หมอชันสูตรกับวิญญาณ(ไฮโซสาว) 9

[twintower]

หมออินทรายุทธตอนนี้ไม่มีบทเสียวนะครับ
ป.ล.จากกฏที่ห้ามใช้คำว่า"ขอบคุณ" ตอนนี้เห็นหลายคนเปลี่ยนมาใช้คำว่า"ติดตาม"แทน แถมบางคนใช้คำนี้แสดงความเห็นกันหลายๆครั้งด้วยครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ยิ่งพอเข้ามาในบ้าน สิ่งที่เธอเห็นทำเอาวิญญาณของกิ่งกาญจน์นั้นตกตะลึงอย่างมาก จากที่คาดเธอคิดว่าจะเจอกับชายที่สูงวัยแต่ชายคนนี้ดูไม่แก่เลยเหมือนกับคนในรูปที่เธอเห็นบ้านของหมออินทรายุทธ ลุงอสนีตัวจริงดูไม่แก่ ทั้งๆที่กาลเวลาผ่านมานานแล้วแต่ชายที่เธอเห็นตอนนี้เหมือนกับคนอายุ 40 ต้นๆแต่สิ่งที่ทำให้เธอตะลึงนั้น คือรัศมีที่ออกจากร่างของ"ลุงอัส "เธอไม่เคยเห็นรัศมีที่เปล่งกระกายแบบนี้มาก่อน ไม่ว่าจะเป็นรัศมีของคุณตาทวดพระภูมิที่บ้านของอินทรายุทธหรือเจ้าที่ของโรงพยาบาล ถึงตัวหมออินทรายุทธจะมีรัศมีจากจี้ที่ห้อยคอแต่เทียบไม่ติดกับรัศมีจากชายคนนี้

ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูกยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าประตู ระหว่างที่ลุงกับหลานนั้นต่างทักทายกัน กิ่งกาญจน์นั้นแทบจะไม่ได้ฟังว่าทั้งคู่คุยอะไรกันเพราะตะลึงกับสิ่งที่เห็น จนทั้งคู่เดินกันไปที่ห้องรับแขก กิ่งกาญจน์นั้นไม่กล้าที่จะตามเข้าไปในห้องและที่สำคัญเธอไม่แน่ใจว่า อสนีนั้นมองเห็นเธอด้วยหรือไม่ เพราะมีบางครั้งที่สายตาของอสนีชำเลืองมองมาที่เธอ  วิญญาณของเธอจึงอยู่ตรงหน้าประตูก่อนจะได้ยินอัสนีชวนหมออินทรายุทธให้กินข้าวที่ให้คนงานทำเตรียมรอไว้ ลุงกับหลานคงมีเรื่องคุยกันมาก เธอจึงไม่อยากเสียมารยาทที่จะอยู่ฟัง กิ่งกาญจน์จึงออกมานอกบ้าน เธอเห็นร่างของชายสูงอายุนั้นอยู่ที่เดิม เธอจึงไปหา

"สวัสดีคะคุณตา"

เธอกล่าวหลังจากลงนั่งข้างๆพร้อมยกมือไหว้

"ข้าแก่ขนาดนั้นเลยหรือไงกิ่งกาญจน์ เรียกลุงก็พอ"

"คะเรียกลุงก็ได้"

เธอตอบหลังจากอีกฝ่ายบอกเธอด้วยสีหน้านิ่งๆแต่น้ำเสียงบ่งบอกว่าไม่ถือสาอะไร

"คุณลุงเป็นพระภูมิเจ้าที่ของบ้านนี้หรือคะ"

อีกฝ่ายยิ้มๆก่อนจะตอบเธอ

"ไม่ใช่หรอกกิ่งกาญจน์บ้านนี้ไม่มีเจ้าที่ ข้านะเคยเป็นรุกขเทวดาหรือจะเรียกเทพารักษ์ก็ได้อยู่ที่ต้นไม้ใหญ่หน้าวัด ข้านะหมดหน้าที่จากพิภพนี้แล้วแต่มีบัญชาจากเบื้องบนให้ข้ามาคอยดูแลท่านผู้นี้"

"เพราะอะไรคะ"

อีกฝ่ายยังไม่ได้ตอบเธอ แต่ลุกขึ้นยืนพร้อมพูดเหมือนจะตะโกนด้วยเสียงอันดัง

"กล้าดียังไง บังอาจมากนะมึง"

สิ้นเสียงร่างนั้นหายไปทันที กิ่งกาญจน์นั้นตกใจอย่างมากที่รุกขเทวดานั้นจู่ๆพูดออกมาด้วยเสียงที่ดังเหมือนจะตะโกนแล้วร่างหายไปทันที แต่เธอได้ยินเสียงอันครวญครางโหยหวนจากทางถนนข้างหน้า เธอรีบไปดูทันที และสิ่งที่เธอเห็นคือ ท่านรุกขเทวดากำลังใช้ไม้ตะพดฟาดไปยังร่างที่นอนเกลือกกลิ้งไปมาด้วยความเจ็บปวดบนพื้นถนน

"มึงบังอาจนัก ไอ้ผีจัญไร ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่มีความเกรงกลัว สถานที่ตรงนี้เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์มึงยังกล้าโผล่มาไอ้เลว ไอ้ชาติชั่ว"

"โอ๊ย ท่านครับ ผมกลัวแล้วอย่าทำผมอีกเลย ผมไม่กล้ามาแล้วครับ ปล่อยผมไปเถอะครับ โอ๊ยยย"

เสียงครวญครางนั้นโหยหวนยิ่งนัก เหมือนจะดังก้องไปทั้ง 3โลก กิ่งกาญจน์นั้นมองด้วยความหวาดกลัว เพราะชายชราผู้นั้นฟาดไม้ตะพดลงอย่างไม่ยั้งบนร่างที่นอนเกลือกกลิ้งไปมาอย่างหมดทางสู้ และพอเธอเห็นหน้าวิญญาณที่กำลังถูกตีอย่างชัดเจน วิญญาณดวงนั้นคือวิญาณร้ายของทรงเดชนั่นเอง ยิ่งมันร้องขอมันยิ่งถูกกระหน่ำฟาดจากไม้ตะพด เสียงที่ฟาดแต่ละครั้งมันดังพอกับเสียงร้องอันโหยหวนของทรงเดชจนร่างของมันแน่นิ่ง

"ไป มึงไปรับกรรมของมึงที่ก่อไว้"

ท่านรุกขเทวดาพูดพร้อมใช้มือจับไปที่ตัวมันก่อนจะหายไปทั้งคู่ กิ่งกาญจน์ที่ดูด้วยความหวาดกลัวเพราะเธอไม่เคยได้ยินเสียงที่โหยหวนแบบนี้มาก่อน เธอรีบกลับไปที่ตรงประตูรั้วทันที ตอนนั้นเธอทำอะไรไม่ถูกขณะที่กำลังจะตัดสินใจว่าเข้าไปในบ้านดีหรือไม่ ร่างของท่านรุกขเทวดากลับมายืนอยู่ข้างๆเธอ แต่เธอยังไม่ทันจะถามอะไรตรงหน้าของเธอมีเหล่าดวงวิญญาณ ที่เธอเคยเห็นว่าวิญญาณเหล่านี้นั้นติดตามผีร้ายทรงเดชต่างพากันมานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าพร้อมพนมมือขึ้น และมีวิญญาณของผู้กองอลิสารวมอยู่ด้วย

"พวกเราขอขอบคุณท่านมากครับที่กำจัดไอ้ผีร้าย ทำให้ตอนนี้พวกเราได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระแล้ว"

วิญญาณของนายศักดิ์สิทธิ์ที่ผูกคอตายหนีความผิดคดีฉ้อโกงเป็นคนที่กล่าวขึ้นกับท่านรุกขเทวดา

"ไปตามทางของพวกเจ้าเถอะ"

ท่านรุกขเทวดากล่าวตอบ ก่อนที่ร่างเหล่านั้นจะสลายไปหรือแต่วิญญาณของผู้กองอลิสาที่หันหน้ามาที่เธอ พร้อมพูดกับเธอ

"คุณกิ่งกาญจน์คะ รบกวนบอกคุณหมออินทรายุทธด้วยนะคะ ว่าขออโหสิกรรมให้กับดิฉันด้วยคะ ดิฉันหลงผิดมาตลอดทำให้ต้องมาเป็นแบบนี้คะ"

ทั้งๆที่เธอยัง งงกับคำพูดของวิญญาณผู้กองสาวแต่เธอนั้นรับปาก

"คะผู้กองแล้วฉันจะบอกไปบอกให้"

อีกฝ่ายดูจะยิ้มอย่างมีความสุขที่เธอตอบรับก่อนที่ร่างจะสลายไป กิ่งกาญจน์นั้นหันไปมองที่ท่านรุกขเทวดา เธอมีคำถามมากมายกับสิ่งที่เกิดขึ้นซึ่งอีกฝ่ายนั้นดูจะรู้

"ข้ารู้ว่าเจ้ามีคำถามมากมายแต่ ข้าจะบอกเจ้าเท่าที่จะบอกได้ เรื่องนี้เจ้าคงเข้าใจเป็นอย่างดีนะกิ่งกาญจน์"

"คะคุณลุง"

"งั้นเอาเรื่องที่เราค้างกันไว้ก่อน ข้านะถูกสั่งให้คอยมาพิทักษ์ท่านผู้นี้ เจ้าคงสงสัยว่าเพราะอะไร แต่เจ้าก็เห็นแล้วใช่ไหมว่าท่านผู้นี้มีรัศมีที่ออกจากร่างที่มนุษย์คนอื่นไม่มี หรือแม้แต่เทพบางองค์ที่เจ้ารู้จักก็ยังไม่มีรัศมีเท่าท่านผู้นี้"

"ใช่คะ"

"ท่านอสนีนั้นเป็นผู้มีบุญบารมีอย่างมาก ไม่มีอะไรที่อยู่เหนือธรรมชาติทำอะไรท่านได้ วิญญาณร้ายต่างๆต่อให้มีฤทธิ์เดชขนาดไหน มันไม่กล้าที่จะมาทำร้ายท่านหรือเข้ามาใกล้อาณาเขตแห่งนี้หรือบรรดาพวกมนตราอาคมของที่เลวร้ายมันก็ไม่สามารถที่จะทำอะไรท่านได้ แต่ตรงนี้ละที่มันอาจจะทำให้ท่านมีบาปมีกรรมโดยที่ท่านไม่ได้ตั้งใจ และมันจะเป็นผลที่ไม่ดีต่อท่าน โดยที่ท่านไม่รู้ตัว ข้าเลยต้องมาทำหน้าที่ป้องกันไม่ให้เกิดเรื่องพวกนี้แก่ท่าน"

"คุณลุงพอจะอธิบายขยายความได้ไหมคะ หนูยังไม่ค่อยเข้าใจ"

กิ่งกาญจน์ถามด้วยความสงสัย

"เมื่อก่อนมันเคยมีพวกมีวิชาอาคมแต่ขาดสติเพราะความโลภ อยากจะลองดีโดยใช้อาคมปล่อยของที่ชั่วร้ายมาทำร้ายท่าน แต่ของพวกนั้นมันทำอะไรท่านไม่ได้แต่มันย้อนกลับไปยังคนที่ปล่อย เรื่องนี้ท่านไม่เคยรู้แต่มันก็จะเป็นบาปเป็นกรรมต่อท่าน ถึงท่านจะไม่รู้ไม่เห็นก็ตามที ข้าเลยได้รับบัญชาให้มาทำหน้าที่คอยปกป้องท่านในเรื่องพวกนี้ คอยป้องกันดูแลไม่ให้เรื่องพวกนี้มันเกิดขึ้นอีก"

เธอพยักหน้าก่อนจะตอบ

"ก็พอจะเข้าใจบ้างคะ เท่ากับว่าคุณลุงของหมออินทรายุทธนั้นมีบารมีอย่างสูง ต้องมีเทพอย่างคุณลุงมาคอยปกป้อง"

อีกฝ่ายพยักหน้า ก่อนจะบอกกับเธอต่อ

"ส่วนเรื่องที่เจ้าเห็น เจ้าคงสงสัยที่ข้าบอกว่า วิญญาณร้ายต่างๆไม่กล้าเข้ามาใกล้แต่ วิญญาณไอ้ผีร้ายตัวนี้มันไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำ ตาของมันมืดบอดเพราะความอาฆาต มันยังกล้าตามคุณหมอมาถึงที่นี่ขนาดพวกผีที่ร้ายๆกว่ามันหรือพวกพญามารยังไม่กล้ามาแถวนี้ เพราะรู้อะไรควรไม่ควร ในเมื่อมันไม่รู้ตัวข้าคงไม่ปล่อยมันไว้และที่สำคัญถึงเวลาของมันที่ต้องลงไปรับโทษในนรกชั่วกัปชั่วกัลป์"

"เท่ากับคุณหมอไม่มีภัยร้ายจากมันอีกแล้ว"

" ใช่แต่มันก็เหมือนมารผจญรูปแบบหนึ่งและเป็นบทเรียนราคาแพงที่หมออินทรายุทธต้องจดจำไว้ จะได้ไม่ไปละเมิดเส้นพรหมลิขิต หรือกฎของจักรวาลที่ได้กำหนดไว้ แต่ก็นั่นแหละขนาดองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเองก็ยังมีมารมาผจญแล้วตัวหมอที่เป็นมนุษย์ธรรมดาจะมาเจอกับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ ในอนาคตอาจจะมีอีกก็เป็นได้กับมารผจญในรูปแบบต่างๆ ตราบใดที่หมอยังมีพลังพิเศษไม่เหมือนเหมือนคนทั่วๆไป แต่เจ้าไม่ต้องกังวลอะไร นอกจากจี้แล้วคุณหมอยังมีอะไรหลายๆอย่างที่คอยช่วยเหลือปกป้องอยู่"

"ก็นับว่าคุณหมอโชคดี ที่พ้นจากไอ้ผีร้ายตัวนี้ได้ และเรื่องวิญญาณดวงอื่นๆคุณลุงพอจะบอกหนูได้ไหมคะว่ามันเกี่ยวข้องกับนายทรงเดชได้ยังไง"

เธอถามต่อ อีกฝ่ายเงียบไปสักพักก่อนจะตอบเธอ

"ได้สิ ทุกอย่างมันมีเหตุและผลในตัวในเอง จะเรียกว่ากรรมเก่าก็ได้ เจ้านะสันนิษฐานได้ใกล้เคียงในหลายเรื่อง มันจากการบำเพ็ญเพียรของเจ้าเองด้วย  ทุกอย่างมันเกิดจากความอวิชาของคนพวกนี้ทำให้ไอ้ผีร้ายมันเข้ามาครอบงำจิตใจได้อย่างง่ายดาย อย่างวิญญาณของเจ้าบุญสมที่ฆ่าเพื่อนคือเจ้าวิชาญมันเกิดจากความแค้นฝังลึกที่นายวิชาญไม่ยอมใช้หนี้จึงเกิดโทสะขึ้นไอ้ผีร้ายมันจึงเข้ามาครอบงำให้ฆ่าเพื่อน ก่อนที่มันจะทำให้เจ้าบุญสมหวาดกลัวในสิ่งมันบันดาลให้เห็นจนหัวใจวายตาย มันจึงเอาวิญญาณของเจ้าบุญสมมาเป็นทาสรับใช้ ส่วนเจ้าวิชาญนั้นดูจะรู้ตัวเลยหลบหนีไปก่อน  ส่วนวิญญาณของเจ้าศักดิ์สิทธิ์ มันเกิดจากความโลภของเจ้าศักดิ์สิทธิ์เอง ตอนเป็นมนุษย์มันก็เอาเปรียบคนที่มาร่วมลงทุนกับมันตลอดทั่งๆที่ภายนอกมันดูเป็นคนดีจึงไม่ยากที่จะถูกครอบงำ เหมือนกับลูกน้องของเจ้าสมัยที่ตัวมันเองก็ผูกใจเจ็บที่เคยถูกดุด่าและคิดที่จะฆ่าเจ้าสมัยเพื่อขึ้นมาแทนที่ตลอด มันเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้วิญญาณไอ้ผีร้ายมาครอบงำและบงการให้ฆ่า และเอาวิญญาณเจ้าพวกนี้มาเป็นทาสและมันก็ดูดพลังจากวิญญาณทาส มาเพิ่มพลังให้ตัวมัน แต่วิญญาณของเจ้าเด่นกับเจ้าประธาน มันครอบงำไม่ได้  ส่วนตัวมันยิ่งมีพลังเพิ่มมันยิ่งทำให้แรงอาฆาตพยาบาทของมันเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ เจ้าคงสงสัยใช่ไหมว่าทำไมไอ้ผีร้ายตัวนี้มันถึงจองเวรคุณหมอไม่เลิกรา"

ท่านรุกขเทวดาถามมายังกิ่งกาญจน์

"คะคุณลุงหนูเองก็สงสัยอยู่"

"นิสัยของมันตอนเป็นคนก็เป็นพวกที่ถูกตามใจมาตลอดใครขัดใจไม่ได้ ใครขัดใจมัน มันจะไม่พอใจทันที บางครั้งกลายเป็นมีเรื่องราวกันใหญ่โต พอมันตายสันดานเดิมของมันก็ไม่หาย ยิ่งพอคุณหมอรู้ความจริงทำให้คู่อริมันไม่ติดคุกมันก็ยิ่งอาฆาต จองเวรคุณหมอมาตลอด แต่ครั้งนี้มันถึงคราวอย่างที่ข้าบอก ทุกทีมันจะหลบไม่กล้าเข้าใกล้หรือไม่ก็หนี พอเจอพวกที่เหนือกว่ามัน แต่ครั้งเพราะความย่ามใจและความอาฆาตที่มาบังตากับจิตใจของมันให้มืดบอดจนไม่รู๋ที่ต่ำที่สูง ทำให้เข้ามากล้าอาณาบริเวณแห่งนี้ ข้าจึงปล่อยไว้ไม่ได้"

"แต่คุณลุงคะแล้วอย่างผู้กองอลิสาละคะ ถูกมันครอบงำเพราะอะไร"

"ตำรวจหญิงคนนี้มีโมหะอยู่ เป็นพวกที่โง่เขลาเบาปัญญา ไม่ยอมเอาความจริงมาพิจารณาอย่างถ่องแท้ จนกลายเป็นความอิจฉาริษยาต่อคุณหมออินทรายุทธ เธอเห็นคุณหมอยุทธเก่งกว่าเธอ มีหลายครั้งที่งานของคุณหมอนั้นมีข้อเท็จจริงมาหักล้างกับงานที่เธอทำ จนเธอคิดไปว่าเป็นความผิดพลาดของเธอ ตอนนั้นถ้าเธอนึกคิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน เธอจะรู้ว่า คุณหมอนั้นช่วยงานเธอได้เยอะ เป็นการช่วยตรวจสอบอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้งานมันลุงล่วงแต่เธอกลับไม่คิดแบบนั้น ทำให้เธอเกิดความอิจฉาริษยาขึ้นมา ทำให้ไอ้ผีร้ายมันเข้ามาครอบงำโดยชักจูงให้เธอเชื่อว่าตัวคุณหมอเองอยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมหลายๆคดี เพื่อสร้างผลงาน ทำให้เธองมงายหลงเชื่อจนไปบอกหัวหน้าแต่หัวหน้ามองว่าเป็นเรื่องเหลวไหล ยิ่งทำให้เธอไม่พอใจและมันได้ชักจูงให้เธอเชื่อว่าคุณหมอนั้นติดต่อกับบรรดาวิญญาณได้ จนสามารถคลี่คลายได้หลายๆคดี ทำให้เธอคอยจับตาสังเกตุคุณหมอตลอด และมีคำถามแปลกๆกับคุณหมอมาตลอด ทั้งๆที่เธอเองก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ แต่มันทำให้ไอ้ผีร้ายมันครอบงำเธอได้ง่ายขึ้น เพราะเธอไม่มีสติ และเจ้าลองนึกดีๆว่าทำไมเวลาเกิดเหตุร้าย คุณหมอถึงได้เจอกับเธอเป็นประจำ ไอ้ผีร้ายมันวางแผนเอาไว้ มันตั้งใจให้เกิดเหตุตอนที่ช่วงเวลาทำงานของทั้งคู่ตรงกัน เพื่อจะให้เธอจับตามองคุณหมอได้อย่างใกล้และจะได้เป็นไปตามแผนที่มันวางไว้"

"ที่มันฆ่าผู้กองอลิสา เพราะจะเอามาเป็นทาสด้วยใช่ไหมคะ"

เธอถามหลังจากที่ท่านรุกขเทวดานิ่งเงียบไป แต่อีกฝ่ายส่ายหน้าช้า

"ไม่ใช่หรอก ตามความตั้งใจของมัน เหมือนอย่างที่เจ้าคิด เพราะตัวมันเองทำอะไรคุณหมอไม่ได้ มันตั้งใจจะยืมมือเธอมาฆ่าคุณหมอมันรอให้ได้จังหวะ แต่ที่เธอตายเป็นเพราะอายุขัยของเธอหมดลงแล้ว ไม่ใช่ฝีมือของมัน ไอ้ผีร้ายมันไม่มีวันรู้เรื่องนี้ พอเธอตายมันจึงเอาวิญญาณเธอไปเป็นทาส และจะหาวิธีเล่นงานคุณหมอต่อ "

"แต่วันนั้นที่หนูเจอพวกมัน หนูไม่เห็นวิญญาณของผู้กองด้วยนะคะ"

"ใช่ เจ้าไม่เห็น เพราะไอ้ผีร้ายมันกักขังดวงวิญญาณของเธอไว้ ไม่ให้ออกมาติดตามมัน นอกจากมันสูบพลังงานจากเธอแล้วมันยังเอาวิญญาณเธอไว้คอยบำเรอกามราคะของมันด้วย แต่มันเองก็ไม่รู้บรรดาดวงวิญญาณเหล่านี้ได้พยายามแอบหาทางติดต่อขอความช่วยเหลือจากคุณหมอมาตลอด คุณหมอถึงได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือหรือได้ฝันว่าเธอมาขอความช่วยเหลือ และเจ้าคงไม่ลืมที่ตอนนั้นมีบางดวงวิญญาณไม่กล้าคุยให้ข้อมูลอะไรกับเจ้าหรือคุณหมอ เพราะถูกมันบังคับอยู่หรือไม่ก็เกรงกลัว ทำให้ดวงวิญญาณพวกนั้นไม่สามารถเล่าความจริงหรือพูดคุยอะไรกับพวกเจ้าได้ แต่พอตัวมันถูกจับส่งลงนรกแล้ว วิญญาณเหล่าต่างถูกปลดปล่อยไปตามทางของพวกเขา ตัวเธอนั้นสำนึกผิดจึงฝากบอกเจ้าไปบอกกับคุณหมอให้อโหสิกรรมให้ ทุกอย่างมันก็เป็นแบบนี้ละ ข้าบอกเจ้าได้เท่านี้ ส่วนตรงไหนที่เจ้าสงสัย ให้เจ้าไปพินิจ วิเคราะห์เอาเอง "

"ขอบคุณคะคุณลุง แต่ถ้าเกิดสมมุติไอ้ผีร้ายตนนั้น มันเข้ามาในอาณาเขตนี้ละคะ"

"ตรงนี้ข้าบอกเจ้าได้อาณาเขตบริเวณนี้ถ้าวิญญาณที่ไม่ประสงค์ร้ายแบบเจ้าสามารถเข้ามาได้แต่พวกที่ประสงค์ร้ายอย่างมันถ้าเข้ามา วิญญาณชั่วร้ายของมันจะสลายไปทันที เรียกได้ว่าหายไปจากทั้ง 3โลก แต่มันอาจจะเป็นบาปแก่ท่านผู้นั้นก็เป็นได้ "

"คะคุณลุงแล้วเรื่องพวกนี้หนูสามารถเอาไปบอกคุณหมอได้ไหมคะ"

"มันขึ้นอยู่กับตัวเจ้าเองว่าควรจะบอกหรือไม่บอก และถ้าจะบอกเจ้าคงรู้ดีนะว่าจะเล่าให้คุณหมอได้แค่ไหน"

"ได้คะคุณลุงหนูหมดข้อสงสัยแล้วคะคุณลุง"

"ดีแล้ว แต่อย่าลืมบอกคุณหมอทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ตำรวจคนนั้นด้วยนะเจ้าเข้าไปในบ้านเถอะ คุณหมอท่านกำลังจะกลับแล้ว"

เธอยกมือไหว้ท่านรุกขเทวดาอีกครั้งก่อนจะเข้าไปในบ้าน และเห็นอินทรายุทธกำลังเตรียมตัวกลับ พอเห็นเธออินทรายุทธพยักหน้าเล็กน้อยแต่ไม่พูดอะไร อสนีเดินมาส่งหลานชายที่ประตูรั้ว หมออินทรายุทธไหว้ลาอสนี ทำให้เธอเองก็ยกมือไหว้ลาด้วย และเธอเห็นอสนีพยักหน้ารับไหว้เธอด้วย ทำเอากิ่งกาญจน์นั้นสะดุ้งและยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าอสนีมองเห็นเธออย่างแน่นอน

"ขับรถดีๆนะยุทธ"

อสนีบอกกับหลานชายซึ่งอินทรายุทธตอบกลับไป

"ครับคุณลุง ผมไปก่อนนะครับ"

ส่วนกิ่งกาญจน์ไม่ได้พูดอะไรกับหมออินทรายุทธและตอนที่ผ่านประตูรั้วออกมาข้างนอก กิ่งกาญจน์หันไปไหว้ท่านรุกขเทวดาอีกครั้ง ซึ่งท่านก็พยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้ม พอขึ้นมาบนรถเธอหันไปมองที่บ้านยังเห็นอสนียืนอยู่ที่ประตูรั้ว แต่ภาพบ้านที่เธอเห็นนั้นมีภาพซ้อนขึ้นมาด้านหลังมันดูเหมือนทิพย์วิมานที่สวยงามอย่างมาก แต่เธอเห็นเพียงชั่วขณะเท่านั้น พอรถวิ่งขึ้นมาบนถนน ผมจึงถามเธอ

"คุณหายไปไหนมาตั้งนานนะร่วม 2 ชั่วโมงได้ ผมไม่เห็นคุณเลย"

"ไม่ได้ไปไหนหรอก ฉันก็อยู่หน้าบ้านนี่ละ เห็นคุณคุยกับลุงคุณ ฉันไม่อยากเสียมารยาทนั่งฟังอยู่ด้วย แล้วลุงคุณว่ายังไงบ้างละ"

คำตอบจากเธอทำให้ผม หายสงสัยเพราะนึกว่าตัวเธอจะไปซุกซนตามนิสัย ยิ่งมาต่างถิ่นด้วย

"ก็ไม่ว่ายังไง คำตอบก็เหมือนเดิมอย่างที่ผมเคยบอก ถ้าถึงเวลามันก็จะไปของมันเองแต่ให้ผมระวังตัวมากขึ้น"

ผมบอกเธอไป

"ลุงของคุณนี่ดูไม่แก่เลยนะ ทั้งๆที่อายุมากขนาดนี้ เหมือนคนอายุ 40 ต้นๆ ท่านออกกำลังกายอะไรเป็นพิเศษและพวกอาหารการกินละ"

ผมส่ายหน้าก่อนจะบอกเธอ

"ไม่นะทุกอย่างปกติ กินอาหารเหมือนคนทั่วๆไป ที่กินข้าวเมื่อกี้ยังมีแกงเนื้อด้วย ส่วนออกกำลังกายลุงอัสก็ออกกำลังตามวัยนะคุณไม่หักโหมเวลาไปตรวจร่างกายก็ปกติไม่มีโรคอะไร ทุกอย่างตามวัยของลุง แต่ที่พิเศษคือเวลาลุงนั่งสมาธิลุงนั่งได้เป็นชั่วโมง ไม่สิ นั่งได้ครึ่งค่อนวัน ผมเห็นมาหลายครั้ง เหมือนพวกคนหลับลึกนะคุณแต่นั่งตัวตรงไม่ขยับตัวเลย ลุงบอกว่าเรื่องนี้มันช่วยลุงได้เยอะ ผมลองนั่งดูแค่ครึ่งชั่วโมงผมก็เหน็บกินแล้วคุณ แต่ลุงนั่งได้โดยไม่เมื่อย มีอะไรพิเศษหรือคุณ"

ผมเห็นเธอนิ่งไปชั่วขณะก่อนตะตอบ

"ไม่มีไรหรอก ฉันแปลกใจลุงคุณยังดูดีอยู่เลยหนุ่มๆบางคนสู้ไม่ได้ แต่นี่คุณหมอฉันมีเรื่องจะบอกคุณนะ แต่ก่อนอื่นฉันขอถามคุณก่อน ว่าที่บ้านลุงคุณนะไม่มีเจ้าที่ใช่ไหม"

"ที่บ้านนี้ไม่เคยมีศาลพระภูมินะ ทำไมคุณเห็นหรือ ผมนะไม่เคยเห็นนะ"

"คือยังนี้นะ ฉันมีข่าวดีจะบอกคุณ"

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

[Khuna]

มารผจญถูกกำจัดไปหมดแล้ว แสดงว่าใกล้จบแล้ว

[phaii]

อยากอ่านเรื่ิองแนวนี้ไปอีกเรื่อยๆ ครับ

[ผู้เฒ่าเซราะกราว]

น่าสงสารหมวดอลิสานะเพราะความอคติเลยทำให้วิญญาณของนายทรงเดชเข้ามาควบคุมวิญญาณของเธอไปบำเรอความสุขได้ แต่ก็เป็นความโชคดีมากของหมออินทรายุธที่วิญญาณของนายทรงเดชกล้าตามมาถึงบ้านคุณลุงอัส เลยโดนท่านรุกขเทวดาจับไปลงโทษทำให้หมดโอกาสที่จะทำร้ายคุณหมออินทรายุธได้อีก

[crazylex]

มารผจญตัวหนึ่งไป เหมือนรุกขเทวดาจะบอกเป็นนัยว่าจะมีมาอีก

[solomon1977]

เยี่ยมครับ ได้อ่านตอนใหม่แล้วนึกว่าจะรอนานกว่านี้ อ่านตอนนี้แล้วเหมือนจะรู้สึกว่ากำลังจะจบภาคเก่าเพื่อเริ่มภาคใหม่ใช่ไหมครับ

[namluang1978]

ไม่นึกว่า จักวาลของอัสนีจะขยายไปไกลถึงรุ่นหลานเลย FC ครับ

[fufu22]

จัดการผีตัวการไปได้แล้ว น่าสงสารผู้กองเหมือนกัน

[1819]

 อยากให้มีฉากผี ทรงเดช จับหมวดอลิสามาบำเรอ อิอื  แต่  ไปซะแล้ว ท่านเทพรุขเทวดา จัดเกรียนแตกยัยเลย     เสียดายหมวด ตายไว ไปหน่อย

[Au Nanma]

อย่างนี้หมดตัวผีร้ายแล้วเรื่องราวจะเดินไปทางไหนต่รอลุ้นครับ

[singkanong]

ผีร้ายจอมอาฆาตถูกทำลายไปโดยหมอไม่ต้องออกแรงว่าแต่จะมีภัยใหม่เกิดขึ้นอีกไหมหนอ

[sunnies]

จุดจบผีร้ายด้วยความอาฆาตจึงได้รับผลกรรมเช่นนี้

[SilentKnight]

เนื้อเรื่องไปเร็วมากครับ ไม่ยืดเลย เหมือนจะจบแล้วไหมครับเนี่ย

[chapter11]

วิญาณทรงเดช สิ้นฤทธิ์อย่างไวเจอเทวดาอารักเข้าไป ผู้องอริสาเจอแบบนี้นี้เองถึงคอยจับผิดหมอ

[thanarat3459]

ตัวร้าย..ไปซะแล้ว...