ขณะที่ฝ่ายอินทรายุทธที่กำลังคุกรุ่นไปด้วยไฟสวาท แต่อีกด้านหนึ่ง สายตาและจิตใจที่มุ่งร้ายของนางตะเคียนมองไปที่รถที่อินทรายุทธกำลังขับอยู่ นางตะเคียนเริ่มร่ายมนต์ให้มีหมอกหนาเกิดขึ้น จุดประสงค์คือต้องการให้อินทรยุทตายเพราะอุบัติเหตุ และถ้าอินทรายุทธยังไม่ตายนางตะเคียนจะเข้าไปสิงร่างหมอพลอยเพื่อจัดการฆ่าอินทรายุทธ เพราะนางตะเคียนสัมผัสได้ถึงพลังที่ปกป้องอินทรายุทธอยู่ ว่าตนเองไม่สามารถที่จะเข้าไปใกล้หรือทำอะไรหมอได้ มันพอดีกับที่หมอพลอยไม่ได้สวมพระติดตัวมา
ทำให้นางตะเคียนได้เตรียมแผนไว้ว่าถ้าหมออินทรายุทธไม่ตายจากอุบัติเหตุ นางตะเคียนจะเข้าไปสิงในตัวหมอพลอยแล้วใช้ร่างของหมอพลอยฆ่าอินทรายุทธ เพราะคิดว่าสิ่งที่ป้องกันตัวหมออินทรายุทธนั้นจะป้องกันได้เพียงแต่วิญญาณเท่านั้นไม่สามารถป้องกันร่างคนที่ถูกสิงได้ แต่นางตะเคียนนั้นคิดผิดเพราะไม่รู้ว่าพลังของจี้นั้นสูงขนาดไหน ต่อให้เข้าสิงร่างคนได้ วิญญาณร้ายนั้นก็ไม่สามารถที่จะเข้าใกล้หรือทำอะไรอินทรายุทธได้ นางตะเคียนเริ่มร่ายเวทย์เพื่อให้เกิดหมอกหนาครอบคลุมรถที่อินทรายุทธขับ แต่สิ่งที่อินทรายุทธกับหมอพลอยไม่มีทางรู้ พอหมอกเริ่มปกคลุมรอบรถ พลังงานที่ปกป้องอินทรายุทธที่อยู่ในจี้นั้นได้บันดาลให้สายฟ้าพุ่งเข้าไปหานางตะเคียนทันที พลังของสายฟ้าที่นางตะเคียนเองก็คิดไม่ถึงว่าจะมีพลังอย่างมหาศาล สายฟ้านั้นทำลายร่างของนางตะเคียนทันที ทำให้นางตะเคียนเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนที่ร่างจะสลาย
และในเวลาเดียวกันที่ต้นคะเคียนที่อยู่ในสวนของหมอกริช ได้เกิดปรากฏการณ์ที่ไม่คาดคิดมีสายฟ้าผ่าลงมาที่ต้นตะเคียนพร้อมกับเสียงที่ดังสนั่น จนบ้านของหมอกริชที่อยู่ห่างออกนั้นได้รับแรงสั่นสะเทือนไปด้วย ทำเอาหมอกริชที่กำลังนั่งบริกรรมคาถาเพิ่มพลังให้กับนางตะเคียน ถึงกับสะดุ้งและผวาออกจากสมาธิทันที่ หมอกริชได้ยินทั้งเสียงกรีดร้องของนางตะเคียนและเสียงฟ้าผ่าดังขึ้นมาพร้อมๆกัน ตามมาด้วยการสั่นไหวของบ้านที่ได้รับแรงสะเทือนจากสายฟ้าที่ผ่าลงมา
“เมียรักของกู”
มันร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยเหงื่อที่ผุดขึ้นมา มันทำอะไรไม่ถูกไปครู่ใหญ่ จนมันตั้งสติได้มันเตรียมจะเริ่มบริกรรมเรียกนางตะเคียนกลับมา ทั้งๆที่ก็รู้ว่าวิญญาณของนางตะเคียนนั้นคงสูญสลายไปแล้ว แต่ยังไม่ทันที่จะทำอะไรบรรดาลูกน้องของมันมาตะโกนเรียกที่หน้าบ้านด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความตกใจ
“นาย นาย ไฟไหม้ต้นตะเคียน”
ทำให้มันรีบออกจากห้องไปหาลูกน้องที่ยืนรอมันอยู่หน้าประตูรั้ว พอเห็นหมอกริชบรรดาลูกน้องต่างรีบบอกมันเรื่องไฟไหม้ต้นคะเคียน มันสั่งให้ลูกน้องขับรถพามันไปที่ท้ายสวน พอไปถึงภาพที่มันเห็นตรงหน้า ต้นตะเคียนที่อายุร่วม 200 ปีตั้งตระหง่านอยู่โดดๆ นั้นถูกไฟกำลังลุกไหม้ไปทั้งต้น มันเม้มปากแน่นพูดอะไรไม่ออก และคนงานในสวนกำลังสาละวนกับการขนเอาเครื่องสูบน้ำ3-4เครื่องที่มีอยู่ลงจากรถ แล้วช่วยกันลากสายไปที่บ่อน้ำที่อยู่ไม่ห่างออกไปนัก ก่อนจะติดเครื่องสูบน้ำเพื่อมาดับไฟที่กำลังลุกไหม้ต้นตะเคียน ส่วนมันมองดูไฟที่กำลังลุกที่ต้นตะเคียน ด้วยความรู้สึกที่แค้นอย่างมาก มันพยายามสะกดอารมณ์อย่างมาก ยืนกอดอกดูลูกน้องช่วยกันจนไฟมอดลง เหลือแต่ควันที่คุกรุ่นเท่านั้น มันสั่งงานไปที่ลูกน้องอีก2-3 คำก่อนจะขึ้นรถกลับไปที่บ้าน ในเช้าวันต่อมาหมอกริชบอกกับพวกชาวบ้านที่แห่กันมาดูต้นตะเคียนที่เหลือแต่ตอสีดำและยังมีควันสีขาวคุกรุ่นอยู่
“ไม่ต้องไปกลัวอะไร ไม่มีอะไรมากหรอกแถวๆต้นไม้คงมีสื่ออะไรสักอย่างทำให้ฟ้าผ่าลงมาถูกต้นตะเคียน อย่าไปเชื่ออะไรกับเรื่องไร้สาระเลย”
“มันก็แปลกๆอยู่นะคุณกริช เมื่อคืนฟ้าก็โปร่งอยู่ แต่ทำไมถึงมีฟ้าผ่าลงมาและเสียงดังไม่ใช่เล่นๆนะคุณกริช”
“จะเอาอะไรกับธรรมชาติละครับ บางเรื่องวิทยาศาสตร์ยังหาคำตอบให้ไม่ได้เลย”
หมอกริชตอบชาวบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ซึ่งมันตรงข้ามกับภายในใจที่ร้อนระอุ เมื่อคืนหลังจากที่มันกลับเข้ามาในห้องพิธี มันลองบริกรรมเรียกนางตะเคียนอีกครั้งทั้งๆที่มันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างนั้นเงียบสนิททำให้มันเรียกบรรดาพวกบริวารของมันที่มันเคยใช้ให้ไปติดตามหมออินทรายุทธ
“ไหนพวกมึงลองบอกพวกกูอีกครั้งสิ ว่าไอ้สิ่งที่มันปกป้องได้หมอคนนั้นมันเป็นยังไง”
“พวกข้าบอกนายไม่ถูก หมอคนนั้นมีรัศมีที่พวกข้าไม่เคยเห็นออกมาจากตัว รัศมีนั้นมันทำให้พวกข้ากลัวนาย มันทำให้พวกข้าสัมผัสได้ว่าถ้าเข้าไปมันจะเกิดผลร้ายกับพวกข้าได้”
“แต่กูแปลกใจตรงที่ว่าทำไมอีผีกิ่งกาญจน์มันถึงเข้าใกล้ได้”
มันพูดกับตัวเองก่อนจะร่ายเวทย์ให้พวกวิญญาณบริวารของมันหายไป มันนั่งคิดทบทวนอีกครั้งและมันยิ่งมั่นใจว่าเวทย์ที่ปกป้องอินทรายุทธนั้นต้องมาจากลินดาอย่างแน่นอน ทำให้มันอาฆาตลินดาเพิ่มขึ้น
“อีผีตัวนี้กูจะหาทางเล่นงานมึง แล้วจับมาทำเมียทั้ง 2ตัวให้ได้”
ถึงมันจะรู้ตัวดีว่า เวทย์มนต์ของมันนั้นทำอะไรลินดาไม่ได้ แต่มันก็พยายามที่จะหาวิธีอื่นเพื่อเล่นงานลินดา ยิ่งมันคิดไปเองว่าที่มันสูญเสียนางตะเคียนไปต้องเป็นเพราะมนต์ของลินดาที่คุ้มครองลูกชายอย่างแน่นอน ด้วยแรงพยาบาทของมันทำให้มันคิดหาวิธีอยู่หลายวันก่อนจะตัดสินใจที่จะเล่นงานที่หมออินทรายุทธแทน ในเมื่อมันทำอะไรลินดาไม่ได้มันจึงเปลี่ยนไปเล่นงานหมออินทรายุทธแทน อย่างน้อยมันก็คงสร้างความเจ็บช้ำให้กับลินดาได้เหมือนกับมันที่ได้รับ ตอนแรกหมอกริชตัดสินใจจะใช้วิธีให้มือปืนของมันไปฆ่าหมออินทรายุทธ มันเตรียมสั่งให้คนของมันคอยสะกดรอยตามเพื่อตรวจสอบเส้นทางการเดินทางของหมออินทรายุทธอย่างละเอียดที่สุด แต่พอมันคิดอย่างละเอียดรอบคอบแล้วมันได้ชะลอเรื่องนี้ไว้ก่อน เพราะยังไงหมออินทรายุทธนั้นมีวิญญาณของกิ่งกาญจน์ที่คอยติดตลอด กิ่งกาญจน์อาจจะไปดลใจเตือนหมออินทรยุทธให้ระวังตัวก็เป็นได้
“ทำอะไรมึงไม่ได้ แต่กูสาบานว่ายังไงลูกมึงไม่รอดแน่กูจะหาวิธีที่ทำให้มันตาย และกูจะหาทางเล่นงานเอามึงมามาเป็นทาสรับใช้แทนนางตะเคียนให้ได้”
มันคิดด้วยความแค้นที่มันมีต่อลินดา
“เฮ้ยคุณหมอดูนั่นสิ เจ้าของร่างมาแล้ว”
เสียงของกิ่งกาญจน์ดังเข้ามาในดวงจิตของผม ผมเงยหน้าขึ้นไปมองเห็นวิญญาณของชายวัยกลางคนยืนมองมาที่ศพของตัวเอง ก่อนหน้านี้ในช่วงเช้า ทางตำรวจได้รับแจ้งว่ามีคนตายในบ้านสภาพศพเหมือนคนที่ถูกทำร้ายร่างกายจนตาย ผมเข้าเวรพอดีจึงรีบไปหลังจากที่ได้แจ้งพอไปถึงที่เกิดเหตุผมเห็นสภาพศพนั้นบริเวณใบหน้ารวมไปถึงริมฝีปากนั้นบวมเหมือนถูกต่อยที่หน้าหลายสิบหมัด แต่ผิวหนังไม่มีอาการช้ำแบบคนที่ถูกต่อย ผมเริ่มตรวจดูสภาพศพมันไม่ใช่ร่องรอยที่ถูกทำร้ายโดยการถูกชกหรือถูกอะไรมาตีอย่างแน่นอน มีอาการบวมของเนื้อเยื่อใต้ผิวหนังกับรอยผื่นที่ตามลำตัว มันต้องมาจากแองจีโออีดีมาหรืออาการแพ้แบบเฉียบพลันจนทำให้เสียชีวิต แต่ต้องหาสาเหตุต่อไปว่าเกิดจากการแพ้อะไร
ข้อสันนิษฐานของผมทำให้คนในบ้านหายสงสับลงไปได้บ้างว่าคนตายที่เป็นเจ้าของบ้านไม่ได้ตายเพราะถูกทำร้ายเพราะไม่มีใครได้ยินเสียงการต่อสู้แถมห้องนอนของคนตายนั้นไม่มีร่องรอยถูกรื้อค้น ต้องมาหาสาเหตุกันต่อไปว่าคนตายนั้นแพ้อะไร จนทำให้เสียชีวิต ซึ่งทุกคนในบ้านต่างรู้กันว่าคนตายนั้นมีอาการแพ้สารจากพวกถั่วทุกชนิดและคนตายเองก็ระมัดระวังเรื่องกินมาตลอด หน้าที่การเก็บหลักฐานต่างๆเป็นของทางเจ้าหน้าที่พิสูจน์หลักฐานส่วนการหาสาเหตุของการตายเป็นหน้าที่ของผมและมีกิ่งกาญจน์คอยช่วย จนเวลานี้วิญญาณคนตายได้มาปรากฏกายต่อหน้าผม ผมบอกไปที่กิ่งกาญจน์
“คุณช่วยติดต่อกับเขาให้สิ ผมว่าผมติดต่อกับเขาไม่ได้”
จากที่กิ่งกาญจน์ได้คุยกับคนตายที่ชื่อนายประพันธ์นั้นทำให้ข้อมูลที่ได้มานั้นตรงกันตัวนายประพันธ์นั้นแพ้ถั่ว อาหารทุกอย่างที่ทำมาจากถั่วนายประพันธ์นั้นไม่สามารถที่จะกินได้ ผมนั้นประเมินสาเหตุการตายของนายประพันธ์ได้ถูกต้อง แต่เจ้าตัวเองก็ไม่รู้ว่ากินอะไรเข้าไปบ้างและมีอะไรที่ผสมกับถั่ว ผมให้กิ่งกาญจน์ช่วยสอบถามเพิ่มเติมอีกหลายประเด็น ทำให้ผมทำงานได้ง่ายขึ้นอย่างมาก หลังจากที่วิญญาณของนายประพันธ์ได้จากไป ผมได้ติดต่อไปที่โรงพยาบาลที่นายประพันธ์เคยทำการรักษาตัว และได้ประวัติการรักษาตัวมา ในประวัติการรักษาตรงกับที่นายประพันธ์บอกกับผมจริงๆว่า เจ้าตัวนั้นแพ้พวกถั่ว และที่ผมชันสูตรได้จากศพนั้น บริเวณลิ้นและภายในลำคอของผู้ตายนั้นบวม ไล่ลงมาถึงหลอดลมกับปอดนั้นบวมเช่นเดียวกัน พร้อมกับผลตรวจจากห้องแล็บสารที่พบในกระเพราะนั้นมีส่วนผสมของถั่วอยู่ด้วยผมจึงได้ส่งผลที่ชันสูตรได้ให้กับทางตำรวจ แต่ทางตำรวจเจ้าของคดีได้เปรยๆกับผมว่า
“งานนี้มันดูแปลกๆนะครับหมอ ตอนเราไปถึงในห้องคนตายไม่ตรวจดพบว่ามีภาชนะอะไรที่ใส่ของกิน จะว่าคนตายนั้นกินอาหารในห้องก็ไม่ใช่ เพราะจากที่สอบปากคำคือกินข้าวเย็นกันตอน 1 ทุ่ม กว่าคนตายจะขึ้นนอนก็เกือบๆ 5ทุ่มแล้ว ถ้าจะเกิดอาการก็เป็นต้องก่อนหน้านั้น คนบ้านก็ต้องรับรู้”
“มีประเด็นตรงไหนที่ทำให้สารวัตรสงสัยครับ”
ผมถามไปที่ตำรวจเจ้าของคดี
“มันมีเรื่องของมรดกเข้ามาเกี่ยวข้องนะสิครับ คนตายได้รับมรดกเยอะที่สุดจนญาติพี่น้องฟ้องศาลอยู่ตอนนี้เพราะก่อนหน้านี้ คนตายเป็นผู้จัดการมรดกกองนี้ด้วย ผมสงสัยว่ามันจะเป็นคดีฆาตกรรมนะครับ และคิดว่าพวกภาชนะที่ใส่ของให้คนตายกินคงถูกเคลื่อนย้ายออกไปแล้ว”
“เป็นไปได้ครับสารวัตร คนตายต้องได้รับจากอาหารที่ทานเข้าไปแต่ดูแล้วคงจะเป็นพวกเครื่องดื่มที่จะดื่มก่อนนอน เพราะจากประวัติการรักษาที่ผมได้รับมา ที่ผ่านมาเวลาเกิดอาการแพ้คนตายจะรีบกินยาแก้แพ้ทันที แต่ครั้งนี้น่าสงสัยว่าทำไมถึงไม่ได้กินและที่สำคัญคนตายเอายาแก้แพ้ไปไว้ที่ไหน”
ผมได้แอบบอกใบ้ให้ตำรวจกลายๆ
“งั้นคงต้องสอบกันอีกยาวครับ แต่ข้อมูลชันสูตรที่ได้มาจากคุณหมอนี่ช่วยผมได้เยอะครับ”
ตำรวจเจ้าของคดีกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะลาผม
“คดีของนายประพันธ์เท่ากับเราทำได้เท่านี้”
กิ่งกาญจน์ถามผมระหว่างที่ผมกำลังขับรถกลับบ้าน
“ใช่ เราทำได้เท่านี้ ที่เหลือปล่อยให้ตำรวจเขาสืบเอง”
“แต่ตำรวจจะหาเจอหรือเปล่าเรื่องที่แม่บ้านเอาน้ำชามาให้เขาดื่มก่อนนอน”
“ไม่น่าจะยากนะคุณ เพราะรายงานที่ผมให้ไป มันบอกว่าพบสารของถั่วในกระเพราะอาหาร ตรงนี้ละที่ทางตำรวจจะไปสืบจากคนในบ้านเองว่าใครเป็นคนฆ่าคุณประพันธ์และผมก็บอกใบ้ให้แล้ว เดี๋ยวทางตรวจเขาก็หาวิธีเอง”
เธอนั้นไม่พูดอะไรต่อ ตอนนี้เธอต่างกับตอนที่มาอยู่กับผมใหม่ๆ ไม่อย่างนั้นคงเซ้าซี้ให้ผมเอาเรื่องนี้ไปบอกกับตำรวจอย่างแน่นอน กิ่งกาญจน์เข้าใจอะไรดีขึ้นเยอะว่าหน้าที่ของผมทำได้แค่ไหน แต่ผมยังไม่ทันคิดจบเสียงเธอดังขึ้นมาอีก
“แต่ฉันยังอยากจะให้คุณบอกไปมากกว่านี้ ยายแม่บ้านนั่นแหละน่าสงสัยเพราะเป็นคนเอาน้ำชามาให้สารของถั่วมันอาจผสมไปกับน้ำชานั่น แถมยาแก้แพ้ที่คนตายมีติดไว้ในห้อง จู่ๆก็หาย แหมถ้าฉันไปสิงยายแม่บ้านคนนั้นฉันจะไปสิงแล้วไปสารภาพกับตำรวจว่าเป็นคนไปเสิร์ฟน้ำชาให้คุณประพันธ์”
เธอพูดจบแล้วหัวเราะออกมาพร้อมหันมามามองแล้วทำหน้ากวนๆ แต่เธอได้พูดต่อไปอีก
“แต่คุณประพันธ์ นี่ก็ดีเกินไปนะไม่ติดใจ ไม่พยาบาทยอมรับว่าตัวแกหมดอายุขัยในโลกนี้ เรื่องที่เกิดก็ปล่อยให้เป็นไปตามกฎแห่งกรรม ตอนที่ฉันคุยกับคุณประพันธ์ฉันนี่นับถือเลย”
“แต่เชื่อเถอะอย่างที่ผมบอก คดีนี้ไม่ยากเท่าไหร่”
“ฉันก็ว่าแบบนั้นละ เออนี่ ฉันไม่รู้ว่าคุณเห็นหรือเปลา”
จู่ๆเธอเปลี่ยนเรื่อง
“เห็นอะไร”
“คืออย่างนี้ช่วงนี้ฉันเห็นพวกผีที่ดูแปลกๆ มาโฉบแถวๆบ้านคุณบ่อยมาก แต่มันก็ไม่มีทีท่าอะไรนะ คุณตาทวดท่านก็ไม่ได้สนใจอะไรกับพวกนี้”
“อ้าวหรือ ผมไม่เห็นนะ สงสัยผมกับพวกนั้นอยู่คนละคลื่นส่งมั้ง แล้วมันดูน่ากลัวหรือเปล่าละ”
“บอกไม่ถูกนะคุณ แต่มันแปลกๆไงเมื่อก่อนมันไม่เคยมีแบบนี้หรือฉันไม่เห็นเองก็ไม่รู้สินะ แต่ถ้าคุณตาทวดไม่สนใจพวกมันก็ไม่ต้องไปใส่ใจ”
เธอบอกผมด้วยน้ำเสียงที่ปกติพอไปถึงบ้านกิ่งกาญจน์ได้หายตัวเข้าไปในศาล ส่วนผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะคืนนี้ผมต้องไปงานเลี้ยงรุ่นกับพวกเพื่อนหมอที่เรียนมาด้วยกันงานนร้ยายผีจมจุ้นนั้นไม่ได้มาด้วย พอผมไปถึง เพื่อนหมอคนหนึ่งรีบกล่าวทัก
“สวัสดีครับคุณหมอผี”
“อ้าวสบายดีหรือครับคุณหมอโรคจิต”
ไอ้เพื่อนผมคนนี้เป็นหมอรักษาคนไข้โรคจิต มันกับผมจะเรียกกันแบบนี้ประจำเวลาเจอหน้า ผมเดินไปทักทายกับเพื่อนที่มาก่อนและไปสะดุดตากับเพื่อนคนหนึ่งที่เป็นหมอฟันเราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่แต่ที่ทำให้สะดุดตาคือเพื่อนผมคนนี้ควงมากับแต้วแม่ม่ายสาวเซลล์ขายยานั่นเอง ช่วงหลังๆนี้ผมไม่ได้เจอกับเธอเลยทำให้เราห่างๆกันไป แต่เราต่างก็เข้าใจกันดีว่าเราทั้งคู่นั้นมีสถานะกันแบบไหนเราไม่ได้ผูกพันกัน ไม่ใช่แฟนหรือคู่รักเราเป็นคู่ขาเวลามีความต้องการเราก็นัดเจอกันเท่านั้น ผมยิ้มๆให้เธอพร้อมทักทายทั้งคู่ตามปกติ ส่วนแต้วก็คุยกับผมเหมือนคนรู้จักกันทั่วๆไป ใจผมเองก็ยินดีกับเธอที่เส้นทางรักที่เธอเลือกอีกครั้ง แต่ไม่มั่นใจว่าเพื่อนผมคนนี้จะรับกับความต้องการอันร้อนแรงของเธอได้หรือไม่ จนผมมาเจอกับพลอยวันนี้เธออยู่ในชุดที่สวยสง่าเป็นอย่างมาก ในงานเราไม่ห่างกันเลยและตอนงานเลิก จุดหมายของเราทั้งคู่คือคอนโดของเธอโดยผมขับรถตามรถของเธอไปไม่ห่าง
“พวกมึงแน่ใจนะว่าไม่เห็นผีอีกิ่งกาญจน์ “
“ใช่แล้วนายเรา มองไม่เห็นเลย เหมือนกับตอนนี้หมออินทรายุทธไปไหนมาไหนคนเดียวไม่มีวิญญาณติดตาม แต่ในโรงพยาบาลหรือในบ้านของหมอ พวกข้าไม่สามารถที่จะเข้าไปได้ และแถวบ้านของหมอพวกข้าก็ไม่กล้าไปแล้วนะนาย”
“พวกมึงกลัวอะไร มันมีอะไรนอกจากรัศมีที่คอยคุ้มตัวมัน”
“ท่านเจ้าที่ของบ้านหมออินทรายุทธนะนาย ครั้งนี้ท่านออกมายืนชี้หน้าพวกข้าแล้ว ที่ผ่านๆมาท่านดูจะไม่ใส่ใจไม่เคยออกมานอนกบ้าน แต่เห็นพวกข้าไปแถวๆนั้นบ่อยมั้ง”
“มันก็แค่เจ้าที่เท่านั้น ไม่คณามือกูหรอก”
“นายอย่าประมาท เจ้าที่บ้านหมออินทรายุทธเป็นถึงเทพนะนาย คนที่อัญเชิญมาคงไม่ธรรมดาแน่นอน นายอย่าลืมสิว่าขนาดแม่ของหมออินทรายุทธนายยังรับมือไม่ได้เลย อย่างที่พวกข้าเคยบอกนาย แม่ของหมอนะไม่ใช่วิญญาณธรรมดาเมื่อก่อนตอนยังเป็นคนก็มีวิชาอาคมขั้นสูง”
บรรดาภูตผีที่เป็นบริวารของมันกล่าวเตือน
“กูต้องการรู้แค่เรื่องของมันกับผีอีกิ่งกาญจน์ ไม่ต้องการรู้เรื่องของแม่ของมัน พวกมึงไปได้แล้ว”
หมอกริชตวาดไล่พวกบริวารของมันด้วยความฉุนเฉียวเป็นอย่างมากที่โดนจี้ใจดำ มันเป็นคนสั่งให้พวกบริวารของมันคอยติดตามหมออินทรายุทธเพื่อหาข้อมูล ที่ผ่านมาตั้งแต่วันที่สูญเสียนางตะเคียนไป มันพยายามหาวิธีเล่นงานอินทรายุทธให้ได้ มันนั่งทางในและมันมองไม่เห็นกิ่งกาญจน์อีกเลย มันเข้าใจว่าวิญญาณของกิ่งกาญจน์นั้นไม่ได้ติดตามหมออินทรายุทธอีกแล้วถ้าวิญญาณของกิ่งกาญจน์ไม่ตามมันจะได้ให้พวกลูกน้องมันไปฆ่าหมออินทายุทธได้งายขึ้น แต่มันยังไม่วางใจมันจึงส่งบริวารของมันให้ไปช่วยตรวจสอบอีกครั้ง แต่พวกบริวารมันนั้นมองไม่เห็นกิ่งกาญจน์ เพราะท่านกาษนตินั้นได้บังตาไม่ให้หมอกริชกับบริวารมองเห็นวิญญาณของกิ่งกาญจน์
และที่สำคัญหมอกริชเองนั้นไม่รู้ตัวว่าเวทมนต์ของมันได้ค่อยๆเสื่อมลงไปหลังจากที่จังวโรนั้นได้ถูกนำไปรับโทษ มันเองพยายามภาวนาเพื่อขอพลังจากจังวโรมาตลอดแต่ไม่เป็นผล จังวโรไม่ได้ตอบรับอะไรมันเลยแต่มันก็ไม่ลดละ และพยามทำทุกวิถีทางเพื่อบูชาจังวโรเหมือนที่ผ่านมา และในช่วงสายๆของวันต่อมา หญิงวัยกลางคนที่เป็นลูกศิษย์ได้มาหหมอกริชอยู่บ่อยครั้งที่ผ่านๆมาหญิงคนนี้ได้วนเวียนมหาหมอกริชหลายครั้งเพราะนอกเหนือจากวิชาอาคมที่หมอกริชได้ทำให้เธอนั้นสมหวัง ตัวเธอเองยังติดใจในรสกามที่หมอกริชมอบให้
“ที่บ้านเป็นยังไงบ้างละคุณนาย”
หมอกริชกล่าวกับหญิงวัยกลางคนในห้องทำพิธีของตนเองพร้อมส่งสายตาแบบมีความหมายไปให้ ซึ่งอีกฝ่ายนั้นก็ตอบกลับด้วยสายตาแบบเดียวกัน
“แหมที่แบบนี้เรียกคุณนายนะผัวขา ที่บ้านตอนนี้ก็ไม่เป็นยังไงละคะต้องมาจากวิชาของผัวแน่นอน ที่บ้านของเมียตอนนี้ 3คนผัวเมียก็สนุกไปอีกแบบคะ ยิ่งเรื่องบนเตียงยิ่งดี ยิ่งถ้าวันไหนผัวที่บ้านไม่ว่างเราก็เล่นกันเอง พึ่งรู้ว่าผู้หญิงกับผู้หญิงนี่ก็สนุกแบบไปอีกแบบละคะ”
หมอกริชยิ้มพรายออกมา เพราะตนเองนั้นอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ทั้งหมด ความจริงคือผู้หญิงทั้งสองคนต่างเป็นลูกศิษย์และทาสกามของหมอกริชทั้งคู่ ฝ่ายเมียน้อยได้นั้นได้มาหาหมอกริชเพื่อจะให้ทำพิธีเรียกผัวกลับไปหาหลังจากที่ผัวตนเองกลับไปหาเมียหลวงเพราะวิชาที่หมอกริชได้ทำให้กับเมียหลวง ซึ่งหมอกริชได้ทำพิธีให้และจับผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยเย็ดเพื่อสังเวยกาม ทำให้หมอกริชมีทาสกามที่หลงใหลในลีลารักเพิ่มอีกคน จนมันเห็นว่าผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยได้ตกเป็นทาสกามของตนเองอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
หมอกริชจึงจัดการออกอุบายให้ทั้งคู่มาพบกันบ้านของหมอกริชเพื่อทำพิธีพร้อมกล่อมให้ทั้งสองคนต่างยอมรับที่จะใช้ผัวคนเดียวกัน ด้วยอาคมและฝีปากของหมอทำให้ทั้งสองสาวต่างยอมตกลงตามที่หมอกริชเสนอมา และหมอกริชไม่พลาดที่จะจับทั้งสาวมาเย็ดพร้อมกันโดยอ้างว่าเป็นการทำพิธีให้ขลังขึ้นและจะได้ฝึกซ้อมไว้ก่อนที่จะไปใช้กับผัวตัวจริงซึ่งทั้งสองสาวนั้นไม่ปฏิเสธ แถมยังติดใจในเกมกามแบบนี้ จนถึงวันนี้สาวใหญ่คนดังกล่าวได้แอบมาหาหมอกริชอีกครั้ง
“แล้ววันนี้อีกคนทำไมไม่มาด้วยกันละ”
“ติดธุระคะ”
อีกฝ่ายตอบพร้อมกับค้อนเล็กน้อยเพราะรู้ว่าหมอกริชหมายถึงอะไรก่อนจะพูดต่อ
“แล้ววันนี้ก็มาทำพิธีต่อตามที่อาจารย์บอกไงคะ หรือเบื่อไม่อยากทำอีกแล้ว”
สาวใหญ่ที่มาบอกพร้อมส่งสายตาให้ ทำให้หมอกริชอดไม่ได้ที่จะเอามือมาจับที่แก้มของอีกฝ่ายและค่อยๆเลื่อนลงมาถึงหน้าอกพร้อมขยำเบาๆ
“ไม่เบื่อหรอกแต่ถ้าอีกคนมาด้วยมันจะทำพิธีขลังขึ้น ผัวที่บ้านจะได้รักจะได้หลงมากขึ้นไง”
สาวใหญ่คนนั้นค้อนให้หมอกริชอีกครั้งพร้อมแอ่นนมให้หมอกริขยำไปมาอยู่ครู่ใหญ่ก่อนที่หมอกริชจะสั่งให้อีกฝ่ายไปเปลี่ยนชุดเพื่อทำพิธี ซึ่งชุดที่ใช้ทำพิธีเป็นผ้าสีขาวที่บางอย่างมากทำให้มองเห็นทะลุไปถึงข้างในแต่สาวใหญ่คนนั้นหาได้มีท่าทีที่เอียงอายไม่เธอใช้ผ้าสีขาวพันกาย แล้วเดินมานอนบนพรมกลางห้องอย่างคุ้นเคย ส่วนหมอกริชนั้นได้มานั่งข้างตัวสาวใหญ่ก่อนจะเริ่มบริกรรมทำพิธีมันกำหนดจิตคาระวะไปพญายักษ์ที่มันนับถือว่ามันกำลังจะทำเมถุนสังเวยให้ เสียงสวดที่แผ่วเบาออกจากปากหมอกริชตลอด จนหมอกริชร่ายเวทย์ไปพร้อมดึงผ้าที่คลุมกายของสาวใหญ่ออก ร่างเปลือยที่อวบอัดนั้นนอนนิ่งเฉยอยู่ตรงหน้า หมอกริชหันไปหยิบปลัดขิกดุ้นใหญ่แล้วเอาปลัดขิกไล้ไปตามลำตัวของสาวใหญ่ตั้งแต่หน้าไล่ลงมาที่ทรวงอก
หมอกริชใช้ปลักขิกถูไปมาตรงทรวงอกอยู่นานพอสมควรแล้วไล้ผ่านหน้าท้องลงมาถึงโคกหีแล้วถูไปมาตรงร่องหี ทำให้เจ้าของเริ่มมีเสียงครางพร้อมอ้าขาออก แต่หมอกริชใช้ปลัดขิกถูไปมาตามร่องเท่านั้นก่อนจะเลื่อนขึ้นไปที่ถูที่ร่องนมของสาวใหญ่อีกครั้ง แล้วขยับไปถูที่หัวนมสีคล้ำทั้งสองข้าง พร้อมเอานิ้วไปเขี่ยไปที่ร่องหีที่เริ่มจะแฉะ
“ผัวขาทำเถอะเมียทนไม่ไหวแล้ว”
สาวใหญ่ร้องออกมา แต่หมอกริชยังบริกรรมคาถาต่อไปครู่ใหญ่ แล้วมองลงไปยังร่างที่นอนเปลือยด้วยสายตาที่หื่นกระหาย เจ้าของร่างนั้นที่ตาชุ่มฉ่ำไปทั้งสองข้างได้เอามือมาโน้นคอหมอกริชให้ก้มลงมาที่หน้า ริมฝีปากทั้งสองต่างทาบกันสนิทพร้อมกับแลกจูบกันอย่างหิวกระหาย จนตัวของหมอกริชลงมานอนทาบบนตัวของสาวใหญ่ ใบหน้าเลื่อนลงมาที่ลำคอ หมอกริชใช้จมูกไซร้ไปมา ทำให้อีกฝ่ายนั้นครางออกมาไม่หยุดก่อนจะดันหัวหมอกริชให้ลงไปที่ทรวงอก ถึงเต้านมของสาวใหญ่นั้นจะเริ่มหย่อนคล้อย แต่หมอกริชนั้นดูดดื่มเหมือนคนที่หิวกระหาย ดูดสลับไปมาทั้งที่หัวนมสีดำสองเต้าและกัดไปแรงๆทำเอาเจ้าของเต้าร้องครางด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“โอ้ว แบบนั้นละผัวขา อูยยย”
ยิ่งหมอกริชเอานิ้วเขี่ยไปมาตรงร่องที่ชุ่มฉ่ำ ยิ่งทวีความเสียวให้กับสาวใหญ่อย่างมาก ทั้งๆที่ชีวิตเซ็กของเธอในปัจจุบันแบบ 3คนผัวเมียมันก็เต็มอิ่มแล้ว แต่ลีลารักของผู้ชายคนนี้ทำให้เธอไม่เคยลืมและถวิลหาตลอด มันยิ่งกว่าลีลาของบรรหนุ่มบาร์โฮสที่เธอเคยเจอมา เธอดันหัวหมอกริชให้ลงไปด้านล่างพร้อมอ้าขาออก หมอยของเธอนี่เริ่มชื้นด้วยน้ำเงี่ยนของเธอ หมอกริชใช้ปากเล็มไปที่ขนหมอยแล้วค่อยๆลากลิ้นลงมาที่ร่องหี ลิ้นของหมอกริชกวาดเข้าไปในรูหีของสาวใหญ่จนลิ้นไปแตะที่เม็ดแตดทำเอาเธอผวายกก้นขึ้นสูงทันที
“อูวววว ผัวขา เอาเหอะ ทนไม่ไหวแล้ว”
หมอกริชเองก็เต็มทีแล้วรีบลุกขึ้นนั่งเพื่อจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเอง พอได้ยินเสียงเชิญชวนของอีกฝ่าย แล้วดึงตัวของสาวใหญ่ให้ลุกขึ้นมานั่ง ส่วนตัวเองนั้นลุกขึ้นยืนแล้วเอาควยที่แข็งตัวเต็มที่ไปจ่อที่ปากของอีกฝ่าย สาวใหญ่เงยหน้ามองพร้อมเอามือมาจับที่ควยขนาดใหญ่แล้วรูดไปมาก่อนจะเอาลิ้นเลียไปทั่วไล่ลงมาถึงลูกกระโปกก่อนจะเอาปากอม ลีลาการใช้ปากทำเอาหมอกริชนั้นครางออกมา
“อูยย ดูดควยแบบนี้เสียวจริงๆซี๊ดดด”
หมอกริชปล่อยให้อีกฝ่ายใช้ปากบรรเลงลีลารักกับควยตนเองพักใหญ่แล้วค่อยๆถอนออกมา ทำเอาสาวใหญ่นั้นดูจะเสียดายกับควยท่อนใหญ่ที่เธอหลงใหล หมอกริชนั่งลงตรงหน้าเธอ ทำให้เธอนั้นเหยียดขาทั้งสองข้างออก เหมือนกับหมอกริชที่ทำแบบเดียวกัน ทั้งคู่ต่างเลื่อนตัวเข้ามาประชิดกัน ขาของสาวใหญ่เกยไปบนขาของหมอกริช เธอจัดการจับควยของหมอกริชที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายของเธอเข้ามาจ่อที่รูหี ก่อนจะเอามือทั้งสองข้างยันไปบนพรม หมอกริชไม่รอช้าดันควยเข้าไปในรูหีของอีกฝ่ายทันที สาวใหญ่ครางออกมาสุดเสียงพร้อมเด้งรับ ช่องทางที่มันสะดวกอยู่แล้วทำให้หมอกริชกระเด้าอย่างไม่ยั้ง เช่นเดียวกับอีกฝ่ายที่เด้งรับไม่หยดจนเสียงเนื้อกระทบกันไม่หยุด
“เสียวไหม”
หมอกริชถามไปที่สาวใหญ่ซึ่งเธอพยักหน้าพร้อมตอบมาด้วยเสียงอันกระเส่า
“เสียวสิคะผัวขา แรงๆแบบนั้นละ อูยๆๆๆๆ ผัวเย็ดมันจริงๆ”
“เย็ดแบบนี้กับตีฉิ่งแบบไหนเสียวกว่า”
“เย็ดแบบนี้กับผัวนี่ละคะ อูยยย โอ้วผัวขา”
เสียงครางของสาวใหญ่มันกระตุ้นอารมณ์ของหมอกริชได้อย่างดีจึงกระเด้าไม่ยั้ง และอีกฝ่ายนั้นตอบสนองอย่างดีทำให้บทรักของทั้งคู่นั้นดุเดือดอย่างมาก จนสาวใหญ่ขยับตัวขึ้นมาอยู่บนหน้าขาหมอกริชแล้วเอามือทั้งสองมาโอบรอบคอหมอกริชส่วนหมอกริชเอามือมาโอบรอบเอวที่หนาของเธอ ก่อนที่เธอจะขย่มขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง จนทั้งคู่ไปถึงจุดหมายพร้อมๆกัน เธอซบลงมาที่บ่าหมอหมอกริชอยู่ครู่ใหญ่แล้วยกตัวออกมาเหมือนกับหมอกริชที่ขยับถอน ควยที่อ่อนนุ่มออกจากรูหีของสาวใหญ่แล้วค่อยๆเอนตัวลงไปนอนพร้อมหายใจถี่ๆ ส่วนสาวใหญ่นั้น ขยับตัวตามมาแล้วลงไปนอนข้างๆหมอกริชโดยเอาหน้ามานอนหนุนที่ไหล่หมอกริช
“หมดแรงแล้วหรือไง เมียยังไม่อิ่มเลย”
เธอถามพร้อมเอามือลูบไปมาบนลำตัวหมอกริช
“ขอพักหน่อยแล้วจะจัดให้ถึงใจเหมือนทุกครั้ง”
หมอกริชตอบพร้อมหลับตาพักเอาแรง มันมีความรู้สึกเหนื่อยอ่อนอยู่พอสมควร จากที่ไม่เคยเป็นแบบนี้มันคิดว่าช่วงนี้มันคงพักผ่อนน้อยเลยมีอาการแบบนี้ เวลาผ่านไปครู่ใหญ่สาวใหญ่ที่นอนหนุนไหล่มันอยู่ เธอยังไม่อิ่มจากรสรักครั้งแรก เธอเอามือจับควยที่อ่อนตัวของหมอแล้วรูดไปมาอย่างเบาๆ แต่หมอกริชยังนอนนิ่งอยู่ เธอจึงพลิกตัวขึ้นมานอนทาบแล้วเอาริมฝีปากลงไปทาบ ซึ่งหมอกริชนั้นจูบตอบพร้อมเอามือทั้งสองข้างของมันลูบไปตามแผ่นหลังของสาวใหญ่ไล่ลงมาจนถึงก้นมันบีบไปแรงๆเพราะอารมณ์ของมันเริ่มตื่นขึ้นมา สาวใหญ่จึงเลื่อนหน้าลงมาที่หัวนมของมัน เธอใช้ริมฝีปากดูดสลับไปมาทั้งสองข้าง ทำให้หมอกริชครางออกมา มันปล่อยให้ทาสกามของมันใช้ปากกับลิ้นที่หัวนมมันอยู่นานพอสมควร จนเธอเลื่อนหน้าลงไปด้านล่าง ควยที่ยังมีคราบน้ำกามของมันกับเธอติดอยู่ถูกลิ้นเธอเลียทำความสะอาดไปจนหมด
“ซี๊ดดด”
เสียงครางของมันดังออกมา เมื่อลิ้นของสาวใหญ่ไล่ลงไปที่ลูกกระโปก เธอเลียไปทั้งสองข้างก่อนจะริมฝีปากเม้มไปเบาๆพร้อมเอามือรูดไปยังควยที่เริ่มจะแข็งตัว เธอใช้ลิ้นไล้ไปที่ลำควยอีกครั้งจนถึงส่วนหัว ลิ้นของสาวใหญ่เลียไปทั่วส่วนหัวแล้วถึงเอาปากครอบไปที่ควยของหมอกริช ด้วยลีลาการใช้ปากขั้นเซียน ทำให้ควยของหมอกริชแข็งตัวขึ้นมาทันที เธออมควยหมอกริชจนเริ่มเมื่อยปาก เธอจึงเงยหน้าขึ้นไปมองหมอกริชที่มองลงมา สาวใหญ่ส่งสายตาให้หมอกริชแล้วขยับตัวไปนอนหงายๆตัวหมอกริช แต่เอายังเอามือมาลูบคลำควยที่แข็งตัวไปมา หมอกริชรู้ดีว่าเธอต้องการอะไร จึงขยับตัวลุกขึ้นนั่งแล้วพลิกตัวไปหาเธอ หมอกริชจัดการเอาขาทั้งสองข้างของเธอมาพาดบนบ่า แล้วหันหน้าเอาปากไปจูบที่ขาของเธอทั้งสองข้างสลับไปมา ก่อนจะเอาควยไปจ่อที่รูตูดของเธอแล้วดันควยเข้าไปทันที
“อู้ววว แบบนั้นละผัวขา 2 รูเลยก็ได้”
เธอร้องออกมาด้วยความเสียว หมอกริชกระเด้าตูดเธออีก2-3 ครั้งแล้วหันไปหยิบปลัดขิกเอามาจ่อที่รูหีเธอก่อนจะเขี่ยไปมาที่ร่องหี ที่ยังเลอะไปด้วยคราบน้ำกาม เพื่อให้คราบน้ำกามชโลมไปที่ปลัดขิกแล้วถึงค่อยๆดันปลัดขิกเข้าไปในรูหีของทาสกาม แล้วชักเข้าออกสลับกับจังหวะการกระเด้าตูด ทำเอาสาวใหญ่ตัวนั้นส่ายไปมาสลับกับเด้งรับพร้อมกับเสียงครางที่ดังออกมาไม่หยุด หมอกริชจัดให้กับเธออย่างถึงอกถึงใจเหมือนทุกครั้ง ลีลาการเย็ดที่บรรดาหนุ่มๆบาร์โฮสที่เธอเคยใช้บริการนั้นเทียบไม่ติดกับหมอกริชคนนี้ เธอครางเรียกผัวไม่หยุดจากเสียวที่ได้รับ 2 รูพร้อมๆ จนหมอกริชเย็ดเธอไปถึงจุดหมายอีกครั้ง หลังจากที่ชำระร่างกายเรียบร้อย เธอเอาเงินค่าทำพิธีให้หมอกริช ซึ่งก่อนที่เธอจะลากลับ หมอกริชได้บอกเธอ
“ครั้งหน้าอย่าลืมพาอีกคนมาด้วยนะ มันจะได้ขลังกว่านี้”
“แหมอยากให้ขลัง หรืออยากทำเซ็กหมู่แบบ 3 คน ผัวเมียคะ”
อีกฝ่ายบอกอย่างรู้ทัน
“ทั้ง 2อย่างนั่นแหละ ทั้งขลังทั้งเสียว”
หมอกริชตอบพร้อมเอามือไปลูบคลำที่ทรวงอกของเธอไปมา
“งั้นอาทิตย์หน้าละกันนะผัวขา พอดีผัวที่บ้านต้องไปทำงานที่ต่างประเทศเกือบครึ่งเดือน จะได้พาน้องเขามาคลายเหงากับผัวที่นี่”
เธอบอกทิ้งท้ายก่อนจะลากลับ หมอกริชมองตามไปที่สะโพกอันอวบอัด พร้อมรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ เงินที่ได้มาครั้งนี้มันมากโขอยู่มันมองไปที่รูปวาดพญายักษ์พร้อมส่งจิตไปว่ามันทำเมถุนสังเวยให้อีกครั้ง จนช่วงค่ำตอนแรกมันอยากจะเรียก อนงนาฏกับเพียงขวัญมาสนองตัณหามัน แต่มันรู้สึกว่าร่างกายมันอ่อนเพลียอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทำให้มันเข้านอนและหลับไปทันทีแต่รับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่ดังในดวงจิตของมัน เป็นเสียงหัวเราะที่ดังอย่างเย้ยหยัน ทำให้มันลืมตาขึ้นมามองไปที่ปลายเตียง มันเห็นเงาดำๆยืนอยู่ปลายเตียง มันพยายามจะขยับตัวแต่มันขยับไม่ได้
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน