ในช่วงนั้น เมืองพัทยา แปลงโฉมแหลมบาลีฮายเป็นสถานที่โชว์ “รถคลาสสิก” และลาน “Surfskate” ในกิจกรรม “Cars & Coffee x Amazing Thailand” ดึงนักท่องเที่ยวกลุ่ม Niche market ร่วมอวดโฉมรถยนต์คู่ใจพร้อมไถสเก็ต ในธีม “Skaters paradise” ปลุกกระแสการเดินทางท่องเที่ยวผ่านกิจกรรม Cars club meeting นอกจากนี้ ยังมี Food truck ในพื้นที่จังหวัดชลบุรี มาจำหน่ายอาหาร นับสิบๆร้าน นอกจากผู้ร่วมงานจะได้รับความสนุกสนานแล้ว ยังได้อิ่มอร่อยกับเมนูสุดพิเศษประจำถิ่นอีกด้วย
"พรุ่งนี้มึงจะไปล่องเรือยอร์ชกับพวกพี่นัทพี่เคนหรือเปล่า" ไอ้บอสมันหันมาถาม ตัวมันคงไม่พลาดกับสาวๆพริตตี้และได้เก็บภาพสวยๆมาทำคอนเทนส์ลงช่อง YouTube ของมัน
"ก็น่าไปอยู่นะ..ว่าไงเนยครับ..พรุ่งนี้อยากไปทริปล่องเรือยอร์ชหรือเปล่าครับ"
"ไปซิพี่คริส..พลาดได้ไง..น่าสนุกออก"เนยยิ้มแป้นรีบตอบรับที่ไอ้บอสมันชวน ผมจึงตัดบทบอกมันว่าไปเจอกันที่เรือเลยแล้วกันด้วยความเหม็นเบื่อขี้หน้ามัน อีกทั้งอยากจะเที่ยวกันสองต่อสองกับเนยมากกว่าไอ้บอสจึงแว๊บหายออกไป พอกลับมาพักผ่อนให้หายเหนื่อยที่โรงแรมหรู ที่ทางกลุ่มได้จัดไว้ให้กระทั่งตกเย็นพระอาทิตย์ยอแสง ผมกับเนยจึงออกมาเดินเที่ยวที่แหลมบาลีฮายเป็นสถานที่จัดโปรโมทเมืองพัทยา
ผมได้ดูรถโบราณรุ่นเก่าแสนคลาสิคส่วนเนยก็ของกินเต็มมือไม่พอยังให้ผมช่วยถือ เธอกินเข้าไปด้วยความเอร็ดอร่อย เข้าร้านโน้นออกร้านนี้อย่างสนุกเพลินเพลิน ยิ่งพอพระอาทิตย์อับแสง สถานที่เริ่มเปิดไฟโชว์อย่างสวยงาม จนกระทั่งเราเดินมาถึงโซนลานเบียร์
"พี่คริส..แวะไม๊ค๊ะ..ลานเบียร์ที่พี่ชอบไง.."
"ไปซิเนย..คราวนี้พี่ขอกินมั่ง..เนยกินจนพุงป่องแล้วนั่น" ผมแกล้งเอามือลูบไปที่หน้าท้องแบนราบของเนยแกล้งเย้าเธอเล่น แต่ผู้หญิงนี่ทักเรื่องอะไรก็ทักได้ แต่ห้ามทักเรื่องพุง
"งือออ..ก็พี่คริสไม่ห้ามเนย..ดูซิเนี้ย..มาว่าเนยอ้วนอีก..ไม่ยอมด้วย..กลับไปต้องพาเนยไปเข้าคอร์สลดความอ้วนด้วย..งั้นเนยไม่ยอม" อ้าว..ไหงเป็นงั้นไปได้ แต่ผมก็ไม่ได้จริงจังอะไรหรอกที่แกล้งเย้าเธอ เราจึงพากันเข้าไปนั่งจองโต๊ะๆหนึ่งอยู่ติดด้านที่เป็นทะเลบรรยากาสดีมาก เมื่อได้เบียร์ตามต้องการผมก็รากงอก ขี้เกียจเดินไปโน่นไปนี่ ต่างจากเนยที่เทียวเดินหาของกิน รอบนี้เธอหายไปเกือบสิบห้านาทีก็ยังไม่กลับมา จนกระทั่งผมได้ยินเสียงเอะอะโวยวายราวกับคนกำลังตะโกนทะเลาะกันดังลั่น แต่พอมองไป..อ้าวตายแล้ว นั่นเนยนี่หว่า กำลังทะเลาะกับหญิงชายคู่หนึ่งอย่างรุนแรง ผมรีบวิ่งถลันเข้าไป เมื่อเห็นผู้ชายคนนั้นกำลังเงื้อฝ่ามือจะทำร้ายเนย
"เฮ้ย..จะทำอะไรน่ะ..มึงจะทำร้ายผู้หญิงเนี้ยนะ..ไอ้หน้าตัวเมีย" ระยะที่ผมนั่งนั้นไกลเกินกว่าจะวิ่งไปถึง ถึงจะวิ่งไปทันเนยคงโดนทำร้ายอยู่ดี แต่ทันใดนั้นก็มีร่างของชายอีกคนโผล่ออกมายกมือค้ำมือของไอ้คนที่จะทำร้ายเนย พร้อมกับดันอกของชายคนนั้นออกห่าง
"เฮ้ยใครวะ..อยากตายหรือไงที่กล้ามาห้ามกู.."ชายคนนั้นตะโกนลั่น พร้อมกับหันมามองหน้าชายคนที่ห้ามปรามตั้งท่าจะเข้าไปชก แต่ทันใดนั้นผมก็เห็นไอ้คนนั้นถึงกับผงะ เมื่อเห็นใบหน้าของชายคนที่เข้ามาห้าม มันรีบเปลี่ยนท่าที ยกมือขึ้นไหว้ชายคนนั้น เปลี่ยนจากนักเลงใหญ่กลายเป็นลูกหมาทันที
"พ.พี่เชน..ผ.ผม.ข.ขอโทษครับ..ผ.ผมไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เอ่อ...." ไอ้คนนั้นยืนหน้าซีดราวกับไก้ต้ม ผมคิดในใจว่ามันเจอกับใครเข้าถึงได้ตกใจขนาดนั้น
"ผู้หญิงคนไหน..มึงก็ห้ามทำร้ายเขา.."
"ค.ครับ.พ.พี่เชน..ผมขอโทษครับ..ผมจะไม่ทำอีกแล้ว.."พอพูดจบ มันรีบจูงมือผู้หญิงของมันมุดหายไปอย่างรวดเร็ว ผมก็เข้าไปถึงที่เกิดเหตุพอดี
"เนย..เนย..เกิดอะไรขึ้น.." ผมรีบวิ่งฝ่าผู้คนเข้าไปตะโกนร้องถามเนยด้วยความเป็นห่วง จนชายคนนั้นหันใบหน้ามา
"อ้าว..นายนะเอง.." ผมจำได้ว่าหมอนี่เป็นคนขับรถ Nissan Skyline R34 คันเก่ามอซอคันที่เอาชนะ Audi R8 ของผมไปแบบไม่เห็นฝุ่น แต่ดูเหมือนเขาจะจำผมไม่ได้ เพราะทำหน้างงงัน
"ขอบคุณมากค่ะพี่..ที่เข้ามาช่วยเนย.." เนยรีบเอ่ยขอบคุณที่เขาเข้ามาห้ามชายคนนั้น ผมก็ไม่วายรีบเอ่ยขอบคุณเขาด้วย กระทั่งชักชวนมานั่งดื่มด้วยกัน
"ถ้าไม่รังเกียจ..ไปนั่งดื่มกับพวกเราก็ได้นะครับ..เผื่อเราจะได้คุยกันเรื่องรถของคุณที่ชนะรถผมวันนี้"
"อ๋อออออ...นึกออกแล้ว..ผมก็คิดอยู่ว่า..ทำไมผมคุ้นหน้าจัง แต่นึกไม่ออก ที่แท้พี่เจ้าของ R8 นั่นเอง..ไปครับๆ..คอเดียวกัน.."
เราผู้ชายสองคนต่างพูดคุยกันอย่างออกรสชาด ผมได้รับความรู้ใหม่ๆและประสบการณ์ใหม่ๆจากของเชน แต่เขาก็ยังเป็นหนุ่มนิรนามชวนสงสัยว่าทำไมแค่ไอ้คนนั้นแค่เห็นหน้าเขาถึงกับลนลานหลบลี้ไม่ยอมสู้หน้าแต่ก็ไม่ได้ถาม เชนเล่าเรื่องการแต่งรถในหลายๆรูปแบบ ยิ่งเฉพาะคันที่รถ R8 ของผมพ่ายแพ้ พอรู้ถึงแรงม้าแท้จริงของ Nissan Skyline R34 คันนั้น ที่มีแรงม้าถึง 980 แรงม้า ก็ถึงกับอึ้ง R8 ของผม 620 แรงม้า ก็ว่าเยอะแล้ว แต่พอฟังเชนบอกถึงแรงม้าของรถเขาเลยไม่แปลกใจที่แพ้หลุดหลุ่ย
"เอาแต่คุยกันเรื่องผู้ชาย..ไม่เปิดโอกาสให้เนยมั่งเลยนะ.." เนยของผมพอนั่งฟังนานๆก็เริ่มงอนเข้าให้ ผมกับเชนถึงกับนั่งหัวเราะ เราเลยชวนคุยเรื่องธุระกิจบ้าง ผมก็เล่าในส่วนของผมพอสังเขป เชนก็บอกว่ามีธุริกิจนิดหน่อยในพัทยานี่แหละ
"นิดหน่อยนี่ขนาดไหนคะพี่เชน..เล่าให้เนยฟังหน่อยซิ"
"แหะๆ..ก็นิดหน่อยเช่น ผมทำทัวร์เรือยอร์ชที่อ่าวเนี่ยแหละครับ ทำกับครอบครัว..มีเรือยอร์ชอยู่เจ็ดลำ ถ้าวันไหนคุณคริสกับคุณเนยอยากล่องเรือยอร์ชบอกผมนะครับ..เต็มที่เลย.." พอเชนบอกดังนั้นเนยก็ทำหน้าดีใจยิ่งนัก โอกาสที่จะได้รู้จักเจ้าของกิจการทัวร์ มีเรือยอร์ชลำเดียวก็ว่ารวยแล้ว แต่นี่มีถึงเจ็ดลำ
"อู้หู..เรือยอร์ชตั้งเจ็ดลำ..ลำใหญ่ไม๊ค๊ะที่เชนค๊ะ..เผื่อเนยจะพาเพื่อนๆมาจัดปาร์ตี้ จะได้กะจำนวนคนถูก"
"ก็..ประมาน 78 ฟุต.อืมมม..ส่วนมากไซด์นี้แหละครับ เรือที่ผมสั่งต่อมาครับ"
"โอโห..ก็ไม่เล็กนะค๊ะ..บ้านหลังย่อมๆเลยนะนั่น.." ผมกับเชนนั่งมองเนยทำท่าจินตนาการไปกับขนาดของเรืออย่างเพลินตา เลยเป็นโอกาสที่ผมจะได้ถามเรื่องที่มาของรถแรงคันที่เชนใช้อยู่
"อ๋อ..ครับ..Nissan Skyline R34 คันนั้น..อืมม..ในโลกนี้..น่าจะมีแค่ 44 คันมั๊งครับถ้าผมจำไม่ผิด ก็พอดีผมชอบเรื่องรถอยู่แล้วน่ะครับ เลยหารถ Sportcarและ Supercar แบบพิเศษมาขายด้วย จนกระทั่งเจอเจ้านี่เข้า"
"โห..นอกจากมีเงินแล้วจะซื้อหาไม่ได้..ต้องมีโชคด้วยซิครับแบบนี้.."
"ก็ไม่เชิงหรอกครับ..ไม่ถึงกับเรื่องดวงอะไรหรอกครับ..แต่ถ้าอะไรที่ผมต้องการ..หากต้องใช้ทั้งทรัพยาการทั้งหมดที่มี..ผมก็ยินดี เพื่อจะได้มันมาครอบครองครับ" ก่อนที่เชนจะพูดจบประโยคเขาจับจ้องสายตาไปที่เนย พอเห็นแบบนั้นทำไมผมถึงรู้สึกเย็นวาบกับสายตาเชนก็ไม่รู้
เวลาผ่านไปเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ เรื่องราวต่างๆที่ได้พูดคุยสื่อออกมาถึงกันราวกับเชนเป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานาน พอเจอกันก็มีเรื่องราวมากมายถ่ายทอดเล่าสู่กันฟัง กระทั่งเนยเองก็เคลิ้มไปกับเรื่องราว
"โห..เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว..ผมมากวนคุณคริสกับคุณเนยจนจะดึกแล้วเนี้ย..ลืมเวลาไปเลย" เชนทำท่าบ่นให้ตัวเอง จนผมกับเนยรีบบอกปัดว่าพวกเราต่างเพลินไปกับเรื่องราวต่างหาก แต่นั่นก็ทำให้เชนถือโอกาสกล่าวอำลา ผมก็ไม่ลืมถือโอกาสที่จะแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์จนเป็นที่เรียบร้อยเชนจึงจากไป ผมจึงเดินจูงมือเนยเดินกลับเข้าโรงแรมที่พักผลอยหลับไปด้วยฤทธิ์เบียร์ดื่มเข้าไปพอสมควร
จนรับทานอาหารเช้าที่โรงแรมจัดไว้ให้กันจนอิ่นหนำสำราญ พวกเราก็ออกมานั่งรอรถรีมูซีนที่จะมารับไปท่องเรือยอร์ช โดยกลุ่มที่จะล่องเรือก็ไม่ได้ร่วมเดินทางทั้งคณะ เพราะมีสมาชิกบางส่วนที่ไม่สันทัดการล่องเรือขอออกไปขับรถเที่ยวกว่าครึ่ง ที่เหลืออยู่ก็มีผม เนย ไอ้บอส พี่นัท พี่เคน พี่เอก แล้วก็น้องพลอยกันน้องเก้าพริตตี้ที่ขอติดตามพี่นัทมาล่องเรือด้วย
"โอ้โห..เนย พี่แยกไม่ออกเลยใครสวยกว่า ระหว่างเนยกับพวกน้องพริตตี้ แหม คริสนี่มันตาถึงจริงๆ เข้าใจหาแฟนหน้าตาหน้ารัก" เสียงพี่นัทเอ่ยคำชมออกมา เล่นเอาเนยเขินจนหน้าแดง
"งื้ออ..พี่นัท มาแซวเนยได้ไง พูดยังงี้เนยก็เขิยแย่ซิค๊ะ" พวกเราต่างหัวเราะครื้นเครงที่เห็นเนยก็เขินเป็น
จากนั้นจึงพากันเดินขึ้นเรือมุ่งหน้าออกทะเลโดยมีไกด์หนุ่มรูปร่างทะมัดทะแมงคอยบริการให้ข้อมูลเป็นระยะๆ
"สวัสดีครับพี่ๆทุกคนและน้องที่น่ารักด้วยครับ วันนี้ทริปเรือยอร์ช พัทยา จะนำเที่ยวเกาะ ดำน้ำ เล่นชายหาด ไปพร้อมกันกับครอบครัวและเพื่อนฝูงทั้งหน้าเก่าและใหม่" เสียงของไกด์หนุ่มผิวเกรียมแดดแต่ว่าพูดจาได้คล่องแคล่ว พลางเอ่ยพูดบอกรายละเอียดในทริป
"โปรแกรมที่จะชมความหลากหลายของหมู่เกาะและจุดชมวิวที่เป็นที่รู้จัก ระหว่างลอยลำอยู่กลางทะเลให้ลูกเรือได้ดำน้ำตื้นในจุดที่สวยที่สุดพร้อมลิ้มรสความเพลิดเพลินไปกับช่วงเวลาของอาหารและเครื่องดื่มที่มีความหลากหลาย ทั้งนานาชาติและอาหารไทยที่เซริฟโดยเชฟบนเรือสุดแสนโรแมนติค" ไกด์ยังพูดต่อเนื่องตามสคริปต์ในส่วนที่เหลือ ยังมีล่องเรือยอร์ชแบบ Half Day trip รอบอ่าวพัทยา พร้อมอาหารและเครื่องดื่มบนเรือ เพลิดเพลินไปกับการชมวิวทิวทัศน์และดำน้ำ บรรยากาศสุดแสนโรแมนติก ที่ไม่น่าพลาดคือเราสามารถกระโดดลงน้ำหรือขึ้นไปเหยียบย่ำบนพื้นทรายละเอียดของเกาะรอบๆให้สุดฟินไปเลย
ทั้งเนยและบรรดาสาวสวยน้องพริตตี้ก็เริ่มสนิทสนมกันมากขึ้น พอไกด์หนุ่มพูดจบก็ส่งเสียงเย้วๆอย่างสนุกสนาม
"ชื่อเนยนะ..เธอพลอย..แล้วก็เก้านะ.." เสียงของเนยชวนสองสาวคุย
"สวัสดีค่ะพี่เนย..พลอยกับเก้า ขอฝากเนื้อฝากตัว" น้องพริตตี้ค่อนข้างจะให้เกียรติกับเนยมาก พวกเธอคงมองว่าเป็นแฟนของแขกที่พวกเธอต้องมาเอ็นเตอร์เทรนนั่นเอง
"โอ้ยย..อย่าเรียกเนยว่าพี่เลย..เนยเฉยๆก็พอแล้ว" พอสามสาวไล่เรียงอายุถึงได้รู้ว่าอายุรุ่นราวคราวเดียวกัน เป็นพี่เป็นน้องเดือนเกิดซะมากกว่า จนกระทั่งพูดคุยกันได้อย่างถูกคอ แต่พวกเธอยังไม่วายเรียกเนยว่าพี่แทบทุกคำ
เรือจะค่อยๆ ล่องออกจากท่าเรือไปยังสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ อย่างเกาะลิง เกาะคราม และเกาะไผ่ ซึ่งแต่ละที่ไกด์หนุ่มก็จะชักชวนพวกเราว่าสามารถลงเล่นน้ำทะเล หรือดำน้ำตื้นชมปะการังได้ด้วยระหว่างทางก่อนเรือจะล่องไปถึงเกาะต่างๆ สองสาวพริตตี้ดูเหมือนจะเตรียมตัวมาพร้อมสรรพ แค่ถอดเสื้อผ้าที่สวมทับพวกเธอสวมใส่ชุดว่ายน้ำสวยๆโชว์หุ่น ทำเอาพี่นัทพี่เคนและพี่เอกต่างแสดงท่าตาลุกวาว ส่วนไอ้บอสก็เดินวนเวียนถ่ายทำคลิปวีดีโอไม่หยุดหย่อน
"พี่นัทขา..ลงไปเล่นน้ำกับพลอยนะค๊ะ" พี่นัทเจอสาวสวยอ้อนชวนลงเล่นน้ำดำดูปะการังก็ไม่รู้ช้า รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมกางเกงว่ายน้ำแล้วเดินตามพวกเธอไป พี่เคนกับพี่เอกตามไปติดๆ
"พี่คริสไม่ลงไปเล่นน้ำกับสาวๆเหรอค๊ะ..แต่ละนางหุ่นเช้งกระเด๊ะเป๊ะเวอร์" เนยเอ่ยปากราวกับประชดว่าผมไปแอบชายตาให้สาวพริตตี้เหล่านั้น
"ให้พี่ไปเหรอ..ไม่หึงเหรอจ๊ะ..ฮ่าๆๆ.." ผมรีบกระเซ้าท่าทีของเนย ทำเอาเธอส่งสายตาอำมหิต
"ก็ลองไปดูซิ..น่าดู.." นั่นไง ที่แท้ก็หวงผมนั่นแหละ แค่พูดประชด
"ก็เนยไม่เอาชุดว่ายน้ำมา พี่จะได้ดูแต่เนย"
"อุ๊ย..ไม่เอาหรอก..แค่พี่คริสดูน่ะไม่เป็นไร..แต่สายตาพวกพี่นัทนะซิ..อื๋อยย..ยังกับจะจับเนยกินให้ได้"
"ก็เนยน่ากินนี่นา..ทำไงได้..มาให้พี่กินดีกว่างั้น..นี่แนะๆ" ว่าแล้วผมก็วิ่งไล่จับเนยกระทั่งพากันวิ่งเข้าไปด้านใน
บนเรือจะมีห้องพักไว้รองรับ 3 ห้องนอนเปิดแอร์เย็นฉ่ำ พร้อมกับ 2 ห้องน้ำ และยังมีพื้นที่ห้องนั่งเล่นส่วนกลาง ให้เราได้นั่งรับประทานอาหารหรือจะมานั่งเม้าท์มอยหลบแดดที่มุมนี้ก็ดีไปอีก
เกือบชั่วโมงสองสาวพริตตี้กับพวกพี่นัทก็พากันขึ้นจากน้ำ หลังจากนั้นจึงเริ่มออกเดินทางต่อแบบชิวๆ ใครไม่กลัวแดดก็มาชิลล์เอ้าท์ชมวิวเพลินๆ ที่บริเวณด้านหน้าเรือ ซึ่งจะมีมุมเก๋ๆ ให้สองสาวได้โพสต์ท่าถ่ายรูปกันจนเพลินโดยมีไอ้บอสเป็นตากล้อง
แหมเสียดาย..พวกพี่ๆไม่มีบุญได้เห็นว่ายน้ำสวยๆของน้องเนย..พี่ๆยังเสียดายไม่หาย ว่าจะจัดประกวดซะหน่อย ว่าระหว่างน้องเนยกับน้องๆพริตตี้ใครจะชนะ" พี่เคนเอ่ยอย่างอารมณ์ดีหลังจากกระดกไวน์ไปแล้วหลายแก้ว
"อุ๊ย..อย่าเลยค่ะพี่เคน..เดี๋ยวน้องพลอยกับน้องเก้าจะเสียใจที่ไม่ได้รางวัล" เนยเองพอเริ่มสนิทหลังจากโดนพี่เคนเอ่นแซว เธอก็แซวกลับไปอย่างเป็นกันเอง
"เออใช่..นี่ถ้าจัดประกวด..แล้วโหวดให้คะแนน..พี่ให้รางวัลเลยนะเนี้ย ใครชนะได้แสนนึง"
"โอ้โห..รางวัลตั้งแสนนึง..รู้งี้เอาชุดมาก็ดีหรอก..เผื่อเนยจะได้รางวัลเอาไปซื้อกระเป๋าใบเล็กๆซักใบ"
"งั้นคราวหน้า..ถ้ามาอีก เนยอย่าลืมชุดว่ายน้ำเด็ดขาด งั้นวันนี้พี่แจกให้น้องพลอยน้องเก้าก่อนคนละหมื่น ในฐานะที่เตรียมชุดมาพร้อม" ว่าแล้วพี่เคนก็แปลงร่างเป็นป๋า ควักเงินแจกน้องพริตตี้อย่างใจถึง เล่นเอาสองสาวแทบจะกราบเข้าที่ตักของพี่เคน
ในช่วงเย็นระหว่างเรือล่องกลับเข้าฝั่ง บนเรือยังมีบริการอาหารซีฟู้ด ให้เราได้ดินเนอร์พร้อมชมวิวพระอาทิตย์ตกกลางทะเล ด้วยเมนูสุดเด็ดอย่าง ข้าวผัดซีฟู้ดรวมมิตร ปลาหมึก กุ้ง ปู และไก่บาบีคิว ที่สามารถมายืนปิ้งย่างพร้อมกับปาร์ตี้เบาๆ ไปกับเพลงเพราะๆ บนเรือกัน เรียกว่าทริปนี้สร้างความสนุกสนานกันอย่างเต็มอิ่ม
พอขึ้นฝั่งก็เดินทางกลับโรงแรมที่พักในคืนสุดท้าย พี่นัทเอ่ยชวนให้ไปปาร์ตี้ที่ห้องสูทของแกกับเพื่อนทั้งสองและน้องพริตตี้ แต่ผมเห็นว่าเขาคงมีซัมติงกันแน่ๆกับพวกสาวๆจึงเอ่ยปากปฎิเสธ อีกทั้งไอ้บอสมากระซิบเรื่องรู้จะกับอู่แต่ง Supercar ที่สามารถอัพเกรดแรงม้าขึ้นไปเทียบชั้นเจ้า issan Skyline R34 สุดแรงคันนั้นได้
"ชื่อร้านช่างชาญ..ดังมาก แต่ไม่ค่อยทำรถให้ใครง่ายๆ" ไอ้บอสรีบเอ่ยบอกขณะที่เนยกำลังแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำ คงไม่ได้ยินที่เราคุยกัน
"ทำไมวะ..แต่งเครื่องยนต์ก็จ่ายเงินค่าแรงค่าของ..ใช่มะ"
"คนนี้เอาใจยาก..แต่เรื่องทำเครื่องนะมึง..แรงสุดตรีน.."
"แล้วมึงจะมาเล่าให้กูฟังทำไม ถ้าทำรถแรงๆ แต่ดันไม่รับลูกค้า..หรือว่ารวยแล้ว"
"ค่อนข้างรวยนะมึง..พวกประเภท เงินไม่ใช่คำตอบ"
"กูฟังมึงแล้วยิ่งงง..ไม่เอาเงิน แล้วจะเอาอะไรวะ"
"ผู้หญิง..เห็นเขาลือกันว่า..ถ้าพาผู้หญิงที่แกถูกใจไปให้ แกรับทำโว้ย"
"อ๋อ..หน้าหม้อนี่เอง..จะไปยากอะไร..มึงก็ชวนพวกน้องพริตตี้ไปดิว๊ะ..แล้วก็จ่ายให้น้องเค๊า ค่าเอ็นเตอร์เทรนช่างชาญอะไรของมึงเนี้ย"
"ก็นั่นแหละปัญหา..น้องเขาเข้าห้องไปโจ๊ะพรึมๆกับพวกพี่นัทพี่เคน ป่านนี้สวิงกันหอยบานไปแล้วมั๊ง"
"แล้วมึงจะเอายังไง..เด็กก็ไม่ว่าง" ผมก็จนใจที่หาทางออกให้ไอ้บอสไม่ได้ อยากแต่งเครื่องรถให้แรงกว่าเก่าก็อยาก แล้วจะทำยังไงดี
"มึงลองคุยกับเนยได้เปล่าวะ.." ไอ้บอสเอ่ยพูดออกมาผมแทบกระโดดเตะปากมัน
"ไอ้เหี้ยบอส..มึงคิดได้ยังไง เนยเป็นแฟนกูไม่ใช้พวกน้องพริตตี้ที่รับงานเอ็น..เหี้ยแล้วมึง"
"กูก็ไม่ได้บอกว่าจะพาแฟนมึงไปประเคนช่างชาญที่ไหนกันเล่า ไปทีแรกให้ช่างชาญเปิดใจตกลงรับทำรถก่อน พอเสร็จเรียบร้อย เราค่อยซ้อนแผน พาน้องพริตตี้ไปประเคนแทนไงเล่า"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน