หึงกันเอง หวงลุงพล

น้องนาทนี่ขี้อิจฉาสุดๆต้องให้ลุงจัดให้ขี้ไม่ออกเลย55

น้องอีฟ ไม่ได้ไปสอบแน่นอน

คืนเดียวติดใจลุงพลซะแล้ว

แทบตาย

สงสัยติดใจลุงพล

 

พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ กับตอนใหม่นะครับ ตอนนี้ถือว่าเป็นการพักยก และเป็นการปูเนื้อเรื่องไปยังตอนต่อ ๆ ไป ถ้าใครที่เคยอ่านฉบับ Preview ที่ผมเคยลงก่อนหน้า ก็น่าจะเข้าใจได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

(ตอนที่ 1)

(ตอนที่ 2)

ก็จะมีตัวละครใหม่ ๆ โดยเฉพาะในเส้นเรื่องของน้องทราย สก๊อยสาวสุดแซ่บ และน้องลูกขวัญ นะครับ โดยในตอนต่อไป หมอพลอยและครูเบสท์จะกลับมามีบทเต็ม ๆ อีกครั้ง และครั้งนี้พวกคุณจะได้เห็นว่า เพราะอะไร ครูเบสท์จะกลายเป็นนางเอกตัวจริงของเรื่องนี้ และเพราะอะไรหมอพลอยจะต้องกลายเป็นนางร้ายของเรื่องแทน 55555+

ไม่รู้จะพูดอะไรต่อดี เอาเป็นว่าไปอ่านต่อแล้วกันครับ

ปล.ว่าจะไม่ถามละ อดใจไม่ไหว ผมถามเล่น ๆ สนุก ๆ ว่า หลังจากเสร็จศึกน้องอีฟ คุณอยากอ่านฉากลุงพลฟัดกับใครต่อหลังจากนี้มากที่สุดครับ



น้องทราย ฉัตรพร - อยากเห็นลุงพลเล่นตูดสก๊อยสาวคนนี้สักที



ครูเบสท์ ภัคจิรา - อยากเห็นลุงพลปรับความเข้าใจกับครูเบสท์สักที



ลูกขวัญ ภาสินี - รอน้องขวัญมานานละ ได้โปรดจัดน้องเค้าสักทีเถอะลุงพล

#################

ความเดิมจากตอนที่แล้ว




หลังจากเสร็จสิ้นศึกรักที่แสนดุเดือด น้องอีฟได้เผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า ส่วนลุงพลเองก็ตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ตอนตี่สี่ เพื่อที่จะได้ตื่นขึ้นมาและพาน้องอีฟไปส่งที่หอพักสตรี และจัดการเอาผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม และเตียงไปซักและไปผึ่งแดดในวันรุ่งขึ้น

ลุงพลได้เผลอหลับด้วยความเหนื่อยล้า พร้อมกันนี้ ลุงพลได้ฝันถึงเหตุการณ์ประหลาดเมื่ออดีตชาติ ครั้นที่ตนยังเป็นท่านท้าวชุมพลศักดา จอมทัพผู้เลี่ยงชื่อแห่งสรวลสวรรค์

....................

หลังจากการตัดสินโทษขององค์ตุลาการสวรรค์ ที่ได้ตัดสินใจให้เหล่าบุตรีทั้ง 12 องค์ ของตนต้องลงไปเกิดบนโลกมนุษย์เพื่อชดใช้กรรมและสะสมบุญบารมี เพื่อที่หากหมดอายุขัยแล้ว บุตรีของตนแต่ละนางจะได้กลับมาเป็นเทพธิดาบนสรวลสวรรค์อีกครั้ง

ในตอนแรก องค์ตุลาการสวรรค์ไม่ได้ตั้งใจจะส่งเหล่าบรรดาบุตรีทั้ง 12 องค์ ลงไปเกิดบนโลกมนุษย์ทั้งหมด แต่เป็นเพราะความรักในตัวของบุตรี และอยากให้พวกนางทั้งหมดได้พบเจอกันอีกบนโลกมนุษย์ เพื่อที่พวกนางจะได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน องค์ตุลาการสวรรค์เลยตัดสินใจเช่นนั้น ซึ่งแน่นอน สำหรับบุตรีบางคน ก็ไม่ได้พึงพอใจกับการตัดสินในครั้งนี้ของผู้เป็นบิดา

หนึ่งในนั้นคือ อรัญญาวดี บุตรีผู้ปลีกตัวจากเหล่าบรรดาพี่น้อง นางดูหมดอาลัยตายอยาก หลังจากที่องค์ตุลาการสวรรค์สั่งให้นางต้องลงไปเกิดเป็นมนุษย์เบื้องล่าง

"ตัวข้ามิได้ทำผิดประการใดเหมือนกับพี่น้องของข้า เหตุไฉนท่านพ่อจึงตัดสินใจส่งลูกไปเกิดบนโลกมนุษย์เยี่ยงนั้น?" อรัญญาวดีตัดพ้อต่อองค์ตุลาการสวรรค์ทั้งน้ำตา

"ลูกพ่อ การที่พ่อตัดสินใจเยี่ยงนี้ เหตุเพราะพ่ออยากให้เจ้าลงไปสะสมบุญบารมีเพิ่มเติม เพื่อหวังว่าหากเจ้าหมดสิ้นอายุขัยบนชาติภพของมนุษย์แล้ว เจ้าจะได้กลับมาเป็นเทพธิดาบนสรวลสวรรค์อีกครั้งในชาติภพที่สูงกว่าที่เคยเป็น..."

"ถ้าหากนั่นเป็นความประสงค์ของท่านพ่อแล้วไซร้ ข้าก็มิอาจทัดทานได้..." อรัญญาวดีก้มกราบองค์ตุลาการสวรรค์ทั้งน้ำตา "ลูกขอกราบพระบาททูลลาท่านพ่อ หากแม้นสิ้นอายุขัยบนโลกมนุษย์ ลูกจักมากราบท่านพ่ออีกครา..."

องค์ตุลาการสวรรค์ได้แต่นั่งถอนหายใจบนบัลลังก์ ในบรรดาลูก ๆ อรัญญาวดี เป็นเทพีที่รักสงบ รักสันโดษ นางไม่ประสงค์จะครองคู่กับเทพองค์ใด นางเอาแต่นั่งบำเพ็ญเพียรในวิหารของนาง และนางไม่ได้มีส่วนรู้เห็นในความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในเหล่าบรรดาพี่น้องทั้งหมด

ในช่วงสุดท้าย ก่อนที่จะต้องลงมาจุติบนโลกมนุษย์ อรัญญาวดีได้ดื่มน้ำเพื่อลืมความทรงจำในชาติภพที่ยังเป็นเทพธิดา เพื่อเตรียมตัวลงไปเกิดเป็นมนุษย์เบื้องล่าง นางได้พบกับท่านท้าวชุมพลศักดาที่ยังยืนอยู่ตรงหน้า

"ข้าขอโทษนะ อรัญญาวดี..." ท่านท้าวชุมพลศักดาเอ่ยปากขอโทษเทพธิดาผู้รักสันโดษอย่างอรัญญาวดี ผู้ที่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับความวุ่นวายในครั้งนี้ "เป็นเพราะข้าแท้ ๆ เลยทำให้เจ้าต้องเดือดร้อนไปด้วย"



"ถึงแม้ท่านจะเป็นจอมทัพสวรรค์ผู้มากไปด้วยบารมีและอิทธิฤทธิ์ แต่ท่านเองก็ยังมิอาจหลุดพ้นจากความรัก ความใคร่..." อรัญญาวดีเอ่ยปากเตือนท่านท้าวชุมพลศักดา "ขอให้ท่านพึงสังวรณ์ไว้เถิด ท่านท้าว กิเลศ ตัณหา กามระคะ สิ่งเหล่านี้จักไม่ได้แผดเผาตัวท่านเพียงคนเดียว แต่จักแผดเผ่าผู้อื่น ที่ไม่ได้รู่อิโหน่อิเหน่ด้วย..."

ท่านท้าวชุมพลศักดาได้แต่นิ่งเงียบไป ไม่ได้พูดอะไรอีก อาจเป็นเพราะความละอายใจแก่ตัวเอง แต่สิ่งหนึ่ง ที่ท่านท้าวมีชื่ออธิฐานจิตเอาไว้

"เพราะตัวข้าเป็นต้นเหตุให้เทพีผู้รักความสันโดษอย่างอรัญญาวดีต้องเดือดร้อน หากแม้นข้าลงไปเกิดเป็นโลกมนุษย์แล้วไซร้ หากตัวข้าสามารถช่วยเหลือนางได้ ขอให้ข้าได้พึงกระทำในสิ่งดี ๆ เพื่อช่วยนางด้วยเถิด..."

แล้วอรัญญาวดีก็ดื่มน้ำลบความจำ เพียงแต่เพราะความเสียใจหรือยังไงไม่ทราบ นางดื่มน้ำลบความจำไม่หมด แล้วนางก็รีบกระโดดลงไปเบื้องล่างเพื่อลงไปเกิดในครอบครัวข้าราชการกรมที่ดินในจังหวัดปราจีนบุรี สองผัวเมียคู่นี้เป็นคนดี ด้วยบุญบารมีของทั้งสองคน เลยทำให้อรัญญาดีลงไปเกิดเป็นลูกของทั้งคู่

ด้วยเหตุนี้เองกระมัง เลยทำให้ท่านท้าวชุมพลศักดา หรือลุงพล ต้องเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องในชีวิตของอรัญญาวดีหรือน้องอีฟในชาติภพปัจจุบัน ด้วยการที่ลุงพลต้องเข้าไปช่วยเหลือน้องอีฟจากเหตุตกน้ำ ถึงแม้ว่าการช่วยเหลือในครั้งนี้ มันจะมีเรื่องของกามารมณ์และความเสน่หามาเกี่ยวข้องด้วยก็ตาม

....................

"ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก!!!" แล้วเสียงนาฬิกาปลุกของโทรศัพท์ลุงพลก็ดังขึ้น ตาเฒ่าค่อย ๆ ลืมตาตื่นในสภาพที่ยังเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น เพราะเมื่อคืนแกกับน้องอีฟร่วมรักกันหนักมาก จนเตียงเปียกชุ่มไปหมด

เพราะความเหนื่อยล้าเบอร์สุด เลยทำให้ทั้งสองคนต้องนอนในสภาพเตียงเปียก ๆ แบบนั้น และนอนแก้ผ้าอล่างฉ่างแบบไม่กลัวว่าใครจะมาเห็น โดยเฉพาะน้องอีฟ ที่ต้องนอนคว่ำเพราะความเจ็บก้น

"อีฟจ๊ะ ตื่นได้แล้ว จะตีสี่แล้วนะ" ลุงพลค่อย ๆ เขย่าตัวน้องอีฟที่ยังหลับอยู่ "อือ? ตัวร้อนนะเราเนี่ย? เป็นไข้เหรอ?"

"อือออ..." อรัญญาค่อย ๆ ลืมตาตื่นในสภาพที่ยังงัวเงียสุดขีด "ขอนอนต่ออีกได้ไหมคะลุงพล? อีฟเพลีย...."

สาวน้อยจากปราจีนบุรีเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงแหบพร่า จนลุงพลนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนกูพลาดละ กูเล่นใหญ่เกินไป จนน้องอีฟไข้ขึ้นเลย แล้วทีนี้เด็กสาวจะไปสอบปลายภาคไหวไหมวะเนี่ย?

"วันนี้มีสอบตอนสิบโมงไม่ใช่เหรอจ๊ะน้องอีฟ?" ลุงพลถาม "เอางี้นะ งั้นน้องอีฟนอนต่ออีกหน่อยก็แล้วกัน เดี๋ยวลุงจะไปหุงข้าว ทำกับข้าว แล้วก็รีดผ้าให้น้องอีฟใส่ไปสอบที่วิทยาลัยนะจ๊ะ"



"ค่ะ..." อรัญญาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมามองหน้าลุงพล ทั้ง ๆ ที่เมื่อคืนเธอต้องรับศึกหนักมา แต่นัยน์ตาของเธอช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน "เมื่อคืน ลุงรังแกหนู นี่ถ้าหนูไปสอบไม่ไหวหรือหนูสอบตก หนูจะเอาเรื่องลุงให้ถึงที่สุดแน่!!!"

"ลุงขอโทษจ๊ะ..." ลุงพลเอื้อมมือลูบเรือนผมที่ยุ่งเหยิงของเด็กสาว "ก็น้องอีฟน่ารักขนาดนี้ ลุงเลยอดใจไม่ไหว เอาละ นอนพักอีกสักหน่อยนะจ๊ะน้องอีฟ เดี๋ยวถ้าลุงทำธุระเสร็จแล้ว ลุงมาปลุกนะ"

แล้วลุงพลก็ลุกขึ้นหยิบเอากางเกงใน และกางเกงขาสั้นมาใส่ โดยไม่ลืมที่จะหยิบเอาผ้าห่มมาห่มให้น้องอีฟที่นอนคว่ำอยู่ ก่อนเดินออกมาจากห้อง เพื่อเตรียมตัวไปหุงข้าว ทำกับข้าว และรีดเสื้อผ้าให้น้องอีฟแต่งตัวไปสอบที่วิทยาลัยพยาบาล

....................

ลุงพลได้หุงข้าว ระหว่างที่รอข้าวสุก ตาเฒ่าก็ได้เดินออกไปหลังบ้าน เพื่อนำชุดนักศึกษาและชุดชั้นในของน้องอีฟที่ซักไว้เข้ามาเตรียมให้เด็กสาว โดยเฉพาะชุดนักศึกษา ลุงพลจัดการรีดให้เรียบแล้วนำไปแขวนหน้าตู้เก็บเสื้อผ้า เป็นจังหวะเดียวกับที่หม้อหุงข้าวดีดขึ้น เป็นสัญญาณว่าข้าวสุกแล้ว

ถึงแม้จะบ้ากามยังไง แต่ลุงพลยังมีความเป็นสุภาพบุรุษและความเป็นพ่อบ้านพ่อเรือน ตาเฒ่าโชว์ทักษะในการทำกับข้าว ด้วยเมนูข้าวผัดหมู

"อีฟจ๊ะ กับข้าวเสร็จแล้วนะ" ลุงพลเดินเปิดประตูเข้าไปเรียกน้องอีฟที่ยังหลับอยู่ "ตื่นได้แล้วจ๊ะ"

"อือ..." นางงามมิตรภาพค่อย ๆ ลุกขึ้นในสภาพงัวเงีย เหมือนเด็กน้อย ทั้ง ๆ ที่ยังแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่ "โอยยย ระบมไปหมดทั้งร่างเลย ลุงพลนะลุงพล!!!"

"ลุงขอโทษจ๊ะ แหะ ๆ" ตาเฒ่าหื่นยิ้มเจื่อน "ลุกไหวไหม? ให้ลุงช่วยพยุงไหมจ๊ะ?"

"ไม่ต้องเลย!!!" อรัญญาหันไปมองค้อน ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิง นัยน์ตาของเธอแฉะและแดงก่ำ จากการนอนหลับไม่เพียงพอ "อีฟลุกขึ้นเองได้ อุ้ย!!"

อรัญญาที่กำลังจะลุกขึ้น ก็ต้องมีอันสะดุดเมื่อรู้สึกเจ็บแปล๊บบริเวณก้น พอเห็นท่าไม่ดีแบบนั้น ลุงพลเลยรีบเข้าไปประคองเมียเด็กคนที่เจ็ดและสอบถามอาการด้วยความเป็นห่วง

"เป็นยังไงบ้างจ๊ะน้องอีฟ?" ลุงพลถาม

"มีหน้ามาถามอีกเหรอคะลุงพล?" น้องอีฟมองค้อน "ลุงน่ะใจร้ายมากเลยรู้ไหม? ลุงรังแกหนู แล้วนี่หนูจะไปสอบได้ไหมเนี่ย? สภาพแบบนี้?"

"เอางี้ไหมจ๊ะ? เดี๋ยวลุงไปหาหมอ ไปเอาใบรับรองแพทย์ แล้วนอนพักสักวัน แล้วค่อยไปขอสอบใหม่กับอาจารย์ ดีไหมจ๊ะ?"

"ไม่อ่ะ..." อรัญญาตอบปฏิเสธ "ยังไงวันนี้หนูก็ต้องไปสอบให้ได้ ฮึ้ยยย!!!"

เห็นเป็นสาวหวานไร้เดียงสาแบบนี้ แต่น้องอีฟก็เป็นนักสู้อีกคน ไม่ใช่เฉพาะแค่เรื่องกาม แต่เรื่องการเรียน ที่ถือว่าเป็นหน้าที่หลักของเด็กสาวอย่างเธอ คือสิ่งที่จะละเลยไม่ได้

สาวน้อยเหลือบมองนาฬิกาบนเพดาน ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีห้าแล้ว ตอนแรกเธอคิดว่าน่าจะนอนพักที่บ้านของลุงพล แต่มาคิดได้ว่า ชั่วโมงเร่งด่วนในช่วงเช้าของกรุงเทพมันเป็นอะไรที่นรกแตกมาก เลยทำให้อรัญญาคิดได้ว่า เธอควรออกเดินทางไปที่วิทยาลัยพยาบาลตั้งแต่ตอนนี้เลยดีกว่า เพื่อไม่ให้ใครสงสัย และเพื่อที่เธอจะได้มีเวลางีบหลับอีกหน่อยก่อนเข้าสอบในช่วงสิบโมง



อรัญญาหยิบเอาผ้าขนหนูมาพันตัวเพื่อเข้าไปอาบน้ำก่อนเป็นอันดับแรก สาวน้อยค่อย ๆ อย่างช้า ๆ ลุงพลสังเกตว่าเด็กสาวเดินขาถ่างกว่าปกติ ในใจก็พึ่งมาคิดสำนึกผิดว่ากูไม่น่าเลย ไม่น่าไปจัดหนักจัดเต็มน้องอีฟถึงขนาดนี้เลย

"ค่อย ๆ เดินนะจ๊ะน้องอีฟ" ตาเฒ่าเอ่ยปากเตือนด้วยความเป็นห่วง "เปิดประตูห้องน้ำทิ้งเอาไว้ด้วยนะ เผื่อถ้ามีปัญหาอะไร ลุงจะได้เข้าไปช่วยได้ทัน"

นางงามมิตรภาพไม่ได้ตอบอะไร เธอค่อย ๆ ย่องเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระล้างร่างกายและแต่งตัวกินข้าวเพื่อเตรียมตัวไปสอบปลายภาคที่วิทยาลัยพยาบาล

เด็กสาวปลดเปลื้องผ้าขนหนู แล้วเปิดวาลว์ฝักบัวอาบน้ำชำระร่างกาย ในหัวของเธอก็คิดภาพเหตุการณ์เมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา ที่เธอและลุงพลได้ร่วมรักกัน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า มันช่างเป็นความทรงจำที่ตราตรึง หนักแน่น จนไม่แน่ใจว่าช่วงชีวิตที่เธอ เธอจะได้พบกับประสบการณ์แบบนี้อีกหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่กับลุงพล

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ น้องอีฟก็ค่อย ๆ เดินมานั่งโต๊ะกินข้าว พอหย่อนก้นบนเก้าอี้เท่านั้นแหละ เด็กสาวก็ร้องซี้ดด้วยความเจ็บ

"น้องอีฟ? ไหวไหมจ๊ะ?" ลุงพลที่นั่งรออยู่ก่อนแล้วเอ่ยปากถามด้วยความเป็นห่วง

"อือ..." อรัญญาพยักหน้า ก่อนหยิบช้อนส้อมขึ้นมาเตรียมตักข้าวผัดหมูที่ลุงพลทำเอาไว้ให้บนโต๊ะ "ที่หลังหนูไม่ให้ลุงเล่นตูดแล้ว...เจ็บ"

"ลุงขอโทษจ๊ะ..." คนขายน้ำเต้าหู้ตอบด้วยใบหน้าสลด แต่ยังก้มหน้ายิ้ม จนเด็กสาวหันไปมองค้อน

"ตลกตรงไหนคะลุง!!" เด็กสาวมองค้อน "สนุกใช่ไหม? ห๊ะ!!! ตาเฒ่าหัวงู!!!"

"ถึงลุงจะหัวงู แต่ลุงก็มีหนูอีฟเพียงคนเดียวในหัวใจนะจ๊ะ" ก็ยังมีอารมณ์หยอดหวาน จนทำให้อารมณ์ขุ่นมัวของน้องอีฟคลายลงได้บ้าง

"ไม่เล่นด้วยละ กินข้าว แล้วรีบพาหนูไปส่งที่หอพักด้วย หนูจะได้มีเวลานอนพักสักงีบ ก่อนไปสอบตอนสิบโมง" อรัญญารีบตัดบท ก่อนหยิบช้อนส้อมขึ้นมาตักข้าวใส่ปาก

ไม่มีการสนทนาหรือการต่อล้อต่อเถียงจากคนทั้งคู่ น้องอีฟดูจริงจังกว่าเดิม เพราะเรื่องการสอบไฟนอล ลุงพลเองก็รู้ดี เลยทำให้ตาเฒ่าไม่ได้แกล้งหยอกอะไรน้องอีฟไปมากกว่านี้

หลังจากกินข้าวเสร็จ ลุงพลก็บอกให้น้องอีฟไม่ต้องล้างจาน เดี๋ยวตัวแกจัดการเอง น้องอีฟก็ตอบตกลง ก่อนที่ลุงพลจะขับรถกระบะไปส่งเด็กสาวที่หอพักหญิงในเขตวิทยาลัยพยาบาล

ตอนแรกน้องอีฟก็ถามว่า วันนี้ลุงพลไม่ไปขายน้ำเต้าหู้หรอกเหรอ? ลุงพลเลยตอบไปว่า วันนี้พักสักวัน ทำเอาเด็กสาวถึงกับบ่น ว่าลุงพลคิดเอาเปรียบเธอตั้งแต่แรก เพราะสามารถหยุดร้านได้

"ก็น้องอีฟน่ารักแบบนี้ เป็นใครจะอดใจไหวละจ๊ะ" ลุงพลยิ้ม ขณะกำลังเลี้ยวรถผ่านหน้าบ้านของตวงพร ตาเฒ่าสังเกตเห็นความผิดปกติ เมื่อเห็นชายฉกรรจ์อายุประมาณสามสิบต้น ๆ เปลือยอกท่อนบนกำลังเอาถุงขยะสีดำมาทิ้งหน้าบ้าน

"ที่หลังอีฟไม่เอาด้วยแล้ว!!!" อรัญญาบ่นด้วยความเมื่อยล้าจากเกมรักเมื่อคืน "ลุงพล? ลุงพลคะ?

"ใครวะ?" ลุงพลคิด "หลานชายยัยแต๋วเหรอ? ไม่น่าใช่มั้ง?"

"มีอะไรเหรอคะลุงพล?" นางงามมิตรภาพถาม

"เปล่าจ๊ะ ไม่มีอะไร" ลุงพลตอบ "ตะกี้น้องอีฟว่าอะไรนะ?"

"ไม่ได้ตั้งใจที่หนูพูดเลยใช่ไหม!!!" อรัญญาเริ่มโวยวาย "ที่หลังหนูไม่เอาด้วยแล้ว ลุงน่ะไม่คิดทะนุถนอมหนูบ้างเลย!!! หนูยังเด็กนะคะ!!! นี่ถ้าหนูใจแตก หนูเกิดท้องขึ้นมา!!! ลุงจะทำยังไง!!"



"ลุงก็จะรับผิดชอบหนูไงจ๊ะ" ลุงพลที่กำลังขับรถอยู่หันไปยิ้ม "มาเป็นแม่ศรีเรือนของลุงตลอดไปเลยไง"

"พูดอะไรเอาแต่ได้ตลอด!!" นางงามมิตรภาพหันควับไปทางอื่น "นิสัยไม่ดี!!! ตาเฒ่าหัวงู!!! ที่หลังหนูไม่เรียกลุงพลละ!!! เรียกตาเฒ่าหัวงูดีกว่า!!!"

ลุงพลก็อมยิ้มที่มุมปาก เมื่อได้เห็นท่าทางและจริตจก้านของน้องอีฟ มันเป็นจริตจก้านแบบเด็กสาวที่กำลังมีความรักครั้งแรก ดูเป็นคนขี้งอน เอาแต่ใจ แต่ก็น่ารักน่าเอาใจ

ชักหลงเสน่ห์เด็กคนนี้เข้าให้แล้วซิ น้องอีฟ ลุงพลคิดในใจ นี่ถ้ามีการจัดอันดับเมียเด็กสุดโปรด น้องอีฟคนนี้ต้องติดอันดับ Top 5 แน่ ๆ เลยเชียว

....................

ตัดมาที่ฝั่งของนาถลดา วันนี้เธอตื่นแต่เช้า เพื่อเตรียมตัวอ่านหนังสือทบทวนตำราเรียนก่อนสอบ ด้วยความมั่นใจว่าผลสอบไฟนอลเทอมนี้จะต้องออกมาดีแน่ ๆ

นาถลดาไม่ใช่เด็กเรียนเก่ง แต่ก็จัดว่าเป็นเด็กที่มีผลการเรียนใช้ได้ เกรดเฉลี่ยของเธออยู่ที่ประมาณ 2.8 – 3.00 ตลอดทุกเทอม เธอหวังว่าในการสอบครั้งนี้ เธอจะสามารถรักษามาตรฐานผลการเรียนเอาไว้ได้

"เห้อ!!! หิว!!!" นาถลดาหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูเวลา ก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบหกโมงเช้าแล้ว สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้เริ่มรู้สึกหิว ก็เลยคิดว่าจะเดินไปซื้อขนมจีบ ซาลาเปา และชานมที่ร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้ามมากินรองท้อง แล้วกลับมาอ่านหนังสือทบทวนต่อเพื่อสอบในช่วงสิบโมงเช้า

ไม่รอช้า นาถลดาในชุดเสื้อยืดแขนสั้นสีชมพู กางเกงขาสามส่วนสีดำ ก็หยิบเอาสมาร์ทโฟน กระเป๋าสตางค์ เดินลงจากหอพักหญิงเพื่อมุ่งหน้าไปที่ร้านสะดวกซื้อเพื่อหาซื้ออะไรกินรองท้องในช่วงเช้า

"ขนมจีบ ซาลาเปา ได้แล้วค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะคะ" พนักงานร้านสะดวกซื้อยื่นถุงใส่ของกินให้นาถลดาที่ยืนรอจ่ายตังค์หน้าเคาน์เตอร์

หลังจากซื้อของกินเสร็จแล้ว นาถลดาก็เดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อ แล้วทันใดนั้นเอง สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ก็เหลือบไปเห็นเพื่อนร่วมคณะอย่างอรัญญาในชุดนักศึกษากำลังเดินอย่างช้า ๆ เข้าไปในหอพักหญิง และที่สำคัญ เธอยังได้เห็นรถกระบะ คันเดียวกับที่ลุงพลขับกำลังแล่นออกไปด้วย

"นั่นอีฟนิ?" สาวนุ้ยจากปักษ์ใต้ร่นคิ้ว "อีฟไปกับลุงพลเหรอ? หน่อยแน๊ะ!!! เห็นเงียบ ๆ ติ๋ม ๆ แบบนี้ กะเก็บลุงพลไว้แซ่บคนเดียวกับตัวนะ หญิงนี่ คันจริงแอ๊ะ อ้อร้อหนัดจังจริงเฮ้อ!!" (ภาษาใต้ : ผู้หญิงคนนี้ จะร่านเกินไปแล้วนะ)

โปรดติดตามตอนต่อไป...

สงสารน้องอีฟ วันนี้นั่งไม่ได้แน่เลย

น่าจะย้ำอีกซักที ก่อนไปสอบ

อิจฉาลุงพล

ขาถ่างไปเลยน้องอีฟ จัดหนักตั้งแต่ครั้งแรก 

ดีนะ ยังมีแรงไปสอบได้

อีฟนั่งทำข้อสอบได้มั้ยเนี่ย

น้องนาจนี้ขี้หึงแต่ก็จัดให้ลุงตลอด

ทำะไรไม่รอบคอบเลย ลุง