เรื่องสั้นอ่านกันเพลินๆ ฉีกทุเรียน

[นีโอ]

สวัสดีมิตรรักนักอ่านทุกท่าน

หลังจากลงเรื่องสั้น Coyote Lovely ก็เงียบหายไปพักเพื่อรักษาตัว
พอกลับมาก็มีเรื่องมีราว มีนักเขียนนำงานของผมไปดัดแปลงชื่อเรื่องและตัวละครลงโพสในบอร์ด
โดยบอกว่าขออนุญาตแล้ว โดยที่ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย แถมยังหยาบคายด่าป๋าชาติ ปูชณียบุคคลที่หวังดีไปเตือนเสียอีก
แต่นักเขียนคนนั้นก็ถูกทางบอร์ดลงโทษไปแล้ว
และต้องขอบพระคุณแอดมินเว็บ two-hitchhikers.ru มากๆที่รีบจัดการเรื่องนี้อย่างเด็ดขาด

สงสัยจะหายไปนาน คนเลยนึกว่าเราล้างมือหรือไปที่ชอบๆ แล้ว
ดังนั้นจึงขอกลับมาลงงานเขียนสนุกๆให้ได้อ่านกัน ขอแรงกำลังใจจากนักอ่านทุกท่านคนละหนึ่งคอมเม้มท์ด้วย
ตอนมีคนก็อปงานผมแค่ 2-3 ชั่วโมง คอมเม้มท์มากกว่าเรื่องออริจิน่อลที่ผมลงไว้ก่อนหน้าตั้ง 7 ปีเสียอีก
เห็นแล้วต้นฉบับก็อดนึกน้อยใจไม่ได้ +555

ขอให้อ่านกันสนุกๆ แล้วพบผลงานเรื่องต่อไป จะช้าจะไวก็อยู่ที่ผลตอบรับครับ

ด้วยไมตรีจิต นีโอ






"แม่ค้าจ๋า ทุเรียนหมอนทองนี่ขายยังไงจ๊ะ?"

เสียงของ 'ป๋าชาติ'หนุ่มใหญ่วัยกลางคนเอ่ยถามแม่ค้าทุเรียนหน้าตาสะสวย หญิงสาวอายุประมาณ ๒๐ ต้นๆสวมเสื้อสายเดี่ยวเอวลอย กางเกงขาสั้น โชว์เนื้อหนังมังสาขาวๆนวลเนียนสะดุดตาล่อเสื้อล่อตะเข้  เจ้าหล่อนตั้งแผงขายทุเรียนอยู่ข้างรถปิ๊กอัพบรรทุกทุเรียนเต็มคันที่จอดอยู่ริมถนน

"โลละ ๒๕๐ ค่ะคุณลุง"

"ป้าด เรียกลุงเลยเร้อะหนู"

"อะ ขอโทษค่ะ หนูไม่ทันดูหน้าคุณพี่"

"ดูหนังหน้าดีๆก่อน  เรียกพี่ก็ยังอ่อนไปหน่อย"

"ค่ะ เรียกป๋าได้มั๊ยคะ"

"อันนี้ได้จ้า" หนุ่มใหญ่วัยกลางคนฟังแล้วยิ้มอย่างพอใจ

เมื่อทักทายกันเสร็จหญิงสาวก็เริ่มขายของ

"จะรับลูกไหนคะป๋า"

"เอาลูกนี่หล่ะกัน ท่าทางเนื้อจะแน่นอร่อย"

หนุ่มใหญ่ชี้ไปที่ทุเรียนหมอนทอง ลูกที่กำลังสุกกลีบเปิดอ้าจนเห็นเม็ดในเหลืองอร่าม

"ว้าว ป๋าตาถึงจริงๆนะเนี่ย ลูกนี้หนูกะว่าจะเก็บไว้กินเอง แต่เดี๋ยวกินก้านยาวแทนก็ได้"

"ชอบก้านยาวเหรอ ของป๋าก้านก็ยาวเหมือนกันนะ สนใจกินมั๊ย"

"โถป๋า อย่าหาว่าดูถูก อย่างป๋าไม่น่าจะก้านยาวแล้ว ก้านเหี่ยวๆห้อยๆมากกว่า"

หนุ่มใหญ่นามว่า 'ป๋าชาติ'ได้ฟังของขึ้นทันที เพราะหญิงสาวดูถูกซึ่งหน้า

"มาว่าป๋าเหี่ยวๆห้อยๆ ลองสักยกมั๊ย แล้วจะรู้ว่าอนาคอนด้าป๋าดุขนาดไหน"

"จ้าๆ ป๋าเก่งจ้า หนูไม่กล้าลองหรอก"

หญิงสาวสวมถุงมือหยิบทุเรียนไปชั่ง เวลาก้มๆเงยๆสองเต้าที่หมิ่นเหม่เสื้อสายเดี่ยวแทบทะลักล้นออกมา

"สองกิโลสามขีด หนูคิดป๋าแค่ ๕๐๐ พอ ไม่ชาร์ตค่าป๋าแอบมองนมหนู"

"มองนมหนูนี่คิดตังด้วยเหรอ ป๋านึกว่าให้ดูฟรี เห็นโชว์ซะอล่างฉ่าง"

"ของแบบนี้ใครเขาให้ดูกันฟรีๆหล่ะ นมนะไม่ใช่หน้าแข้ง"

"แล้วแบบUncensored มีให้ดูมะ เท่าไหร่ป๋าก็เปย์"

"ทะลึ่งแล้วป๋า จะมาชื้อทุเรียนหรือจะมาชวนหนูค้าประเวณีกันเนี่ย"

ระหว่างแม่ค้าสาวดาวยั่วกำลังใช้มีดบรรจงปอกทุเรียน ป๋าชาติก็ชวนพูดคุยเพื่อละลาบละล้วงถามเรื่องส่วนตัว

"แล้วทำไมไม่เห็นแฟนมาช่วยขายเลยละจ๊ะ"

"หนูยังไม่มีผัว อายุเพิ่ง ๒๐ กว่าๆ เรียนมหา'ลัยอยู่ ขายทุเรียนส่งตัวเองเรียนค่ะ"

ป๋าชาติฟังคำตอบแล้วร้องว้าว สาวน้อยสู้ชีวิตแบบเธอทำให้ป๋าชาติรู้สึกชื่นชมและอยากทำความรู้จักลึกซึ้งกว่านี้

"เป็นเด็กดีน่ายกย่องจริงๆ รู้จักทำมาหากิน อยากส่งเสียช่วยค่าหน่วยกิตค่าหอจริงๆ"

"นี่ถ้าป๋ายังไม่เลิกทำหัวงูพูดสองแง่สองง่ามกะหนู เดี๋ยวแม่จะด่าลูกหลานไม่รับเลี้ยงเลย"

"อย่าเข้าใจผิด ป๋าเป็นผู้ใหญ่ใจดีชอบออกทุนการศึกษาให้เด็กรักเรียนจ้า"

หญิงสาวแกะทุเรียนไปเหลือบมองหนุ่มใหญ่แล้วยิ้มมุมปาก

"จะว่าไปแล้ว ป๋านี่ดูซื่อๆดีนะคะ"

"อื่อ ป๋าคนธัมมะธัมโม"

"จริงเหรอคะ"


"จริงนะซิ"
"ป่าคุยสนุกดี หนูลดให้ป๋า เอา ๔๕๐ พอ แถมชะนีให้แพ็กนึงด้วย"

หญิงสาวส่งถุงใส่กล่องโฟมบรรจุทุเรียนหมอนทองและแพ็คชะนีไข่ให้

"ขอบใจจ้า ว่าแต่ทุเรียนเดี๋ยวนี้แพงจริงๆ แถมเป็นประเภทหางๆอีก"

ป๋าชาติบ่นขณะหยิบแบงค์พันส่งให้แม่ค้าแสนเซ็กซี่

"ก็ 'แจ็ค หม่า' มันมาเหมาซื้อทุเรียนหมอนทองคุณภาพดี ผ่านเว็บไซต์ทีมอล ของอาลีบาบากรุ๊ป ทำให้ตลาดราคาส่งทุเรียนที่จังหวัดนนทบุรีและทุกสวนทั้งจังหวัดจันทร์และภาคใต้ ปรับตัวสูงขึ้น . ราคามันเลยแพงแบบนี้"

"นี่ทุเรียนเมืองนนท์เหรอ?"

"นี่ป๋าแยกไม่ออกเหรอ ว่าทุเรียนจากไหน?"

"แยกไม่ออกหรอก เห็นเป็นทุเรียนหมอนทองเหมือนกัน ก็ชื้อกินหมดแหล่ะ"

"ทุเรียนหนูมาจากเมืองนนท์ เจ้าของสวนเล่าให้ฟัง ในสมัยรัชกาลที่ ๑ ปีพุทธศักราช ๒๓๓๐  คุณปู่ของคุณปู่ของคุณปู่อีกที ชื่อนายสาย ฉิมคล้าย ถูกเกณฑ์ไปรบกับพม่าที่ เมืองตะนาวศรี และ เมืองมะริด ขณะนั้น ได้เกิดขาดแคลนอาหาร ทหารไทยได้ไปหาอาหารตามป่า ได้สัตว์ และผลไม้เป็นอาหาร

ในนั้นมีผลไม้ที่มีเปลือกเป็นหนาม มีลำต้นสูงใหญ่แหงนคอตั้งบ่า ชาวมอญที่มาช่วยรบเรียกมันว่า "ทุเรียน" ทหารไทยก็เก็บมากิน มีรสหวานอร่อย แต่เนื้อน้อย คุณปู่ทวดสายก็ได้เก็บเมล็ดใส่ยามจนเต็ม

เมื่อเลิกทัพกลับมาอยู่เมืองนนท์ คุณปู่ทวดสายก็นำเมล็ดแจกจ่ายให้ญาติและเพื่อนฝูงนำไปปลูกส่วนคุณปู่สายนำมาปลูกที่สวนใกล้วัดสัก อ.บางกรวย ต้นทุเรียนเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว ไม่กี่ปีก็ออกผล นำมาแบ่งกันกิน จนติดอกติดใจชาวสวนทั้งบางกรวย บางพลัด บางบำหรุ นำไปปลูกขยายพันธ์ และพัฒนามาจนทุกวันนี้ "

"โอโห้ ชื้อทุเรียนยังได้ความรู้แถม สมเป็นแม่ค้าปัญญาชนจริงๆ"

"คนเราจะขายอะไร ก็ต้องแตกฉานในด้านนั้น"

"เก่งมากจ๊ะ แม่หนู ว่าแต่ทอนตังป๋าด้วย ตะกี้ให้แบงค์พันไป"

"แบงค์พันอะไรป๋า ตะกี้ป๋าให้แบงค์ ๕๐๐ มา อ่ะนี่ ๕๐  เงินทอน"

"อะ อ้าวอีหนู หน้าตาก็ดี หุ่นก็ดีแต่นิสัยไม่ดี ทำตัวไม่น่ารักซะแล้ว"

"ป๋าก็แก่แล้ว หลงๆลืมๆ อย่ามาโกงหนู"

"หนูต่างหากโกงป๋า ให้แบงค์พันไปแท้ๆ ทอนป๋ามาเถอะ อย่าโกงเลย"

"อ้าวๆไอ้แก่ นี่มึงว่ากูโกงเหรอ" แม่ค้าสาวเท้าสะเอวจ้องหน้าป๋าชาติแบบเอาเรื่อง

"พูดดีๆสิ อย่าขึ้นมึงขึ้นกู"

"ก็มึงมันคนแก่งี่เง่า กูไม่เกรงใจแล้ว"

"ตกลงจะไม่ทอนใช่มั๊ย!?" ป๋าชาติเริ่มเสียงแข็ง

"ก็กูรับมาห้าร้อย จะให้ทอนได้ยังไง!?"

"ดีๆ งั้นเจอกัน" ป๋าชาติล้วงมือถือโทรหาตำรวจ

"สวัสดีค่ะพี่ๆน้องๆแฟนเพจ 'กุ้งยกล้อ' ตอนนี้กุ้งเกิดเรื่องแล้วค่ะ มีลูกค้าแก่ๆงี่เง่าจะมาโกงกุ้งค่ะ"

"อ้าวๆๆ ทำไมไลฟ์สดประจานกันแบบนั้นหล่ะ"ป๋าชาติชะงักมองดูแม่ค้าสาวหยิบมือมาไลฟ์สดลงเฟสบุ๊ค เพียงพริบตายอดพุ่งขึ้นมาเป็นพันคน แถมแม่ค้าสาวยังถ่ายภาพป๋าชาติและบรรยายในแง่เสียๆหายๆ ขณะยอดไลค์พุ่งพรวดๆส่วนคอมเม้มก็ก่นด่าป๋าชาติยับเยินไม่มีชิ้นดี  ทุกคนพากันด่าสาดเสียเทเสียราวกับป๋าชาติไปฆ่าล้างโคตรแล้วเผาบ้านพวกมัน

"นี่ๆดูหนังหน้าไว้นะคะ  คนแก่ที่เป็นลูกค้างี่เง่า ชื้อของก็ทำลามก มาจ้องดูแต่นมกุ้ง"

"ก็แต่งมาซะขนาดนี้ ใครจะอดใจไม่ดูไหววะ  " ป๋าชาติบ่นขึ้นมา

"กุ้งเห็นว่าแก่แล้ว เลยขายถูกๆ เพื่อนๆก็รู้ช่วงนี้ทุเรียนแพงขนาดไหน แต่ทำคุณบูชาโทษ โปรดสัตว์ได้บาปค่ะ"

ป๋าชาติดูหญิงสาวทำหน้าเศร้าๆพูดเสียงอ่อนเสียงหวานน่าเห็นใจ "โห้ เล่นกันแบบนี้เลยเหรอ"

"พอถึงตอนจ่างเงินบอกให้แบงค์พัน ทั้งๆที่ให้แบงค์ห้าร้อย กุ้งยืนยันอธิบายกับแกดีๆด้วยความสุภาพ"

"สุภาพตรงไหน เท้าสะเอวด่าฉอดๆ" ป๋าชาติพยายามแก้ต่างให้ตัวเอง

"แกยังขู่กุ้งว่าถ้าไม่คืนให้นะ จะแจ้งตำรวจมาจับกุ้งไปขังค่ะ คนอาไร้ ไม่มีมนุษยธรรมสักนิด หน้าตาก็เหมือนคนใจบาปหยาบช้า นิยมทำเรื่องชั่วร้ายเลวทรามเป็นกิจวัตร ท่าทางชีวิตนี้คงจะไม่เคยบริจาคเงินใส่ซองผ้าป่าหรือกฐินแน่ๆ หนำซ้ำยังมารังแกแม่ค้าตัวน้อยๆตาดำๆหาเช้ากินตอนค่ำๆอย่างกุ้งตัวน้อยๆได้ลงคออีก ฮือๆๆ"

"อีตอแหล!!!...."

สถานการณ์ของป๋าชาติยังคงย่ำแย่ลงเรื่อยๆ นอกจากในโซเซี่ยลแกจะกลายเป็นจำเลยให้ชาวบ้านก่นด่า รอบๆบริเวณนั้นผู้คนได้ยินเสียงคนเถียงกันก็ออกมายืนดู และบางคนจับใจความจากไลฟ์สดได้ก็เข้าใจว่าป๋าชาติเป็นฝ่ายผิด  ต่างจับกลุ่มซุบซิบนินทามองป๋าชาติในแง่ไม่ดี ทำเอาหนุ่มใหญ่หันรีหันขวางทำหน้าไม่ถูก ไม่นึกว่าเงินแค่ห้าร้อยจะถูกทำให้เสียชื่อเสียงชนิดป่นปี้ทั้งโลกจริงและโลกเสมือน
         
"ขอจบการไลฟ์สดแค่นี้ก่อนนะคะ กุ้งขอไปเคียร์กับอีตาลุงคนนี้ให้มันจบๆก่อน แล้วจะมารายงานความคืบหน้า"

หญิงสาวปิดกล้องไลฟ์สดจากมือถือ จากนั้นขยับหน้าอกตูมๆของตนแล้วเดินมาเผชิญหน้ากับป๋าชาติ

"ว่ายังไง ยังยืนยันว่าให้เงินมาพันนึงอีกหรือเปล่า"

"กะ ก็ให้ไปจริงๆอ่ะ"

"คุยกันก็มองหน้าเซ่  เงยหน้าขึ้นมาสบตา  มองแต่นมอยู่ได้"

หญิงสาวตวาดใส่ป๋าชาติเสียงดัง เพราะเขาก้มมองร่องอกของหญิงสาวไม่วางตา

"กะ  ก็จุดโฟกัสตรงนี้มันน่าสนใจกว่าหน้านี่"

ป๋าชาติละส่ายตาจากสองเต้าตูมๆสบตาหญิงสาวแบบหวาดเกรงเพราะกลัวฤทธิ์เดชจากปาก

หญิงสาวเองเห็นป๋าชาติหงอๆไม่ค่อยโต้เถียงเท่าไหร่ก็ได้ใจ ข่มด้วยเสียงดังหวังให้แกยอมถอยไปโดยดี

"จะเอายังไงต่อ บอกมา!?"

ป๋าชาติกวาดตามองไปรอบๆมีชาวบ้านร้านตลาดมายืนดูคะเนร่วมๆร้อยคนแต่ละคนไม่มีใครเห็นใจแกเลย

"ไม่เอาเงินทอนแล้วก็ได้"

ป๋าชาติบอกเสียงอ่อยๆแล้วหิ้วถุงทุเรียนหันหลังทำท่าจะเดินกลับบ้าน

"เดี๋ยวอย่าเพิ่งไป อย่าคิดว่าจะไปง่ายๆ"

"มีอะไรอีกหล่ะ"

ตอนนี้หญิงสาวถือว่าตัวเองมีแต้มต่อ และป๋าชาติก็ไม่คิดตอบโต้จึงอยากจะเหยียบให้จมดิน

"มากล่าวหาว่าหนูโกงเงิน พอจำนนด้วยหลักฐานจะกลับไปเฉยๆไม่ได้"

หญิงสาวประกาศเสียงดังและชาวบ้านที่อยู่แถวๆนั้นก็ปรบมือปรบไม้ส่งเสียงสนับสนุน และพากันโห่ฮาใส่ป๋าชาติผู้น่าสงสาร ที่เวลานี้สภาพจิตใจของแกแหลกสลายยับเยินไม่มีชิ้นดี

"ต้องการอะไรอีก แค่นี้ยังทำให้อับอายไม่พออีกเหรอ"

"ยังไม่พอ หนูต้องการเงินค่าทำขวัญเป็นค่าเสียหายที่กล่าวหาว่าโกงเงินทอน"

"มันจะมากไปแล้วอีหนู เงินก็ไม่ทอน แล้วยังจะข่มขู่เอาเงินค่าทำขวัญอีก หน้าด้านจริงๆ"

"พี่น้องคะ ดูๆเห็นมั๊ยคะ ความกักขฬะของตาแก่คนนี้"

หญิงสาวทำหน้าเศร้าพูดจาน้ำเสียงปนสะอื้นฟ้องชาวบ้านที่ยืนดูอยู่รอบๆ แน่นอนว่าทุกคนเข้าข้างเธอ

"จ่ายค่าทำขวัญน้องเขาไป ฐานทำน้องเขาเสียชื่อเสียง"

"แก่เพราะกินข้าว เฒ่าเพราะอยู่นานจริงๆ"

"แจ้งตำรวจมาลากคอมันเข้าคุกเลย"

"แก่แล้วยังขี้โกง จ่ายค่าทำขวัญน้องเขาไปไอ้เฒ่า!"

"ยังๆ ยังไม่สำนึก กระทืบมันเลยดีกว่า" ชายฉกรรจ์คนหนึ่งตะโกนบอก ชาวบ้านต่างปรี่เข้าหา

หญิงสาวเห็นเรื่องจะไปกันใหญ่ เธออรีบเข้าไปขวางและห้ามปรามชาวบ้านไว้จนทุกคนสงบลง

"ว่ายังไงหล่ะ จะจ่ายค่าทำขวัญหรือโดนตีนชาวบ้าน"

หญิงสาวพูดกับป๋าชาติน้ำเสียงกระด้างเชิงข่มขู่

"จะเอาเท่าไหร่ บอกมา!?!"

"คริๆพูดกันง่ายๆแบบนี้ก็ดี"

หญิงสาวชูสองนิ้วขึ้นมา

"๒๐๐ เหรอ?"

"บ้าสิ ๒ พัน!" หญิงสาวตวาดบอกถึงราคาค่าทำขวัญ

"เยอะไปหรือเปล่าขอต่อสักพันนึงได้มั๊ย?"

"หนูไม่ได้บอกผ่าน อย่ามาต่อ จะจ่ายดีๆหรือจ่ายด้วยน้ำตา ห่ะ!"

ป๋าชาติหนุ่มใหญ่อยากให้เรื่องน่าอับอายนี้จบๆลงสักที ล้วงกระเป๋าเงินขึ้นมาหยิบแบงค์สีเทาส่งไปให้สองใบ หญิงสาวรับไปแล้วยิ้มเยาะ ในขณะชาวบ้านส่งเสียงโห่ไล่และก่นด่าไม่หยุด ป๋าชาติก้มหน้าเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยความอัปยศอดสู ไม่นึกไม่ฝันว่าจะถูกย่ำยีศักดิ์ศรีและจิตใจถึงขนาดนี้ จากการแวะชื้อทุเรียนไปกินเท่านั้น
.
.
.



.
.
.
"แค้นจนเป็นไข้เลยป๋ากู งั่มๆๆ"

เป็นเสียงพูดลอยๆพร้อมเสียงเคี้ยวเนื้อทุเรียนจากพู่ในมือของหนุ่มไวไฟ ซึ่งเขาเป็นคนรู้จักและเป็นผู้เคารพนับถือป๋าชาติ ในตอนนี้ต้องมารับหน้าที่คอยนั่งเฝ้าไข้อยู่ข้างๆเตียง เขามองป๋าชาติที่นอนห่มผ้าเนื้อตัวหนาวสั่นจากพิษไข้อย่างเวทนา เรื่องราวของป๋าชาติกลายเป็นข่าวดังทุกเว็บทุกเพจ แถมทีวีดิจิตอลบางช่องยังเอาไปออกข่าว แม้จะเบลอหน้าแต่ว่าคนใกล้ชิดก็รู้ดีกว่าคือใคร

"หมดๆ หมดกันชื่อเสียงกู ป่นปี้ไม่มีชิ้นดี"

"อย่าซีเรียสน่าป๋า ปรกติก็ไม่มีใครมองป๋าในแง่ดีอยู่แล้ว"

"ถ้ากูไม่ป่วยนะ จะกระโดดถีบมึงสองตีนคู่เลย ฐานทำร้ายจิตใจกูเพิ่มเติม"

"สภาพเป็นแบบนี้ยังจะเก่งอีก ช่วงนี้เก็บๆตัวหน่อยละกัน"

"กูจะล้างแค้นมันให้สาสม"

"ล้างแค้นใครหล่ะป๋า"

"อีแม่ค้าทุเรียนคนนั้นไง ถ้ากูเจอมันนะ กูจะจับมันฉีกทุเรียนให้ร้องขอชีวิตเลย!"

"เลิกแล้วต่อกันเถอะป๋า เงินแค่นั้น ขนหน้าแข้งป๋าไม่ร่วงหรอก"

"ขนหน้าแข้งไม่ร่วง แต่ศักดิ์ศรีและความเป็นคนของกูไม่เหลือ"

"โลกโซเซี่ยลมันแค่ไฟลามทุ่ง วันนี้เรื่องของป๋ากระแสดังลงหน้าหนึ่ง พรุ่งนี้ก็มีเรื่องใหม่ๆมากลบกระแสแล้ว"

"แต่มันยังเหลือแผลเป็นในใจกู ไม่มีวันลบเลือน"

"ป๋านี่อาฆาตยังกะหนังและละครน้ำเน่าจริงๆ"

หนุ่มไวไฟฟังป๋าชาติพูดแล้วส่ายหน้า เพราะถ้าไม่เลิกราจากกันเรื่องเล็กอาจจะกลายเป็นเรื่องใหญ่

"ป๋าให้เอ็งไปสืบดูที่อยู่อีแม่ค้าทุเรียน ได้ความว่ายังไงบ้าง"

ป๋าชาติเอ่ยถามถึงธุระที่ไหว้วานหนุ่มรุ่นน้อง

"เขาก็ขายทุเรียนอยู่ที่เดิม แถมขายดีด้วย เพราะ...'

"เอาเรื่องตอแหลกับกูไปเพิ่มยอดขายแท้ๆ อีดกท้ง!!!"

"อย่าเครียดสิป๋า เดี๋ยวความดันขึ้น แค่นี้ยังล้มหมอนนอนเสื่อเลย"

"เอ็งไม่เป็นป๋า เอ็งไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน"

ป๋าชาติลุกขึ้นมาตะเบงเสียงก่อนจะไอโขลกๆลงไปนอนกลิ้งไปกลิ้งมา

"สภาพนี้ยังจะไปโกรธแค้นอาฆาตเขาอีก เครียดมากๆ เดี๋ยวได้เข้าเข้าโรงพยาบาลหรอก"

"ถ้าไม่ได้แก้แค้น กูนอนตายตาไม่หลับ!!!"

ป๋าชาติคำรามหลังหายจากอาการไอจนหน้าแดงหน้าดำเมื่อครู่ เจ้าหนุ่มไวไฟมองอย่างเหนื่อยหน่าย ดูเหมือนจะเป็นความแค้นฝังหุ่นชนิดอภัยให้กันไม่ได้ไปซะแล้ว

"ผู้หญิงคนนั้นทำมาหลายรายแล้ว ส่วนใหญ่เหยื่อจะเป็นเฒ่าหัวงูอย่างป๋า"

"นั่นไง อีคนสารเลว"

ป๋าชาติเค้นเสียงด่าโดยไม่ดูตัวเองว่าไม่ได้ดีกว่าเขาเท่าไหร่

เจ้าหนุ่มไวไฟดูอาการให้แน่ใจว่ารายงานต่อแล้วป๋าชาติจะไม่โกรธจนอาการป่วยกำเริบอีก

"บางคนก็เพิ่งรับเบี้ยสูงอายุมา เจออิทธิฤทธิ์แม่ค้าทุเรียนคนนี้รีดไถไป"

"น่าสงสารจริงๆ" ป๋าชาติรู้สึกเห็นใจเหยื่อคนอื่นๆ

"ว่าแต่เดือนนี้ป๋ารับเบี้ยเลี้ยงผู้สูงอายุหรือยัง"

"ไอ้บ้า อายุกูยังไม่ถึงเกณฑ์ เอาเป็นว่าอีแม่ค้าคนนี้บ้านมันอยู่ที่ไหน มันอยู่กับใคร มีใครร่วมขวนการบ้าง"

ป๋าชาติขยับขึ้นนั่งแล้วถามข้อมูลหญิงสาวเป็นชุด

"แม่ค้าคนนี้เก่ง ทำมาหากินคนเดียว ลูกผัวไม่มี เช่าบ้านอยู่แถวซอยโชคชัย"

"เอ ก็อยู่ไม่ไกลจากซอยบ้านเรา ยังงี้ไปหาไม่ยาก ฮรี่ๆๆๆ"

"ถามจริงๆ ป๋าจะไปทำอะไรเขา สารรูปป๋าตอนนี้เข้าส้วมเยี่ยวหรือขี้เองยังแทบไม่ไหว"

"ข้าแค่เป็นไข้โว้ย ไม่ได้เป็นอัมพาท อีกสี่ห้าวันก็หายแล้ว"

"ป๋า...ผมว่าต่างคนต่างจบๆกันไปดีกว่า ผมกลัวเดี๋ยวเรื่องมันจะบานปลายเอานา ผมหวั่นๆไงไม่รู้"

"ไม่บ่านปลายหรอก เอ็งดูเส้นผมบนหัวข้า หงอกเกินครึ่งแล้ว ข้าประสบการณ์สูงไม่ทำอะไรโง่ๆหรอก"

"ถ้าอย่างงั้นก็ตามใจ ป๋าอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะ โตๆกันแล้วนี่!"

เจ้าหนุ่มไวไฟชำเลืองตามองอย่างไม่ศรัทธาในความคิดของป๋าชาติแต่ไม่อาจจะห้ามปรามใดๆได้
.
.
.
หลายวันต่อมาป๋าชาติก็หายไข้และกลับมาแข็งแรง แต่ไฟแค้นที่อัดแน่นในใจไม่เคยจางหายไปแม้แต่น้อย ความอัปยศอดสูที่ถูกแม่ค้าทุเรียนกระทำจะต้องถูกชำระอย่างสาสม เมื่อถึงวันที่ฤกษ์งามยามดีป๋าชาติก็นัดเจ้าหนุ่มไวไฟขับรถมารับที่บ้านและพาไปยังที่อยู่ของหญิงสาว

"เขาอยู่บ้านหลังนี้แหล่ะป๋า"

หนุ่มไวไฟขับรถพามาส่งหน้าบ้านปูนสองชั้นมีรั้วรอบขอบชิด รถขายทุเรียนของเธอจอดอยู่ด้านหน้า

"สงสัยวันนี้ผลไม้ยังไม่มา เห็นหยุดมา ๒-๓วันแล้ว"

"มันขายผลไม้บังหน้า จริงๆแล้วมันเป็นพวก ๑๘ มงกุฏ"

"ป๋าจะทำอะไรเขา ถามจริงๆ"

"กูจะให้มันได้รับบทเรียนที่มันลืมไม่ลง จนมันไม่กล้าไปทำให้ใครเดือดร้อนอีก"

ไวไฟเริ่มใจคอไม่ดีเพราะเกรงว่าป๋าชาติอาจจะพลั้งไม้พลั้งมือทำอะไรรุนแรงไป ถ้าเป็นคดีขึ้นโรงขึ้นศาลขึ้นมาเขาจะพลอยซวยติดร่างแหไปด้วย ในฐานะผู้สมรู้ร่วมคิด

"ป๋ารู้ตัวนะ ว่ากำลังทำอะไรอยู่."

"สติสัมปชัญญะของกูอยู่ครบถ้วน มึงสบายใจได้ ฮรี่ๆๆ"

"น้ำเสียงกับสีหน้าแววตา ไม่น่าไว้ใจเลย"

"ถ้ามึงกลัวก็กลับไปก่อน!"

ป๋าชาติบอกเจ้าไวไฟแล้วก้าวลงจากรถไปยืนมองผ่านรั้วเข้าไปในบ้านของหญิงสาวตาเป็นประกาย

"โชคดีนะป๋า!"

หนุ่มไวไฟบอกแล้วขับรถออกจากตรงนั้นทิ้งให้ป๋าชาติยืนขบเขี้ยวเคี้ยวฟันลำพัง สองตาถลึงของป๋าชาติจ้องมองไปยังบ้านหลังนั้นโดยไม่สนใจมองตามรถยนต์ของเจ้าไวไฟที่แล่นออกไปอย่างรวดร็ว เขาเดินเกร่ไปเกร่มาดูลาดเลาพักหนึ่ง เมื่อไม่เห็นผู้คนสัญจรผ่านไปมาก็เดินไปใกล้ๆรั้วแล้วใช้มือจับขอบรั้วสูงท่วมหัวแล้วโหนตัวข้ามรั้วไปอย่างรวดเร็ว แต่ด้วยความที่อายุเยอะเรี่ยวแรงไม่ค่อยมี จึงคว้าขอบรั้วพลาดร่างหล่น 'ตุ๊บ' ลงอีกฝั่ง แต่ป๋าชาติยังไว้ลายกลิ้งเข้าไปหลบในดงกล้วยแล้วร้องครางด้วยความเจ็บปวดเบาๆ
.
.
.



.
.
.
หลังจากนั่งพักจนร่างกายหายเคล็ดขัดยอกแล้ว ป๋าชาติก็ค่อยๆย่องไปตรงหน้าต่างข้างบ้าน และโผล่หน้าไปมองหาว่าหญิงสาวอยู่ส่วนใดของบ้าน และได้เห็นหญิงสาวก้มๆเงยอยู่หลังบ้านในชุดผ้าถุงกระโจมอก
"ซักผ้าอยู่ตรงนั้นเอง อีตัวแสบ" ป๋าชาติเค้นเสียงบอกตัวเอง

เสียงของแม่ค้าทุเรียนสุดแซ่บดังขึ้นเพราะกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนระหว่างซักผ้า ป๋าชาติค่อยๆย่องไปยังลานซักล้างเพื่อจัดการเอาคืนหญิงสาวที่ยังไม่รู้ตัวว่ามีผู้บุกรุกเข้ามาเยือนด้วยความขุ่นแค้นแน่นใจ

จากการสนทนาบอกว่าหญิงสาวอยู่บ้านคนเดียว เพราะทุเรียนขาดตลาดและผลไม้อื่นๆยังไม่ถึงฤดูกาล แต่ก็มีเงินเก็บพอใช้ที่ได้มาจากพวกเฒ่าหัวงูเคราะห์ร้ายจำนวนหนึ่ง

ป๋าชาติได้ฟังน้ำเสียงเยาะเย้ยของหญิงสาวรู้สึกเจ็บใจเพราะว่าเขาก็เป็นหนึ่งในเหยื่อของเธอ แต่วันนี้หญิงสาวกำลังจะต้องเสียใจเพราะเหยื่อของเธอกำลังจะกลับมาเป็นผู้ล่า ป๋าชาติซุ่มรออย่างใจเย็นเพราะเธอยังคุยมือถือระหว่างซักผ้าหากผลีผล่ามเข้าไปทำอะไรในตอนนี้ คนคุยโทรศัพท์จะรู้เรื่องที่เกิดขึ้นด้วย หนุ่มใหญ่ใช้ความอดทนอยู่พอสมควรกว่าที่หญิงสาวจะซักและตากผ้าจนเสร็จ จวบกระทั่งเลิกคุยโทรศัพท์เพราะแบ็ตเตอรี่หมด พอเห็นว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดไว้ ป๋าชาติก็ปรากฏตัวต่อหน้าของเธอที่อยู่ในชุดผ้าถุงลาสยดอกกระโจมอก อวดอกชิดตูมเต่ง หญิงสาวเองพอเห็นผู้บุกรุกก็มีสีหน้าตกใจ และพอเห็นว่าเป็นป๋าชาติโจทษ์คนล่าสุดของตนเองก็หน้าซีดหน้าเซียวเข้าไปใหญ่  ขยับตัวจะหาทางหนีเอาตัวรอดเพราะรู้ว่าป๋าชาติไม่ได้มาดีแน่ๆ

"แก! ขะ เข้ามาบ้านฉันทำไม ออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะโทรเรียกตำรวจมาจับแกนะ"

"มือถือแบ๊ตหมดแล้ว จะโทรไปหาใคร แล้วเรื่องตะโกนให้คนช่วย คงจะมีคนมาช่วยหลอกนะ ทะเลาะกับเขาไปซะทุกบ้าน แม่ค้าปากตลาดนิสัยขี้โกงเอาเปรียบสังคมอย่างมึง ใครจะมาคบห่ะ!"

"อะ ออกไปนะ ไอ้แก่ ถ้าไม่ออกไปฉันจะตีแกด้วย เอ่อๆๆ อะไรดีวะ"

"ได้เวลาเอาคืนที่ทำชื่อเสียงกูป่นปี้แล้ว เหอๆๆ" ป๋าชาติเดินทื่อเข้าหา หญิงพยายามควานหาอาวุธ

"แกจะทำอะไรฉัน ออกไปนะไอ้แก่ ออกไปจากบ้านฉันนะ"

หญิงสาวคว้ากะละมังขึ้นมาหมายใช้เป็นอาวุธ แต่ป๋าชาติปรี่เข้าไปคว้าจากมือแล้วกระชากโยนทิ้งไป จากนั้นก็รวบร่างของหญิงสาวที่พยายามจะวิ่งหนีและแหกปากร้องตะโกนให้คนช่วย แต่โชคร้ายที่บ้านข้างๆของเธอไม่มีใครอยู่  และจากการถูกกอดรัดฟัดเหวี่ยงทำให้ผ้าถุงที่สวมกระโจมอกไว้หลุด ร่างเปลือยเปล่าขาวโพรนของหญิงสาวก็ปรากฏต่อสายตาของป๋าชาติ ซึ่งป๋าชาติเอามืออุดปากของหญิงสาวแล้วลากเข้าไปในบ้านก่อนจะพาไปยังห้องๆหนึ่งเดาว่าจะเป็นห้องนอนของเธอแล้วโยนร่างเปลือยลงไปบนฟูกแข็งๆอย่างไม่ปราณีปราศัย

"แก! อย่าทำอะไรฉันนะ" หญิงสาวรีบคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างเปลือย

"วันนี้กูจะเอาคืนมึงอย่างสาสม ชอบแต่งตัวยั่วเป็นกระหรี่นักใช่มั๊ย วันนี้กูจะเย็ดมึงเหมือนกระหรี่เลย"ป๋าชาติตะโกนใส่หน้าหญิงสาวก่อนจะโถมเข้ากอดรัดและกระชากผ้าห่มออก จากนั้นทั้งก็บีบเคล้นขยำขยี้เนื้อตัวของหญิงสาวที่อวบอิ่มอย่างมันมือ หญิงสาวพยายมขัดขืนดิ้นรนสุดชีวิต ปากร้องตะโกนขอความช่วยเหลือไม่ขาด

"มึงจะตะโกนเรียกให้คนมาดูว่ากูกำลังเย็ดมึงหรือไง อีดอก!" ป๋าชาติจิกเส้นผมกลางศีรษะของหญิงสาวแล้วดึงมาแนบกับหน้าของตนแล้วตะคอกเสียงใส่ ทำเอาหญิงสาวเงียบเสียงลงหอบหัวใจจนอกสะท้อน มองสบตาป๋าชาติอย่างหวาดเกรง
ร่างของหญิงสาวถูกกดให้นอนหงายอวดทุดสัดส่วนต่อสายตา สองเต้าเขย่าโลกอวบอิ่ม เอวคอด โหนกนูนขนาดฝ่ามือปิดไม่มิด ประดับด้วยขนดกรกรุงรัง

"เวลาแก้ผ้ามึงน่าเย็ดกว่าตอนใส่เสื้อผ้าอีก วันนี้กูจะเย็ดมึงทั้งคืนเลย" ป๋าชาติแลบลิ้นเลียมุมปาก สายตาหื่นๆแสดงออกอย่างชัดเจน มือข้างหนึ่งเอื้อมไปจับเนินโหนกแล้วคลึงเบาๆในขณะหญิงสาวหลับตาปี๋ยกมือไหว้อย่างน่าเวทนา

"อย่าทำอะไรหนูเลยนะป๋า หนูสำนึกผิดแล้ว หนูขอโทษ" หญิงสาวพูดอย่างอับจนหนทาง

"โถ้...อีห่า ทำเป็นพูดจาน่าสงสาร ตอแหลเลเวลห้าร้อยอย่างมึง กูไม่สงสารหรอก"

"วันนั้นหนูร้อนเงิน หนูจำเป็นต้องทำ"

"มึงร้อนเงินบอกกูดีๆก็ได้ แต่วิธีของมึงโหดร้ายมากฆ่าคนทั้งเป็นทำลายชื่อเสียงเขาป่นปี้"

"หนูสำนึกผิดแล้ว ต่อไปจะไม่ทำอีกแล้ว"

"ไม่ต้องกลัวหรอก กูไม่ทำอะไรมึงหรอก แต่กูจะพามึงขึ้นสวรรค์อีแม่ค้าปากตลาด"

"อย่าทำหนูเลยนะป๋า สงสารหนูเถอะนะ อย่าหนูกลัวแล้ว."

ร่างของป๋าชาติแทรกตรงหว่างขาของหญิงสาว จับสองขาถ่างอ้าออกกว้างจนกลีบแคมสองข้างแยกอ้าออก แลเห็นเนื้อสีชมพูอมแดง มีติ่งเท่าเม็ดละมุดสีชมพูเหนือร่องรูลึกลับที่ลึกหายเข้าไป ป๋าชาติมองแล้วแลบลิ้นเลียปากแผล่บๆ

"ตอนนั้นกูสาบาญว่าจะจับมึงฉีกทุเรียนล้างแค้นให้ได้ ตอนนี้กูทำได้แล้ว ต่อไปกูจะซดน้ำเงาะมึงให้เสียวจนลืมลิ้นกูไม่ลงเลยอีแม่ค้าตัวดี!"

"ซี้ดดด ป๋า อย่าทำ หนูเสียว ซี้ดดดด"หญิงสาวเอามือดันใบหน้าของป๋าชาติที่กำลังก้มๆเงยๆอยู่ที่เนินของตนเอง

'แผล่บๆๆ' เสียงป๋าชาติใช้ลิ้นเลียรอบๆปากหีชดน้ำเงี่ยนสีขาวใสที่ไหลออกมาจากรูของหญิงสาวไม่หยุด ตอนแรกหญิงสาวก็ขัดขืนดิ้นรนหลบหลีก แต่พอเจอลิ้นร้อนๆของป๋าชาติเข้าไปก็ติดใจ ไม่หลบหนีใดๆแอ่นหีสู้ปากและลิ้นซะอย่างงั้น ป๋าชาติกระตุ้นความเสียวด้วยลิ้นใส่หีอยู่พักใหญ่แล้วก็ ค่อยกดหน้าตัวเองแยงลิ้นใส่เข้าไปในช่องหี ฉกลิ้นใส่อุตลุด

"โอ๊ยๆๆป๋าขา ซี้ดดดด เสียวหีจริงๆ ป๋าใช้ลิ้นเก่งมากๆ"เสียงครางของหญิงสาวดังระงมพร้อมเสียงหอบหายใจหนักๆ

"เริ่มเงี่ยนแล้วสิมึง บอกแล้วว่าเจอลิ้นกูมึงจะหลงจนร่าน ฮ่าๆๆ"

"ป๋าขาอย่าหยุดค่ะ หนูกำลังจะถึงแล้ว อย่าปล่อยให้หนูค้าง"

"กูไม่ปล่อยให้มึงค้างหรอก จะเลียให้แตกคาลิ้นเลย แผล่บๆๆ"

พูดจบหนุ่มใหญ่ก็ก้มหน้าลงไปเลียร่องหีอีกรอบ คราวนี้เลียซ้ายป่ายขวา หญิงสาวหลับตาพริ้มหลังแอ่นกระตุกเกร็งเพราะความเสียวเป็นระยะๆ อาการขัดขืนไม่หลงเหลือแล้ว เธอนึกไม่ถึงว่าตาแก่อายุเกินครึ่งร้อยท่าทางเซื่องๆจะมีลีลาลิ้นมหาระทึกขนาดนี้ สองมือของหญิงสาวโอบกอดรอบศีรษะที่เส้นผมสองสีแล้วกดใบหน้าอัดเข้ากับเนินหีของเธอไม่หยุด

"อู้ย ลิ้นป๋าสุดยอดจริงๆ ดีกว่าผัวเก่าหนูอีก ซี้ดดด"

"อ้าว อีห่าเคยมีผัวแล้วเหรอ แล้วผัวมึงไปไหนแล้วหล่ะ" ป๋าชาติสะดุดเอ่ยถาม แล้วเลื่อนขึ้นมาตรงหน้าอกเต่ง

"โธ่ป๋า อายุขนาดหนูขนาดนี้แล้ว มันก็ต้องมีผัวมามั่งเซ่ มีหลายคนอยู่นะฝรั่ง จีน แขก ก็มี แต่เลิกกันไปหมด มันบอกว่าหนูปากจัด"หญิงสาวเฉลยสาเหตุเหล่าผัวๆทิ้งตนเองไป

"โอโห้ อีห่า มึงนี้ประสบการณ์สูงจริงๆ มีผัวนานาชาติเลยนะ "ป๋าชาติพูดแล้วซบใบหน้าไปที่เต้าใหญ่ๆ ทั้งกัดทั้งฟัด ส่งนสองมือของแกบีบขยำเล่นอย่างสนุกมือ และดูดหัวนมใหญ่ๆสีน้ำตาลอ่อน "นมมึงนี่น่าฟัดจริงๆ ของจริงด้วยไม่ได้ทำมา ยังกะบักส้มโอหรือแตงโมเลยว่ะ เต็มปากเต็มคำเต็มไม้เต็มมือดีจริงๆ"

"วันนั้นหนูขอโทษป๋าจริงๆนะคะ" แม่ค้าสาวพูดเสียงอ่อนเสียงหวานแอ่นเต้าให้ป๋าชาติดูดอย่างเต็มใจ

"เออๆป๋ายกโทษให้ ถ้าเด็กสำนึกและขอโทษอย่างจริงใจ แต่ทีหน้าทีหลังอย่าไปทำอย่างนั้นกับใครอีก มันเป็นบาปเป็นกรรม ถ้าเกิดคนที่หนูทำเขาเป็นโรคซึมเศร้าฆ่าตัวตายจะทำยังไง" ป๋าชาติขยำเต้านมหญิงสาวแล้วดูดจ๊วบๆพลางสั่งสอนไปด้วย สมเป็นคนธัมมะธัมโมจริงๆ

"วันนี้หนูจะยอมให้ป๋าเย็ดเพื่อไถ่โทษนคะ เย็ดแล้วป๋าต้องเลิกโกรธหนูนะคะ"

"อื่อๆ วันนี้ป๋าก็ตั้งใจมาเย็ดหนูอยู่แล้ว ถ้าไม่ยอมดีๆก็จะปล้ำจนเสร็จแหล่ะ" ป๋าชาติบอกแล้วขยับถอดเสื้อผ้าของตนเองออก ท่อนควยยาวใหญ่อวบอ้วนขัดกับร่างกายที่เยนื้อหนังส่วนอื่นๆเหี่ยวย่นทำเอาแม่ค้าสาวตาวาว แม่ค้าสาวมองดูท่อนควยปลายม่วงคล้ำเพราะผ่านศึกมาโชกโชนด้วยสายตาแวววาว ใคร่อยากจะให้มันมาสัมผัสร่องหีใจจะขาด ร่องหีหลั่งน้ำออกมาพลั่กๆเพราะห่างร้างการถูกเย็ดมานานหลายเดือน ตั้งแต่ผัวคนล่าสุดเลิกลาไป

"เย็ดหนูมันๆนะป๋า" หญิงสาวอ้าขาออกกว้าง แคมหีสองข้างแบะกว้างแลเห็นร่องรูลึกลับ ป๋าขยับจับท่อนควยแหย่เข้าไปในรูหีแม่ค้าสาวแล้วกดลงไปช้าๆ เสียบดันอยู่ไม่กี่ทีควยก็มุดหายเข้าไปในร่องเสียวที่มีหมอยปกคลุมอยู่รอบๆ รูหีอย่างหนาแน่น ป๋าชาติเสียบแทงควยเข้าไปจนสุดแล้วดึงควยออกมาเสียบเข้าไปใหม่คราง ' อื้อ อื้อ'เวลากระเด้าใส่ด้วยลีลาเนิบๆช้าๆใจเย็นสมอายุไม่เร่งหักโหมเพราะจะหมดแรงก่อนถึงจุดหมาย

"อู้ยๆๆซี้ดดด น้องกุ้งจ๋า"

"เสียวควยหล่ะสิ หนูก็หัดขมิบดูแลตัวเองนะ ถึงฟิตสตาร์ทติดง่าย เสียวมากหล่ะสิ"

"นี่ขนาดเย็ดช้าๆยังเสียวน้ำจะแตก หีหนูเยี่ยมมากๆ"

"ขนาดนั้นเลยหรือ แกล้งชมกันหรือเปล่า" แม่ค้าสาวเด้งหีรับสู้กับควยป๋าชาติที่กระเด้าเข้ามา

"ตอด หนักมาก หีดีๆแบบนี้ ผัวทิ้งไปได้ยังไง ....." แท่งควยเสียบเข้าเสียบออกใส่รูหีที่มีน้ำเหนียวๆไหลออกมาไม่ขาดสาย  ลำควยที่ถูกเคลือบด้วยน้ำหีกำลังเงาวับ มันกำลังเสพสุขกับการได้เย็ดหีของแม่ค้าปากจัดหุ่นแซ่บให้สาสมกับความแค้นที่ถูกกระทำให้อับอายต่อหน้าธาระกำนัล  ซ๊วบ...ซ๊วบ...เสียงแท่งควยแทงใส่รูหี จ๊วบ...จ๊วบ นมเต้าโตก็โดนปากป๋าชาติดูดเข้าไปไม่ขาดปาก บางครั้งก็กัดแรงๆบ้างทีก็ใช้ลิ้นเลียปาดไปปาดมาด้วยลีลาสมกับเป็นสิงห์เฒ่าที่มีประสบการณ์กามโลกีย์ที่โชกโชน

การเย็ดกันของคู่เสียวต่างวัยที่อายุห่างกันคราวลุงคราวหลานดำเนินไปอย่างช้าๆ และเมื่อความเสียวประดังถาโถมเข้ามาเพิ่มขึ้น  ป๋าชาติก็เค้นแรงกระเด้าใส่เร็วขึ้น ช่องทางหีต้อนรับควยใหญ่ๆแบะอ้าอมอย่างเต็มรักและบานออกเมื่อถูกท่อนควยรูดออกมา เอวชองป๋าชาติขยับเป้นระวิงส่งท่อนควยเข้าไปสร้างความซ่านเสียวเสียงดัง ปั่กๆๆๆๆ

"ควยป๋าใหญ่จริงๆ แน่นหีเหมือนตอนโดนเย็ดครั้งแรก"หญิงสาวเอ่ยบอกเสียงกระเส่า

"จะชมเกินไปหรือเปล่า ไม่ต้องมาอวยอะไรกันหนักหนาหรอก"

"จริงๆค่ะป๋า เสียวกว่าตอนได้ผัวคนแรกอีก ไอ้ห่านั่นเย็ดหนูมีแต่เจ็บ"

"คงพวกมือใหม่จับหนูนอนหงายแหกหีก็รีบยัดๆใส่แล้วเย็ดๆจนน้ำแตกก็ไปหล่ะสิ"

"ใช่คะป๋า อุตส่าห์ยอมให้เย็ดคนแรก แม่ง สู้นิ้วหนูก็ไม่ได้"

"ที่หนูด่าเก่งๆอย่างนี้ หงุดหงิดเพราะไม่มีควยเย็ดถูกใจใช่มั๊ย ด่าไฟแลบยังกะคนเก็บกด"

"ทำไมป๋าถึงรู้หล่ะ ผัวหนูคนล่าสุดมันติดยาบ้า สูบยาบ้าแล้วตาแข็ง แต่ควยไม่แข็ง วันๆก็หลอนไม่ยอมเย็ด"

"แล้วหนูก็เลยขอเลิกกับมันใช่มั๊ย"

"มันไม่ยอมเลิก เพราะถ้าเลิกกับหนู ไม่มีใครให้เกาะแดก"

"แล้วหนูทำยังไง มันถึงยอมเลิกไป"

"หนูก็แจ้งตำรวจจับตอนมันไปชื้อยาบ้า  คงติดคุกอีกหลายปีกว่าจะออกมา"

"อย่างงี้ก็ต้องหาผัวใหม่อีกแล้วหล่ะสิ ฮ่าๆ."

หญิงสาวถูกป๋าชาติกระแทกแรงขึ้นๆเสียงดัง ปึ้กๆๆ จนร่างเลื่อนมาขอบเตียง ส่วนศีรษะตกลงมาจากขอบเตียงเส้นผมยาวสลวยสยายตกลงแตะพื้น แต่ป๋าชาติที่เวลานี้กำลังเมามันก็จับเอวคอดด้วยสองมือแล้วโยกเอวกระเด้าหยั่กๆแบบไม่ยอมหยุด แม่ค้าสาวก็หน้าหงายใบหน้าเหยเกด้วยความเสียว สองมือจับขอบเตียงดึงผ้าปูทีนอนยึดร่างไว้มั่น ขณะป๋าชาติก็หลับหูหลับตากระแทกใส่อย่างเมามัน

"หนูชอบไลฟ์สดลงเพจใช่มั๊ย" อยู่ๆป๋าชาติถามขึ้นมา

"อย่าแม้แต่จะคิดนะป๋า"

"ตื่นเต้นดีนะ ป๋าเคยเย็ดโชว์ในกลุ่มลับด้วย"

"หา! นี่ป๋าก็เป็นสมาชิกพวกกลุ่มลับด้วยเหรอ"แม่ค้าสาวถามอย่างสงสัย

"จริ้ง มาเย็ดกันแล้วไลฟ์ลงกลุ่มดีมั๊ย สนุกตื่นเต้นดีนะ"

"ไม่เอาอ่ะ หนูอาย เย็ดกันแค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องไปอวดใคร"

"ตอนแต่งตัวโป๊ๆเป็นนางยั่วขายทุเรียน ไม่เห็นอายใครเลย ชอบใจเสียอีกที่คนมอง"

"ก็หนูมั่นใจหุ่นตัวเอง และพอใจโชว์แค่นั้น แต่ไม่หน้าด้านถึงขนาดโชว์โมะแล้วโชว์เย็ดกันหรอก"




แต่อยู่ๆป๋าชาติกลับหยุดกิจกรรมชักควยออกจากรูหีดื้อๆ แกเดินลงจากเตียงไปหยิบกางเกงแล้วค้นหามือถือของตัวเองออกมาจากนั้นก็กดถ่ายภาพเปลือยของหญิงสาวแบบรัวๆ ทุกมุมที่หญิงสาวยอมให้ถ่าย โดยหญิงสาวพยายามปิดหน้าเอาไว้และร้องห้างตลอดเวลา ป๋าชาติกลับไม่ฟังจับหญิงสาวแหกแข้งแหกขาถ่ายไปเรื่อยจนหนำใจจึงหยุด

"จะถ่ายไปทำไม เดี๋ยวหลุดขึ้นมาขายขี้หน้าเขา ลบออกเถอะป๋า"หญิงสาวต่อว่าและพยายามเข้ามาแย่งมือถือเพื่อลบภาพที่ถูกถ่ายไปแทบทุกซอกทุกมุม

ป๋าชาติยกมือถือหลบไปมาพร้อมหัวเราะอย่างอารมร์และรับปากว่าจะเก็บไว้ดูคนเดียว

"ไอ้ผัวคนก่อนก็พูดอย่างนี้ หลุดลงเว็บในอีกวันเพราะมันเสือกส่งให้เพื่อนดู"

"จะว่าไปหนูก็ระดับแม่พันธุ์ หน้า นม รูปร่าง หีไม่น้อยหน้าใคร จะอายทำไม"

"แล้วถ้ามันหลุดไปถึงหมู่บ้านที่หนูอยู่ พ่อแม่ ญาติพี่น้องหนูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"

"ที่นี้รู้จักอาย ตอนไลฟ์สดด่าป๋าไม่คิดว่าป๋าจะอายบ้างเหรอ ขอป๋าถ่ายตอนเย็ดไว้ดูเป็นทีระลึกนะ"

"ไม่เอาอ่ะป๋า เดี๋ยวหลุด ทำไมชอบถ่ายจริงๆตอนเย็ดกันเนี่ย" ป๋าชาติไม่ฟังเสียงห้ามของหญิงสาว เอามือถือกดโหมดบันทึก Vedeo จากนั้นหามุมเหมาะแล้วตั้งไว้ จับร่างของหญิงสาวมาอยู่ในท่าหมอบคลาน สอดท่อนควยใหญ่ๆที่ยังแข็งปั๋งของแกเข้าร่องหีจากด้านหลัง เสียบทีเดียวมิดยันด้ามทำสาวแม่ค้าหลังแอ่น ป๋าชาติขยับร่างหญิงสาวให้ไปอยู่ในมุมกล้องที่เห็นชัดทั้งตัว จากนั้นแกก็เริ่มกระเด้าใส่เนิบๆและเหลือบมองว่าการเย็ดหลุดโฟกัสจากกล้องหรือเปล่า

"หลุดขึ้นมา คงไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนอีกรอบ" หญิงสาวยังบ่นแต่ก็เสียวซ่านเมื่อถูกกระทุ้งหี

"เอาไว้บนบ่านั่นแหล่ะ หลุดแบบนี้สร้างบุญสร้างกุศลนะ"

"สร้างบุญสร้างกุศลยังไงเหรอ"

"ก็ให้คนเอาไปจินตนาการเวลาชักว่าวว่าได้เย็ดกับหนูไง ฮ่าๆๆ พระท่านว่าได้บุญจั๊ดนักปานสร้างเจดีย์เจ็ดชั้นเลยนะจะบอกให้ ฮ่าๆๆ" ป๋าชาติเงยหน้าหัวเราะแต่เอวยังโยกหยักๆให้ควยมุดเข้ารูหีผ่านง่ามก้นหญิงสาว

"ป๋านี่ท่าทางจะเก่งเรื่องเย็ดๆ ต้องมีประสบการณ์เย็ดผู้หญิงมาเยอะแยะแน่ๆเลย "

"ก็เยอะอยู่ เยอะจนจำไม่ได้ถ้าไม่ประทับใจจริงๆ แล้วที่จำได้ก็มีน้อยมาก"

ป๋าชาติจับเส้นผมของหญิงรวบมาดึงให้หน้าหญิงสาวแหงนแล้วกระเด้าใส่เนิบๆให้หญิงสาวเพลินๆก่อนจะโหนกระหนำใส่ในไม่อีกกี่อึดใจ

"แล้วเย็ดหนูนี่ ป๋าจะประทับใจบ้างมียคะ"

"อื่อ............ถ้าหนูขัดขืนแล้วป๋าเย็ดโหดๆเหมือนโกรธหี คงจะจดจำและประทับใจบ้าง"

"โห้............นี่หนูไม่มีอะไรเด็ดๆให้ป๋าจดจำบ้างเลยหรือคะ น่าน้อยใจจริงๆ"

"ไม่ต้องน้อยใจหรอกน่า เพราะถ้าหนูทำถูกใจป๋า เดี๋ยวป๋าจะรับเลี้ยงดูส่งเสียให้เรียนจนจบเอง"

หญิงสาวลอบยิ้มด้วยความดีใจ ที่ต่อไปนี้คงไม่ต้องลำบากตากแดดตาลมตะลอนๆขายทุเรียนและผลไม้ตามฤดูกาลแล้ว แต่ก่อนมีผัวหวังพึ่งพาแต่ก็คิดแต่จะเย็ดฟรีๆแล้วไถเงินอีก ทำตัวไม่ต่างจากแมงดา

"ป๋าเย็ดครั้งไหนประทับใจสุดๆ เล่าให้หนูฟังหน่อย จะได้ทำแบบนั้นบ้าง "

"หนูทำไม่ได้หรอก เพราะครั้งนั้นป๋าเย็ดเด็กอายุสิบสามขวบเอง" หญิงสาวฟังแล้วหูผึ่ง เพราะนึกไม่ถึงว่าป๋าชาติจะเย็ดเด็กอายุน้อยๆขนาดนั้น

"โอ้โห้ ป๋าเย็ดเด็กสิบสาม มันเด็กมากๆเลยนะนั่น ถ้าพ่อแม่เขารู้แล้วเอาเรื่องป๋าโดนข้อหาหนักเลย ทำอย่างนั้นป๋าไม่กลัวคุกกลัวตะรางบ้างหรือคะ"หญิงสาวฟังแล้วต่อว่าออกมายืดยาว ทำเอาป๋าชาติหัวเราะในลำคออย่างขบขันในคำพูดจาของหญิงสาว

"ก็เด็กมันยั่วนี่ แล้วก็ดันโตเกินตัว ตอนอายุสิบสองนมตั้งเต้ายังกะผลส้ม"ป๋าชาติเล่าให้ฟังถึงเรื่องราวหนหลัง

"หนูรู้ว่าเด็กโตเกินตัวมันมีเยอะแยะ แต่ควยป๋าไม่ธรรมดา จจะยัดเข้ารูหีไหวเหรอ?"

"ไหวสิ!" ป๋าชาติยืนยัน "ตอนแรกป๋าก็กลัวๆจะไม่เข้า เด็กมันมาหาป๋าที่ห้องทุกวันตั้งแต่อายุสิบสอง ป๋าก็ไม่กล้าเย็ดเพราะกลัวหีเด็กมันจะฉีก เวลามาหาป๋าที่ห้องป๋าก็ลูบๆคลำๆ บีบนมดูดนม จูบปากแล้วก็เอาท่อนควยถูๆไถๆหีเด็กเล่นๆ ตอนอายุสิบสองนี่เนินหีมันขาวสะอาดมาก ไม่มีขนสักเส้น ป๋าจูบแล้วลงลิ้นเล่นบ่อยๆ จนกระทั่งอายุสิบสาม"

"โห้ ป๋านี่ตำนานเลี้ยงต้อยเลยนะเนี่ย"

"วันนั้นสงสัยเด็กนั่นจะเงี่ยนจัด มาถึงก็แก้แล้วพยายามให้ป๋าเอาท่อนควยยัดใส่รูหีให้ได้ ก็อย่างว่านอนลูบๆคลำๆเอาท่อนควยถูไถร่องหีมาตั้งปีกว่า ก็ทำอะไรไม่ได้สักที วันนั้นป๋าเองก็เงี่ยนจนทนไม่ไหวเหมือนกัน จับเอาควยแทงใส่รูเล็กๆฟิตๆ ใช้เวลาราวๆครึ่งชั่วโมงก็ยัดเข้าไปได้แค่หนึ่งในสาม ตอนนั้นก็พยายามทุกอย่าง ทั้งจูบปากดูดนม และเอาน้ำลายทาๆให้มันลื่น มันก็ไม่เข้าจนกระทั่งหมดหวัง..."

"ฟังแล้วไม่น่าเย็ดได้ แล้วป๋าทำอย่างไงคะ"

"ป๋าแทงคาไว้หนึ่งในสามแล้วนอนกอดเอาไว้อย่างนั้น จากนั้นก็พยายามชวนคุยให้เพลินๆ ระหว่างนั้นลองขยับท่อนควยป๋าขยับได้นิดๆหน่อยๆ พอชวนคุยเพลินๆป๋าแทงพรวดเดียวมิดยันด้าม!"

"เข้าได้จริงๆเหรอ ป๋าโม้หรือเปล่า" หญิงสาวฟังแล้วยังไม่อยากจะเชื่อ

"เข้าได้จริงๆ แหกปากร้องลั่นเลย บอกว่าเจ็บแล้วแสบยังกะหีจะฉีกขาด ป๋าจับจูบปากแลบลิ้นแล้วโยกเบาๆเย็ดเนิบๆแป๊บเดียวน้ำเงี่ยนออกมาชุ่ม คราวนี้คล่องจะเย็ดท่าไหนก็ได้ ป๋าจดจำได้ดีก็อีตรงเสียงร้องนี่แหล่ะ เขาร้องเสียวได้กระเส่าจริงๆร้องทุกดอก ทำยังกะป๋าเป็นพระเอกยอดนักเย็ด"

"แล้วตอนนี้เด็กคนนั้นไปอยู่ไหน?"

"เขากับป๋าเย็ดกันได้เดือนนึง พ่อแม่เขาก็พาย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น"ป๋าเล่าน้ำเสียงเศร้าๆ

"ดราม่าตอนจบซะอย่างนั้น ไม่ได้ข่าวเขาเลยเหรอป๋า"

"ได้ข่าวว่าเขาแต่งงานมีผัว แล้วผัวเขาก็เป็นพวกกุ๊ยขี้ยา นึกแล้วเสียดายของ"

"ถือว่าเป็นบุญทำกรรมแต่งละกัน ป๋ามาเย็ดหนูให้เสร็จๆเถอะ" หญิงสาวเตือนสติป๋าชาติ

"ว่าแต่หนูจะจัดอะไรให้ป๋าประทับใจบ้าง"

"มา เดี๋ยวหนูจะทำให้ป๋าประทับใจไม่รู้ลืมเลย" หญิงสาวขยับขึ้นนั่งคร่อมร่างของป๋าชาติที่ถูกจับนอนหงายให้ท่อนควยตั้งโดเด่  เธอขยับขึ้นนั่งจับปลายควยจ่อเข้ารูหีของเธอแล้วกดลงไปช้าๆเพียงอึดใจท่อนควยยาวราวๆ ๗ นิ้วก็จมหายเข้าไปในรูหีของเธอมิดสุดด้ามเหลือแต่ไข่สองใบห้อยโตงเตง

"ขย่มให้เต็มทีเลยนะ  ป๋ารอเสียวอยู่" ป๋าชาติจับแก้มก้นสองข้างหญิงสาวขยำอย่างมันเขี้ยว

"เดี๋ยวแม่จะขย่มให้น้ำแตกคารูเลยคอยดู" หญิงสาวประกาศกร้าว

"เอาเลย ป๋าอยากรู้ว่าจะเก่งเหมือนปากมั๊ย" พูดจบเอามือตีก้นหญิงสาวเสียงเพี้ยะๆ ..

"รับรองว่าป๋าไม่ผิดหวัง อย่าแตกก่อนหนูละกัน" หญิงสาวพูดจบก็โยกหีใส่ท่อนควย เอวบางก็เด้งไหวๆ อัดท่อนควยเข้ารูหีเสียงดัง จั๊กๆๆๆ ป๋าชาติกัดฟันเด้งเอวเอาท่อนควยสวนรับร่องหีพลางกัดฟันกรอดๆด้วยความเสียวสุดๆ สองเต้าเต่งตูมไหวขึ้นลงจนตาลาย มือป๋าชาติยื่นไปไล่ไขว่คว้าแล้วบีบเคล้นจนเนื้อปลิ้นออกง่ามนิ้ว หญิงสาวหน้าแหงนด้วยความเสียวยิ่งเร่งเอวขย่มชนิดไม่หายใจ

"เป็นอย่างไงป๋า หีอีกุ้งทำให้ป๋าประทับใจบ้างมั๊ย อื้อๆๆๆ" แม่ค้าสาวขย่มใส่อย่างเอาเป็นเอาตาย ท่อนควยมันเลื่อมมุดเข้าๆออกๆจากรูหีราวลูกสูบเครื่องยนต์

"ประทับใจสิจ๊ะ เย็ดเก่ง เย็ดมันแบบนี้ ป๋าจะเก็บไว้เย็ดจนกว่าควยจะไม่แข็งเลย" ป๋าชาติตอบแล้วขยับขึ้นนั่ง โอบเอวคอดแล้วซบใบหน้าไปที่ร่องอกอวบอ้าปากงับเต้าซ้ายขวาพัลวัน

ถึงแม้ว่ากำลังเย็ดอย่างถึงพริกถึงขิงอยู่ แต่ป๋าชาติยังห่วงมุมกล้อง เขาเอื้อมมือไปจับกล้องให้ถ่ายภาพในมุมที่หญิงสาวนั่งทับตอกเขาแล้วโอบกอดคอไว้มั่นพลางโขยกเอวลงมาใส่ท่อนควยตนเองอย่างเมามัน

"เสียวโว้ย เสียวโว้ย..."

ป๋าชาติหงายท้องลงนอนเกร็งเนื้อตัวจนหน้าเขียว เพราะทำนบของตนกำลังจะแตกอยู่ในไม่กีอึดใจ

"กลั้นไว้ก่อนป๋า เดี๋ยวหนูก็จะแตกแล้ว"หญิงสาวเอามือสองข้างเท้าบนหน้าท้องป๋าชาติแล้วโยกร่องรุอัดใส่ท่อนควยอย่างเร็วจี๋

"อะ โอ้ย จะแตกแล้วหนู ซี้ดดด ป๋ากลั้นไม่ไหวแล้ว" ป๋ษชาติเปิดปากสารภาพ ทำนบที่มาจ่อกำลังจะระเบิด

"จะแตกก็แตกเลยป๋า แตกเข้ามาในรูหีหนูให้หมด วันนี้วันปลอดภัย รับรองไม่ท้อง" หญิงสาวเชื้อเชิญ

"อะ อู้ย เสียวอะไรขนาดนี้ เสียวจริงๆ ป๋าจะแตกแล้ว แตกจริงๆแล้ว" ป๋าชาติผงกร่างขึ้นมาจับเอวหญิงสาวเพิ่มแรงโยกเพื่อให้ถึงใจ

"อะ โอ้ย......โอ้ย ออกมาแล้ว ออกแล้ว ซี้ดดดด เสียวชิปหาย"

"ไม่ไหวก็ปล่อยออกมาเลยป๋า หนูก็กลั้นไม่อยู่แล้ว"

"อื้อๆๆ ซี้ดดดดดด อื้อๆๆๆ โอ้ย ซี้ดดดด" ป๋าชาติกลั้นหายใจหน้าแดงหน้าดำ

ข้างฝ่ายหญิงสาวสั่นไปทั้งตัว เหงื่อเกาะบนใหน้าขาวๆพราวและเปียกโชกไปทั้งร่าง กัดฟันกลั้นใจขย่มใส่ท่อนควยชนิดมีแรงเท่าไหร่ใส่ให้หมด จนกระทั่งต่างเอื้อมมือไปแตะขอบสวรรค์

"น้ำควยของป๋าออกมาแล้ว ซี้ดดด น้ำป๋าแตกแล้ว ซี้ดดดด" ป๋าชาตร้องเสียงโหยหวนใบหน้าเหย๋เก

"แตกเข้ามาเลย แตกเข้ามาใส่หีหนูเยอะๆเลย อู้ย แก่ขนาดนี้นำยังเยอะอีกนะ"

"ซี้ดดด ยังแตกได้อีก อุ้ยๆๆ"

"แตกเข้ามา แตกเท่าไหร่ก็ใส่เข้ามา ใส่เข้าหีหนูมาให้หมด" หญิงสาวสนั่งกดบดร่องหีกับท่อนควยแน่น

"อะ อื้อ โคตรมีความสุขเลย หีของหนูดูดดีจริงๆ".

"หีหนูดดูดดีประทับใจใช่มั๊ยหล่ะ ชอบแล้วละสิ" เสียงหญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงภูมิใจ

"อ้า อื้อ แฮ่กๆๆๆ" เสียงหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อนของทั้งสองดังระงม สรรพเสียงครางครวญด้วยความสุขเปล่งออกมาไม่ขาดสาย หญิงสาวสิ้นเรี่ยวแรงล้มลงนอนหงายอยู่ข้างๆป๋าชาติ ท่อนควยหลุด 'ผวั๊ะ!' ออกมาน้ำกามขาวไหลเจิ่งออกมาจากร่องรูหีเป็นทาง ท่อนควยของป๋าชาติส่วนปลายมันเลื่อม คราบน้ำเงี่ยนขาวๆและฟองสีขาวเกาะรอบๆลำควยที่ยังไม่อ่อนตัวสมราคาคุย ป๋าชาติไม่หลงเหลืออารมณ์โกรธเกลียดชังหญิงสาวแล้วในเวลานี้

"โอ้ แม่ยอดขมองอิ่มของป๋า มาขอชื่นใจหน่อยสิ" ป๋าชาติรำพึงโอบกอดหญิงสาวมาหอมแก้มฟอดใหญ่
.
.
.
"หนุมานเรียกพระอินทร์ ๆ ทราบแล้วเปลี่ยน ขากกกกกกก........ก"

แว่วเสียงวิทยุวอ.ของตำรวจดังขึ้นในโสตประสาทของป๋าชาติเรียกสติของแกกลับมาสู่ปัจจุบัน

หนุ่มใหญ่วัยเลยกลางคนขยับลุกขึ้นนั่งอย่างมึนงง เงยหน้าเห็นตำรวจสองนายยืมจังก้าจ้องมองแก

"มีอะไรครับ คุณตำรวจ แล้วที่นี่ที่ไหน"

ป๋าชาติคลำท้ายทอยเพราะรู้สึกปวดหนึบๆ แต่ภาพที่ตนเองเสพสมกับแม่ค้าสาวขายทุเรียนเมื่อครู่ยังเด่นชัด

"ลุงบุกรุกบ้านของคนอื่น เจ้าของบ้านเขาแจ้งให้พวกผมมาจับ มาถึงก็มาเจอลุงนอนหลับอยู่"

"นอนหลับเหรอ"

"ไม่น่าจะนอนหลับหรอก คงจะตกจากรั้วขณะปีนเข้ามาจนหัวกระแทกพื้นสลบมากกว่า"

"นั่นสิ แล้วเข้ามาทำไมเนี่ย จะมาขโมยทรัพย์หรือประทุษร้ายเจ้าของบ้าน"

"อ้าว ทั้งหมดนี่กูฝันไปเหรอ"

ป๋าชาติพึมพำกันตนเอง เมื่อรู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นล้วนเป็นความฝันขณะสลบไป

"สงสัยยังไม่ได้สติดี ท่าทางเหมือนจะเสพยาด้วย ดูมึนๆ เอาตัวไปสอบประวัติและตรวจฉี่ที่โรงพักเถอะ"

ตำรวจสายตรวจสองนายจับร่างป๋าชาติที่สะลึมสะลือให้ยืนขึ้นแล้วเอามือไพล่หลังใส่กุญแจมือทันที

"เดี๋ยว!!!"

"ไม่ต้องเดี๋ยวจับไปเลยค่ะ มันเคยมีเรื่องกับหนูตอนชื้อทุเรียน มันเป็นพวกโรคจิต เป็นอันตรายต่อสังคมและสุจริตชน นี่คงจะลอบเข้ามาทำร้ายหนูแต่คนมันคิดชั่วทำชั่วถึงตกจากรั้วลงมาสลบ ถ้ามันไม่สลบคงไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหนู ดีนะ ที่คนดีๆอย่างหนูมีพระคุ้มครอง จับมันไปขังลืมหรือลงโทษประหารชีวิตมันเลยคะ อย่าปล่อยออกมาสร้างความเดือดร้อนให้ประชาชนอีกนะคะ อู้ย นี่ถ้ามันไม่สลบไม่รู้ว่ามันจะทำหนูป่นปี้ยับเยิ้นแค่ไหน"

"ไม่ต้องห่วงนะครับคุณผู้หญิง ตอนนี้คุณปลอบภัยแล้ว เดี๋ยวตามไปให้ปากคำที่โรงพักด้วยนะครับ"

ตำรวจบอกหญิงสาวแล้วลากตัวป๋าชาติให้เดินตามไป

"สวัสดีนะคะพี่ๆน้องๆที่ติดตามเพจ 'กุ้งยกล้อ' วันนี้กุ้งเจอไอ้แก่โรคจิตคนที่เคยโกงเงินกุ้งอีกแล้ว คราวนี้มันบุกมาถึงบ้านเพราะความอาฆาตแค้น แต่ไม่ต้องห่วงกุ้งนะคะ กุ้งปลอดภัยดี และตอนนี้มันถูกตำรวจจับไปแล้ว บราๆๆๆ"

ป๋าชาติถูกนำมานั่งกะบะหลังของรถยนต์สายตรวจ มีตำรวจนายหนึ่งนั่งคุมตัว  แกเหลือบตามองข้ามรั้วบ้านและเห็นหญิงสาวที่กำลังไลฟ์สดฉอดๆก็ส่ายหัวด้วยสีหน้าเบื่อโลก

"เฮ้อ...นี่มันเวรกรรมอะไรของกูวะ!?"
.
.
.
✿ ✿ ✿..｡•«Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ• THE END •Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ»•｡..✿ ✿ ✿

[แมงโก้ส้นตีน]

 

ขอบคุณสำหรับผลงานครับ

ว่าแต่สุดท้ายหักมุม นึกว่าป๋าจะได้เฮ็ดล้างแค้นสั่งสอนเสียหน่อย

[syncbkmz0011]

หลังหักเลย (ป๋าชาติไม่ได้กล่าวไว้)
ไม่ได้หลังหักจากโครงเรื่อง หลังหักจากตกรั้ว (ป๋าชชาติไม่ได้กล่าวไว้)
ป๋ากำลังจะทำให้เด็กมันดูเลยโด่วววว 

[sunnies]

โธ่.. คุณนีโอมาหักมุมตอนจบแบบนี้ป๋าก็ผิดหวังแย่เลย

[seamasterza]

โถ่ป๋า ได้แต่ฝัน

[1819]

 โอ้ ท่านไรท์นีโอ มาลงเรื่องเสียว แล้ว  ยังคิดว่า เมื่อไหร่จะมาต่อเรื่อง โคโยตี้ เพิ่ม     มาต้อนนี้ เริ่มบทใหม่ ฉีกทุเรียนเลย       จะเสียว ไปด้วยขำไปด้วย ซะงั้น เขามีอตกม้าตาย นะป๋าชาติ  นี่อะไร ตกกำแพงสลบจนฝันไปซะงั้น แต่ก็ถือว่าฝันดีล่ะ เช๋คดูดีๆนะป๋า ว่า ฝันเปียกมันทะลักออกมาไหม   ซวยป๋าชาติ จรืงๆจะมาแก้แค้น ดัน เจออีกข้อหา  555

[Oceankings1234]

น่าสงสารป๋าชาติเค้า ได้แต่ฉีกทุเรียนในความฝันตอนสลปเลย

[nowhereman]

ท่านไวไฟก็มา แต่ไมหักหลังป๋า พาฝันไปซะงั้นหละเนี่ย

[chanky2007]

ลุ้นป๋าชาติกันนานจริงๆ จบหักมุมแบบนี้ น่าสงสารแย่เลย

ขอบคุณครับ

รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ท่านนีโอ

[peddo]

 เคยอ่านแล้วแต่ก็ยังเข้ามาเชียร์ อ่านไปขำไป แล้วเรื่องที่มีหักมุมตอนจบนี่ถูกใจมากๆ แต่กว่าจะถึงตอนจบหลายๆคนก็คงเหนื่อยไปมากโข บางคนอาจจะน้ำแห้งซะก่อนก็ได้ ขอบคุณครับ
ปล. รูปประกอบสุดๆ มาก แต่ทำไมนึกถึงแคนตาลูปมากกว่าทุเรียน เพราะเนียบจริงๆ

[First10]

เสียเครดิต หมดสภาพเลยป๋าชาติ คราวหลังจะตอบรับบทแสดงเรื่องอะไรต้องดูบทให้ละเอียดก่อนล่ะ

[ponggunyuki2527]

เดี๋ยวมาอ่านต่อครับ กำลังเพลินเลย

[ponggunyuki2527]

เอ้า จบแบบนั้นซะได้ ป๋านะป๋า

[deamondear]

มาเป็นกำลังใจให้ป๋าชาติ เตาะแม่คนขายทุเรียนค้าบบบ
ปล. ทำไมจบแบบแกล้งป๋าแบบนี้เนี่ยยยย

[songsak]

โถ๋ป๋าชาติมาตกม้าตายซะได้ แล้วจะเอาหน้าไปไว้ไหนเนี่ย