หลังจากออกมาจากสนามกอลฟ์แล้วผมก็ขับรถพาเธอไปรับลูกที่ศูนย์รับเลี้ยงและให้ค่าล่วงเวลาผู้ดูแล ก่อนจะพาเธอไปหาเจ้าหนี้เพื่อเคลียร์กัน เมื่อไปถึงผมก็ให้เธอกับลูกรออยู่ที่รถห่างออกไปจากบ้านเจ้าหนี้หน่อย เผื่อมีเสียงดังจะได้ไม่ได้ยินนัก
ผมเคาะประตูและบอกคนเปิดประตูไปว่าผมมาจ่ายหนี้ให้กิ๊ป แล้วมันก็พาผมไปที่กลางบ้านที่ทำเหมือนเป็นสำนักงานมีพวกลูกน้องหน้าตาดูไม่นาไว้ใจราวๆ 5-6 คนยืนล้อมผมไว้ เมื่อเจอหัวหน้าผมก็ยื่นปึกธนบัตรหนึ่งพันบาท หนาๆ 3-4 ปึกออกมาจากกระเป๋า โยนไปตรงโต๊ะของมัน
“เอ้านี้ ค่าหนี้ส่วนที่เหลือดอกเบี้ยกับทิปให้พวกแก ถือว่าเธอหมดหนี้กับแกแล้วนะ” หลังจากมันจ้องดูกองเงินที่มากกว่าจำนวนที่กิ๊ปยืมไปจำนวนมาก สลับกับมองผมอึ้งๆ ก่อนจะรีบบอกว่า
“เดี๋ยว ที่มึงคืนมานะ แค่ต้นกับดอกงวดแรกยังเหลือ งวดที่สองกับงวดที่สามอีกโว้ย รุ้จักมั้ยดอกเบี้ยทบต้นทบดอก”
“อ้อ….งั้นจะเอาอีกเท่าไหร่ละ หรือ อยากได้อะไรกันละ” ผมยิ้มมองเข้าไปที่ตาของเจ้าหนี้หน้าอุบาวท์
“หึหึหึหึ เรื่องเงินกูก็อยากได้เพิ่ม แต่กูขอเอาอีนั่นก่อน ความจริงที่มึงให้ก็เกินดอกเบี้ยทั้งหมดไปแล้ว ทีแรกกูว่าจะเอาอีนั่นมอมยาเพื่อขายเสี่ยหลังพวกูจัดการมันแล้ว แต่มึงดันมางั้นกูจะไถเงินมึงจนหมดแล้วค่อยไปลากอีนั่นถึงบ้าน…. ทำไมกูพูดออกมาวะ” มันทำหน้าเหวอหลังพ่นเรื่องชั่วๆ มายกใหญ่
“หืมมม…งั้นมึงละ เห็นด้วยกับที่ไอนี่พูดมั้ย” ผมหันไปถามลูกน้องร่างใหญ่หัวโล้นด้านข้าง
“กูไม่สนใจอีชะนีนั้นหรอกย๊ะ ชั้นกับพี่เดชตรงโน้นต้องมาฝืนใจเอาพวกชะนีเพื่อเอาใจพี่เปี๊ยก นี่ถ้าใช้หนี้พี่เขาหมด ชั้นกับพี่เดชจะหนีไปหาผัวเพิ่มอีกละ….ว๊ายยยย” ไอลูกน้องหัวล้านหน้าหนวดร้องลั่นหน้าถอดสี
“้งั้นเหรอ…มีใครในนี้ชอบสิ่งที่มันทำอีกไหม” ผมหันไปมองรอบๆ แต่ไม่มีใครกล้าสบตาผมเลย
ผมจึงกลับไปมองตาไอหัวหน้าอีกรอบก่อนจะพูดว่า “ฟังกูนะ….รับเงินนี้ไป แล้วอย่ามายุ่งกับพวกเธออีก ส่วนพวกมึงถ้าทำตัวดีๆ กูอาจจะเรียกใช้งานพวกมึงอีก เข้าใจนะ” แล้วผมก็เดินออกมา
11.25 น.
หลังจากเคลียร์กับเจ้าหนี้แล้วและสัญญาว่าเธอจปลอดภัยไม่ต้องโดนทวงอีก เธอก็ขอบคุณผมใหญ่ ก่อนผมจะถามเธอว่าจะเอาไงต่อ เธอก้มลงกอดลูกสาวแน่นก่อนบอกว่าจะไปนอนห้องเพื่อน เพราะข้าวของส่วนใหญ่ถูกผัวเอาไปขายหมดแล้วแถมบ้านยังข้างค่าเช้าทำให้ถูกล๊อคอีก ผมจึงให้เธอมาที่คอนโดผมก่อนค่อยคิด
“คืนนี้เราไปนอนที่บ้านคุณลุงกันนะค่ะน้องเก๋” ดูเธอพูดดีกับลูกเธอมาก ส่วนน้องเก๋มองหน้าผมด้วยตากลมโตใสซื่อ ก่อนะจะรับเสียงใส “ค่าาา” อืมมมม โตมามีแววสวยเหมือนแม่นะ
11.55 น.
ในคอนโดสุดหรูตั้งอยู่กลางแม่น้ำจำนวนห้องมีไม่กี่ยูนิต ในชั้นบนสุดเป็นห้องเพนท์เฮ้าส์ (Penthouses) ของผม พอเรามาถึงห้องของผมจากลิฟท์และเก็บข้าวของเรียบร้อยแล้ว (เธอพกกระเป๋าเสื้อผ้ามาที่ทำงานเลย) เธอก็ขอตัวไปอาบน้ำให้กับลูกเพื่อเตรียมตัวเข้านอน หลังจากเธอเข้าไปห้องน้ำแล้ว โดยที่ไม่รู้เลยว่าผนังกั้นระหว่างโซนอาบน้ำอันกว้างขวางกับชักโครกที่ดูเหมือนจะเป็นกระจกบานใหญ่ทึบด้านเดียวนั้น มันจะเป็นผนังกระจกแบบพิเศษจากอิตาลีที่เมื่อกดสวิตช์แล้วจะสามารถมองเห็นด้านอาบน้ำได้ โดยอีกด้านจะไม่เห็น
เมื่อผมกดสวิตช์ ภาพที่เห็นต้องทำให้ลำควยผมพองคับกางเกงทันที เมื่อคุณแม่ยังสาวแก้ผ้าอาบน้ำกับลูกสาววัยกระเตาะ ร่างเปลือยเปล่าเพรียวบางแต่กลับเว้าโค้งสมบูรณ์กับร่างเล็กๆ แบบเด็กๆ กำลังถูครีมอาบน้ำราคาแพงให้กันอยู่ ฟองสบู่ที่เกาะอยู่บนเนินเล็กๆ ขาวเนียนไร้เส้นขนตัดกับเนินหีอวบใหญ่ที่มีเส้นไหมสีดำขลับปิดอยู่บนเนิน หัวนมสีน้ำตาลบนยอดอกขนาดพอดีมือกับนมแบนๆ เรียบไม่มีเค้าการเติบโตหัวนมยังไม่ออกมามีฟองครีมสีขาวไหลลงไปอยู่ ผมเห็นก็ทนไม่ไหวถอดเสื้อผ้าเปลือยกายเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปทันที
7.30น.
ตื่นมาตอนเช้า ไอผมก็เปลือยเปล่านอนพาดอยู่ตรงโซฟาขนาดใหญ่ ก่อนจะได้กลิ่นของอาหารลอยมา เป็นกิ๊ปกำลังทำอาหาร โดยมีเก๋กำลังนั่งกินข้าวอยู่
จากนั้นผมก็เข้าไปกอดกิ๊ปจากทางด้านหลัง เธอใส่เพียงเสื้อยืดของผม คงรีบลุกมาทำข้าวให้ลูก ผมหอมแก้มเธอไปทีก่อนถามว่าข้าวเช้ามีอะไร
“อย่าาาานะ ลูกมองอยู่ หนูทำไส้กรอกไข่ดาวไว้ให้นะ”
“อยากกินหอยนี่มากกว่า” ผมแกล้งแตะตรงร่องหีเบาๆ แต่ก็ทำให้เธอสะดุ้งเริ่มบดก้นกับดุ้นของผม แหมมันน่าล้างหน้าไก่ยามเช้าจริง ๆ
เรานั่งกินข้าวเช้ากันเพราะไม่อยากแสดงหนังสดให้เด็กดู ก่อนเธอจะถามผมอายๆ ว่า “พี่จะเอายังไงกับพวกหนู”
“ก็เอาเหมือนทุกทีนั่นละ”
“บ้า ไม่ใช่พี่ พี่ช่วยพวกหนูทั้งครอบครัวขนาดนี้แล้วอยากได้อะไรหรืออยากให้หนูเป็นเมียน้อยหรอ” เธอลดเสียงเบาลงตรงเมืยน้อยคงกลัวลูกได้ยิน
“ก็ยังไม่รู้นะ หรือเธอไม่ต้องการละ” เธอหน้าแดงไม่ตอบก้มหน้าลง แล้วน้องเก๋ก็ถามโพล่งขึ้นมา
“คุณลุง เป็นอะไรกับ คุณแม่เหรอคะ”
ผมนิ่งไปเล็กน้อย
“เราเป็นครอบครัวกันจ่ะ เพราะงั้นลุงก็เป็นครอบครัวของหนูด้วยไงค่ะ” ตอบงี้ก่อนไม่อยากอธิบายเด็กมาก ส่วนกิ๊ปไม่พูดอะไร
ผมไปส่งเก๋ที่โรงเรียนพร้อมกับกิ๊ป ก่อนจะพาเธอไปโรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมแม่เธอ ตลอดทางเธอนั่งเงียบมาตลอดส่วนผมก็ไม่ได้พูดอะไร แค่นึกว่า ที่ผมช่วยเธอกับการมีอะไรกับเธอมันก็ไม่ได้เป็นการวางแผนอะไรเลย เพียงแค่ช่วยตามกำลังที่มีส่วนอื่น ๆ ก็แค่ผลพลอยได้
พอมาถึงโรงพยาบาลเธอถึงค่อยถามคำถามกับผม
“พี่เป็นใครกันแน่”
นั่นนะสิ
อยากลองทำแบบหนังเรื่อง Tenet ดูว่าจะเขียนไปได้ไกลแค่ไหนโดยไม่มีชื่อพระเอก
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน