แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ชู้รัก นักซิ่ง
ตอนที่ 30 ความวุ่นวายที่มากับ ลิตา
คืนนี้ผมกลับมาที่ชลบุรีแล้ว ผมจะอยู่ที่นี่สักกี่วันก็ยังรู้ หรืออาจจะอยู่ที่นี่เลย แค่พามิรินกลับไปหาเพื่อนๆเธอบ้างก็พอ แต่สำหรับเพื่อนๆของมิริน ทั้งสองคนนั้น เธอก็น่ารักทั้งคู่เลยนะ หึหึ ผมมีแผนเตรียมไว้แล้ว เมื่อเธอสองคนยังโสด ผมก็จะแกล้งส่งเพื่อนๆผมสองคนที่ยังโสดเหมือนกัน ไปหาพวกเธอ อาจจะเกิดอะไรดีๆขึ้นก็ได้ แล้วสองคนนั้นก็คือ ไอ้ซี กับ มาแชล มันก็หน้าตาดีทั้งคู่ หึหึ เดี๋ยวรู้เรื่อง
แล้วสักพัก เด็กที่เป็นคนถือเงินเดิมพันเมื่อสักครู่ ก็เดินมาที่กลุ่มพวกเรา เธอเอาเงินเดิมพัน แสนห้า มาให้กับยัยมินะ
" ห๊ะ...!!!... มาแล้วๆ เงินของชั้น...../มินะดีใจแล้วพูดออกมา
" ชิ... ถ้าพี่ขอบฟ้ากดไนตรัส ตอนนั้น แกก็แพ้ไปแล้วล่ะ...../มิกิบอกกับมินะ
" หาาา...!!! พี่ไม่ได้ใช้ไนตรัสหรอ...../มินะถาม
" ไม่ได้ใช้...../ผมตอบ
" ทำไมพี่ทำแบบนี้ล่ะ มินะไม่ชอบเลย เวลาพี่ไม่ยอมเอาจริงเนี่ย...../มินะบ่นผม
" แล้วจะเอามั้ยเงิน...../ผมถามมินะ
" อ่ะ... เอาสิค่ะ หนูชนะนะจะไม่เอาได้ยังไง ถึงพี่จะแกล้งแพ้ แต่ก็แพ้นะคะ อิอิ...../มินะบอก
" อืม... ก็แค่นั้น...../ผมบอก
" เอาล่ะ พอแล้ว ไม่ต้องเถียงกันแล้ว กลับไปพัก แล้วคุยกันที่บ้านดีกว่า...../ราเชลบอก
" แล้ว... พี่ขอบฟ้า นอนที่ไหนค่ะ บ้านเรา หรือคอนโดพี่...../มิกิถาม
" อืม... ที่บ้านนี่แหละ จะได้เข้าไปดูในอู่รถง่ายหน่อย...../ผมบอกกับมิกิไป
...
... เช้าวันต่อมา ...
...
เก้าโมงกว่าแล้ว วันนี้ผมพามิรินเข้ามาดูที่อู่รถของผม ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรถ และอะไหล่จากลูกค้า ที่รอลูกน้องของผมทำอยู่ ... ผมมากับมิริน และมี มิกิ กับ มินะ เดินตามมาด้วย ... บ้านที่พวกผมช่วยกันซื้อ และให้ยัยสองฝาแฝดนั่นอยู่ เป็นบ้านหลังใหญ่ และมีเนื้อที่ขว้าง มีหลายห้องนอน และยังมี บ้านหลังเล็กๆ ที่อยู่ในเนื้อที่เดียวกันอีกหลายหลัง เพื่อให้ลูกน้องของผมได้พัก ส่วนเพื่อนๆของผม เกือบทุกคน จะอยู่ในบ้านหลังเดียวกันกับผม
" โหย... พี่ขอบฟ้า รถของลูกค้าพี่นี่ มีแต่สวยๆทั้งนั้นเลย...../มิรินพูดขึ้น
" พี่มิรินชอบป่ะล่ะ เด่วอีกสามวันมีแข่งอีก เดี๋ยวมินะแข่งรถ แล้วเอามาให้พี่คันนึง...../มินะบอกกับมิริน
" ชิ... เก่งจังนะแก ชั้นกลัวว่าแกจะเสียรถคู่ใจไปอ่ะดิ...../มิกิ พูดกับมินะ
" ไม่ต้องหรอกน่ะ ชั้นหาให้แฟนชั้นเรียบร้อยแล้วแหละ แค่มิรินไม่ได้ขับมาด้วย ก็เท่านั้น...../ผมบอกกับ มิกิ มินะ
" อ้าว... มินะจะหาให้สักหน่อย...../มินะบอก
" ได้มา แบบที่พี่ได้มา แบบนั้นมิรินไม่อยากได้เลยค่ะ...../มิรินบอก
" เอาน่ะ... อิอิ ยังไงก็ได้นะ...../ผมบอก
" ช่างเหอะค่ะ... ไปค่ะพี่มิริน เดี๋ยวมินะพาไปเดินเล่นเอง...../มินะบอก แล้วชวนมิรินไป
" ไปสิ... อิอิ...../มิรินตอบ แล้วก็ถูกมินะ จับมือแล้ววิ่งไป
" อ้าว... เอ้ย... จะทิ้งชั้นเลยหรอ...../ผมบอก
มินะจับมือมิรินแฟนผม แล้วพาเธอวิ่งไปเลย ดูท่าทางมิรินกับมินะ จะเข้ากันได้ดีนะ นิสัยก็กวนๆเหมือนกัน คงไปด้วยกันได้ ... แบบนี้ก็ดี ผมก็สบายใจ
" พี่ขอบฟ้าค่ะ... ดูยัยบ๊องนั่น จะชอบพี่มิรินมากเลยนะคะ...../มิกิถามผม
" ก็คงจะใช่แหละ นิสัยก็พอๆกัน หึหึ... นี่ แล้วเธอล่ะมิกิ ชอบพี่มิริน แฟนชั้นคนนี้มั้ย...../ผมถามมิกิ น้องสาวที่เดาใจยากสุดๆ
" ไม่รู้นะคะ แต่ว่า มิกิก็ชอบนะ ดูเป็นกันเองดี แล้วก็ดูเข้ากับพี่ขอบฟ้า ของมิกิดี...../มิกิบอกมา
" แบบนี้ก็ดีสิ... พี่กลัวว่า พอพามิรินมาแล้ว เธอสองคนจะไม่ชอบเอาน่ะ...../ผมบอก
" แค่ได้ยินเรื่องที่ถนน NK-7 จากปากของพี่ราเชล มิกิก็ชอบแล้วค่ะ... แต่ว่าคนที่ไม่ชอบ และไม่พอใจน่ะ วิ่งไปโน้นแล้ว อิอิ...../มิกิบอก
" มินะ อ่ะนะ 55 ไม่จริงมั้ง ดูสิเข้ากันดีขนาดนั้น 55...../ผมบอก แล้วก็หัวเราะออกมา
" 5555...../
มินะ พามิรินเดินเล่นจนทั่วอู่รถเลย แล้วยังไม่พอ มินะยังพามิริน ออกไปข้างนอกอีก ดูนั่นดูนี่ ทั้งวัน แถมยังพามิรินแฟนผมออกไปขับรถเล่นอีก อืม... เข้ากันได้ดีจริง ดีจนลืมผมไปแล้วมั้ง
... 1 สัปดาห์ ต่อมา ...
ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ที่มิรินได้มาอยู่กับผมที่นี่ ตอนนั้นมิรินบอกว่า เธอไม่รู้จะทำตัวยังไงเวลามาอยู่ที่นี่ แต่ตอนนี้คงไม่แล้วล่ะ ยิ่งสนิทกับยัยมินะมากขนาดนี้ วันๆของเธอคงจะมีแต่เรื่องสนุก โดนเฉพาะเรื่องขับรถ มิรินขับรถเก่งกว่าเดิมมาก ตอนนี้ รถมีความเร็วเท่าไร เธอเหยียบมิด ...เฮอออออ... ผมควรจะห่วงเธอดีมั้ยเนี่ย
" พี่ขอบฟ้า... โหย... มิรินเดินหาตั้งนาน ในบ้านก็ไม่มี ในอู่รถก็ไม่อยู่ มาอยู่ในนี้เอง... เอ่อ แล้วที่นี่ เก็บอะไรไว้ค่ะ แล้วก็ไม่ได้อยู่ในรั้วบ้านด้วย...../มิรินถามผม
" ไม่ได้อยู่ในรั้ว แต่ก็อยู่ข้างรั้วนี่... ที่นี่เอาไว้เก็บของที่ไม่ได้ใช้แล้วน่ะ แต่อะไหล่บางชิ้น ก็เอากลับไปทำใหม่ได้ ชั้นเลยเข้ามาดูน่ะ...../ผมบอกกับเธอไป
" หรอค่ะ... แต่บางชิ้นก็ยังดูใหม่อยู่เลยนะคะ...../มิรินว่า
" ใช่... ชั้นเลยมาดูไง... อ้าว แล้วยัยมินะล่ะ ไม่ตามเธอมาหรอ...../ผมถาม
" น้องมินะ ก็ช่วยมิรินตามหาพี่อยู่นี่แหละ เดี๋ยวก็คงเข้ามาเจอเรา...../มิรินบอก
" อ๋อ... อืม...../ผมตอบ
" พี่ขอบฟ้า ...( ฟลุ๊บบบ )... คิดถึงจังเลย...../เธอเรียกผม แล้วก็พุ่งเข้ามากอดผม
" หือ... ไม่เจอกันแค่แป๊บเดียว คิดถึงแล้วหรอ...../ผมถาม
" คิดถึงค่ะ คิดถึงทุกเวลาแหละ รักพี่ขอบฟ้าที่สุดเลย...../มิรินบอก
" นี่ เป็นอะไรเนี่ย...../ผมถาม
" ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันนะ เดี๋ยวค่อยมาใหม่ เดี๋ยวมิรินมาช่วย นะคะ...../มิรินบอก แล้วก็ช่วยผมไปกินข้าว อืม หรือว่าจะหิว อิอิ
ผมหันหลังกลับ กำลังจะเดินออกไป ขณะที่มิริน ก็กอดเอวผมเอาไว้แน่น ... แต่ว่าประตูกับเปิดออกก่อนที่ผมกับมิรินจะเปิดมันออกไป ตอนแรกผมก็คิดว่าเป็นยัยมินะ ที่เปิดประตูเข้ามา แต่มันไม่ใช่ และคนที่เปิดประตูเข้ามา ก็คือ ลิตา ... อย่าบอกนะว่า เธอตามหาที่อยู่ของผมกับมิรินมาโดยตลอด ตามมาจนเจอ เพียงแต่เธอคงเข้าไปในรั้วบ้าน ที่พวกเราอยู่ไม่ได้ และนี่ก็คือโอกาสของเธอ ที่จะเข้าถึงตัวผมกับมิริน ... ผมกับมิริน หันมามองหน้ากัน คิดว่าคงไม่มีอะไรมาก แต่มันก็ผิดคาด เมื่อลิตา เปิดกระเป๋าแล้วหยิบปืนสั้นออกมา แล้วหันปืนมาทางมิริน
" ตายซะเถอะ ยัยตัวดี...../ลิตาพูดออกมา
" อย่านะ... ลิตา !!! ...../ผมบอกกับลิตา
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน