ตามคำบอกเล่าของใหม่ที่บอกกับแฟนว่า “นัดกันไปเปิดห้องเย็ดอีก 2-3 ครั้ง” คือการตัดบทสนทนาของเธอที่ไม่อยากจะเล่า เพราะความจริงแล้วมันมากกว่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หลังจากพากันโดดงานไปเปิดห้องกันถึงที่บางแสน กลับมาจากวันนั้นในวันรุ่งขึ้น ใหม่กับวัฒน์ก็ทำตัวปกติในที่ทำงาน ไม่ได้แสดงพิรุธอะไรออกมาให้คนในแผนกเม้าท์มอย เวลาทั้งสองเจอกันในที่ทำงาน ส่วนมากก็จะส่งสายตาและยิ้มแบบมีเลศนัยให้กันเป็นส่วนใหญ่
ที่เป็นแบบนั้นก็มาจากใหม่ที่ทำข้อตกลงกับวัฒน์ หลังจากที่เสร็จกิจกันในยกสุดท้ายก็แยกย้ายกันอาบน้ำ เดินตามเก็บเสื้อผ้าที่กระจายตกอยู่ตามพื้นมาใส่
ใหม่ยืนอยู่ที่หน้ากระจกกำลังติดกระดุมเสื้อทีละเม็ด แต่งหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันไปบอกวัฒน์ว่า 💄👄 “เสร็จหล่ะกลับกันเถอะ”
วัฒน์บอกว่า “ค้างกันดีไหม?”
“บ้าเหรอ.. ไม่เอา!” ใหม่ทำหน้าจริงจัง
วัฒน์ก็ขำบอก “ล้อเล่นนะ พูดไปงั้นแหละ ฮ่าๆ”
จากนั้นทั้งคู่ก็พากันออกจากห้องขับรถกลับเข้ากรุงเทพฯ วัฒน์ไปส่งเธอที่บริษัทก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่ในระหว่างทางที่กำลังขับอยู่บนทางด่วน ทั้งสองก็ผลัดกันชวนพูดคุยสนทนาแก้ง่วงจากอาการอ่อนเพลีย
บทสนทนาก็ทั่วๆไป ไม่ได้เจาะจงกันแต่เรื่องเซ็กส์อย่างเดียว ส่วนมากจะพูดถึงงานที่ทำกันในบริษัทเป็นซะส่วนใหญ่
ก่อนที่ใหม่จะเป็นฝ่ายถามเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับเขาว่า “มีใครรู้เรื่องของเรารึเปล่า?”
วัฒน์ที่กำลังมีสมาธิกับการขับรถบนทางด่วน ก็บอกว่า “ไม่มีนะ ถามทำไมเหรอ?”
ใหม่บอกว่า “เปล่า แค่ถามรู้สึก.. ช่างมันเถอะ”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ทำตัวปกติคนอื่นก็ไม่รู้แล้ว แต่ว่าวันนี้... สุดยอดมากเลยนะ” วัฒน์หันไปบอกมองด้วยสายพิศวาส ภาพในตอนที่กำลังเย็ดกันอย่างดุเดือดในวันนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว
ใหม่เองก็เช่นกัน เธอเขินจนหน้าแดงเลยบอกกับเขาไปว่า “มองถนนด้วยซิยะ”
แล้วทั้งสองก็อดอมยิ้มกันไม่ได้ ในตอนนี้พอมองหน้ากันปุ๊บ มันคงจะยากที่จะลืมหรือลบภาพในหัวไปได้
“คิดเหมือนกันใช่ป่ะ?” ใหม่ถาม
“ใช่” วัฒน์ตอบ
“แล้วจะทำไงดี?” ใหม่เริ่มกังวล
“ก็ทำตัวปกติไง แปลกตรงไหน?” วัฒน์หันมาบอก
ใหม่เงียบก่อนบอกและเมินหน้าหนีมองข้างทาง “อืม จะพยายามละกัน”
“ไม่เคย FWB เลยซิท่า” วัฒน์บอกพลางเล่นหูเล่นตา
ใหม่หันมาถามว่า “FWB...? มันแปลว่าอะไรอ่ะ??”
“หยาบๆก็หมายถึงเพื่อนที่เย็ดกันได้ไง” วัฒน์บอก แต่ไม่หันมาสบตากับใหม่
เมื่อเธอรู้ความหมายของ F.W.B แล้วก็เลยบางอ้อ และเกิดคำถามขึ้นมาในหัวเลยถามกับวัฒน์ไปตรงๆว่า “แล้วมันผิดไหมอ่ะ?”
วัฒน์ตอบไม่ได้ นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งเพราะไม่รู้จะตอบยังไงดี
“ก็... ไม่รู้ซิ.. ไม่น่าผิดนะ ก็วินๆทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอ”
ใหม่ได้ยินคำตอบของวัฒน์แบบนั้น เธอก็เก็บเอาคำพูดนี้ไปใส่ไว้ในเมมโมรี่ในหัว ที่เธอถามไม่ใช่อะไร เธอแค่รู้สึกผิดที่ทำแบบนี้กับแฟนลับหลังขึ้นมาเฉยๆ
คำพูดของวัฒน์ที่เป็น F.W.B ของเธอ ช่วยทำให้เธอคลายความเครียดลงไปได้เยอะอยู่พอสมควร เพราะตอนนี้ตัวเธอกำลังสับสนหลายเรื่อง คำถามแน่นอนมีอยู่ในหัว ผุดขึ้นมาเหมือนซอมบี้หลังจากที่ทำลงไปแล้ว
คำถามในหัวของใหม่กำลังตีกันยุ่งเหยิง
🧠
ถ้าแฟนเรารู้เรื่องนี้แล้วจะโกรธไหม...?
ถึงจะชอบพูดให้เราไปสวิงกิ้งกับคนอื่นก็เถอะ แต่แบบนี้จะรับได้จริงๆเหรอ...?
กลับบ้านไปเราควรจะบอกความจริงไหม...?
แล้วถ้าเกิดบอกความจริงแล้วรับไม่ได้ขึ้นมาล่ะ...!? 🧠
นี่คือสิ่งที่อยู่ในหัวของใหม่ตอนนี้ จนกระทั่งคำพูดของวัฒน์ที่เข้ามาแทรกว่า ‘ไม่น่าผิดนะ ก็ยินยอมทั้งสองฝ่ายไม่ใช่เหรอ’
พร้อมกับคำพูดของแฟนที่เพิ่มน้ำหนักให้กับคำพูดของวัฒน์ คำถามที่เธอเคยถามกับเขาว่า “ให้คนอื่นมาเย็ดเมียตัวเองไม่หวงหรือไง?”
“ก็หวงอยู่ แต่คบกันนานๆก็อยากลองทำอะไรตื่นเต้นบ้าง”
กับอีกคำถามที่เป็นชนวนทำให้เกิดเหตุการณ์ในวันนี้ ที่เธอเคยถามแฟนของเธอว่า “ถ้าหนูลองไปเย็ดกับคนอื่น พี่จะโกรธไหม?”
คำตอบคือแฟนหัวเราะแล้วบอกว่า “ก็ลองดูสิ ไม่โกรธหรอก ว่าแต่กล้าเหรอ?”
ใหม่ก็หัวเราะบอกว่า “แน่ใจเหรอ?”
แฟนบอก “เอาซิ”
ทุกอย่างคือลงล็อคจบในคำถามสุดท้ายในหัว ‘โอเครร ก็สมใจอยากแฟนเราแล้วนิน้าา’
จากนั้นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวลของใหม่ก็ค่อยๆจางหายไป เธอหันไปคุยกับวัฒน์เป็นระยะๆจนถึงบริษัท ก็ลงจากรถและแยกกันตรงนั้นกลับบ้านของตัวเอง
เช้าวันรุ่งขึ้นก็ทั้งคู่ก็มาทำงานตามปกติ
“เมื่อวานไปไหนมา จะลาทำไมไม่แจ้งก่อนล่วงหน้า?”
“ขอโทษค่ะ” ใหม่โดน HR เรียกไปถามแต่เช้า
ผลของการโดดงานโดยไม่แจ้งล่วงหน้า ก็เลยเจออีป้าปากเสียตำแหน่ง HR บ่นใส่จนหูชา
“เอาใบลาไปเขียน” อีป้า HR ส่งกระดาษให้ใหม่เหมือนคนไม่อยากให้
ใหม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะขี้เกลียดต่อล้อต่อเถียงเสียเวลา “ค่ะๆ” รับกระดาษใบลามาก็กลับหลังหัน กำลังจะเดินออกจากห้องธุรการ
จังหวะเดียวกันที่วัฒน์เดินเปิดประตูเข้ามาพอดี “!?”
ทั้งสองตกใจที่เจอกันเล็กน้อย ปกติแล้วจะต้องทักทายกันปกติแบบฉันเพื่อน เช่น “มอนิ่งคนสวย” หรือไม่ก็ “กินข้าวมายัง?” ประมาณนี้
แต่พอเกิดเรื่องเมื่อวานขึ้นถึงแม้ก่อนแยกย้ายก็ตกลงกันดีแล้ว แต่พอเอาเข้าจริงวันนี้กลับทำตัวไม่ถูก
มิหนำซ้ำฉากร้อนเเรงที่บางแสนก็ผุดขึ้นมาในหัว
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ต่างคนต่างยิ้มคิดเหมือนกันแต่ทุกอย่างก็ต้องหยุดลงทันควัน เพราะเสียงอีป้า HR ดังขึ้นทักวัฒน์หนุ่มไอทีว่า “อ้าว มาแล้วเหรอจ๊ะรูปหล่อ~”
ใหม่ถึงกับอยากจะอ้วกเสียตรงนั้นให้ได้ ไม่แปลกที่ใครๆก็เรียกขานว่า ‘อีป้า HR’
“ขอทางหน่อยได้ไหม” วัฒน์บอกด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
ใหม่พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองกำลังเกะกะทางเดิน แต่วัฒน์ก็แสดงความเป็นสุภาพบุรุษถึงจะเป็นคนขอทางก่อน แต่เขาก็เป็นฝ่ายที่หลบให้เธอได้เดินผ่านไป พร้อมกับส่งสายตายิ้มมุมปากเป็นเลศนัย
“เมื่อวานไปไหนมา ทำไมไม่โทรมาแจ้งจ๊ะ” อีป้า HR กำลังพูดอยู่กับวัฒน์
“อ๋อ เมื่อวานพอดีผมมีธุระด่วนนะครับ คือ...” วัฒน์หาเรื่องแถไปเรื่อย
หลังจากที่ทั้งคู่แอบไปมีความสัมพันธ์กันครั้งแรกที่บางแสน ตั้งแต่เช้ายันเย็น ในวันรุ่งขึ้นและอีกหลายๆวันต่อมา เมื่อเวลาทั้งสองเจอหน้ากันในที่ทำงาน ต่างคนก็ต่างทำตัวปกติ ไม่เผยพิรุธให้คนในที่ทำงานรู้แม้แต่น้อย
แต่ก็ถึงจะไม่เผยพิรุธแต่ก็มีหยอกล้อกันเชิงชู้สาวอยู่ประปราย เช่น วัฒน์แอบหอมแก้มตอนใหม่เผลอ ในช่วงที่ไม่มีคนอยู่ในแผนก
หรือไม่ก็ตั้งใจเอามือเฉี่ยวๆหน้าอกที่คับแน่นของเธอ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แรกๆใหม่ก็กลัวคนอื่นจะมาเห็น เลยต่อว่าวัฒน์ด้วยถ้อยคำที่ไม่รุนแรงเท่าไหร่ ประมาณว่าห้ามว่า “อย่าเล่นดิ! เดี๋ยวใครก็มาเห็นเข้าหรอก”
วัฒน์ก็ยิ้มๆและแกล้งเอามือมาขยี้ผมของใหม่แรงๆ จนผมยุ่งเหยิง ก็เลยโดนเธอขึ้นเสียงใส่ไปตามระเบียบ “กวน👣!”
ถึงจะหัวเสียแต่เธอก็ไม่เคยถือสาโกรธวัฒน์เลยซักครั้ง แถมบางครั้งมั่นไส้ก็แกล้งคืนบ้างเป็นบางที
ระหว่างที่ทั้งคู่ทำงานอยู่ในบริษัทก็จะประมาณนี้ ไม่มีใครรู้เลยว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาว หรือที่เรียกกัน F.W.B (Friends With Benefits) กันอยู่ในขณะนั้น
หลังจากวันอังคารต้นเดือนธันวาที่ทั้งสองโดดงาน พากันขับรถนั่งรถไปเย็ดกันถึงที่บางแสน นับแต่ตอนนั้นเวลาก็ผ่านไปกว่าจะเริ่มมีใจอยากนัดรอบกันอีกครั้ง ก็ในวันที่ 20 เดือนธันวา วันจันทร์ตอนพักเที่ยง ข้อความไลน์ก็เด้งขึ้น ระหว่างที่ใหม่กำลังนั่งกินข้าวอยู่กับเพื่อนๆของเธอข้างนอก
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน