ซาลาเปายังไม่ทันย่อย ต้องกินของใหม่อีกแล้ว

อ้าวเคลียกันยังไงมีครางด้วย

มาแบบนี้เหนื่อยแน่พระเอก

ได้กินแซนด์วิชสองนางฟ้าแน่เลยแบบนี้

     จัดฮอทดอกให้นางฟ้า  

  แหม่ซ่อนข้อความจังหวะดีซะด้วย

ทรีซัมแน่นอน

น่าจะได้2 นะ สวยทั้งคู่

ขอบคุณคอมเมนท์ที่ตอบกันมา เป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจคนเขียนครับ จริง ๆ เขียนเสร็จพร้อมตอน 20 ละ แต่ผมหลบให้ร้านเกะ 2-3 วัน ผู้อ่านจะได้รอลุ้นมาอ่านกันต่อนะครับ ตอนนี้อาจจะซ่อนตั้งแต่ต้นเรื่อง ต้องคอมเมนท์กันเร็วหน่อย



ผมนอนรออยู่ครู่ใหญ่ก็รู้สึกปวดฉี่ สองสาวก็เคลียร์กันไม่เสร็จสักที ผมเลยเดินควยตุงไปที่ประตูห้องน้ำ ได้ยินพูดคุยกันเบา ๆ แล้วได้ยินเสียงคราง ผมลองบิดลูกบิดประตู พบว่าไม่ได้ล็อก ก็เลยเปิดเข้าไป พบกับ...................
[ข้อความซ่อนอยู่ ต้องคอมเมนท์ก่อนจึงอ่านได้]


เอมพาผมมาที่ห้องครัว หยิบซาลาเปาที่เหลืออีกลูกให้ ผมขอให้เอมกดกาแฟแคปซูลเนสเพรสโซ่ให้สักแก้ว กินกระตุ้นแรงพร้อมกับซาลาเปา แล้วผมก็ลากลับ ตอนนี้ฟ้ามืดหมดแล้ว

ผมเดินมาเปิดประตู ส่วนเอมเดินตามมารอปิดประตู ผมเห็นรถของหนุ่มขับออกมาพอดี เลยโบกไว้ หนุ่มจอดรถแล้วเปิดหน้าต่างลงมา
หนุ่ม "มีอะไรหรือเปล่าพี่"
วี "อ๋อ เปล่า คือน้องเอมเขาอยากจะขอบคุณหนุ่มน่ะ ที่ช่วยดูแลบ้านและจักรยานให้"
เอมทำหน้างงแป๊ปนึง มองหน้าหนุ่ม ก่อนจะพูดว่า "ขอบคุณนะคะ คุณหนุ่ม ไม่เคยเห็นคุณหนุ่มตอนผมสั้นเลยจำไม่ได้เลย"
หนุ่มจับหัวตัวเอง "ก่อนจะบอกว่า ผมบวชหน้าไฟให้แม่มาครับ แม่เสียเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนนี้ผมเลยอยู่บ้านคนเดียว ส่วนพ่อผมเสียตั้งแต่ผมยังเล็ก"
ผมเลยแกล้งถาม "อ้าว แล้วลูกเมียล่ะไปไหน"
หนุ่ม "โอ๊ย พี่ ผมยังโสด ไม่มีแฟน หรือเมียหรอกครับ ได้แต่มอง ๆ คนแถวนี้อยู่" แล้วก็ส่งสายตาไปที่เอม เพราะคิดว่าผมเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของเอม
เอมหน้าแดง มือจับคอเสื้อไว้เพราะไม่ได้ใส่บรา ก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า "คนแถวนี้คงจะโชคดี ถ้าได้คุยกับคุณหนุ่มนะคะ"
ผมเลยบอก "ฮะแฮ่ม เหมือนจะเป็นกอขอคอยังไงไม่รู้ พี่กลับก่อนดีกว่า เดี๋ยวเอมปิดล้อกบ้านด้วยนะ เพื่อนจะกลับกี่โมง คอยดูเพื่อนด้วย"
เอมตอบ "ฟ้า เขาคงจะนอนค้างที่นี่ค่ะ เพราะเขานั่งแท็กซี่มา"
หนุ่ม "ใช่ครับ ตอนคุณเขามา เจอผมพอดี"
วี "แหม คุณหนุ่มว่างอยู่แถวนี้บ่อย ๆ นะครับ ดี ๆ ๆ"
หนุ่มหัวเราะแก้เขิน แล้วบอก "ครับ ๆ เดี๋ยวผมขยับรถไปก่อน พี่จะได้ออกรถได้ ผมจะไปหาข้าวกินข้างนอกอยู่พอดี"
วี "ครับ ขอบคุณนะครับ สวัสดีครับ"
หนุ่ม "สวัสดีครับพี่ สวัสดีครับคุณเอม"
เอมได้แต่ยิ้มตอบ แล้วโบกมือบ๊ายบาย แล้วบอก "สวัสดีค่ะ"
แล้วหนุ่มก็ออกรถไป ผมหันไปคุยกับเอม "เป็นไง เขาโอเคไหม"
เอม "ตอนนี้ก็ดูโอเคนะคะพี่ แถมหนุ่มโสดอยู่ตัวคนเดียว เดี๋ยวต้องรอดูต่อไป ว่าเขาจะมาคุยต่อไหม"
วี "พี่เอาใจช่วยนะคะ"
เอม "ค่ะพี่ แต่พี่หยุดพูดคะค่ะได้ไหม เอมได้ยินแล้วววว..."
ผมยิ้ม "จ้า ได้เลย ไว้คุยกันใหม่ ขอบคุณสำหรับหัวไม้กอล์ฟนะครับ"
เอมเข้ากอดแล้วหอมแก้ม ก่อนผมจะขึ้นรถขับออกมา กลับบ้าน ทันเวลาทานข้าวเย็นกับครอบครัว

เย็นนี้ไวท์ลูกสาวคนที่ 2 พาเพื่อนชื่อ "กิฟท์" มาด้วย ผมเดินไปที่โต๊ะเจอสองสาวนั่งอยู่ที่โต๊ะแล้ว ผมเคยเจอกิฟท์แล้วตอนไวท์พาเพื่อนมาทำรายงาน (ตอนที่ 5) กิฟท์ไหว้สวัสดีผม ผมรับไหว้ แล้วยิ้มให้ พบว่ากิฟท์อยู่ในชุดแฟชั่นเฉี่ยวมีสไตล์ค่อนข้างสั้น เปิดหน้าท้องอันเรียบเนียน
ผมเลยทักถามว่า "ไปไหนกันมาคะ สาว ๆ"
ไวท์ "กิฟท์ไปทานมื้อเที่ยงกับที่บ้านเขามา แล้วเลยมาคุยเรื่องงานกลุ่มที่ค้างอยู่ ไวท์เลยชวนทานมื้อเย็นด้วย"
วี "อ้อ ดี ๆ กินด้วยกันหลาย ๆ คนสนุกดี"
กิฟท์ "ขอบคุณค่ะคุณพ่อ กิฟท์ไม่ได้ทานอาหารแบบครอบครัวแบบนี้มาสักพักแล้วค่ะ ตั้งแต่ย้ายจากพิษณุโลกมาเรียนที่กรุงเทพ"
ผมเลยงงเลย ว่าไวท์เพิ่งบอกว่าไปทานมื้อเที่ยงกับที่บ้าน แต่ก็ไม่อยากละลาบละล้วงซักไซ้ไล่เรียงอะไร เลยบอกตอบไปว่า "มาทานได้ทุกเมื่อเลยนะครับ"
กิฟท์ไหว้ผมแล้วพูด "ขอบคุณค่ะคุณพ่อ อาจจะต้องมารบกวนอีกหลายครั้งค่ะ"
ไวท์ถาม "พ่อคะ ถ้าบางวันไวท์ขอให้กิฟท์นอนที่บ้านกับไวท์ได้ไหมคะ"
วี "ได้สิลูก แล้วคนที่บ้านกิฟท์ไม่เป็นห่วงเหรอ"
ไวท์ "กิฟท์เขามาอยู่คอนโดใกล้มหาวิทยาลัยคนเดียวค่ะ มาได้ ไม่เป็นไร"
วี "อ้อ จ้า พ่อไม่มีปัญหาอะไรหรอก มาค้างได้เลย ห่วงแต่ว่าผู้ใหญ่ที่บ้านจะเป็นห่วงน่ะ"
กิฟท์ยิ้มแล้วพูดขอบคุณผมอีกครั้ง พอดีกับวาเดินมาพร้อมแม่ครัวที่ยกอาหารจานสุดท้ายมาวาง
วา "มา กินข้าวกันจ้า เสร็จแล้วทำการบ้าน อาบน้ำนอนกันนะคะ เด็ก"
เด็กที่เหลือตอบ "ครับ ค่ะ" แล้วทานข้าวกัน

น่าได้เอาเด็กแน่

จะมีกินเด็กด้วยไม๊เนี่ย เสี่ยงมากเลย เดี๋ยวนี้เด็กๆนี่แสบใช่ย่อย

ใครว่างช่วยเตือนกิฟท์หน่อยนะ

ตายๆ ผมว่าถ้าเรื่องนี้จริงๆ คุณวรต้องพกไวอ้าก้าไว้แล้วละครับ อิอิ

กินซาลาเปาเสร็จ ต่อด้วยแซนวิช

ของดีเลยยย.   

กินนางฟ้ามาแยอะ. แต่กินเด็กเป็นอมตะนพ