เมมโนคงบอกว่าไปอ่านหนังสือมา

มีแก้ตัวด้วยน้าาา

ทำใจแล้วกลับไทยเหอะวะม่อน ยังไงเมิงก็ไม่คู่ควรกะเค้า

ต้องแก้ผ้าให้ได้ก่อน แล้วค่อยแก้ตัว

ปวดตับเลยตอนนี้

ก็คงจะต้องคุยกับเมมโมให้เข้าใจกันพร้อมบอกลาให้รู้ว่าจะกลับไทยแล้ว

ช่วงข้าวใหม่ปลามันก็ต้องกินเวลานานหน่อยครับ

ยังห่วงเมมโม

เมมโมไปหลงทาเคชิใดัยังไง

เมมโมเสร็จไอ้ทาเคชิ แล้วแน่ๆเลย

พลาดท่าให้ทาเคชิแล้ว อยู่ที่ว่าจะติดใจหรือเปล่าเท่านั้น

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 ตอน 15 แก้ตัว

แวะไปอ่านเรื่องอื่น
ตามที่แอดมินทำลายแทงไว้   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL   
แฟนกู ภาค 1 

แวะไปอ่าน ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 1
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 2
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 3
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 4
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 5
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 6
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 7
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 8
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 9
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 10
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 11
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 12
--------------------------------------------------------------------

"ไอ้บอส...แม่ง  จะเล่นหนังโป๊กะอาซามิ...."

"เฮ้ย พี่...."
"เกิดบ่อย  ส่วนใหญ่นักแสดงโดนกันแทบจะทุกคน  พี่ก็เคยโดน  แต่พี่ว่าอาซามิไม่ควรต้องโดน  ยิ่งวันนี้ยิ่งไม่ควร  ไอ้บอสมันไม่ใหญ่มากหรอก  แต่อาซามิช้ำอยู่    แต่ก็ต้องแลกกันนะ อาซามิกะม่อนคงกลับไปขายน้ำเล่นหนังโป๊อีกไม่ได้"
แล้วพี่คินก็พูดภาษาญี่ปุ่นอธิบายอาซามิ  อาซามิก็พูดบอกว่า  เธอจะไม่มาที่นี่อีกแล้วไม่ว่าจะยังไงก็ตาม...

อาซามินอนซบไหล่ผมบนรถมาตลอดทาง  มือวางอยู่ที่ท้อง  ผมพอเข้าใจว่าเธอคงจะเจ็บ...  ส่วนพี่คินเงี่ยนมากอยากจะมีอะไรกะผมใจจะขาดเมื่อเห็นผมเล่นหนังโป๊กะอาซามิ  แต่ผมบอกว่าผมคงต้องพาเธอกลับไปส่งก่อนและจะแวะไปหาทีหลัง 

"เออ...พี่คิน  ผมอยากซื้อตั๋วกลับเมืองไทย  พี่ช่วยพาผมไปซื้อหน่อยนะครับ"
"กลับเมืองไทย  เอาจริงเหรอ...   ไปคิดดีๆก่อนนะ  ถ้าจะเอาจริงก็โทรมา..."
พี่คินพูดส่งท้ายก่อนลงจากแท็กซี่เป็นคนแรก
   ..................................................................................

   "เจ็บมากมั๊ย อาซามิ"
   "เจ็บมาก  ม่อนคุง บอกอาซามิมาตรงๆ  วันนี้นอกจากม่อนคุงแสดงแล้ว มีคนอื่นด้วยมั๊ย"

   ผู้หญิงเค้ารู้นะ  สงสัยเธอรู้เพราะขนาดผมมันต่างกะคนแรกที่ทำเธอ

   "อืมม์ ใช่  ขอโทษนะ  คือเรา เอ่อ..  มันไม่ตอบสนอง  มันไม่พร้อม  พอเห็นอาซามิโดนมัดแบบนั้น  เราไม่มีอารมณ์เลย  แล้วเราก็ไม่รู้จะทำไง  เพราะผู้กำกับสั่ง"
   เธอพยักหน้าและนั่งมองออกหน้าต่างรถไป   ผมไม่รู้เธอคิดอะไรอยู่
   .............................................................................................

   ผมกะอาซามิลงรถมาตอนบ่ายสามโมง  ขณะที่ผมกำลังจะเดินผ่านสวนเข้าในบริเวณหอพัก  ผมเห็นผู้หญิงใส่เสื้อสีฟ้า  ผมจำเสื้อแจ๊กเก็ตกันหนาวสีฟ้าตัวนั้นได้ดี  เธอคือเมมโมนั่นเอง  เธอเดินมากะผู้ชายคนนึงมุ่งหน้าไปที่หอ  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไอ้ผู้ชายนั่นคือมารหัวใจผมและเป็นแฟนเก่าของอาซามิ...ไอ้ทาเคชิ

   ผมเห็นทั้งหมด...แต่อาซามิไม่เห็น  ผมไม่ได้บอกเธอ..แค่ดึงเธอให้เดินเร็วขึ้น  แต่ผมก็ตามไอ้ทาเคชิกะเมมโมไม่ทัน  สองคนนั้นขึ้นลิฟท์หายไปแล้ว  ผมรู้ดีว่าไปไหน  ผมรีบไปส่งอาซามิเข้าห้องพัก

   "อาซามิ  อาบน้ำและพักผ่อนก่อนนะ  เราจะไปหาพี่คิน...."

   อาซามิพยักหน้า  เธอคงเหนื่อยมากแล้วในวันนี้  ส่วนผมน่ะเหรอ  ผมไม่ได้ไปหาพี่คินหรอก   ผมวิ่งขึ้นไปชั้นบนและยืนที่หน้าห้องไอ้ทาเคชิ   ผมได้ยินเสียงเมมโมจริงๆ  แต่เหมือนเสียงสองคนนั่งคุยกัน  ไม่มีอะไรมากกว่านั้น   ผมอยากเคาะประตู  เรียกเมมโมออกมา  เธอรู้หรือเปล่าว่ามันอันตรายแค่ไหนถ้าอยู่กะไอ้ทาเคชิแค่สองคน   แต่อีกใจผมก็คิดว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องของเมมโมอีก  ถ้าเมมโมชอบไอ้ทาเคชิ  ผมจะกลายเป็นหมามาเสือกเรื่องของคนทันที   พี่ชาติเคยสอนไว้ พี่เค้าบอกผมเสมอว่าอย่าไปอาลัยอาวรณ์กะลูกค้ามากนัก  เค้าจะไปเป็นอะไรหลังจากที่นอนด้วยกัน  ก็ไม่ต้องไปสนใจเค้าอีกแล้ว  ถือว่าจบๆกันไป  แต่ยังไงผมก็ห่วงเธอ

   ผมตัดสินใจเดินออกมา  แต่อีกใจของผมยังเป็นห่วงเมมโมมากๆ  ผมว่าไอ้ทาเคชิไม่ธรรมดา  ผมตัดสินใจว่าจะลงไปนั่งรอเมมโมข้างล่าง  จะรอจนกว่าเธอจะลงมา  และผมก็จะไปคุยกะเธอให้รู้เรื่องอีกที...

   ผมรอตั้งแต่บ่ายสามจนตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว  หกชั่วโมงที่รอมันยาวนานเหลือเกิน  ผมนั่งคิดคำพูดที่จะพูดกับเมมโมไว้มากมาย  และยังคิดไปอีกว่า เมมโมจะหายโกรธผมมั่งมั๊ย  หรืออยากคุยกะผมมั๊ย   ผมนั่งดูทุกคนที่เดินลงบันไดและออกจากลิฟท์มา  และในที่สุด...

จากประวัติน่าจะยาก

กลับไทยดีฟ่า