*เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งเท่านั้น สถานที่ บุคคล หรือ เหตุการณ์ ในเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติ*Lust order คำสั่งราคะ:ภาคพรีม ตอนที่3“If you want to live desperate, fall in love and if you want to live separate, fall in hate”
"ถ้าคุณอยากมีชีวิตอย่างสิ้นหัวจงตกหลุมรัก ถ้าคุณอยากมีชีวิตอย่างโดดเดี่ยวจงเกลียดชัง
― P.S. Jagadeesh Kumar
แสงอาทิตย์สีส้มแดงยามบ่ายคล้อยสาดกระทบไปยังร่างบาง สะท้อนออกมาเป็นแสงสีนวลจากผิวขาวเนียนของเจ้าของร่างนั้น ตัดกับพื้นดาดฟ้าดั่งภาพวาดของนางฟ้าที่ตกสวรรค์ หากแต่บนผิวขาวเนียนนั้นยังเกรอะกรังไปด้วยคราบน้ำกามที่เริ่มแห้งลอกออกเป็นสะเก็ดขาว ทั้งตามเนื้อตัว ผม ใบหน้า โดยเฉพาะที่หว่างขอของเธอมีคราบน้ำกามเลอะเต็มไปหมด
สายลมยามเย็นพัดผ่าน ทำให้พรีมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเธอลืมตาขึ้น แสงอาทิตย์สีส้มบนท้องฟ้าแสดงถึงเวลาที่ผ่านไปจนเย็นมากแล้ว พรีมค่อยๆประคองตัวลุกขึ้น
"โอ๊ยยย"
พรีมรู้สึกเจ็บหน่วงที่ท้องน้องและช่องคลอดของเธอทันทีที่พยายามลุกขึ้นยืน น้ำกามของไอ้พวกเดนนรกไหลย้อยลงมาตามง่ามขอของเธอ ยิงตอกย้ำความเป็นจริงที่เธอต้องเจอ ตามที่ Collector บอก เธอต้องเป็นทาสมันหนึ่งอาทิตย์ นี่เพิ่งผ่านมาแค่หนึ่งวันเท่านั้น มันยังหนักหน่วงขนาดนี้ พรีมไม่รู้ว่าตัวเองจะทนต่อไปได้จนครบอาทิตย์หรือไม่ อีกทั้งยังไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าพอครบอาทิตย์แล้วมันจะปล่อยพรีมไปจริงๆ
พรีมเดินไปจนถึงบริเวณประตูชั้นดาดฟ้าที่เธอถอดเสื้อผ้าทิ้งไว้ ปลอกคอ กุญแจมือ และ หูฟัง ที่เคยอยู่บนตัวเธอหายไปตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ เช่นเดียวกับถุงกระดาษใบนั้น และ ไอ้พวกระยำที่ย่ำยีเธอ ทุกอย่างหายไปเหมือนเป็นเพียงความฝัน แต่ร่องรอยบนตัวเธอ ความรู้สึกที่เธอยังรู้สึกอยู่ เป็นสิ่งยืนยันว่าเรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นจริง
พรีมหยิบชุดนักศึกษาของเธอกลับมาสวมอย่างเหม่อลอย ในหัวของพรีมว่างเปล่า เธอไม่อาจจะคิดสิ่งใดได้อีกแล้ว
"ตึ๊งงงงงง"
เสียงข้อความเข้าดังขึ้นมาจากโทรศัพท์อีกครั้ง พรีมยกมือที่สั่นเทาไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู พวกมันจะเอาอะไรจากเธออีกกันนะ แต่เมื่อพรีมเห็นข้อความที่เข้ามาก็ทำให้โล่งใจไปได้ระดับหนึ่ง เพราะคนที่ส่งมาเป็นนายมิคแฟนหนุ่มของเธอเอง
'พรีม เสร็จรึยัง มิครออยู่ที่เดิมนะ'
เธอลืมไปแล้วว่าวันนี้นายมิคจะมารับเธอกลับ
'พรีมกำลังไปนะ'
เธอตอบแฟนหนุ่มก่อนจะไปทำความสะอาดร่างกายในห้องน้ำ แล้วรีบไปยังที่นัดหมาย เธออยากรีบไปซะที ไปจากที่นี่ ไปที่ไหนก็ได้ที่จะทำให้เธอลืมเรื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้นได้
ระหว่างทางกลับคอนโดพรีมนั่งเงียบไม่พูดอะไรตลอดทาง มิคก็ไม่ได้เซ้าซี้อะไรมากเพราะดูพรีมเหนื่อยๆตั้งแต่ที่เจอกันแล้ว เมื่อถึงคอนโดพรีมก็ล่ำลาแฟนหนุ่มก่อนจะเดินกลับขึ้นห้องไป
ทันทีที่ปิดประตูคอนโดน้ำตาของพรีมที่กลั้นมาตลอดทางก็หลั่งไหลออกมาเป็นสาย เธอรีบถอดเสื้อผ้าเข้าห้องน้ำไปล้างตัวทันที มันมีแต่ความรู็สึกขยะแขยงเกาะอยู่ทั่วตัวไปหมด ไม่ว่าจะฟอกสบู่หรือขัดตัวแค่ไหนความรู้สึกนั้นมันก็ไม่จางหายไป ร่องรอยของการถูกย่ำยียังเด่นชัดบนผิวเนียนของเธอ น้ำกามขาวขุ่นบางส่วนยังคงค้างและไหลออกมาจากรูหีสีชมพูสวยของเธอ ไม่ว่าจะล้างเท่าไรมันก็ไม่หมดไปซะที พื้นห้องน้ำเปียกชุ่มไปด้วยน้ำจากฝักบัวและสองตาของพรีม
พรีมใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานกว่าปกติมาก แต่ก็ยังไม่สามารถชำระล้างมลทินที่พวกมันมอบให้กับเธอได้
'ตึ๊งงงงงง'
เสียงข้อความเข้าดังขึ้นอีกครั้ง เพียงแค่หยิบมาดูดวงตาที่เพิ่งแห้งหมาดๆของพรีมก็กลับมาเปียกปอนอีกครั้ง 'Collector' มันส่งข้อความมาหาเธออีกครั้ง
'ว่าไงอีทาสกะหรี่ สภาพแบบนี้เหมาะกับมึงดีนะว่าไหม'
จากนั้นมันก็ส่งรูปภาพมาจำนวนมาก ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดวันนี้ทั้งสิ้น ทั้งภาพที่พรีมกำลังช่วยตัวเองในห้องน้ำตอนเช้า ภาพหีของพรีมที่มีปากกายัดอยู่แน่น รวมไปถึงภาพตอนที่เธอโดนรุมโทรมจำนวนมาก และ ภาพสุดท้าย เป็นภาพรูหีของเธอที่มีน้ำกามขาวไหลย้อยออกมาจำนวนมาก สภาพเหมือนเพิ่งถ่ายหลังรุมโทรมเธอเสร็จ และ มีบัตรนักศึกษาและบัตรประชาชนของพรีมวางอยู่ข้างๆ เพื่อเป็นการยืนยันว่าหีแดงๆที่โดนแตกในอยู่นี้คือของเธอ
'แกต้องการอะไรกันแน่ ทำไมต้องทำกับชั้นแบบนี้'
พรีมเริ่มโกรธและเกลียดฝั่งตรงข้ามมากขึ้นทุกที
'มึงเป็นแค่ทาสกะหรี่ ไม่ต้องสนใจหรอกว่าเจ้านายจะสั่งอะไรทำไม กะหรี่อย่างมึงแค่ทำตามก็พอแล้ว'
'ไอ้เหี้ย กูไม่ยอมให้มึงมาทำเหี้ยๆแบบนี้หรอกนะ คอยดูกูจะไปแจ้งตำรวจ'
พรีมโกรธจนทนไม่ไหว ทั้งโกรธทั้งเกลียด เธออยากจะฆ่าอีกฝ่ายซะเดี๋ยวนี้เลยถ้าทำได้
'อย่านะ ผมขอโทษ ผมยอมแล้ว ผมไม่ได้ตั้งใจ..........คิดว่ากูจะตอบแบบนี้หรือไงอีโง่'
ฝั่งตรงข้ามตอบกลับเธอ พร้อมส่งคลิปวิดีโอบางอย่างมาให้
'ตำรวจช่วยอะไรมึงไม่ได้หรอกนะ ถ้าไม่เชื่อก็ดูอีนี่เป็นตัวอย่าง'
ในคลิปเป็นภาพของหญิงสาวคนหนึ่งที่ผมเผ้ากระเซิงเหมือนไม่ได้ดูแลตัวเองมาเป็นเวลานานกำลังนอนเปลือยแผ่อยู่ในห้องที่ดูเหมือนห้องขังในโรงพัก ใบหน้าของเธอจากมุมกล้องเห็นแค่บริเวณครึ่งล่าง ส่วนที่เหลือปกคลุมด้วยผมดำยาวของเธอ แต่เห็นแค่นั้นก็พอบอกได้ว่าเธอหน้าตาดีพอตัวเลย ผิวพรรณขาวผ่อง แต่ตามตัวเต็มไปด้วยร่องรอยของการถูกทำร้าย ที่หัวนมทั้งสองข้างและบริเวณติ่งแตดของเธอถูกเจาะและห้อยกระดิ่งขนาดเล็กไว้อยู่ แต่นั้นยังไม่น่ากลัวเท่าบริเวณโหนกหีของเธอ มันมีรอบแผลเป็นขนาดใหญ่อยู่ ดูคล้ายรอยจากการถูกไฟไหม้ แต่มันกลับเป็นรูปร่างชัดเจน มีลักษณะคล้ายรูปหัวใจและมีตัวTอยู่ตรงกลาง
ก่อนจะมีกลุ่มคนเดินเข้ามาในห้องขังนั้น พวกมันอยู่ในชุดตำรวจเดินถือกระบองมาและไม่พูดพร่ำทำเพลงเมื่อเข้ามาถึงก็รุมทำร้ายร่างกายหญิงสาวคนนั้นทันที พวกมันทั้งทุบเธอด้วยกระบอง เตะ ถีบ ก่อนจะเอารองเท้าเหยียบขยี้ไปที่ใบหน้า เต้านม และ หี ของเธอ ตลอดเวลาหญิงสาวได้แต่อ้อนว้อนร้องไห้ขอให้พวกมันหยุด แต่ก็ไม่มีผลอะไร
"คราวหลังมึงจะหนีอีกไหม"
พวกตำรวจตะคอกถามหญิงสาว
"ไม่ค่ะ ไม่หนีแล้ว ยอมแล้ว"
"ดี รู้ไว้ซะมึงเป็นแค่ส่วยที่ไอ้ต้นให้พวกกูมาเท่านั้น มึงเป็นของพวกกู ไอ้ต้นบอกพวกกูว่าจะทำอะไรกับมึงก็ได้ แม้ว่ามันจะหมายถึงชีวิตก็ตาม คราวหลังอย่าหนีอีกเข้าใจไหม"
ก่อนที่คลิปจะตัดไปเท่านี้ แม้จะดูเหมือนคนแปลกหน้า แต่พรีมก็รู้สึกคุ้นๆก็ผู้หญิงในคลิปแปลกๆ แต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยเจอกันที่ไหน แต่การที่มีคลิปแบบนี้หมายความว่าตำรวจก็เป็นพวกมันด้วย หนทางรอดของพรีมดูจะริบหรี่เหลือเกิน
'อีกอย่าง อย่าลืมสิว่ารูปมึงอยู่กับกูเยอะแค่ไหน ถ้าแจ้งตำรวจล่ะก็ชีวิตมึงจะอยู่ต่อไปยังไงน้า'
มันขู่ซ้ำ พรีมโกรธจัดจนได้แต่ปาโทรศัพท์ทิ้งไป เธอไม่อยากเห็นแชทนั้นอีกแล้ว แต่ถ้าไม่ทำตามที่มันสั่งชีวิตเธอก็จบสิ้นแน่ เรื่องที่เกิดในวันนี้มันหนักหนาเหลือเกิน พรีมได้แต่ร้องไห้ตลอดทั้งคืนจนเผลอหลับไป
'ก็อกๆๆๆๆ'
พรีมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเคาะประตู คราบน้ำตายังอยู่บนใบหน้า เธอเดินไปมองผ่านตาแมวก็ไม่พบว่ามีใครอยู่หน้าห้อง เมื่อเปิดประตูออกไปก็พบถุงกระดาษวางอยู่ข้างประตู แค่เห็นพรีมก็พอเดาได้ว่านี่ต้องเป็นพวกมันอีกแล้วแน่ๆ
ในถุงมีกระดาษที่มีคำสั่งเขียนอยู่ พรีมหยิบมันขึ้นมาดูเป็นอย่างแรก
'อีทาสกะหรี่ วันนี้พวกกูเตรียมชุดชั้นในที่เหมาะสมกับทาสแบบมึงมาให้ มึงต้องใส่ชุดนี้ไปเรียน อย่าลืมแต่งหน้าดีๆด้วยละ เดี๋ยวเย็นนี้พวกกูจะไปรับ แล้วก็พวกกูเตรียมยาคุมฉุกเฉินให้ด้วยถ้ามึงยังไม่อยากท้องกะไอ้พวกเมื่อวานก็กินซะด้วยล่ะ'
พรีมรีบหยิบยาคุมฉุกเฉินมากินก่อนจะหยิบชุดชั้นในขึ้นมาดู แค่เห็นมันพรีมก็หน้าขึ้นสีทันที มันเป็นชุดชั้นในที่เรียกได้ว่าเกินจากคำว่าวาบหวิวไปมาก เนื้อผ้าเป็นแบบซีทรู แถมยังมีการเจาะช่องในบริเวณที่ควรจะมีผ้าปิดเอาไว้ทั้งที่หัวนม และ ร่องหี เรียกได้ว่าถ้าใส่ชุดชั้นในตัวนี้ไปก็ไม่ต่างอะไรกับไม่ใส่เลย เพราะทุกอย่างที่ควรปิดล้วนเปิดออกมาทั้งสิ้น
พรีมยืนคิดหนัก ไม่ว่ายังไงเธอก็ทำใจใส่ชุดชั้นในตัวนี้ไม่ลงจริงๆ เธอตัดสินใจเอามันใส่ลงกระเป๋าก่อนจะแต่งตัวตามปกติ กะว่าถ้าพวกมันคิดจะสั่งอะไรเธอค่อยหยิบมาเปลี่ยนก็ยังไม่สาย เธอจัดการธุระเสร็จเรียบร้อยก่อนจะเดินทางไปมหาลัยตามปกติ
เมื่อถึงมหาลัยพรีมพยายามทำตัวให้ดูปกติที่สุด เธอไปนั่งคุยกับสองเพื่อนซี้ นุช และ กิ่งก่อนจะเข้าเรียนไปตามปกติ
น่าแปลกที่วันนี้ไม่มีข้อความจาก Collector เข้ามาเลย มันน่าจะมีคำสั่งวิตถารอะไรมามั่งสิ การที่อีกฝั่งเงียบไปเลยทำให้พรีมหวั่นใจแปลกๆ
แต่คิดอยู่ได้ไม่นานเสียงข้อความเข้าก็ดึงพรีมออกมาจากห้วงความคิด
'มึงคิดว่าขัดคำสั่งกูแล้วจะรอดไปได้เหรออีพรีม'
'ขัดคำสั่งอะไร ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ'
พรีมหน้าซีด แต่แกล้งทำใจดีสู้เสือไปก่อน ไม่มีทางที่มันจะรู้ได้หรอกว่าเธอขัดคำสั่งมัน แต่เมื่อมันส่งรูปกลับมาก็ทำเอาพรีมขาอ่อนทันที มันเป็นรูปแอบถ่ายใต้กระโปรงของพรีม ในรูปเห็นชุดชั้นในที่เธอใส่มาแบบชัดเจน ได้ยังไงกัน ใครเป็นคนถ่ายไปให้มัน นี่มันมีสายอยู่ในมหาลัยด้วยเหรอ
'คิดว่ากูจะไม่รู้เหรออีพรีม'
'พรีมขอโทษ พรีมจะไม่ทำอีกแล้ว พรีมจะไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย อย่าทำอะไรพรีมเลยนะ'
พรีมลนลานหาทางรอดจากสถานการณ์เลวร้ายที่กำลังเกิดขึ้น
'ไม่ต้องห่วงอีพรีม ตอนนี้กูยังไม่ทำอะไรมึงหรอก'
'เพราะเพื่อนมึงยินดีรับบทลงโทษแทนมึงไปแล้วล่ะนะ'
ก่อนที่จะมีคลิปวิดีโอส่งมาอีกครั้ง
เพื่อนเหรอ? ใครกัน ตกลงมันเป็นใครกันแน่ เพื่อนเราไม่น่ามีใครรู้จักกับคนแบบนี้ แล้วทำไมต้องมาโดนทำโทษแทนเรา เพื่อนที่ว่ามันใครกัน จะใช่คนเดียวกับที่เราเจอบนดาดฟ้าเมื่อวันก่อนรึเปล่านะ
พรีมเก็บความสงสัยเอาไว้ก่อนจะปลีกตัวออกมาจากห้องเรียน เข้าไปหลบตัวอยู่ในห้องน้ำเพื่อจะดูคลิปที่มันส่งมา
คลิปถ่ายเห็นหญิงสาวคนหนึ่งในชุดนักศึกษามหาลัยเดียวกับพรีม จากภาพคลิปนี้น่าจะถ่ายบนรถตู้ ในภาพเห็นเพียงแค่ช่วงหัวไหล่ของหญิงสาวลงมาทำให้ไม่สามารถระบุได้ชัดเจนว่าเป็นใคร แต่จากที่สังเกตุได้ผู้หญิงคนนี้มีรูปร่างค่อนข้างตัวเล็กทีเดียว เธอกำลังถือแผ่นกระดาษที่มีวันที่วันนี้เขียนไว้อยู่ ก่อนที่เธอจะเอากระดาษใบหน้าสุดออกเปิดให้เห็นถึงข้อความที่อยู่ในกระดาษใบถัดๆไป
"วันนี้เพื่อนของxxxทำตัวไม่น่ารักกับเจ้านาย"
"xxxเลยจะมารับบทลงโทษแทนเพื่อนค่ะ"
เหมือนว่าบนกระดาษจะเขียนชื่อของหญิงสาวในวิดีโออย่างชัดเจน แต่มันกลับถูกเบลอไว้จนอ่านไม่ออก
"เพื่อนของxxxไม่ยอมใส่ชุดชั้นในที่เจ้านายเตรียมไว้ให้"
"xxxเลยจะใส่แทนเพื่อนค่ะ"
กระดาษหมดลงแค่นี้ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นถกกระโปรงพลีทขึ้นมาจนเห็นกางเกงในที่เธอใส่อยู่เป็นแบบเดียวกับที่อยู่ในกระเป๋าของพรีมตอนนี้ แต่ที่น่าตกใจคือ ด้วยความที่เป็นกางเกงในซีทรูทำให้เห็นถึงบริเวณโหนกหีของหญิงสาวที่เรียบเนียนไม่มีขนสักเส้นแต่กลับมีรอยสักสีดำบริเวณโหนกหีของเธอ มันเป็นรูปหัวใจมีตัวTอยู่ตรงกลางเหมือนกับของหญิงสาวที่เธอเห็นในคลิปตำรวจเลย แต่อันนี้เป็นรอยสัก แสดงว่าเธอเป็นคนละคนกันเหรอ ภาพจากคลิปยังฉายให้เห็นบริเวณช่องเปิดของกางเกงในติ่งแตดของเธอที่มีห่วงเจาะอยู่ แม้ร่องหีของเธอจะเล็กตามขนาดตัวแต่แคมหีของเธอกลับยื่นยาวกว่าปกติซ้ำยังมีห่วงเล็กๆเจาะอยู่อีกข้างละสามห่วงด้วยกัน
นี่มันอะไรกัน ไม่น่าใช่คนที่เรารู้จักแน่ๆ แล้วมันจะทำกับเราแบบนี้ไหมนะพรีมได้แต่กังวลอยู่ในใจ แต่อย่างน้อยเธอก็รู้สึกดีที่หญิงสาวในคลิปไม่ได้โดนทำอะไรมากกว่านี้ ถึงชุดชั้นในบ้านั่นจะแย่พอตัวก็ตามเถอะ แต่ก็ถือว่ายังดีกว่าสิ่งที่พรีมคิดว่าพวกนั้นจะทำได้
แต่เมื่อวิดีโอเล่นต่อจนจบก็ทำให้รู้ว่าพรีมคิดผิด พวกมันเลวร้ายกว่าที่พรีมคิดว่าพวกมันจะทำได้ไปหลายขุมเลย พรีมถึงกับน้ำตาไหลตัวสั่นด้วยความกลัวทันที ทั้งยังเป็นห่วงหญิงสาวในคลิปอย่างมากอีกด้วย
ในขณะเดียวกัน แฟนหนุ่มของพรีมกำลังนั่งทานข้าวเย็นกับกิ่ง เพื่อนสาวคณะแพทย์ของพรีมที่สนิทกันมานาน
"ทำไมวันนี้กิ่งเลิกเย็นจัง อาจารย์ปล่อยช้าเหรอ"
"ประมาณนั้นแหละ ดีจังที่เจอมิค ไม่งั้นคงไม่มีเพื่อนกินข้าวด้วย"
"ไม่เป็นไรนะ แต่ช่วงนี้พรีมเป็นอะไรหรือเปล่า พรีมได้คุยกับกิ่งบ้างไหม"
"ไม่นะ ทำไมเหรอ"
"มิคเห็นพรีมดูซึมๆตั้งแต่วันก่อนแล้ว วันนี้ทั้งวันก็แทบไม่ได้คุยกันเลย นี่หายไปตั้งแต่ตอนเย็นยังไม่ทักมาเลย"
ชายหนุ่มแสดงออกถึงความเครียดที่ชัดเจน ปกติไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรแฟนสาวก็มักจะบอกเค้าเสมอ แต่ตอนนี้เหมือนเธอกำลังปิดบังอะไรบางอย่างอยู่
"กิ่งว่าพรีมแค่เรียนหนักหรือเปล่า"
เธอพยายามปลอบชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง
"ไม่นะ ปกติพรีมไม่เคยหายไปแบบนี้ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร"
กิ่งหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูเพราะมีแจ้งเตือนเข้ามา สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นเรียบเฉยเหมือนไม่สบอารมณ์บางอย่าง
"บางทีพรีมอาจจะมีเรื่องที่บอกมิคไม่ได้จริงๆก็ได้นะ"
ประโยคดังกล่าวดึงความสนใจจากชายหนุ่ม
"มิคคิดว่ามิครักพรีมแค่ไหน ยอมรับพรีมได้ทุกอย่างเหรอ"
กิ่งพูดต่อสายตาที่เธอมองมาที่มิคทำให้มิคคาดเดาอารมณ์ของเธอไม่ออก
"กิ่งรู้อะไรเหรอบอกมิคได้ไหม"
ชายหนุ่มพยายามเค้นหาคำตอบจากเพื่อนของแฟนสาว
"เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมมิคก็จะรู้เองแหละ กิ่งอิ่มแล้วขอตัวก่อนนะ"
หญิงสาวยิ้มให้ชายหนุ่ม ก่อนจะเดินออกจากร้านอาหารไป
"เดี๋ยวสิกิ่ง โธ่เว้ย มันเรื่องอะไรกันนะ"
มีซ่อนข้อความไว้นะครับ
ขอโทษครับหายไปนานเลย ช่วงนี้ว่างขึ้นมาแล้วจะพยายามแต่งตอนจนจบนะครับ
แต่คิดว่าคงอีกหลายปีเลย55555
ไอเดียมีแล้วแต่ที่ไม่มีคือเวลาแต่ครับ55555
สำหรับใครที่จำตอนก่อนหน้าไม่ได้แล้วไปอ่านได้ตามนี้นะครับ
ตอนที่1
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ตอนที่2
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน