เป็นระยะเวลานานหลายสิบนาที ที่ทุกคนได้แต่นั่งตัวสั่น มีเพียงเสียงร้องไห้ออกมาจากใครก็ไม่รู้ เพราะว่าโดนจับแยกขึ้นรถ ใครขึ้นคันไหน ใครอยู่ข้างใครก็ไม่รู้ ฟ้านั่งตัวสั่นแต่เธอพยายามทำใจแข็งเพื่อเป็นที่พึ่งให้กับเด็กๆ
“เฮีย พวกนี้แม่งเด็ดสุดๆ ไปถึงละขอผมเย็ดมันได้มั่ย ใครสักคนก็ได้ ขาวๆ น่าเลียน่าเย็ดสุดๆ” มีเสียงพูดภาษาไทยดัง ประโยคที่พูดคุย ทำเอาฟ้าใจเสีย นั้นสิพวกมันคงไม่ใช่แค่จะจับไปเฉยๆ ทำไงดีที่จะรอดพ้นตรงนี้นะ
“ถ้ามึงอยากตาย ก็ทำเลยไอ้ห่า กูรายงานบอสไปละ พรุ่งนี้จะมาดูผลงานเอง ถ้ามึงเสือกไปทำก่อนบอส ลูกเมียมึงก็จะโดนจัดการเอง อยากตายก็ทำ!!!”
“ไม่ละเฮียๆ บอสโหดขนาดไหน พวกผมรู้ดี แต่เงี่ยนพวกแม่งจังว่ะ อ๊าาาา กลิ่นตัวหอมๆ” บทสนทนายังคุยไป มีบางคนใจกล้ามาจับตัว สาวๆ ก็ได้แต่ร้องกรี๊ด ร้องไห้ออกมา
“เอ้าๆ สาวๆ ถึงเรือนหอละ” เสียงรถจอด แต่พวกมันยังไม่เปิดผ้าคลุม พวกมันพาทั้งหมดเดินลงจากรถ เนตรนารี ผิวขาวๆ แม้จะรู้ว่าถ้าทำให้พวกเธอมีตำหนิจะมีปัญหา แต่แค่จับนม จับขา ก็ไม่น่ามีปัญหา สาวๆ จึงเดินไป โดนลวนลามไป ได้แต่ร้องกรี๊ดสะบัดตัวไปมา
พอมาถึงพวกมันก็ดึงผ้าที่คลุมหัวออก สาวๆ ได้มอง ตอนนี้อยู่ในห้องสีขาว แต่ละคนล้วนตัวสะบักสะบอมเพราะเพิ่มเปียกฝนมา ในห้องมีชายในชุดลายพรางอยู่ 6 คน ฟ้ามองไปรอบๆ ยืนยันตัวตนอีกทีว่ามีใครมาบ้าง เพราะตอนถูกจับเหตุการณ์ชุลมุน เธอมองไปรอบๆ มีแบงค์ที่ถูกต่อยจนเลือดออกจมูก บอมที่นั่งร้องไห้ วิว บี พิม ดาว และหมิว ที่ดูจะน่าสงสารสุดเพราะเสื้อถูกปลดกระดุมจนเห็นผิวขาวๆ เธอได้แต่กอดอกร้องไห้
“ยินดีต้อนรับจ้า สาวๆ” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น เขาดูจะมีตำแหน่งสูงสุดในห้องนี้ ตรงเอวของเขามีปืนพกเหน็บไว้
“พวกนายเป็นใคร?” วิว สาวที่กล้าที่สุดในกลุ่มถามขึ้นมา
“พวกพี่หรอ ก็ง่ายๆ กองกำลังติดอาวุธ แก็งค์ค้ายา ได้หมดแหละ เรียกเฮียว่า เฮียเล้งได้นะ กับไอ้บ้านี้” เฮียเล้งชี้ไปที่ชายคนหนึ่งที่ยืนมองหมิวด้วยสายตาหื่นกามสุดๆ
“มันชื่อโอ๊ต ส่วนคนอื่นๆ ไม่จำเป็นต้องรู้ชื่อหรอก พวกมันคุยภาษาไทยไม่รู้เรื่อง” เฮียเล้งบรรยาย
“แล้วจับพวกหนูมาทำไม” วิวยังคงถามต่อ
“ก็ศาลาที่พวกหนูไปพักหลบฝนนะ มันเป็นที่พักยาของพวกเฮียไง แล้วพวกหนูก็ดันมาเจอยาของเฮีย จะปล่อยไปได้ไงละจ๊ะ” เฮียเล้งตอบ
“พะ พวกหนูไม่รู้หรอก จะไม่มีใครพูดด้วย ปะ ปล่อยพวกหนูไปได้ไหม”
“อ้อ ได้สิ 555 หนูคิดว่าโลกมันจะง่ายแบบนั้นหรอ”
“แล้วจะเอาอะไรจากพวกหนู” วิวถามต่อ
“ก็นะ สาวๆ สวยๆ ขาวๆ หมวยๆ ซิงๆ กับพวกชาย ก็คงมีแบบเดียวแหละ” เฮียเล้งพูด แม้ว่าสาวๆ จะใสๆ อายุไม่เยอะ แต่ก็รู้ดีว่าพวกมันต้องการอะไร
“ฮือออ ปล่อยหนูไปเถอะ” บี ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ หัวหน้าของเฮียจะมา เดี๋ยวค่อยว่ากันนะ สบายใจได้ๆ บอสสั่งมาแล้วว่า อย่าเพิ่งทำอะไรพวกหนู” เฮียเล้งพูด ทำให้สาวๆ โล่งใจขึ้นสักนิด
“แต่แค่ห้ามพวกเฮียเย็ดหนูว่ะ พวกมึงทำอะไรให้กูสบายใจหน่อยดิ” จู่ๆ เฮียเล้งก็เปลี่ยนน้ำเสียง และสรรพนาม ทำเอาสาวๆ สะดุ้งขึ้น
“จะให้พวกฉันทำอะไร” ฟ้าเป็นฝ่ายถาม
“อืม ตกเบ็ดหมู่ให้กูดูหน่อย” คำพูดออกมาอย่างง่ายดาย แต่ทำให้สาวๆ สะดุ้ง
“คะ แค่ฉันคนเดียวได้ไหม” ฟ้าพูดขึ้น เธอคิดจะเสียสละตัวเอง ให้นักเรียนได้ปลอดภัย
“ปัง!!!!” เสียงดังขึ้น ทำเอาทุกคนเอามืออุดหู จนไม่ได้ยินเสียงร้องโอ๊ยของแบงค์ เพราะโอ๊ตหยิบปืนยิงเข้าไปที่น่องของแบงค์
“เอ๊ะ อีห่า พวกกูบอกให้พวกมึงทำกันทุกคนไง มึงจะเถียงทำเหี้ยอะไรว่ะ” โอ๊ตตะโกน กลบเสียงร้องเจ็บปวดของแบงค์ สาวๆ สะดุ้งเมื่อเห็นว่าพวกมันทำจริง
“มึงจะทำไม่ทำ ไม่งั้นกูจะให้เลือก ชีวิตไอ้ห่านี้ หรือให้กูยิงอีตุ๊ดนี้” โอ๊ตหันปืนไปทางบอม ที่ตัวสั่นกลัวสุดๆ
“ขะ ขอพวกฉันคุยกันสักพักได้ไหม” ฟ้าพยายามทำใจแข็ง ขอคุยกับสาวๆ เธอหันมามองที่เฮียเล้ง เขาพยักหน้าเบาๆ ฟ้าเดินเข้ามาคุยกับสาวๆ ที่ตัวสั่นกลัว เธอพยายามกล่อมให้สาวๆ ยอมทำเพื่อรักษาชีวิตของทุกคนไว้ ตอนแรกสาวหลายคนพยายามสั่นหัว แต่จู่ๆ เสียงปืนก็ดังอีกรอบ เพราะไอ้โอ๊ตยิงเข้าพื้น ทำให้สาวๆ ที่ตอนแรกไม่กล้า แต่ถูกขู่แบบนี้ต้องยอมทำ
“เออ กูยังไม่รู้จักชื่อพวกมึงเลย แนะนำตัวดิ” เฮียเล้งพูด
“ฟะ ฟ้าคะ เป็นครูประจำกลุ่ม” ฟ้าเริ่มก่อน
“ไม่เอาๆ พูดชื่อ แนะนำตัว ถลกกระโปรง บอกสีกางเกงในดิ” โอ๊ตบอก ทำให้เฮียเล้งดีใจเห็นด้วย น้ำตาสาวๆ ไหลออกตามทาง
“ฟ้าคะ เป็นครู กะ กางเกงในสีฟ้า” ถ้าของครูฝึกชุดสีกากีถลกกระโปรงขึ้น โชว์ขาอ่อนขาวๆ กับกางเกงในสีฟ้าที่ชุ่มเหงื่อ
จากนั้น สาวๆ ก็ค่อยแนะนำตัว แต่ละคนแนะนำตัวไป น้ำตาไหล หน้าแดง แก้มแดง ที่ทั้งน่าสงสารและร่าเย็ดเอามากๆ
“วิวคะ กางเกงในสีขาว”
“บี สีแดง”
“หมวย กางเกงในสีชมพู”
“หมิว กางเกงในสีเหลือง”
“พิม กางเกงในสีขาว” เรียกเสียงตื่นเต้นเพราะเธอใส่กางเกงในแบบกระดาษ ที่พอเปียกน้ำฝน เหงื่อ ฉี่ มันก็บางจนมองเห็นเนื้อข้างในกับขนอ่อนๆ บางๆ
“ไหนๆ ก็ใส่ชุดเนตรนารี ทำเหมือนแสดงละครรอบกองไฟดิ” เฮียเล้งข่มขู่
เสียงร้องไห้ของสาวๆ ดังขึ้นถ้วนหน้า ครูพี่ฟ้าก็อดร้องไห้ด้วยไม่ได้ แต่ปืนที่จ่อหัวแบงค์กับบอม ทำให้พวกเธอปฏิเสธไม่ได้
แล้วพวกมันก็เตรียมการตั้งกล้องเอาไว้ ฟ้าพยายามร้องขอให้พวกมันไม่ถ่าย แต่ก็ไม่เป็นผล ฟ้าจึงต้องทำใจยอมรับ อย่างน้อยก็เพื่อรักษาชีวิต แต่รูปกายภายนอกไม่สำคัญหรอก เธอปลอบพวกเด็กๆ
“เฮ้ย ร้องไห้แบบนี้ไม่มีอารมณ์เลย ยิ้มสิว่ะ ถ้าไม่ยิ้มกูจะทำให้พวกมึงกลัวแทน ปัง!!!” เสียงปืนยิงลงพื้นใกล้กับหังของแบงค์ เสียงปืนระยะใกล้ทำให้แบงค์หูอื้อไปหมด ความเจ็บปวดที่ถูกยิงขา ความปวดจากเสียงดัง มันทรมานแบงค์สุดๆ
ฟ้าเลยต้องเป็นคนเริ่มต้น
“สวัสดีค่ะ วะ วันนี้พวกเรา เหล่าเนตรนารี กะ กลุ่มนกนางแอ่น จะมาแสดง …” ครูพี่ฟ้าพูดแล้วก็เงียบไปช่วงนึง สายตาเหมือนจะมองผ่านกล้องไป ก่อนจะพูดต่อ
“พวกเราจะมาแสดง กิจกรรมชะ ช่วยตัวเองโชว์คะ”
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน