ตอนที่ 2 มาช้าหน่อย ต้องขออภัยครับ
เนื่องจากต้นฉบับที่พิมพ์ไว้หายไป ผมเลยต้องเริ่มต้นใหม่หมด
....
ภาพประกอบทั้งหมด ผมสร้างด้วย AI หากบังเอิญภาพไปตรงกับใคร
ต้องขออภัยในที่นี้ด้วยครับ ไม่มีเจตนา
........
สุดขอบฟ้า ตอนที่ 2



รถทั้ง 3 คันในที่เกิดเหตุ ไม่มีกล้องหน้ารถ พอที่จะเป็นหลักฐาน คนในรถเก๋ง ตายด้วย .45 ชาย อีก 4 คนตายด้วย 9 ม.ม. ความที่ชายในรถเก๋ง เป็นเจ้าของโรงโม่หิน ที่มีข้อขัดแย้ง ทางธุรกิจกับหลายฝ่าย ตำรวจจึงตั้งข้อสงสัยว่าน่าจะเป็นประเด็นความขัดแย้งทางธุรกิจ สิ่งหนึ่ง ที่ตำรวจไม่เข้าใจ คือ ใคร เป็นคนส่งมือปืนทั้ง 4 ไปเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้........



...." พ่อว่าแกควรจะช่วยเหลือเด็ก อีฟ นี่แล้วละ ทศ...."  พระแก่ กล่าวขึ้น หลังจากที่ได้สอบซัก และสืบค้นข้อมูล ความเป็นไปเป็นมา ของน้องอีฟ 

..." ครับ....." ลุงทศ กล่าวรับคำสั้นๆ ง่ายๆ

..." เอาแค่ให้เด็กนี่ปลอดภัยก็พอ....."  พระแก่ ยื่นไอแพด ให้ ชายชาวบ้าน นามลุงทศ ลุงทศเลื่อนดูข้อมูล คนตาย พ่อแม่ ของน้องอีฟ  .หรือ...เด็กหญิงไปรดา.....

...."ว่าไงหนู...... จะให้ลุงช่วยพากลับไปหาญาติๆ หรือ ให้ลุงพาไปหลบก่อน แล้วค่อยออกตามหาพ่อแม่....." ลุงทศกล่าวกับเด็กน้อย.... น้องอีฟนั่งนิ่ง น้ำตาคลอ ไม่รู้จะตอบเช่นไร แน่นอนละ พ่อ แม่ ตอนนี้ ไม่ปลอดภัย เพื่อนพ่อที่มารับ ขนาดเป็นผู้มีอิธิพลคนหนึ่ง ก็ถูกฆ่าตาย  ลุงคนนี้ กับพระและแม่ชีที่นี่ เธอก็เพิ่งได้มารู้จักแค่วันเดียว  มันสุดที่ เด็กน้อย จะตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง

    ......" พ่อเด็กเสียชีวิตแล้ว  ส่วนแม่ อยู่ในฐานะถูกลักพาตัว....." พระแก่ กล่าวเบาๆ กับแม่ชี

..........." หนูควร ไปหลบที่ไหนสักพัก แล้วค่อย สืบตามหาแม่...." แม่ชีกล่าวกับน้องอีฟ "ไม่ต้องกลัว ลุงทศ เค้าเป็นคนดี และคุ้มครองหนูได้แน่นอน..."

..........."  ค่ะ...คุณยาย..." น้องอีฟ กล่าวเบาๆ พลางหันไปมองทางลุงทศ  เรื่องคุ้มครอง เธอเชื่อว่าลุงทศจะคุ้มครองเธอได้ เพราะเธอเห็นมาแล้ว เมื่อวาน หากไม่ได้ลุงคนนี้ช่วย ก็ไม่รู้ว่าชีวิตของเธอจะเป็นตายเช่นไร....

.....................สำนักสงค์กลางป่าแห่งนี้ ไม่มีคลื่นโทรศัพท์  แต่ มี Internet ดาวเทียม พระที่นี่ กระทั่งชายชาวบ้านอย่างลุงทศ มีไอแพด ใช้งาน หากคนนอกมาพบเจอ คงอดสงสัยในความเป็นไปเป็นมาไม่ได้

......" พรุ่งนี้ ลุงจะพาหนู ไปหลบอยู่อยู่ที่บ้าน กับแม่ของลุง....." ลุงทศ กล่าวเบา ๆ กับน้องอีฟ

....." ที่ไหนคะ..."

...."อีสานไต้...." ลุงทศตอบ ขณะลุกยืน พลางหันไปทางแม่ชี..." รบกวนคุณแม่ หาเสื้อผ้าให้เด็กนี่เปลี่ยนด้วยนะครับ ถ้าไม่มี ก็เป็นชุดขาวจำศีลก็ได นี่ใส่ชุดนักเรียนแต่เมื่อวานแล้ว  เดี๋ยวพรุ่งนี้  ผมจะหาให้ใหม่ เอง

....." ไปลูก......" แม่ชีกล่าวขยับจะลุกบ้าง  ........แล้วทุกคนก็ชะงัก ........

     ฟอร์จูนเนอร์ สีขาว ผ่านประตูหน้าวัดเข้ามาจอดไม่ห่างจากที่ที่ทุกคนคุยกันอยู่ไม่ถึง 20 เมตร อาจจะเป็นยาติโยมที่มาทำบุญ ทุกคนคิด แต่ครั้ง คนที่ก้าวลงมาจากรถ เป็นชายฉกรรจ์ 5 คน ทุกคนก็รู้สึกถึงความไม่ปกติแล้ว  หลังมือของลุงทศ แตะเบา ที่ด้ามปืนที่เหน็บซองปืนอยู่ด้านหลัง นึกถึงกระสุน ทั้ง 16 ในตัวปืน ก็สบายใจขึ้น

......ทุกคน...ทั้ง 5 คนที่มามองมาที่ คณะที่นั่งอยู่ มองไปที่น้องอีฟ แล้วยิ้ม .....ชายวัย ประมาณ 48 ท่าทางเป็นหัวหน้า เดินนำเข้ามา ประนมมือไหว้พระแก่อย่างนอบน้อม



น้องอีฟ



...." นมัสการ หลวงพ่อ...." ชายวัย 48 กล่าว

..." เจริญพร....โยม... ไปไงมาไงละนี่...." พระแก่ ถาม

....." พวกผม มาตามเด็กอีฟ นี่ครับ หลวงพ่อ พอดีเกิดเหต พ่อเค้ามาไม่ได้ ลุงเค้าเลยวานให้พวกผมมาตาม เจอตัวพอดี ยังไงพวกผมก็ขอรับตัวน้องเค้าไปเลยนะครับ...." ชายวัย 48 กล่าว มองจ้องสบตาพระแก่ ขณะ ที่ ชายอีก 2 คน มองไปที่เด็กหนุ่ม ซึ่งเป็นเด็กวัด 2 คนที่อยู่ห่างออกไป ซึ่งยืนมองการมาของคนทั้ง 5 ด้วยความสงสัย...

....." คงไม่มีปัญหานะครับ หลวงพ่อ..." ชายอีกคน วัยประมาณ 30 ต้น ๆ กล่าวขึ้นบ้าง พลางใช้มือปัดชายเสื้อแจ๊คเก็ดเบาๆ โชว์ให้เห็นด้ามปืนที่เหน็บอยู่ที่เอว

...." เราไม่มีปัญหา  แต่ต้องถามเด็กนี่ก่อน ว่าจะไปกับพวกคุณหรือไม่...." ลุงทศกล่าวขึ้นบ้าง ตาจ้องเขม็งที่ชายวัย 48 ซึ่งเป็นหัวหน้า

          ทุกคนหันไปมองลุงทศ หลังจากที่ก่อนหน้านี้แค่มองผ่านๆ ว่าเป็นชาวบ้านธรรมดาเท่านั้น  .... ชายวัย 48 คนเป็นหัวหน้าก็มอง  จ้องลุงทศ........../ ชายวัย 48 คิดในใจ

....." ลุงเค้าวานให้พวกผมมาตาม...." ชายวัย 48 กล่าวกับลุงทศ เสียงค่อนข้างสุภาพลงมาก ตางจากการมาแค่แรก

...." แล้วตามมาถูกได้ไงครับ...." ลุงทศถาม

...."ก็แค่ สัญญาณมือถือของเด็กนี่....." ชายวัย 48 ตอบ ลุงทศพยักหน้า เข้าใจ

...." ถ้าเด็กนี่ยอมไปด้วย เราก็ไม่มีปัญหา...."  ลุงทศกล่าว ..." ว่าไงหนู  จะไปกับพวกนี้ไหม..." ลุงทศหันไปถามน้องอีฟ  ... เด็กน้อยได้แต่ส่ายหน้า...

..." เด็กเค้าไม่ยอมไปด้วย...." ลุงทศกล่าว

..." งั้นผมก็ไม่ฝืนใจ...." ชายวัย 48 กล่าว พลางหันไปมองพรรคพวก..." ไปพวกเรากลับ...."  ชายวัย 48 กล่าว พลางลุกขึ้นยืน พรรคพวกที่มาด้วยถึงกับงง ทำไม่ มันจบง่าย ๆ แบบนี้
..."ลาละครับ..." ชายวัย 48 พูด เหมือนจะรีบๆ ไปเสียให้พ้นจากที่นี่
........
..." ต้องมีคนอื่นมาตามเด็กนี่อีกแน่นอน...." ชายวัย 48 กล่าวกับลุงทศ  โค้งตัวน้อยๆ ลุงทศ โค้งตัวตอบ....ก่อนที่จะเดินออกไปขึ้นรถของตน แล้วเคลื่อน ออกไป ลุงทศได้แต่มองตาม ..../ ได้เวลาสนุกอีกแล้วสิ/ ลุงทศคิดในใจ

.......

.......

....."....เฮ้ย!!!! ทำไมเป็นแบบนี้... เราปล่อยมันง่ายๆ ยังงี้ได้ไง ลูกพี่..." ชายคนหนึ่งกล่าวขึ้นด้วยความสงสัย คนอื่นก็ถามขึ้นบ้างเช่นกัน

....." เราไม่ได้ปล่อยมัน.... มัน...ต่างหากที่ปล่อยเรา...." ...ชายวัย 48 กล่าว  ลูกน้องยิ่งงงใหญ่
...." ช่างเถอะ....เอาเป็นว่า เราจะไม่ยุ่งกับงานนี้แล้วกัน..แล้วเตือนนะ ใครก็ตาม ห้ามยุ่งกับคนพวกนี้.. เฮ้ย...ขับรถเข้าหนองบัวลำภู... ไปกินลาบก้อย...แล้วกลับกรุงเทพเลย...." ชายวัย 48 กล่าว พร้อมกับปรับเบาะ เอนหลัง หลับตา

......... เมื่อ 25 ปีก่อน  ชายคนนี้ยังจำได้ดี...รัฐบาลยุคนั้น ปราบปรามยาเสพติดอย่ารุนแรง จับได้เป็นจับ ฆ่าได้เป็นฆ่า...ตำรวจมือปราบจากส่วนกลาง เมื่อสืบได้ว่าใครค้ายา  ครั้งแรกจะมาเตือน บอกให้เลิก  ถ้าไม่เลิกครั้งที่สองจะมา ...คำพูดติดปากของตำรวจชุดนี้คือ..."....กูบอกให้มึงเลิก แต่มึงไม่เลิก...".... แล้วก็ยิง  ยิงโดยไม่สนว่าเป็นกลางวัน หรือกลางคืน ยิงโดยไม่สนใจว่าใน หรือ นอกหมู่บ้าน ยิงโดยไม่สนใจว่า จะมีพยานจำหน้าได้หรือไม่....ยิงแล้วรับเงินรางวัล...
........ มือปราบชุดนี้มีทั้งหญิง และชาย ในบ้านของผู้มีอิธิพล ระดับเจ้าพ่อของจังหวัด ชาย 5 คน ปืน7 กระบอก ตำรวจมือปราบมาเพียงคนเดียว ....." กูบอกพวกมึงแล้วไห้เลิก...แต่พวกมึงก็ไม่เลิก..." ... เสียงกล่าวของมือปราบนายนั้น ยังก้องอยู่ในหู ของชายวัย 48 คนนี้ ซึ่งตอนนั้น เป็นเพียง เด็กส่งของ  .ที่บังเอิญอยู่ในเหตการณ์.. ชายระดับมือปืน 4 คน คนระดับเจ้าพ่อยาเสพติด 1 คน รวมเป็น 5 คน กับปืน 7 กระบอก มือของทุกคนยังไม่ได้สัมผัสไกปืนด้วยซ้ำ  ... ตำรวจมือปราบ ที่มาเพียงคนเดียว  ก็ส่งทุกคนไปเข้าเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้ เสียแล้ว ด้วยกระสุน จาก cz_75 ที่ดังขึ้นเพียง 5 นัด
....." กลับเนื้อกลับตัว...เป็นคนดีของสังคม....อย่ามายุ่งกับคนพวกนี้อีก...." คำพูดของตำรวจมือปราบ ที่กล่าวกับตนที่นั่งหลบอยู่มุมห้อง  น้ำเสียง ใบหน้า ในวันนั้น ชายวัย 48 ยังจำได้ดี  .... ถึงวันเวลาจะผ่านมานาน...ร้อยตำรวจเอกทศพล.... ไม่นึกเลยว่าจะมาเจอที่นี่ ในวันนี้  ชายวัย 48 คิดในใจ   
........
.......ทั้งเป็นหนี้บุญคุณ ที่ทศพลเคยไว้ชีวิต  ทั้งกลัวในฝีมือ นั่นคือความรู้สึกของชายวัย 48 ที่มีต่อลุงทศ.....
.......
......น้องอีฟ กดเงินที่ตู้ ATM บัตรเป็นของพ่อ ชื่อบัญชีเป็นของพ่อ ลุงทศ แอบมอง ถึงกับอึ้ง ... ยอดคงเหลือในบัญชี มันเป็นเลข 8 หลัก ลุงทศ พาน้องอีฟ ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ มือถือเครื่องใหม่  แล้วพาน้องอีฟ มุ่งสู่อีสานไต้ ด้วยกระบะ 4 ประตู
.....ระหว่างทาง ลุงทศ บอกน้องอีฟว่าจะสร้างตัวตนให้น้องอีฟใหม่ เปลี่ยนชื่อนามสกุล เพื่อให้ยากที่คนจะติดตาม และแนะนำให้น้องอีฟ เปิดบัญชีธนาคารใหม่ สัก 3-4 บัญซี แล้วโอนเงินจากบัญชีของพ่อ เข้าไว้ในบัญซีใหม่
.... " แล้วหนูจะทำได้ไง..." น้องอีฟกล่าว
....." ได้สิ....ลุงจะพาไปหาเพื่อน ให้เพื่อนลุงจัดการให้...." ลุงทศบอก
...." เพื่อนลุงอยู่ไหนคะ...."
...." อีสานไต้...." ลุงทศตอบ 
..........
..........
       ว่ากันว่า ระหว่างเพื่อนร่วมงาน หากเป็นคนต่างเพศ ความรักจะมีได้ ก็ให้เป็นเพียงเพื่อนร่วมงาน  อย่าให้เป็นความรักระหว่างชายหญิง
ในวันที่ทศพลยังเป็นตำรวจ ในวันที่มีลูกน้องเป็นหญิงสาวอย่างแววรัตน์   ทศพลย่อมรู้ใจของตัวเอง  ว่ามีใจให้กับแววรัตน์  และรู้ว่าแววรัตน์ มีใจให้กับตน  ทั้งคู่ต่างรู้ใจกันและกัน  ความรักถ้าเกิดขึ้น ย่อมไม่เป็นผลดีต่องาน  เพราะความเป็นห่วงเป็นใย มันจะส่งผลต่อการตัดสินใจ.... ในภารกิจเสียงเป็นเสี่ยงตาย...บางครั้งการยอมเสียส่วนน้อย เพื่อรักษาส่วนใหญ่ ก็จำเป็นต้องยอม  ในปฏิบัติการหนึ่งทางภาคเหนือ.... แววรัตน์ถูกส่งไปสืบข่าว แหล่งผลิตยาบ้า ณ ประเทศเพื่อนบ้าน แต่ พลาด โดนจับได้ แทนที่ทศพล จะ รอให้เป็นการต่อรอง เจรจา ของผู้ใหญ่เบื้องบน แต่ ทศพลกลับ พาทีมงาน บุกเข้าไปชิงตัว แววรัตน์ ออกมา ปฏิบัติการสำเร็จ  ทศพล สามารถช่วยแววรัตน์ ออกมาได้ แต่ก็เสียทีมงาน ถึง 3 ชีวิต มันเป็นความผิดพลาด ที่ทศพลตัดสินใจด้วยอารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล
........ หลังจากโดนตั้งคณะกรรมการสอบสวน ร้อยตำรวจเอกทศพลก็ลาออก มาเป็นนายทศพล  แววรัตน์ ก็โอนย้ายจากตำรวจไปเป็นเจ้าหน้าที่ ทะเบียนอำเภอ 
....... ด้วยเงินเก็บเพียงน้อยนิด เพราะเป็นตำรวจตรงฉิน หลังจาก บอกรัก แววรัตน์ อันเป็นลูกน้องในทีมที่ตนช่วยชีวิตออกมาแล้ว ทศพล ก็หายเงียบไปต่างประเทศ เกืบบ 3 ปี  โดยไม่ส่งข่าวคราว
...... ทศพล กลับมา ด้วยเงินสีเทาก้อนโต เพื่อขอแววรัตน์แต่งงาน
แต่ ,.....แววรัตน์....ได้แต่งงาน มีครอบครัวไปแล้ว...สามีของแววรัตน์ มีอาชีพ เป็นปลัดอำเภอ ในวันนั้น
..... ที่ดินแปลงหนึ่ง ที่ลงเงินซื้อด้วยกันในวันก่อนที่ทศพลจาหายไป ทศพล เซ็นโอนมอบฉโนด เป็นของขวัญให้แววรัตน์
...... และแววรัตน์ ก็สร้างบ้านอยู่ในวันนี้.....


...12.30 น.    บ้านเดี่ยว ชานเมือง..ลุงทศ ยื่นอยู่หน้าบ้าน และกดกริ่ง......
..." ค้า.....มาแล้ว..." หญิงสาววัย 20 ในชุดนักศึกษาวิ่งออกมาเปิดประตูบ้าน ตามมาด้วย สตรี วัย 50...
..." หวาด ดี คร้า...ลุงทศ..."  หญิงสาว ทักทายลุงทศ อย่างเป็นกันเอง
..." จ้า...หนูเดียร์....เอ้า อีฟ...นี่พี่เดียร์...โน่น ป้าแวว..." ลุงทศ แนะนำ น้องอีฟ ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม
..." มาๆ พี่ทศ...เข้ามาในบ้านก่อน..." สตรี กลางคน กล่าวทักทาย
         ... ลุงทศ เดินเข้าบ้านแววรัตน์ อย่างคุ้นเคยต่อสถานที่ แน่นอนละ ลุงทศไปมาหาสู่ บ้านของแววรัตน์ เป็นประจำ ปีละ 2-3 ครั้ง คุณกร สามีของแววรัตน์ ซึ่งตอนนี้ มีตำแหน่งเป็นนายอำเภอแล้ว รู้จักคุ้นเคย กับลุงทศ ในฐานะ พี่ชาย ชึ่งเป็นญาติห่างๆ กับแววรัตน์ โดยที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย ว่า แววรัตน์ เคยเป็นคนรักของลุงทศ
...." ไม่ได้ไปเรียนหรือ น้องเดียร์ วันนี้..." ลุงทศถาม
..." เรียนคร้า....แต่พอรู้ว่าลุงจะมา ก็เลยโดดเรียนมารับสเด็ด..."
..." โอ้ย....เกเร ไหญ่ แล้วเรา..." ลุงทศว่า
..." อ้าว...ลุง...นึกว่าจะดีใจที่เห็นหนู....... กลับมาว่าหนู เกเร..ขนาดแม่ยังลางานครึ่งวัน...มารอลุง....งันไปส่งหนูที่มหาลัยเลย..." น้องเดียร์ ลูกสาวป้าแววกล่าว
..." เออ แก....ยังจะไปรบกวนลุงเค้าอีก ตัวขี่มอไซมา ก็ขี่มอไซกลับไปเรียนสิ..." แววรัตน์ ว่าลูกสาวเชิงตำหนิ
..." ทางมันเกือบ 20 โลเลยนะแวว ยังให้เดียร์ ขี่มอไชอยู่หรือแวว" ลุงทศกล่าว มองที่คนแม่ กับคนลูกสลับกัน
...." มันอยากขี่ของมันเองละพี่ทศ แววก็ไม่รู้จะว่าไง  "
...." ให้ใช้รถโดยสารก็ไม่ยอม..."
...." อืมม,..ว่างๆ ลุงจะสอนขับรถยนต์ให้นะ..." ลุงทศกล่าวอย่างเป็นห่วงในตัวน้องเดียร์

.....
..." เอกสารเป็นไง แวว.." ลุงทศถามพลางนั่งลงที่โซฟา โดยมีน้องอีฟมานั่งข้างๆ
..."เรียบร้อย..." แววรัตน์ กล่าวพลางเดินไปหยิบเอาเอกสารมาส่งให้ลุงทศ  ...ลุงทศรับมาดู่แล้วส่งต่อให้น้องอีฟ 
...." นี่เป็นบัตรประชาชน  สำเนาทะเบียนบ้าน เป็นตัวตนใหม่ของหนู ต่อไป ระหว่างนี้ หนูจะใช้ขื่อนาม สกุลนี้ โดยมีฐานะ เป็นลูกสาวของลุง...." ลุงทศกล่าว
...." นี่ถ้าไม่ใช่ พี่ทศ ฉัน ไม่ทำให้นะ มันเสียงมากเลย.." แววรัตน็กล่าว ลุงทศก็ได้แต่ขอบคุณ ซ้ำๆ

...." พี่กร ฝากบอกว่า อย่าเพิ่งกลับนะ ให้พี่ทศ รอทานข้าเย็นด้วยกันก่อน ไม่ได้ชนแก้วนานแล้ว..." แววรัตน์ พูด
...." ได้สิ จะเป็นไร พี่นะว่างได้ตลอด มีแต่ท่านนายอำเภอนะสิไม่ค่อยว่าง..."  ลุงทศว่า
..." นี่ขนาดว่างนะ เห็นบอกจะไปถือศีล ไหนรับงานเฉย "
..." งานนี้บังเอิญ...เป็นคำสั่ง หลวงพ่อ..." ..
,.." เฮ้.... ชีวิตคนเรานะ...เมื่อก่อนเป็นหัวหน้าพวกเรา....แล้วก็เอาพี่ออกจากงาน  ไม่นึกเลยว่าจะเป็นแบบนี้...." แววรัตน์รำพึง
...." อืมม...."
......
......
...."คุยกันเสร็จยัง...ไปส่งหนูที่มหาลัยได้แล้ว..." น้องเดียร์ขัดขึ้น
..."  เอาจริง.." ลุงทศถาม
..." ก็จริงนะสิ  ... นี่ไม่ใช่เพื่อนนะจะได้ล้อเล่น..555...."

........ " อีฟ.... พักผ่อน อยู่กับป้าแววก่อนนะ ลุงจะไปส่งพี่เดียร์..."
........ " ค่ะ ลุง..." น้องอีฟ รับคำง่ายๆ ไม่งอแง แน่ละ ถึงเธอจะวางใจในตัวลุงทศ แต่ก็เพิงรู้จักกันไม่ถึง 5 วัน



ลุงทศ และ น้องเดียร์


"อย่าไปรบกวน เอาอะไรคุณลุงอีกนะลูก  " ป้าแววบอกน้องเดียร์ มันเป็ความเคยชิน ที่เมื่อไรที่ลุงทศมา เดียร์ จะงอแง อ้อนลุงทศแระจำ เป็นแบบนี้ตลอดตั้งแต่เด็ก จนโตเป็นสาว


..."ค่ะแม่  ไม่รบกวนอะไร คุณลุง แน่นอน  " น้องเดียร์ ตอบ แน้นคำว่าไม่รบกวนคุณลุง ชัดเจน
..." เที่ยวก่อน ก็งอแง อ้อน เอา ไอแพด จนได้..."
..." โอ้ย.... นั่น...ลุงทศ.. แกซื้อให้เอง..หนู ไม่ได้ขอ 555+" น้องเดียร์ กล่าวพลางหัวเราะ
....... ลุงทศ เคลื่อน รถ ออกไปช้า ๆ....ทิศ ทางมุ่งสู่ตัวเมือง...

.....แววรัตน์ มองตามลูกสาวเหมือนรู้ว่าอะไร เป็น อะไร...
....ทั้งคู่ ยังไม่ได้พูดคุย  ... เพียงแต่ น้องเดียร์ นั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว....
..........
......... 13.45 น.

     เส้นทาง ถนนมุ่งสู่ตัวเมือง มีบ้านผู้คนอยู่ริมทาง รถ ผ่าน ต้นไม้ริมทาง ......ผ่าเส่าไฟฟ้าต้นแล้วต้นเล่า....
แต่.....ไม่ผ่านรีสอร์ท...  ที่ไม่ผ่านรีสอร์ท เพราะลุงทศ เลี้ยวรถเข้ารีสอร์ท...

"ตัวเหนียวจัง ขอลุงแวะอาบน้ำก่อนนะ"...ลุงทศกล่าว ...น้องเดียร์ไม่พูดอะไร แต่ยิ้มอย่างรู้ทัน

......
        ไม่มีใครรู้จักรถของลุงทศ  เพราะลุงทศไม่ใช่คนที่นี่  ป้ายทะเบียนก็ไม่ใช่จังหวัดนี้

.... ไม่มีใคร รู้จัก หรือจดจำ รถของลุงทศ เว้นแต่ พนักงาน รีสอร์ทแห่งนี้เท่านั้น  ตลอดเวลา 5 ปี ผ่านมา ปีละ 2-3 ครั้ง ลุงทศ จะแวะ เข้ามาที่นี่ มากับผู้หญิง คนหนึ่ง เพียงแต่พนักงานไม่เคยเห็นหน้า    พนักงาน  รีสอร์ทจำได้เพียงว่า ตอนนั้น เป็นผู้หญิง ตัวเล็กๆ ลุงทศมาประจำกระทั่งตอนนี้ เด็กผู้หญิงนั่น โต เป็นผู้ใหญ่แล้ว


...." หวัดดี ป๋า...." พนักงานกล่าวทักทาย ลุงทศ  แต่ไม่พยายามที่จะมองหน้าน้องเดียร์ แต่ถึงมองก็ไม่เห็น เพราะน้องเดียร์สวมเสื้อแขนยาวและดึงฮูสปิดหน้าและหันไปทางอื่น

..." ค่าที่พัก 450 ลุงทศยื่นใบ 500 รับน้ำดื่มมา 2 ขวด พร้อมกุญแจห้อง เป็นอันเข้าใจกันว่า ใบ 500  นั้น ไม่ต้องทอน

     รีสอร์ทเล็กๆ ชานเมือง ระหว่างทาง กึ่งกลางระหว่าง บ้านน้องเดียร์ กับมหา'ลัยที่น้องเดียร์เรียน  ภายในมี เพียงTV 20นิ้ว เตียงนอน และตู้เย็น แต่การจัดตกแต่งก็ดูดีพอสมควร หลังจาก ปิดล๊อค
ห้องเรียบร้อยแล้ว  น้องเดียร์ก็เป็นฝ่ายตรงเข้าไปสวมกอดลุงทศทันที  แน่นอนละ  ทั้งคู่รู้กันตั้งแต่แรกแล้ว

   ".....คิดถึง สามี ของเดียร์เหลือเกิน...." น้องเดียร์พึมพำขณะกัดที่ไหล่ของลุงทศ

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ลุงทศได้เมียเด็ก

ลุงทศสงสัยจะได้ทั้งแม่และลูก ใช้ผัวคนเดียวกัน

เปิดฉากที่โรงแรมเลยนะลุง

ต้องกินให้คุ้มนะ นานๆได้กินที ต้องให้คุ้ม

คนต่อไป น้อง อีฟแน่นอน

อ่ะโห ไม่ได้แต่งกะแม่ รอเอาลูกแทน ร้ายไม่เบานะลุงทศ สุดยอดแห่งความอดทนรอ

ลุงทศไม่ได้แม่แต่ยังได้ลูกอยู่ไม่ขาดทุน

เด็กมันยั่ว เลยหลวมตัวไปหน่อย 

มีน้องเดียรผ์มาอีกคนงานี้ลุงทศจะไหวไหม

ลุงทศได้เมียเด็กและไม่น่าจะแค่คนเดียวแน่ๆ

ลุงทศอย่าบอกนะว่าเล่นน้องเดียร์แต่เด็ก

ที่​แท้​เป็น​แบบ​นี้​นี่เอง​

ไม่ธรรมดาซะแล้วลุงทด

อ้าว เป็นงี้เอง