แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ชู้รัก นักซิ่ง
ตอนที่ 33 เจ้านั่นที่พูดถึง
... 1 วันผ่าน ...
... ขอบฟ้า ...
อีก 1 อาทิตย์ การแข่งขันที่จะเดิมพันทุกอย่างของขอบฟ้า จะเริ่มขึ้น ... ขอบฟ้า และพรรคพวก ไม่มีใครรู้เลยว่า เบื้องหลังของแก๊งคนเกาหลีนั้นเป็นใคร พวกเขารู้แค่ว่า เบื้องหลังในเงามืดนั้น คือคนไทยเช่นเดียวกับเขา ... และรูปรถที่จะใช้แข่งของพวก คนเกาหลีคือ Bugatti Veyron รถที่ทำความเร็วได้สูงสุดเกิน 400km. ด้วยความเร็วระดับนี้ มันทำให้พวกเขาต้องคิดหนัก ... 350z รถคู่ใจของขอบฟ้า คงเทียบไม่ติดกับความเร็วระดับนั้น ถึง 350z จะเคยทำความเร็วได้เกิน 400km. ในการแข่งครั้งก่อน แต่นั่นมันคือระบบภายในรถ ที่เขาได้ติดตั้งมันขึ้นมาเอง และมันก็ใช้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว คงมีเพียงแค่ ... เจ้านั่น ... ที่ขอบฟ้าเคยพูดไว้เท่านั้น ที่จะรับมือ Bugatti คันนั้นได้
และเบื้องหลังที่พวกขอบฟ้าไม่รู้ คือชายผู้มีอิทธิพล ในองค์กรใต้ดิน และตลาดมืด ทุกอย่างที่ผิดกฎหมาย ปืน รถ ยา ชายผู้นี้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งหมด ... ขอบฟ้าและเพื่อนๆ กำลังเดินหน้าเข้าหาความตาย โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว
*****
" ขอบฟ้า... นายจะเอาไงต่อ เราจะรับมือมันไหวหรอ...../ราเชลถามผม
" Bugatti Veyron ความเร็วเดิมๆ ก็ปาเข้าไป สี่ร้อยกว่าแล้วนะ... 350z ของนาย คงต้องรื้อ แล้วทำใหม่ทั้งคัน...../พี่กิตบอก
" ไม่ไหวหรอพี่ ให้วางระบบใหม่ทั้งคัน ก็คงได้เร็วสุดแค่สี่ร้อย แต่รถคันนั้น มันวิ่งได้เกินสี่ร้อย โดยที่ไม่ได้ปรับแต่งอะไรเลย... ผมว่า ผมคงต้องใช้เจ้านั่นจริงๆแล้ว...../ผมพูดออกมา
" ไอ้ขอบฟ้า... มึงเกือบตายเพราะมันมาครั้งนึงแล้วนะ...../ไอ้เมธบอก
" ใช่ๆ...../ไอ้ซีอีกคน
" เอาจริงหรอวะ ไอ้ขอบฟ้า ตอนนั้นแกเหยียบไป 390km. แกก็เอามันไม่อยู่แล้วนะ...../ไอ้มาแชลว่า
" เอาจริงสิ...../ผมบอกกับทุกคน
" ไม่นะคะ พี่ขอบฟ้า...??...../มิกิ มินะ พูดออกมาพร้อมกัน
" ตอนแข่งกับไอ้วินเท็บ ชั้นก็เหยียบเกินสี่ร้อยมาแล้วนะ ชั้นคงไม่สติแตกง่ายๆแล้วล่ะ...../ผมพูดกับทุกคน
" ขอบฟ้า... รถที่นายพูดถึง มัน 350z รถคู่ใจของนายนะ นายคงไม่สติแตกกับมันหรอก... แต่เจ้า Lamborghini Aventador นั่น นายแทบไม่เคยขับมันเลยนะ ขอบฟ้า...../ราเชลบอกกับผมถึง lamborghini คันนั้น
ใช่... ผมเคยขับมันแค่ไม่กี่ครั้ง และครั้งสุดท้ายที่ผมขับมัน ผมเกือบตาย ผมควบคุมมันไม่อยู่ ด้วยความเร็วในตอนนั้น 390km. แต่นั่นก็ไม่ใช่ความเร็วสูงสุดของมัน แม้แต่ความเร็วเดิมๆของมัน ผมและเพื่อนๆก็ยังไม่รู้ ... ผมได้มันมาจากตลาดมืด ที่ญี่ปุ่นราคามันก็เลยไม่ได้แพงมากอย่างที่คิด พอได้มันมา ความเร็วตั้งต้นเท่าไร ก็ยังไม่ได้ลอง ได้มาปุ๊บ ก็ปรับแต่งมันทันที ... ผมก็ไม่รู้นะว่า ความเร็วความเจ้านั่น จะได้สูงสุดแค่ไหน จะสู้ bugatti คันนั้นได้มั้ย แต่ว่า ผมจะใช้มัน ในการแข่งที่จะถึงนี้
" อืม... ถ้านายจะใช้มันจริงๆ งั้นก็ไปเอามันออกมา... พี่จะทำให้มันกายเป็น สุดยอด lamborghini ไปเลย...../พี่กิตบอกกับผม
" เฮยยย... ถ้านายคิดดีแล้วก็ เอามันไปขับเล่นหน่อยแล้วกัน...../ราเชลบอก
" งั้น... มิกิ จะเป็นคนไปขับมันออกมาให้พี่เองค่ะ...../มิกิบอก
" อืม... ไปเอายัยหนูนั่น ออกมาให้ชั้นทีนะ...../ผมบอกมิกิไป
" ค่ะ... พี่ขอบฟ้า... มินะ ไปกลับชั้น...../มิกิบอก แล้วชวนน้องสาวของเธอไปด้วยอีกคน
" อืม... ป่ะ...../มินะตอบ แล้วพวกเธอก็เดินออกไปทางโรงรถ
...
" ทำไมต้องให้ยัยแสบสองคนนั่นไปเอามันออกมาด้วย... ให้ชั้นไปเองก็ได้...../ไอ้ซีบอก
" เพราะ lamborghini คันนั้น มันโตที่ญี่ปุ่น เหมือนยัยฝาแฝดนั่นมั้ง...../ราเชลบอก
" 55 คงจะใช่มั้ง...../มาแชลว่า
sds
[Click and drag to move]
ยัยหนูสุดสวย Lamborghini Anentador สีขาว ชั้นคงต้องเอาเธอไปลองอีกครั้งแล้วล่ะ ครั้งนี้ชั้นจะไม่สติแตกกับเธอแน่ หึหึ ... แต่การลองครั้งนี้ ผมจะไม่เหยียบมันจนมิดไมล์ ผมจะไม่สนใจว่า มันจะเร็วได้มากที่สุดแค่ไหน เพราะยังไง การที่จะสู้กับรถที่เป็นอันดับต้นๆในด้านความเร็วอย่าง Bugatti Veyron มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ผมจะให้ความเร็วสูงสุด ของยัยหนู lamborghini นี้เป็นความลับ จนถึงวันที่ผมจะแข่งจริงๆ ... อืมมม... ผมจะเรียกยัยหนูนี่ว่า แรมซี่ ดีกว่า หึหึ
" แล้วพวกเราจะมาลองขับ ยัยหนูแรมซี่กัน...../ผมพูดขึ้น พร้อมกับตั้งชื่อให้แรมโบกีนี่คันนี้
" ห๊ะ... อะไรนะไอ้ขอบฟ้า แรมซี่...../ไอ้เมธพูดออกมาแบบงงๆ
" ยัยหนูแรมซี่หรอ หึหึ... นี่ถึงกับตั้งชื่อให้มันเลยหรอ...../ราเชลพูด
" โหย... แค่ชื่อก็หน้าลองแล้วว่ะ...../ไอ้ซีบอก
" แรมซี่... เอ่อ... อืม... มันจะได้ดูสนิทกับเรามากขึ้นใช่มั้ยวะ อิอิ...../ไอ้มาแชลว่า
" 555 คงแบบนั้นมั้ง...../ผมบอก
เวลาผ่านไปไม่นาน มิกิ ก็ขับแรมซี่มาจอดตรงหน้าพวกเรา ... 2ปี หลังจากซ่อมเสร็จ ที่ไม่มีใครขับ lamborghini คันนี้ แต่พวกเราก็ดูแลมันตลอด แม้แต่ฝุ่นสักเม็ดก็ไม่ให้เกาะ จนถึงตอนนี้ มันก็ยังดูใหม่ เหมือนเพิ่งออกจากศูนย์
" มาแล้วค่ะ พี่ขอบฟ้า...../มิกิบอก
" พี่ขอบฟ้า มินะ ขอเอามันไปซิ่งสักรอบได้มั้ยอ่ะ...../มินะคงอยากเอามันออกไปซิ่งบ้าง
" หึหึ... ได้สิ เดี๋ยวได้ซิ่งแน่... ให้พี่กิตเขาจัดการอะไรอีกหน่อย เดี๋ยวค่อยเอามันไปลอง...../ผมบอก
" อืม... ได้อยู่แล้ว...../พี่กิตบอก
" เอาให้มันบินได้เลยนะพี่ 55 ...../มาแชลบอกกับพี่กิต
" หือ... ไอ้บ้า จะให้เขาติดปีกให้มันไหง...../ราเชลบ่นใส่ไอ้มาแชลไป
" ถึงมันจะบินไม่ได้ แต่ไอ้ขอบฟ้าก็พาบินมาแล้วนะเฟ้ย 55 ...../ไอ้ซีบอกแบบกวนๆ
" เออว่ะ...../ไอ้เมธก็ตามมัน
" อิอิ... จริงด้วยค่ะ พี่ขอบฟ้าพาบิน อิอิ...../อืม ยัยมิกิ ก็เอากับเขา...ชิ
" มินะ อยากซิ่งนะ แต่ มันจะบินมั้ยอ่ะ...../มินะถาม กวนๆ
" 5555...../
" หึหึ... เดี๋ยวรู้ ว่าหนูแรมซี่ จะพาบินมั้ย 55 ... แต่คืนนี้เอาไว้ก่อน สามทุ่มแล้ว... เราพักกันดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ เรามีเวลาอีกหลายวัน...../ผมบอกกับทุกคน
" อืม... เอางั้นก็ได้... ว่าจะจัดตั้งแต่คืนนี้เลยนะเนี่ย 55...../พี่กิตบอก
" 55 ใจเย็นพี่...../ผมบอกกับพี่กิต
" 55 เอาเหอะ พวกเราไปนอนพักกันดีกว่า...../ราเชลบอก
" อืม... งั้นแยกย้ายกันดีกว่า... เฮ้ย... ?? ใครจะกินเบียร์เย็นๆ ตามมา 55...../ไอ้ซีบอก แล้วชวนพวกเรากินเบียร์ซะงั้น
" เฮ้ย... !! กูคอแห้ง ไปด้วย...../ไอ้มาแชลวิ่งตามไปอีกคน
" เฮยยย... พี่ชั้น กับไอ้ซี นี่พอๆกันเลย ...เฮยยย...../ราเชลพูดแล้วถอนหายใจออกมา
" ไปกับพวกมันเปล่า ไอ้ขอบฟ้า... ถ้าจะกินก็ตามมานะ...../แล้วไอ้เมธ ก็ตามไปอีกคน
" นี่... แล้วแกสองคนล่ะ จะไปกินกับพวกมันมั้ย...../ราเชลถามมิกิ มินะ ที่ยืนอยู่ข้างๆผม
" ไม่ดีกว่าค่ะ... มิกิ ไปนอนเล่นเกมดีกว่า...../มิกิบอก
" นี่... แกกินกับชั้นก็ได้... เดี๋ยวชั้นเอาเบียร์ตามไปที่ห้อง...../มินะบอกกับ มิกิ
" โอเค...../มิกิตอบ
" แล้วนายล่ะ... แต่ชั้นว่า นายต้องออกไปหา น้องมิรินแน่ หึหึ...../ราเชลบอก
" หึหึ... ชั้นคิดอะไร เธอก็รู้ตลอดนะ ราเชล... งั้นชั้นไปก่อนนะ...../ผมบอกราเชลแล้วเดินออกไป
"...!!... นี่ๆๆ ขับรถดีๆ แล้วก็นอนพักบ้างนะ...../ราเชลตะโกนบอกผม
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป คำว่าให้ไปพักที่ผมบอกกับทุกคน ไม่ได้หมายความว่า ให้ไปนอน หรือไปพักเอาแรง แต่มันหมายความว่า ใครอยากจะไปทำอะไรก็ไปทำ แต่หยุดเรื่องรถ และงานที่อู่ ไว้เพียงเท่านี้ ... แต่สำหรับผมในตอนนี้ กำลังรีบขับรถไปหามิรินที่โรงพยาบาล คิดถึงแล้วนะ
และเวลาแค่ไม่นาน ผมก็มาถึง ที่โรงพยาบาล แล้วก็ หน้าห้องผู้ป่วยเดี่ยว ที่ลิตา พักฟื้นอยู่ ... พอผมเปิดเข้าไป ก็เจอกับสิ่งที่ผมต้องแปลกใจ เมื่อมิริน แฟนผม กับลิตา แฟนเก่า ที่นอนเจ็บอยู่ กำลังคุยกัน และทั้งสองคน ก็มีแต่รอยยิ้ม แล้วเสียงหัวเราะเบาๆ ... นี่มันอะไรกัน พวกเธอควรจะตีกันไม่ใช่หรอ
ผมเก้าเดินเข้ามาในห้อง แล้วเธอสองคนก็หันมามองผม ผมเดินเข้ามาข้างๆมิริน และในห้องเริ่มเงียบสงบ พวกเธอเงียบไปดื้อๆ แล้วสักพัก มิริน กับ ลิตา ก็ยิ้มและหัวเราะออกมา ทำเอาผมยืนงงไปอีกครั้ง ... นี่พวกเธอเล่นอะไรกันเนี่ย ...
" เป็นยังไงบ้างค่ะ พี่ขอบฟ้า... เรื่องการแข่งอ่ะค่ะ...../มิรินถามผม
" ก็เตรียมตัว เตรียมใจ เตรียมรถ ไว้แล้วแหละ...../ผมบอกกับมิริน
" ต้องเตรียมใจด้วยหรอค่ะ...../มิรินถามต่อ
" อืม... ครั้งนี้มันไม่ง่าย เหมือนครั้งก่อนๆแล้ว... 350z ของชั้น ครั้งนี้คงไม่ไหว คงต้องใช้เจ้านั่นจริงๆแล้ว...../ผมบอก
" แล้วเจ้านั่น ที่พี่บอกมันหมายถึงอะไรค่ะ...../มิรินถาม
" ก็เจ้านั่น ที่เคยทำชั้นเกือบตายมาแล้วเมื่อ 2ปีก่อนไง...../ผมบอกไป
" ห๊ะ...!!! แล้วครั้งนี้ พี่จะไม่สติแตกอีกหรอค่ะ...../มิรินรีบเตือนผมทันที
" อะไรนะขอบฟ้า มีเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นกับคุณด้วยหรอค่ะ...../ลิตาก็ถามผมอีกคน
" อืม... โทษทีนะลิตา ที่ผมไม่เคยบอกคุณเลย... ผมบอกอะไรกับคุณทุกเรื่อง มีแต่นี้แหละที่ผมไม่ได้บอก...../ผมบอกกับลิตา
" ไม่เป็นไรค่ะ ลิตา ไม่เคยสำคัญสำหรับคุณอยู่แล้ว...../ลิตาบอกมา
" เอ่อ... ลิตา... ผม...../ผมกำลังจะพูดแก้ตัว
" หึหึ... ลิตาพูดเล่นค่ะ คุณไม่ต้องแก้ตัวอะไรหรอกค่ะ เรื่องของเรา ลิตายอมรับมันแล้วค่ะ...../ลิตาพูดออกมา
" ลิตา...../ผมเรียกเธอ แต่ก็ไม่รู้จะพูดอะไร
" ลิตา ขอโทษนะคะ ที่ลิตา ไม่ซื่อสัตย์กับคุณ ทั้งที่ลิตาเองก็รักคุณมาก... พอลิตารู้สึกตัวอีกที ก็สายไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้อีก... ถึงสองสามเดือนที่ผ่านมานี้ ลิตาจะทำตัวใหม่ ลิตาเลิกทุกอย่าง ที่ทำไม่ดีกับคุณ... อืม... จะบอกว่าทำตัวใหม่ ก็คงไม่ได้ ต้องบอกว่า พอคุณเดินออกจากลิตาไป ลิตาก็ทำตัวแบบนั้นไม่ได้อีกเลย...../ลิตาบอกกับผมมา
" ถ้าคุณเลิกทำตัวแบบนั้นได้ ก็ดีแล้ว... คุณสวยมากนะลิตา สักวันคุณต้องเจอคนที่ดีกว่าผมแน่...../ผมบอกกับลิตา
" ค่ะ... แต่จะมีทำไมค่ะ อยู่แบบนี้อาจจะดีกว่าก็ได้...../ลิตาบอกผม
" อืม... ตามใจคุณ... แต่คุณก็ไม่ควรมาเจ็บตัวเพราะผมนะ ถ้าคุณเป็นอะไรไป ผมคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต...../ผมบอกกับลิตา
" จะรู้สึกผิดทำไมค่ะ คุณไม่ได้ผิดอะไรสักหน่อย แล้วลิตาก็ไม่อยากให้คุณเป็นอะไรด้วย... พอแล้ว ไม่พูดเรื่องนี้ ไปพูดกับแฟนคุณบ้างเหอะ เดี๋ยวเธอก็งอนหรอก...../ลิตาบอกผม
" ห๊ะ...?? งอนหรอ เปล่านี่ค่ะ มิรินไม่งอนนะ...../มิรินบอก
" เธอไม่งอนจริงๆนะ...../ผมถามมิริน
" ค่ะ... มิรินไม่งอน...../มิรินบอก
" อืม... งั้นชั้นคุยกับลิตาต่อนะ...../ผมแกล้งบอกกับมิริน
" อ่ะ... โหยยย... ไอ้พี่ขอบฟ้า จะให้มิรินโกรธให้ได้ใช่มั้ยค่ะ...../มิรินบอก
" 5555...../
" นี่... ขอบฟ้า เอาเป็นว่า เราสองคน เป็นห่วงคุณนะคะ...../ลิตาบอกกับผม
" ใช่ค่ะ... อาทิตย์หน้าจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้... เป็นห่วงพี่นะคะ...../มิรินบอกกับผมอีกคน
" หึหึ... เราต้องผ่านมันไปได้...../ผมบอก
" สู้ๆค่ะ...../
ใช่ ผมต้องผ่านมันไปได้ ยากลำบากแค่ไหน ก็ผ่านมาแล้ว แล้วครั้งนี้จะผ่านไปอีกครั้ง ไม่ได้หรอ หึหึ ... แต่ว่า ผมอยากให้เธอสองคน เป็นแบบนี้กันตลอดไปจริงๆ มันจะมีวันนั้นมั้ย วันที่ผมมีเมียสองคน หึหึ... แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น เพราะเวลา มันเดินไปข้างหน้าตลอด เราไม่รู้หรอกว่า วันข้างหน้า มันจะเป็นไงต่อไป
... ติดตามตอนต่อไป ...