คุยก่อนอ่าน:
ตอนนี้เข้าพาร์ทของจิ๋วเต็มตัว
หลายคนคอยเชียร์สาวร่างเล็กคนนี้อยู่
มาดูกันว่าจิ๋วจะตกลงเข้าร่วมวงการ FWB
ไปอีกคนไหม
ขอบคุณทุกการติดตามครับ
ตอนนี้เรื่องนี้มีให้อ่านใน
readawrite และ ธัญวลัย แล้ว
ใครใช้ทั้งสองเว็บนี้อยู่ ฝากติดตามด้วยนะครับ
ตอนล่าสุดเปิดให้อ่านฟรีครับ
Readawrite:ธัญวลัย:####################
The Reunion : มิตรภาพ สายสัมพันธ์ ความปรารถนา ตอนที่ 13“ไว้ใจได้ครับพี่ เดี๋ยวผมดูแลแทนให้ครับ” โจวางสายพร้อมมองหาที่นั่งเพื่อรอเวลาขึ้นเครื่องในอีก 1 ชั่วโมงข้างหน้า
แม้โจจะไม่ชอบการทำงานในสถานการณ์ฉุกละหุก แต่เมื่อผู้ที่มีตำแหน่งเป็นทั้งเจ้าของบริษัท เจ้านาย และรุ่นพี่ที่เคารพ ติดธุระสำคัญจนต้องเอ่ยปากขอให้ช่วยบินไปเชียงใหม่เพื่อเจรจากับลูกค้าแทน เขาก็รับปากทันทีด้วยความเต็มใจ แม้จะต้องเริ่มศึกษารายละเอียดโครงการตั้งแต่ต้น ยังดีที่การประชุมมีกำหนดช่วงสายของวันพรุ่งนี้ เขายังมีเวลาเตรียมตัวอีกทั้งวันทั้งคืน
ชายหนุ่มตั้งใจจะเริ่มศึกษารายละเอียดโครงการจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดอีเมล์ แต่แล้วการแจ้งเตือนจากไลน์ก็หันเหความสนใจจากเขาจนหมด
‘ต้องไปเชียงใหม่จริงหรอ เย็นนี้อุตส่าห์นัดกับจิ๋วไว้แล้วนะเนี่ย’ หวานส่งข้อความตอบกลับหลังจากรู้ว่าโจจะต้องบินด่วนขึ้นเหนือ
‘ตอนนี้อยู่สนามบินเนี่ย แล้วอย่าไปแอบตกลงอะไรกันเองสองคนล่ะ’ โจพิมพ์ดักคอทันทีที่รู้โปรแกรมนัดของหวาน
‘เรื่องบนเตียงของคนสองคน คนนอกไม่ยุ่งอยู่แล้วน่า ไปทำงานต่อละ เดินทางปลอดภัยนะ’ หวานทิ้งข้อความไว้แล้วกลับไปสนใจงานต่อ
คำยืนยันว่าจะไม่ยุ่งจากหวาน ไม่ได้ทำให้โจเชื่อแม้แต่น้อย เมื่อคนเจ้าแผนการดูท่าจะสนุกกับการจับคู่ให้เขากับจิ๋วเสียเหลือเกิน ว่าแล้วก็นึกไปถึงบทสนทนาที่เพิ่งคุยกันเมื่อคืน
“จะให้โจกับจิ๋วมีอะไรกันเนี่ยนะ” โจอุทานเสียงดังเมื่อได้รู้เจตนาของหวาน
“จะตกใจอะไร หน้าตาจิ๋วคงไม่ด้อยไปกว่าสาวๆ หลายคนที่เคยควงหรอกมั้ง” ด้วยหน้าตาและความขาวของจิ๋ว ทำให้หวานมั่นใจว่าเพื่อนไม่น่าจะเป็นรองสาวๆ ที่นายโจเคยผ่านมาแน่นอน
“ก็จริง แต่มันไม่ใช่อย่างนั้นไง” โจยอมรับว่าเรื่องหน้าตาจิ๋วไม่เป็นรองใคร หรือแม้รูปร่างไซส์มินิจะทำให้ช่วงบนเล็กตามไปด้วย แต่ก็ถูกทดแทนด้วยช่วงล่างที่ช่างดึงดูดเพศตรงข้าม ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยคิดเกินเลยกับเพื่อนสนิทคนนี้
“อะไรที่ไม่ใช่อย่างนั้น จะบอกว่าที่แอบมองก้นมาตั้งแต่เรียน แถมวันงานเลี้ยงรุ่นก็ยังแอบมองตั้งหลายหน แบบนี้ไม่ได้คิดอะไรนะ…หรอ?” หวานตั้งคำถามจากสิ่งที่เธอเห็น
“มองอ่ะมองจริง แต่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ” โจยืนยันและพยายามโน้มน้าวให้หวานเชื่อ
“แล้วใจคอจะไม่ช่วยเพื่อนหน่อยหรอ ทั้งที่รู้ว่าช่วยได้” หวานปล่อยไม้ตายพร้อมยกเหตุผลประกอบ
จากการพูดคุยเปิดใจกับจิ๋วทำให้หวานสรุปได้ว่าตอนนี้เพื่อนสาวปิดใจสนิทเรื่องผู้ชาย เนื่องจากเรื่องราวในอดีตส่งผลให้เธอไม่ต้องการแบกรับความคาดหวังในความสัมพันธ์ใดๆ จนหันไปโฟกัสกับความสำเร็จเรื่องงานแทน
ทั้งที่จริงแล้วลึกๆ จิ๋วก็ยังโหยหาและมีความต้องการเรื่องเพศอยู่ ยิ่งเมื่อเธอเลือกปฏิเสธการมีเซ็กซ์กับคนแปลกหน้า จึงทำให้ของเล่นกลายเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปลอดปล่อยจากความต้องการภายใน ซึ่งจะยิ่งพาให้จิ๋วออกห่างจากความสุขที่แท้จริงของเซ็กซ์ที่เธอสมควรได้รู้จัก
ดังนั้นทางเดียวที่จะช่วยจิ๋วได้ก็คือ การเรียนรู้ความสุขที่แท้จริงจากผู้ชายที่มากประสบการณ์และสามารถไว้ใจได้ ซึ่งคงไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเพื่อนสนิทอย่างโจอีกแล้ว
“แล้วแน่ใจได้ไงว่าจิ๋วจะเห็นดีด้วย” โจทักเนื่องจากรู้นิสัยจิ๋วดีว่าถ้าเป็นเรื่องที่เห็นต่าง เธอพร้อมค้านหัวชนฝา ดีไม่ดีอาจถึงขั้นทำให้ผิดใจกันด้วยซ้ำ
“ตอนแรกที่หวานบอกจะแนะนำผู้ชายให้ จิ๋วปฏิเสธทันทีเลย แต่พอรู้ว่าคนนั้นคือโจ จิ๋วกลับบอกว่า ‘โจคงไม่สนใจหรอก’ แบบนี้หมายความว่าไง ลองคิดดูนะ” หวานเล่าถึงการแสดงออกของจิ๋วที่เธอเจอมากับตัว
โจคิดทบทวนเรื่องจิ๋วทั้งหมด โดยเฉพาะเรื่องพฤติกรรมที่เพิ่งได้ยิน ซึ่งชัดเจนว่าจิ๋วไม่ได้ปฏิเสธเขา แต่ระหว่างที่กำลังคิดอยู่เพลินๆ ก็มีเรื่องให้โจต้องสะดุดกลางคัน
“ปากบอกไม่คิดไม่คิด แล้วทำไมถึงได้ตั้งโด่ขนาดนี้เนี่ย” หวานกระเซ้าพร้อมลูบท่อนเอ็นแข็งเบาๆ
“ถ้าไม่หยุด เดี๋ยวมียกใหม่ไม่รู้ด้วยนะ” โจขู่จะฉีกข้อตกลงหากหวานยังไม่ยอมหยุดมือ
“คืนนี้ทนไปก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จัดคาปากให้แต่เช้าเลย” หวานละมือจากดุ้นอวบแล้วเปลี่ยนมากอดที่เอวแทนจนหลับไป
เสียงประกาศเรียกผู้โดยสารขึ้นเครื่องดึงให้โจกลับมาอยู่กับปัจจุบัน เขากำลังลังเลว่าจะโทรหาใครบางคนดีไหม เธอคือผู้หญิงที่เขาจะนัดเจอทุกครั้งยามไปเยือนเชียงใหม่ ในที่สุดชายหนุ่มก็เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าโดยไม่ได้โทรออก แล้วมุ่งหน้าเดินขึ้นเครื่องตามลำพัง
¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤
เย็นวันนั้นหวานและจิ๋วนัดเจอกันโดยเป้าหมายอยู่ที่อัลบั้มรูปถ่ายสมัยมัธยมซึ่งจิ๋วเป็นตากล้องเอง หวานจึงชวนทำอาหารมื้อเย็นกินกันที่ห้องจิ๋วพร้อมนำเสนอเมนูสปาเก็ตตี้คาโบนาร่า เมื่อผ่านความเห็นชอบจากเจ้าของห้องทั้งคู่จึงนัดเจอกันที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้คอนโด
สองสาวเลือกซื้อวัตถุดิบ ขนมของว่างและผลไม้อย่างจุใจ จนต้องช่วยกันหิ้วถุงเต็มไม้เต็มมือขึ้นคอนโด หลังรื้อฟื้นความหลังผ่านรูปถ่ายอยู่เป็นนาน หวานก็อาสาโชว์ฝีมือการปรุงอาหารที่สั่งสมวิชามาจากเมืองนอก ไม่นานเมนูแสนอร่อยก็ถูกเสิร์ฟพร้อมรับประทาน
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“อร่อยสู้ร้านอาหารได้สบายเลยนะเนี่ย” จิ๋วเอ่ยปากชมระหว่างนั่งกินอย่างเป็นกันเอง โดยใช้โต๊ะกลางโซฟาประหนึ่งเป็นโต๊ะอาหาร ตามประสาสาวโสดที่ใช้ชีวิตลำพัง
“อย่าชมเยอะ เดี๋ยวลอยติดเพดานกันพอดี” หวานพูดเบรกทั้งที่กำลังยิ้มภูมิใจในคำชมของเพื่อน
“ไม่ได้แกล้งชมนะ หวานทำอร่อยจริงๆ ตอนอยู่อเมริกาคงฝึกทำให้เอริคกินบ่อยเลยมั้งเนี่ย” จิ๋วคาดการณ์ว่าเอริคน่าจะมีส่วนช่วยในความอร่อยไม่มากก็น้อย
“ตอนอยู่ที่โน้นก็นานๆ ครั้งถึงจะได้ทำอาหารกินกันเอง แต่ทุกครั้งที่ได้ทำเอริคก็มักจะรีเควสพาสต้านี่แหละ” เมื่อได้ทำบ่อยๆ หวานจึงยกให้อาหารสัญชาติอิตาเลี่ยนเป็นเมนูประจำตัวเธอ
ไม่เพียงแค่เรื่องอาหารเท่านั้น หวานยังเล่าถึงสิ่งต่างๆ ที่เอริคค่อยซัพพอร์ตเธอไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว แถมยังสนับสนุนเผื่อมาถึงคนรอบข้างอย่างน้องชายของเธอด้วย
“ยิ่งฟังยิ่งอิจฉา ฝากถามเอริคที่นะว่าพอจะมีเพื่อนสายซัพพอร์ตที่สนใจสาวเอเชียตัวเล็กๆ แนะนำให้รู้จักสักคนสองคนไหม” จิ๋วถามทีเล่นทีจริง
“แล้วคนที่หวานแนะนำไปวันก่อน ไม่สนใจบ้างหรอ” หวานได้โอกาสก็ไม่ลืมที่จะชง
“อย่างนายโจเนี่ยนะ คงได้ตีกันมากกว่าจะช่วยกันแน่” จิ๋วบ่นถึงคู่ปรับที่มีประวัติกันมาอย่างโชกโชน
“ก็ไม่ได้บอกให้เป็นแฟนสักหน่อย แค่ให้คอยช่วยกันเรื่องบนเตียงเท่านั้น เพราะเท่าที่ได้สัมผัสมาเอริคกับโจก็คล้ายกันหลายอย่างอยู่ ทั้งนิสัยใจคอ ชอบช่วยเหลือชอบนึกถึงคนอื่น แถมเรื่องเซ็กซ์ก็ดีไม่แพ้กัน” หวานอวยทั้งแฟนและเพื่อนคู่ขาไปพร้อมๆ กัน
“แต่เอริคก็ใจกว้างจังนะเรื่องโจ” จิ๋วพยายามเปลี่ยนเรื่องให้พ้นตัวเอง
“โจไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่หวานมีเซ็กซ์ด้วยหลังเป็นแฟนกับเอริคนะ ตอนอยู่ที่อเมริกาหวานเคยมีเซ็กซ์กับเพื่อนของเอริคมาแล้ว โดยเอริคเป็นคนต้นคิดด้วย แถมยังถึงขั้นสวิงกิ้งกันด้วยนะ เซ็กซ์มันไม่ใช่เรื่องถูกผิด แต่เป็นเรื่องของรสนิยม” หวานรู้สึกได้ว่าจิ๋วดูประหลาดใจกับเรื่องที่เพิ่งได้ยิน
สาวนักเรียนนอกเล่าต่อว่า หลังจากย้ายกลับมาอยู่เมืองไทย เธอก็ไม่เคยมีเซ็กซ์กับคนอื่นอีก นอกจากรอให้เอริคบินมาหา แล้วครั้งหนึ่งหลังเอริคบินกลับไปเขาก็ได้ออกปากให้เธอหาคู่ขาคู่นอนได้ โดยเสนอตัวว่าจะแนะนำเพื่อนชาวต่างชาติให้ด้วยซ้ำ แต่หวานปฏิเสธและขอเป็นคนหาเอง
หวานเข้าใจความรู้สึกของจิ๋วดีที่ปฏิเสธความสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า เพราะเธอเองก็ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ เหมือนกัน เธอลองทำความรู้จักกับหลายคนที่ใกล้ชิดด้วยก็ไม่มีใครสอบผ่าน จนเมื่อได้เจอกับจิ๋วอีกครั้ง รวมทั้งได้รู้เรื่องงานเลี้ยงรุ่น ชื่อของโจจึงแทรกเข้ามาอยู่ในลำดับแรกของลิสต์
“หวานรู้นะว่าตอนนี้จิ๋วกำลังสนุกกับชีวิตอิสระ ไม่ได้อยากมีแฟน ไม่อยากมีใคร แต่ถึงอย่างไรเรื่องเซ็กซ์ก็เป็นสิ่งที่ยังต้องการอยู่ดี ดังนั้นการมี Friend with benefit จึงน่าจะเป็นคำตอบที่ลงตัวสำหรับจิ๋วนะ ไม่ต้องลงทุนกับความสัมพันธ์ แต่ได้เซ็กซ์ตามที่ตัวเองปรารถนา” หวานร่ายยาวถึงสิ่งที่เธอคิดเกี่ยวกับจิ๋ว
จิ๋วนั่งฟังแล้วอดทึ่งกับประสบการณ์และความคิดของหวานไม่ได้ เธอยอมรับว่ามีหลายมุมมองที่ไม่เคยนึกถึงมาก่อน จนตอนนี้เธอเริ่มคล้อยตามคำแนะนำของเพื่อนสาวแล้ว
“การเลือกใครสักคนมาเป็นคู่นอนโดยที่สามารถไว้ใจได้ มันไม่ง่ายเลยนะถ้ามองหาจากคนแปลกหน้า แต่จะง่ายมากถ้าเลือกจากคนที่เราชอบ” หวานยกประสบการณ์ส่วนตัวมาอธิบาย
“หวานรู้นะว่าสมัยเรียน จิ๋วก็เคยแอบชอบโจเหมือนกัน”
 
.....
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน