ผมเป็นประธานบริษัท 1

[Thannon]

ตอนที่1 หรือผมจะเป็นยาม

ผมชื่อนุ อายุ 38ปี หุ่นหมี ตัวใหญ่ ผิวแดงกร่ำแดด หน้าออกเถื่อนๆ ไม่มีความหล่อเลย วันๆกินเที่ยว ไม่ทำงาน ที่ไม่ทำการทำงานเพราะ..ผมร่ำรวย รวยมากก รวยจนขนลุก เนื่องจาก10ปีที่แล้ว พี่ชายผมเปิดเว็บพนันออนไลน์ในประเทศอินโดและอินเดีย แต่พี่ผมตั้งฐานที่บังคลาเทศ ปัจจุบันมีเงินหมุนเวียนมากกว่าสามร้อยล้าน พี่มักจะโยนเศษเงิน โดยโอนให้ผมใช้ไม่ขาดมือ แต่ก็ย้ำกับผมเสมอว่า ห้ามแสดงตนเป็นคนอวดรวย แค่มีบ้าน มีรถญี่ปุ่นสภาพกลางเก่ากลางใหม่พอ และให้ผมศึกษาหาความรู้ เพื่อเปิดกิจการอะไรก็ได้ และจะให้เงินไปลงทุนหมุนเวียนเปลี่ยนเป็นเงินถูกกฎหมาย พี่ผมพล่ำบ่นอยู่2-3ปี แต่ผมมันก็เป็นคนไม่เอาไหน ติดเพื่อน ติดสาวโดนหลอกแดกประจำ กว่าจะรู้ตัวว่าโง่ก็โดนหลอกซ้ำหลอกซากเป็นสิบคน หมดร่วมล้าน จนผมรู้ตัวดีว่าชาตินี้อย่าคิดมีเมียสวยเลย
ใช้ชีวิตเสเพลไปวันๆ สมาคมเดียวที่ผมมีอยู่และไม่เคยรังเกียจผม เป็นกลุ่มๆนึง มีอยู่15คน นั่นคือกลุ่มสวิงกิ้งที่คุ้นเคยกัน ร่วมทุกข์ร่วมแทงกันมา3ปี ใน15คนนี้ มีที่สนิทที่สุดอยู่ 3คน คือน้ากร และน้านพ อายุ54,56เป็นทหารเออรี่แล้ว อีกคนนึง พี่เอ็ม เป็นไกด์ อายุ48 เนื่องจากพี่3คนนี้มักตามผมไปร่วมก๊วนย่อยบ่อยๆ และผมจึงเลี้ยงเหล้าพี่เขาบ่อยๆด้วยเช่นกัน เลยสนิทกันมาก เหตุที่พี่ๆจะเรียกใช้ผมมาบ่อยๆ เพราะสาวๆรีเควสมาเอง โดยเฉพาะแม่บ้านหรือสาวออฟฟิตที่แสนจะเรียบร้อย แต่มีความคิดชอบผู้ชายที่ดูต่ำๆเถื่อน อ้าขาให้กระแทก เพราะเธอๆบอกว่ามันสุดๆ กระแทกใส่ได้อารมณ์สะใจสุดๆ

หลังจากอยู่ก๊วนสวิงมา3ปี วันนึงผมได้รู้จักผู้หญิงคนนึงทางเฟส ชื่อก้อย เห็นโปรไฟล์และเป็นแอดเพื่อนกันมานานแล้ว แล้วก็นึกแอบชอบมานานด้วยเช่นกัน(ไม่เข็ด) จึกทักไปคุยด้วยบ่อยๆ แต่ก่อนจะทัก คือผมต้อง กดไลค์และคอมเม้นชื่นชมโพสอยู่หลายเดือน จึงได้คุยกันในช่องแชท ใหม่ๆกว่าจะตอบคือนานมาก ถามคำ ตอบคำ เนื่องจากสาระรูปโปรไฟล์ผม หน้าตาไม่น่าคบ ผมเข้าใจดี แต่ไม่ย่อท้อหมั่นทักทาย แต่ไม่บ่อยเพราะกลัวเธออึดอัด พอได้พิมพ์คุยกันแล้ว
จึงได้รู้ว่า ก้อยอายุ26ปี ทำงานเป็นเสมียนบริษัทเล็กๆหารายได้ เพื่อจ้างพี่เลี้ยงดูแลพี่สาวที่นอนติดเตียงเพราะเคยประสบอุบัติเหตุมา7เดือน พอช่วงโควิด บริษัทที่เธอทำงานปิดตัวไป เธอได้เงินเลิกจ้างที่เหลืออันน้อยนิดและใช้ชีวิตอยู่ด้วยเงินประกันสังคม ก้อยจึงเลิกจ้างพี่เลี้ยง ก้อยจึงอยู่บ้านดูแลพี่สาวด้วยตัวเอง โดยมีแม่ที่อยู่กับพ่อเลี้ยง(ใช้ชีวิตอยู่กันคนละบ้าน) ส่งเงินช่วยเพราะแม่ก้อยเป็นแม่บ้านโรงพยาบาล พอมีรายได้คอยช่วยนิดหน่อย ใช้ชีวิตกันอย่างอัตคัด

ผมจึงออกตัวช่วยเหลือโดยบอกไปว่า ผมมีข้าวสารหลายกระสอบ และอาหารแห้ง อาหารกระป๋อง อยากแบ่งปัน หากก้อยต้องการความช่วยเหลือ ผมก็พร้อมแบ่งปัน ด้วยความที่เธอต้องการเอาตัวรอดจึงยอมรับไมตรีจากผม โดยวันแรกที่เจอกัน ผมขนของไปเต็มรถ ในวันนัดวันนั้น มีแม่ก้อยอยู่ด้วย เอาของกินของใช้แบ่งปัน
ในวันนั้นผมจึงเชื่อเรื่องที่ก้อยเล่าว่าเป็นความจริงทุกเรื่อง ตกงานหมดเงินและเรื่องพี่สาวป่วย ก่อนกลับในวันนั้นผม เอาเงินให้ก้อยและแม่ก้อยคนละหมื่น โดยบอกไปตามตรงว่าผมไม่เดือดร้อนเรื่องเงินแม้แต่น้อย หากมีความจำเป็นอะไรก็ทักมาได้เลย หลังจากนั้นเธอจึงเริ่มเปิดใจให้คนขี้เหล่อย่างผมได้คุยด้วยบ่อยๆ แม่ก้อยสนับสนุนด้วยอีกแรง

ก้อยตัวเล็ก ผิวขาว หน้าตาดี รักสะอาด เจ้าระเบียบ นิสัยเรียบร้อย ตอนนี้ เป็นโสดมา2ปีแล้ว ก้อยเคยมีแฟน ที่ผ่านมาแค่คนเดียว คบกันมาตั้งแต่เรียนปวช. ที่เลิกกับแฟนหนุ่ม เพราะก้อยกับแฟนหนุ่มทำงานกันคนละที่ มีอยู่วันหนึ่งจับได้ว่าแฟนหนุ่มหน้าตาดีแอบได้กับเพื่อนร่วมงานหลายครั้งแล้ว

ในช่วงโควิด ผมเห็นก้อยว่างๆ เลยอยากหาของมาให้ก้อยโพสขาย ทำให้ผมนึกถึงพี่เอ็ม เพราะพี่เอ็มแกทำงานเป็นไกด์ให้นักท่องเที่ยวทัวร์จีน แกน่าจะมีลู่ทางหาของจีนนำเข้ามาขาย วันหนึ่งหลังจากที่เราร่วมสวิงสาวชาวจีนที่บ้านพี่เอ็ม โดยมีผมและน้ากรและน้านพพูดคุยหลังเสร็จกิจ ผมจึงขอคำปรึกษาอยากเปิดกิจการ จึงสอบถามพี่เอ็ม พี่เอ็มแกบอกว่าแกรู้หมดไม่ว่าอยากขายอะไร แกหาให้ได้หมด แกถามผมว่า อยากรับมาขายรายย่อย หรืออยากลงทุนเปิดจริงๆจังๆ ผมจึงบอกตามตรงว่า ผมอยากทำธุระกิจจริงๆจังๆ ผมมีทุนพอสมควร แต่จริงๆมีทุนมหาศาลเพราะพี่ชายผมแกส่งเงินมาให้ผมเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

หลังจากที่คุยรายละเอียดกันลงตัว สรุปว่าเปิดบริษัทโลจิสติกส์และชิปปิ้ง ผมจึงขอเวลาแกด้วยความเกรงใจว่า พี่ช่วยเป็นพี่เลี้ยงแนะนำให้ผมบ่อยๆได้ไหม
แกตอบผมมาว่า จ้างแกเป็นผู้จักการเลยดีกว่า เพราะช่วงโควิดงานไกด์แกแทบจะไม่มี ผมรีบตอบรับแกทันที และไม่กลัวแกจะหักหลังผมในภายหลังด้วย เพราะการลงทุนนี้ มันแค่เศษเงิน หากแกหักหลังหรือหนีผม ผมยังมีประสบการณ์ได้เรียนรู้ระบบหรือลู่ทางสามารถเปิดใหม่ได้ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ผมเชื่อใจแกพอสมควร ส่วนน้ากรและน้านพ แกบอกว่าช่วงนี้โควิดแกตกงาน ถ้ามีจ๊อบอะไรเรียกใช้แกหน่อยก็ได้

ผมได้ยินคำขอของน้า ผมนึกในใจว่า ธุระกิจนี้คือธุระกิจแรกในชีวิตผม อยากเอาจริงเอาจังมา อยากได้คนที่ทำงานเป็นมาบริหารงาน แต่ก็ไม่กล้าตอบปฏิเสธ เพราะน้ากรน้านพแกดีกับผมมาก ผมจึงบอกกับแกไปว่า จริงๆผมมีทุนอยากเปิดธุระกิจได้อีก น้าอยากทำอะไรบ้าง มีอะไรมาเสนอแนะนำผมได้

น้ากรและน้านพ แกเคยเป็นทหาร ยศนายพันแล้ว ตอนนี้เออรี่ออกมาทำงานในบริษัทของรุ่นพี่ รุ่นพี่แกยศนายพล เปิดบริษัทรักษาความปลอดภัยและการ์ด แกมีหน้าที่บริหารให้นายและจัดระบบดูแลลูกน้อง
แต่ตอนนี้น้ากรน้านพ ทั้ง2ออกจากงานมาได้2เดือนแล้ว เพราะเดินทางไม่ไหว บริษัทของรุ่นพี่แกอยู่ต่างจังหวัด ปัญหาโควิดด้วย จึงต้องเลิกไปทำงานไกลบ้าน

แต่แกออกตัวว่า แกรู้แผนงานวางระบบเป็น หาลูกค้าได้ พอผมฟังรายละเอียดเห็นว่าลงทุนไม่มาก ดูแล้วน่าสนใจ หากเจ๊งขนหน้าแข็งผมไม่ร่วง อีกอย่าง ก๊วนเราจะได้อยู่ไม่ห่างกัน

เมื่อสรุปได้ดังนี้ ผมจึงจำเป็นเปิดตัวเลขเงินลงทุน(บางส่วน) เพื่อให้ที่ทั้ง3หายห่วงในการลงทุน พี่แกตาโตเป็นไข่ห่าน

บริษัทโลจิสติกส์-ชิปปิ้ง และบริษัทรักษาความปลอดภัย ทั้ง2บริษัทนี้ผมเป็นเจ้าของ พี่เอ็มวางระบบและเป็นผู้จัดบริษัทการโลจิสติกส์
น้ากรและน้านพวางระบบบริษัทยาม ผมมีหน้าที่อะไรก็ได้ แต่หลักๆมีหน้าที่ตรวจสอบบัญชีสม่ำเสมอ พี่เอ็มและน้าทั้ง2 ขอเงินเดือนสมเหตุสมผล ผมตอบตกลงทันที

ฐานที่ตั้งของบริษัทโลจิสติกเป็นตึกแถว4ชั้น 2คูหาอยู่ในนิคมนวนคร
ส่วนบริษัทยามเช่าโรงงานร้างกึ่งบ้าน เนื้อเล็กๆเพียง3งาน ในนวนครเช่นกันแต่ห่างกับบริษัทโลจิสติกส์ ประมาณ2กิโล
ในการตกลงคุยงานกันนี้เราคุยรายละเอียดกันอยู่เป็นอาทิตย์

และบทสรุปสุดท้ายคือ
บริษัทโลจิสติก หากไม่สามารถพัฒนากำไร 1ปี คือต้องยุบ หากขาดทุน6เดือนก็ต้องยุบเช่นกัน ดังนั้นถ้างานก้าวหน้ากำไรงาม ผมพร้อมจะขยายเงินลงทุน เพิ่มสาขา บริษัทนี้ผมตั้งใจทุ่มเทให้อย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์

บริษัทยาม แถบนี้มีโรงงานเยอะ การว่าจ้างยามรักษาความปลอดภัยน่าจะหาลูกค้าได้ไม่ยาก อาจจะต้องให้มีการว่าจ้างด้วยราคาไม่แพงในช่วงทำธุระกิจใหม่ๆ คงต้องมีการตัดราคากับเจ้าอื่นบ้าง เมื่อรายได้เริ่มเข้าลูกน้องจะได้ค่าแรงเต็มตามที่ตกลงกัน บริษัทยอมได้กำไรไม่มาก ใหม่ๆ ขอแค่ไม่เจ๊ง พอประคองให้ยืนได้ไปก่อน
น้ากรน้านพ แกมียศเป็นเครดิตให้การคุยกับลูกค้า อีกทั้งแกมีลูกน้องยามเก่าและพลทหารที่ปลดประจำการมาทำงานได้ไม่ขาดแรงงาน

และเราทั้ง4คนหรือคนอื่นๆในก๊วนสวิง จะเอาสถานที่นี้(อาคารยาม)เป็นที่บำเรอกามด้วย(นอกเวลางาน) โดยการตั้งใจรับสมัครเสมียนสวยๆหลอกให้ใจแตกลงเล่นในสนามสวิงกิ้งกับยามที่คัดสรรมาอย่าพิถีพิถัน

เมื่อบริษัทเริ่มเปิด พี่เอ็มเปิดรับสมัครพนักงานได้เกือบครบตามระบบงานที่จำเป็น ขาดแต่บัญชี แต่แก้ขัดโดยจ้างคนมาทำบัญชีไปก่อน
และเริ่มติดต่อสินค้าจากจีนได้ในเวลาไม่นานเพราะเราทุนถึง เซลล์ก็ทำการหาลูกค้าตามระบบงานที่วางไว้เริ่มมีผลงาน

ผมจึงได้คุยกับก้อยตามที่เคยเกริ่นว่าอยากให้ก้อยทำเพจขายของ และไลฟ์ขายของออนไลน์ ว่าอยากได้สินค้าชนิดไหนที่บริษัทผมมี และมีตัวไหนที่ก้อยแนะนำว่าอยากได้ เมื่อก้อยเห็นผมว่าจีบก้อยมานานแล้วและดูเหมือนผมมีฐานะมั่นคงพอที่จะมาทนแทนหน้าตาที่ขี้เหล่ ทำให้ก้อยมองข้ามหน้าตาผมและรับรักผมเป็นแฟนได้ในเวลาไม่นาน
เนื่องจากที่บ้านก้อยเป็นบ้านไม้ แบล็คกราวไม่เหมาะที่จะไลฟ์สดขายของ ผมจึงชักชวนก้อยให้มาไลฟ์สดขายของที่บ้านผมที่รังสิต ก้อยคิดอยู่3วันจึงตอบตกลง โดยที่ผมออกค่าจ้างพี่เลี้ยงคนเดิมมาดูแลพี่สาวของก้อยแทน
ก้อยย้ายมาจากบางบัวทองมาอยู่บ้านที่รังสิตกับผม โดยลักษณะเป็นบ้านเดี่ยว2ชั้น ไม่ได้อยู่ในโครงการจัดสรร มีพื้นที่เป็นของตัวเอง เราแยกนอนคนละห้องแบบนี้อยู่6วัน ผมมีโอกาศก็จะหยอกล้อ หรือนัวเนีย พอวันที่7 เราใส่กับยับเยิน(ขอรวบรัดไปก่อน เมื่อถึงเวลาจะมาขยายความเรื่องก้อยอีกที)

ทำไมผมพาก้อยมาไลฟ์สดขายของ ทำไมผมไม่ให้ก้อยไปทำงานที่บริษัทผม
ผมขอตอบว่า คนนี้ผมรักจริง คบจริงหวังแต่ง เพราะรู้ว่าถ้าไปทำงานที่นวนครก้อยอาจเจอชะตากรรมที่ขมขื่น ทุกวันที่ผมออกไปทำงาน จะบอกก้อยเสมอว่าผมเป็นแค่หุ้นส่วนของบริษัทของสินค้านำเข้า และเป็นหุ้นส่วนบริษัทยามเท่านั้น
ส่วนเวลากลางวัน ในอีกไม่กี่วันที่จะมาถึงผมจะหายามผู้หญิงที่บริษัทให้มาอยู่เป็นเพื่อนก้อย และมาคอยเป็นลูกมือก้อย

ช่วงแรกบริษัทยามยังไม่พร้อมเปิด แต่บริษัทโลจิสติกส์พร้อมเปิดก่อนแล้ว ผมไม่มีความรู้เรื่องบัญชีเลย ครั้นจะไปลงเรียนบัญชีหลักสูตรเร่งรัด ต้องลงเรียนในคลาสที่มีคนเยอะ ผมไม่มั่นใจ เพราะที่ผ่านมาผมมันคนเรียนมาน้อย หน้าตาเหมือนคนขับแท็กซี่ก็ไม่ปาน ผมจึงชักชวน น้ากรไปเรียนบัญชีโดยเลือกเรียนแบบจ้างสอนตัวต่อตัว น้ากรแกตอบรับไปด้วยทันที เพราะแกต้องดูแลบริษัทยามไม่ให้ขาดดุน ส่วนน้านพแกไม่ชอบเรื่องจุกจิก จึงสานต่อลุยงานบริษัทยามให้เสร็จ
 
ผมกับน้ากร อาศัยว่าจ้าง หาคนสอนแบบส่วนตัว ตกลงจ้างสอน เป็นนักเรียน2คน และขอเป็นครูผู้ชายเพราะกลัวโชว์โง่ให้ครูผู้หญิงเห็น เมื่อติดต่อได้ติวเตอร์แล้ว จึงนัดวันเรียนสัปดาห์ละ3วัน 2-3ทุ่ม โดยได้ติวเตอร์ผู้ชาย ชื่อครูฉัตร อายุ28 ในห้องเล็กๆสถาบันกวดวิชาแห่งหนึ่งใกล้มหาลัยแถวนั้น
ด้วยความที่ผมกลัวว่าเขา จะว่าผมโง่ เพราะเป็นถึงเจ้าของบริษัทมาเรียนอะไรก็เข้าใจยาก ผมจึงให้น้ากรออกตัวว่าแกเป็นเจ้าของบริษัทยามมาเรียน โดยให้ยาม(ผม)มาเรียนเป็นเพื่อนด้วย

พอเรียนกันไปได้สักอาทิตย์ ก็ดูเหมือนครูฉัตรจะไม่ได้ใส่ใจเท่าที่ควร คงเพราะลุงกรดูอายุมาก มาพร้อมยามที่มานั่งเรียนเป็นเพื่อน เราเรียนเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้างอะไรไม่เข้าใจจะไม่ปล่อยผ่านจะซักถามไม่ให้ขาดทุน

 บางวันก็เห็นแฟนครูฉัตรมานั่งรอกลับบ้านพร้อมกัน แฟนครูฉัตร ชื่อน้องพิม พึ่งเรียนจบบัญชี อายุน่าจะ24 ขาวหมวย หน้าตาดี ผมม้า ใส่แว่น ยังไม่มีงานทำ
ก่อนกลับก็ทักทายกัน พอบ่อยเข้าเริ่มคุ้นเคยกัน ด้วยความที่เป็นคลาสเล็กๆ เป็นกันเอง หลายวันที่ผ่านมาน้องพิมได้แต่นั่งรอ มาวันนี้เริ่มเข้ามาในห้อง บางครั้งก็พูดแทรกตามประสาเด็กจบใหม่ไฟแรงอยากอวดภูมิ ดูแล้วน่ารัก ทำให้บางวันที่น้องพิมเข้ามา ดูสดใส

จนมีวันหนึ่ง วันนั้นฝนตกรถติดเพราะเกิดอุบัติเหตุกีดขวางทางจราจร ทำให้ครูฉัตรมาไม่ทัน ได้โทรบอกให้น้องพิมที่ออกจากมหาลัยแถวนั้นอยู่แล้ว เดินมาที่สถาบันติว มาสอนแทนครูฉัตร
ช่วงพักนอกห้อง ผมจึงบอกน้ากร ลองแนะนำน้องพิมให้ไปสมัครงานบัญชีที่บริษัทโลจิสติกส์ น้ากรตาโตมันวาวตีเข่าฉาด ขอบคุณไอเดียผมที่เปิดช่อง

เข้าห้อง น้ากรจึงแสร้งถามน้องพิมไปว่า น้องพิม ลุงขอถาม ว่าน้องพิมพอรู้จักคนทำบัญชีมีบ้างไหม เพื่อนๆน้องพิมก็ได้ คือเพื่อนลุงเปิดบริษัท อยากได้เด็กจบใหม่ไปนั่งทำบัญชี บริษัทนำเข้าสินค้า เงินค่อนข้างดีทีเดียว บริษัทที่นวนครอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ พร้อมกับยื่นนามบัตรให้ไป

น้องพิมรับบัตรด้วยรอยยิ้ม ไม่ต้องเพื่อนหลอกคะลุง หนูจะลองไปสมัครดู พอดีหนูอยากได้งานแถวนี้ด้วย

ดีเลย ถ้าน้องพิมจะไปลองสมัคร ลุงจะได้บอกน้องเอ็มเจ้าของบริษัทให้ช่วยรับ น้องพิมอยากได้เท่าไหร่เรียกได้เลย ลุงรับประกันได้แน่(ได้ปืนฉีดน้ำลุงแน่ๆ)
แต่..ลุงมีปัญหาอย่างเดียว

มีอะไรหรอคะลุง

พรุ่งนี้ครูฉัตรต้องด่าลุงแน่ๆเลย ครูฉัตรจะมาว่าลุงที่มาชวนแนะนำน้องพิมไปสมัครงาน โดยไม่ปรึกษาครูฉัตรก่อน

อ๋อ..จริงคะลุง พิมไม่บอกพี่ฉัตรหลอกคะ ลุงจะได้มาเรียนได้อย่างสบายใจ อีกอย่างพี่ฉัตรนี่ก็เจ้ากี้เจ้าการกับหนูเกิ้นน พร้อมกับทำหน้าหงิกล้อเลียนแฟนหนุ่มแบบหน้ารัก
จริงๆหนูอยากแสดงให้พี่ฉัตรเห็น ว่าหนูก็ทำอะไรๆเองได้ พี่ฉัตรแกชอบหาว่าหนูทำอะไรไม่ได้เรื่อง
หนูได้งานทำได้ไวๆก็ยิ่งดี จะได้มีเงินจัดงาน ได้เป็นเจ้าสาวซักที น้องพิมสาวใส่แว่นผมม้ามองบนยิ้มหวานน่ารักน่าชัง

เสร็จคาบติวคืนนั้น ผมและน้ากรนัดคุยกับพี่เอ็มที่นวนคร พร้อมกับเปิดโทรศัพย์อวดรูปน้องพิม ตะเตรียมนัดแนะกันอย่างดี พี่เอ็มถามผมว่าถ้าน้องพิมขอเงินเดือนสูงละ ผมบอกพี่เอ็มว่า รับเลยพี่ ส่วนต่างเดี๋ยวผมออกเอง ถ้าน้องเขาเรียกเงินเดือนแพง ชะตาน้องพิมโดนพวกเรากระซวกแบบไม่เลี้ยง พลิกไปพลิกมา แทงดิ้นด้าวๆ

พอจบการสนทนาเรื่องน้องพิมแล้ว พี่เอ็มและน้ากร มักจะล้อผมว่าชอบแสดงตัวเป็นยาม ล้อกันไปกันมา ผมเกิดฉุกคิด เออ..ก็ดีเหมือนกันนะ แกล้งเป็นยามแปลกใหม่ดี ไอ้หน้าเราก็ให้ ฮ่าๆ
อีก5-6วันจะเอาแรงงานยามเข้าบริษัทแล้ว ผมจึงนึกสนุกบอกพี่เอ็มและน้ากรว่า ผมนึกสนุกไปเป็นยามดีกว่า พี่เอ็มน้ากรก็เฮฮาเห็นด้วย มันน่าจะเป็นเรื่องสนุกนะ ถ้าได้เห็นยามรุมเสมียน ต่างพากันหัวล่อชอบใจ


แต่งโดย : ผู้รากมากมี

......

[pongphun2397]

แค่เกริ่นปูมแต่ละคนก็น่าติดตามมากครับ ขอบคุณและเป็นกำลังใจให้ครับ

[Popoing]

เนื้อเรื่องน่าสนใจมากครับ

ถ้ามีภาพประกอบเสริมจินตนาการด้วยจะดีมากครับ

[Kasisoso]

เนื้อเรื่องน่าสนใจครับ ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

[kimjikung]

เปิดเรื่องมาก็น่าสนใจแล้วครับ รอลุ้นน้องพิมครับ

[Thank30]

ท่านประธานมาแอบเป็นยาม เนื้อเรื่องน่าสนุก

[pankea]

เริ่มเรื่องมาก็ชวนให้ติดตามนะคงตื่นเต้นปนเสียวคิดว่าต้องมีฮาร์ทคอร์แบบรุมรวมทั้งซาดิสม์เล็กๆด้วยแน่ๆ

[dick1050]

ปูเนื้อเรื่องได้ดี มีที่มาที่ไปของตัวละครแต่ละคน พระเอกของเรื่องไม่จำเป็นต้้องหล่อราวเทพบุตร  เอาใจช่วยผู้แต่งให้แต่งได่เรื่อยๆครับ

[casanovapong]

น่าสนใจ

[battozai]

เนื้อเรื่องน่าสนใจเลยครับ รอติดตามต่อนะครับ

[16241624]

เรื่องเดินเร็วไปหน่อยแต่ที่แน่ๆลงรายละเอียดละมันส์แน่นอน

[Aj33]

น่าติดตาม

[thongdaeng_skk]

เริ่มเรื่องได้น่าติดตาม

[pamaaeng]

เปิดบริษัท หวังฟันหญิง
ทำตัวเป็นพี่ยามอีก งานนี้สนุกแน่ๆ

[siam4long]

นี้แค่เกริ่นเรื่องนะ ยังสนุกขนาดนี้