อำนวนจะได้เป็นหมอผีคิวทองแน่

โดนของอำนวยไปหลงเกือบทุกราย

ต่อไปก็จะได้รู้สินะว่าไปรับแม่ตะเคียนมาจากที่ใด

สู้ๆนะอำนวยกลับเข้าสู่เส้นทางที่ดีแล้ว

ลุงมั่นนี่อดีตก้อคงเป็นคนใหญ่คนโต ตายแล้วยังดูดีช่วยหลวงพี่ไเเยอะเลย

ยิ่งอ่านยิ่งสนุก ถึงจะไม่มีบทเสียว หรือมีแต่ก็กระชับฉับไว แค่มีเนื้อหาสารเหมือนได้อ่านนิยายแนวไสยศาสตร์ทีน่าตื่นเต้น ก็สุดยอดแล้วครับ

งานนี้มีเล่นกับผีแน่ๆ

ขอบคุณครับ...ได้รู้ถึงที่มาที่ไปของอำนวย..ว่าทำไมต้องไล่จับผี

อำนวยมาช่วยหลวงพี่คงได้เจออะไรดีดีเพิ่มขึ้น

   อนุโมทนาสาธุกับอำนวย จะได้เป็นสายสืบล่าวิญญาณ นำผีมาฝึกธรรมะ จะได้คืนผีดีสู่สังคม 

อำนวยเหมือนกับสายบุญ ไม่น่าจะไปทางสายมืด แต่มาจนถึงตอนที่ 3 นี้ก็ยังไม่พบว่าจะมีใครที่เป็นหมอผีนอกจากอำนวย
สงสัยว่า อำนวยน่าจะถูกผีสาวขืนใจซะมากว่า เวลาที่ไปต้อนมาเข้ากี๊วน

มาอ่านซ้ำอีกครั้งมาแนวไม่ซ้ำใครดีครับ

รู้จักบาปบุญคุณโทษช่วยเหลือผู้คืนชีวิตย่อมมีความสุข สาธุๆๆๆๆ

จะโยงไปถึงเรื่องล่าสุดหรือเปล่าละเนี่ย  ที่พระเอกเป็นหมอนิติเวชละ

มาช่วยหลวงพี่ดีกว่า

อำนวยเริ่มทำดีแต่จะมีไรมาขวางรึเปล่าไม่รู้

เด่นนั้นเงียบไม่รับปาก เสี่ยยิ้มเห็นแบบนั้นจึงบอกลูกน้องไป

"กูเองก็ไม่ประมาทหรอก กูส่งให้เก๋ไปสืบแล้วว่ามันเก่งจริงหรือใช้อะไรช่วยเราคงจะได้รู้ความจริงในเร็ววันนี้และหาทางจัดการกับมันได้"

"เสี่ยยอมลงทุนถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ"

เด่นถามด้วยความประหลาดใจ

"มันถึงขั้นนี้แล้ว กูก็ต้องยอมลงทุนมันได้เงินจากพวกกูเยอะเกินไป ถ้ามันโกงมันตายแต่ถ้ามันเก่งจริงกูจะยอมรับนับถือมัน อยู่ในวงการนี้มานานไม่เคยเห็นใครทำได้แบบมัน แถมจับไต๋มันไม่เคยได้"

เด่นนั้นเงียบเพราะลึกๆแล้วตนเองก็อิจฉาอำนวยที่ได้โชคดีขนาดนี้เพราะสาวคนนี้มันเองก็เล็งไว้นานแต่ไม่กล้าเพราะคนที่เสี่ยยิ้มส่งไปสืบคือสาวแจกไพ่ที่ได้ทิปจากอำนวย เธอเป็น 1 ในเมียเก็บของเสี่ยยิ้มซึ่งเสี่ยเองได้สั่งเมียเก็บของตนให้เริ่มสืบเรื่องของอำนายตั้งแต่คืนนี้ โดยยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะรู้ให้ได้ว่าอำนวยนั้นเก่งจริงหรือมีกลโกงที่ตนเองยังจับไม่ได้ ซึ่งทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเสี่ยยิ้ม สาวแจกไพ่ร่างอวบนมโตที่เป็นเมียเก็บของเสี่ยยิ้มไปยืนดักรออำนวยตรงหน้าประตูทางเข้าบ่อน พอพูดทักทายไม่กี่คำโดยหาข้ออ้างว่าไม่มีรถกลับบ้าน อำนวยรับเธอขึ้นรถทันที เพราะรู้ว่าหญิงสาวต้องการอะไรแต่พอขึ้นรถเสียงของผีเรือนได้มาเตือนอำนวย

"นาย ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียเก็บของไอ้เสี่ยยิ้มมันส่งมาสืบเรื่องของนาย"

อำนวยแค่ผงกหัวเล็กน้อยแต่ไม่ตอบอะไร ที่ผ่านมาตั้งแต่เล่นที่บ่อนอำนวยเองก็ไม่เคยขาดผู้หญิง บรรดาสาวแก่แม่หม้ายที่มาเล่นที่บ่อนมักจะทอดสะพานให้อำนวยกันตลอดสาเหตุคือคนพวกนี้ต่างรู้ว่าอำนวยเล่นได้เงินจำนวนมากจึงพากันทอดสะพานให้เพื่อหวังเงินซึ่งคนฉลาดอย่างอำนวยนั้นรู้ทันมีบางคนที่อำนวยจ่ายเงินให้บางคนก็ไม่เสียเงินเพราะอยากสนุกกับอำนวย ถึงผีเรือนจะไม่เตือนแต่จู่ๆที่เธอมายั่วแบบนี้อำนวยเองก็ระวังตัวอยู่แล้วถึงตอนที่เธอแจกไพ่เธอเองก็ส่งสายตาให้อำนวยอยู่เหมือนกัน

ไม่นานนักบนเตียงในโรงแรมม่านรูดที่อยู่ไม่ไกลออกไปจากบ่อนเท่าไหร่นัก ร่างที่เปลือยของทั้งสองต่างกอดรัดนัวเนียกันอยู่บนเตียง  ใบหน้าของอำนวยซุกไปตรงเต้านมที่อวบใหญ่ของหญิงสาว หัวนมสีน้ำตาลเข้มทั้งสองเต้าถูกอำนวยดูดสลับไปมามีบางครั้งที่รวบทั้งสองเต้ามาเบียดชิดกันแล้วใช้ลิ้นเลียบนยอดเต้าที่อวบอิ่มทั้ง2 ข้าง จนฝ่ายหญิงนั้นทนไม่ไหว กดหัวอำนวยลงไปด้านล่าง ริมฝีปากและลิ้นของอำนวยไล่ผ่านหน้าท้องลงไปที่โคกหีที่โหนกนูนและหมอยอันดกดำ อำนวยยังแอบอิจฉาเสี่ยยิ้มไม่ได้ที่เมียเก็บคนนี้ทั้งนมใหญ่และหีใหญ่

หญิงสาวนั้นอ้าขารองรับลิ้นของอำนวยที่เลียเข้าไปในโพรงหีเธอครางออกมาสุดเสียงจากความเสียวที่ได้รับ มือทั้งสองข้างของเธอกดหัวอำนวยให้แนบไปกับหีของเธอพร้อมส่ายตัวไปมา จนเธอนั้นเป็นฝ่ายทนไม่ไหวร้องขอให้อำนวยเย็ดเธอ อำนวยขยับลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบเอาถุงยางมาสวมที่ควยจนเรียบร้อย จึงขยับตัวไปนอนทาบบนตัวเธอพร้อมเอาควยไปจ่อที่รูหี อำนวยดันควยเข้าไปทันที ช่องทางรักเธอนั้นยังไม่หลวม หญิงสาวเอามือโอบรอบตัวอำนวยพร้อมเด้งรับ  เธอครางออกมาไม่หยุดเมื่อเจอลีลารักของอำนวยเข้าไป อำนวยนั้นทั้งกระเด้าช้าสลับเร็วจนอีกฝ่ายนั้นแทบจะสำลักกับความเสียวที่ได้รับ จนอำนวยพาเธอไปถึงจุดหมายพร้อมๆกัน และไม่นานเธอเป็นฝ่ายเริ่มยกที่ 2 หญิงสาวใช้ปากปลุกควยของอำนวยที่ชุ่มไปด้วยน้ำกามให้แข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างโลมเล้าอีกฝ่ายจนอารมณ์ลุกโชนครั้งนี้หญิงสาวจัดการใส่ถุงยางให้อำนวยเองก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นขย่มและอำนวยจัดการปิดท้ายด้วยท่าด็อกกี้ที่ทำเอาอีกฝ่ายนั้นร้องครางออกมาไม่หยุดจากความเสียวที่ไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิตถึงจะผ่านผู้ชายมาหลายคนแล้วก็ตามที อำนวยขับรถไปส่งเธอที่อพาร์ทเม้นท์ที่เธอพักอยู่ ก่อนจะลงจากรถเธอหอมแก้มอำนวยแรงๆพร้อมใช้ริมฝีปากงับไปที่ใบหูเบาๆ

"หนูชื่อเก๋นะคะพี่"

เธอพูดทิ้งท้ายก่อนจะลงจากรถ อำนวยนั้นยิ้มๆแล้วขับรถกลับที่พักด้วยความสบายใจหลังจากวันนั้นอำนวยไปเล่นพนันที่บ่อนเสี่ยยิ้มบ่อยขึ้นรวมไปถึงบ่อนที่อยู่ในเครือข่ายเดียวกับเสี่ยยิ้มที่พวกเพื่อนของเสี่ยเป็นเจ้าของบ่อน ด้วยเหตุผลที่หมั่นไส้เสี่ยยิ้มจากคืนที่มีเรื่อง อำนวยได้เงินจากบ่อนคืนละไม่ต่ำกว่า 3 ล้าน มีอยู่คืนหนึ่งอำนวยได้เงินจากบ่อนเสี่ยยิ้มมาร่วม 10 ล้านคืนนั้นอำนวยเริ่มจากเงิน 1 แสนบาทจนเล่นได้มาร่วม 5 ล้านและอำนวยแกล้งเสียจนเหลือเงินเพียง 5 หมื่นหลังจากนั้นอำนวยทำเป็นเทหมดหน้าตักและชนะไพ่ในเกมนั้น ก่อนจะชนะติดต่อกันจนได้เงินมาร่วม 10 ล้าน ทำเอาเสี่ยยิ้มนั้นหัวเสียอย่างมากและเรื่องที่ส่งให้เมียเก็บไปสืบนั้นไม่ได้อะไรเลย

ทางเก๋นั้นยืนยันว่าอำนวยนั้นเล่นไพ่เก่งจริงแถมมีความจำที่ดีเยี่ยม เพราะเธอเคยลองเล่นไพ่รัมมี่กับอำนวยหลายครั้งและเธอแพ้ทุกครั้ง เพราะความจำที่ดีของอำนวยที่จำได้ว่าเธอจั่วไพ่อะไรไปบ้าง และเธอลองค้นเสื้อผ้าและกระเป๋าสตางค์ของอำนวยช่วงที่อำนวยไปเข้าห้องน้ำซึ่งไม่พบอะไรผิดปกติ ทำให้เธอกล้ายืนยันว่าอำนวยนั้นเล่นไพ่เก่งจริงและดวงดีในเรื่องนี้แต่เธอไม่ยอมเล่าว่าเคยเล่นไพ่พนันถอดเสื้อผ้าและทุกครั้งที่เล่นแบบนี้เธอเป็นฝ่ายที่ต้องแก้ผ้าจนหมดตัวทุกครั้ง ทำให้เสี่ยยิ้มได้แต่ขุ่นเคืองใจที่ลงทุนให้เมียเก็บพลีกายไปสืบเรื่อง แต่ไม่ได้อะไรกลับมาอีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมาเสี่ยยิ้มกับเพื่อนๆต่างจับตามองอำนวยเป็นพิเศษทุกอิริยาบทที่อำนวยและถูกบันทึกในกล้องวงจรปิดนั้นทำเสี่ยยิ้มกับเพื่อนที่เป็นเจ้าของบ่อนด้วยกันต่างพากันมาดูกันอย่างละเอียดและหาพิรุธ นอกจากที่อำนวยไม่ดื่มเหล้าหรือสูบบุหรี่เลย เวลามาเล่นที่บ่อนอำนวยดื่มแต่น้ำอัดลมหรือน้ำเปล่าเท่านั้นและไม่เคยเห็นว่าอำนวยทำอะไรที่ผิดสังเกตุ ทำให้เสี่ยยิ้มกับเพื่อนๆนั้นยอมรับว่าอำนวยนั้นเลนไพ่เก่งจริงๆอีกทั้งดวงดีด้วย และที่สำคัญความบาดหมางของเด่นกับอำนวยนั้นมีมากขึ้น เพราะความไม่กินเส้นกันตั้งแต่วันนั้นรวมถึงความอิจฉาที่อำนวยได้เชยชมสาวที่ตนเองแอบหวังไว้แต่เด่นกับลูกน้องทำอะไรอำนวยไม่ได้เพราะเสี่ยยิ้มสั่งห้ามไว้ไม่อย่างนั้นผลกระทบมันจะต้องตามมาถึงที่บ่อนอย่างแน่นอน จนวันหนึ่งเด่นนั้นทนไม่ไหวกับท่าทีอันกวนประสาทของอำนวย เด่นคิดที่จะฆ่าอำนวยทิ้ง เด่นนั้นตามสืบเรื่องของอำนวยมาพอสมควรและคิดจะดักฆ่าตอนที่อำนวยมาจะเข้าวินมอเตอร์ไซด์ในตอนเช้ามืด แต่ผีเรือนนั้นได้ไปเตือนอำนวยก่อน

"นายไอ้เด่นมันจะดักฆ่านายวันพรุ่งนี้มันตั้งใจจะไปดักยิงนายตอนนายจะขับรถไปเข้าคิวที่วิน"

อำนวยนั้นนิ่งไปชั่วครู่แล้วบอกกับผีเรือน

"งั้นเอ็งไปทำยังไงก็ได้ให้มันมีอุปสรรค ส่วนเรื่องที่เหลือข้าจัดการเอง แต่จำไว้อย่าเอามันถึงตายมันจะเป็นบาปต่อเอ็งและข้า"

"ได้ครับนาย"

ผีเรือนนั้นรับคำ และเช้ามืดวันต่อมาระหว่างทางที่เด่นขับมอเตอร์ไซด์จะไปดักซุ่มยิงอำนวย ผีเรือนได้ปรากฏร่างเป็นเงาดำวิ่งตัดหน้ามอเตอร์ไซด์ที่เด่นขับ ทำให้เด่นนั้นตกใจและหักหลบจนมอเตอร์ไซด์เสียหลักไปชนฟุตบาท เด่นได้รับบาดเจ็บขาหัก แต่สิ่งที่ตามมานั้นมันเลวร้ายมากขึ้นเพราะทางกู้ภัยได้เจอปืนที่เด่นพกติดตัวมาระหว่างทำการปฐมพยาบาลจึงแจ้งต่อดำรวจที่มาดูที่เกิดเหตุทันที ปืนกระบอกนั้นเป็นปืนเถื่อนแถมเด่นไม่มีใบอนุญาตพกปืนเข้าไปอีก ตำรวจจึงจับกุมเด่นทันทีและขยายผลทำให้รู้ว่า ปืนกระบอกนั้นเด่นเคยเอาไปก่อคดีมาฆ่าคนมาหลายคดีแล้วทำให้เด่นได้รับโทษหนัก ส่วนเสี่ยยิ้มนั้นพอรู้ข่าว เสี่ยยิ้มตัดหางปล่อยวัดเด่นทันทีไม่ได้เข้ามาช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้น เพราะกลัวตำรวจและบรรดาสื่อต่างๆจะสืบค้นมาจนถึงบ่อนการพนันของตนเอง

ฝ่ายอำนวยพอรู้ข่าวก็ไม่สนใจอะไรทำตัวเหมือนเดิมทั้งเรียนทั้งเล่นการพนันโดยใช้อาชีพขับมอเตอร์ไซด์รับจ้างบังหน้า แต่ที่มีเพิ่มเข้ามาคืออำนวยใช้เวลาว่างช่วงกลางวันที่ไม่ค่อยมีลูกค้า ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติมโดยมีอาจารย์ชาวต่างชาติที่สอนในโรงเรียนนานาชาติที่พักอยู่ในอพาท์เม้นท์เดียวกันได้แนะนำให้อำนวยไปลองเรียนภาษาเพิ่มเติม อำนวยทำตามคำแนะนำนั้น และไม่นานนักหลังจากที่เด่นถูกจับ อำนวยได้เข้าไปเล่นการพนันในบ่อนของเสี่ยยิ้มอีก อำนวยถูกผู้จัดการเชิญให้ไปพบเสี่ยยิ้มทันที เพราะทางเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกนั้นมีข้อเสนอให้กับอำนวย คือขอร้องให้อำนวยไม่มาเล่นการพนันที่บ่อนของเสี่ยยิ้มกับของเพื่อนๆอีก4-5 บ่อน โดยจะจ่ายเงินทดแทนให้ทุกเดือน

"นะครับคุณอำนวยพวกผมขอร้อง เพราะไม่อย่างนั้นพวกผมแย่แน่นอน คุณเก่งจริงๆผมยอมรับว่าคุณไม่โกง แต่คุณเล่นได้อย่างต่ำหลักล้านแทบทุกคืน บางคืนก็ล่อไปสิบล้าน อย่างเมื่อวันก่อนคุณไปเล่นบ่อนไอ้เสี่ยครามเพื่อนผมคุณก็ได้มาร่วม 7 ล้าน ขอร้องละครับ ว่าขออย่าให้คุณมาเล่นที่บ่อนของผมกับเพื่อนๆผมอีกเลย แต่บ่อนอื่นๆที่พวกผมไม่เกี่ยวข้องก็แล้วแต่คุณครับ ผมไหว้ละ"

น้ำเสียงที่นอบน้อมพร้อมยกมือไหว้ของเสี่ยยิ้มทำเอาอำนวยนิ่งคิดไปชั่วครู่เพราะช่วงที่ผ่านมาตนเองได้เงินจากบ่อนของเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกไปหลายสิบล้านบาทแถมได้เชยชมเมียเก็บของเสี่ยยิ้มจนหนำใจไม่รวมสาวแจกไพ่คนอื่นๆในบ่อนที่มีไปแอบตบกันเพื่อแย่งอำนวย ทำให้เสี่ยยิ้มกับพวกคงหมดหนทางจริงๆเลยต้องลงขันกันใช้วิธีนี้

"ถ้าอย่างนั้นเสี่ยจะให้ผมเดือนละเท่าไหร่"

"5 แสนบาทครับ"

อำนวยหัวเราะออกมาทันทีพร้อมส่ายหน้า

"ตลกละเสี่ย เสี่ยพูดเองว่าผมเล่นได้หลักล้านต่อคืน แต่ให้ผมแค่นี้เอาตรงๆเสี่ยไม่ต้องให้ต่อรองผมรู้นะว่าเสี่ยกับพวกเสนอให้ต่ำสุดก่อน เอามาตรงๆเลยถ้าอยากจะจ้างให้ผมไม่มาเล่นที่บ่อนเสี่ยกับพวก เงินที่ผมได้นะ 1ใน 10 ของรายได้เสี่ยต่อคืนได้มั้ง บ่อนใหญ่ขนาดนี้คนเล่นต่อคืนนี่หลายร้อยคนเงินหมุนเวียนเป็นร้อยล้าน เอาตรงๆเลยเสี่ย"

"คุณอำนวยต้องการเท่าไหร่ครับ ลองเสนอมาก่อน"

"5ล้าน"

คำตอบของอำนวยทำเอาอีกฝ่ายหน้าเสีย ก่อนจะเจรจาต่อรองกันพักใหญ่จนลงตัวที่เดือนละ 3 ล้าน 5 ที่ทางเสี่ยยิ้มกับพวกนั้นลงขันกันจ่ายเงินจำนวนนี้ให้

"ทางผมจะโอนเข้าบัญชีให้คุณทุกสิ้นเดือนนะครับ และคุณคงทำตามข้อตกลงนี้"

อำนวยรับคำและทำตามข้อตกลงที่ให้อำนวยไม่เข้ามาเล่นพนันที่บ่อนของเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกอีกเลย ช่วงนั้นอำนวยตั้งใจเรียนอย่างเดียวเพราะใกล้จะจบแล้ว อำนวยมุมานะอย่างหนักไม่ได้ไปเล่นการพนันเลยจนในที่สุดพอรู้ผลสอบวิชาสุดท้ายว่าตนเองสอบผ่าน อำนวยนั้นจุดธูปบูชาที่หน้ารูปหลวงลุงพร้อมตั้งจิตไปถึงหลวงลุงทันที

"ลุงหนูเรียนจบปริญญาตรีแล้วนะ"

รวมไปถึงอดีตเจ้าอาวาสที่ท่านได้มรณภาพไปหลายปีแล้วเช่นกัน

"หลวงตาผมเรียนจบแล้วนะ"

และถึงจะเรียนหนักแต่อำนวยก็ไม่เคยลืมที่จะทำพิธีบูชาบรรดาเครื่องรางที่ได้มอบมาตลอด โดยเฉพาะไพลดำที่อำนวยนั้นจะไม่เคยขาดการบูชาเลย  และอำนวยที่เริ่มจะสื่อสารภาษาอังกฤษได้พอสมควรจึงทำให้อำนวยตัดสินใจที่จะไปลองเล่นการพนันในบ่อนประเทศเพื่อนบ้านบ้าง อำนวยนั้นไปเล่นการพนันในบ่อนที่ลาว,กัมพูชา,พม่ารวมไปถึงมาเลเซียกับสิงคโปร์โดยเฉพาะบ่อนในกัมพูชาที่อำนวยนั้นเป็นดาวเด่นจนเป็นลูกค้า VIPเพราะจ่ายหนัก หลายครั้งที่ทางบ่อนเสนอให้อำนวยไปเล่นในห้อง VIPแต่อำนวยปฏิเสธ อำนวยเล่นการพนันอย่างคนฉลาดได้สลับเสียแต่รวมแล้วเล่นได้มากกว่าทำให้ได้เงินมาจำนวนมากตลอดผ่านไปร่วม 3ปีเศษที่อำนวยตระเวนเล่นการพนันในบ่อนประเทศเพื่อนบ้านโดยยังใช้น้ำมนต์จากไพลดำช่วยตลอด ทำให้อำนวยมีเงินเก็บนับร้อยล้าน แต่จู่ๆอำนวยนั้นรู้สึกว่ามันพอแล้วที่จะหยุดเล่นการพนันประกอบกับได้ยินเสียงของหลวงลุงขณะที่นอนหลับว่า

"หนูพอได้แล้วลูก"

อำนวยจึงตัดสินใจเลิกเล่นการพนันทันที และเอาเงินมาซื้อทาวเฮ้าส์ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจที่จะบวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับหลวงลุง เพราะตอนที่ท่านมรณภาพนั้นอำนวยไม่ได้บวชให้ แต่ก่อนที่จะบวชเสี่ยยิ้มได้เชิญให้อำนวยมาพบ เพื่อที่จะต่อรองของลดเงินที่จ่ายให้เพราะที่ผ่านมารายจ่ายนั้นสูงขึ้นตลอดโดยเฉพาะส่วยที่จ่ายให้เจ้าหน้าที่นั้นถูกเรียกเพิ่มขึ้นตลอด แต่อำนวยนั้นบอกกับเสี่ยยิ้มว่า

"ไม่ต้องหรอกครับเสี่ย เสี่ยกับเพื่อนไม่ต้องจ่ายให้ผมแล้ว เพราะตอนนี้ผมเลิกเล่นการพนันแล้ว ผมรู้ดีว่าต่อให้มีเงินมากขนาดไหนแต่ถ้ายังไม่เลิกความล่มจมจะมาเยือนแน่ คนที่รวยคือพวกเจ้าของบ่อนอย่างเสี่ย"

อำนวยบอกเสี่ยยิ้มไป ทำเอาอีกฝ่ายนั้นยกมือไหว้ขอบคุณทันที มันง่ายกว่าที่คิดเพราะที่ผ่านมาเสี่ยยิ้มก็รู้ข่าวว่าอำนวยนั้นไปกวาดเงินที่บ่อนถูกกฎหมายในประเทศรอบๆไทยเป็นว่าเล่นและเป็นการดีอย่างยิ่งที่ไม่ต้องจ่ายเงินให้อำนวยอีกต่อไปส่วนเรื่องบวชอำนวยเลือกที่จะบวชวัดที่ตนเองอาศัยอยู่ตั้งแต่เด็ก จึงไปติดต่อที่วัดซึ่งช่วงที่ผ่านมานั้นอำนวยไม่ได้กลับไปที่วัดอีกเลยทำให้รู้เจ้าอาวาสคนใหม่นั้นเป็นพระที่มาจากวัดอื่น ส่วนรองเจ้าอาวาสนั้นเป็นเพื่อนเด็กวัดที่โตมาด้วยกันและเลือกที่จะบวชหลังจากเรียนจบในชั้น ม.3 และศึกษาต่อในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยสงฆ์จนจบปริญญาโท ท่านรีบจัดการเรื่องบวชให้อำนวยทันทีพออำนวยไปเรียนให้ท่านทราบ ซึ่งอำนวยนั้นบวชเงียบๆ โดยถือฤกษ์สะดวกและระหว่างที่ทำพิธีในโบสถ์นั้นอำนวยเห็นหลวงลุงมานั่งสวดอยู่ด้านหลังพระอุปัชฌาย์ด้วยสีหน้าที่ดีใจ อำนวยตั้งใจจะบวช 1 พรรษาซึ่งระหว่างบวชนั้นอำนวยนั้นปฏิบัติตัวตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด จนช่วงดึกในคืนหนึ่งระหว่างที่อำนวยกำลังนั่งสมาธิอยู่ในกุฏิ มีดวงวิญญาณดวงหนึ่งมานั่งคุกเข่าตรงหน้าพร้อมก้มลงไปกราบ 3 ครั้ง อำนวยนั้นจำได้ว่าดวงวิญญาณดวงนี้นั้นเป็นผีเรือนในบ่อนเสี่ยยิ้ม แต่ตอนนี้สภาพนั้นดูดีกว่าเมื่อก่อนและใบหน้านั้นดูมีสง่าราศีอิ่มบุญ

"ไม่เจอกันตั้งนานสบายดีนะโยม"

อำนวยเป็นฝ่ายทัก

"ครับพระคุณท่าน ผมจะมาขอบคุณที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงพระคุณท่านไม่ได้ไปที่บ่อนของเสี่ยยิ้มอีกเลยแต่พระคุณท่านยังทำบุญอุทิศส่วนกุศลมาให้พวกผมตลอด และที่พระคุณท่านบวชครั้งนี้ ท่านยังอุทิศส่วนกุศลที่ยิ่งใหญ่มาให้ผมกับพวกอีกบุญกุศลเหล่านี้ที่ท่านอุทิศให้ทำให้ผมได้มีสภาพที่ดีขึ้นและจะได้จากลาภพนี้ไปแล้วครับ ผมเลยมากราบขอบพระคุณและกราบลาพระคุณท่านครับ"

"ไปดีเถิดโยม อาตมายินดีด้วย เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วใช่ไหม"

"ครับพระคุณท่าน เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว และผมจะมาเตือนพระคุณท่านครับ ท่านยังจำไอ้เด่นได้ไหมครับ"

อำนวยนิ่งคิดไปชั่วขณะแล้วพยักหน้า

"อาตมาพอจะจำได้ เห็นว่าติดคุกอยู่นี่"

"ครับ แต่มันตายในคุก เป็นวัณโรคตายครับ แต่ดวงวิญญาณมันยังไม่ไปไหนมันยังอาฆาตพระคุณท่านกับเสี่ยยิ้มอยู่ กับพระคุณท่านมันอาฆาตที่เคยมีเรื่องกันมาก่อนและที่มันโดนจับมันก็โทษพระคุณท่านครับส่วนเสี่ยยิ้มมันอาฆาตเรื่องที่ไม่ยอมช่วยมันตอนมันโดนจับครับ แต่มันยังเป็นวิญญาณเร่ร่อนไม่มีพลังอะไร แต่ผมเกรงว่าสักวันมันอาจจะมาปองร้ายพระคุณท่านก็ได้"

"ให้ถึงเวลานั้นก่อนก็แล้วกัน อาตมาขอบคุณโยมมากที่บอกเรื่องนี้"

วิญญาณผีเรือนได้ก้มกราบอำนวยก่อนจะสลายร่างไป จนครบ 1 พรรษาอำนวยได้ลาสิกขา ทั้งๆที่ท่านรองเจ้าอาวาสยังอยากให้อำนวยบวชต่อเพราะช่วงเวลาที่บวชอำนวยช่วยงานวัดได้อย่างมาก และอำนวยได้ตัดสินใจที่ยกรถกระบะ 4 ประตูที่ตนเองใช้อยู่ให้กับทางวัดเพราะเห็นทางวัดมีรถกระบะเก่าๆใช้งานอยู่เพียงคันเดียว อำนวยคิดตรึกตรองอยู่พอสมควรเพราะถ้าตนเองซื้อรถใหม่ป้ายแดงให้อาจเป็นที่สงสัยก็ได้ว่าเอาเงินมาจากไหน เพราะอำนวยอยากปกปิดเรื่องความร่ำรวยของตนเอง แต่ตั้งใจไว้ว่าจะมาบริจาคค่าน้ำค่าไฟให้วัดเป็นประจำ พอสึกออกมาอำนวยตั้งใจที่จะเปิดร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ เพราะได้ศึกษาลู่ทางไว้พอสมควรจากเจ้าของกิจการประเภทนี้ที่รู้จักกันจากที่ไปเล่นพนัน อำนวยเริ่มจากแผงเล็กๆก่อนและลองผิดลองถูกอยู่พอสมควร จนเริ่มจับทางและเข้าใจในธุรกิจนี้มากขึ้น

อำนวยจึงเริ่มหาแหล่งทำเลดีๆ และมาพบตลาดที่อยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านที่ตนเองอยู่มากนัก อำนวยเช่าพื้นที่ ที่เป็นห้องในตลาดเพื่อทำหน้าร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือโดยจดทะเบียนอย่างการค้าถูกต้องและขายออนไลน์ด้วยพร้อมซื้อรถกระบะตอนเดียวมือ 2 มาอีกคันและจัดการนำไปทำหลังคาอลูมิเนียมและลูกกรงตาข่ายเพื่อใช้ขนสินค้ากรณีที่มีลูกค้าสั่งจำนวนมากอำนวยจะไปส่งให้เองต่อให้ไกลขนาดไหน ไม่ส่งผ่านบริษัทขนส่งเหมือนพวกรายย่อย อำนวยทำธุรกิจนี้ด้วยใจรัก ถึงจะมีถูกโกงไปบ้างแต่อำนวยก็ไม่ติดใจ เพราะคิดว่าความร่ำรวยของตนเองนั้นก็ได้มาจากการโกงเช่นเดียวกัน อำนวยทำทุกอย่างให้ถูกต้องมีการจ้างบริษัททำบัญชีเพื่อทำงบ ในการยื่นเสียภาษีอย่างถูกต้อง และทำตัวติดดินไม่ฟุ้งเฟ้อเพื่อคนจะได้ไม่สงสัย อำนวยรู้ตัวดีว่าช่วงที่ไปเล่นการพนันถูกตำรวจจับตามองอยู่จากข้อมูลของสายตำรวจที่แฝงตัวเข้าไป ทำให้อำนวยไม่อยากทำตัวเด่นจนเกินไปนัก ด้วยเงินทุนที่หนาทำให้อำนวยนั้นไม่เดือดร้อนกับการขาดทุนหรือกำไรที่ได้มาไม่มากแต่มันสามารถทำให้คนอื่นๆเห็นว่าตนเองนั้นมีงานทำเพื่อการยังชีพ

และจากตอนที่บวชทำให้อำนวยได้เจอเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา 3-4 คน ที่ไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่อื่นและเพื่อนเหล่านี้ยังชวนเพื่อนที่ติดต่อกันได้มาทำบุญถวายสังฆทานที่วัด ทำให้หลังจากที่สึกออกมาแล้ว อำนวยได้เข้าไปในกลุ่มไลน์และเฟซบุ๊กของเพื่อนที่ยังติดต่อกันอยู่ ส่วนธุรกิจขายอุปกรณ์โทรศัพท์ของอำนวยนั้นไปได้เรื่อยๆรายได้ส่วนใหญ่จะมาจากการขายออนไลน์และขายส่งมากกว่า จนวันหนึ่งขณะที่ไปส่งสินค้า อำนวยได้มาพบกับตาลคู่ขาเก่าสมัยเรียน  ตอนช่วงที่อำนวยบวชนั้นอำนวยได้เจอพ่อกับแม่ของตาลที่ยังทำธุรกิจต่อจากเถ้าแก่เส็งอยู่ แม่ของตาลที่ใส่บาตรทุกวันนั้นได้เล่าให้อำนวยฟังว่าตาลได้ย้ายไปอยู่กับสามีและทำธุรกิจเปิดบริษัททัวร์

"นวย นั่นนวยหรือเปล่า"

เสียงทักของตาลขณะที่อำนวยกำลังปิดประตูลูกกรงบนกระบะท้ายหลังจากที่ไปส่งของให้ลูกค้าเรียบร้อย อำนวยหันไปหาทางเจ้าของและจำตาลได้ทันที

"อ้าวตาล"

อำนวยเดินเข้าไปหาตาลทั้งคู่พูดจาทักทายกันอยู่พอสมควร ตาลนั้นรู้เรื่องของอำนวยตอนที่บวชเพราะแม่โทรมาเล่าให้ฟัง ส่วนบริษัททัวร์ของตาลนั้นตั้งอยู่ไม่ห่างจากร้านที่อำนวยมาส่งของ ทั้งคู่ต่างก็ไม่คาดคิดที่จะมาเจอกันต่างฝ่ายต่างแลกเบอร์โทรศัพท์กันก่อนจะแยกย้าย หลังจากวันนั้นทั้งคู่ต่างติดต่อหากันตลอดและนัดเจอกันบ่อยครั้ง ด้วยความหลังที่มีมาทำให้ถ่านไฟเก่าจุดติดไม่ยากยิ่งตาลตอนนี้มีสถานะเป็นหม้ายไม่มีภาระอะไรอีกด้วยแถมของขาดหลังจากที่เธอได้แยกทางจากสามีมาเกือบปีได้แล้ว ทำให้ความสัมพันธ์แบบสมัยเรียน ม.6 ของทั้งคู่ถูกพื้นคืนมาไม่ยากหลังจากที่นัดเจอกันอีกครั้ง

หลังจากที่อำนวยมาส่งตาลที่บ้านพักเธอชวนอำนวยเข้าไปในบ้านหลังจากที่อารมณ์ถูกปลุกกันในรถมาแล้ว พอเข้าไปในห้องตาลนั้นดึงตัวอำนวยมาที่เตียงทันทีหลังจากที่ช่วยกันถอดเสื้อผ้าให้พ้นตัวอำนวยมองไปที่เรือนร่างของคู่ขาเก่า ตาลนั้นรูปร่างอวบขึ้นเอวหนามีหน้าท้องเล็กน้อยตามประสาคนที่ทำแต่งาน แต่ดูยังไม่ทันครบถ้วน มือของตาลนั้นดึงร่างของอำนวยให้มานอนทาบอยู่บนตัวเธอ อำนวยใช้ใบหน้าซุกไซร้ไปพวงแก้มไล่ลงมาที่ลำคอ ตาลกดหัวคู่ขาเก่าลงไปที่ทรวงอกขนาดใหญ่ มันเป็นจุดเด่นของเธอตั้งแต่สมัยเรียนที่หน้าอกนั้นใหญ่จนเห็นได้ชัด หัวนมสีน้ำตาลเข้มที่บานขยายออกเต็มทั้งสองข้างถูกอำนวยดูดสลับไปมา

ตาลครางออกมาอย่างแผ่วเบา ถึงมันจะผ่านมาแล้วหลายปี แต่เธอยังจำรสสวาทที่อำนวยมอบให้ได้เป็นอย่างดีจากความอยากลองที่ได้ยินเสียงกระซิบจากบรรดาเพื่อนๆผู้หญิงด้วยกัน จนเธอติดใจแถมยังได้บทรักรูปแบบใหม่แบบ 3 คนที่มีอาจารย์ฝึกสอนสาวหุ่นดีที่มาร่วมด้วย ทำให้เธอได้ลองรักแบบหญิงกับหญิงด้วยกันเป็นครั้งแรกอีกด้วย จากที่ไม่เต็มใจในตอนแรก แต่เพราะความอยากลองและติดใจในลีลารักของอำนวยทำให้เธอยอมที่จะร่วมด้วยโดยไม่ต้องไปตบตีแย่งอำนวยเหมือนกับคนอื่นๆ แต่มันทำให้เธอนั้นติดใจในบทรักแบบ 3 คนรวมไปถึงผู้หญิงด้วยกัน ตาลปล่อยให้อำนวยฟอนเฟ้นที่ทรวงอกอยู่พอสมควร เธอจึงกดหัวอำนวยลงไปด้านล่าง จนลงมาถึงโคกหีที่ขนาดใหญ่ อำนวยใช้ปากเม้มไปยังหมอยที่ดกดำไปทั่ว แล้วมาหยุดตรงร่องหีที่คล้ำก่อนจะเอาลิ้นทะลวงเข้าไป ทำเอาตาลนั้นผวาและร้องครางออกมา ทั้งๆที่เธอรู้อยู่แล้วว่าจะเจออะไร ตาลแอ่นก้นรองรับลิ้นของคู่ขาเก่า

"ซี๊ดดด" 

ตาลครางออกมาดังๆ มือทั้งสองข้างบีบไปที่บ่าอำนวย ลีลาการใช้ลิ้นของคู่ขาเก่านั้นยังเด็ดเหมือนเดิม ทำให้ตาลนั้นอดที่จะไปเปรียบเทียบกับผัวที่เลิกรากันไปไม่ได้ว่าผัวเก่านั้นลีลาทุกเรื่องสู้อำนวยผู้ชายคนแรกของเธอไม่ได้ จนเธอนั้นสุดจะทนลิ้นของอำนวยพาตาลไปถึงจุดหมาย ตาลร้องครางออกมาสุดเสียง พร้อมกดหน้าอำนวยลงไปแนบโคกหี อำนวยซบหน้าลงไปครู่หนึ่งแล้วถึงเลื่อนตัวขึ้นมา แต่ไม่ทันใจฝ่ายหญิง ตาลจับตัวอำนวยให้ลงไปนอนหงายตัวเธอขึ้นมานอนทาบแทน   เธอค่อยๆเลื่อนตัวลงไปด้านล่างใช้มือจับควยของอำนวยที่แข็งตัวเต็มที่ถูไปมากับหัวนมทั้งสองข้าง แล้วเอามาสีตรงร่องอกอยู่ครู่หนึ่งถึงเลื่อนหน้าลงไป เธอใช้ปากครอบควยอำนวยแล้วผงกหัวไปมาพร้อมดึงมืออำนวยทั้งสองข้างให้ลงมาสัมผัสที่เต้านมของเธอ

อำนวยนั้นบีบนมหญิงสาวทันทีพร้อมกับเสียงครางของตนเอง จากความเสียวที่ได้รับจากคู่ขา ตาลใช้ปากใช้ลิ้นสร้างความเสียวให้กับอำนวยอยู่ครู่ใหญ่ ถึงเลื่อนตัวขึ้นมาเธอขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมใช้มือจับควยของอำนวยให้มาจ่อที่รูหีแล้วเลื่อนตัวให้ควยของฝ่ายชายเข้าไปในรูหีของเธอ ก่อนจะเริ่มขยับตัวอย่างช้าๆ อำนวยนั้นเอามือทั้งสองไปจับนมทั้งสองเต้าของตาลซึ่งเจ้าตัวนั้นแอ่นอกให้จับพร้อมขยับตัวไม่หยุด จนตาลขยับตัวเร็วและแรงขึ้นเพราะของขาดมานานทำให้อำนวยต้องเลื่อนมือลงมาจับเอวที่หนาของเธอ ปล่อยให้นมขนาดใหญ่นั้นกระเพื่อมตามจังหวะกระเด้าของเจ้าของ  จนทั้งคู่ไปถึงจุดหมายพร้อมๆกัน

เมื่อถ่านไฟเก่าจุดติดทั้งคู่ต่างแวะเวียนมาหาความสุขกันตลอด รวมไปถึงเก๋ที่ยังติดต่อกับอำนวยอยู่และตอนนี้เก๋นั้นไม่ได้เป็นเมียเก็บของเสี่ยยิ้มและออกมาทำงานขายประกัน ทำให้เธอมีโอกาสมาหาความสุขกับอำนวยได้อย่างสะดวกเพราะเธอติดใจในลีลาของอำนวย จนในที่สุดทั้งตาลและเก๋ต่างมาได้ร่วมสนุกกันแบบ 3คน ซึ่งตาลนั้นไม่มีปัญหาเพราะติดใจตั้งแต่สมัยเรียนและไม่เคยลืม ส่วนเก๋นั้นจากตอนแรกที่เธอจำใจเพราะไม่กล้าขัดใจอำนวยแต่พอเจอของจริงเข้าไปมันทำให้เธอนั้นติดใจอย่างมาก ยิ่งเจอลีลาการใช้ลิ้นของตาลเข้าไปทำให้นั้นทำให้เก๋นั้นติดใจบทรักแบบ 3 คนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้บ้านของอำนวยเป็นที่ระเริงรัก

จนผ่านไปเกือบปีหลังจากที่อำนวยได้สึกออกมา ทางรองเจ้าอาวาสที่เป็นเพื่อนเก่าได้โทรศัพท์ติดต่อมาหาบอกว่ามีพระรูปหนึ่งอยากพบกับอำนวย ตอนแรกอำนวยนั้นก็งงๆแต่พอมาที่วัดจึงรู้ว่าพระที่อยากพบอำนวยนั้นคือหลวงพี่ที่เป็นพระธุดงค์ที่เคยมาพักกับหลวงลุงช่วงสมัยที่อำนวยตอนเรียน ม.5 ท่านมาพักอยู่ด้วยประมาณ 1อาทิตย์ก่อนจะออกธุดงค์ต่อ ท่านรอพบอำนวยที่กุฏิท่านรองเจ้าอาวาส ท่านดูไม่แก่ยังดูหนุ่มเหมือนกับครั้งที่อำนวยเคยเจอท่านเมื่อหลายปีก่อน อำนวยก้มลงกราบท่านทันที

"สบายดีนะอำนวย ยังจำหลวงพี่ได้นะ "

ท่านเป็นฝ่ายทักหลังจากที่ท่านรองเจ้าอาวาสได้ออกไปจากห้องปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ในห้องที่ใช้รับแขก

"ครับหลวงพี่"

อำนวยที่นั่งอยู่กับพื้นได้ตอบท่าน

"ตอนที่หลวงลุงของอำนวยเสีย หลวงพี่กำลังธุดงค์อยู่ในป่าลึกเลยมาร่วมงานไม่ได้ ยังไงก็เสียใจด้วยนะ"

อำนวยไม่ตอบท่านในเรื่องนี้เพราะยังดูงงๆอยู่ว่าท่านอยากพบเรื่องอะไร ท่านได้บอกต่อไปว่าตอนนี้ท่านไม่ได้ออกธุดงค์แล้ว ท่านอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่งที่มีคนมาบริจาคที่ให้ท่านสร้างสำนักสงฆ์

"เอาละเข้าเรื่องดีกว่าก่อนที่อำนวยจะงงไปมากกว่านี้ แต่หลวงพี่ขอถามก่อนว่าหลวงลุงท่านได้สอนวิชาให้อำนวยแล้วใช่ไหม"

อำนวยนั้นมองไปที่พระภิกษุด้วยความประหลาดใจ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรท่านได้พูดต่อ

"ไม่ต้องแปลกใจหลอก เพราะหลวงพี่กับหลวงลุงของอำนวยนั้นเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกัน ตอนที่หลวงพี่มาขอพักอาศัยอยู่ตอนนั้นท่านได้บอกกับหลวงพี่ว่าท่านจะสอนวิชาให้กับอำนวยเพราะอำนวยเป็นหลานท่านและมีความเหมาะสมที่จะได้รับวิชาต่อจากท่าน"

"ครับหลวงพี่ หลวงลุงได้สอนวิชาให้ผมครับ"

"ถ้าอย่างนั้นสบายใจได้ และไพลดำอำนวยก็ดูแลรักษาอยู่ใช่ไหม"

"ครับ"

อำนวยรับคำสั้นๆก่อนที่ท่านจะบอกถึงสาเหตุที่ท่านอยากเจออำนวย ท่านเล่าให้อำนวยฟังว่าเพราะจากที่ท่านได้ออกธุดงค์ไปทั่วประเทศ รวมถึงในป่าลึกที่ต่างๆท่านได้พบเห็นสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติมากมาย แต่มันใช่วิสัยที่ผู้ทรงศีลอย่างท่านจะเล่าให้ใครฟัง แต่สิ่งที่เจออย่างหนึ่งคือมีวิญญาณจำนวนมากที่ยังวนเวียนอยู่ไม่ได้ไปไหน เพราะยังไม่ถึงเวลาหรือไม่มีใครชี้ทางให้ ซึ่งท่านเองก็ได้ชี้ทางให้วิญญาณตามที่เห็นสมควรโดยไม่ผิดพระธรรมวินัยแต่อย่างใด จนท่านเองได้เลิกธุดงค์มาดูแลสำนักสงฆ์ที่มีคนสร้างถวายให้ ท่านได้มีความคิดขึ้นมาเพื่อที่จะช่วยเหลือวิญญาณพวกนี้

"แล้วหลวงพี่จะทำยังไงครับ"

อำนวยเป็นฝ่ายถามหลังจากที่นั่งฟังมาโดยตลอดหลวงพี่หัวเราะเบาๆถึงบอกอำนวย

"เรื่องพวกนี้ถ้าคนอื่นมาฟังด้วยคงหาว่าเราสองคนเสียสติไปแล้ว แต่ก็นั่นละมันพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นหรือรับรู้ไม่ได้ ที่หลวงพี่ตั้งใจอยากจะทำคือใช้สำนักสงฆ์เป็นที่ดูแลอบรมสั่งสอนดวงวิญญาณพวกนี้ จนกว่าจะถึงเวลาที่พวกเขาจะได้ไปตามทางของเขา  อำนวยเองก็รู้ว่ามีดวงวิญญาณบางพวกที่ไม่ได้ไปไหนและสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คน หลวงพี่อยากจะชี้ทางให้ดวงวิญญาณพวกนี้ เพราะอย่างน้อยพวกเขาจะได้ตระหนักถึงความผิดชอบชั่วดี ก่อนที่เขาจะไปตามทางของเขา หลวงพี่คิดมานานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส"

"แล้วหลวงพี่จะทำยังไงครับ"

"ตรงนี้ละมันคือปัญหา ถ้าจู่ๆเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเป็นวิญญาณเร่ร่อนไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครแล้วไปจับเขามามันจะบาปแต่ถ้าเขาไปสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นแล้วเราไปพาเขามาอบรมดูแล มันจะเป็นผลดีกับทั้งคนที่เดือดร้อนตัวและตัวของพวกวิญญาณเหล่านี้"

"ถ้าแบบนี้เราจะพาตัวหรือจับพวกวิญญาณที่ไปหลอกผู้คนยังไงละครับ"

หลวงพี่ยิ้มมองมาที่อำนวยพร้อมพูดออกมา

"ตรงนี้ละที่หลวงพี่อยากเจออำนวย เพราะถ้าให้หลวงพี่ไปทำเองมันก็ไม่ใช่กิจของสงฆ์ดีไม่ดีมันจะเป็นการอวดอุตริผิดวิสัยของผู้ทรงศีลอีก  หลวงพี่อยากจะให้อำนวยช่วยตรงนี้เพราะหลวงพี่เชื่อว่าตัวอำนวยเองก็มีวิชาที่ได้รับจากหลวงลุงพอตัว"

คำพูดแบบนี้ทำเอาอำนวยนั้นสะดุ้งเพราะนึกไม่ถึง

"แล้วผมจะไปหาวิญญาณพวกนี้จากไหนละครับ เพราะผมเองก็ทำตามคำสอนของหลวงลุงคือ ไม่มาเป็นหมอผีมีวิชาเอาไว้ช่วยคนและป้องกันตัวเท่านั้น ไม่เอาไปใช้รังแกข่มเหงหรือใช้เอาเปรียบใคร ส่วนพวกวิญญาณก็เหมือนคนมีทั้งดีและร้าย เรื่องไหนที่เราไม่เกี่ยวข้องก็ปล่อยผ่านไปถ้าเขาไม่มาทำอะไรกับเราก็อย่าไปสนใจ คำสอนพวกนี้ผมทำตามที่หลวงลุงสอนมาตลอด"

หลวงพี่นั้นยังยิ้มอยู่ก่อนจะตอบอำนวย

"เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง อย่าลืมสิคนไทยถ้าเจอเรื่องแปลกๆมักจะมาหาพระ  หลวงพี่จะรับหน้าเองถ้าดูแล้วมันใช่หลวงพี่จะติดต่อไปหาอำนวยให้ไปจัดการพามาหาหลวงพี่ อำนวยไม่ต้องออกหน้าหลวงพี่มีวิธี พออำนวยจัดการพาวิญญาณมาแล้วเป็นหน้าที่ของหลวงพี่ที่จะดูแลพวกนี้เอง รับรองว่าจะไม่มีเดือดร้อนและพวกเขาจะอยู่กับหลวงพี่จนกว่าจะถึงเวลาของพวกเขาที่จะไป หลวงพี่จะคอยสั่งสอนและชี้ทางให้เอง ลองไปคิดดูนะ หลวงพี่ไม่เร่งรัด ถ้าไม่ทำก็ไม่เป็นไร หรือยังไงก็ลองไปดูที่สำนักสงฆ์ที่หลวงพี่อยู่และอำนวยจะเข้าใจได้มากขึ้น อาทิตย์หน้าจะมีวันที่ตรงกับวันพระใหญ่อำนวยไปดูก็ได้หลวงพี่จะมีเทศน์ทุกวันพระใหญ่นะ"

อำนวยนั้นยังรู้สึก งงกับเรื่องพวกนี้อยู่แต่รับคำว่าจะไปที่สำนักสงฆ์ และในวันพระใหญ่อาทิตย์ต่อมาในช่วงสายๆอำนวยขับรถไปที่สำนักสงฆ์แห่งนั้น พอลงจากรถอำนวยมองไปรอบๆและเห็นว่าเป็นสำนักสงฆ์ที่ร่มรื่นมาก มีต้นใหญ่อยู่โดยรอบ อำนวยเดินเข้าไปที่ศาลาหลังใหญ่ที่อยู่ไม่ห่างจากที่จอดรถเท่าไหร่นัก อำนวยเห็นหลวงพี่นั้นกำลังนั่งอยู่บนธรรมมาสน์เพื่อเทศนาอยู่ในสายตาปกติของอำนวยเห็นคนมานั่งฟังเทศน์อยู่ประมาณ 20 คน แต่อำนวยนั้นรับรู้พร้อมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง  จึงตั้งจิตแล้วบริกรรมคาถาอยู่ครู่หนึ่ง

พอบริกรรมครบทำให้อำนวยเห็นว่าด้านหลังของกลุ่มคนที่นั่งฟังเทศน์อยู่นั้นมีกลุ่มของวิญญาณจำนวนหนึ่งต่างนั่งพนมมือฟังหลวงพี่เทศน์อย่างตั้งใจ และด้านขวาของธรรมาสน์นั้นมีดวงวิญญาณของชายสูงอายุที่นุ่งขาวห่มขาวนั่งพนมมือฟังเทศน์อยู่ด้วย ดวงวิญญาณเหล่านั้นไม่มีใครที่หันมาสนใจอำนวยเลย อำนวยนั่งพับเพียบกับพื้นเพื่อฟังเทศน์ไปด้วย จนหลวงพี่เทศน์จบ ดวงวิญญาณเหล่านั้นได้ก้มลงกราบแล้วพากันสลายร่างหายไป หลวงพี่ได้ลงจากธรรมมาสน์แล้วเดินเข้ามาหาอำนวย ท่านพาอำนวยไปที่กุฏิของท่าน  กุฏิที่ท่านพักนั้นเป็นกุฏิที่สร้างด้วยไม้มีขนาดพอดีไม่เล็กไม่ใหญ่มีเพียงชั้นเดียว พอเข้าไปนั้นมีห้องเพียงห้องเดียวและแทบไม่เครื่องประดับอะไรนอกจากโต๊ะหมู่บูชามีเพียงพุทธรูปเพียงองค์เดียว เครื่องใช้ไฟฟ้ามีเพียงพัดลมตัวเล็ก 1 ตัวเท่านั้น พออำนวยนั่งบนพื้นและกราบท่าน

หลวงพี่นั้นได้บอกกับอำนวยว่า สำนักสงฆ์แห่งนี้มีเนื้อที่ 25 ไร่ มีพระอยู่ 4เพียงรูปเท่านั้นเป็นพระที่เคยออกธุดงค์กับท่านและมีคนงานที่มาช่วยงานด้วยจิตศรัทธาประมาณ 10 คน สำนักสงฆ์แห่งนี้สร้างเสร็จมาได้ประมาณ 4 เดือน อนาคตจะเปิดให้คนเข้ามาปฏิบัติธรรมด้วย

"มันต้องค่อยเป็นค่อยไป หลวงพี่จะค่อยๆทำไป พื้นที่มีอยู่มาก ส่วนคนที่อำนวยเห็นก็เป็นชาวบ้านแถวนี้ละ จะมาทำบุญฟังเทศน์กันทุกวันพระ"

"แล้วพวกที่นั่งอยู่ด้านหลังละครับ มาจากไหน"

หลวงพี่ยิ้มออกมาก่อนจะตอบ

"ส่วนหนึ่งก็ติดตามหลวงพี่มาจากป่า อีกส่วนก็มาหลังจากที่หลวงที่ตั้งสำนักสงฆ์เสร็จพวกนี้มากันเองเขามาขอส่วนบุญนะ"

"แต่ผมเห็นอยู่คนหนึ่งที่นั่งด้านหน้าสุดเลยนะครับ"

"อ๋อนั่นตามั่น หลวงพี่พาเขามาจากป่าลึกแถวเมืองกาญจน์ เขาเลยขอตามมาช่วยหลวงพี่ดูแลพวกวิญญาณนะ จนกว่าจะถึงเวลาที่เขาต้องไป พวกวิญญาณที่อยู่ที่นี่หลวงพี่ไม่ได้กักขังหรือผูกเขาไว้ด้วยอาคม แต่เราให้เขายึดกับหลักธรรมไว้ ไหนๆอำนวยมาแล้วก็รู้จักกับตามั่นเลย ตามั่นอยู่ไหนมานี่หน่อย"

ประโยคหลังนั้นหลวงพี่หลับตาแล้วพูดขึ้น แต่ยังไม่ทันจบประโยคร่างของลุงมั่นนั้นมาโผล่อยู่ตรงประตู ทำเอาอำนวยสะดุ้งเพราะนึกไม่ถึงว่าแกจะมาเร็วขนาดนี้ ลุงมั่นนั้นนั่งคุกเข่ามือทั้งสองพนมอยู่ตรงอก

"มีอะไรครับพระคุณท่าน"

"อยากให้รู้จักกันไว้ นี่โยมอำนวยเขาเป็นหลานของพระรูปหนึ่งที่เป็นศิษย์อาจารย์เดียวกับอาตมา"

อำนวยรับยกมือไหว้วิญญาณลุงมั่นทันที อีกฝ่ายเปลี่ยนไปนั่งพับเพียบแล้วหันมารับไหว้อำนวยพร้อมด้วยรอยยิ้ม

"จำเริญๆเถอะท่าน ดูแล้วท่าจะเป็นคนมีวิชาสูง  เห็นตั้งแต่ตอนเข้ามาแล้ว"

อำนวยไม่ได้พูดอะไรกับลุงมั่นแต่นั่งฟังหลวงพี่คุยกับลุงมั่นอยู่ 2-3คำก่อนที่ดวงวิญญาณแกจะสลายไป หลวงพี่จึงเล่าให้อำนวยฟังต่อว่าที่ดินนี้และสิ่งก่อสร้างต่างๆในสำนักสงฆ์นั้น มีหมอที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งนั้นถวายให้กับหลวงพี่รวมถึงดูแลเรื่องค่าน้ำค่าไฟอีกด้วย อำนวยนั้นเคยได้ยินชื่อหมอคนนี้ที่ดูเหมือนคนในตระกูลนี้จะเป็นหมอเกือบทุกคนและเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาล หลวงพี่ได้บอกต่อไปว่า ตระกูลที่บริจาคที่ดินและสร้างสำนักสงฆ์นี้ เป็นตระกูลของลุงมั่นที่แกเป็นต้นตระกูล ทำให้อำนวยนั้นได้รู้ประวัติของลุงมั่นเพราะยังสงสัยว่าทำไมจู่ๆหมอตระกูลนี้ถึงได้ถวายที่และสร้างสำนักสงฆ์ถวาย

เด่นนั้นเงียบไม่รับปาก เสี่ยยิ้มเห็นแบบนั้นจึงบอกลูกน้องไป

"กูเองก็ไม่ประมาทหรอก กูส่งให้เก๋ไปสืบแล้วว่ามันเก่งจริงหรือใช้อะไรช่วยเราคงจะได้รู้ความจริงในเร็ววันนี้และหาทางจัดการกับมันได้"

"เสี่ยยอมลงทุนถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ"

เด่นถามด้วยความประหลาดใจ

"มันถึงขั้นนี้แล้ว กูก็ต้องยอมลงทุนมันได้เงินจากพวกกูเยอะเกินไป ถ้ามันโกงมันตายแต่ถ้ามันเก่งจริงกูจะยอมรับนับถือมัน อยู่ในวงการนี้มานานไม่เคยเห็นใครทำได้แบบมัน แถมจับไต๋มันไม่เคยได้"

เด่นนั้นเงียบเพราะลึกๆแล้วตนเองก็อิจฉาอำนวยที่ได้โชคดีขนาดนี้เพราะสาวคนนี้มันเองก็เล็งไว้นานแต่ไม่กล้าเพราะคนที่เสี่ยยิ้มส่งไปสืบคือสาวแจกไพ่ที่ได้ทิปจากอำนวย เธอเป็น 1 ในเมียเก็บของเสี่ยยิ้มซึ่งเสี่ยเองได้สั่งเมียเก็บของตนให้เริ่มสืบเรื่องของอำนายตั้งแต่คืนนี้ โดยยอมทำทุกอย่างเพื่อที่จะรู้ให้ได้ว่าอำนวยนั้นเก่งจริงหรือมีกลโกงที่ตนเองยังจับไม่ได้ ซึ่งทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเสี่ยยิ้ม สาวแจกไพ่ร่างอวบนมโตที่เป็นเมียเก็บของเสี่ยยิ้มไปยืนดักรออำนวยตรงหน้าประตูทางเข้าบ่อน พอพูดทักทายไม่กี่คำโดยหาข้ออ้างว่าไม่มีรถกลับบ้าน อำนวยรับเธอขึ้นรถทันที เพราะรู้ว่าหญิงสาวต้องการอะไรแต่พอขึ้นรถเสียงของผีเรือนได้มาเตือนอำนวย

"นาย ผู้หญิงคนนี้เป็นเมียเก็บของไอ้เสี่ยยิ้มมันส่งมาสืบเรื่องของนาย"

อำนวยแค่ผงกหัวเล็กน้อยแต่ไม่ตอบอะไร ที่ผ่านมาตั้งแต่เล่นที่บ่อนอำนวยเองก็ไม่เคยขาดผู้หญิง บรรดาสาวแก่แม่หม้ายที่มาเล่นที่บ่อนมักจะทอดสะพานให้อำนวยกันตลอดสาเหตุคือคนพวกนี้ต่างรู้ว่าอำนวยเล่นได้เงินจำนวนมากจึงพากันทอดสะพานให้เพื่อหวังเงินซึ่งคนฉลาดอย่างอำนวยนั้นรู้ทันมีบางคนที่อำนวยจ่ายเงินให้บางคนก็ไม่เสียเงินเพราะอยากสนุกกับอำนวย ถึงผีเรือนจะไม่เตือนแต่จู่ๆที่เธอมายั่วแบบนี้อำนวยเองก็ระวังตัวอยู่แล้วถึงตอนที่เธอแจกไพ่เธอเองก็ส่งสายตาให้อำนวยอยู่เหมือนกัน

ไม่นานนักบนเตียงในโรงแรมม่านรูดที่อยู่ไม่ไกลออกไปจากบ่อนเท่าไหร่นัก ร่างที่เปลือยของทั้งสองต่างกอดรัดนัวเนียกันอยู่บนเตียง  ใบหน้าของอำนวยซุกไปตรงเต้านมที่อวบใหญ่ของหญิงสาว หัวนมสีน้ำตาลเข้มทั้งสองเต้าถูกอำนวยดูดสลับไปมามีบางครั้งที่รวบทั้งสองเต้ามาเบียดชิดกันแล้วใช้ลิ้นเลียบนยอดเต้าที่อวบอิ่มทั้ง2 ข้าง จนฝ่ายหญิงนั้นทนไม่ไหว กดหัวอำนวยลงไปด้านล่าง ริมฝีปากและลิ้นของอำนวยไล่ผ่านหน้าท้องลงไปที่โคกหีที่โหนกนูนและหมอยอันดกดำ อำนวยยังแอบอิจฉาเสี่ยยิ้มไม่ได้ที่เมียเก็บคนนี้ทั้งนมใหญ่และหีใหญ่

หญิงสาวนั้นอ้าขารองรับลิ้นของอำนวยที่เลียเข้าไปในโพรงหีเธอครางออกมาสุดเสียงจากความเสียวที่ได้รับ มือทั้งสองข้างของเธอกดหัวอำนวยให้แนบไปกับหีของเธอพร้อมส่ายตัวไปมา จนเธอนั้นเป็นฝ่ายทนไม่ไหวร้องขอให้อำนวยเย็ดเธอ อำนวยขยับลุกขึ้นนั่งแล้วหยิบเอาถุงยางมาสวมที่ควยจนเรียบร้อย จึงขยับตัวไปนอนทาบบนตัวเธอพร้อมเอาควยไปจ่อที่รูหี อำนวยดันควยเข้าไปทันที ช่องทางรักเธอนั้นยังไม่หลวม หญิงสาวเอามือโอบรอบตัวอำนวยพร้อมเด้งรับ  เธอครางออกมาไม่หยุดเมื่อเจอลีลารักของอำนวยเข้าไป อำนวยนั้นทั้งกระเด้าช้าสลับเร็วจนอีกฝ่ายนั้นแทบจะสำลักกับความเสียวที่ได้รับ จนอำนวยพาเธอไปถึงจุดหมายพร้อมๆกัน และไม่นานเธอเป็นฝ่ายเริ่มยกที่ 2 หญิงสาวใช้ปากปลุกควยของอำนวยที่ชุ่มไปด้วยน้ำกามให้แข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง ต่างฝ่ายต่างโลมเล้าอีกฝ่ายจนอารมณ์ลุกโชนครั้งนี้หญิงสาวจัดการใส่ถุงยางให้อำนวยเองก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นขย่มและอำนวยจัดการปิดท้ายด้วยท่าด็อกกี้ที่ทำเอาอีกฝ่ายนั้นร้องครางออกมาไม่หยุดจากความเสียวที่ไม่เคยได้รับมาก่อนในชีวิตถึงจะผ่านผู้ชายมาหลายคนแล้วก็ตามที อำนวยขับรถไปส่งเธอที่อพาร์ทเม้นท์ที่เธอพักอยู่ ก่อนจะลงจากรถเธอหอมแก้มอำนวยแรงๆพร้อมใช้ริมฝีปากงับไปที่ใบหูเบาๆ

"หนูชื่อเก๋นะคะพี่"

เธอพูดทิ้งท้ายก่อนจะลงจากรถ อำนวยนั้นยิ้มๆแล้วขับรถกลับที่พักด้วยความสบายใจหลังจากวันนั้นอำนวยไปเล่นพนันที่บ่อนเสี่ยยิ้มบ่อยขึ้นรวมไปถึงบ่อนที่อยู่ในเครือข่ายเดียวกับเสี่ยยิ้มที่พวกเพื่อนของเสี่ยเป็นเจ้าของบ่อน ด้วยเหตุผลที่หมั่นไส้เสี่ยยิ้มจากคืนที่มีเรื่อง อำนวยได้เงินจากบ่อนคืนละไม่ต่ำกว่า 3 ล้าน มีอยู่คืนหนึ่งอำนวยได้เงินจากบ่อนเสี่ยยิ้มมาร่วม 10 ล้านคืนนั้นอำนวยเริ่มจากเงิน 1 แสนบาทจนเล่นได้มาร่วม 5 ล้านและอำนวยแกล้งเสียจนเหลือเงินเพียง 5 หมื่นหลังจากนั้นอำนวยทำเป็นเทหมดหน้าตักและชนะไพ่ในเกมนั้น ก่อนจะชนะติดต่อกันจนได้เงินมาร่วม 10 ล้าน ทำเอาเสี่ยยิ้มนั้นหัวเสียอย่างมากและเรื่องที่ส่งให้เมียเก็บไปสืบนั้นไม่ได้อะไรเลย

ทางเก๋นั้นยืนยันว่าอำนวยนั้นเล่นไพ่เก่งจริงแถมมีความจำที่ดีเยี่ยม เพราะเธอเคยลองเล่นไพ่รัมมี่กับอำนวยหลายครั้งและเธอแพ้ทุกครั้ง เพราะความจำที่ดีของอำนวยที่จำได้ว่าเธอจั่วไพ่อะไรไปบ้าง และเธอลองค้นเสื้อผ้าและกระเป๋าสตางค์ของอำนวยช่วงที่อำนวยไปเข้าห้องน้ำซึ่งไม่พบอะไรผิดปกติ ทำให้เธอกล้ายืนยันว่าอำนวยนั้นเล่นไพ่เก่งจริงและดวงดีในเรื่องนี้แต่เธอไม่ยอมเล่าว่าเคยเล่นไพ่พนันถอดเสื้อผ้าและทุกครั้งที่เล่นแบบนี้เธอเป็นฝ่ายที่ต้องแก้ผ้าจนหมดตัวทุกครั้ง ทำให้เสี่ยยิ้มได้แต่ขุ่นเคืองใจที่ลงทุนให้เมียเก็บพลีกายไปสืบเรื่อง แต่ไม่ได้อะไรกลับมาอีกทั้งตลอดเวลาที่ผ่านมาเสี่ยยิ้มกับเพื่อนๆต่างจับตามองอำนวยเป็นพิเศษทุกอิริยาบทที่อำนวยและถูกบันทึกในกล้องวงจรปิดนั้นทำเสี่ยยิ้มกับเพื่อนที่เป็นเจ้าของบ่อนด้วยกันต่างพากันมาดูกันอย่างละเอียดและหาพิรุธ นอกจากที่อำนวยไม่ดื่มเหล้าหรือสูบบุหรี่เลย เวลามาเล่นที่บ่อนอำนวยดื่มแต่น้ำอัดลมหรือน้ำเปล่าเท่านั้นและไม่เคยเห็นว่าอำนวยทำอะไรที่ผิดสังเกตุ ทำให้เสี่ยยิ้มกับเพื่อนๆนั้นยอมรับว่าอำนวยนั้นเลนไพ่เก่งจริงๆอีกทั้งดวงดีด้วย และที่สำคัญความบาดหมางของเด่นกับอำนวยนั้นมีมากขึ้น เพราะความไม่กินเส้นกันตั้งแต่วันนั้นรวมถึงความอิจฉาที่อำนวยได้เชยชมสาวที่ตนเองแอบหวังไว้แต่เด่นกับลูกน้องทำอะไรอำนวยไม่ได้เพราะเสี่ยยิ้มสั่งห้ามไว้ไม่อย่างนั้นผลกระทบมันจะต้องตามมาถึงที่บ่อนอย่างแน่นอน จนวันหนึ่งเด่นนั้นทนไม่ไหวกับท่าทีอันกวนประสาทของอำนวย เด่นคิดที่จะฆ่าอำนวยทิ้ง เด่นนั้นตามสืบเรื่องของอำนวยมาพอสมควรและคิดจะดักฆ่าตอนที่อำนวยมาจะเข้าวินมอเตอร์ไซด์ในตอนเช้ามืด แต่ผีเรือนนั้นได้ไปเตือนอำนวยก่อน

"นายไอ้เด่นมันจะดักฆ่านายวันพรุ่งนี้มันตั้งใจจะไปดักยิงนายตอนนายจะขับรถไปเข้าคิวที่วิน"

อำนวยนั้นนิ่งไปชั่วครู่แล้วบอกกับผีเรือน

"งั้นเอ็งไปทำยังไงก็ได้ให้มันมีอุปสรรค ส่วนเรื่องที่เหลือข้าจัดการเอง แต่จำไว้อย่าเอามันถึงตายมันจะเป็นบาปต่อเอ็งและข้า"

"ได้ครับนาย"

ผีเรือนนั้นรับคำ และเช้ามืดวันต่อมาระหว่างทางที่เด่นขับมอเตอร์ไซด์จะไปดักซุ่มยิงอำนวย ผีเรือนได้ปรากฏร่างเป็นเงาดำวิ่งตัดหน้ามอเตอร์ไซด์ที่เด่นขับ ทำให้เด่นนั้นตกใจและหักหลบจนมอเตอร์ไซด์เสียหลักไปชนฟุตบาท เด่นได้รับบาดเจ็บขาหัก แต่สิ่งที่ตามมานั้นมันเลวร้ายมากขึ้นเพราะทางกู้ภัยได้เจอปืนที่เด่นพกติดตัวมาระหว่างทำการปฐมพยาบาลจึงแจ้งต่อดำรวจที่มาดูที่เกิดเหตุทันที ปืนกระบอกนั้นเป็นปืนเถื่อนแถมเด่นไม่มีใบอนุญาตพกปืนเข้าไปอีก ตำรวจจึงจับกุมเด่นทันทีและขยายผลทำให้รู้ว่า ปืนกระบอกนั้นเด่นเคยเอาไปก่อคดีมาฆ่าคนมาหลายคดีแล้วทำให้เด่นได้รับโทษหนัก ส่วนเสี่ยยิ้มนั้นพอรู้ข่าว เสี่ยยิ้มตัดหางปล่อยวัดเด่นทันทีไม่ได้เข้ามาช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้น เพราะกลัวตำรวจและบรรดาสื่อต่างๆจะสืบค้นมาจนถึงบ่อนการพนันของตนเอง

ฝ่ายอำนวยพอรู้ข่าวก็ไม่สนใจอะไรทำตัวเหมือนเดิมทั้งเรียนทั้งเล่นการพนันโดยใช้อาชีพขับมอเตอร์ไซด์รับจ้างบังหน้า แต่ที่มีเพิ่มเข้ามาคืออำนวยใช้เวลาว่างช่วงกลางวันที่ไม่ค่อยมีลูกค้า ไปเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มเติมโดยมีอาจารย์ชาวต่างชาติที่สอนในโรงเรียนนานาชาติที่พักอยู่ในอพาท์เม้นท์เดียวกันได้แนะนำให้อำนวยไปลองเรียนภาษาเพิ่มเติม อำนวยทำตามคำแนะนำนั้น และไม่นานนักหลังจากที่เด่นถูกจับ อำนวยได้เข้าไปเล่นการพนันในบ่อนของเสี่ยยิ้มอีก อำนวยถูกผู้จัดการเชิญให้ไปพบเสี่ยยิ้มทันที เพราะทางเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกนั้นมีข้อเสนอให้กับอำนวย คือขอร้องให้อำนวยไม่มาเล่นการพนันที่บ่อนของเสี่ยยิ้มกับของเพื่อนๆอีก4-5 บ่อน โดยจะจ่ายเงินทดแทนให้ทุกเดือน

"นะครับคุณอำนวยพวกผมขอร้อง เพราะไม่อย่างนั้นพวกผมแย่แน่นอน คุณเก่งจริงๆผมยอมรับว่าคุณไม่โกง แต่คุณเล่นได้อย่างต่ำหลักล้านแทบทุกคืน บางคืนก็ล่อไปสิบล้าน อย่างเมื่อวันก่อนคุณไปเล่นบ่อนไอ้เสี่ยครามเพื่อนผมคุณก็ได้มาร่วม 7 ล้าน ขอร้องละครับ ว่าขออย่าให้คุณมาเล่นที่บ่อนของผมกับเพื่อนๆผมอีกเลย แต่บ่อนอื่นๆที่พวกผมไม่เกี่ยวข้องก็แล้วแต่คุณครับ ผมไหว้ละ"

น้ำเสียงที่นอบน้อมพร้อมยกมือไหว้ของเสี่ยยิ้มทำเอาอำนวยนิ่งคิดไปชั่วครู่เพราะช่วงที่ผ่านมาตนเองได้เงินจากบ่อนของเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกไปหลายสิบล้านบาทแถมได้เชยชมเมียเก็บของเสี่ยยิ้มจนหนำใจไม่รวมสาวแจกไพ่คนอื่นๆในบ่อนที่มีไปแอบตบกันเพื่อแย่งอำนวย ทำให้เสี่ยยิ้มกับพวกคงหมดหนทางจริงๆเลยต้องลงขันกันใช้วิธีนี้

"ถ้าอย่างนั้นเสี่ยจะให้ผมเดือนละเท่าไหร่"

"5 แสนบาทครับ"

อำนวยหัวเราะออกมาทันทีพร้อมส่ายหน้า

"ตลกละเสี่ย เสี่ยพูดเองว่าผมเล่นได้หลักล้านต่อคืน แต่ให้ผมแค่นี้เอาตรงๆเสี่ยไม่ต้องให้ต่อรองผมรู้นะว่าเสี่ยกับพวกเสนอให้ต่ำสุดก่อน เอามาตรงๆเลยถ้าอยากจะจ้างให้ผมไม่มาเล่นที่บ่อนเสี่ยกับพวก เงินที่ผมได้นะ 1ใน 10 ของรายได้เสี่ยต่อคืนได้มั้ง บ่อนใหญ่ขนาดนี้คนเล่นต่อคืนนี่หลายร้อยคนเงินหมุนเวียนเป็นร้อยล้าน เอาตรงๆเลยเสี่ย"

"คุณอำนวยต้องการเท่าไหร่ครับ ลองเสนอมาก่อน"

"5ล้าน"

คำตอบของอำนวยทำเอาอีกฝ่ายหน้าเสีย ก่อนจะเจรจาต่อรองกันพักใหญ่จนลงตัวที่เดือนละ 3 ล้าน 5 ที่ทางเสี่ยยิ้มกับพวกนั้นลงขันกันจ่ายเงินจำนวนนี้ให้

"ทางผมจะโอนเข้าบัญชีให้คุณทุกสิ้นเดือนนะครับ และคุณคงทำตามข้อตกลงนี้"

อำนวยรับคำและทำตามข้อตกลงที่ให้อำนวยไม่เข้ามาเล่นพนันที่บ่อนของเสี่ยยิ้มกับพรรคพวกอีกเลย ช่วงนั้นอำนวยตั้งใจเรียนอย่างเดียวเพราะใกล้จะจบแล้ว อำนวยมุมานะอย่างหนักไม่ได้ไปเล่นการพนันเลยจนในที่สุดพอรู้ผลสอบวิชาสุดท้ายว่าตนเองสอบผ่าน อำนวยนั้นจุดธูปบูชาที่หน้ารูปหลวงลุงพร้อมตั้งจิตไปถึงหลวงลุงทันที

"ลุงหนูเรียนจบปริญญาตรีแล้วนะ"

รวมไปถึงอดีตเจ้าอาวาสที่ท่านได้มรณภาพไปหลายปีแล้วเช่นกัน

"หลวงตาผมเรียนจบแล้วนะ"

และถึงจะเรียนหนักแต่อำนวยก็ไม่เคยลืมที่จะทำพิธีบูชาบรรดาเครื่องรางที่ได้มอบมาตลอด โดยเฉพาะไพลดำที่อำนวยนั้นจะไม่เคยขาดการบูชาเลย  และอำนวยที่เริ่มจะสื่อสารภาษาอังกฤษได้พอสมควรจึงทำให้อำนวยตัดสินใจที่จะไปลองเล่นการพนันในบ่อนประเทศเพื่อนบ้านบ้าง อำนวยนั้นไปเล่นการพนันในบ่อนที่ลาว,กัมพูชา,พม่ารวมไปถึงมาเลเซียกับสิงคโปร์โดยเฉพาะบ่อนในกัมพูชาที่อำนวยนั้นเป็นดาวเด่นจนเป็นลูกค้า VIPเพราะจ่ายหนัก หลายครั้งที่ทางบ่อนเสนอให้อำนวยไปเล่นในห้อง VIPแต่อำนวยปฏิเสธ อำนวยเล่นการพนันอย่างคนฉลาดได้สลับเสียแต่รวมแล้วเล่นได้มากกว่าทำให้ได้เงินมาจำนวนมากตลอดผ่านไปร่วม 3ปีเศษที่อำนวยตระเวนเล่นการพนันในบ่อนประเทศเพื่อนบ้านโดยยังใช้น้ำมนต์จากไพลดำช่วยตลอด ทำให้อำนวยมีเงินเก็บนับร้อยล้าน แต่จู่ๆอำนวยนั้นรู้สึกว่ามันพอแล้วที่จะหยุดเล่นการพนันประกอบกับได้ยินเสียงของหลวงลุงขณะที่นอนหลับว่า

"หนูพอได้แล้วลูก"

อำนวยจึงตัดสินใจเลิกเล่นการพนันทันที และเอาเงินมาซื้อทาวเฮ้าส์ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจที่จะบวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้กับหลวงลุง เพราะตอนที่ท่านมรณภาพนั้นอำนวยไม่ได้บวชให้ แต่ก่อนที่จะบวชเสี่ยยิ้มได้เชิญให้อำนวยมาพบ เพื่อที่จะต่อรองของลดเงินที่จ่ายให้เพราะที่ผ่านมารายจ่ายนั้นสูงขึ้นตลอดโดยเฉพาะส่วยที่จ่ายให้เจ้าหน้าที่นั้นถูกเรียกเพิ่มขึ้นตลอด แต่อำนวยนั้นบอกกับเสี่ยยิ้มว่า

"ไม่ต้องหรอกครับเสี่ย เสี่ยกับเพื่อนไม่ต้องจ่ายให้ผมแล้ว เพราะตอนนี้ผมเลิกเล่นการพนันแล้ว ผมรู้ดีว่าต่อให้มีเงินมากขนาดไหนแต่ถ้ายังไม่เลิกความล่มจมจะมาเยือนแน่ คนที่รวยคือพวกเจ้าของบ่อนอย่างเสี่ย"

อำนวยบอกเสี่ยยิ้มไป ทำเอาอีกฝ่ายนั้นยกมือไหว้ขอบคุณทันที มันง่ายกว่าที่คิดเพราะที่ผ่านมาเสี่ยยิ้มก็รู้ข่าวว่าอำนวยนั้นไปกวาดเงินที่บ่อนถูกกฎหมายในประเทศรอบๆไทยเป็นว่าเล่นและเป็นการดีอย่างยิ่งที่ไม่ต้องจ่ายเงินให้อำนวยอีกต่อไปส่วนเรื่องบวชอำนวยเลือกที่จะบวชวัดที่ตนเองอาศัยอยู่ตั้งแต่เด็ก จึงไปติดต่อที่วัดซึ่งช่วงที่ผ่านมานั้นอำนวยไม่ได้กลับไปที่วัดอีกเลยทำให้รู้เจ้าอาวาสคนใหม่นั้นเป็นพระที่มาจากวัดอื่น ส่วนรองเจ้าอาวาสนั้นเป็นเพื่อนเด็กวัดที่โตมาด้วยกันและเลือกที่จะบวชหลังจากเรียนจบในชั้น ม.3 และศึกษาต่อในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยสงฆ์จนจบปริญญาโท ท่านรีบจัดการเรื่องบวชให้อำนวยทันทีพออำนวยไปเรียนให้ท่านทราบ ซึ่งอำนวยนั้นบวชเงียบๆ โดยถือฤกษ์สะดวกและระหว่างที่ทำพิธีในโบสถ์นั้นอำนวยเห็นหลวงลุงมานั่งสวดอยู่ด้านหลังพระอุปัชฌาย์ด้วยสีหน้าที่ดีใจ อำนวยตั้งใจจะบวช 1 พรรษาซึ่งระหว่างบวชนั้นอำนวยนั้นปฏิบัติตัวตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด จนช่วงดึกในคืนหนึ่งระหว่างที่อำนวยกำลังนั่งสมาธิอยู่ในกุฏิ มีดวงวิญญาณดวงหนึ่งมานั่งคุกเข่าตรงหน้าพร้อมก้มลงไปกราบ 3 ครั้ง อำนวยนั้นจำได้ว่าดวงวิญญาณดวงนี้นั้นเป็นผีเรือนในบ่อนเสี่ยยิ้ม แต่ตอนนี้สภาพนั้นดูดีกว่าเมื่อก่อนและใบหน้านั้นดูมีสง่าราศีอิ่มบุญ

"ไม่เจอกันตั้งนานสบายดีนะโยม"

อำนวยเป็นฝ่ายทัก

"ครับพระคุณท่าน ผมจะมาขอบคุณที่ตลอดเวลาที่ผ่านมาถึงพระคุณท่านไม่ได้ไปที่บ่อนของเสี่ยยิ้มอีกเลยแต่พระคุณท่านยังทำบุญอุทิศส่วนกุศลมาให้พวกผมตลอด และที่พระคุณท่านบวชครั้งนี้ ท่านยังอุทิศส่วนกุศลที่ยิ่งใหญ่มาให้ผมกับพวกอีกบุญกุศลเหล่านี้ที่ท่านอุทิศให้ทำให้ผมได้มีสภาพที่ดีขึ้นและจะได้จากลาภพนี้ไปแล้วครับ ผมเลยมากราบขอบพระคุณและกราบลาพระคุณท่านครับ"

"ไปดีเถิดโยม อาตมายินดีด้วย เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วใช่ไหม"

"ครับพระคุณท่าน เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว และผมจะมาเตือนพระคุณท่านครับ ท่านยังจำไอ้เด่นได้ไหมครับ"

อำนวยนิ่งคิดไปชั่วขณะแล้วพยักหน้า

"อาตมาพอจะจำได้ เห็นว่าติดคุกอยู่นี่"

"ครับ แต่มันตายในคุก เป็นวัณโรคตายครับ แต่ดวงวิญญาณมันยังไม่ไปไหนมันยังอาฆาตพระคุณท่านกับเสี่ยยิ้มอยู่ กับพระคุณท่านมันอาฆาตที่เคยมีเรื่องกันมาก่อนและที่มันโดนจับมันก็โทษพระคุณท่านครับส่วนเสี่ยยิ้มมันอาฆาตเรื่องที่ไม่ยอมช่วยมันตอนมันโดนจับครับ แต่มันยังเป็นวิญญาณเร่ร่อนไม่มีพลังอะไร แต่ผมเกรงว่าสักวันมันอาจจะมาปองร้ายพระคุณท่านก็ได้"

"ให้ถึงเวลานั้นก่อนก็แล้วกัน อาตมาขอบคุณโยมมากที่บอกเรื่องนี้"

วิญญาณผีเรือนได้ก้มกราบอำนวยก่อนจะสลายร่างไป จนครบ 1 พรรษาอำนวยได้ลาสิกขา ทั้งๆที่ท่านรองเจ้าอาวาสยังอยากให้อำนวยบวชต่อเพราะช่วงเวลาที่บวชอำนวยช่วยงานวัดได้อย่างมาก และอำนวยได้ตัดสินใจที่ยกรถกระบะ 4 ประตูที่ตนเองใช้อยู่ให้กับทางวัดเพราะเห็นทางวัดมีรถกระบะเก่าๆใช้งานอยู่เพียงคันเดียว อำนวยคิดตรึกตรองอยู่พอสมควรเพราะถ้าตนเองซื้อรถใหม่ป้ายแดงให้อาจเป็นที่สงสัยก็ได้ว่าเอาเงินมาจากไหน เพราะอำนวยอยากปกปิดเรื่องความร่ำรวยของตนเอง แต่ตั้งใจไว้ว่าจะมาบริจาคค่าน้ำค่าไฟให้วัดเป็นประจำ พอสึกออกมาอำนวยตั้งใจที่จะเปิดร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือ เพราะได้ศึกษาลู่ทางไว้พอสมควรจากเจ้าของกิจการประเภทนี้ที่รู้จักกันจากที่ไปเล่นพนัน อำนวยเริ่มจากแผงเล็กๆก่อนและลองผิดลองถูกอยู่พอสมควร จนเริ่มจับทางและเข้าใจในธุรกิจนี้มากขึ้น

อำนวยจึงเริ่มหาแหล่งทำเลดีๆ และมาพบตลาดที่อยู่ไม่ห่างจากหมู่บ้านที่ตนเองอยู่มากนัก อำนวยเช่าพื้นที่ ที่เป็นห้องในตลาดเพื่อทำหน้าร้านขายอุปกรณ์โทรศัพท์มือถือโดยจดทะเบียนอย่างการค้าถูกต้องและขายออนไลน์ด้วยพร้อมซื้อรถกระบะตอนเดียวมือ 2 มาอีกคันและจัดการนำไปทำหลังคาอลูมิเนียมและลูกกรงตาข่ายเพื่อใช้ขนสินค้ากรณีที่มีลูกค้าสั่งจำนวนมากอำนวยจะไปส่งให้เองต่อให้ไกลขนาดไหน ไม่ส่งผ่านบริษัทขนส่งเหมือนพวกรายย่อย อำนวยทำธุรกิจนี้ด้วยใจรัก ถึงจะมีถูกโกงไปบ้างแต่อำนวยก็ไม่ติดใจ เพราะคิดว่าความร่ำรวยของตนเองนั้นก็ได้มาจากการโกงเช่นเดียวกัน อำนวยทำทุกอย่างให้ถูกต้องมีการจ้างบริษัททำบัญชีเพื่อทำงบ ในการยื่นเสียภาษีอย่างถูกต้อง และทำตัวติดดินไม่ฟุ้งเฟ้อเพื่อคนจะได้ไม่สงสัย อำนวยรู้ตัวดีว่าช่วงที่ไปเล่นการพนันถูกตำรวจจับตามองอยู่จากข้อมูลของสายตำรวจที่แฝงตัวเข้าไป ทำให้อำนวยไม่อยากทำตัวเด่นจนเกินไปนัก ด้วยเงินทุนที่หนาทำให้อำนวยนั้นไม่เดือดร้อนกับการขาดทุนหรือกำไรที่ได้มาไม่มากแต่มันสามารถทำให้คนอื่นๆเห็นว่าตนเองนั้นมีงานทำเพื่อการยังชีพ

และจากตอนที่บวชทำให้อำนวยได้เจอเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา 3-4 คน ที่ไม่ได้ย้ายไปอยู่ที่อื่นและเพื่อนเหล่านี้ยังชวนเพื่อนที่ติดต่อกันได้มาทำบุญถวายสังฆทานที่วัด ทำให้หลังจากที่สึกออกมาแล้ว อำนวยได้เข้าไปในกลุ่มไลน์และเฟซบุ๊กของเพื่อนที่ยังติดต่อกันอยู่ ส่วนธุรกิจขายอุปกรณ์โทรศัพท์ของอำนวยนั้นไปได้เรื่อยๆรายได้ส่วนใหญ่จะมาจากการขายออนไลน์และขายส่งมากกว่า จนวันหนึ่งขณะที่ไปส่งสินค้า อำนวยได้มาพบกับตาลคู่ขาเก่าสมัยเรียน  ตอนช่วงที่อำนวยบวชนั้นอำนวยได้เจอพ่อกับแม่ของตาลที่ยังทำธุรกิจต่อจากเถ้าแก่เส็งอยู่ แม่ของตาลที่ใส่บาตรทุกวันนั้นได้เล่าให้อำนวยฟังว่าตาลได้ย้ายไปอยู่กับสามีและทำธุรกิจเปิดบริษัททัวร์

"นวย นั่นนวยหรือเปล่า"

เสียงทักของตาลขณะที่อำนวยกำลังปิดประตูลูกกรงบนกระบะท้ายหลังจากที่ไปส่งของให้ลูกค้าเรียบร้อย อำนวยหันไปหาทางเจ้าของและจำตาลได้ทันที

"อ้าวตาล"

อำนวยเดินเข้าไปหาตาลทั้งคู่พูดจาทักทายกันอยู่พอสมควร ตาลนั้นรู้เรื่องของอำนวยตอนที่บวชเพราะแม่โทรมาเล่าให้ฟัง ส่วนบริษัททัวร์ของตาลนั้นตั้งอยู่ไม่ห่างจากร้านที่อำนวยมาส่งของ ทั้งคู่ต่างก็ไม่คาดคิดที่จะมาเจอกันต่างฝ่ายต่างแลกเบอร์โทรศัพท์กันก่อนจะแยกย้าย หลังจากวันนั้นทั้งคู่ต่างติดต่อหากันตลอดและนัดเจอกันบ่อยครั้ง ด้วยความหลังที่มีมาทำให้ถ่านไฟเก่าจุดติดไม่ยากยิ่งตาลตอนนี้มีสถานะเป็นหม้ายไม่มีภาระอะไรอีกด้วยแถมของขาดหลังจากที่เธอได้แยกทางจากสามีมาเกือบปีได้แล้ว ทำให้ความสัมพันธ์แบบสมัยเรียน ม.6 ของทั้งคู่ถูกพื้นคืนมาไม่ยากหลังจากที่นัดเจอกันอีกครั้ง

หลังจากที่อำนวยมาส่งตาลที่บ้านพักเธอชวนอำนวยเข้าไปในบ้านหลังจากที่อารมณ์ถูกปลุกกันในรถมาแล้ว พอเข้าไปในห้องตาลนั้นดึงตัวอำนวยมาที่เตียงทันทีหลังจากที่ช่วยกันถอดเสื้อผ้าให้พ้นตัวอำนวยมองไปที่เรือนร่างของคู่ขาเก่า ตาลนั้นรูปร่างอวบขึ้นเอวหนามีหน้าท้องเล็กน้อยตามประสาคนที่ทำแต่งาน แต่ดูยังไม่ทันครบถ้วน มือของตาลนั้นดึงร่างของอำนวยให้มานอนทาบอยู่บนตัวเธอ อำนวยใช้ใบหน้าซุกไซร้ไปพวงแก้มไล่ลงมาที่ลำคอ ตาลกดหัวคู่ขาเก่าลงไปที่ทรวงอกขนาดใหญ่ มันเป็นจุดเด่นของเธอตั้งแต่สมัยเรียนที่หน้าอกนั้นใหญ่จนเห็นได้ชัด หัวนมสีน้ำตาลเข้มที่บานขยายออกเต็มทั้งสองข้างถูกอำนวยดูดสลับไปมา

ตาลครางออกมาอย่างแผ่วเบา ถึงมันจะผ่านมาแล้วหลายปี แต่เธอยังจำรสสวาทที่อำนวยมอบให้ได้เป็นอย่างดีจากความอยากลองที่ได้ยินเสียงกระซิบจากบรรดาเพื่อนๆผู้หญิงด้วยกัน จนเธอติดใจแถมยังได้บทรักรูปแบบใหม่แบบ 3 คนที่มีอาจารย์ฝึกสอนสาวหุ่นดีที่มาร่วมด้วย ทำให้เธอได้ลองรักแบบหญิงกับหญิงด้วยกันเป็นครั้งแรกอีกด้วย จากที่ไม่เต็มใจในตอนแรก แต่เพราะความอยากลองและติดใจในลีลารักของอำนวยทำให้เธอยอมที่จะร่วมด้วยโดยไม่ต้องไปตบตีแย่งอำนวยเหมือนกับคนอื่นๆ แต่มันทำให้เธอนั้นติดใจในบทรักแบบ 3 คนรวมไปถึงผู้หญิงด้วยกัน ตาลปล่อยให้อำนวยฟอนเฟ้นที่ทรวงอกอยู่พอสมควร เธอจึงกดหัวอำนวยลงไปด้านล่าง จนลงมาถึงโคกหีที่ขนาดใหญ่ อำนวยใช้ปากเม้มไปยังหมอยที่ดกดำไปทั่ว แล้วมาหยุดตรงร่องหีที่คล้ำก่อนจะเอาลิ้นทะลวงเข้าไป ทำเอาตาลนั้นผวาและร้องครางออกมา ทั้งๆที่เธอรู้อยู่แล้วว่าจะเจออะไร ตาลแอ่นก้นรองรับลิ้นของคู่ขาเก่า

"ซี๊ดดด" 

ตาลครางออกมาดังๆ มือทั้งสองข้างบีบไปที่บ่าอำนวย ลีลาการใช้ลิ้นของคู่ขาเก่านั้นยังเด็ดเหมือนเดิม ทำให้ตาลนั้นอดที่จะไปเปรียบเทียบกับผัวที่เลิกรากันไปไม่ได้ว่าผัวเก่านั้นลีลาทุกเรื่องสู้อำนวยผู้ชายคนแรกของเธอไม่ได้ จนเธอนั้นสุดจะทนลิ้นของอำนวยพาตาลไปถึงจุดหมาย ตาลร้องครางออกมาสุดเสียง พร้อมกดหน้าอำนวยลงไปแนบโคกหี อำนวยซบหน้าลงไปครู่หนึ่งแล้วถึงเลื่อนตัวขึ้นมา แต่ไม่ทันใจฝ่ายหญิง ตาลจับตัวอำนวยให้ลงไปนอนหงายตัวเธอขึ้นมานอนทาบแทน   เธอค่อยๆเลื่อนตัวลงไปด้านล่างใช้มือจับควยของอำนวยที่แข็งตัวเต็มที่ถูไปมากับหัวนมทั้งสองข้าง แล้วเอามาสีตรงร่องอกอยู่ครู่หนึ่งถึงเลื่อนหน้าลงไป เธอใช้ปากครอบควยอำนวยแล้วผงกหัวไปมาพร้อมดึงมืออำนวยทั้งสองข้างให้ลงมาสัมผัสที่เต้านมของเธอ

อำนวยนั้นบีบนมหญิงสาวทันทีพร้อมกับเสียงครางของตนเอง จากความเสียวที่ได้รับจากคู่ขา ตาลใช้ปากใช้ลิ้นสร้างความเสียวให้กับอำนวยอยู่ครู่ใหญ่ ถึงเลื่อนตัวขึ้นมาเธอขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมใช้มือจับควยของอำนวยให้มาจ่อที่รูหีแล้วเลื่อนตัวให้ควยของฝ่ายชายเข้าไปในรูหีของเธอ ก่อนจะเริ่มขยับตัวอย่างช้าๆ อำนวยนั้นเอามือทั้งสองไปจับนมทั้งสองเต้าของตาลซึ่งเจ้าตัวนั้นแอ่นอกให้จับพร้อมขยับตัวไม่หยุด จนตาลขยับตัวเร็วและแรงขึ้นเพราะของขาดมานานทำให้อำนวยต้องเลื่อนมือลงมาจับเอวที่หนาของเธอ ปล่อยให้นมขนาดใหญ่นั้นกระเพื่อมตามจังหวะกระเด้าของเจ้าของ  จนทั้งคู่ไปถึงจุดหมายพร้อมๆกัน

เมื่อถ่านไฟเก่าจุดติดทั้งคู่ต่างแวะเวียนมาหาความสุขกันตลอด รวมไปถึงเก๋ที่ยังติดต่อกับอำนวยอยู่และตอนนี้เก๋นั้นไม่ได้เป็นเมียเก็บของเสี่ยยิ้มและออกมาทำงานขายประกัน ทำให้เธอมีโอกาสมาหาความสุขกับอำนวยได้อย่างสะดวกเพราะเธอติดใจในลีลาของอำนวย จนในที่สุดทั้งตาลและเก๋ต่างมาได้ร่วมสนุกกันแบบ 3คน ซึ่งตาลนั้นไม่มีปัญหาเพราะติดใจตั้งแต่สมัยเรียนและไม่เคยลืม ส่วนเก๋นั้นจากตอนแรกที่เธอจำใจเพราะไม่กล้าขัดใจอำนวยแต่พอเจอของจริงเข้าไปมันทำให้เธอนั้นติดใจอย่างมาก ยิ่งเจอลีลาการใช้ลิ้นของตาลเข้าไปทำให้นั้นทำให้เก๋นั้นติดใจบทรักแบบ 3 คนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ซึ่งส่วนใหญ่จะใช้บ้านของอำนวยเป็นที่ระเริงรัก

จนผ่านไปเกือบปีหลังจากที่อำนวยได้สึกออกมา ทางรองเจ้าอาวาสที่เป็นเพื่อนเก่าได้โทรศัพท์ติดต่อมาหาบอกว่ามีพระรูปหนึ่งอยากพบกับอำนวย ตอนแรกอำนวยนั้นก็งงๆแต่พอมาที่วัดจึงรู้ว่าพระที่อยากพบอำนวยนั้นคือหลวงพี่ที่เป็นพระธุดงค์ที่เคยมาพักกับหลวงลุงช่วงสมัยที่อำนวยตอนเรียน ม.5 ท่านมาพักอยู่ด้วยประมาณ 1อาทิตย์ก่อนจะออกธุดงค์ต่อ ท่านรอพบอำนวยที่กุฏิท่านรองเจ้าอาวาส ท่านดูไม่แก่ยังดูหนุ่มเหมือนกับครั้งที่อำนวยเคยเจอท่านเมื่อหลายปีก่อน อำนวยก้มลงกราบท่านทันที

"สบายดีนะอำนวย ยังจำหลวงพี่ได้นะ "

ท่านเป็นฝ่ายทักหลังจากที่ท่านรองเจ้าอาวาสได้ออกไปจากห้องปล่อยให้ทั้งคู่อยู่ในห้องที่ใช้รับแขก

"ครับหลวงพี่"

อำนวยที่นั่งอยู่กับพื้นได้ตอบท่าน

"ตอนที่หลวงลุงของอำนวยเสีย หลวงพี่กำลังธุดงค์อยู่ในป่าลึกเลยมาร่วมงานไม่ได้ ยังไงก็เสียใจด้วยนะ"

อำนวยไม่ตอบท่านในเรื่องนี้เพราะยังดูงงๆอยู่ว่าท่านอยากพบเรื่องอะไร ท่านได้บอกต่อไปว่าตอนนี้ท่านไม่ได้ออกธุดงค์แล้ว ท่านอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งหนึ่งที่มีคนมาบริจาคที่ให้ท่านสร้างสำนักสงฆ์

"เอาละเข้าเรื่องดีกว่าก่อนที่อำนวยจะงงไปมากกว่านี้ แต่หลวงพี่ขอถามก่อนว่าหลวงลุงท่านได้สอนวิชาให้อำนวยแล้วใช่ไหม"

อำนวยนั้นมองไปที่พระภิกษุด้วยความประหลาดใจ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรท่านได้พูดต่อ

"ไม่ต้องแปลกใจหลอก เพราะหลวงพี่กับหลวงลุงของอำนวยนั้นเป็นศิษย์อาจารย์เดียวกัน ตอนที่หลวงพี่มาขอพักอาศัยอยู่ตอนนั้นท่านได้บอกกับหลวงพี่ว่าท่านจะสอนวิชาให้กับอำนวยเพราะอำนวยเป็นหลานท่านและมีความเหมาะสมที่จะได้รับวิชาต่อจากท่าน"

"ครับหลวงพี่ หลวงลุงได้สอนวิชาให้ผมครับ"

"ถ้าอย่างนั้นสบายใจได้ และไพลดำอำนวยก็ดูแลรักษาอยู่ใช่ไหม"

"ครับ"

อำนวยรับคำสั้นๆก่อนที่ท่านจะบอกถึงสาเหตุที่ท่านอยากเจออำนวย ท่านเล่าให้อำนวยฟังว่าเพราะจากที่ท่านได้ออกธุดงค์ไปทั่วประเทศ รวมถึงในป่าลึกที่ต่างๆท่านได้พบเห็นสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติมากมาย แต่มันใช่วิสัยที่ผู้ทรงศีลอย่างท่านจะเล่าให้ใครฟัง แต่สิ่งที่เจออย่างหนึ่งคือมีวิญญาณจำนวนมากที่ยังวนเวียนอยู่ไม่ได้ไปไหน เพราะยังไม่ถึงเวลาหรือไม่มีใครชี้ทางให้ ซึ่งท่านเองก็ได้ชี้ทางให้วิญญาณตามที่เห็นสมควรโดยไม่ผิดพระธรรมวินัยแต่อย่างใด จนท่านเองได้เลิกธุดงค์มาดูแลสำนักสงฆ์ที่มีคนสร้างถวายให้ ท่านได้มีความคิดขึ้นมาเพื่อที่จะช่วยเหลือวิญญาณพวกนี้

"แล้วหลวงพี่จะทำยังไงครับ"

อำนวยเป็นฝ่ายถามหลังจากที่นั่งฟังมาโดยตลอดหลวงพี่หัวเราะเบาๆถึงบอกอำนวย

"เรื่องพวกนี้ถ้าคนอื่นมาฟังด้วยคงหาว่าเราสองคนเสียสติไปแล้ว แต่ก็นั่นละมันพิสูจน์ให้คนอื่นเห็นหรือรับรู้ไม่ได้ ที่หลวงพี่ตั้งใจอยากจะทำคือใช้สำนักสงฆ์เป็นที่ดูแลอบรมสั่งสอนดวงวิญญาณพวกนี้ จนกว่าจะถึงเวลาที่พวกเขาจะได้ไปตามทางของเขา  อำนวยเองก็รู้ว่ามีดวงวิญญาณบางพวกที่ไม่ได้ไปไหนและสร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คน หลวงพี่อยากจะชี้ทางให้ดวงวิญญาณพวกนี้ เพราะอย่างน้อยพวกเขาจะได้ตระหนักถึงความผิดชอบชั่วดี ก่อนที่เขาจะไปตามทางของเขา หลวงพี่คิดมานานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาส"

"แล้วหลวงพี่จะทำยังไงครับ"

"ตรงนี้ละมันคือปัญหา ถ้าจู่ๆเขาไม่ได้ทำอะไรผิดเป็นวิญญาณเร่ร่อนไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครแล้วไปจับเขามามันจะบาปแต่ถ้าเขาไปสร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นแล้วเราไปพาเขามาอบรมดูแล มันจะเป็นผลดีกับทั้งคนที่เดือดร้อนตัวและตัวของพวกวิญญาณเหล่านี้"

"ถ้าแบบนี้เราจะพาตัวหรือจับพวกวิญญาณที่ไปหลอกผู้คนยังไงละครับ"

หลวงพี่ยิ้มมองมาที่อำนวยพร้อมพูดออกมา

"ตรงนี้ละที่หลวงพี่อยากเจออำนวย เพราะถ้าให้หลวงพี่ไปทำเองมันก็ไม่ใช่กิจของสงฆ์ดีไม่ดีมันจะเป็นการอวดอุตริผิดวิสัยของผู้ทรงศีลอีก  หลวงพี่อยากจะให้อำนวยช่วยตรงนี้เพราะหลวงพี่เชื่อว่าตัวอำนวยเองก็มีวิชาที่ได้รับจากหลวงลุงพอตัว"

คำพูดแบบนี้ทำเอาอำนวยนั้นสะดุ้งเพราะนึกไม่ถึง

"แล้วผมจะไปหาวิญญาณพวกนี้จากไหนละครับ เพราะผมเองก็ทำตามคำสอนของหลวงลุงคือ ไม่มาเป็นหมอผีมีวิชาเอาไว้ช่วยคนและป้องกันตัวเท่านั้น ไม่เอาไปใช้รังแกข่มเหงหรือใช้เอาเปรียบใคร ส่วนพวกวิญญาณก็เหมือนคนมีทั้งดีและร้าย เรื่องไหนที่เราไม่เกี่ยวข้องก็ปล่อยผ่านไปถ้าเขาไม่มาทำอะไรกับเราก็อย่าไปสนใจ คำสอนพวกนี้ผมทำตามที่หลวงลุงสอนมาตลอด"

หลวงพี่นั้นยังยิ้มอยู่ก่อนจะตอบอำนวย

"เรื่องนี้ไม่ต้องห่วง อย่าลืมสิคนไทยถ้าเจอเรื่องแปลกๆมักจะมาหาพระ  หลวงพี่จะรับหน้าเองถ้าดูแล้วมันใช่หลวงพี่จะติดต่อไปหาอำนวยให้ไปจัดการพามาหาหลวงพี่ อำนวยไม่ต้องออกหน้าหลวงพี่มีวิธี พออำนวยจัดการพาวิญญาณมาแล้วเป็นหน้าที่ของหลวงพี่ที่จะดูแลพวกนี้เอง รับรองว่าจะไม่มีเดือดร้อนและพวกเขาจะอยู่กับหลวงพี่จนกว่าจะถึงเวลาของพวกเขาที่จะไป หลวงพี่จะคอยสั่งสอนและชี้ทางให้เอง ลองไปคิดดูนะ หลวงพี่ไม่เร่งรัด ถ้าไม่ทำก็ไม่เป็นไร หรือยังไงก็ลองไปดูที่สำนักสงฆ์ที่หลวงพี่อยู่และอำนวยจะเข้าใจได้มากขึ้น อาทิตย์หน้าจะมีวันที่ตรงกับวันพระใหญ่อำนวยไปดูก็ได้หลวงพี่จะมีเทศน์ทุกวันพระใหญ่นะ"

อำนวยนั้นยังรู้สึก งงกับเรื่องพวกนี้อยู่แต่รับคำว่าจะไปที่สำนักสงฆ์ และในวันพระใหญ่อาทิตย์ต่อมาในช่วงสายๆอำนวยขับรถไปที่สำนักสงฆ์แห่งนั้น พอลงจากรถอำนวยมองไปรอบๆและเห็นว่าเป็นสำนักสงฆ์ที่ร่มรื่นมาก มีต้นใหญ่อยู่โดยรอบ อำนวยเดินเข้าไปที่ศาลาหลังใหญ่ที่อยู่ไม่ห่างจากที่จอดรถเท่าไหร่นัก อำนวยเห็นหลวงพี่นั้นกำลังนั่งอยู่บนธรรมมาสน์เพื่อเทศนาอยู่ในสายตาปกติของอำนวยเห็นคนมานั่งฟังเทศน์อยู่ประมาณ 20 คน แต่อำนวยนั้นรับรู้พร้อมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง  จึงตั้งจิตแล้วบริกรรมคาถาอยู่ครู่หนึ่ง

พอบริกรรมครบทำให้อำนวยเห็นว่าด้านหลังของกลุ่มคนที่นั่งฟังเทศน์อยู่นั้นมีกลุ่มของวิญญาณจำนวนหนึ่งต่างนั่งพนมมือฟังหลวงพี่เทศน์อย่างตั้งใจ และด้านขวาของธรรมาสน์นั้นมีดวงวิญญาณของชายสูงอายุที่นุ่งขาวห่มขาวนั่งพนมมือฟังเทศน์อยู่ด้วย ดวงวิญญาณเหล่านั้นไม่มีใครที่หันมาสนใจอำนวยเลย อำนวยนั่งพับเพียบกับพื้นเพื่อฟังเทศน์ไปด้วย จนหลวงพี่เทศน์จบ ดวงวิญญาณเหล่านั้นได้ก้มลงกราบแล้วพากันสลายร่างหายไป หลวงพี่ได้ลงจากธรรมมาสน์แล้วเดินเข้ามาหาอำนวย ท่านพาอำนวยไปที่กุฏิของท่าน  กุฏิที่ท่านพักนั้นเป็นกุฏิที่สร้างด้วยไม้มีขนาดพอดีไม่เล็กไม่ใหญ่มีเพียงชั้นเดียว พอเข้าไปนั้นมีห้องเพียงห้องเดียวและแทบไม่เครื่องประดับอะไรนอกจากโต๊ะหมู่บูชามีเพียงพุทธรูปเพียงองค์เดียว เครื่องใช้ไฟฟ้ามีเพียงพัดลมตัวเล็ก 1 ตัวเท่านั้น พออำนวยนั่งบนพื้นและกราบท่าน

หลวงพี่นั้นได้บอกกับอำนวยว่า สำนักสงฆ์แห่งนี้มีเนื้อที่ 25 ไร่ มีพระอยู่ 4เพียงรูปเท่านั้นเป็นพระที่เคยออกธุดงค์กับท่านและมีคนงานที่มาช่วยงานด้วยจิตศรัทธาประมาณ 10 คน สำนักสงฆ์แห่งนี้สร้างเสร็จมาได้ประมาณ 4 เดือน อนาคตจะเปิดให้คนเข้ามาปฏิบัติธรรมด้วย

"มันต้องค่อยเป็นค่อยไป หลวงพี่จะค่อยๆทำไป พื้นที่มีอยู่มาก ส่วนคนที่อำนวยเห็นก็เป็นชาวบ้านแถวนี้ละ จะมาทำบุญฟังเทศน์กันทุกวันพระ"

"แล้วพวกที่นั่งอยู่ด้านหลังละครับ มาจากไหน"

หลวงพี่ยิ้มออกมาก่อนจะตอบ

"ส่วนหนึ่งก็ติดตามหลวงพี่มาจากป่า อีกส่วนก็มาหลังจากที่หลวงที่ตั้งสำนักสงฆ์เสร็จพวกนี้มากันเองเขามาขอส่วนบุญนะ"

"แต่ผมเห็นอยู่คนหนึ่งที่นั่งด้านหน้าสุดเลยนะครับ"

"อ๋อนั่นตามั่น หลวงพี่พาเขามาจากป่าลึกแถวเมืองกาญจน์ เขาเลยขอตามมาช่วยหลวงพี่ดูแลพวกวิญญาณนะ จนกว่าจะถึงเวลาที่เขาต้องไป พวกวิญญาณที่อยู่ที่นี่หลวงพี่ไม่ได้กักขังหรือผูกเขาไว้ด้วยอาคม แต่เราให้เขายึดกับหลักธรรมไว้ ไหนๆอำนวยมาแล้วก็รู้จักกับตามั่นเลย ตามั่นอยู่ไหนมานี่หน่อย"

ประโยคหลังนั้นหลวงพี่หลับตาแล้วพูดขึ้น แต่ยังไม่ทันจบประโยคร่างของลุงมั่นนั้นมาโผล่อยู่ตรงประตู ทำเอาอำนวยสะดุ้งเพราะนึกไม่ถึงว่าแกจะมาเร็วขนาดนี้ ลุงมั่นนั้นนั่งคุกเข่ามือทั้งสองพนมอยู่ตรงอก

"มีอะไรครับพระคุณท่าน"

"อยากให้รู้จักกันไว้ นี่โยมอำนวยเขาเป็นหลานของพระรูปหนึ่งที่เป็นศิษย์อาจารย์เดียวกับอาตมา"

อำนวยรับยกมือไหว้วิญญาณลุงมั่นทันที อีกฝ่ายเปลี่ยนไปนั่งพับเพียบแล้วหันมารับไหว้อำนวยพร้อมด้วยรอยยิ้ม

"จำเริญๆเถอะท่าน ดูแล้วท่าจะเป็นคนมีวิชาสูง  เห็นตั้งแต่ตอนเข้ามาแล้ว"

อำนวยไม่ได้พูดอะไรกับลุงมั่นแต่นั่งฟังหลวงพี่คุยกับลุงมั่นอยู่ 2-3คำก่อนที่ดวงวิญญาณแกจะสลายไป หลวงพี่จึงเล่าให้อำนวยฟังต่อว่าที่ดินนี้และสิ่งก่อสร้างต่างๆในสำนักสงฆ์นั้น มีหมอที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งนั้นถวายให้กับหลวงพี่รวมถึงดูแลเรื่องค่าน้ำค่าไฟอีกด้วย อำนวยนั้นเคยได้ยินชื่อหมอคนนี้ที่ดูเหมือนคนในตระกูลนี้จะเป็นหมอเกือบทุกคนและเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาล หลวงพี่ได้บอกต่อไปว่า ตระกูลที่บริจาคที่ดินและสร้างสำนักสงฆ์นี้ เป็นตระกูลของลุงมั่นที่แกเป็นต้นตระกูล ทำให้อำนวยนั้นได้รู้ประวัติของลุงมั่นเพราะยังสงสัยว่าทำไมจู่ๆหมอตระกูลนี้ถึงได้ถวายที่และสร้างสำนักสงฆ์ถวาย

 

ตะกูลเก่าที่ใจบุญ