เรื่องราวเก่าๆเกี่ยวกับซีรีย์นี้...

ภาคหลัก

ภาค 1
ภาค 2 
ภาค 3 
ภาค 4 
ภาค 5 
ภาค 6 
ภาค 7
ภาค 8
ภาค 9
ภาค 10
ภาค 11
ภาค 12

ภาค ณัฐกานต์ story

ตอนที่ 1
ตอนที่ 2 (PART1)
ตอนที่ 2 (PART2)
ตอนที่ 2 (PART3)

************************************************************

ผมกลายเป็นคนเอาเพื่อนเอาฝูง

-What IF หากพี่ต้นไม่ได้ โดนจับในคืนนั้น (PART1) -

"อื้อออออออ..." เสียงครางเบาๆของหญิงสาวที่เอ่ยพร้อมกับค่อยๆรู้สึกตัวขึ้น..

"รู้สึกตัวแล้วเหรอ?.." เสียงเชิงถามของชายคนหนึ่งที่เอ่ยดังขึ้น และนั้นก็ทำให้เธอที่เพิ่งรู้สึกตัวนั้น ก็ค่อยจ้องมองก่อนจะพบว่า ชายหนุ่มคนที่ร้องถามนั้น ก็คือ ลูกพี่ลูกน้องของเธอ "นายต้น" นั้นเอง..

"พี่ต้น.." เธอเอ่ยร้อง พร้อมกับขยับตัว ก่อนจะพบว่า ตัวของเธอนั้นได้ถูกมัดติดยึดไว้กับเก้าอี้..

"ยังกล้า...เรียกกูว่าพี่อีกเหรอ? กับสิ่งที่มึงทำกับกูนะ.." นายต้น ชายหนุ่มกล่าวตอบด้วยสีหน้า น้ำเสียงที่ดูแค้นทางหญิงสาวเอามากๆ แถมซีกหน้าทางด้านขวาของเขาก็มีแผลไฟไหม้ที่ลุกลามจนดูเหมือนจะทำให้ตาขวาของเขาใช้การไม่ได้อีกด้วย..

"พี่ต้นพูดอะไรค่ะ ณัฐไม่เห็นจะเข้าใจเลย.." หญิงสาวกล่าวตอบเชิงถามด้วย สีหน้าที่ดูปกติ และชวนสงสัยการกระทำของอีกฝ่าย ซึ่งระหว่างที่ถามนั้น เธอก็พยายามขยับมือไม้เพื่อหมายแก้เชือกที่มัดมือของเธอนั้นไปด้วย...

ก่อนที่ทุกอย่างจะหยุดลง เมื่อนายต้น ได้ขยับเข้ามาตบหน้าของเธออย่างเต็มแรง...

"เลิกตอแหลซะที!!..ทีแรกกูก็ไม่อยากจะเชื่อหรอกนะว่า มึงอยู่เบื้องหลังทั้งหมด บอกมา มึงทำกับกูแบบนี้ไปทำไม!!." นายต้นเอ่ยกล่าว หลังจากได้ตบหน้าของหญิงสาวอย่างเต็มแรง ซึ่งสีหน้า และน้ำเสียงที่แสดงออกมานั้น ก็บงบอกถึงความโกรธที่ถึงขีดสุด ชนิดที่เหมือนคลุ้มคลั่ง ก็ว่าได้...

ขณะที่หญิงสาว ผมดำยาว หรือ ณัฐกานต์ มาเฟียสาว ผู้ซึ่งถูกชายหนุ่ม ผู้เป็นญาติตบหน้าอย่างเต็มแรง จนมีเลือดกบปากนั้น ก็ได้หันมามอง ด้วยสายตา และท่าทีที่เปลี่ยนไป...

โดยเธอก็ยอมรับว่า ตัวของเธอ ประมาทเกินไป ทั้งๆที่รู้ว่า พี่ต้น หนีจากการดักซุ่มของ พวกพยัคฆ์ภูผา ในคืนนั้นไปได้ แต่ก็ไม่ส่งคนออกสืบหา ตัวของพี่ต้น และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของ กลุ่มพยัคฆ์ภูผา ที่เป็นคู่กรณีของพี่ต้น ทำหน้าที่ ไล่ล่า ไป...

บอกตรงๆว่า เธอไม่คาดคิดว่า พี่ต้น จะสามารถหนีการไล่ล่า ของพวกพยัคฆ์ภูผา ได้ จนกระทั้ง 2 เดือนถัดมา(นับตั้งแต่คืนนั้น) พี่ต้น รวบรวมคนของเขาที่เหลืออยู่ ดักเล่นงานเธอ ระหว่างทางที่เดินทางไปหากาย แล้วได้ลักพาเธอมายังที่แห่งนี้ ที่ๆที่เธอก็ไม่รู้ว่า มันคือ ที่ไหน....

'ดูท่า ก่อนจะลงมือ ลักพาตัวเรามา เขาคงสืบเรื่องราวมาในระดับหนึ่งแล้วสินะ??..' ณัฐกานต์เหลือบมองยัง ญาติลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างครุ่นคิด ขณะที่นายต้น ก็ยังแสดงท่าทีที่หงุดหงิดกับท่าทีอันนิ่งเงียบอย่างไม่ยอมให้คำตอบที่เขาต้องการออกมานั้น..

"สรุปว่า มึงจะไม่ยอมพูดใช่มัย? ว่าทำไม มึงถึงคิดจะเก็บกูนะ.." นายต้นถามย้ำอีกครั้ง...ซึ่งณัฐกานต์ก็ค่อยๆหันหน้า กลับมา ด้วยท่าทีชิวๆๆ พร้อมกับตอบกลับอย่างไม่มีท่าทีกลัวอีกฝ่ายแต่อย่างใด..

"ก็ลองเดาดูก่อนมัย? ว่าทำไม ชั้นถึงทำกับพี่แบบนี้.." ณัฐกานต์ตอบด้วยรอยยิ้มนิดๆ ซึ่งนั้นก้ทำให้ทางนายต้น รู้สึกโกรธมากขึ้น..

"กูไม่เดาเว้ย!! กูต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้ ถ้ามึงไม่ให้ งั้นกูจะถามกับ "ของเล่น" ของมึงก็แล้วกัน.." นายต้นเอ่ยตอบอย่างระเบิดอารมณ์ออกมา พร้อมกับเดินไปเปิดม่านที่กั้นอยู่ ซึ่งม่านที่ว่าก็อยู่ตรงหน้าของเธอ ก่อนจะพบกับ ร่างของ "กาย" ที่ถูกมัดอยู่กับเก้าอี้ ในสภาพที่สะบักสะบอม สุดๆ...

"กาย!!.." ณัฐกานต์เอ่ยเรียกเค้าอย่างตกใจ ถึงแม้เธอจะรู้สึกสงสัยที่วันนี้เธอไม่เห็นเขาเข้ามายังบริษัทอยู่บ้างก็ตาม แถมยังไม่รับโทรศัพท์ของเธอ แต่เธอก็ไม่คิดว่า เขาจะถูกลักพาตัวไปแม้แต่น้อย คิดว่า เขาอาจจะไม่สบายซะมากกว่า..

"เขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้.." ณัฐกานต์หันมาเอ่ยกล่าวกับลูกพี่ลูกน้องของเธออย่างทันที..

"ถ้าเรื่องระหว่างมึงกับกูละก็ ใช่!!..มันไม่เกี่ยว แต่มันมีเรื่องเกี่ยวกับกูอีกเรื่อง.." นายต้นตอบกลับทันที แล้วเรื่องที่เขาพูดถึงนั้น ก็คงหมายถึงเรื่องที่ กาย ไปยุ่ง กับ 'ของเล่น' ของเขา อย่าง 'ตาล' นั้นเอง..

"เอ้า..จะยอมบอกได้รึยัง? ว่า ทำไม ถึงทำกับกูอย่างงี้.." นายต้นกล่าวต่อ อย่างเค้นเสียง พร้อมกับควักปืนมาจ่อที่ศีรษะของกาย ที่ยังคงสลบอย่างไม่ได้สติอยู่นั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ ณัฐกานต์มีท่าทีตกใจไม่น้อย ก่อนที่เธอยอมเอ่ยตอบออกมา..

"ก็...ใครใช้ให้พี่ฆ่าเพื่อนรักของชั้นกันละ.." ณัฐกานต์ตอบ..

"เพื่อนรักของมึง? ใคร? คนไหนวะ..." นายต้นร้องถาม ด้วยท่าที งงๆ เหมือนจะไม่รู้เรื่องที่ณัฐกานต์เอ่ยแม้แต่น้อย ก่อนที่ณัฐกานต์ที่จ้องมองเขาจะกล่าวตอบ..

"ก็...ฝ้าย ไง ฝ้าย คือ เพื่อนรักของชั้น.." คำกล่าวตอบของณัฐกานต์นั้น ก็ทำให้ ต้น ถึงกับตาโต พร้อมกับระเบิดอารมณ์ใส่ออกมา...

"อีดอกนั้น อีกแล้วเรอะ...ทั้งๆที่ แม่งตายไปเป็นชาติแล้ว ยังสร้างความเดือดร้อนให้กูอีกเรอะ.." นายต้นกล่าวพร้อมกับ หันไปอาละวาด พังข้าวของ ที่อยู่ใกล้ๆกับเขา ต่อหน้าลูกน้องของเขาที่ยืนคอยระวังอยู่ ถึง 2 คนด้วยกันนั้น...

"แล้วนี่... มึงก็คงเห็นเพื่อนดีกว่ากูสินะ ถึงได้ตัดสินใจทำกับกูแบบนี้นะ..." นายต้นหันกลับมาร้องถาม หลังจากที่อาละวาด พังข้าวของ ภายในที่แห่งนี้ได้ครู่หนึ่งนั้น...

"ใช่...." ณัฐกานต์ตอบกลับสั้นๆอย่างทันควัน ด้วยน้ำเสียง สีหน้าราบเรียบ จนทำให้อีกฝ่ายถึงกับอึ้ง...

"ดะ ได้!! ในเมื่อมึงไม่เห็นกูเป็นญาติ งั้นกูก็จะไม่เห็นมึงเป็นญาติเช่นกัน.." นายต้นเอ่ยโพล่งอย่างระเบิดอารมณ์ออกมา ประหนึ่งว่า เขาในตอนนี้ได้ตัดสินใจบางอย่างออกมาได้แล้ว...

"เหรอ? แล้ว....พี่คิดจะทำอะไรกับชั้นละ?..." ณัฐกานต์ ร้องถามกลับด้วยท่าทีที่ปกติ เหมือนกับไม่กังวล หรือ หวาดกลัวแต่อย่างใด และนั้นก็ยิ่งทำให้ นายต้น มีท่าทีหงุดหงิดมากขึ้น ก่อนที่เค้าที่จ้องมองเธอนั้น จะค่อยเอ่ยตอบ..

"ก่อนอื่นกูจะให้คนมาข่มขืนมึงให้ยับ..." นายต้นที่จ้องมองนั้นก็กล่าวตอบ และไม่ทันที่เขาจะพูดจบคำดี ทางณัฐกานต์ ก็ได้เอ่ยแทรกเชิงถามขึ้นมาซะก่อน..

"อย่าบอกนะ...ว่า หลังจากให้คนข่มขืนชั้นจนยับเยินแล้ว จะจับชั้นส่งไปเป็นกระหรี่ ในซ่องที่ชายแดนนะ.." คำกล่าวแทรกของณัฐกานต์นั้น ก็ทำให้ นายต้น ถึงกับ ชะงักไปเล็กน้อย เพราะมันเป็นสิ่งที่เค้ากำลังจะพูดออกมานั้นเอง..

"เฮ้อ....วิธีการแก้แค้น นี่แทบไม่แตกต่างจาก วิธีการกำจัดของเล่นที่พี่เบื่อแล้วเลยนะ แต่อย่างว่า ขยะสังคม อย่างพี่ ก็คงคิดวิธีการเอาคืน ได้แค่นี้ละนะ..." ณัฐกานต์ที่จ้องมองท่าทีของนายต้นอยู่เล็กน้อยนั้น ก็กล่าวอย่างถอนหายใจ ด้วยท่าทีที่ออกไปทางดูถูกเขาเอามากๆ และสิ่งที่อยู่ในถ้อยคำของเธอเมื่อกี้ ก็ล้วนแต่เป็นเรื่องจริงทั้งหมด ทั้งเรื่องววิธีการที่เค้าจะใช้กับเธอ และมันก็ยังเป็นวิธีการเดียวกับที่ เขาใช้กำจัด ของเล่น บางชิ้น ที่เบื่อแล้ว...

"หาว่ากูคิดได้แค่นี้งั้นเหรอ? งั้นถ้ากูบอกว่า ซ่องที่กูจะเอามึงไปขาย เป็น ซ่องชั้นต่ำ ที่มีแต่แขก เป็นพวกเถื่อนๆ ที่เต็มไปด้วยกามโรค และพร้อมที่จะรุมเย็ดมึง ให้เน่าตายคาซ่องละ.." นายต้นที่ขยับเข้ามาเอ่ยอย่างใกล้ๆ ด้วยน้ำเสียงที่เค้นต่ำ หมายจะให้ณัฐกานต์ หวาดกลัว เหมือนดั่งสาวๆคนอื่นๆที่เค้าเคยทำมาก่อนหน้านี้...ที่พวกเธอทั้งร้องไห้ อ้อนวอน ชนิดที่แทบจะกราบเท้าเค้าเลย..

"นี่...พี่คงไม่ได้คาดหวัง ให้ชั้นร้องไห้ฟูมฟายอยู่ใช่มัย?.." ณัฐกานต์ที่นิ่งเงียบอย่างจ้องมองเขาอยู่ครู่ นอกจากเธอจะไม่ได้แสดงท่าทีตามที่เค้าหวังไว้แล้ว ยังร้องถาม ด้วยน้ำเสียง และท่าทีที่ดูสงสัย จนเหมือนต้องการยั่วอารมณ์ของเขาไปด้วย แน่นอนว่า ท่าทีการโต้ตอบนั้นของเธอ ก็ทำให้ทาง นายต้น ถึงกับไปไม่เป็นเลย และยิ่งโมโหมากขึ้นด้วย..

โดยที่เขาไม่รู้หรอกว่า แท้ที่จริงแล้ว ทางณัฐกานต์เอง ก็ออกอาการหวั่นๆอยู่ภายในใจเหมือนกัน แต่ที่เธอไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมานั้น เพราะเธอเชื่อมั่นว่า คนของเธอน่าจะตามหาเธอ เจอก่อนจะถึงเวลานั้นอย่างแน่นอน

"ทำอวดดีไปเถอะ กูจะรอดูว่า พอถึงเวลานั้น มึงจะยังอวดดีแบบนี้ ได้อีกมัย? แต่กว่าจะถึงตอนนั้น กูคงต้องขอให้มึงฆ่าเวลา ด้วยการทำตัวทุเรศๆ ให้ กูได้ดูเล่นก่อน.." นายต้นเอ่ยตอบ ด้วยสีหน้า น้ำเสียงที่บงบอกถึงอารมณ์ที่โกรธเกี้ยว และหมายอยากเห็น ญาติสาวผู้วางแผนที่เอาชีวิตเค้านั้น แสดงท่าทีที่หวาดกลัวจนร้องไห้ เหมือนหญิงสาวคนอื่นๆออกมาให้ได้...

"ทำไม...ชั้นจะต้องทำอะไรแบบนั้นให้พี่ดูด้วยละ?..." ณัฐกานต์ร้องถาม ด้วยความสงสัย..

"ทำไมนะเหรอ? เพราะถ้ามึงไม่ทำ ผู้ชายของมึง ก็จะโดนแบบนี้ไง.." นายต้นเอ่ยทวน พร้อมกับตอบคำถาม ก่อนที่เค้าจะขยับมือไม้ที่ถือ ปืนขนาด 11 มม. นั้นเข้าจ่อยิงไปที่ต้นขา ด้านขวาของ นายกาย และนั้นก็ทำให้ เค้า ที่หมดสติจากการถูกซ้อมนั้น ถึงกับสะดุ้งตื่น และแผดเสียงร้อง ด้วยความเจ็บปวดออกมา..

"กายยยยยยย!!.." ณัฐกานต์ที่เห็นการกระทำนั้น ก็เอ่ยร้องอย่างทั้งตกใจ และเป็นห่วงเขา ชนิดที่ทำให้ นายต้นที่จ้องมองดูอยู่นั้น ถึงกับแสยะยิ้ม อย่างพอใจ เนื่องจากท่าทางของณัฐกานต์นั้นมันเป็นดั่งที่เค้าหวังไว้นั้นเอง..

"คงไม่ต้องให้กูพูดนะ ถ้ามึงไม่ทำอะไรทุเรศๆให้กูดูละก็...ผู้ชายของมึง จะเป็นยังไงต่อ.." นายต้นเอ่ยกล่าวพร้อมกับต้องชะงัก เมื่อเห็นสายตาของณัฐกานต์ที่จ้องมองมายังที่เค้า ด้วยท่าทีที่เค้าไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต มันเป็นสายตาที่ดูน่ากลัว จนทำให้เค้าเสียวสันหลังได้พอสมควร...

"ถ้าชั้นยอมทำ...แกจะปล่อยเขาไปมัย?.." ณัฐกานต์ถามกลับ พร้อมกับเปลี่ยนการใช้สรรพนามของอีกฝ่าย อย่างบงบอกถึงห้วงอารมณ์ของเธอในตอนนี้ ว่า เฮกำลังโกรธเค้าอย่างสุดๆๆ....

"มะ..มันขึ้นอยู่กับมึงนะ ถ้ามึงทำตัวได้ร่าน ทุเรศ จนน่าพอใจ ก็อาจจะปล่อยไอ้หมอนี่ไปก็ได้.." นายต้นที่ดูหวั่นๆในสายตาที่จ้องมองมาของณัฐกานต์นั้น ก็กลั้นใจตอบกลับ ก่อนที่ กาย ชายหนุ่มที่ถูกจับมัดติดกับเก้าอี้ และมีสภาพสะบักสะบอมนั้น ก็กลั้นใจเอ่ยร้องห้ามขึ้นมา..

"ณัฐ...ไม่นะ อย่า..." กายเอ่ยขึ้น ซึ่งก็ไม่รู้ว่า เค้าได้ยินที่พูดคุยกันขนาดไหน แต่สภาพของเขาในเวลานี้นั้น ก็ดูสะบักสะบอม และคงเจ็บปวดอยู่พอสมควร แถมบริเวณต้นขาที่ถูกยิงไปนั้น ก็ไม่รู้อันตราย แค่ไหนด้วย

"เอ้า...ว่ายังไงละ.." นายต้นร้องถาม พร้อมกับจิกกระชากหัวของกายให้เงยขึ้น พร้อมกับเอาปืนจ่อไปที่ขมับของเขา อย่างพร้อมที่จะยิงทุกเมื่อ ซึ่งนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ ที่เห็นเช่นนั้น ก็กัดฟันอย่างเจ็บแค้น..

"ก็ได้....เดี๋ยวชั้นจะทำตัวให้ทุเรศ จนพี่พอใจเลย..."เธอตอบ ด้วยสายตาที่ดูน่ากลัว และแสดงออกอย่างชัดเจนเลยว่า 'งานนี้มีเอาคืนอย่างแน่นอน ถ้าเธอรอดไปได้ละก็..'

ถึงแม้ณัฐกานต์จะตอบออกมาด้วยสายตาที่ดูน่ากลัวก็ตาม แต่ทางนายต้นก็ยังคงส่งสัญญาณเชิงบอกให้ลูกน้องของเขา 1 ใน 2 คนที่ได้ยืนอยู่แถวนั้น ตั้งแต่แรกนั้น ให้เข้าไปแก้มัดให้กับณัฐกานต์ โดยทางนายต้น ค่อนข้างมั่นใจอย่างมากว่า เธอไม่มีทางที่จะขัดขืน หรือ เล่นตุกติกกับเค้าได้หรอก..

ตราบใดที่ปลายกระบอกปืนของเขา ยังคงจ่อ พร้อมเป่าหัวผู้ชายของเธอจนกระจุยอยู่แบบนี้ละก็...

"แล้วอยากให้ชั้นทำอะไรให้ดูละ??." ณัฐกานต์ร้องถาม และลุกขึ้นยืน หลังจากที่คนของนายต้นได้แก้มัดให้กับเธอนั้น ซึ่งสายตาของเธอยังคงจับจ้องมองยังที่นายต้นอย่าง ไม่ละสายตาแต่อย่างใด แถมยังเป็นสายตาที่ดูน่ากลัว จนสร้างความน่ารำคาญใจให้กับนายต้นอยู่เหมือนกัน..

"นั้นสินะ ก่อนอื่นก็คงต้องขอให้มึงแก้ผ้าออกให้หมดก่อน.." นายต้นตอบเชิงสั่งกลับทันที ซึ่งนั้นก็ทำให้ทางณัฐกานต์มีปฎิกิริยาเล็กน้อย ก่อนที่เธอจะตอบรับคำสั่งนั้น แต่โดยดี..

"ขะ เข้าใจแล้ว.." เธอเอ่ยตอบรับ พร้อมกับขยับมือไม้ อย่างเตรียมทำการเปลื้องผ้า ถอดชุดพนักงานออฟฟิค ที่เธอสวมใส่อยู่นั้นออก แต่ไม่ทันจะปลดเปลื้องออกสักชิ้นนั้น  ชายหนุ่มของเธอ ก็ได้ส่งเสียงร้องห้ามออกมาอีกครั้ง..

"ณัฐ ไม่นะ...อย่าทำแบบนั้น.." เขาเอ่ยร้อง ก่อนที่เขาจะโดน นายต้น เอามือข้างที่ถือ ปืน 9 มม. เข้าทุบยังที่แผลที่ถูกยิงที่ต้นขา

"อ๊าคคคคคคคคคค..." กายเอ่ยร้อง ก่อนที่นายต้นจะเอ่ยเชิงสั่งเขา..

"ถ้ายังไม่อยากเจ็บตัวมากกว่านี้ ก็หุบปาก แล้วนั่งดูโชว์เงียบๆ ไปซะ..." นายต้นเอ่ย พร้อมกับออกแรงกดขยี้แผลที่ต้นขาของกายอย่างหนักมากขึ้น จนทำให้ กาย นั้นต้องแผดเสียงร้องอย่างเจ็บปวดออกมาอีกครั้ง

"อ๊าคคคคคคคคคค..." เสียงของเค้าที่เอ่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่นายต้นจะยุติการกระทำนั้นเมื่อเสื้อตัวนอกของณัฐกานต์ ได้ถูกโยนลอยเข้าไปหาเขา จนทำให้นายต้นต้องหันกลับไปมองทางณัฐกานต์

ใช่...เมื่อเค้าหันกลับไปมอง ทางณัฐกานต์ก็ทำการปลดเปลื้องเสื้อผ้าชิ้นต่อไป อย่างไม่ได้แสดงท่าทีเขินอายแต่อย่างใด หากแต่สีหน้าของเธอในเวลานี้ กลับแสดงออกถึงความรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก และไม่กี่อึดใจ ถัดมา ณัฐกานต์ ก็ได้ปลดเปลื้องผ้าที่สวมใส่อยู่นั้นออกจนหมด...

"อืมมมมมม..ไม่คิดเลยนะ ว่า รูปร่างของมึง จะดูดี ดูสวยแบบนี้นะ.." นายต้นเอ่ยปากชม เมื่อได้เห็นร่างเปลือยเปล่าของลูกพี่ลูกน้องของตนเองอย่าง ณัฐกานต์ที่ได้ยืนเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า ซึ่งเธอก็ยืนอย่างไม่เคอะเขิน และไม่มีการปกปิดส่วนสำคัญของร่างกายอย่างนม และหี ของตัวเองแต่อย่างใด เหมือนจงใจ ตั้งใจที่จะไม่ปกปิดมัน และปล่อยให้ทางนั้นได้ยลโฉม นม และหีของเธอได้อย่างตามใจชอบ..

"เอ๋...พูดชมแบบนี้... อย่าบอกนะว่า พี่เห็นร่างเปลือยของชั้นแล้ว มีอารมณ์นะ??.." ณัฐกานต์เอ่ยถามกลับ ด้วยน้ำเสียง สีหน้าที่จงใจยั่วประสาทของอีกฝ่ายอย่างทันที ซึ่งนั้นก็ทำให้นายต้นแสยะยิ้มแล้วตอบกลับมา

"ฮึ..กับอีดอก ที่ชอบไปให้พวกฝรั่งเย็ดจนเละ แบบมึง ต่อให้นอนถ่างขาแหกหีให้ดู กูก็ไม่มีอารมณ์ร่วมด้วยหรอก.." คำโต้ตอบของนายต้นนั้น ก็ทำเอาณัฐกานต์ เป็นฝ่ายที่แสดงท่าทีที่ไม่สบอารมณ์ออกมาซะเอง...

แต่ไม่ทันที่ ณัฐกานต์จะเอ่ยโต้ตอบอะไรออกมานั้น ทางนายต้น ก็ได้เอ่ยเชิงสั่งขึ้นมาซะก่อน...

"เอาละ อย่างแรกที่กูอยากให้อีดอกอย่างมึงทำ คือ ก้มกราบลงกับพื้น และเอ่ยขอโทษกูซะ.." คำกล่าวเชิงสั่งนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ที่ยืนเปลือยเปล่านั้นจ้องมองหน้าของ น่ายต้น ซึ่งเธอเคยเห็นรูปแบบขอโทษนี้มาก่อน เมื่อราวๆ ปีที่แล้วได้ ที่วันหนึ่งเธอต้องเข้าไป ส่งของยังที่บ้านของนายต้น ก็ได้เห็น นายต้น บังคับ ให้หญิงสาว(ตาล) คนหนึ่งทำเช่นนี้อยู่เหมือนกัน...

แน่นอนว่า คำกล่าวเชิงสั่งนั้น ก็ทำให้ ณัฐกานต์ ยืนนิ่งอย่างกัดฟันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะทำตามที่เค้าสั่ง ด้วยการขยับร่างค่อยๆ ลงนั่ง แล้ว ก้มลงกราบแนบกับพื้น ด้วยท่าทีที่สวยงาม ทั้งๆที่ยังคงอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าอย่างหมดจดนั้น..



"ณะ...ณัฐขอโทษ ในสิ่งที่ได้ทำลงไปกับพี่ต้นค่ะ ได้โปรดยกโทษให้กับณัฐด้วยค่ะ..." ณัฐกานต์ ที่ก้มกราบแนบกับพื้นนั้น ก็ค่อยๆเอ่ยกล่าวออกมา แน่นอนว่า มันก็ทำให้ นายต้นที่ทั้งมอง และได้ยินนั้น ถึงกับแสดงท่าทีอย่างสะใจออกมา..

ก่อนที่นายต้น จะส่งสัญญาณเชิงสั่งให้ 1 ในลูกน้องของตน เข้ามายืนคุมเชิงแทนเค้า ส่วนตัวของเค้านั้น ได้เดินตรงเข้าไปหาณัฐกานต์ ยังคงอยู่ในท่าก้มกราบอยู่นั้น...

"พูดอีกครั้งสิ...แต่คราวนี้ขอเสียงดังกว่าเดิมด้วยละ.." นายต้นที่เดินตรงเข้าไปหาณัฐกานต์นั้นก็เอ่ยสั่ง พร้อมกับขยับเท้าเข้าเหยียบกดยังที่ศีรษะของณัฐกานต์ไปด้วย..โดยที่ณัฐกานต์ก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรถึงแม้จะมีท่าทีชะงักเล็กน้อย ตอนที่ถูกเท้าของนายต้นเข้าเหยียบก็ตาม...

"ณัฐขอโทษ ในสิ่งที่ได้ทำลงไปกับพี่ต้นค่ะ ได้โปรดยกโทษให้กับณัฐด้วยค่ะ..." ณัฐกานต์เอ่ยถ้อยคำเดิมอีกครั้งตามที่นายต้นสั่ง ซึ่งนั้นก็ทำให้นายต้นที่ยืนอยู่ตรงหน้า และกำลังเหยียบกดศีรษะของเธออยู่นั้นก็ยิ่งฉีกยิ้มอย่างสะใจ..

"ขออีกครั้ง แต่คราวนี้..ให้เข้ามากราบที่เท้าของกูด้วย.." นายต้นสั่งพร้อมกับยกเท้าที่กดเหยียบยังศีรษะของณัฐกานต์ออก ซึ่งณัฐกานต์ก็ค่อยๆขยับทำตามที่นายต้นต้องการอย่างว่าง่าย เธอที่ขยับเข้ามากราบที่เท้า และเอ่ยถ้อยคำเดิมเป็นครั้งที่ 3

"ณัฐขอโทษ ในสิ่งที่ได้ทำลงไปกับพี่ต้นค่ะ ได้โปรดยกโทษให้กับณัฐด้วยค่ะ.." ณัฐกานต์เอ่ยกล่าว หลังจากได้ก้มกราบที่เท้าของนายต้นอย่างสวยงาม แต่นั้นก็ยังไม่ทำให้นายต้นพอใจแต่อย่างใด เขาได้เอ่ยเชิงสั่งกับณัฐกานต์อีกครั้ง..

"ขออีกที แต่คราวนี้มึงไม่ต้องกราบเท้าแล้ว แต่จงเลียเท้าของกูแทน.." คำกล่าวเชิงสั่งของนายต้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับมีปฎิกิริยาออกมาอย่างเห็นได้ชัด (จริงๆ ณัฐกานต์มีปฎิกิริยาทุกครั้งนั้นแหละ แต่ไม่ได้แสดงออกเหมือนครั้งนี้..)

และไม่ทันที่เธอจะได้ตอบ หรือ ทำอะไร ก็มีเสียงร้องห้ามดังมาจาก ทางชายหนุ่มของเธอ ที่ถูกมัดติดกับเก้าอี้ ในสภาพที่สะบักสะบอมเอามากๆนั้น..

"อย่านะ...อึกกกก.." เขาเอ่ยร้อง ก่อนจะโดนลูกน้องของนายต้น จ่อปากกระบอกปืนอย่างแนบชิดมากขึ้น
ถึงแม้ทางณัฐกานต์จะไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองดูแต่อย่างใด หากแต่ยังคงก้มหน้านิ่งอยู่แบบนั้น แล้วถึงค่อยทำตามที่นายต้นต้องการออกมา..

"ณัฐ...ขอโทษ ในสิ่งที่ได้ทำลงไปกับพี่ต้นค่ะ ได้โปรดยกโทษให้กับณัฐด้วยค่ะ.." ณัฐกานต์ค่อยๆเอ่ยกล่าวขอโทษเป็นครั้งที่ 4 พร้อมกับขยับเข้ากระทำตามที่นายต้นต้องการ ด้วยการเข้าไปเลียที่รองเท้าของนายต้น

"อื้ออออออ อืออออออ อืออออออ..." ณัฐกานต์คราง ขณะทำการเลียรองเท้าของนายต้น ก่อนที่เธอจะค่อยๆเอ่ยกล่าวขอโทษอีกรอบ..

"ณัฐ...ขอโทษ ในสิ่งที่ได้ทำลงไปกับพี่ต้นค่ะ ได้โปรดยกโทษให้กับณัฐด้วยค่ะ..อื้ออออออ อือออออ.." ณัฐกานต์เอ่ยกล่าวอีกครั้ง พร้อมกับยังคงทำการเลียเท้าของนายต้น ด้วยท่าทีที่สิ้นลาย ไร้ศักดิ์ศรี เอามากๆ แน่นอนว่าทางนายต้นที่จับจ้องมองดูการกระทำนั้น ก็ฉีกยิ้มอย่างสะใจ...

ก่อนที่ทางนายต้นจะขยับเท้าข้างที่ณัฐกานต์ทำการเลียอยู่นั้น เข้าหวดเตะที่ใบหน้าของณัฐกานต์อย่างเต็มแรง จนทำให้เธอหงายหลังล้มลง ด้วยความแรงนั้น...

"ฮึ..ยกโทษให้กับมึงเรอะ!! ฝันไปเหอะ มึงเล่นทำเอากูซะ ตาบอด เกือบตาย แบบนี้.." นายต้นเอ่ยกล่าวอย่างเสียงดัง ด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างฉลับพลัน และขยับเข้าไปจิกดึงผม เพื่อที่ฉุดดึงให้ทางณัฐกานต์ได้เงยหน้าขึ้น ก่อนที่เขาจะง้ามือหมายจะเข้าตบหน้า ทำร้ายเธอ เหมือนดั่งที่เขาได้กระทำกับหญิงสาวคน ที่เคยตกเป็น ของเล่น ของเขานั้น..

"หะ หยุดนะ พอได้แล้ว ถ้าอยากทำร้าย มาทำร้ายผมแทน.." กาย ที่ถูกมัดติดเก้าอี้ อย่างมีสภาพสะบักสะบอม ชนิด หน้าตาปูดบวมจนตาปิดไปข้างนั้น ก็กลั้นใจเอ่ยร้องออกมา เมื่อเห็นนายต้นหมายจะทำร้ายณัฐกานต์อย่างป่าเถื่อนนั้น..

และนั้นก็ทำให้นายต้นหันมามอง อย่างไม่สบอารมณ์...

"ให้ทำมึงแทนใช่มัย? ได้!!...เดี๋ยวกูจะจัดให้..." นายต้นเอ่ย พร้อมกับเดินตรงเข้าไปหา 'นายกาย' อย่างทันที และไม่ทันที่เขาจะเดินไปถึง หรือ จะได้ทำอะไรเขา ณัฐกานต์ก็ได้ส่งเสียงร้องห้ามออกมาซะก่อน..

"อย่า...แตะต้องเขานะ..." เธอเค้นเสียงเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ และจ้องมองยังนายต้น ซึ่งทางนายต้นก็ได้ หันกลับไปมองทางณัฐกานต์ ทันทีที่ได้ยินถ้อยคำนั้นของเธอ..

"ดูเหมือนมึงจะหวงไอ้ห่านี่มากเลยนะ.." นายต้นเอ่ยถาม อย่างไม่แสดงออกว่า เค้าออกจะกลัวๆ สายตาที่ณัฐกานต์ได้แสดงออกมาในเวลานี้ ก่อนที่เขา(นายต้น) จะขยับกลับไปยืน อยู่ยังด้านหลังของนายกาย เพื่อ ทั้งคุมเชิง และชะตาชีวิต เหมือนดั่งก่อนหน้านี้....

โดยที่ณัฐกานต์นั้น ก็ไม่ได้เอ่ยโต้ตอบอะไรกลับไป นอกจากจ้องมองไปยังที่นายต้น เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ก่อนที่นายต้นจะเอ่ยเชิงสั่งให้เธอทำเรื่องน่าอับอายต่อ..

"ถ้าไม่อยากให้กูทำร้ายมันละก็....ลอง 'ช่วยตัวเอง' ให้กูดูหน่อยสิ.." นายต้นเอ่ยเชิงสั่งขึ้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ ณัฐกานต์ ที่ยังคงอยู่ในสภาพนั่งกับพื้นนั้น และร่างกายที่มีสภาพคลุกฝุ่นหน่อยๆ กับร่องรอยโดนทำร้ายนิดๆหน่อยๆนั้น ก็ถึงกับชะงักกับ 'คำสั่ง' ที่ว่านั้น..

"....ด ได้สิ ถ้าพี่อยากดูนัก เดี๋ยวชั้นจะช่วยตัวเองให้ดูก็ได้.." ณัฐกานต์ที่ชะงักไปเล็กน้อยนั้น ก็เอ่ยโต้ตอบ และเป็นครั้งแรกที่สีหน้าของเธอ เริ่มแสดงถึงความเขินอาย อับอายหน่อยๆ เพราะที่นี้นอกจาก พี่ต้น และกาย แล้ว ก็ยังมีลูกน้องของพี่ต้น 2 คนที่ยืนอยู่ข้างหลังของเขาด้วย..และรู้สึกว่าตั้งแต่ตอนที่เธอแก้ผ้าเสร็จนั้น ก็เหมือนจะได้ยินเสียงผิวปากจาก ลูกน้องของพี่ต้น 1 ใน 2 คนนั้นด้วย..

ก่อนที่ณัฐกานต์จะค่อยๆขยับร่างกายให้ในสภาพนั่งชั่นเขา พร้อมกับขยับถ่างขาทั้ง 2 อย่างอ้าซ่า จนมีลักษณะคล้าย เป็นรูปตัว M นั้น...

"อืมมม.. หีของมึงนี่ น่าเกลียดกว่าที่กูคิดไว้อีกนะ.." นายต้นกล่าวขึ้น ทันทีที่เค้าได้เห็นสภาพหีของณัฐกานต์ จากการที่เธอนั่งชั่นเขาอย่างถ่างขาอ้าซ่าออก เพื่อเตรียมจะช่วยตัวเองให้เค้าได้ดูนั้น แน่นอนว่า ทาง ณัฐกานต์ ก็พยายามไม่สนใจต่อถ้อยคำนั้นซะเท่าไร..

ส่วนหนึ่งเพราะเธอก็ยอมรับด้วยว่า หีของเธอนั้น ไม่ได้สวยอะไรมาก เพราะผ่านอะไรต่อมิอะไรมาเยอะอยู่..
ก่อนที่เธอจะเริ่มเริ่มทำการช่วยตัวเองให้ ลูกพี่ลูกน้อง อย่างนายต้นได้รับชม..

"อื้อออออออ...อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา.." ณัฐกานต์ค่อยๆส่งเสียงร้องครางออกมา ทันทีที่เธอได้ใช้นิ้วเข้าแหย่แยงรูเสียวของตัวเองอย่างไปมา อย่างไม่หยุดนั้น..

"อื้อออออออ อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา.." ณัฐกานต์เอ่ยร้องอย่างเสียงดังมากขึ้น พร้อมกับค่อยๆขยับมือไม้อีกข้าง เข้าไปจับบีบขยำขยี้เต้านมข้างหนึ่งของตัวเองไปด้วย..
ท่ามกลางสายตาของนายต้นที่จับจ้องมองดูการเล่นเสียวของณัฐกานต์นั้น อย่างรู้สึกทึ่งนิดๆ เพราะเธอเล่นเสียวได้อย่าง ไม่มีท่าทีเคอะเขินแต่อย่างใด ราวกับว่า เขาและลูกน้องอีก 2 คนนั้นไม่ได้ยืนอยู่ ณ.ที่แห่งนี้เลย

"ว่าแต่...มึง กำลังมองดูอยู่ด้วยรึเปล่าวะ?.." นายต้นเอ่ยร้องถามกับ กาย ซึ่งทาง นายกาย ที่ถูกเขาคุมตัวไว้นั้น ก็ไม่ได้เอ่ยตอบกลับมาแต่อย่างใด และไม่แน่ใจว่า ทางนายกายนั้น มองเห็นภาพตรงหน้าอย่างชัดเจนหรือมัย? เนื่องจากเค้าโดนซ้อมจนใบหน้ายับเยิน และ ปูดบวมนั้นเอง....

"อื้ออออออ...." ณัฐกานต์คราง พร้อมกับก้มลงดูดยังหัวนมของตัวเอง ที่เธอนั้นได้ทำการยกช้อนเต้านมของตัวเองขึ้นมา โดยที่มือไม้อีกข้างก็ยังคงขยับแหย่แยงรูเสียวอย่างไม่หยุดไปด้วย จนทำให้ร่องหีของเธอนั้น เริ่มชุ่มฉ่ำอย่างเห็นได้ชัด..

"อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา.." เสียงครางของณัฐกานต์ที่เอ่ยร้องดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเธอได้ใช้มือไม้ทั้ง 2 ขยับผลัดกันเข้าแหย่แยงรูหีของตัวเองอย่างไปมา ไม่หยุด และในขณะที่ณัฐกานต์กำลังเพลิดเพลินจากการเล่นเสียวของตัวเองนั้น อยู่ๆ ทางนายต้นก็ได้โยนบางอย่างเข้าไปหาเธอ จนทำให้ทางณัฐกานต์นั้นถึงกับหยุดชะงัก และหันไปมอง..

ก่อนที่จะพบว่าสิ่งที่นายต้นโยนมานั้น มันคือขวดน้ำขนาดเล็กสั้นอวบที่มีปริมาณความจุ ราวๆ 250 มล. ได้

"ใช้มันซะ.."นายต้นเอ่ยสั่งขึ้น ขณะที่ณัฐกานต์ก็จ้องมองยังขวดนั้นอย่างสงสัย แน่นอนว่าพอได้ยินถ้อยคำเชิงสั่งนั้น มาเฟียสาวแสนสวยก็ถึงกับอุทานออกมาอย่างตกใจ..

"ว ว่าไงนะ!!..." เธอเอ่ยร้อง ด้วยสีหน้าที่ดูอึ้งเอามากๆ ซึ่งทางนายต้นก็ฉีกยิ้ม แล้วเอ่ยซ้ำเชิงสั่งกับเธอ

"กูบอกว่า ให้มึงใช้เจ้าขวดนั้น กับหีของมึงซะ.." นายต้นเอ่ย และไม่ได้เอ่ยสั่งเปล่า หากแต่แสดงท่าทีออกมาว่า หากเธอไม่ทำตามที่เขาสั่งละก็ ชายคนรักที่ถูกเขาจับ และอยู่ตรงหน้านี้จะเป็นเช่นไร??

"เข้าใจแล้ว.." ณัฐกานต์จ้องมองหน้าของนายต้นเล็กน้อย แล้วจึงเอ่ยขานตอบออกมา ด้วยสีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บใจ เจ็บแค้นเอามากๆ ก่อนที่เธอจะค่อยขยับไปหยิบเจ้าขวดน้ำขนาดเล็กนั้น..

"ณ...ณัฐ.." นายกายที่อยู่ในสภาพสะบักสะบอมนั้น ก็ค่อยๆเอ่ยกล่าวเบาๆ อย่างรู้สึกเจ็บใจ เจ็บปวด กับสิ่งที่เห็น เมื่อณัฐกานต์กำลังใช้เจ้าขวดนั้น ทำการช่วยตัวเองตามที่นายต้นต้องการ..

"อื้อออออออ.." ณัฐกานต์เอ่ยครางเบาๆ ขณะกำลังเอาเจ้าขวดน้ำขนาดราวๆ 250 มล.นั้น เข้าเขี่ยไปมาที่ร่องหีของตัวเอง ซึ่งเธอก็ทำการเขี่ยไปมาแบบนั้น อยู่แป๊บหนึ่ง แล้วจึงค่อยกดสอดมันเข้าไปในหี ที่ตอนนี้มีความชุ่มฉ่ำในระดับหนึ่งแล้วนั้น..

"อ๊าาาาาาาาาาา!! อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา..." ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องคราง อย่างเสียงดัง พร้อมกับร้องอย่างต่อเนื่อง เมื่อเธอได้สอดใส่ และขยับเจ้าขวดน้ำนั้น ซอยใส่หีของตัวเองอย่างไปมา..

โดยที่สีหน้าของณัฐกานต์ ขณะทำการเล่นเสียวกับเจ้าขวดน้ำนั้น ก็กำลังแดงก่ำอย่างสุดๆ ก่อนที่นายต้นจะเอ่ยปากร้องถาม หลังจากได้ดูการเล่นเสียวของเธออยู่ครู่หนึ่งนั้น..

"เฮ้ยๆๆ ใจคอ...มึงจะยัดเจ้าขวดนั้น เข้าไปในหีเพียงแค่นั้นจริงนะ?.." คำกล่าวเชิงถามของนายต้นนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ที่กำลังเล่นเสียวให้เขารับชมอยู่นั้น ก็ถึงกับชะงัก ก่อนที่เธอจะจ้องมองเขาเล็กน้อย แล้วถามกลับไปทันที...

"อื้อออออออ...แล้ว พี่ชายอยากให้ชั้นยัดมันเข้าไปขนาดไหนละ?.." ณัฐกานต์ถามกลับ ด้วยท่าทีที่พยายามข่มความรู้สึกที่น่าอับอาย ถึงแม้สีหน้าของเธอในเวลานี้จะแดงก่ำเอามากๆก็ตาม ก่อนที่นายต้นจะตอบกลับแทบจะทันที..

"ไม่น่าถาม...กูอยากเห็นเจ้าขวดนั้นจมหายไปในหีของมึงจนมิดขวดเลยนะ.." คำกล่าวตอบของนายต้นนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับอึ้ง พร้อมกับรู้สึกคิดผิดที่เธอได้อวดดี ร้องถามกลับไปเมื่อกี้นี้เลย..

ไม่สิ ต่อให้เธอไม่ถามก็มีโอกาสที่จะโดนเค้าสั่งให้ทำแบบนี้อยู่ดี...

"ขะ เข้าใจแล้ว อยากเห็นมันหายเข้าไปจนหมดขวดใช่มัย? ได้ เดี๋ยวจะทำให้ดู.." ณัฐกานต์ตอบ ด้วยท่าทีที่ดูเจ็บแค้นมากกว่าอับอาย ก่อนที่เธอจะหันกลับมา และค่อยๆกลั้นใจออกแรงกดให้เจ้าขวดน้ำขนาด 250 มล. นั้น ค่อยๆ หายเข้าไปในรูหีของเธอ ซึ่งในตอนที่เธอเล่นเสียวกับเจ้าขวดน้ำนั้นเมื่อกี้ เธอแค่สอดใส่มันในระดับที่เลยปากขวดมาหน่อยเท่านั้น...

"อึกกกกก อื้ออออออ.." ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องคราง ด้วยสีหน้าที่เหยเกมากขึ้น เมื่อเจ้าขวดนั้นนั้นค่อยๆจมหายเข้าไปในหีของเธอ ก่อนที่เธอจะร้องครางอย่างสะดุ้งสุดตัว เมื่อได้กดมันเข้าไปในหีจนหมดตามที่อีกฝ่ายต้องการ...

"อ๊าาาาาาาาาาา!!!..ทะ ที่พี่ต้องการ คือ แบบนี้ใช่มัย?..." ณัฐกานต์ร้องคราง อย่างแอ่นกายจนล้มลงไปนอนกับพื้นดั่งกล่าว ก่อนที่เธอจะค่อยๆยันตัวขึ้นมาร้องถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ที่แฝงไปด้วย ความแค้น และความอับอาย ซึ่งในตอนที่เธอร้องถามนั้น ณัฐกานต์ก็ได้อ้าขาอย่างอ้าซ่า เพื่อให้ทางนายต้นได้รับชม ถึงผลงานที่เธอได้ทำตามที่เค้าได้สั่งเอาไว้นั้น..

"ใช่.....แบบนั้นแหละ.." นายต้นตอบ พร้อมกับจ้องมองยังที่หีของณัฐกานต์ด้วยท่าทีที่สะใจเอามากๆ
กับสภาพของมันที่ตอนนี้หีของเธอนั้นได้กลืนกินเจ้าขวดน้ำ ขนาด 250 มล.จนหมด ชนิดที่ตูดขวดนั้นแทบจะเสมอเป็นเนื้อเดียว ระนาบเดียวกับหีของเธอเลย...

"เอ้า ช่วยตัวเองต่อสิ..." นายต้นเอ่ยเชิงสั่ง หลังจากจ้องมองสภาพดั่งกล่าวของณัฐกานต์อยู่ครู่หนึ่งนั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์จ้องมองอย่างกัดฟันด้วยความเจ็บแค้น แต่ไม่ทันที่เธอจะขานรับต่อคำสั่งนั้น นายต้นก็ได้กล่าวเชิงสั่งต่อขึ้นมาก่อน..

"ขอแบบเด็ดๆ นะ หวังว่าคงไม่ต้องให้บอกนะว่า ต้องทำยังไงแบบไหนนะ??.." นายต้นกล่าวต่อ ซึ่งทางณัฐกานต์ก็ต้องชะงัก และที่เธอชะงักนั้น ก็ไม่ได้มาจากคำกล่าวนั้นของนายต้นอย่างเดียว แต่มาจากทางฝั่งลูกน้องของนายต้น ได้มีการหยิบ มือถือ เตรียมบันทึกคลิป อันน่าอับอายนี่ของเธอไว้ด้วยนี่สิ..

"......เข้าใจแล้ว...เอาเด็ดๆ..ใช่มัย?.." ณัฐกานต์เอ่ยตอบ ด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่พอใจสักเท่าไร ก่อนที่เธอจะทำการเล่นเสียวกับตัวเองต่อ ด้วยการใช้เจ้าขวดน้ำนี่อีกครั้ง...

"อื้ออออออออ อ๊าาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา อาาาาาาาาาาา.." ณัฐกานต์เอ่ยปากร้องครางอย่างไม่หยุด ทันทีที่เธอได้ขยับเจ้าขวดน้ำนั้นเข้ากระทุ้งใส่รูหีของตัวเองอย่างไปมา ด้วยท่าทีที่แตกต่างจากทีแรกที่เล่นกับเจ้าขวดนี่...

อย่างที่บอกไป ว่า ตอนที่เธอเล่นกับเจ้าขวดนี่ในทีแรกนั้น ณัฐกานต์ได้กดแหย่แยงมันเข้ามาในหี ในระดับที่เลยปากขวดไปได้หน่อยหนึ่งเท่านั้น แต่ในตอนนี้เธอไม่ได้แหย่แยงให้มันเข้ามาเพียงแค่นั้นแล้ว แต่สอดใส่มันให้เข้าไปถึง 3 ใน 4 ของขวด แถมยังขยับเจ้าขวดน้ำเข้ากระทุ้งใส่หีของตัวเองประหนึ่ง เหมือนเธอกำลังโดนควยซอยใส่รั่วๆ ก็ไม่ป่าน..

"อย่าลืม..ยัดมันให้มิดด้วยสิ..." นายต้น ที่มองดูการช่วยตัวเองของณัฐกานต์นั้น ก็เอ่ยเชิงสั่ง ด้วยท่าทีที่ดูสะใจไม่น้อย แน่นอนว่า คำสั่งนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ที่กำลังช่วยตัวเอง เอาเจ้าขวดนั้นกระทุ้งรูหี อยู่นั้น ก็ถึงกับชะงักไปแวบหนึ่ง ก่อนที่เธอจะทำตามที่นายต้นสั่ง อย่างไม่ขานตอบรับออกมาแต่อย่างใด..

"อึกกกกกกก อ๊าาาาาาาาาาา!!!.." ณัฐกานต์เอ่ยร้องอย่างเสียงหลงออกมา เมื่อเธอได้อัดกระแทกให้เจ้าขวดน้ำนั้นจมหายเข้าไปในหีของเธอจนหมดเป็นรอบที่ 2 ซึ่งมันก็ทำให้เธอแอ่นกาย อย่างตัวกระตุกนิดๆ

ก่อนที่เธอจะกลั้นใจ ค่อยๆ จับเจ้าขวดน้ำนั้น แล้วค่อยๆดึงสาวมันจนหลุดออกจากหีของเธอ พร้อมกับเหลือบมองดูท่าทีของพี่ต้น จากนั้นจึงค่อยขยับเจ้าขวดน้ำนั้นกระแทกใส่หีจนมิดเป็นครั้งที่ 3...

"เฮ้ยยยย ชอบวะ...ช่วยทำอีกทีสิ ไม่สิ อีกหลายๆทีจะได้มัย?.." นายต้นเอ่ยกล่าวด้วยท่าทีที่ถูกใจกับการกระทำของเธอนั้น แน่นอนว่า ถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ที่มีท่าทีเสียวซ่านนั้น ก็จ้องมองหน้าเขาอย่างเล็กน้อย..

"ข...เข้าใจแล้วค่ะ.." เธอค่อยๆขานตอบรับถ้อยคำนั้น ก่อนจะขยับสาวเจ้าขวดน้ำนั้น แล้วกดอัดมันเข้ากระแทกใส่หีของตัวเองอย่างเต็มแรง และมิดขวดเป็นครั้งที่ 4..

"อ๊าาาาาาาาาาา!!!" ณัฐกานต์เอ่ยร้องลั่น อย่างเนื้อตัวกระตุกเล็กน้อย จากการกระทำนั้น และเธอก็ขยับเจ้าขวดน้ำนั้น เข้ากระทุ้งใส่หีของตัวเองได้อีกเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมถึงทำได้อีกแค่ครั้งเดียวนะเหรอ? ก็เธอดันเสร็จสม น้ำแตกออกมาซะก่อน...

"อ๊าาาาาาาาาาา าาาาาาาาาาา!!.." ณัฐกานต์ ร้องเสียงหลง พร้อมกับแอ่นกาย ด้วยท่าทีที่ดูเสียวเอามากๆกว่าทุกครั้ง ซึ่งก็ไม่แปลกที่เธอจะเสียวถึงขั้นเสร็จสมออกมา เพราะเธอเล่นกดเจ้าขวดน้ำนั้นเข้ากระแทกใส่หีของตัวเองอย่างเต็มแรงกว่าทุกครั้งนั้นเอง..

"อ๊าาาาาาาาาาา..." ณัฐกานต์ที่ล้มตัวลงนอน ในสภาพขาถ่างอ้าซ่านั้น ก็ร้องครางเบาๆอย่างเนื้อตัวสั่นเทิ้ม และกระตุกออกมาให้เห็น อย่างชัดเจน ซึ่งมันก็ทำให้ทางนายต้นที่ยืนมองดูนั้น ถึงกับฉีกยิ้มด้วยความสะใจ
โดยทางเขาก็ยิ่งแสดงท่าทีอย่างพอใจ และสะใจมากขึ้น เมื่อเห็นว่า เจ้าขวดน้ำนั้น ได้จมหายเข้าไปในหีของเธอจนหมด จากการกระทุ้งกระแทกครั้งสุดท้ายนั้น ก็ทำให้มันได้จมหายเข้าไปแบบไม่เห็นก้นขวด และยิ่งพอหีของเธอได้ทำการหุบปิดลง มันก็เหมือนกับว่า หีของณัฐกานต์นั้นได้ทำการกลืนกินขวดน้ำนั้น เข้าไปอย่างสมบูรณ์แล้วนั้นเอง...

แต่การกลืนกินนั้น..ก็จบลงในไม่กี่อึดใจ...

"อื้ออออออออ.."ณัฐกานต์ร้องครางเบาๆ ก่อนที่หีของเธอจะทำการขับดันเจ้าขวดน้ำนั้น จนหลุดพรวดออกมาจากหีของตัวเอง และวินาทีที่เจ้าขวดน้ำนั้นได้หลุดออกมาจากหีนั้น ก็ได้สร้างความตื่นตาให้กับนายต้นอีกรอบ ด้วยการเยี่ยวแตกตามออกมาด้วย..

"ฮ่าๆๆๆ แค่ให้เย็ดขวดแค่นี้ มึงถึงกับเยี่ยวแตกออกมาเลยเหรอ..." นายต้นเอ่ยกล่าวด้วย น้ำเสียง และท่าทีที่ดูสะใจสุดๆ เมื่อเห็นว่า ญาติสาวแสนสวยของตัวเอง ที่นอนอ่อนแรงอย่างขาถ่างอ้าซ่านั้น ได้ปลดปล่อยสายธารสีเหลืองออกจนเจิดนองเต็มพื้นตรงบริเวณนั้น...

"เฮ้ยยย...ได้ถ่ายเอาไว้มัย?..." นายต้นหันไปถามกับลูกน้องของเขา คนที่ถือโทรศัพท์มือถือ ซึ่งเขาได้ทำกี่บันทึกการเล่นเสียวเมื่อกี้ของณัฐกานต์ เอาไว้ตั้งแต่ต้น...

"ครับนาย.." ลูกน้องคนดั่งกล่าวตอบ ก่อนที่นายต้นจะหันกลับมาร้องถามกับนายกายที่ยังคงถูกมัดติดกับเก้าอี้อยู่นั้น..

"แล้วมึงละ..ได้เห็นความทุเรศของมัน เมื่อกี้นี้มัย?.." นายต้นร้องถาม ด้วยท่าทีที่ดูสะใจเอามากๆ ถึงแม้ทางนายกายจะไม่ได้ตอบอะไรกลับมา นอกจากจะแสดงท่าทีบงบอกถึงความโกรธแค้นอย่างสุดๆ ก็ตาม..

"ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวกูจะสั่งให้มันทำอะไรที่ทุเรศๆมากกว่านี้อีก.." คำกล่าวของนายต้นนั้น ก็ทำให้ทางนายกายถึงกับฟิวส์ขาด และหันกลับไปหา อย่างตะบั่นใส่หน้าของนายต้นอย่างเต็มแรง โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้เลยว่า เค้าได้ทำการแกะ และปลดเชือกที่มัดอยู่นั้น ได้ตั้งแต่ตอนไหน??..

"ไอ้สารเลวเอ๊ยยย..." กายเอ่ย พร้อมกับต่อยจนนายต้นกระเด็นล้มลงกับพื้น และนายกายก็ไม่ทันจะขยับทำอะไรต่อ ก็โดน 1 ในลูกน้องของนายต้น ที่รีบเข้ามา ถีบยันอย่างไม่ทันให้เขาได้ตั้งตัว จนทำให้นายกายถึงกับล้มลง จากนั้น ก็โดนลูกน้องของนายต้นอีกคน ขยับเข้ามาสมทบด้วยการ หวดเตะกระทืบนายกาย ที่อาจหาญทำร้าย เจ้านายของพวกเขา เมื่อกี้..

"?? กาย!!..หยุดนะ อย่าทำร้ายเขานะ อย่านะ..." ณัฐกานต์ที่ค่อยๆขยับร่างอย่างยันลุกขึ้นนั่ง ก็เอ่ยร้องทันทีที่เห็นทางชายคนรักกำลังโดนยำตีนอยู่ ก่อนที่ทางนายต้นที่โดนนายกายต่อยจนล้มนั้น ก็ค่อยๆลุกขึ้น และเดินตรงเข้าไปหานายกายที่โดนพวกลูกน้องของเขากระทืบจนหมดสภาพเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น

ใช่...นายต้นที่เดินตรงเข้าไปหา ก็เข้ากระชากคอเสื้อ เพื่อฉุดให้กายลุกขึ้นมาอย่างเล็กน้อย..

"ท่าทางมึงคงอยากตายมากสินะ ไอ้สวะ.." นายต้นกล่าวพร้อมกับเอาปืนเข้าจ่อ หมายที่ยิงอีกฝ่ายทิ้ง ด้วยความโกรธเกี้ยว ที่ได้เสียท่าโดนทางนายกายต่อยจนคว่ำไปเมื่อกี้..

"อย่านะ พี่ต้น ณัฐขอร้องละ อย่าทำเขา จะให้ณัฐทำอะไร ยังไงก็ได้ ขอแค่อย่าฆ่าเค้า..." ณัฐกานต์ที่เห็นท่าทีของนายต้น ก็ส่งเสียงร้องขอออกมา และถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น ก็ทำให้นายต้นหันกลับไปมองด้วยความสนใจ

"ให้ทำอะไร ก็ได้งั้นเหรอ?..." นายต้นหันไปมอง พร้อมกับเอ่ยทวนถาม ก่อนที่เขาจะผลักให้นายกายล้มลงไปนอนกับพื้น และได้เดินตรงเข้าไปหาณัฐกานต์ที่จ้องมองเขาในสภาพที่ยังคงเปลือยเปล่าอยู่นี่..

"ใช่....ขอแค่พี่ต้น ไม่ฆ่าเขา ละก็ ณัฐจะยอมทำตามที่พี่ต้นสั่งหมดทุกอย่าง.." เธอเอ่ยตอบคำถามนั้น ด้วยสายตา และท่าทีที่บงบอกเลยว่า ตัวของเธอทั้งโกรธ และแค้นอีกฝ่ายแค่ไหน ซึ่งทางนายต้นนั้นก็ไม่ได้สนท่าที และสายตาของเธอแต่อย่างใด หากแต่ร้องถามกลับไปแทบจะทันที..

"ได้หมดทุกอย่างจริงเหรอ?...แล้วถ้ากูสั่งให้มึงเย็ดกับหมาจรจัดขี้เรื้อนให้ดูละ จะทำให้ได้มัย?.." นายต้นเอ่ยเชิงถาม ซึ่งมันก็ทำให้ทางณัฐกานต์ถึงกับชะงัก พร้อมกับเหลือบไปมองทางนายกาย ที่ตอนนี้เขาได้ถูกลูกน้องของนายต้น ฉุดหิ้ว กลับไปนั่งที่เก้าอี้ พร้อมกับโดนมัดเอาไว้อีกครั้ง..

"ได้สิ...ไปพามาเลย และชั้นจะเย็ดกับมันให้ดูเอง...." ณัฐกานต์เอ่ยตอบ หลังเหลือบมองทางนายกายด้วยความเป็นห่วงนั้น และคำตอบของเธอก็ทำให้ทางนายต้นถึงกับอึ้งเล็กน้อย เพราะเธอเล่นตอบออกมาอย่างไม่ลังเลเลย ก่อนที่เขาจะหัวเราะอย่างเสียงดังออกมา..

"ฮ่าๆๆๆๆ ตอบออกมา อย่างไม่คิดเลยนะ ดูท่ามึงจะรักมันมากจริงๆนะ.." นายต้นกล่าว ซึ่งณัฐกานต์ก็ไม่ได้เอ่ยโต้ตอบอะไร นอกจากจ้องมองนายต้นอย่างแค้นๆเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ก่อนที่เธอจะต้องชะงักอย่างตกใจหน่อยๆ เมื่อทางนายต้นได้ทำการควักเอาท่อนควยของเขาออกมา..

"ถ้ามึงยอมแดกเยี่ยวของกูละก็...กูจะยกโทษเรื่องที่เด็กของมึงทำการต่อยกู เมื่อกี้ให้ก็ได้...." นายต้นกล่าวต่อเชิงสั่ง หลังจากที่เขาได้ควักควยออกมานั้น ซึ่งนั้นก็ทำให้ ณัฐกานต์ถึงกับตกใจนิดๆ กับถ้อยคำดั่งกล่าวนั้น เพราะทีแรก เธอก็คิดว่า เขาจะลงโทษ ด้วยการสั่งให้เธอดูดอมควยของเขาให้ซะอีก..

แต่มันกลับไม่ใช่ตามที่เธอคิดไว้...แต่มันเป็นอะไรที่โรคจิตกว่านั้น....

"เข้าใจแล้วค่ะ เชิญพี่ต้นเยี่ยวเข้ามาได้เลยค่ะ..." ณัฐกานต์จ้องมองหน้าของนายต้นเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยตอบรับ พร้อมกับอ้าปาก เพื่อเตรียมที่จะรองรับของเหลวที่อีกฝ่ายจะปลดปล่อยออกมา แน่นอนว่าทางนายต้นนั้น ก็ถึงกับยิ้มกว้าง ก่อนที่เขาจะครางเบาๆ และปลดปล่อยสายธารสีเหลืองนั้นออกมา...



"อื้ออออออออ!!.." ณัฐกานต์ครางอย่างสะดุ้งสะท้าน ทันทีที่สายธารสีเหลืองอุ่นได้พุ่งกระทบเข้ามาในปากของเธอ ซึ่งเธอก็รองรับ พร้อมกับกลืนกินมันเข้าไปตามที่สั่ง ด้วยความรู้สึกที่ทั้งแค้น และอับอายอย่างสุดๆ

"เยี่ยวของกูอร่อยดีมัย.." นายต้นร้องถาม ทันทีที่ตัวของเขาได้ทำการเยี่ยวใส่ปากของณัฐกานต์เป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น ซึ่งณัฐกานต์นั้น ก็ได้ทำการจ้องมองหน้าของนายต้น ก่อนจะเอ่ยตอบออกมา..

"อร่อย...อร่อยมากๆเลยค่ะ.." ณัฐกานต์กลั้นใจตอบ ด้วยท่าทีที่บงบอกอย่างชัดเจนว่า เธออยากจะฆ่าเขาในเวลานี้มากขนาดไหน ยิ่งในตอนที่เธอเอ่ยตอบนั้น นายต้นก็ได้ทำการบางอย่าง ด้วยการเอาควยที่เพิ่งเยี่ยวเสร็จนั้น เข้าป้ายเช็ดที่แก้มสวยๆของเธอไปด้วยนั้นเอง...

"นี่ถ้ากูรู้ว่า มึงหลงไอ้เวรนี่ขนาดนี้ละก็ กูคงเตรียมหมาจรจัดขี้เรื้อนเอาไว้เย็ด กับมึงไปแล้ว..." นายต้นกล่าว ขณะยังคงขยับควยเข้าป้ายเข้าเช็ดที่แก้มสวยๆของเธอนั้น ซึ่งณัฐกานต์ก็ไม่ได้เอ่ยอะไร นอกจากจ้องมองหน้าของอีกฝ่ายอย่างแค้นๆ..

"น่าเสียดายจริงๆ..." นายต้นกล่าว ก่อนจะเก็บควย แล้วหันหลังเพื่อเดินไปยังจุดที่นายกาย ได้ถูกจับมัดไว้กับเก้าอี้อีกครั้ง..

"เฮ้ยยยยยย ยังไม่ตายใช่มัย?.." นายต้นที่ร้องถาม พร้อมกับกระชากดึงศีรษะของนายกายให้แหงกเงยขึ้น เมื่อเดินไปถึงยังจุดที่นายกายได้นั่งอยู่นั้น ซึ่งมันก็ทำให้นายกายเอ่ยร้องออกมาเบาๆ..

"อื้อออออออออ.." นายกายเอ่ยร้อง ถึงแม้เขาจะสะบักสะบอม แต่ก็ยังคงแสดงท่าทีที่โกรธแค้นออกมาให้เห็น แต่ทางนายต้นก็ไม่สนถึงท่าทีและสายตาของเขา ก่อนจะปล่อยมือที่ทำการจิกศีรษะของเขา พร้อมกับหันไปบอกกับณัฐกานต์ ถึงความต้องการต่อไปของเขา..

"เรื่องอับอายที่กูอยากให้มึงทำ...เป็นเรื่องต่อไปนั้น..คือ การตอบคำถามที่กูอยากรู้ โดยที่มึงไม่มีสิทธิ์ที่จะไม่ตอบคำถามของกู ซึ่งคงไม่ต้องให้กูบอกนะ ว่า มันจะเกิดอะไรขึ้น หากมึงไม่ตอบคำถามของกูนะ.." นายต้นเอ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม ซึ่งถ้อยคำนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ถึงกับจ้องมองด้วยท่าทีที่แปลกใจพอสมควร เพราะคิดว่า เค้า น่าจะสั่งอะไรที่ มันโรคจิตกว่านี้ซะอีก..

".......แล้วพี่ต้นอยากถามเรื่องอะไรละ?.." ณัฐกานต์จ้องมองอยู่เล็กน้อย แล้วถึงถามกลับไปด้วยความสงสัย..

"เรื่องอะไรนะเหรอ? ก็เรื่องวีรกรรมความร่าน... สมัยที่มึงเรียนอยู่เมืองนอกนะ.." นายต้นตอบกลับทันที และคำตอบนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์ชะงักเล็กน้อย พร้อมกับเข้าใจในเป้าหมายของพี่ต้นในทันที และสิ่งที่พี่ต้นต้องการจากเธอนั้น คือ การให้เธอประจานความร่านของตัวเอง ให้เขา(นายกาย) ได้ฟังนั้นเอง..

"........ได้สิ...ในเมื่อพี่ชายอยากรู้ ก็ถามมาได้เลย ณัฐจะตอบทุกอย่างที่พี่อยากรู้...." ณัฐกานต์เอ่ยเชิงตอบรับ หลังจากที่เธอจ้องมองด้วยท่าทีที่เจ็บใจอยู่ครู่หนึ่งนั้น ถึงแม้เธอรู้แล้วว่า มันเป็น แผนการชั่วร้ายของเขา แต่เพราะตอนนี้เธอ ไม่มีตัวเลือกอื่นที่ดีกว่านี้อีกแล้วด้วย...

ถ้ายังอยากรักษาชีวิตของเขาให้นานที่สุด...ก็มีแต่ต้องเล่นตามเกมบ้าๆของพี่ต้นเท่านั้น...

"งั้นก็ขอเริ่มถามอย่างไม่เกรงใจละนะ?? จริงมัย? ที่ช่วงเรียนอยู่เมืองนอกนั้น มึงได้ไปเที่ยวผับบาร์ของที่นั้น แล้ว สร้างวีรกรรมร่านๆเอาไว้ แทบทุกครั้งที่ไปเที่ยว.." นายต้นตอบ พร้อมกับยิ่งคำถามแรกอย่างทันที ซึ่งมันก็ทำให้ณัฐกานต์ชะงักเล็กน้อย ถึงแม้เธอจะคาดไว้แล้วว่า นี่คือ เรื่องที่พี่ต้นต้องการจะถามเธออยู่แล้วก็ตาม ถึงอย่างงั้น มันก็อดไม่ได้ที่ทำให้เธอรู้สึกอึ้งนิดๆ...



"........มันเป็นเรื่องจริง แต่สาเหตุที่ก่อวีรกรรมพวกนั้น เกิดจากความเมา..." ณัฐกานต์แสดงท่าทีทำใจเล็กน้อย ก่อนจะตอบคำถามดั่งกล่าว ซึ่งทางนายต้นนั้น ก็ทำการถามต่อทันที ด้วยท่าทีที่เหมือนจะไม่สนใจในรายละเอียดในการตอบของเธอซะเท่าไร..

"แล้วพอบอกได้มัย? ว่า มึงไปสร้างวีรกรรมอะไรไว้ในผับ ที่ไปเที่ยวบ้างนะ?.." นายต้นถามต่อทันที และก่อนที่ณัฐกานต์จะทำการตอบคำถามข้อนี้นั้น เธอก็ได้เหลือบไปมองยังชายคนรักของตัวเองที่ถูกมัดไว้กับเก้าอี้ ซึ่งสภาพของเขาในเวลานี้นั้น ก็สะบักสะบอมยิ่งกว่าในตอนแรกเสียอีก..

ใช่...เธอมองเขาอย่างรู้สึกเป็นห่วง และดูเหมือนเขาจะเริ่มกลับมีสติ แต่ไม่รู้ ไม่แน่ใจว่า เขาเริ่มกลับมามีสติในระดับไหน? มากพอที่จะได้ยินบทสนทนาหลังจากนี้มัย? เพราะเธอไม่อยากให้เค้าได้ยินเลย เพราะออกจะแคร์ความรู้สึกของเขา จากการได้ยินเรื่องราวที่เธอจะได้ตอบออกไปนั้น...

ถึงแม้จะรู้ว่า นั้น มันไม่ใช่ปัญหา หรือ เรื่องที่เธอควรเป็นห่วงที่สุดในเวลานี้ แต่สิ่งที่เธอควรเป็นห่วงที่สุดในเวลานี้ คือ การทำยังไงที่จะทำให้ออกจากสถานการณ์นี้ไปได้ต่างหาก..

"ก ก่อวีรกรรมอะไรไว้บ้างเหรอ? ก็มีไม่กี่อย่างหรอก ก็เช่น...เมาแล้ว...ชอบแก้ผ้า เดินเปลือยโชว์ของไปทั่วผับ บางครั้ง ไม่สิหลายครั้ง นอกจากแก้ผ้าเดินโชว์แล้ว ก็ยังชอบขึ้นไปนั่งบนตักฝรั่งที่ถูกใจ แล้วให้เขา บีบนม ดูดนม ล้วงหีเล่น อย่างตามใจชอบด้วย...และที่หนักสุด คือ เมาแล้ว ไปขอควยคนในผับ ดูดบ้าง เย็ดบ้าง.." ณัฐกานต์เอ่ยตอบ หลังจากที่มองไปยังนายกายด้วยความเป็นห่วงแป๊บหนึ่งนั้น...

"ถึงขั้นขอควยคนอื่นดูด คนอื่นเย็ด นี่...ร่านเอาเรื่องเหมือนกันนี่... แล้วจริงมัย? ที่มึงมักปิดท้าย การไปเที่ยวผับบาร์นั้น ด้วยการไปต่อกับฝรั่งที่ถูกใจ ก่อนจะโดนฝรั่งนั้น จับเย็ดยันเช้านะ..." คำกล่าวถามนั้น ก็ทำให้ณัฐกานต์จ้องมองหน้าของนายต้น แล้วค่อยเอ่ยตอบ..

"ป เป็นเรื่องจริง...แต่ชั้นไม่ได้ไปเพราะถูกใจ..แต่ถูกอีกฝ่ายลากไปต่างหาก.."

"โฮ่....มึงโดนลากไปเหรอ? แล้วมึงพอจำได้มัยว่า มึงโดนพวกฝรั่งนั้น ลากไปเย็ดต่อกี่ครั้งนะ?.."

"กี่ครั้งเหรอ? ชั้นจำไม่ได้ถึงขนาดนั้นหรอก รู้แต่ว่า ชั้นมักจะโดนลากไปเย็ดต่อยันเช้าอยู่เป็นประจำ  ไม่สิ น่าจะโดนลากไปแทบจะทุกครั้งที่ไปเที่ยวเลยก็ว่าได้..." ณัฐกานต์เอ่ยตอบ ซึ่งทางนายต้น ก็มองเล็กน้อย แล้วค่อยถามต่อ...

"คำถามต่อไป...แล้วจริงมัย?...ที่มึงมักจะโดนพวกฝรั่งที่ลาสกมึงไปเย็ดต่อยันเช้านั้น ชอบจับมึงเย็ดสด แตกในหีเป็นประจำนะ?.." นายต้นร้องถาม และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์เริ่มที่จะแสดงสีหน้าอย่างไม่พอใจออกมา แต่เธอก็ยังยอมตอบคำถามนั้นแต่โดยดี..

"เป็น...เป็นเรื่องจริง และไม่ใช่แค่ตอนที่โดนลากไปเย็ดยันเช้าเท่านั้น แม้แต่ตอนที่โดนเย็ดในผับก็ด้วย พูดง่ายๆ คือ ไม่ว่าตอนไหน ชั้นก็มักโดนพวกฝรั่งจับเย็ดสด แตกใน ตลอดเลย.."

"ฟังแล้ว เหมือนมึงเป็นพวกเมาแล้ว ร่านควยเลยนะ..." นายต้นกล่าวตอบหลังได้ยินถ้อยคำนั้น ซึ่งณัฐกานต์ก็เอ่ยตอบอย่างยอมรับทันที...

"ไม่ใช่เหมือน แต่ใช่เลยต่างหาก ชั้นนะ...เป็นพวกเมาแล้วร่านควย..." ณัฐกานต์เอ่ยตอบ พร้อมกับเหลือบมองไปยังทางนายกายอีกครั้ง ถึงแม้จะไม่ค่อยมั่นใจว่า เขาจะได้ยินทุกอย่างที่เธอตอบออกมามัยนะ??

และถ้าได้ยินเค้าจะรู้สึกยังไงอยู่นะ เพราะสิ่งที่เธอตอบออกมานั้น ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องจริงเสียด้วย..

แล้วในจังหวะที่เธอเหลือบมองไปยังนายกายอีกครั้งนั้น เธอก็พบว่า ลูกน้องของนายต้นคนหนึ่ง กำลังให้เขา(กาย) ดูอะไรบางอย่างอยู่...

"นั้น!! นายกำลังให้เค้าดูอะไรอยู่นะ??.." ณัฐกานต์เอ่ยร้องถามออกมาทันที..

"หืออออ อ้ออ ให้ดูอะไรงั้นเหรอ?.." นายต้นตอบ พร้อมกับฉีกยิ้ม ก่อนจะส่งสัญญาณให้ลูกน้องคนดั่งกล่าว คนที่เอาบางอย่างให้นายกายดูอยู่นั้น ให้เดินเข้าไปหาณัฐกานต์ พร้อมกับให้เธอได้ดูของที่ว่านั้นด้วย..

"มันคือ ภาพประกอบความร่านของมึง ที่มึงได้สาธยายให้ฟังไปเมื่อกี้ไงละ.." นายต้นเอ่ยเชิงบอก ในจังหวะที่ลูกน้องของเขา ได้เดินเข้าไปถึงตัวของณัฐกานต์ พร้อมกับค่อยๆโยนบางอย่างลงให้ณัฐกานต์ดู ซึ่งมันก็คือ ภาพถ่ายเหตุการณ์ที่เธอเพิ่งสาธยายให้ฟังไปเมื่อกี้ทั้งหมด...

ไม่ว่า ภาพที่เธอกำลังเดินเปลือยอยู่ในผับ / ภาพที่เธอกำลังนั่งเปลือยอยู่บนตักของฝรั่ง พร้อมกับโดนฝรั่งคนนั้นจูบปาก ล้วงหี ด้วยท่าทีที่เมามันส์ / ภาพที่เธอกำลังดูดอมควย จนน้ำแตกคาปาก / ภาพที่เธอกำลังขึ้นขย่มควยของฝรั่งคนหนึ่งอยู่ และภาพที่เธอนอนหมดสภาพอยู่บนเตียงแห่งหนึ่ง และภาพนั้นก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เธอ เพิ่งโดนเย็ดแตกใน แบบเต็มล้นท่วมรู มาด้วย!!

"ปะ ไปได้ภาพพวกนี้มาได้ไงนะ..." ณัฐกานต์เงยหน้าร้องถามกับทางนายต้น ด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ...

"ได้มายังไงมันไม่สำคัญหรอก....แล้วจริงมัย? ที่บางครั้ง ไม่สิ หลายครั้ง พวกฝรั่งที่ลากมึงไปเย็ดต่อนั้น ได้ลากมึงไปลงแขก รุมโทรมนะ ะ.." นายต้น เอ่ยตอบแล้วถามต่ออย่างไม่สนใจถึงสีหน้า ท่าทีของณัฐกานต์ที่กำลังแสดงออกมา แถมตอนที่ถามนั้น ทางลูกน้องของนายต้น คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของณัฐกานต์นั้น ก็ได้โยนรูปถ่าย ลงมา อีก 3-4 ใบ ซึ่งมันก็เป็นภาพที่ณัฐกานต์ มาเฟียสาวแสนสวยนั้น กำลังถูกพวกฝรั่งรุมเย็ด ในท่วงท่าต่างๆ..

"........เป็นเรื่องจริง ที่หลายครั้ง ชั้นโดนพวกฝรั่งลากไป ลงแขก รุมโทรม..." ณัฐกานต์กลั้นใจเอ่ยตอบ อย่างยอมรับในสิ่งที่ นายต้นถามมานั้น ก่อนที่ทางนายต้นจะฉีกยิ้มแล้วถามต่อ...

"แล้วมึงพอจำได้มัย? ว่า มึงโดนพวกฝรั่งลากไปลงแขกไปกี่ครั้งนะ? และโดนครั้งละกี่ควย.." คำถามของเขาที่ทำให้ณัฐกานต์จ้องมองอย่างไม่พอใจ แต่เธอก็ยังคงตอบคำถามนั้นแต่โดยดี..

"โดนลงแขกไปกี่ครั้งเหรอ? ไม่รู้สิ... แต่หลังจากโดนลากไปลงแขกครั้งหนึ่ง ก็โดนลากไปลงแขกตลอดเลย น่าจะโดนลากไปลงแขกมากกว่า 10 ครั้งอยู่มัง...ส่วนจำนวนควยในแต่ละครั้ง ก็ไม่เท่ากัน เท่าที่จำได้น้อยสุด คือ 3 ควย เยอะสุด คือ 8 ควย.." ณัฐกานต์ตอบอย่างกำมือไม้อย่างแน่นขนัด ในขณะที่นายต้นก็จ้องมองด้วยท่าทีที่ดูพอใจกับท่าทีของเธอ และยังคงเอ่ยถามต่อ...

"อืมมมม แค่ 8 เองเรอะ นึกว่าจะโดนเป็น 10 ควยซะอีก แล้วตอนที่โดนพวกฝรั่งลงแขก มึงมักโดนพวกมันเย็ดไปกี่น้ำ และโดนพวกมันเย็ดแบบไหนบ้างละ..." นายต้นเอ่ยกล่าว แล้วถามต่อ ซึ่งณัฐกานต์ก็มองหน้าของนายต้น เล็กน้อย แล้วจึงค่อยตอบคำถามนี้...

"กี่น้ำเหรอ? ก็มักโดนเย็ดเกิน 10 น้ำนะ ส่วนโดนเย็ดแบบไหนบ้างนั้น? ก็มักโดนจับเย็ดครบทุกรู และพวกเขาก็ชอบเย็ดหนักๆ จนชั้นมักสลบคาควยของพวกเขาเป็นประจำเลย.." ณัฐกานต์ตอบ ซึ่งนายต้นที่ได้ยินคำตอบนั้น ก็เว้นช่วงเล็กน้อย แล้วจึงถามต่อ..
"แล้วจริงมัย....ที่ฝรั่งที่ได้เย็ดมึง ล้วนแล้วแต่เป็น พวกนิโกร ตัวดำ ควยใหญ่ เพียงอย่างเดียวนะ.." นายต้นเอ่ยถาม ซึ่งมันก็เป็นคำถามที่ทำให้ณัฐกานต์มองเขาอย่างไม่พอใจ และเธอก็อยากให้เค้าหยุดถามได้แล้ว แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยออกมา เพราะรู้ดีว่า มันคงไม่มีประโยชน์ แถมมันอาจจะทำให้นายกายเป็นอันตรายด้วยก็ได้..

"เอ้า...เป็นอะไรไปละ...รีบๆ ตอบซะทีสิ.." นายต้นร้องถาม เมื่อเห็นทางณัฐกานต์นั้น ไม่ตอบคำถามอย่างทันทีเหมือนก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าพอนายต้นเอ่ยทวงคำตอบแบบนั้น ก็ทำให้เธอมองหน้าของเขา แล้วถึงค่อยตอบคำถามนี้..

"เป็นเรื่องจริง ฝรั่งที่ชั้นเคยไปนอนด้วย มักจะเป็นพวกนิโกร ตัวดำ ควยใหญ่ๆ อย่างเดียวเท่านั้น.." เธอตอบ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่แม้แต่เธอ ก็ไม่เข้าใจเช่นกัน ว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนั้นไปได้..

ไม่ว่าจะไปเที่ยวผับกี่ครั้งก็ตาม...ฝรั่งมักจะลากเธอไปเย็ดต่อ หลังจากเที่ยวผับนั้น มักจะเป็นพวกนิโกร ตัวดำ ควยใหญ่ เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ไม่เคยมีฝรั่งผิวขาวเลยแม้แต่คนเดียว...

อย่าว่า แต่ตอนที่เมาแล้วโดนลากไปเย็ดต่อเลย แม้แต่ตอนที่เธอเมา จนก่อวีรกรรมหลายอย่างในผับนั้น ฝรั่งที่เธอมักขอขึ้นไปนั่งตักให้เขาควักล้วง ดูดนมเล่น หรือ ไปขอดูดควย หรือ ขอขึ้นขย่มควยนั้น ก็ยังเป็นพวกนิโกรเช่นเดียวกัน ทั้งๆที่ในจังหวะเหล่านั้น เธอสามารถเลือกตัวเลือกอื่นได้แท้ๆ..

แต่เพราะอะไร??? ทำไม??? เธอถึงมักจะยอม และปล่อยตัวให้พวกนิโกรได้กลายเป็นคู่นอนของเธอตลอดกันนะ??? จนบางครั้งเธออดคิดไม่ได้ว่า ชาติที่แล้ว เธออาจจะเป็น จำพวก พ่อค้าทาส หรือ นายทาส ที่กระทำ ระยำ อะไรกับพวกนิโกรเอาไว้ละมัง จึงทำให้ชาตินี้ต้องชดใช้ ด้วยการต้องโดนพวกนิโกรจับเย็ด เล่นเป็นประจำ  ประหนึ่งเหมือนเป็น ของเล่น ไม่ก็ กระหรี่ของพวกเขาแบบนี้..

"มิน่า...หีมึงถึงได้น่าเกลียดแบบนั้น เพราะโดนของใหญ่เย็ดตลอดนี่เอง...งั้นเรื่องที่ พวกนิโกร ในผับ ได้ตั้งชื่อเล่น ให้กับมึงว่า "กระหรี่ร่านควย" นี่ก็เป็นเรื่องจริงสินะ.." นายต้นกล่าว พร้อมกับถามคำถามต่อไปทันที

"เป็นเรื่องจริง.." ณัฐกานต์ตอบ ด้วยน้ำเสียงที่บงบอกว่าไม่สบอารมณ์สุดๆซึ่งเรื่องชื่อเล่นนี่ ตัวของณัฐกานต์เองก็ไม่เข้าใจว่า เธอพลาดตรงไหน ถึงทำให้พวกนิโกร ออกเสียงเรียกชื่อของเธอเพี้ยน จาก "กานต์" กลายเป็น "กระหรี่" ไปซะงั้น แถม ในตอนที่เธอเมาได้ที่นั้น เธอก็แทบจะไม่ต่างจากกระหรี่สาธารณะ ของพวกนิโกรที่มาเที่ยวที่ผับนั้น ซะเท่าไรเลย...

ขอแค่เป็นนิโกร แค่เข้ามาสะกิดเรียก และบอกความต้องการ มา...เธอก็พร้อมจัดให้เค้าหมดทุกอย่าง...
จึงไม่แปลกที่ คำว่า 'กระหรี่' นั้น ได้กลายเป็นชื่อเล่นของเธอในเวลาถัดมา..

"เอาละ ต่อไปเป็นคำถามสุดท้ายแล้ว จริงมัย? ที่ เค้าว่ากันว่า มึงโดนพวกนิโกรรุมเย็ดจนท้องนะ..." นายต้นเอ่ยถามต่อ และนั้นก็ทำให้ณัฐกานต์ที่กำลังครุ่นคิดจากคำถามก่อนหน้านี้ ถึงกับได้สติ พร้อมกับแสดงท่าทีตกใจกับคำถามที่ได้ยิน ก่อนที่เธอจะตอบกลับทันที..

"ชั้นไม่เคยโดนเย็ดจนท้อง!!..." เธอตอบ ด้วยท่าทีที่ดูโกรธต่อคำถามนั้นเอามากๆ..

  "เอ๋.... แต่จากที่กูได้ยินมา มันไม่ใช่แบบนั้นนะ กูจะให้โอกาสมึงตอบอีกครั้งนะ ตกลงมึงเคยโดนพวกนิโกรเย็ดจนท้องมัย?.." นายต้นเอ่ยโต้ตอบ พร้อมกับจ้องมองหน้าของณัฐกานต์ที่กำลังจ้องมองมันด้วยสายตาที่ไม่พอใจอย่างสุดๆ..

ใช่...เธอไม่พอใจ พร้อมกับเข้าใจ ถึงสิ่งที่นายต้นต้องการจากเธอ แน่นอนว่า ณัฐกานต์ก็ไม่คิดที่จะทำตามที่เค้าต้องการแต่อย่างใด จนกระทั้ง ทางนายต้นเริ่มแสดงท่าทีที่จะไม่ทนรอคำตอบจากเธอ แล้วเตรียมหมายจะทำอะไรสักอย่างกับกาย นั้นถึงทำให้ ณัฐกานต์ต้องจำยอมทำตามที่เค้าต้องการ และหวังไว้....

 

To...be....PART 2

ผู้แต่ง

ได้ฤกษ์ลงสักที สำหรับ รูท Bad end ที่อยู่ในความฝันของณัฐกานต์ ซึ่งฉบับนี้จัดเต็ม และแตกต่างจาก เดิมหลายอย่าง อ้อ ณัฐกานต์ story #2 ได้มีการอัพแพทซื ลองเข้าไปอานกันใหม่อีกรอบนะครับ...

สำหรับรูทนี้ก็อย่างที่เคยเกริ่นไป ครับ ว่า มันคือ bad end ของเรื่อง มีด้วยกัน PART 2 + ฉากจบ ที่อาจจะมี 2 หรือ 3 แบบ ขอดูความขยันก่อน ที่แน่ ฉากจบแบบ 1 เสร็จแล้ว คือ ส่วนตัวอยากมูฟออนจากเรื่องนี้แหละ 555555+ ใช้เวลาจะร่วม 2 เดือนแล้ว...

ป.ล. ทำใจไว้นะครับ ขึ้นชื่อว่า Bad end อย่าคาดหวังกับ ตอนจบดีๆ นะ....

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

bad ซะสุดทางเลยนะครับ 

ฮืออออตับชั้นพังแย้ววววว ขนาดอ่านตอนต้นยังหดหู่อยู่เลย

อ่านแล้วตับไตจะพัง หวังว่าจะไม่ bad จนเกินไปนะ 

สุดๆกว่านี้ จะเป็นอย่างไร

เรื่องราวของณัฐมันจะหดหู่และเศร้าหมองจริงๆ

ไอ่ต้นนี่มันเลวได้ใจจริงๆ
ว่าแต่ตอนจบของ what if นี่คงมีรูทให้เลือก แบบ bad กับ bad กว่า ใช่มั้ยฮะ?

ณัฐต้องทำใจไว้เลยนะ

ไอ่ต้นนี่มันเลวได้ใจจริงๆ
ว่าแต่ตอนจบของ what if นี่คงมีรูทให้เลือก แบบ bad กับ bad กว่า ใช่มั้ยฮะ?

ใช่ครับ.... Bad กับ Very Bad...

ผมว่า แบบ Bad ปกติ นี่หลายคนน่าจะเดากันออกแล้ว.....

จะปอยให้นิดนึง ถึงผมจะยังแต่งไม่ได้แต่งแบบ Very Bad ก็ตาม...

ไม่ว่ารูท แบบไหน ตัวละครบางตัว จะมีชะตากรรมที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลง...แค่อาจจะเกิดช้ากว่าเดิมหน่อย 

ในที่สุด น้อกรานต์​งก็ร่านแบบที่เราคิดไม่ถึงจริงๆ

ณัฐกานต์ผ่านศึมาไม่น้อย เครื่องน่าจะหลวมหมด

อ่านแล้วปวดตับสมชื่อ

ความจริงที่ต้องรับรู้ จากเธอ รู้สึกปวดใจมาก

ที่ณัฐเป็นอย่างนั้น เพราะครั้งแรกโดนยาหรือเปล่า ครั้งต่อไป พอเมายาเลยไม่รู้ตัว

ขอบคุณ​ครับ.. จะจบแบบที่ต้นโดนมอมยาจนทำให้จินตนาการไปเองอีกหรือเปล่า