหนื่อยได้ล่ะนี่มันความฝันไม่ใช่เหรอ ตื่นสักทีเว๊ยย แล้วตอนนั้นมันก็เจ็บจี๊ดๆที่แขนครับ มันเป็นสัญลักษณ์อะไรสักอย่างไม่รู้แล้วอยู่ดีๆก็มีเสียงเข้ามาในหัวว่า
“ ยินดีต้อนรับ “