พูดคุยก่อนอ่าน : มาแล้ว ๆ มาอย่างไวนะครับ แต่บอกไว้ก่อนว่า ตอนนี้ที่จะเอาลงมันยาวมาก ไม่ใช่อะไร รายละเอียดปลีกย่อยมันเยอะ ตามสไตล์ผม ให้คิดซะว่าเปลี่ยนบรรยากาศนะ ผมคิดว่าทุกคนน่าจะเอียน ๆ ฉากลุงพลกับสาว ๆ ของลุงแก หรือฉากเลสเบี้ยน คิดว่าทุกคนน่าจะชอบ เพียงแต่....
ผมอาจต้องตัดทอนบางส่วน (ซึ่งมันก็คือฉากลอยสอยทอมนั่นแหละ) เอาไปไว้ใน Pt5 ซึ่งผมจะมาอัพลงในวันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคม หรือพรุ่งนี้ สักช่วงหัวค่ำนะครับ เพื่อให้ผมมีเวลาลงลายละเอียดฉากลอยสอยทอมให้มากขึ้น ส่วนตอนนี้ก็จะเป็นการอธิบายว่าไอ้นันมันเสียท่าไอ้ลอยได้ยังไง
ตอนนี้มีการอ้างอิงถึงเบียร์ยี่ห้อหนึ่ง บอกไว้ก่อนว่าผมไม่ได้ค่าสปอนเซอร์ แค่อยากอ้างอิงชื่อให้มันดูสมเหตุสมผล ดูเรียลเหมือนมันมีเรื่องแบบนี้จริง ๆ เกิดขึ้นเท่านั้น
สำหรับผมแล้ว ไอ้ลอยนี่จังไรแมนน้อง ๆ ลุงพลเหมือนกัน แต่มันยังไม่สุดจัดเหมือนตาลุงครับ และมันก็มีของดีของมันเพื่อเอาไว้พิชิตสาว ๆ ด้วยเช่นกัน อย่างที่บอก ผมทิ้งคีย์เวิร์ดให้ละว่าของดีของไอ้ลอยคืออะไรในตอนนี้ 5555+#################
ความเดิมจากตอนที่แล้ว//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=258574.0หลังจากเป่าผมเสร็จแล้ว ไอ้นันก็นำชุดเครื่องแบบร้านสะดวกซื้อแขวนไม้ตากผ้า ก่อนเดินมานั่งตรงโซฟาฝั่งตรงข้ามไอ้ลอยด้วยท่าทางระมัดระวัง โดยตอนนี้สุนันทาอยู่ในชุดอาบน้ำ ส่วนไอ้ลอยมันยังใส่ชุดเสื้อยืดแขนสั้นสีเทา กางเกงยีนส์เหมือนเคยง
“พี่ไม่ไปอาบน้ำก่อนเหรอ?” สุนันทาเอ่ยปากถาม
“เดี๋ยวค่อยอาบ” ไอ้ลอยตอบด้วยท่าทางไม่สนใจอะไร สิ่งที่มันสนก็คือถั่วลิสงบนโต๊ะ ขวดเบียร์ และไอ้ทอมบอยสุนันทาในชุดนอน
“ไม่ซกมกเกินไปหน่อยเหรอพี่?” ทอมสาวร้านสะดวกซื้อถามต่อ
“ไว้จะนอนแล้วค่อยอาบ” อดีตลูกน้องท่านวิทยาตอบ ก่อนที่จะล้วงมือถอดเสื้อยืดสีเทาตัวโปรดออก ทำเอาสุนันทาที่นั่งอยู่ถึงกับร้องโวยวาย
“เฮ้ย ๆ ๆ ๆ พี่ลอย พี่จะถอดเสื้อทำไมวะ!!” พอเห็นลอยศักดิ์ถอดเสื้อ ไอ้นันที่นั่งอยู่ก็รีบหนีบขา เอามือปิดหน้าอกด้วยความตกใจ ถึงจะเป็นทอมยังไง แต่ปฎิกิริยาตอบสนองของสุนันทา ก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี “พี่คิดจะทำอะไรวะ!!”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“กูร้อน!!” ไอ้ลอยตอบ ก่อนวางเสื้อบนเตียงสีขาว แล้วจึงหันมามองทอมสาวที่ดูตกใจ “ทำไม? มึงกลัวกูจะปล้ำมึงเหรอไอ้นัน? ก็ไหนมึงว่ามึงเป็นผู้ชายไง? จะกลัวทำไม!!??”
“ก็มีสิทธิที่จะคิดป่ะวะพี่!!” สุนันทามองลอยศักดิ์ด้วยความหวาดระแวง “อยู่ดี ๆ พี่มาถอดเสื้อแบบนี้ ผมก็ตกใจแย่นะดิ!!”
ไอ้ลอยตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน สุนันทาเห็นลอยสักรูปหน้ายักษ์ โดยมีรอยสักเป็นฟอนต์เป็นตัวภาษาอังกฤษทับรอยสักรูปยักษ์บนหน้าอกของชายหนุ่มที่อ่านว่า ‘Sasina&Mongkol’ ส่วนตรงไหล่มีรอยสักคล้ายยากันยุงเหมือนพี่แบงค์ วงแคลช
“พี่สักชื่อใครวะ?” ทอมสาวเอ่ยปากถาม ก่อนหยิบไฟแช็คขึ้นมางัดขวดเบียร์แล้วกระดก
“ชื่อพ่อชื่อแม่กูเนี่ยแหละ” ลอยศักดิ์ตอบ “อาจารย์ที่ดีที่สุดของคนเราคือพ่อกับแม่นี่แหละ พระอรหันต์ของลูกทุกคนเลย”
“พี่นี่จริง ๆ ก็เป็นคนดีนี่หว่า!!” พอได้ยินแบบนี้ สุทันทาก็เลยถามต่อ “แล้วลอยสักรูปขดยากันยุงตรงไหล่พี่เนี่ย ให้ผมเดานะ พี่สักตามพี่แบงค์วงแคลชใช่ป่ะ!!??”
“ใช่ กูเนี่ยแหละแฟนคลับวงแคลชตัวยงเลย” ไอ้ลอยยิ้มด้วยความภูมิใจ “ทีวีไม่มีเหี้ยไรดูเลย ปิดดีกว่า เดี๋ยวกูจะเปิดมือถือฟังเพลงละ”
ว่าแล้วไอ้ลอยก็หยิบรีโมตขึ้นมาปิดทีวี ที่มีรายการที่ไม่ได้น่าสนใจอะไร ก่อนที่จะหยิบเอาสมาร์ทโฟนของตัวเองขึ้นมาเปิดเพลงฟังบนยูทูป และคงไม่ต้องเดา ว่าไอ้ลอยจะเปิดเพลงของใครฟัง
“เชร็ด!!! แฟนพันธุ์แท้พี่แบงค์ของจริง!!” ไอ้นันถึงกับยิ้ม เมื่อได้ยินท่อนอินโทรด้วยกีต้าร์โปร่งดังขึ้นมา
“ก็รู้มันไม่ดี ที่เราทำแอบคุยแอบรักโดยไม่ตั้งใจ yeah แต่ไม่เต็มร้อยสักที ฉันยังมีอีกคนที่เขาไม่เคยรู้เรื่องอะไร…”
“แต่ที่รู้มันเผลอไป ใจมันยังไม่ยอมหยุดรักเธอ ดูยังไงก็คงไม่เหมาะที่เรามาเจอและรักกัน”
“ปฏิเสธรัก ปฏิเสธฉัน หากมันเป็นเพราะว่ารักมันทำให้เธอเสียใจ ไม่ต้องห่วงฉัน เธอรู้ใช่ไหม คนมีเจ้าของอย่างฉันไม่ควรจะไปรักใคร…”
ไอ้ลอยโชว์ลูกคอร้องเพลงคลอตาม ส่วนไอ้นันก็นั่งเงียบไม่ได้คิดอะไร ก่อนที่แฟนคลับวงแคลชตัวยงอย่างไอ้ลอยจะเงยหน้าขึ้นมามองไอ้นัน
“มองผมทำไมวะพี่?” สุนันทาถาม
“ไม่หาเรื่องคุยวะ?” ไอ้ลอยเอ่ยปาก “อยู่ในวงเหล้ามันต้องคุยกัน คิดทอปปิคมาดิ๊”
“ผมไม่รู้จะคุยอะไรอ่ะพี่” ทอมร้านสะดวกซื้อตอบ ด้วยสถานการณ์แบบนี้ สุนันทาเลยคิดไม่ออก และไม่มีอารมณ์จะคุยเรื่องจิปาถะหรือเรื่องส่วนตัวกับชายหนุ่มตรงหน้า ที่พึ่งรู้จักกันได้ไม่นาน
“กูเริ่มก่อนก็ได้ มึงมีแฟนยัง?” ลอยศักดิ์ถาม
“มีแล้วพี่” สุนันทาตอบแบบไม่ต้องคิด
“ผู้ชายหรือผู้หญิง?” ไอ้ลอยถามต่อ
“ก็ต้องผู้หญิงดิพี่!!!” ทอมสาวตอบ ก่อนวางขวดเบียร์ที่ยังเหลืออีกครึ่งขวดบนโต๊ะ ดูท่าทางสุนันทาเริ่มออกอาการบ้างแล้ว “ถ้าคุยเรื่องนี้ ผมคุยได้ยาวเลย”
“อั่ยหย่ะ!!” ไอ้ลอยหรี่ตามองทอมสาวพร้อมกับรอยยิ้มที่มีเลศนัยน์ “ท่าทางมึงดูเจ้าชู้มากเลยนะไอ้นัน ลองเล่ามาดิ๊ เรื่องแฟนมึง”
“แฟนผมชื่อน้องตาล เป็นเด็กพานิชย์ปี 1” สุนันทาตอบ ก่อนหยิบเอาสมาร์ทโฟนขึ้นมาโชว์รูปแฟนสาวของตัวเองให้ไอ้ลอยได้ดู “เป็นไงพี่ สวยป่ะ!!”
“สวย…” พอได้เห็นรูปแฟนสาวของสุนันทา ที่ชื่อว่าน้องตาล เป็นสาวพานิชปีหนึ่ง ผิวขาวเหลือง ไว้ผมยาว ย้อมผมสีน้ำตาล หน้าตาสวยใช้ได้เลย ไอ้ลอยก็พยักหน้า “ไปจีบได้ยังไงวะ?”
“ก็รู้จักกันผ่านทางเพื่อน ผมเลยแอดไลน์ไปขอคุยกับน้องเค้า แล้วก็จีบ” พอเป็นเรื่องผู้หญิง ไอ้นันก็พล่ามยาว ตามประสาทอมสาวที่อยากอวดความเป็นผู้ชาย “น้องเค้าเป็นเด็กดีด้วยละ แต่ทางบ้านน้องตาลเค้าไม่ค่อยชอบผมเท่าไร”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“ทำไมวะ?” พอได้ยินแบบนี้ ไอ้ลอยก็เลยถามต่อ
“ก็พ่อกับแม่น้องตาลเค้าเป็นคนหัวโบราณ ไม่ชอบเรื่องแบบนี้” พอพูดเรื่องนี้ ไอ้นันก็เลยหยิบเอาเบียร์มากระดกย้อมใจ “พ่อกับแม่น้องตาลยังไม่อยากให้มีแฟน อยากให้เรียนจบก่อน แล้วยิ่งรู้ว่าน้องตาลมีแฟนเป็นทอมอย่างผม ก็ยิ่งแอนตี้หนัก โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลยว่ะพี่!!”
“อือ…” ด้วยความเก๋า ไอ้ลอยก็เลยพยักหน้า ก่อนหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาชวนไอ้นันชนขวด “มา ดื่มแก้เครียด”
ไอ้นันก็กำลังอารมณ์ขึ้น เลยหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาชนแก้วตามคำชวนของไอ้ลอย ที่ยิ้มกรุ่มกริ่มเหมือนกำลังมีแผนการอะไรบางอย่าง
“ถามตรง ๆ นะไอ้นัน…” ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ลอยศักดิ์เลยนึกอะไรออก “มึงกับน้องตาล เคยมีอะไรกันป่ะ?”
“เคยแล้วพี่!!! หลายครั้งด้วย!!” สุนันทาตอบแบบไม่ต้องคิด ด้วยความอยากอวดว่าตัวเองก็เจ๋ง ถึงแม้จะเป็นแค่ทอมก็ตาม “แล้วพี่รู้ป่ะ!! ผมเนี่ยเป็นคนแรกของน้องตาลด้วยนะ!!”
“เดี๋ยวนะ มึงกับน้องตาลทำกันยังไงวะ?” พอได้ยิน ไอ้ลอยก็ยิ่งสงสัยหนักกว่าเดิม ผู้หญิงกับผู้หญิงมันทำกันยังไง? ตี่ฉิ่ง? อะไรแบบนี้เหรอ?
“ก็ใช้นิ้วเนี่ยแหละพี่” ไอ้ลอยตอบ “เลียจิ๊มิ๊ของน้องตาลแล้วค่อยใช้นิ้วสอดเข้าไป โอโห ครั้งแรกที่ผมเปิดซิงน้องตาลเนี่ย เลือดติดมือมาเลย”
“แล้วมันจะสนุกเหรอวะ?” อดีตลูกน้องท่านวิทยาก็ยังถามต่อ “ฟังดูเหมือนมึงไม่ได้อะไรเลยว่ะ”
“ทอมอย่างพวกผม แค่ทำให้คนที่รักมีความสุขก็โอเคละพี่” สุนันทาตอบ “แต่บางทีก็ยอมรับนะเงี่ยนเหมือนกัน ก็เลยสอนน้องตาลเลียให้บ้างจนเสร็จ แล้วบางทีก็ลองตีฉิ่งแบบที่พวกเลสเบี้ยนเค้าทำกัน ก็เสียวดี”
“เหรอ?” ไอ้ลอยพยักหน้า เรียกได้ว่านี่คือความรู้ใหม่และเป็นการเบิกเนตรของตัวมันเองเลย “เปิดโลกทัศน์ของกูเลยนะเนี่ย”
“แล้วพี่อ่ะ ให้ผมเล่าเรื่องแฟนผมแล้ว พี่ก็เล่ามั่งดิ พี่มีแฟนหรือมีเมียป่ะวะ?” ไอ้ลอยไม่ยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบ เล่าเรื่องส่วนตัวเพียงคนเดียว จึงทวงถามลอยศักดิ์ให้เล่าเรื่องส่วนตัวของตัวเองบ้าง
“กูเคยมีเมีย แต่เลิกกันละ” ลอยศักดิ์ตอบด้วยท่าทางเซ็ง ๆ “กูมันเหี้ยเองแหละ เมียกูเลยทิ้งกูไป”
“พี่ไปทำอะไรให้เมียพี่ทิ้งพี่วะ?” ไอ้นันเองก็อยากรู้มุมมองของผู้ชายอย่างไอ้ลอยบ้าง ก็เลยถามดู
“สมัยกูอายุเท่ามึง กูค่อนข้างเกเร ชอบตีรันฟันแทง ทะเลาะกับเค้าไปทั่ว เมียกูเลยขอเลิก แล้วก็หอบกระเป๋าหนีไป”
“เดี๋ยวนะ ที่พี่บอกว่าตอนพี่อายุเท่าผม พี่มีเมียแล้ว นี่พี่มีเมียตั้งแต่อายุเท่าไรเนี่ย?”
“ตั้งแต่ 15 ว่ะ…” ไอ้ลอยตอบ “กูจีบรุ่นพี่ ม.5 ที่โรงเรียนกูติด แล้วกูก็เลยพาไปทำแบบนั้น ตอนหลังรุ่นพี่กูท้อง กูเลยต้องให้พ่อแม่กูไปขอขมาแล้วก็สู่ขอรุ่นพี่กู กูเกือบโดนพ่อตาเอาลูกซองยิงตายห่าไปละ โชคยังดีที่แม่ยายกับเมียกูห้ามเอาไว้”
“พี่นี่เอาเรื่องตั้งแต่ยังเด็กเลยว่ะ” สุนันทาเอ่ยปาก “แล้วตอนนี้ละ พี่ไม่มีแฟนเหรอ?”
“ก็อยากจะมี แต่ชีวิตกูช่วงนี้มันวุ่นวาย” ไอ้ลอยตอบ ก่อนหยิบขวดเบียร์ที่ใกล้จะหมดขวดขึ้นมากระดก “ของกูจะหมดแล้ว ของมึงอ่ะไอ้นัน ยังเหลือตั้งครึ่งขวด”
“โหยพี่!! ค่อย ๆ กินก็ได้!! นี่เบียร์นะไม่ใช้น้ำอัดลม!!” พอได้ยินแบบนี้ ไอ้นันถึงกับบ่น
“เห้ย!!! ลูกผู้ชายจะกลัวทำไม!! ใจป่ะวะไอ้นัน!!??” แล้วไอ้ลอยก็จี้ใจดำทอมสาวที่หน้ากำลังแดงก่ำด้วยฤทธิ์เบียร์ “มึงป๊อดว่ะ!!”
“โหพี่!! หยามกันเกินไปละ!!” พอโดนหยามแบบนี้ ไอ้นันก็เลยรีบหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาชนขวดกับไอ้ลอยเพื่อรับคำท้า ก่อนกระดกเบียร์เข้าปากทีเดียวจนหมดขวด
ไอ้ลอยกินหมดไปสองขวดแล้ว แต่ยังกรึ่ม ๆ ยังรักษาทรง แต่ไอ้นันนี่ซิ พึ่งหมดไปขวดเดียว แต่อาการเริ่มออกมากขึ้น
“อ่าห์!!!” ไอ้นันอ้าปากร้องก่อนวางขวดเบียร์บนโต๊ะรับแขก ส่วนไอ้ลอยตอนนี้ก็รีบหยิบขวดเบียร์ขวดใหม่สองขวดขึ้นมาเตรียมเปิดฝารอ “เห้ยพี่!! ใจเย็น ๆ ก่อนได้ป่ะวะ!! พี่เล่นแดกส์เบียร์ช้างแบบนี้!! ให้ผมพักยกก่อนดิวะ!!”
“อะไรวะ? พึ่งหมดไปแค่ขวดเดียว มึงเมาแล้วเหรอ!!! เด็กน้อยว่ะ!!” ไอ้ลอยเค้นหัวเราะออกมา “กิน ๆ ไปเหอะ คืนนี้จะได้นอนหลับสบาย!!”
“พี่จะมอมเบียร์ผมป่ะวะถามจริง?” สุนันทาเริ่มไม่ไว้ใจลอยศักดิ์ “พี่คิดอะไรกับผมหรือเปล่า?”
“กูไม่ได้มอมเบียร์มึง” ไอ้ลอยตอบ “มึงอ่ะคิดเยอะไป กูไม่ได้ชอบทอม กูแค่คิดว่าแดกส์เบียร์แล้วมันช่วยให้คนเราลืมเรื่องทุกข์เรื่องเครียดได้ มันก็เท่านั้น กูจะบอกมึงให้นะไอ้นัน ถ้าคิดจะเป็นลูกผู้ชายทั้งตัวและหัวใจ อย่าเรื่องมาก อย่าพีรี้พิไร เข้าใจที่กูพูดไหม? มึงใจป่ะวะไอ้นัน!! ลูกผู้ชายป่ะวะ!!??”
แล้วไอ้ลอยก็เอาขวดเบียร์สองขวดมางัดฝาดังโผล๊ะ ก่อนที่มันจะยื่นขวดเบียร์ที่เปิดฝาแล้วให้ไอ้นันรับช่วงต่อ
“มา…บางแสน” ไอ้ลอยยิงมุกควายเครียดใส่ไอ้นัน ที่เริ่มระแวดระวังมากขึ้น
“เล่นมุกอะไรของพี่วะ ฝืดสัส ๆ มาบางแสน ก็ได้ แต่ขวดนี้ผมขอกินแค่ครึ่งขวดนะ” ทอมสาวร้านสะดวกดูลังเลใจ พลางเหลือบมองขวดเบียร์และหน้าลอยศักดิ์เหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“ได้!!! ไม่มีปัญหา!!” ไอ้ลอยยิ้มตาตี่ “กูแค่อยากกินเหล้ากับคนที่ใจกับกู!! มึงให้ใจกูแค่ไหน!! ก็จัดมา!!!”
แล้วไอ้นันก็รับไมตรีจากลอยศักดิ์ที่แฝงไปด้วยเจตนาร้าย ก่อนค่อย ๆ กระดกเบียร์ใส่ปากคำเล็ก ๆ แล้ววาง ส่วนไอ้ลอยน่ะเหรอ มันกระดกทีเดียวหมดไปเกือบครึ่งขวด
“อ๊า!!! สดชื่น!!! สะใจ!!” ไอ้ลอยวางขวดเบียร์บนโต๊ะรับแขกดังปั๊ก “กินแล้วภาคภูมิใจ เบียร์คนไทยทำเองโว้ย!! อ่าวมึง!!?? นั่นมึงแดกส์เบียร์แล้วเหรอวะ?? หรือว่าเบียร์มันละเหยเอง??”
“ใจเย็น ๆ ก่อนดิว้าพี่!!!” สุนันทาเริ่มเสียทรงมากขึ้นเรื่อย ๆ “ถ้าเป็นไฮนเนเก้นหรือลีโอยังพอว่า นี่พี่เล่นกินเบียร์ช้างเลยอ่ะ แม่งไม่แฟร์เลย!!”
“ไฮนเนเก้นเหรอ!! แม่งยังกะน้ำยาล้างจาน!!! เด็กน้อยเค้ากินกันโว้ย!!!” ไอ้ลอยสวนกลับ “คนจริงต้องกินช้างโว้ย มันถึงจะเข้าถึงรสชาติของชีวิต!! มา!! ชนแก้วกับกูใหม่ แล้วมึงต้องกินให้เยอะกว่านี้ด้วย!!”
“เห้ยพี่!! ผมว่ามันเกินไปละ!! พี่แม่งดีดเกินไปละ!!! รู้ตัวป่ะ!!” ไอ้นันเริ่มออกลูกงอแง “ให้ผมพักก่อนได้ป่ะวะพี่!!”
“ไอ้นัน สักนิดนึง” ลอยศักดิ์เริ่มอ้อน “กินนิดนึงก็ได้ เดี๋ยวกูให้พักยก”
“นิดเดียวจริง ๆ นะพี่?” สุนันทาถามด้วยใบหน้าแดงก่ำ
“เออ นิดเดียว” ไอ้ลอยพยักหน้า “มา ชนขวด!!”
แล้วไอ้นันทอมสาวสุดห้าวก็หยิบขวดเบียร์มาชนกับไอ้ลอย ก่อนค่อย ๆ ละเลียดที่ละนิด ส่วนไอ้ลอยน่ะเหรอ มันซัดทีเดียวเกือบจะหมดขวด
“อ๊า!!! สุดยอด!!! รู้สึกเหมือนโดนช้างกระทืบเลยว่ะสาดดดด!!! ซี้ดดดด!!!” ด้วยฤทธิ์เบียร์ ไอ้ลอยมันเริ่มดีดและเริ่มคึกมากขึ้น ส่วนไอ้นันเหรอ จากตอนแรกที่พูดมาก ตอนนี้เริ่มหงิ่ม ๆ นั่งเงียบ ๆ ไม่มีปากเสียงอะไร หน้าแดงก่ำ เริ่มมีเหงื่อซึมออกมาตามตัว “อ่าว? ไอ้นัน? มึงเป็นอะไรของมึงวะ? นั่งเงียบเชียว”
“มึนว่ะพี่…” ไอ้นันตอบแบบไม่กลัวเสียฟอร์ม ไปพร้อม ๆ กับเอามือกุมหัว “มึนตึ๊บเลย”
โปรดติดตามตอนต่อไป... เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน