เสียงเคาะประตูสามครั้ง
   "เสี่ยครับ น้องหมวยมาแล้วครับ" ชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินนำหญิงสาววัยประมาณสิบแปดปีเข้ามาในห้องนอนเรียบ ๆ มีเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้น จัดเรียงเป็นวงกลมแปลก ๆ ที่บนเตียงนอนตรงกลางห้อง มีชายหนุ่มหน้าขาว หุ่นดีคนหนึ่งนั่งอยู่
   "น้องหมวยใช่ไหมครับ นี่เสี่ยต้นนะ ที่เราโทรคุยกันวันนั้นไงครับ" ชายหนุ่มหน้าขาวพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง
   "ค่ะ" น้องหมวยพูดอาย ๆ แต่เธอก็ยิ้มออกขึ้นหน่อย ๆ เป็นครั้งแรกในรอบหลายวัน เมื่อได้ยินคำว่าเสี่ย เธอได้แต่นึกถึงตาแก่อ้วน ๆ บ้ากามหน้าตาอัปลักษณ์ แต่ที่เธอเห็นอยู่ต่อหน้านี่นับว่าหล่อเหลาเลยทีเดียว แถมเขาดูจะใจดี เป็นกันเองกับเธออีกด้วย ชายหนุ่มหน้าตาดีกับบรรยากาศที่เป็นกันเองทำให้หมวยเสียดายกับสิ่งที่เธอจำเป็นต้องทำน้อยลงไปบ้าง
   ชายฉกรรจ์เดินออกจากห้องไปและปิดประตูตามหลัง เสี่ยต้นลุกขึ้นและรินไวน์ใส่แก้วสองแก้ว
   "น้องหมวยนั่งลงก่อนนะครับ"
   "ค่ะ"
   "ดื่มไวน์สักหน่อยก่อนนะครับ"
   "ขอบคุณค่ะ"
   หมวยดื่มไวน์ลงไปอย่างเก้ ๆ กัง ๆ
   "น้องหมวยไม่เคยดื่มไวน์มาก่อนเหรอครับ"
   "ค่ะ ไม่เคยเลย"
   "เสี่ยขอถามได้ไหมเอ่ย ว่าทำไมหมวยถึงจะขายพรหมจรรย์แบบนี้"
   "คือ" หมวยลังเลไปพักหนึ่ง "พ่อแม่หมวยติดหนี้พนันก้อนใหญ่เลยค่ะ เขากำลังจะมายึดบ้านอยู่แล้ว แล้ว มีเพื่อนหมวยคนนึงบอกว่าเสี่ยช่วยหมวยได้ แล้วเงินที่เสี่ยเสนอให้หมวย มันพอใช้หนี้ให้พ่อแม่ แถมยังเหลืออีกเยอะเลยค่ะ หมวยให้พ่อสัญญาแล้วว่าจะเลิกเล่นพนัน ถ้าได้เงินก้อนนี้ไป พวกเราสามคนตั้งตัวใหม่ได้เลย หมวยต้องขอบคุณเสี่ยมาก ๆ เลยนะคะ"
   "ไม่เป็นไรหรอกครับ เสี่ยอยากช่วยเด็กกตัญญูอย่างหมวยอยู่แล้ว"
   เสี่ยต้นทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างหมวย "น้องหมวยพร้อมหรือยังครับ"
   โดยไม่รอคำตอบ เสี่ยต้นจับหน้าหมวยหันมาแล้วจูบปากเธอ หมวยเกร็ง พยายามเบี่ยงหลบ
   "ถ้าน้องหมวยยังไม่พร้อม รอไว้วันหลังก็ได้นะครับ" เสี่ยต้นบอก
   "ไม่ได้ค่ะ หนูต้องใช้เงินวันนี้แล้วค่ะ"
   เสี่ยต้นไม่พูดอะไร แต่ตรงเข้ารุกน้องหมวยต่อ หมวยเหมือนจะรับชะตากรรมของตนเองได้ เลยหยุดดิ้นหนีแล้ว ปล่อยให้เสี่ยต้นจับถอดเสื้อแต่โดยดี เสี่ยต้นหยุดพิจารณาดูลวดลายสีแดงสลับซับซ้อนบนหัวไหล่ของเธออย่างสนใจ
   "น้องหมวยดูเป็นสาวใส ๆ สักเนื้อสักตัวด้วยเหรอครับ"
   หมวยมือหนึ่งพยายามปิดบราและหน้าอกไว้ แต่ก็ตอบคำถามของเสี่ยต้น "ไม่ใช่รอยสักหรอกค่ะ เป็นแค่แทททู เพื่อนหนูคนที่แนะนำเสี่ยให้หนูเขาบอกให้แปะไว้ แล้วมันก็ล้างไม่ออก"
   "ประหลาดดีนะ สวยไปอีกแบบ" เสี่ยต้นพูด และถอยตัวออกมา ถอดกางเกงของตนเองออก
   "หมวยอมให้เสี่ยหน่อยสิ"
   "หมะ หมวยอมไม่เป็นค่ะ"
   "เหมือนดูดไอติมนั่นแหละ ไม่ยาก"
   หมวยยื่นหน้าเข้าหาแก่นกายของเสี่ยต้น เธอมองมันอย่างกลัว ๆ ก่อนจะอ้าปากอมส่วนหัวเข้าไป
   "นั่นแหละ อย่างนั้น ระวังฟันหน่อยนะ อืมมมม นั่นแหละ"
   หมวยพยายามอม ๆ ดูด ๆ เจ้าแท่งนั้น เธอไม่ค่อยชอบรสเค็มปร่าในปากเท่าใดนัก แต่ก็ต้องพยายามย้ำกับตัวเอง ว่านี่ไม่เกี่ยวกับว่าเธอชอบหรือไม่ชอบ แต่เป็นสิ่งที่เธอต้องทำเพื่อหาเงินไปช่วยพ่อแม่
   "เอาหัวขึ้น ๆ ลง ๆ ด้วยนะ" เสี่ยต้นบอก พลางยื่นมือไปปลดตะขอยกทรงของหมวย ปลดปล่อยเต้านมขนาดพอดีมือออกมาให้ลูบไล้
   "เร็วอีก" เสี่ยต้นละมือจากหน้าอกของหมวยมาจับที่หน้าเธอ แล้วจับหัวเธอกดขึ้นลงรูดไปตามแท่งหรรษา
   "อย่างนั้นแหละ ใช่ อูยยยยยย นั่นแหละ เสี่ยขอแตกใส่ปากนะ อืมมมมมมมมม"
   เสี่ยต้นปล่อยน้ำกามจำนวนมหาศาลใส่ปากของหมวย เธอพยายามจะหนี แต่มือของเสี่ยต้นจับหัวเธอไว้แน่นจนแก่นกายหยุดหลั่งน้ำจึงได้ปล่อย
   "แค่ก ๆ แหวะ" หมวยสำลัก และคายน้ำกามที่ยังเหลือในปากออกมา "แค่ก ๆ"
 
   เสี่ยต้นมองดูรอบตัวด้วยความพอใจ พิธีสำเร็จแล้ว ปิศาจราคะสี่ตัวค่อย ๆ แทรกตัวออกมาจากพื้น ไม่เลวเลย มันคิด ยัยหมวยนี่หุ่นสวย หน้าตาดีใช้ได้ แถมยังซิงอีก เป็นครั้งแรกที่มันเคยเห็นปิศาจสี่ตัวโผล่ขึ้นมาจากพิธีครั้งเดียว บางทีต้องทำพิธีสามสี่รอบถึงจะได้ปิศาจสักตัว เสี่ยต้นครุ่นคิดว่าจะทำยังไงกับหมวยต่อดี เพราะแม้จะเปิดซิงไปแล้ว แต่สาวสวยใสซื่อแบบนี้ก็น่าจะเอาไปใช้ในพิธีเล็ก ๆ ต่ออีกได้ หรือไม่อย่างนั้นเอาโยนให้พวกลูกน้องเป็นรางวัลก็ได้อยู่ หรือจะเอาไปขายในซ่องก็น่าจะกำไรงาม
   ทันใดนั้น ประตูห้องก็เปิดออก เสี่ยต้นหันไป เตรียมตะโกนด่าลูกน้องที่บังอาจเข้ามารบกวน แต่ทันทีที่เห็นร่างดำที่คืบคลานเข้ามา มันก็รีบทิ้งตัวลงคุกเข่า
   ร่างร่างนั้นมีสีดำเหมือนปิศาจตัวอื่น ๆ แต่สูงโปร่งกว่า และยืนตัวตรงเกือบจะเหมือนมนุษย์ ใบหน้าของมันเป็นเพียงหน้ากากขาวเปล่า ๆ ที่ไม่มีร่อง รู หรือรอยใด ๆ หากมองผ่าน ๆ อาจจะคิดว่ามันเป็นคนธรรมดาในชุดคลุมดำและหน้ากากขาว แต่หากมองดี ๆ แล้ว ก็จะเห็นว่าสิ่งที่ดูเหมือนชุดคลุม จริง ๆ แล้วเป็นผิวหนังสีดำที่ขยับไปมาเป็นระลอกด้วยพลังเวทมนตร์มหาศาลที่ไหลเวียนอยู่ในตัว
   "เจ้านาย มีเรื่องอะไรหรือขอรับ" เสี่ยต้นถาม
   ปิศาจยกมือข้างหนึ่งของมันขึ้นมา ชี้ไปข้าง ๆ มีเสียงหวีดหวิวดังแผ่วเบาออกมาจากใต้หน้ากากของมัน "ผนึกกกกกกก"
   "เกิดเรื่องที่ผนึกหรือขอรับ"
   "สภาาาาาา"
   "พวกสภาผู้พิทักษ์ พวกมันเข้ามายุ่งแล้วเหรอขอรับ"
   ปิศาจพยักหน้า ร่างของมันคืบคลานเข้าใกล้เตียงที่หมวยนอนอยู่อย่างช้า ๆ
   "ส่งพวกมันไปปปปป ฆ่าาาา ฆ่าพวกสภา ฆ่ามันให้หมด" มันชี้ไปที่ปิศาจชั้นต่ำทั้งสี่ตัว
   "ขอรับ เจ้านาย"
   ปิศาจหน้ากากขาวค่อย ๆ ยื่นแขนไปหาหมวยอย่างช้า ๆ แขนของมันแยกออกเป็นหนวดเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนที่ลูบไล้ไปบนผิวกายสาวอย่างแผ่วเบา หมวยเริ่มครางออกมา
   "ไปปปปปปป"
   เสี่ยต้นกับปิศาจชั้นต่ำทั้งสี่รีบหนีออกจากห้องไป และปิดประตูตามหลัง
   "เจ้านายสั่งอะไรเหรอครับ" ลูกน้องคนหนึ่งของเสี่ยต้นถาม
   "เจอตอว่ะ พวกสภาผู้พิทักษ์โผล่มาเพ่นพ่านที่ผนึก เอ็งพาไอ้สี่ตัวนี่ไปกรุงเทพ เฝ้าผนึกไว้  คอยดูว่าใครเข้ามาป้วนเปี้ยนแถวนั้น ตามหาพวกมัน ฆ่าให้หมด"   
   "ครับ เสี่ย"
   จากในห้อง เสี่ยต้นได้ยินเสียงร้องครวญครางอย่างสุขสม มันเบือนหน้าหนีด้วยความเสียดาย ตอนนี้นังหมวยคงจะได้สัมผัสกับความสุขทางเพศเกินจะบรรยาย แต่มันก็รู้ดี ว่าภายในห้าหรือหกชั่วโมง เสียงแห่งความสุขสมนี้จะกลายเป็นเสียงครวญครางด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะกลายเป็นเสียงร้องไห้ เสียงวิงวอนขอชีวิต ก่อนจะเงียบไปในที่สุด
   "แล้ว ก็ ไปบอกทีมทำความสะอาดให้เตรียมพร้อมเก็บเศษชิ้นส่วน แล้วส่งคนไปยึดบ้านพ่อแม่นังคนนี้ด้วย"
   "ครับ เสี่ย"

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ลึกลับซับซ่อนมากน่าติดตามจิงๆ

โหดจริงๆ

สงสารน้องหมวยจังครับ

รู้สึกเหมือนว่าจะเป็นร่างแปลงของปีศาจ

เลวไม่มีที่ติจริงๆ เสี่ยนี่ อยากรู้จุดจบจังว่าจะตายทรมานมั้ย

ก็ยังมึนงงอยู่เหมื่อนเดิม

เสี่ย เลวไม่มีที่ติเลย

พวกปีศาจยังอยู่ และพร้อมออกมาแล้ว

มาถึงจุด climax แล้ว สมาชิกสภาผู้พิทักษ์จะจัดการเจ้าปีศาจด้วยวิธีไหนกันนะ

น้องหมวยคงเหมือนกับสาวอีกหลายๆคน ที่โดยปีศาจสูบชีวิต

สนุกน่าติดตามมากครับ แต่โหดจัง

ลึกลับน่าติดตาม

สงสารน้องหมวยจัง

สงสารน้องหมวยน่าจะอ่อนโยนกับน้องหน่อย