ลองใจก่อนแต่ง ตอนที่ 6 เกมส์ในวงเหล้า

[ตับหวานจ้วย]

       สวัสดีครับ นิยายเรื่อง "ลองใจก่อนแต่ง" เป็นนิยายที่แต่งขึ้นจากจินตนาการทั้งหมดครับ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่งขึ้นเอง ซึ่งผมจะลงให้อ่านจนจบครับ ส่วนผู้อ่านท่านไหนที่ชื่นชอบนิยายแนว ผัวเมีย/คู่รัก แอบทำ แอบดู ชู้ NTR แนวปวดตับ มีตั้งแต่ปวดตับนิดๆพอคันๆ ไปจนถึงตับระบม ซึ่งผมวางแนวทางว่าจะบอกว่าขนาดไหนในช่วงโปรโมทนิยายของแต่ละเรื่อง
       สามารถติดตามผลงานได้ตามลิ้งค์เลยครับ หลังจากนิยายเรื่องนี้จบ จะทยอยลงเรื่องต่อไปเรื่อยๆครับ
       
       
       


.............................


   วันนี้เป็นวันหยุด ผมกับพราวก็อยู่ที่ห้องพักกัน ช่วงประมาณบ่ายสามโมง มีคนมาเคาะประตูห้อง ผมเดินไปที่ประตู แล้วส่องที่ช่องเพื่อดูว่าข้างนอกคือใคร
   "เจ..." ผมอุทานออกมาเพราะตกใจ ไม่คิดว่าเจจะมาวันนี้อีก เจในชุดออกกำลังกายยืนยิ้มอยู่หน้าประตู
   "พี่โนชมีอะไรเหรอคะ" พราวถาม
   "คือ...เจ..มา..." ผมตอบพราว แล้วก็คิดว่าเอาไงดี นี่จะเริ่มเลยเหรอ "เฮ้อ..." เอาวะ..ผมก็คงต้องทำตามที่ตกลงกันไว้ ยังไงซะผมก็ได้บอกข้อห้ามไว้แล้ว และทุกคนก็รับปากแล้วด้วย
   "จริงเหรอคะพี่โนช" พราวถาม ผมพยักหน้า แล้วก็หันหน้าไปที่ประตู ถอนหายใจเบาๆ แล้วก็เปิดประตู
   "สวัสดีครับคุณโนช" เจยกมือไหว้ผม พร้อมกับยิ้ม ผมก็พยักหน้ารับ
   "ผมขอเริ่มวันนี้เลยนะครับ" เจกระซิบบอกเบาๆ ผมก็ไม่รู้จะตอบอะไร เลยพยักหน้าตอบ
   "มีอะไรเหรอครับเจ ถึงได้มาหาผมถึงห้องเลย" ผมแกล้งถามเพื่อให้พราวได้ยิน
   "พอดีผมไปวิ่งออกกำลังกายมาน่ะครับ แล้วก็คิดได้ว่าเรื่องงานที่เราคุยกันวันก่อน ผมอยากแก้ไขให้มันเร็วขึ้นน่ะครับ" เจตอบ ผมไม่รู้ว่าเป็นแค่ข้ออ้างหรือเจอยากมาคุยงานจริงๆกันแน่ แต่ผมเดาว่าเป็นแค่ข้ออ้างเฉยๆ
   "พี่โนชคะ เข้ามาคุกันในห้องก็ได้ค่ะ เปิดประตูคุยกันแบบนั้นเดี๋ยวยุงก็เข้าห้องหรอกค่ะ" พราวบอก
   "งั้นก็เข้ามาคุยในห้องดีกว่าครับ" ผมบอกเจ
   "ขอรบกวนหน่อยนะครับ" เจหันหน้าไปบอกกับพราว แล้วก็เดินผ่านหน้าผมเข้าห้องไปนั่งที่โซฟาตัวยาวที่พราวนั่งอยู่ แต่ก็ไม่ได้นั่งชิดกันหรอกนะ พอผมปิดประตูแล้วก็เดินมานั่งโซฟาตัวเล็กที่อยู่ข้างเจ
   "พี่โนชกับพี่เจนั่งคุยธุระกันตามสบายนะคะ เดี๋ยวพราวจะเข้าไปนั่งเล่นในห้องนอนรอค่ะ" พราวพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องนอนไปพร้อมกับปิดประตู
   ส่วนเจนั้นผมสังเกตุเห็นมองพราว ตั้งแต่มานั่งจนพราวเดินเข้าห้องไป แทบจะไม่ละสายตาเลย
   "ผมถามจริงๆนะเจ ที่มาวันนี้คือหาเรื่องมาเจอพราวใช่ใหม" ผมถาม
   "ก็มีเรื่องงานบ้างครับ แต่หลักๆแล้วก็มาเจอพราวนั่นล่ะครับ..." เจตอบแบบไม่ต้องคิดเลยแล้วก็ยิ้ม ผมเห็นรอยยิ้มแล้วรู้สึกหวั่นๆใจยังไงไม่รู้
   หลังจากนั้นผมกับเจก็คุยงานกัน ใช้เวลาน่าจะประมาณชั่วโมงกว่าๆก็เสร็จ ผมมองดูนาฬิกาก็เกือบจะ 5 โมงได้มั้ง ปกติเวลานี้ผมกับพราวก็จะทำอาหารกินกันเองที่ห้อง ผมว่าพราวน่าจะหิวแล้ว
   "คุณโนชครับ ผมขอถามอะไรหน่อยสิครับ" เจถามผม
   "ครับ..." ผมตอบ พร้อมกับมองไปที่เจด้วยความสงสัย
   "คุณโนชกับน้องพราวคบกันมาตั้งนานมีเบื่อหรือทะเลาะกันบ้างใหมครับ" เจถาม
   "ก็ไม่เบื่อนะ เพราะเรารักกันมาก แต่เรื่องทะเลาะก็ไม่ค่อยมีนะ จะมีก็แต่พราวที่ชอบงอล แล้วผมก็ต้องรีบง้อ เพราะถ้างอลนานปัญหาอื่นๆจะตามมาครับ เพราะพราวเป็นคนชอบทำประชด บางทีก็ทำประชดผมโดยไม่ได้คิดเลยว่าทำแล้วจะเป็นยังไง มีครั้งหนึ่งพราวงอลผม ที่ไม่พาไปเที่ยว แต่ผมไม่รู้ผมก็ออกไปทำงานปกติ พอกลับมาจึงรู้ว่าพราวไม่ไปทำงาน แล้วก็ขังตัวเองอยู่ในห้องทั้งวัน จนไม่มีแรงเพราะไม่ได้กินข้าว" ผมบอก และเล่านิสัยพราวให้เจฟัง
   "โห...ใจเด็ดน่าดู" เจพูด
   "วันนี้เรามาดื่มกันซักหน่อยใหมครับ พอดีผมได้บรั่นดีราคาแพงจากเมืองนอกมาครับ รับรองคุณโนชชอบแน่นอนครับ" เจชวนผมดื่ม ผมคิดใจนี่คงเป็นแผนจะมอมเหล้าผมหรือเปล่านะ แต่ผมเองก็คอเหล้าอยู่นะ ผมว่าผมดื่มเหล้าได้เรื่อยๆ ไม่น็อคง่ายๆหรอก พรุ่งนี้ก็วันอาทิตย์เป็นวันหยุดอยู่แล้ว ดื่มคลายเครียดหน่อยละกัน
   "ได้สิ" ผมตอบรับ
   "ชวนน้องพราวมาดื่มด้วยกันก็ได้นะครับ พอดีผมเตรียมสปายมาด้วย" เจพูด
   โห....ไอ้นี่ กะมามอมพราวด้วยเลยเหรอวะ ผมคิดในใจ
   "ผมไม่รู้ว่าพราวจะดื่มหรือเปล่านะ เพราะส่วนใหญ่พราวไม่ชอบดื่มน่ะ เดี๋ยวผมถามพราวดูก่อน" ผมตอบพร้อมกับตะโกนเรียกพราวที่อยู่ในห้องนอน
   "พราว...พวกพี่คุยงานเสร็จแล้ว ออกมาหาพี่หน่อยสิ" ผมเรียกพราว ไม่นานพราวก็เปิดประตูออกมา
   "มีอะไรเหรอคะพี่โนช" พราวถาม ยืนอยู่หน้าประตูห้องนอน
   "เจชวนพี่ดื่มเหล้าน่ะ แล้วก็ชวนพราวด้วย ถ้าพราวไม่อยากดื่มก็ไม่ต้องดื่มหรอกนะ เดี๋ยวพี่ดื่มกับเจ 2 คนก็ได้" ผมบอกพราว และก็พูดเป็นนัยว่าไม่ต้องมาดื่มหรอก
   "น้องพราวมาดื่มด้วยกันนะครับ พี่ซื้อมาเผื่อน้องพราวด้วยครับ" เจชวนพราว
   "อืม..." พราวเหมือนจะคิดอะไร
   "ถ้าไม่อยากดื่มก็ไม่ต้องดื่มก็ได้พราว" ผมพูด
   "งั้นดื่มก็ได้ค่ะ ดีกว่าอยู่เฉยๆ แต่นิดเดียวนะคะ" พราวตอบ แล้วก็เดินมานั่งที่โซฟายาวข้างเจ เพราะโซฟาอันเล็กผมก็นั่งอยู่ พราวเลยจำเป็นต้องไปนั่งข้างเจ
   หลังจากนั้นเราก็นั่งดื่มกันอยู่พักนึง เจชวนพราวคุยแทบจะตลอดเวลา เหมือนผมเป็นส่วนเกินไปเลย นานๆทีจะหันมาคุยกับผม ดูพราวก็หัวเราะชอบใจเวลาเจเล่าเรื่องต่างๆให้ฟัง จะว่าไปมีคนชวนคุยแบบนี้ก็ทำให้พราวดูมีความสุขดี ไม่น่าเบื่อเหมือนกับวันหยุดที่ผ่านๆมา ผมสังเกตุเห็นว่าเจก็ไม่ได้ขยับเข้าไปหาพราวเลย ดูเป็นสุภาพบุรุษดี เวลาผมเข้าห้องน้ำผมก็แอบฟังทั้งคู่คุยกัน ก็คุยปกติดีไม่มีอะไรน่ากังวล หรือผมจะระแวงมากไป พราวอาจจะไม่อยากจะทำตามที่เราตกลงไว้แล้วก็ได้ ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีผมจะได้บอกเจให้ล้มเลิก
   "พี่โนชคะ พราวหิว หาอะไรมากินเป็นกลับแกล้มดีใหมคะ" พราวถามผม พร้อมกับเอามือลูบหน้าท้องตัวเอง
   "ก็ดีเหมือนกัน เอาอะไรดีล่ะพราว.. เจอยากกินอะไรล่ะ" ผมถามพราวแล้วก็เจ
   "คุณโนชจะลงไปซื้อใช่ใหมครับ ผมเอาอะไรก็ได้ครับ" เจตอบ ผมคิดในใจไอ้นี่จะให้ผมไปซื้อเพื่อจะได้อยู่กับพราวสองต่อสองแน่เลย
   "ผมสั่งพวกบริการส่งอาหารก็ได้ครับ" ผมตอบ แล้วยิ้มให้เจแล้วก็กดโทรศัพท์สั่งอาหาร ประมาณ 15 นาทีเขาก็มาส่งแต่ผมต้องลงไปเอาที่หน้าคอนโด ผมออกมาจากห้องก็รีบวิ่งลงมาที่หน้าคอนโด ผมสปีดเต็มที่เพราะไม่อยากให้พราวอยู่กับเจสองต่อสองนาน
   แต่พอลงมาถึงก็ไม่เห็นคนส่งอาหาร
   "อ้าว...อยู่ไหนล่ะเนี่ย" ผมมองหาก็ไม่เจอ ซักพักก็มีคนโทรมา เป็นคนส่งอาหารนั่นเอง บอกว่าเขาไปส่งผิดที่ ผมเลยบอกทางเขา ผมบอกไปก็กังวลเพราะผมกลัวเจจะทำอะไรพราว ยิ่งคิดยิ่งร้อนใจ ผมยืนรอคนส่งอาหารนานแค่ไหนก็ไม่รู้ พอคนส่งมาถึงผมรีบจ่ายเงินแล้วรีบวิ่งขึ้นคอนโดทันที เงินทอนก็ไม่เอามันละ ผมวิ่งสุดชีวิต พอมาถึงหน้าห้อง ผมกำลังจะเคาะห้องก็เลยคิดว่าลองแอบฟังหน่อยซิว่าข้างในคุยอะไรกัน
   "อูยยยย....ซีดดด..." ผมตกใจเมื่อได้ยินเสียงนี้ นั่นมันเสียงพราวนี่ ถึงแม้เสียงจะเบามากแต่ก็พอจะได้ยิน เสียงแบบนี้อย่าบอกนะว่าพราวโดนเจปล้ำ เมื่อคิดได้อย่างนั้นผมก็จับลูกบิดประตูจะเปิดเข้าไปเลย
   "กึกๆ...กึกๆ..." อ้าว..ห้องล็อค ผมลืมไปเลยว่าปกติผมกับพราวก็จะล็อคห้องตลอด ไม่แน่พราวอาจจะล็อคเพราะความเคยชินก็เป็นได้ แต่ในสถานการณ์ตอนนี้มันชวนให้ผมคิดดีไม่ได้เลย
   "ปังๆๆๆๆ..." ผมใช้ฝ่ามือทุบที่ประตูอย่างแรง
   "พราว...เปิดประตูด้วย" ผมร้องเรียกให้พราวมาเปิดประตูให้
   "ตึงๆ...ตึงๆ.." เสียงในห้องเหมือนคนวิ่ง แต่ประตูก็ยังไม่เปิด
   "ปังๆ..." ผมเคาะอีกที
   "แก็ค....แอ๊ดดด..." ประตูค่อยๆเปิดออก ผมก็เห็นเจยืนยิ้มให้ผม
   "เชิญครับคุณโนช" เจพูด ผมคิดในใจ พูดแบบนี้ยังกับว่าที่นี่ไม่ใช่ห้องผมซะงั้น
   ผมเดินเข้าไปมองดูรอบๆ ห้องก็เรียบร้อยดี แต่ก็ไม่เห็นพราว ผมหันไปหาเจกำลังจะเอ่ยปากพูด
   "พราวอยู่ในห้องน้ำครับคุณโนช" เจบอกผม เหมือนรู้ว่าผมคิดอะไร
   ซักพักพราวก็ออกมาจากห้องน้ำ พราวไปทำอะไรในห้องน้ำ ไม่เห็นจะได้ยินเสียงกดชักโครกเลย
   "พี่โนชทำไมลงไปนานจังคะ พราวหิวจะแย่อยู่แล้ว" พราวถาม พร้อมกับเดินมานั่งที่เดิมเปิดกลับแกล้มใส่จาน ผมอยากจะถามพราวมากว่าตอนผมลงไปข้างล่างทำอะไรกันอยู่ แต่ถ้าถามตอนนี้พราวอาจจะหาว่าไม่เชื่อใจกัน แล้วก็งอลไปเลยก็ได้ ไม่เอาดีกว่า ค่อยหาโอกาสเหมาะๆค่อยถามก็ได้ หลังจากนั้นพวกเราก็ดื่มกันต่อ ดูพราวจะไม่ค่อยดื่มเท่าไหร่ นานๆจะเห็นยกที เจก็เหมือนจะเริ่มเมาบ้างแล้ว ส่วนผมยังไม่เมาเพราะผมก็ไม่ค่อยดื่มมากเท่าไหร่
   "คุณโนชครับ น้องพราวครับ ผมว่าเรามาเล่นอะไรสนุกๆกันดีกว่าครับ" เจพูด ผมก็สงสัยว่าเล่นอะไรสนุกๆนี่มันคืออะไร เจจะมีแผนอะไรหรือเปล่า
   "เล่นอะไรคะพี่เจ" พราวถามพร้อมกับทำหน้าสงสัย
   "ปิดตาทายเสียง....คือ..คนที่ถูกปิดตาจะต้องฟังเสียงจากคนที่เหลือว่าเป็นเสียงกำลังทำอะไร" เจอธิบาย ผมฟังแล้วก็คิดว่าไม่น่ามีอะไร
   "เหรอคะ...น่าสนุกดีค่ะ...พราวเล่นค่ะ...พี่โนชเล่นด้วยนะคะ" พราวบอก ทำท่าทางตื่นเต้น
   "ได้สิ...เล่นก็เล่น" ผมตอบรับ
   "มีข้อแม้อยู่ว่า คนที่ปิดตาถ้าทายผิดก็จะต้องยกเหล้า 1 แก้ว" เจบอกกติกาเพิ่มเติม
   "แต่ถ้าทำผิดกฎเช่นแอบดูหรือเอาผ้าปิดตาออก จะต้องยกเหล้า 2 แก้ว" เจบอก
   "โอเคค่ะ...งั้นเริ่มเลย..แล้วใครจะปิดตาก่อน" พราวตอบรับ
   "ผมก่อนก็ได้ครับ" เจเสนอตัวเป็นคนแรก
   จากนั้นพราวก็เอาผ้าเช็ดหน้ายื่นให้เจเพื่อปิดตาตัวเอง
   "เริ่มแล้วนะคะ..." พราวบอกเจ พร้อมกับอื้มมือไปหยิบซองขนม แล้วก็ค่อยๆฉีก
   "แครกๆๆ...."
   "เสียงอะไรคะ" พราวถาม
   "ฉีกกระดาษครับ" เจตอบ
   "เปิดตาได้ค่ะ.." พราวบอก แล้วเจก็เอาผ้าปิดตาออก
   "ผิดค่ะ...พราวฉีกซองขนม...ยกเลย...ยกเลย...เย้ๆๆ" พราวบอกพร้อมกับดีใจที่เจทายผิด
   คราวนี้พราวเป็นคนปิดตาบ้าง
   "พร้อมนะครับน้องพราว" เจถาม แล้วก็ถอดเสื้อ ผมคิดในใจ โห...ไอ้นี่กะจะโชว์กล้ามเลยเหรอเนี่ย แต่จะว่าไปหุ่นเจก็ค่อนข้างดีเหมือนกัน กล้ามเป็นมัดๆ คงเข้าฟิตเนตเป็นประจำแน่เลย
   "อืม...น่าจะเสียงคนถอดเสื้อค่ะ" พราวตอบ
   "ถูกต้องครับน้องพราว...เก่งมากครับ รู้ได้ไงเนี่ย" เจชมพราว
   พราวเอาผ้าปิดตาออก หันไปทางเจพอดี เหมือนพราวจะดูตกใจนิดหน่อย แล้วก็หลบสายตาไปทางอื่น แต่ก็แอบมองเป็นพักๆ ผมว่าแผนถอดเสื้อของเจน่าจะได้ผลนะ และมันทำให้ผมกังวลขึ้นมาบ้างละ
   คราวนี้เป็นผมบ้างที่ต้องปิดตา ผมนั่งฟังเสียงซักพักก็ยังเงียบๆอยู่
   "อ๊ะ.....ซ๊วบบบๆๆ...." ผมสะดุ้งกับเสียงที่ได้ยิน นั่นมันเสียงพราวนี่
   "อืมม...." เสียงพราวแน่ๆ แต่เสียงค่อนข้างเบา ผมว่าไม่ดีแน่ เสียงแบบนี้มันชวนให้คิดไปในทางไม่ดีเลย ผมตัดสินใจเอาผ้าปิดตาออกทันที ภาพที่เห็นคือ เจดูดนิ้วพราวอยู่
   "พี่โนช...ทำผิดกติกา...เอาผ้าปิดตาออกทำไม..." พราวพูดกับผม พร้อมกับดึงมือกลับ
   "เอ่อ...ก็..พี่คิดว่า..." ผมไม่กล้าพูดต่อ กลัวพราวจะโกรธ
   "คุณโนชยก 2 แก้วเลยครับ ตามกติกา" เจบอกผม แล้วก็ยิ้ม
   รอบ 2 เจเป็นคนปิดตาก่อน ผมขยับเข้าไปหาพราว แล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบปากกัน ตอนแรกผมนึกว่าพราวจะมีขัดขืนบ้างแต่ที่ไหนได้ พราวให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี หรือว่าพราวจะเริ่มเมาแล้วถึงกล้าทำ
   "จ๊วบ...จร้วบบบๆๆ...."
   "เสียงแบบนี้กำลังจูบกันใช่ใหมครับ" เจตอบแบบมั่นใจ ผมกับพราวก็ผละออกจากกัน
   "ใช่ครับ" ผมตอบ ส่วนพราวดูเขิลๆ ไม่พูดอะไร
   ต่อมาพราวเป็นคนปิดตา เจนั่งนิ่งแล้วก็พยักหน้าเป็นสัญญาณบอกว่าให้ผมเป็นคนทำเสียงเลย ผมมองดูเจก็คิดว่าจะปล่อยให้เจโชว์หุ่นอยู่คนเดียวได้ไง ผมก็พอมีกล้ามอยู่นะ ผมเลยถอดเสื้อตัวเองออกแล้วกองไว้ที่หน้าตักตัวเอง
   "เสียงอะไรเหรอพราว" ผมถามพราว
   "แน่นอนค่ะ เสียงคนถอดเสื้อ" พราวตอบแบบมั่นใจ แล้วก็เปิดตาออก
   คราวนี้ผมเป็นคนปิดตาบ้าง ซักพักได้ยินเสียง เหมือนมีคนขยับหรือย้ายที่นั่ง ตามมาด้วยเสียง
   "อุ๊ย....อ๊ะ....." เป็นเสียงพราวแน่นอนร้องออกมาเบาๆ ผมตกใจกับเสียงที่ได้ยิน ทำไมต้องทำเสียงแบบนี้อีกแล้ว มันช่างชวนให้คิดจริงๆ แต่ผมยังไม่เปิดตา กลัวว่าจะเป็นเหมือนรอบแรก ก็เลยตัดสินใจฟังดูก่อน
   "อิอิ..อิอิ...." เสียงพราวหัวเราะเบาๆ เหมือนจั๊กจี้
   "ซู๊ดดด....." คราวนี้เสียงเหมือนคนสูดดมอะไรซักอย่าง ผมว่าน่าจะใช่แน่ ผมก็คิดที่จะตอบ เพราะถ้านานกว่านี้ผมคงคิดมากแน่ๆ
   "อืม...อาาา...." ผมกำลังจะอ้าปากตอบก็ได้ยินเสียงพราว แต่ค่อนข้างเบา มันเป็นเสียงที่ได้ยินแล้วชวนให้คิดมากจริงๆ 2 คนนี้ทำอะไรกันแน่ ผมเลยตัดสินใจตอบอ้าปากจะพูด...
   "อืมมม...ยะ..อย่า..." ผมก็ได้ยินเสียงชวนคิดลึกอีกแล้ว แต่ก็เบาๆ เหมือนเดิม ผมรู้สึกกังวลว่าเจจะล่วงเกินพราว ผมขยับตัวเตรียมจะเอาผ้าปิดตาออก ก็เพิ่งรู้สึกตัวเองว่าไอ้เจ้าแท่งชายผมทำไมมันตื่นตัวดันกางเกงออกมา ดีที่ผมเอาเสื้อมาไว้ที่ตัก ไม่งั้นพราวกับเจคงเห็นแน่ๆ
   "พิ...พี่..โนช... ทายมาซิคะ..." พราวถามผมด้วยเสียงขาดๆหายๆ เจกับพราวทำอะไร ยิ่งฟังยิ่งชวนให้คิดว่าพราวโดนเจล่วงเกินหรือเปล่า แล้วไอ้เจ้าแท่งชายผมมันก็ทรยศจริงๆ มันจะมาแข็งตัวอะไรตอนนี้
   "ซู๊ดดด....." ผมสะดุ้งสติกลับมา เมื่อได้ยินเสียงนี้อีก แล้วก็รีบทาย
   "เสียงสูดดม" ผมตอบ เพราะคิดว่าน่าจะใช่
   "ถูกหรือเปล่า" ผมถามกลับ
   >>>>>>>>>>

[veget]

พี่โนชน้อพี่โนช ตอนไปเอาข้าว พราวก็คงถูกล้วงแล้วแหละ ดีไม่ดี คืนนี้คงไม่แคล้วเป่ากันแน่

[pamaaeng]

ปิดตาเล่นเกม
ชวนให้คิด จริงๆ จะแอบทำอะไรกันหรือปล่าว

[battozai]

เจนี่ลูกเล่นเยอะเหมือนกันนะ

[bluesky11]

พี่โนชไม่เคยทันเจกับพราวเลย 555 ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

[วีรการณ์ นาคชุ่มนุม]

เนื้อเรื่องจะเหมือนเรื่อง... เปลี่ยน รึป่าว ลุ้นยาวๆไป แต่อย่ายัดเยียดบทควายให้นายโนชมากเกินไปนะครับ  แค่บทตอนเจดูดนิ้วพราวนี่มันก้อน่าคิดแล้ว เหมือนเปิดโอกาสให้ยังงัยไม่รู้

[mario]

ไอ้เจ้าเจนี่ร้ายตลอด มาแผนสูง

[Ziyaah]

อ่านสนุก  ลุ้นดี แบบนี้ล่ะดีแล้วเอาตามที่ผู้แต่งคิดเลย น่าจะมีภาคเฉลยในมุมมองของฝ่ายหญิงด้วย อิอิ

[Prik110927]

น่าจะมีภาคเฉลยในมุมมองของฝ่ายหญิงด้วย อิอิ

[1819]

โนชเอ๊ย มาขนาดนี้เริ่มระแวงแบบนี้ ควรบอกพราวและตัวเองหยุดเหอะ คุยกันดีๆถ้าขิกันแล้ว พราว ยังแอบทำต่อกับเจก็ควรถอย เหอะ เจ็บปวดป่าวๆเจมันมาขนาดนี้ ไม่ได้คิดรักษาสัญญาหรอกแม่ง อมดูดนิ้วเฉย  เลยแต่นะถ้าโนชมันกล้า ที่่หยุด ไม่บืีอควายนักก็ต้อง เครียส์ แล้ว  (
ฉีกแนวหน่อยก๋อดีนะครับแบบพระเอก โนชทันเกมค่อย แก้ทันตลอด พระเอกแบบควายๆ เซ็งแย่ อันนี้เสนอ นะครับแต่สุดแท้แต่ไรท์)​
แต่ ที่อยากรู้ อีก เจกับพราว ไปเจอกันต้อนไหน   ถึงพราวได้ ไปตามเจอโนช ถูก ที่ผับ  ยังไงไรท์ก็เบาๆ ความตับพังบ้าง เหอะ ช่วงเครียดๆ เจอ แบบนี้ เครียดเข้าไปใหญ่่แต่ ก็น่าตาม ก็ให้จบ แบบ สุขนิยมนะครับ

[Korn Phawat]

เหมือนมืดๆๆๆไงไม่รู้แต่ก็ลุ้นดีนะน่าจะมีการเฉลยหน่อยนะครับว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง

[swss2511]

พราวคงโดนเจกินตับไปแล้ว

[ตับหวานจ้วย]

เนื้อเรื่องจะเหมือนเรื่อง... เปลี่ยน รึป่าว ลุ้นยาวๆไป แต่อย่ายัดเยียดบทควายให้นายโนชมากเกินไปนะครับ  แค่บทตอนเจดูดนิ้วพราวนี่มันก้อน่าคิดแล้ว เหมือนเปิดโอกาสให้ยังงัยไม่รู้

ขอบคุณมากครับที่สนใจอ่าน
บทบาทของโนชตามที่ท่านบอกจะรับไว้พิจารณาครับ
ทุกอย่างจะได้รับการเฉลยแน่นอนครับ
ต้องติดตามตอนต่อๆไปครับ

[ตับหวานจ้วย]

อ่านสนุก  ลุ้นดี แบบนี้ล่ะดีแล้วเอาตามที่ผู้แต่งคิดเลย น่าจะมีภาคเฉลยในมุมมองของฝ่ายหญิงด้วย อิอิ

ขอบคุณมากๆครับที่ชอบ
วิเคราะห์ได้ถูกทางแล้วครับ 
ช่วงนี้ก็ปวดตับกับโนชไปก่อนครับ 555 
ทุกอย่างจะได้รับความกระจ่าง
ถ้า....ท่านอ่านต่อไปจนจบ 

[ตับหวานจ้วย]

น่าจะมีภาคเฉลยในมุมมองของฝ่ายหญิงด้วย อิอิ

ขอบคุณมากครับที่ชอบ
รอติดตามอ่านได้เลยครับ อิอิ.....