วางขายเรียบร้อยครับรูปเล่นมีทั้งหมด10+1 ตอนสำหรับใครที่ไม่สดวก อ่านในรีดอะไรท์ มาอุดหนุนที่ธัญวลัยได้นะครับ พิเศษซื้อ วันที่10/08/2565 ลด 29 บาทนะครับ ^^ มีตอนพิเศษด้วยน๊า
ความเดิมตอนที่แล้วฉบับ รีเมค
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=257937.0 สามารถติดตามผลงานได้ที่
เพจเฟสบุค
เว็ป readawrite ซึ่งจะนำหน้าตอนปัจจุบัน 1ตอน
โดยเร็วๆนี้ จะมีขายเป็นรูปเล่ม ทาง ธัญวลัยด้วยเช่นกัน
[/color]
ฝากเป็นกำลังใจและติดตามด้วยนะครับ ขอบคุณครับ
[/size]
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ณ เวลาเช้าตรู่ตอน 6 โมงนิดๆ เพราะหนูหนีออกมาซะก่อน ก็เลยต้องกลับเร็วหน่อย โชคยังดีที่ร้านบางร้านพึ่งเปิด เลยได้เต้าหู้พึ่งทำเสร็จหมาดๆ กับอาหารที่พึ่งทำเสร็จติดไม้ติดมือมาบ้าง
แต่ว่า.....หนูก็แอบอยากรู้ว่าลุงไม้ทำอะไรอยู่ เพราะดันทำให้แกลำบากเพราะกินน้ำส้มหนูไปตั้งสองแก้วแหนะ ถ้าแกยัง งีบอยู่ก็คงดี
แม้จะคิดแบบนั้นก็ตาม แต่ไม่รู้ทำไม หนูถึงอยากจะย่องไปแอบดูซะเหลือเกิน พอแอบย่องผ่านมาได้ หนูเองค่อยๆ แอบส่องผ่านประตูนิดๆ ทำอะไรของแกอยู่เนี้ย ยัยแพรว > < ความสับสนมันโลดแล่นเข้ามาในหัวจนปนเปไปหมด จนอยากจะเขกหัวความซนของตัวเอง
และภาพที่หนูเห็นก็เป็นภาพจากด้านข้าง แต่ตาหนูกลับโฟกัสอยู่แค่ที่เดียว คือเจ้างูเหลือมอันใหญ่ กำลังโดนรูดขึ้นลงอย่างดุดัน จนหัวสีชมพูบานใหญ่เล็ดรอดออกมาเป็นพักๆ ด้วยมือที่กำอยู่หนูคงบอกไม่ได้เรื่องขนาด ขณะที่มอง หนูเผลอเม้มปากไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ แถมยังรู้สึกกระหายน้ำแปลกๆ
ราวกับผีเสื้อนับร้อยตัววนที่ท้องอย่างไงอย่างงั้น ภาพตรงหน้ามันชวนลุ้นซะไม่ต่างกำลังดูหนังระทึกขวัญก็ไม่ต่าง ยิ่งตอนนี้ แขนที่กำท่อนเอ็นเริ่มขยับเร็วและแรงขึ้นยิ่งลุ้นไปใหญ่ จนหนูไม่ระวัง จนขาของหนูก็ร้อนจี๋ขึ้นมา เพราะถุงน้ำตู้หู้ที่พึ่งเสร็จใหม่ๆ มาจี้ที่ขา จนหนู หลุด
“โอ๊ยส์ ร้อนน!!! อุ้บ-” หนูเอามือปิดปากก็ไม่ทันซะแล้ว ลุงไม้รีบจับเจ้างูยักกลับเข้าไปในกางเกง พร้อมเดินเปิดประตู ป้อมทันที
หนูที่นั่งยองๆ แทบจะถูกชน ด้วยงูหลามยักที่ขดอยู่ในกางเกง ลุงไม้ที่ก้มมาเห็นก็สดุ้งตกใจไม่ต่างกัน แต่หนูกลับเผลอจ้องเป้าของลุงไม้ ที่มีงูหลามขดอยู่ข้างในอย่างจัดเจนไปชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะตั้งสติขึ้นได้
“ขอโทษค่ะ....ไม่ได้ตั้งใจจะ...เห็น..จริงๆ ...นะ” หนูพยายามพูดและแถไปดื้อๆ เผื่อจะรอดแต่ก็คงไม่ได้ผล
“ลุงก็ขอโทษด้วยละกัน พอดีมันไม่ไหวจริงๆ ไม่รู้เป็นอะไรทำตั้งหลายนาที ยังไม่มีท่าทีจะเสร็จเลย แถมยังแข็งไม่ลงซะอีก นี่ก็จะเช้าแล้วด้วยถ้าทำงานทั้งที่มันยังตั้งแบบนี้ละก็เอ่อช่างเถอะๆ ......ว่าแต่มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า”
ใช่แล้วที่แกลำบากแบบนี้เพราะหนูดันเอาน้ำให้แกกิน มันก็เท่ากับความผิดหนูเต็มๆ เลยนี่สิ แม้จะคิดว่าต้องรับผิดชอบก็ตาม แต่ก็แอบรู้สึกลึกๆ ว่าต้องการมันเหมือนกัน เอาไงเอากันแหละคราวนี้ > <
“งั้น....ให้หนู....ช่วยมั้ยคะ........อ..อะ...คิดว่ามันเป็นค่าจ้างก็ได้” ฮื้อพูดออกไปแล้ว > < หนูกลืนน้ำลายอึกใหญ่และลุ้นกับคำตอบด้านหน้า แน่นอนว่ามาถึงขนาดนี้คงถอยไม่ได้ เลยจำเป็นต้องใช้เล่เหลี่ยมนิดหน่อย
หนูค่อยๆ เอามือไปเกาะที่หัวเข็มขัด เลื่อนผ่านลง งูหลามยักที่ขดอยู่อย่างใน พร้อมส่งสายตาออดอ้อน อย่างที่หนูถนัด
“ไม่ได้หรอ~~~คะ”
ในตอนแรกยามไม้คิดว่าเป็นการอำเล่นจึงไม่พูดอะไร แต่มาตอนนี้ ไม่มีอะไรที่ต้องลังเลอีกแล้ว สาวสวยน่ารักที่ตนเฝ้ามองทุกวัน จนบางวันถึงกับจินตนาการเรื่องเธอและเอาไปช่วยตัวเอง ตอนนี้โอกาส มากองตรงหน้า ลุงไม้จึงไม่ลังเลที่จะคว้ามันแน่นอน
ทั้งคู่เดินเข้าไปในป้อมยาม และแพรวค่อยๆ ดันให้ลุงไม้นั่งพักผ่อนที่เก้าอี้ ก่อนที่ตัวเอง จะคุกเข่าลงนั่งตรงหว่างขา และปลดเข็มขัดและรูดซิบอย่าช้าๆ จนทำให้เห็น ท่อนซุงอย่างชัดเจนในกางเกงบวกกับกลิ่น อ่อนๆ ทำให้ใจของแพรวเต้นไม่เป็นจังหวะ และเกิดอาการกระหายน้ำและคอแห้งอีกครั้ง
ยามวัยกลางคน ค่อยๆ มอง สาวน้อยน่ารัก ดึงกางเกงตัวเองลงอย่างลุ้นระทึก จนท่อนซุงตั้งตระง่านอยู่ตรงหน้า กับสายตาที่ตื่นตะลึงของแพรวอย่างเห็นได้ชัด
มือที่เรียวเล็กค่อยๆ จับรูดท่อนเอ็นอย่างช้าๆ และรูดขึ้นลงเรื่อยๆ จนแพรวเผลอเม้มปากและกัดริมฝีปากเบาๆ
ใหญ่จัง นี่คือคำแรกที่หนูคิดได้ในหัว พอมองชัดๆ แล้วมันใหญ่กว่าที่คิดเยอะเลย > < เอาแล้วสิยัยแพรวเล่นอะไรไม่รู้เรื่องอีกแล้ว แต่มันก็........... ทั้งแข็งและอุ่น แถมกลิ่นยังคลุ้งขึ้นอย่างชัดเจน แบบนี้ ไม่รู้ทำไมมันถึงได้ เร้าอารมณ์ขนาดนี้นะ
มือของแพรวเริ่มเร่งและเร็วขึ้นถึงแม้มันจะใหญ่จนจับลำบากก็ตาม
“อู้ยส์...........ซี้ด.....ดูคล่องจังนะครับ ไม่คิดว่าจะเก่งขนาดนี้เลยอู้ยยส์......”
“หนูแค่ใช้มือเองนะ ชมเว่อร์ไปแล้ว> <”
กลิ่นมันฟุ้งตีจมูกหนูขึ้นเรื่อยๆ แต่มันกลับกระตุ้นอารม์หนูได้เป็นอย่างดีเลย จนหนูเอ่ยปากคำพูดที่น่าอายออกมา
“กลิ่นนี่มัน............หื่นจังเลยนะคะ อิอิ”
“เอ่อข-ขอโทษที ก็ลุงเข้าเวรตั้งแต่ 4 ทุ่ม และไม่คิดว่าหนูจะมาแบบนี้เลยม- ซี้ดดดดส์~~”
ภาพตรงหน้าช่างชวนตกตะลึง จมูกเรียวๆ กับริมฝีปากบางนุ่ม ค่อยๆ ถูบริเวณท่อนซุงของตัวเอง จนสัมผัสได้ถึง ความนุ่มบางของริมฝีปาก และ ลมหายใจผ่านจมูกเล็กๆ ที่ถู บริเวณปลายท่อนเอ็นราวกับเป็นการสูดดม กับสายตาหยาดเยิ้มมองมาไปที่ตน
เธอจับท่อนเอ็นรูดลงจนสุดแล้วค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นเลียสัมผัสที่รอบท่อนก่อนจะลากมาถึงหัวแล้วเลียเน้นๆ ผ่าที่ตรงกลางก่อนจะค่อยๆ อมที่หัว ราวกับกินไอติมแท่งโปรด
“จ๊วฟ~~~เป๊าะ!!!! งื้อใหญ่จัง หนูอมลำบากนะเนี้ย” นางฟ้าน่ารักเริ่มเปลี่ยนเป็นปีศาจน้อยซุกซนอย่างเห็นได้ชัด
“อะ..อู้ย...56 เองครับอมเข้าไปไม่ไหวก็ไม่เป็นร..ไร...ซี้ดดดด”
พูดยังไม่ทันขาดคำท่อนเอ็นของยามก็หายเข้าไปในปากของแพรวไปครึ่งลำแล้วถึงแกจะมีขนาดที่ไม่ยาวมากแต่มันก็ใหญ่จนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่ใครๆ ทำแบบนี้ได้แถมยังค่อยหายเข้าไปในปากเรื่อยๆ จนได้3/4ของท่อนเอ็นจากนั้นก็ค่อยๆ ถูกรูดออกจากปากพร้อมกับเสียงดูดราวกับดูดลูกอมดังจุฟ~
“พอดีมันใหญ่ง่ะเลยโดนฟันนิดหน่อย ไม่เจ็บใช่มั้ยคะ ^ ^” แพรวพูดพร้อมโน้มหัว อมมันกลับเข้าไปอีกครั้งอย่างช่ำชอง อย่างช้าๆ จนแทบจะมิดด้าม จนมีเสียงสำลักเล็กๆ ออกมา
“โอ้ย...ซี้ดห..หายเข้าไปแล้วอาห์ เบาๆ ครับ มัน....เสียว สุดๆ เลยครับไม่คิดว่าจะใช้ปากเก่งขนาดนี้....อูยส์....” จ้วฟๆๆ ~~~~~~
เสียงอมของแพรวเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ ตาที่หยาดเยิ้มก็จ้องแบบไม่ลดละ จนอดคิดไม่ได้ว่าแพรว ไปหิวโหยมาจากไหนกัน มือลุงยามจากที่ลูบหัวอย่างอ่อนโยนเริ่มออกแรงกดบ้างนิดหน่อย จนแอบมีเสียง อ่อค!!!ของแพรวเล็ดรอดออกมา
ทันใดนั้นจู่ๆ ก็มีเสียงคนเดินเข้ามาข้างๆ ป้อมยาม เพราะที่นั่นเป็นที่ทิ้งขยะของหอพัก เขามาทิ้งขยะและเดินไปที่หน้าป้อมทักทาย
“อ้าว ลุงไม้วันนี้ไม่แอบงีบหรอครับ55”
ทั้งสองคนเริ่มทักทายและคุยกันแบบที่ลุงไม้ตอบแบบตระกุกตระกัก
หนูเองก็ดันคิดนึกสนุกตามประสาความซน ขึ้นมา อิอิ มีคนมาด้วยแหละ ขอแกล้งหน่อยและกันนะ > <
หลังจากแพรวหยุดชะงักไปครู่นึง สำผัสที่นุ่มและลื่นไปด้วยน้ำลายของลิ้นแพรวก็เลียเน้นวนตรงบริเวณหัว จนลุงไม้ถึงกับเอามือแตะแตะที่หัวแพรวและดันออกเบาๆ มันยิ่งทำให้ปีศาจน้อยใต้โต๊ะได้ใจ โน้มหัวอมท่อนเอ็นและกดหัวเข้าไปแล้วดูด ดัง จ๊วฟ!!!! ขึ้นมา
และดูดแรงขึ้นไปอีก จากนั้นแพรวเริ่มโยกหัวเข้าออกถี่ขึ้น จนเสียงเริ่มจะดังขึ้น ในขณะที่เธอกำลังเล่นอยากสนุกสนาน จนลุงไม้ถึงกับอยู่ไม่สุกเพราะความเสียว
มือที่ดันหัวออกก็ค่อยๆ เป็นวางบนหัวแทน เป็นครั้งแล้วครั้งเล่าที่ท่อนซุงที่ตัวเองภาคภูมใจ โดนดูดและอมเข้าไป อย่างไม่หยุดพัก และไม่คิดว่าแพรวจะกล้าเล่นเสียวต่อหน้าคนๆ นี้
เสียวจังทั้งกลิ่นทั้งขนาด แม้จะแค่ใช้ปาก แต่หนูก็แอบช่วยตัวเองไปด้วย ยิ่งหนูสอดนิ้วเข้ารัวเท่าไหร่ก็ยิ่ง ดูดและอมท่อนเอ็นนี้เข้าไปมากขึ้นเท่านั้นอาจเป็นเพราะแอบทำต่อหน้าคนอื่นมั้ง ราวกับมันช่วยดับกระหายในตัวหนูภายในตัว
หนูพักเลีย แท่งไอติมของหนูซักพัก ถึงจะพอได้ยินเสียงพูดคุยบ้างแต่ก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน เพื่อให้แกได้พักบ้าง เกิดหนูแกล้งแรงไป จนแกโดนไล่ออกก็คงไม่ใช่เรื่อง
ว่าแต่ใครกันนะ ที่มาขัดเวลาที่มีน้อยนิดตอนนี้เนี่ย พอคิดแล้วก็แอบหงุดหงิด หนูเลยต้องระบายอารมกับท่อนที่อยู่ตรงหน้านี้เท่านั้น
จู่ๆ ยามไม้ก็รู้สึกถึง ฟันที่ขบลงกลางท่อนเอ็นอย่างจัง ไม่รู้ว่าเป็นความหงุดหงิดหรือความหมันเขี้ยวของแพรว จนลุงไม้ หลุดอุทานพร้อมสดุ้งโหยงขึ้นมา
“โอ๊ยส์!!!!”
นี่แหนะสมน้ำหน้าคุยนานนัก อิอิ ในขณะที่หนูกำลังได้ใจ ก็เลยลองตั้งใจฟังว่าเป็นอย่างไรบ้าง เพราะได้ยิ่นชื่อหนูแว่วๆ เลยตั้งใจฟังและเป็นเสียงที่คุ้นเคยในทุกๆ วัน คือนิว!!!แฟนหนุมของหนูเอง หนูขนลุกซู่ ขึ้นมา จนต้องหยุดมือที่กำลังช่วยตัวเอง จับไปที่หน้าขาของลุงไม้และต้องรีบ ถอนตัวออก แต่ว่า...
“แพรวชอบนินทาว่าลุงแอบงีบตลอดเลย555 ว่าแต่วันนี้เธอออกไปนานรึยังครับ”
แพรวที่พึ่งรู้ตัวก็ตกใจและขนลุกในทีเดียว และกำลังจะถอนปากออกแต่กลับมีมือของลุงไม้ที่รั้งหัวเอาไว้พร้อมเริ่มที่จะจับกดหัวแพรวกลับเข้าไปจนมิดด้าม เพื่อแก้แค้นที่แพรวจงใจงับของตัวเอง อ่อคคคคคคค!!!!!!! แพรวถึงกับสดุ้งจนตัวงอและจิกไปที่ขาอย่างเร็วไว
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน