ขออนุญาตซ่อนเหมือนเดิมนะครับ ตอนนี้อาจจะเยอะหน่อย แนะนำให้คอมเม้นต์ก่อนอ่านนะครับ
ถ้าสะดวกรบกวนขอคอมเม้นท์ที่มากกว่าการขออ่านเฉยๆหรือขอบคุณเปล่านะครับ
ผมได้ไอเดียเยอะมากจากความคิดเห็นที่ให้และจะขอตอบเป็นบางข้อที่แจ้งได้นะครับเรื่องชื่อเรียกตัวละคร ทั้งตัวผมเองและหลายๆนักอ่านอาจจะรู้สึกขัดๆ(ไม่มีชื่อเล่น/ชื่อสั้น)หรือสับสนบ้าง(ริท ริน รินรดา)เวลาอ่าน
ปัญหานี้ผมแก้ได้อย่างเดียวครับคือชื่อเล่น เพราะช่วงแรก ความสัมพันธ์ของตัวละครคือครอบครัว
กับพี่น้องรุ่นราวคราวเดียวกันอาจจะเรียกชื่อเล่นได้ แต่ปกติคงไม่มีใครเรียกมารดาด้วยชื่อเล่นถูกไหมครับ
อันนี้ผมมีคิดไว้แล้ว เมื่อเนื้อเรื่องเดินไป ความสัมพันธ์ตัวละครเปลี่ยน คำเรียกก็จะเปลี่ยนตามครับ ทั้งที่ตัวละครเรียก และบทบรรยาย
ส่วนชื่ออ่านแล้วสับสน อันนี้ไม่แก้ครับ เพราะผมชอบชื่อและคัดมาดีแล้วถึงความหมายเรื่องความยาวตอนสั้นไป อยากให้ยาวกว่านี้
อันนี้แจ้งไว้อีกครั้งครับ ว่าผมทำเพื่อหารายได้ จึงจะเขียนโดยหลักของการลงนิยายรายตอนที่ผมศึกษาแล้วว่าน่าจะดีและเหมาะกับผมครับ
โดยผมจะเขียนตอนละประมาณ 4-6 หน้า/ตอน และระยะเวลาคือ 2-3 วัน/ตอน
ทั้งนี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้ครับ เนื่องจากทดลองทำเรื่องแรก (แบบจริงจัง)
และสำหรับการลงเว็บอ่านฟรี ผมจะลงช้ากว่าเว็บติดเหรียญประมาณ 1 ตอนครับ
เพราะฉะนั้นตอนที่ลง EP7 นี้ EP8 จะมีให้อ่านแล้วในเว็บติดเหรียญครับ
สำหรับแนวทางการติดเหรียญสามารถแนะนำรูปแบบที่ชอบมาได้นะครับ ผมเอาผู้อ่านเป็นหลักเลยเรื่องนี้สนับสนุนให้กำลังใจเพิ่มเติมและอ่านตอนใหม่ได้ตามช่องทางดังนี้ครับแสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
อย่าลืมเข้าไปพูดคุยกันได้ที่เพจนะครับ ช่วงนี้ผมอาจจะอัพเดตข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ลงในนั้น (และเรื่องอื่นๆตามโอกาส)
หากสะดวกเข้าไปอ่าน อาจจะได้รับข้อมูลที่สามารถเพิ่มอรรถรสขึ้นได้ครับแสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
สิ้นคำกล่าว เด็กหนุ่มก็ผลักโศภิตาให้ล้มนอนลงก่อนจะขึ้นเป็นฝ่ายคร่อมเธอแทน
ก้อนเนื้อนุ่มอันใหญ่โตของม่ายสาวจึงถูกเบียดบดอีกครั้งด้วยแผงอกของเด็กหนุ่มโดยเจตนา แม้โศภิตาจะแปลกใจที่ริทเป็นฝ่ายเปิดฉาก
แต่ความคิดนั้นของเธอในขณะนี้ กลับถูกกลบด้วยรสจูบอันดุเดือดจากบุตรชายซึ่งมีอายุเพียงสิบหกปีเท่านั้น
เด็กหนุ่มดูดดุนเรียวปากบางด้วยลีลาที่เขาครูพักลักจำจากอินเทอร์เน็ต และไม่นานนัก ธรรมชาติก็เริ่มสอนให้เขาส่งลิ้นแทรกซึมเข้าไปในโพรงปากของม่ายสาว
ก่อนเขาจะพบเข้ากับการตอบรับจากลิ้นนุ่มที่โต้ตอบพัวพันอย่างร้อนแรงไม่แพ้กัน เกิดเป็นการจูบที่มอบความรู้สึกอันน่าอัศจรรย์ระหว่างพวกเขาอีกครั้ง
และต่อจากนั้นเพียงไม่นาน โศภิตาก็กระสันอยากมากกว่าเพียงการจูบ
“ไปข้างบนกันเถอะครับ” ริทเป็นฝ่ายพูดขึ้นหลังจากถอนปากออก
เขาย่อมรับรู้ถึงอารมณ์อันเกินทนของแม่บุญธรรมดี เนื่องเพราะมันไม่ได้แตกต่างจากอารมณ์ในขณะนี้ของตนเท่าใดนัก
ริทต้องการให้การร่วมรักครั้งแรกของเขาเกิดขึ้นโดยเร็วที่สุด เพราะแค่เพียงสัมผัสจากการจูบที่ได้รับ มันก็ทำให้เขารู้สึกเสียดีจนมิอาจบรรยายแล้ว
ม่ายสาวพยักหน้าและเขินเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าคำกล่าวนั้นหมายถึงอะไร เธอกับริทกำลังจะขึ้นไปยังห้องนอนด้วยกันแล้วมีอะไรกันอย่างบ้าคลั่ง
แม้มันจะเป็นสิ่งที่ในชีวิตโศภิตาไม่เคยคาดคิดมาก่อน แต่ขณะนี้เธอกลับอยากจะให้มันเริ่มขึ้นจนแทบจะอดใจเฝ้ารอไม่ไหวแล้ว
ทั้งคู่มุ่งไปยังชั้นบนอย่างรวดเร็วเงียบเชียบ แต่เมื่อขึ้นมาถึง ริทกลับหยุดชะงักลงและพูดขึ้น
“แล้วจะไปห้องใครดีครับ?” เขาพูดเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยินเพราะไม่อยากปลุกให้พี่สาวตื่น
โศภิตาตระหนักได้ถึงความหนักอึ้งของคำถามนี้ทันที ถ้าเธอเลือกใช้ห้องของเธอเอง โศภิตาจะต้องทำมันบนเตียงที่เธอเคยหลับนอนกับสามี
และเพราะตอนนี้เธอกำลังคลั่งไคล้ในตัวริทอย่างหนัก นั่นอาจจะทำให้โศภิตาเกิดลืมสามีไปจริงๆก็เป็นได้
แต่หากเธอเลือกใช้ห้องของริท มันก็จะกลายเป็นว่า เธอได้ยินยอมที่จะรับเขาให้กลายเป็นผู้ชายคนใหม่ของเธอแล้ว
โศภิตารู้สึกอับจนคำตอบ แต่ก่อนที่เธอจะทันพูดอะไร ริทก็ฉุดมือเธอให้เดินไปทางห้องของเขาพร้อมกันกับที่เด็กหนุ่มหันมากระซิบกับเธอที่ข้างหู
“ไปห้องผมดีกว่าครับ เตียงผมเล็กดี เราจะได้ใกล้ชิดกันง่ายขึ้น จริงไหมครับแม่”
โศภิตาเดินตามไปโดยไม่ตอบคำ มันไม่สำคัญกับเธออีกต่อไปว่าจะใช้ที่ใดในการร่วมรัก
สามีของเธอตายจากไปนานแล้ว แต่เด็กหนุ่มตรงหน้าคนนี้กำลังจะทำให้ร่างกายของเธอพอใจ
โศภิตาแทบไม่ต้องคิดต่อ เพราะร่องของเธอร้อนวูบแทนคำตอบให้เรียบร้อยแล้ว
ทั้งสองมาถึงห้องของริทอย่างรวดเร็ว และหลังจากปิดประตู ริทก็แทบจะเหวี่ยงแม่บุญธรรมของเขาลงบนเตียง ก่อนที่เขาจะโน้มตัวก้มลงและเริ่มจูบเธออย่างหื่นกระหาย
โศภิตารู้สึกได้ถึงสัมผัสจากฝ่ามือของเด็กหนุ่มที่ตามมา มันลากผ่านเวียนวนสำรวจไปทั่วทั้งร่างกายของม่ายสาว
โศภิตาจำต้องบิดตัวไปมาด้วยสยิวจากรสมือนั้น ก่อนจะโต้ตอบมันกลับด้วยจูบอันเร่าร้อนดูดดื่มไม่แพ้กัน
ไม่กี่นาทีหลังจากทั้งคู่กอดจูบลูบคลำจนพอใจ ริทก็เริ่มถอดเสื้อผ้าของโศภิตาออก
และแม้ว่าเขาจะเคยเห็นมาก่อนแล้ว แต่เมื่อร่างอันเย้ายวนภายใต้ชุดชั้นในของเธอปรากฏขึ้นอีกครั้ง ดวงตาของเด็กหนุ่มก็อดที่จะลุกวาวและเอ่ยปากชมไม่ได้
“แม่สวยมากๆเลยนะครับ ยังกับสาวๆเลย ดูไม่แก่เลยสักนิด”
ม่ายสาวอมยิ้ม เธอรู้สึกดีใจที่ริทชื่นชมร่างกายของเธอ จากนั้นเธอก็ถอดเสื้อผ้าของเขาออกบ้าง
โศภิตาเห็นเขามาตั้งแต่ยังเล็กจึงไม่จำเป็นต้องเขินอายใดๆ และในไม่ช้า เด็กหนุ่มก็เหลือแค่เพียงกางเกงในของเขาเท่านั้น
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำใดๆ โศภิตาก็ชันตัวขึ้นนั่ง เธอรู้ดีว่าริทต้องการอะไร
และหลังจากที่ริทง่วนกับตะขอเกี่ยวอันไม่คุ้นเคยอยู่ครุู่หนึ่ง ร่างเปลือยเปล่าของม่ายสาวก็เผยให้เขาเห็น
และแล้วก็เหมือนครั้งก่อนหน้า เด็กหนุ่มไม่สามารถละสายตาไปจากทรวงอกอันใหญ่โตของเธอได้เลย
โศภิตายังคงเขินอายยามเมื่อถูกริทจับจ้องยังหน้าอกอวบ เธอจึงยกแขนทั้งสองข้างขึ้นปิดป้องมันแม้จะปิดไม่มิดก็ตาม
“เลิกจ้องได้แล้ว แม่เขินนะ”
“แม่จะเขินทำไม นมของแม่สวยจะตาย จะให้ผมเลิกมองมันได้ยังไงครับ” ริทตอบพร้อมกับดึงแขนของเธอออก
โศภิตารู้ตัวดีว่าตนเองอายุมากขึ้นแล้ว เธอจึงกลัวว่าร่างกายของเธออาจจะไม่เป็นที่น่าดึงดูดสำหรับริทอีกต่อไป
แต่แล้ว เด็กหนุ่มวัยสิบหกปีอย่างริทกลับยังคงชื่นชมในเรือนร่างของเธอ และด้วยคำพูดหวานๆเช่นนั้น มันจึงทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างมาก
เมื่อริทพูดจบ เขาก็ซุกหน้าลงยังทรวงอกอวบข้างหนึ่งและเริ่มดูดเลียมันอย่างออกรส
“อ้าา.า.า..า. ซืดด.ดด..ดด.ด แม่เสียวว...วว.ว..อย่างนั้น ดูดแรงๆ อ..อู๊ยย..ย..ยส์” โศภิตาครางกระเส่าทันที
รสเสียวจากลิ้นสากของเด็กหนุ่มขณะลากผ่านปลายถันวิ่งพล่านไปทั่วทั้งร่างสวย อีกทั้งยังมีฝ่ามือของเด็กหนุ่มที่คอยคลึงเคล้าไปทั่วทั้งสองเต้า
โศภิตาซ่านสยิวเสียจนอยากจะกรีดร้องออกมาดังๆเสียให้ได้
โชคดีที่ห้องของริทอยู่ค่อนข้างไกลจากห้องของรินรดา เสียงครางของโศภิตาจึงดังฝ่าไปยังห้องของเธอได้เพียงเล็กน้อย
แต่กระนั้น พวกเขาก็ควรจะต้องเบาเสียงลงอยู่บ้างหากไม่ต้องการให้รินรดาได้ยินและสงสัย
แต่มันก็ยากเหลือเกินสำหรับโศภิตา เมื่อบุตรชายของเธอยังคงเพลิดเพลินกับอกโตของตนโดยไม่ยอมสนใจเรื่องใดอีก
และเมื่อลิ้มรสทรวงอกนุ่มนั้นจนหน่ำใจ ริทก็ถอนตัวออกและหันมองสบตากับแม่บุญธรรม
ขณะนี้ช่วงล่างของเธอเปียกแฉะยิ่งกว่าเก่า ทั้งเธอและเขาพร้อมแล้วสำหรับการไปต่อ
ทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าที่เหลืออยู่ของตนเองอย่างรวดเร็ว แล้วโศภิตาก็มองไปยังริทน้อยที่เธอเคยรู้จัก
แต่ขณะนี้ ขนาดของมันไม่น้อยอีกแล้ว มันช่างใหญ่โตเกินว่าที่เธอคาดหวังไว้ไปไกลโข สามีผู้ล่วงลับของเธอไม่มีสิทธิ์แม้สักนิดที่จะนำมาเปรียบเทียบ
โศภิตาตระหนักได้ทันทีที่เห็น หากแท่งลำอันใหญ่โตเช่นนั้นถูกสอดใส่เข้ามาในตัวเธอ
เกรงว่าร่องรูของเธอคงจะไม่อาจกลับสภาพเดิมได้อีกต่อไป แต่แม้จะเป็นเช่นนั้น เธอก็ยังต้องการมันโดยเร็วอยู่ดี
ริทรู้สึกพอใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสายตาอันลุกวาวของแม่บุญธรรม จากนั้นเขาก็มองไปยังของสงวนของเธอบ้าง และเมื่อเห็นป่าผืนงามของเธอ ริทก็หลุดปากออกมาทันที
>>ซ่อนตรงนี้ครับ รบกวนแนะนำติชมตอนก่อนอ่านอีกครั้งนะครับ หลังจากปลดปล่อยความคั่งค้างใส่กันและกันจนหมด ริทก็ดึงแก่นกายของเขาออกก่อนจะนอนลงข้างๆโศภิตา
กลีบสาวของเธอขณะนี้กลวงเป็นรูในขนาดที่ใกล้เคียงกับท่อนลำของเด็กหนุ่ม และเธอก็ยังคงรู้สึกถึงมันอยู่ภายในแม้ว่ามันจะหลุดออกไปแล้ว
ทั้งคู่นอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนจากเกมรักที่เพิ่งจบลงด้วยสีหน้าอันเป็นสุข และหลังจากพักผ่อนและกอดกันอีกเล็กน้อย ริทก็เอ่ยถามขึ้น
“พร้อมสำหรับรอบสองหรือยังครับแม่?”
โศภิตาหัวเราะคิกคักเบาๆราวสาวแรกรุ่น ก่อนจะเอื่อมมือไปจับท่อนลำอันเขื่องของบุตรชายซึ่งกำลังตั้งโด่แทนคำตอบ
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน